Institutiones philosophiae naturalis libri decem. In quibus Theoramata proponuntur, additisque Commentariis prolixis exponuntur

발행: 1670년

분량: 618페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

IIggR IT CAPUT. XV. lituus ille genitricis, sed proprius qui generatur a corde ex colliquamentis intra Letus operimenta reconditis 5 velut colatis, in quibus innatat. Et prout magis vicinae sunt cordi, aut magis remotae sunt a corde, ita citius aut serius appellit sanguis, partes'; eilarinantur, pulmo, lien, jecur,ren, musculosa caro. Igitur cor est sanguinis ossicina perpetua, non vero hepat, quandoquidem hepar vix habet ramulos arteriae venae thin corde est truncus utriusque Venae& arteriae,conuS,parietes duo, septum transversum , &plurimae partes spermaticae, quibus inest agendi vis & potentia. Ita Villiemus

Harvaeus degeneratione animalium ex ovo

Dercitat. s . ct Johannes Claudius Courvaeus uiso de nutritione fortia in utero

part r. cap. 7. 8.9

pit om nussus, quia nusta est anima. Nec ιnim anima, antequam domicilium est paratam, qllo ante tertium 1nensem fieri nequit, qκθ tempore omnes partes absoluta sunt, tant demum nutriri incipit faetus sanguine materno. J Quodsii anima non adest in semine, dicat ille quaenam sit causa eL siciens, a qua efformatur homo utero conclusus 3 Prior vero etiam illa fetus vita primis post conceptum diebus simplicissima est, atque sine evidenti nutritione perficitur. Ipse suo se calore &spiritu insito fatis Avet conceptus, ubi nulla partium detractio est, & partes

corporiae per meram appositionem consummantur. Postquam vero delineatae sunt partes, tunc nutriri & augeri incipit faetus per alimenti internam receptio-ae' atque digestionem.

XXIII. Pergit: in ra meo judicio illatatur, qua parsin homine primogener tur. Namqueetiamsi hepar id sit membrant,nibit faciet sine reliquorum a mini Io,itidem

nec cor nec cerebrum. Sed horum omni r

quiritur consensis ct unio. J Hoc est quod dicit Hippocrates: Mihi quidem princia

pium corporis videtur nullum esse, sed omnia similiter principium & finis , lib. I.

de rictus Anatomicorum experie

tia hoc confirmat, i qua non licet dissentire, uti bene disseritJohan. Fernelius lib. 7. Physiologiae cap. 9. TO. II. XXIV. Pergit: Porro qxo dicunt m nulli,saetum primum informari anima vegetante, tumsequentibus diebus sentiente, O ira deinceps, probabilitate caret. Membra enim humana non instrviunt anima, qνα tantum est i egetans, ct sentiens; sed rationali, qua virtute superiores duas in se contianet. J Vivimus primum vitam pia tae, deinde animalis, tandem hominis. Non quoad animae actum primum, sed quoad secundum, uti recte monet Daniel inhierus libro de rita foetus in utero. Submstantialis vita una eademque est, accidentalis diversa. De controversia illa quatri sicem in homine animam, egimus supracap. 6. dis r. seqq. Tantum notetur, quod saepius diximus , unam in homine uno animam in esse, cum semine traductam,eandemque corporis, domicilii sui, architectam esse. Quod enim Johan.Gaulego lib. 3. de principiis generationis capit. zo. statu t, animam matris esse causamessicientem aqua praeparetur corpus hominis in utero conclusi, hoc inquam ab surdum est. Quia enim efformatio corporis actio naturalis est, fit omnino Lil exteris

582쪽

INS TUTIO Ni M PHISI CARUM a principio interno, haud L principio

externo. Et quia matris anima distat loco ab ipse foetu, quomodo foetum anima bit 3 Denique impossibile est,quod una orma possit inest e in duobus numero

si jectis.

