Jo. Lodovici Vivis Introductio ad sapientiam. Accurate recognita, & probatissimorum exemplarium collatione restituta. Accedunt annotationes nonnullæ cum indicibus

151쪽

stantiam : nihil opus est memoria, aut arte cilia, quam ut dicas semper, quod credis verum esse. CCCCXCIV. Verum vero consentiens, falsum nec vero, nec falso. CCCCXC V. Sed si vis in opinione tua verum inesse, ne facile credas nisi Comperta, vel magnam veri faciem prae

CCCCXCVI. Neu sis suspicax. Unde illud sapienter dictum: Si vise illa verax, suspicax non eris.

CCCCXCVII. Miserum illum, qui

idqegir, unde extricare se non potest , nisi per mendacium. - CCCCXCVIII. Jurare ne consile scas. Sapiens enim ait: Vir multum jurans replebitur iniquitate, & non recedet a domo eius plaga. '

152쪽

CCCCXCIX. Et Dominus su in

Evangelio suo vetat nos penitus jurare. tantum affirmare, ita est: aut negare, non est.

D. Magna est Dei reverentia , non illum passim, aut facile testem adduiscere. Non hoc debet, nisi ab invito &coaeho fieri. DI. Qui facile in seriis jurat, in jo- cis jurabit : qui in jocis , & in meu-dacio.

DII. si qui tibi credituri sunt, aequis injurato credent, ut jurato: si non credituri, magis etiam jurejurando avertentur.

μὰ lis, qui de Juramentorum in uni eris. sum licentia dubitant, ex eontextu satis sit: Neque auctor de omnibus loquitur, multo minus Servator Optimus. AeDubia quidem ea de re diligenter solvit ,& Christi quoque verba interpretatu S est D. Spene rus, Res pons Theol. P. II. cap. III arx, 3. Sect. V. p. II. sqq. .

153쪽

QUOMODO HOMINI

BUS UTENDUM. DIII. Nier homines est aliquod

ciendum discrimen. Sunt enim ex eis alii domestici, alii nWi tantum , alii ignoti. DIV. Domesticos voco, consan ianeos, assines, & quibus cum in eadem domo dc familia degis. DU. Omnes sunt diligenili: etiam

in ignotos talem te ostendes,ut sentiant te in universum toti generi humano amicum esse, omnibusque bene cupere. DUI. Non tamen te eundem praestam

bis omnibus, ut lineam albam in albo saxo. Alios adhibebis consiliis, aliis parisis & obsequere, alios revereb Tis ac coles,aliis gratiam reseres,si quod ab eis reseris beneficium: dc iis potismmium, quorum opera usus es utili tibi.

Odiligenti, aut fideli.

154쪽

INTROB. AD SA'. DVII. In quo animus prio opere minputandus est: non in multo pejore loco videatur esse qui conatus est, qui voluit prodesse, quam qui profuita DVIII. Operam si accepisti, ne sis minus de recidendo dc compensando ilicitus, quam si pecunias mutuas. DIX. Nec putes minus esse operam dedisse, duntaxat honestam, & a sincero profectam animo, quam pecu niam: quin hoc majus, quo cuique Corpus quam externa charius debet esse. Ne expectes, dum necessitates ad te suas familiaris deferat r tu illas odo rare, & eis ultro subvenias. Honestis Precibus occurre, & antequam oreris

exorare.

DX. Parentes non amabis solum, sed secundum Deum unice Vener

bere: illorum jussis tanquam divinis imperiis obtemperabis. DXI. Persuasus,id quod res habet, illos vicem tibi reserre in terris Dei,nec

155쪽

e vel chariorem cuiquam esse, Mi majori curae. DXII. His proximi sunt praeceptores , paedonomi, tutores, denique quibus commendata est morum tuorum cura, quis nihil est in homine preciosus, aut praestabilius. DXII1. Istos velut alteros parentes ama & reverere: his modeste,imb cuin alacritate quadam pare, reputans quae Cunque praecipiunt, non ad sua illos referre commoda. sed ad tua.

- . DXIV. Quod quum ita sit, pessiis mam tu illis gratiam redderes, si ubi', ipsi commodis tuis intentissimi sunt, tu

eis odium aut contumaciam pro tali

beneficis reponeres.

DXU. Crede te illi esse charum a quo amice represaenderis:

DXVI. Nec unquam rephe-hensionem obesse, vel inimici. Nam . si vera objicit , ostendit quod emendemus: sin falsa,quod

156쪽

vitemus. Ita semper vel meliores reddit, vel cautiores. : DXVII. Quos familiares tibi factu-- rus es, explora prius, quibus sint moribus, & quemadmodum se cum aliis amicis gesserint, neae tudinis poeniteat.

DXVIII. Ne familiaris illi fias, cuius

. familiaritatem bonos vides aversari. Eos etiam vita, qui te non amabunt, sed tua: quales sunt parasiti, & qu rum consuetudine ac tanquam affrictu

vel pejor fies, vel labem aut periculum contrahes. Illos quoque , qui amicis felicioribus invident : tum qui jocorum studios, nihil pensi habent, invia

tam & maxime arcana amicorum lud re, ac di sta dicere, aut innata loqua Citate reticenda cumprimis esstitiunt: sed illos potissimum, qui ob levem ri-xulam gravissimas inimicitias cum charissimis suscipiunt, acriusque in eos ulciscuntur, quos aliquando amarunt, quam quos semper oderunt,

postea necessi-

157쪽

quadam persuasione , minus ferendam esse injuriam, qua fit ab amico, quam qua ab inimico. In quo se ostendunt nunquam amasse, alioqui non putarent se tam citb laesos. Eiusmodi praestat

inimicos, aut certe ignotos habere, quam amicos. DXIX. Esto admittendis ad familia- fitatem cunctantior, in retinendis s mel admissis constantior.' DXX. Familiares elige, non placi Iuros tantum, sed & profuturos: non eos qui omnia loquentur ad gratiam , sed qui ad commodum: nec qui suavis ter assentabuntur , sed qui vere admonebunt. DXXI. Si consueveris assentatoriabus delectari, nunquam verum audies. DXXII. Ex bestiis exitiabiles maxime inter servi invidia, inter mara suetas adulatio. DXXIII. Quam amandae sapientia MVirtus e tam execranda assentatio, quae impedit ne illuc perveniamu3, dum

158쪽

INTRO D. AD SAP. 13ν

siadet