XXV. Pergit: Faptus ergo animatus in xtero nAtritur in cresiit, quo que robur acquirat O ore nutriri possir, indigeatque non tantum maiore loco, sed se liberaliore cor is refrigerio. Quod laetus in utero constitutus per os nutriatur, nimirum ut conniventibus labris alimentum ex colliquamentis serosis in amnio involu-Cro contentis attraharet, ac quasi sorbendo fugeret vulgaris erat opinio Hip-Pocratis tempore, 'ut ipse docet libro de carnibus de consentie Democritus, teste Plutarcho lib. s. de placitis Philosophorum p. i6. Recesserunt ab ea posteri arvi Doctores , qui solam ejus per Venam umbilicalem ex menstruo sanguine nutritionem defendebant, inter quos nomen suum professus Aristoteles lib. . degenerata animal. cap. 3. Hoc inquam, do Cent, quod infans in utero conclusus non percipiat ore alimentum. Osibi est clausium Hunt, nihil ergo per hoc ingre ditur, nulla etiam ad illud feruntur vasa, nullae venae, nullae arteriar. Sola adest vena umblicatis, per umbilicum puelli ad venas uteri contendens, & ex iis sanguinem maternum trahens. Experientia docuit rerum peritos, post trigesimum diem demum adfluere sanguinem, quo perficiatur& nutriatur foetus, Andreas Laurentius lib. 8. bisoria sn tomica cap. 6. Joh. Riolanus libro defosmationeDesinit tero cap. . q. Adrianias

Spigelius libro de formati e sedi

Io. II. I2. Levinus Lemnius lib. i. de occulsis natura miracalis cap. I. Ferdinancus Mena lihry de partu septim stri, Id.

ach. Burserus lib. Institui. F sic. cap. 7. . Johan. Heurnius lib. I. Institat. Me i. cari in cap. 3. Johan. Fernelius lib. .P siologia cap. Io. ii. Albertus Κyperus lib. r. Anthropologiae p. 9. dist.. 22. . ct cap. 20. .

s. s. 08. XXVI. Denab ad Veteres redive runt nostro sectil0 Medici, & Anatomici peritiis mi , putantq; imprudenter id factum a Natura censeri posse, quod tam subito & quasi per saltum faciad mutationem, uti idet ii loco sanguinis, quo in utero ali creditur, lac illicd simula quedri lucem editus est , voluerit dest, natum. Et addunt: ci) Quod experientia Anatomica ostendae, vasa materna sanguinem vehentia non communicare

cum vasis umbilicalibus ipsius foetus. . Utique ergbab eis non devehitur alimentum ad ista. Quod fatentur Andreas Spigelius tib. de formatione fro

tius libro deformatione faetim in utero. a )Quod experientia doceat, puerperas Mliquas maximam lactis copiam per ute rum excrevise, teste Andrea Laurentio lib. a. historia Anatomica quae. io. sὶ Quod colliquamentum illud amnio involucro contentum, falso dicatur sudor & urina, este, quia quo magis crescit animal, eΘmagis diminuitur iste liquor, cum tamen si urina esset, ed magis deberet augeri, quo magis cresceret animal, teste Ni belmo Har eo libis generatione anim dum exoro Exercitat. II. 17. 62. 4 Qiuod

583쪽

rps ER IX. pacti cum in lucem preveniunt, iaces in latestinis habere conspiciuntur, & vero statina post nativitatem taces iis per ventrem secedunt. s) Quod ii an sit

tim a nativitate lac ore trahat, argumento non obscuro, quia in utero ipso alimentum ore percepit. s) od in

ventriculo animantium utero adhuc conclusorum, humor similis illi qui in iti amnium involucrum comprenenditur , reperiatur, Thomas Bartholinus in .st errat ib' Centur 2.vam. 8a. Harve us i. furcitat. 36. 9 38 Proinde concludunt, scelum sugete de attrahere labris compressis partem humoris in amnio contenti pinguiorem , aqueae iniistantem. Ita milli. Harveus i. d. o libro eueri humoribus, Georg. Segerus Tli reniensis libro de nutritionestatus cap. I. 6. . Johan. Claudius Courvaeus libro de ornati es x part I. 2 S. XXVII. Pergit: Tum duce naturales trando membrana ct involucra rumpit. irat tamen uterus, se equepandit, nes

fans intra uterum cruribus attractis ver-

fusumbilicum, di facie a manibus suis

velata, nasum inter genua, oculos super genua, aures extra genua, habens, capi --te erecto versus caput matris. Nisi quod aquae innatans , seseque movens modo huc, modo illuc extenditur, varieque infectitur & volutatur. Peracta in utero

mora juta exsilire conatur de latebris ilialis, & uterus ipse ut sese liberare possit a

sarcina, exonerare foetum properat.

XXVIII. Perpitan partu naturali ustimo infans caput ac bumeros primὸ exs

qxEntur. Quo si enim brachium,pesas talia pars in lucem im)prodeat, partus non carebit periculo. J De brachio quod foetus utero conclusus inter pariendum exseruit, occurrit exemplum Genes 38, 27.28 1 Partus naturalis est, cum facili opera en titur gravida foemina, proditque foetus ab utero. Initium facit puellus crebra manuum atq; pedum impulsione, sequitur mater spiritus contrahendo, abdomen comprimendo. Ejicitur autem foetus ab utero in caput, gravi' enim hoc est, cuariaque ita prodit, nec brachia nec pedes impedimento fiunt, facies convertitur ad matris dorsum. Partus legitimus est, qui legitimo prodit tempore, mense septimo,Octavo, laono ac decimo. Mi aut ante aut post tempus legithnum prodit, ilia legitimus est, mense quinto,sexto, undecimo, duodecimo, decimo tertio. XXIX. Pergit: Tempora param h

viam incerta uni. f stat tamen, ante sim, tum mensem non spe foetam ritalem, sept:maestidem mensies pitalis, quod i rebovi mulsit, in lucem exibit.J Vivit puerulus

utero conclusus , ut vitales spiritus a matre trahat. Scilicet per arterias um-blicales ad Abium defertur sanguis a teriosus δὶ vitalibus si iritibus praeditus, qui in corde matris elaborantur. Accipit ergo scelus spiritus vitales, non fabricat. Accipit istos per. arterias umbili cales, quae non in eruntur cordi tus , sed arteriae magnae , ut pluribus verbis ostendit Andreas Laurentius lib. 8. Historia os raromisa cap. 7 Us . 27. XXX. Recentiores negant ita esse,

quandoquidem sanguis qui in vasis v

584쪽

ueo INSTITUTIONEM

bili calibus tam venis quam arteriis conspicitur, non essiuat , ut vulgo quidem putent, ab utero ad foetum, sed refluat scetu versus uterum , adedque vasa umbilicalia sint canales quidam, non quidem deferendo materno sanguini, verum sanguini ipsiusmet foetus ab utero refluenti Scilicet, per hunc rest Ium eventilatur calor, & refrigescit Corpus totum pueri. Proinde foetus utero conclusus propriis spiritibus utuetur in transspiratione, motuque proprio movetur, vivit proprio sanguine tam venosis quam arterioso. Editus in lucem infans ne momento quidem vivere potest, quin respiret, cum movem mensibus vixerit in utero conte ius quod transpirationem haberet j vante cumprimis umbilico. Faciunt injuriae externae , facit aer undiquaque

receptus, ut multa generentur excre

menta, fiatque major substantiae disiuatio, unde necesse est pro fuliginuus absorbendis, ut semper novus aer subeat pulmonem, neque enim sussiciat umbilicus ad hoc omne ossicium. Indidem est , quod totus sanguis per

venam umbilicalem refluens, consumitur in nutritione partium alvin

rum , quia sit dissipatio major, & pomm major excrementorum proventuSest , adeo ut qui mensibus novem provixerat in utero, in nihil egerendo, diebus singulis egerere debeat. Ita Guilhelmus Harveus sitim de circulariora singuiniscap. c. Johan. Claudius Gur iis libro de trimnefatis in utero -- ῖ -7. XXXI. Quaeritur: an infans ut PHISI CARI Mro conclusus naturaliter in utero vociferari queat ξ Respondeo : Exempla infantum in matris utero vagientiam adferunt Ueinrichius de ortu monstrori cap. 26. Thomas Bartholinus Centur. I. obserrat um histor. num. I. Daniel

Seianerius lib. q. Medicina practica partia. ρα s cap. 8. Andr. Libavius partia. Singularium pag. 287. seq. Adamus Stevarius D lutat. s. de monstris digia .

123 ita vero ut credant, vagitum illum naturalem esse. Nobis cum Joachimo Bursero lib. 3. Institutionum Physic. cap. 7. contrarium placet, quo que praeternaturalis vagitus sit, rationibus ostenditur certe ad vocis forin tionem opus est respiratione, pulmonum , arteriae asperae, νῖturis ope,

nasi patuli orisque stibsidio. Ab omnibus illis destitutus est infans utero conclusus, neque enim respirat, non habet pulmonum motum, non haurit ore a rem & committit arteriae asperae, non diu

ducit adeo labia. XXXII. Dicit Slevarius; aerem ab utero matris istrari ct postea exstiram Quod oppido falsum est. Utexus enim constritius undique non permittit locum seu aeri, seu respirati ni, ut diximus seupra lib. 8. cap. et . dii l. a. 3. Membranae, quibus involvitur foetus, iam laxos poros non habent, ut aer undecunque illapsis pervadat;& uterus quamvis pondere suo hiet, admittere aerem non potest quoniam

lentore excrementitio occupata sunt mnia.

585쪽

LIBER I

in assert in nonam, decimum, aut iniim decimi men s. Octavo mensena

iis ras non ent pitalis, nam cum stubasiepti- ωψι matvi fuerit, debilitatur vehe- rer, ac proinde justo mense eget ad piriumr arationem. Si rg octavo prodeat, non pο-ua tundebilis est non modo ex irrito superior, mi is conatu, sed etiam ex partu Octavita u. J Ante mensem septimum Re iam nasci vitalem, ratissimum est, decem fit, parentum aetas juvenilis prae- natura evulgavit partum, uti multis dis

utunt Sennertus lib. . Medicina practica sita. a. 6. cap. I. Andr. Laurentiusti, ita loria anatom.cap.9. quaest.2O. a. I VJohan.Costaeus libro de temporepartu3,Johaia. Gallego lib. 2. de principiis generat scap. 36.ν sqq. Levinus Lemnius

lib. . de occultis natura miraculis cap. 22.23.

Horatius Augenius lib. 2. L partu humano G . s . I6.17. Septimus mensis primus humani partus terminus est, a quo grantior&validiorpartus membranis ruptis

exitum sibi parat. Octimestres partus

communiter nec legitimi ςsse censentur.

hae sit ratio, non facile potest dici;&yero illa quam ex Hippocrate Medicinae

parenteadfert Iacchaeus, non est firma satis Quando probabile non est, mense sirtimo tanto conatu in utero sese movere infantem, atque a motu isto debilitari, ut nec integi o quidem mense vires relatitare queat, & moriaturconfestim, quando in lucem productus est. Non onense nati maxime vitales R Iegitimissisit. Nec non illi qui decimo menserescuntur. Qui undecimo & duodecino mense prodeant inlucem, rarissimilia c. CAP. XV. 4si XXXIV. Pergit . Naturalis partim est tantum maris O foemina, ct quidem ejuserit 'eciei, nimirum humana. Interdum tamen contingit casu aliquo, aut vitio sem, nis, uteri, nasci monstrum aut molam, de

quibus alius. J Peccat quandoque Natura , nec semper assequitur propositum finem. Mola describitur, quod sit caro informis, otiosa, ex semine imbecilliore de sanguine copio A in utero progenita. Exempla sunt apud Danielem

Semertum lib. q. Medicinaepracticaepari. 2.se t. q. cap.9. Joh. Heurnium libro de morbis mulierum cap. c. Andr.Laurentium lib. 8.histor. anatoni. cap. 4. quaest. II. Levinum Lemnium lib. Lia occultis natura miraculis cap. 8. Thomani Bartholinum Centur. Observationum num. i. Informis est, quia non habet partium delineationem , neq; apparatum membrorum. Otiosa est, quia ubi non sunt organa,ibi non sunt organorum effecta. Attamen venter ab illa intumescit, ut videatur mulier utero gerere,

XXXV. Pergi t: natorum similitudinem veniamus, quae triplex a Medici, ct

Philos bis statuitur, Jeciei nimirum, sexuso vis i. Vo θecisi, conpensentiam duoru in natura una, oecifica. ut Socratis ct Platonis in natura humana. Hae est a vi plastica non interpellatά aut impedita, nam agens univo cum reddit essectum iustulesbim milim. J Vis plastica no est alia, quam antima praesens in semine, uti siepius diximus,&vide supra lib.7.cap. s. dist. 2I seqq. X X X V L Pergit: Secunda est insexu,

mas nimirum oe fa ina. Causam muris vulgo tradant robor facultatis formatricis, a cum potente calore foras propestente eas parte , qua foemina intus rei oriditas habet.

586쪽

na, nam Aetiam si uterinpropendeat, non re supra lib. 7. cap. a. dist. 17. ubi legato Imn repraesentabit penem humanum. Quid tur. quod multa foemina reperiantur piris calidio- XXXVIII. Pergit: Similitati est um. J Quocunque modo uteri cervicem liberorum adparentes, qua con lit incidi invertas, nunquam ex eo penem ef- lineamentismembror mi pendetexte ρι

formalias, ait Laurentius lib. 7. Histo- ramento minis a parentibus pro se A. Inti, riae Analom. cap. 12. quaest. 8. Fhpcoolorem, nam gur pendeta risor M. XXXVII. Pergit: Probabilius juῶ- trice aptistud , qua nun atra nummaneo, quod facuuas formatrix in inferenter fatum milem ingit, interdumaei pro licit marem aut 'eminam, veram detem siphan asta concurrit. J Diximus hac deterninaripotius ad maris generationem, quam supra lib. 7. cap. a. dist i7. quam foemina, aut contra, a materia subiecta. tum sufficere potest. sim vis primam causam, quod in mustis seri consuevit, indisserenser, num hujus

LIBER DECIM S

De Mundo.

CAPUT PRIMUM,

De Causis Mundi.

SUMMARIA.

i. De initio mundi.

2. ornatus mundi. 3. Coelum, terra. q. Ulaiens mund . . Materia mundi. s. Forma mundi.

T. Finis mundi. I. 'gyn seu compages ordinata es,1VI terra. quas in istis continemur, JHactenus fuerunt corpora natural alsi. paratim considerata, sequiturui agama cie illis collectim sumptis. Hoc septuuno nomine dicuntur Mundus. . Recte disserunt Iacob. Zabarella libro de cor , isti ne scientia naturalis cap. II. Barthol. Tec erae annus lib. 7.Sarma a P ' i

587쪽

ZIBER X. de mundo in Physica debeat agi loco ultimo , secundum leges Methodie us, quae procedit I partibus ad totum, quaeque una est de Synthetica vo

catur.

U. Compages ordinata. J Non alio mundus debebat nomine dici, Nomen ab ornatu convenienter habet. Hic ornatus excitare nos debet ad contemplationem universi , & celebrandum opificis magni gloriam, Psalm. 8.1.2

seq. Plata 19. I. a. . q. F. Psam. IOq. I. 2 stes V m. I. T. I. a. seqq. Romanor. I. 12.2o. ar. Nomen Graecum est κόσμος ,

quod primus adhibuit Pythagoras, dicente Plutarcho lib. 1. de placitis Philosophorum cap. 2. Nimirum ex immensol ulchtitudinis increatae Oceano in coe am , derrain , assitam, metalla, Plantas, bruta, homines, non quidem ti-vuli sed ingentia pulchritudinis maria profluxerunt. Atque hinc est illud Sapientiae 18.2 . In veste Pontificis eratrρtus orbis terrarum , quomodo . vertit Interpres Romanuata Emendat vero

Osander, in peste Pontificis erat totus mundus. Addit in Scholio: Totis mundus , id est, ornatus, o G acum e I, qgod non tantum orbem terrarum , sesquemlibet ornatum etiam signiscat , qua ambiguitas decepit Interpretem. Verum nunc quidem Interpres non est deceptus , utique enim toga Pontificis in

se continuit orbem terr rum, quod ex Hebraeorum commentariis proponit Valabius notis ad Exo

III. Casi , terrae, qzaeque in is tanti nentur, J Bonus est D Eus, bene cime a

fecit, ait Seneca, consentante ad sacras, liteias, Genes 4. I. p. 2, N

gloriosus. J Id expresse docet Mo

ses G ues. I. I. cap. I. a. Et quae Moses de mundi ortu consignavit, eadem serme erant in. veterum Phoenicum libris, quos Philo Byblius edidit, unde

allegat Eusebius lib. 1. de praeparat. EPangelio . Libri sacerdotum 2Egyptiorum paria continebant, teste Diodoro Siculo lib. I. Eiblioth. Ab eis acceperunt & non ineleganter. commemorant Virgilius lib. 6. Eneid. Ovidius lib. I. Metamorphos. Haec est illa νοῦς κοσμοποιος, quam Thales Milesius, Anaxagoras, Socrates in Grae- coram ludi; publicaverunt , de quibus referunt Aristoteles lib. 8. Physicor. cap. T. Plutarchus in Vita Periclis, Laertius in s naxagora, Cicerolib. I. de nat. Deorum. V. Materia sunt corpora naturalia.

Omnia.& singula, simplicia & composita, animata de inanimata, VegetatiVa, sensitivo,& rationalia. V I. FormaeIt ordo congruus partium omnium.J Elegans illa & constans superiorum atq; inlariorum corporum dispostatio,διακοὼρ τις quam olim creando ipsi contulit Deus, & porro constervat, Sa pient. H. 22. Ebraor. i.3.& cumprimis nia

D 17.18. De quo loco plurima diximus Libro de operibus Creationis Exercitat. I XIV. di Z. VII. Frinis est alushominu se animantin.JUt. commode habitent & supersint,

588쪽

c Ap VT SECUNDUM,

Diatriba singularis de Muno

di aeternitate.

su M MARIA.

i. Mundi initium. a. Testimonia Leterum. 3. Mundus aternus. . Testimoniasacra. s. Mundus in tempore conditus. 6. Rariones nostrae. 7. Solvuntur obiectiones.

d conditus sit, tabulis sacris evi

denter confirmatur , Genef. I. I. cap. 2. I.

Psalin. 6. proversi 8. 22. Db63. 9. Coloss. I. II. Hebrae. II. 3. Idemque naturalis ratio divinissimorum operum contemplationi diligenter inhaerens asse

&porrd ostendunt Julius Scaliger Exercitat. 3. Taurelius in Synusii Metaphysica pag. 8 seqq. ct libro de rerum aeternitate pag. 23.seqq. Pererius libis. Fhiloseph.narurat. cap. I. seqq. Mornaeus libio de peritate Relig. Christ. cap. 7 seqq. Hieronym. Zanchiuspari. i. de Operibae Creationis lib.

I. cap. 3. quast. 2.

verunt & docuerunt Zoroastres, O

pheus, Musaeus, Linus, Epicharmus,

Homerus , Hesiodus , Anaxagoras, Thales Milesius , Sophocles, Antisthenes, Menander, Zenon Citticus, Cleanthes, Chrysippus, Archidemus, Pocsidonius, Melissus, Leucippus, Democritus, Empedocles, Pherecydes, pythagoras, denique Plato, cujus Plausis cordate profitetur, quod DEus sit universi hujus conditor & moderator. Praeterea Ovidius lib. r. Metamorphos ubi concludit :Sic ubi digiositam qui quis fiat ille Per.

Horrendis, uti plerique Paganorum s culo illo, opinionibus de DEo immersis, veritus ne DEum cujus jam in minerat, &postea saepe mentionem reis, petebat, parum accepto nomine indica.ret. Sic enim de DEo απιωγω&decu-jus certo nomine dubitabant, ne errore aliquo impingerent, veteres Romani cautius loquebantur, Qui siquis es, ut videre est apud eundem Ovidium lib. florum, Plautum in Rudenti bis actili. en. . Virgilium lib. . AEneid. Plinium lib. 2. historia natur. cap. 7. & nos adde lib. I. Antiquitatum Romanar. cap. s. dist. IO.

cuerunt,mundu principio caruisse, quos inter vetustissimus Scriptor est Ocellus Lucanus libro de natura unire cap. I. unde alia multa, tum quoque hanc de mundi aeternitate opinionem sumpsit Aristoteles lib. 1. de Caelo cap. 7. & prior illo sequebatur Xenophanes Coloph nius apud Plutarchum lib. 2. de Placitis Philosophoruin cap. 4. Et quanquam I lius Scaliger Exercit. 61. sese. i 3. FranciL

589쪽

Julius pacius notis ad lib. 8.ρθε

cor. Barthol. Κeckermannus lib. 7. θ- m. Phly c. cap. I. excusare velint Aristotelem, quasi negaverit tantum, mundo contigille initium per modum generationis ex praejacente materia , interim concesserit,per modum creationis initiuhabuisse; frustra tamen hoc adferri, Ostendunt Pererius lib. 1. Philosephia natura cap. 7. Taurelius lib. a. de rerum aeter-

Nute pag. 277.seqq. Caesar Cremoni-mscommentam ad libros de Caelopag. 73. n. Hannibal Ros litis commentariis a risivi ei sti Pimandrum Tomo I. pag. I s. Hippolytus Pindemontius libro de mundo cap. r. Nimis enim prodit sese

verbis apertis, Π. Met b. 3o. 8. 8.pb fc, text. , io. II. I s. 13. 57. lib. I. de Gae-htext. 20. 2 r. 22. unde argumenta colligent & refellunt Franciscus Patricius I iis . disius sPeripateticarum lib.4. s. 6.ῖelah. Tilesius lib Aererum natura cap.rs. eqq. Piccolomineus libro de mundo cap. et . Antonius Ruvius, Toletus, conimbricenses lib. 8. P sic. cap. 2.qsso. I. 2. s. Summa haec est, quod ubique principium petat, neque enim vel locus, vel motus, vel tempus ab aeterno suerunt, quod ille supponit. Ceyerunt omnia ista cum mundo, n Re accidentia possunt esse ab aeterno, cum

si jectum in tempo re esse cepit. Adeoque doctissimi Scriptores quivis in peripato statuunt, Aristotelem docuissemundum ortus atque interitus experistem, videlicet Themistius, Aphrodissus, impliciae, aper; hora, qui Magistro assentiantur, cum nemo istorum Religionem christianam agnoverit. IV. Mosis verba sint: Terra erat v cua ct inanis, ct tenebrae erant in super Diexoraginis, Genes. I. a. s. Terram nominat Scriptor sacer notiori nobis nomine,

ct quod istud Elementum in Chao pra: dominaretur, antequam sapientissimus Universi opifex singula viribus suis augeret, locisque suis digereret. Est principium pulveram terra, sive rudimentum orbis habitati. ian m au Ux

Proverb. 8. ac. Phoenices dicebant apud Eusebium, a quibus acceperunt Ue iustissimi Graecorum Doctores , dc nominibus aliis extulerunt. Parmeniis des , Melissus & Hesiodus vocant noctem, eique ad ungunt flammam, id est, lucem primigeniam. Phςrecydes, Orpheus, Pythagoras, Anaxagoras vocant confusionem & non-Ens, quam postmodum DEUS ordinate disposuerit.

Πάνlα λεκοσμησε νοῦς, ait Anaxagoras ve

bis quae citat Simplicius in commentariis P sicu,&videatur ipse Aristoteles lib. t. Metaphys. q. lib. 3. phys . ubi γῆς est DEus ipse, Intelligentia non errans, uti multis exponit Stephanus Theupolus

lib. a. Contemplationcm scademicarum cap. I. 2.3. In quos omnes Aristoteles lib. Lphysicor. cap. a. non leviter invehititur, quod omnia ex non rite producta es, incongrue dixerint. Ipse enim quia Naturam aeternam statuit , neque secundam Naturae vires ex nihilo fieri quicquam possit, non levi errore a reptus eisdem terminis DEum & Natu ram circumscripsit, atque naturae conditorem DEUM ad Naturae leges alli

590쪽

tentiam , cujus indicium certissamum est opus creationis, agnoscere noluit, uti conqueruntur merito Augustinus Niphus liho de aeterno motore, Iohannes

Piccolomineus lib. a. de eatione cap. 3.2tibro de Mundo cap. I9. 2 . 2IL 22. Johannes Casus m. r. Commentarint

Nysicorum pag. 7O. TI. O pag. I o. V. Quaeritur:. An se vi ab aeterno condi potuerit ρ Respondeo: Assirmam Thomas Aquinas pari. I. Sumulae rheologi quaest. ψ s. art. r. Cajetanus notu ibidem, Durandus, Hervaeus, Capreolus, O camus , &cum illis Gregorius de Valentia Tomor Commentarior Theolog. Disputat. A qua l. 3. punct. a. Hannibal Roc setius commentariis ad Pimandrum Trasime gisti Tomos pag. H. aa; seq. Bemh. Mori- sanus commentariis ad Physicam Aristotela pag. V .seq. Gabriel Vasquea Tomo 2. Commentartara Thomamfol. ,s.seqq. Suhrea Disputat. Metapb ao. sttit. 6. num.1Lseqq. Hurtadus Mendoga in Cursu Phi- Iosephiso Disputat. 's. 16.sect. I. r. l. q. y Conimbescens es bb. 8. cor. Cap. a. qsis. 6. Pererius lib. is. P filosophia n. rur. cap.. 12. 13. Arriaga in Cars Philophiaco Dissutar. Phys 1 7.sect. a. Scipio C Κnas Claramontius de Universo cap. 8.. Raymundus Matthat in Summa

Philosophica Tomo 3 pag. S. 7. seta Philippus de Trinitate in Summa Philos phica lib. 8. Pusicorumpag. 81. sqq. Diudacus Mastas continentariis ad lib. 8. P0 sicorumpag. 4si .seqq. Sainuel de Lublino commentariis ad libros Ph'suorum.

Paulus Siegvotus in Di mutationibus aca.demicupag. 28. seqq. Antonius Deusin- .gius libro de mundi opilicio Distulat. F. an. 3. Bartholinus lib. a. 'flem Phys.

cap. Io.

VI. Negant vero Albertus Magnar

ra ibidem qil . r. Richardus de Mittet burgo ibidem quaeis. Julius Scaliger

Exercitat. J.sect. 1. Franciscus Toletus lib. 8. Physicoram cap. 2. quast. 2. Barthol. Κeckermannus lib. 7. Phy. cap. I.

Hippolytus Pindemontius libra de Mumdo cap. s. Casina ianus in Cosimopaeia . . 88. seqq. Franciscus Murcia lib. 8.sicorum Disputat. Lpag. 3os. seqq. Rcc lomineus lib. a. de Creatione cap. Adrianus Herboord Volum, L Diolliat. selecti. pag. 68 seque Franciscus Vallesius in Philosophia sacracap. r. Nicolaus Taurelius lib. i. de rerum aeternitate pag. 2sq.

se Et nos cum illis. Rationes sunt:

i) Quia illud quod non potest, nisi

post non esse , non potest esse ab aeterno quod enim ab aeterno habet esse, nunqui habet Atqui, Creatium nulla esse potest, nisi post no esse. Etenim creati et de nil illo produci. Excipit Pererim. Culli convenire dicitur creaturae, e enon est, non significatur , quod prius debuerit esse, sed quod ex se non habeat esse, 'sibi soli 4 DEo relicta confestim in ni hilum reciderer.. Restondeo . Utrum uesignificat . Cum enim dicitur, quod esse non habeat esse, sed creatum sit ex nihilo , simus indicatur quod non esse habuerit ante esse , & quod non esse

prius ei. convenerit , quam elis. Etiami

SEARCH

MENU NAVIGATION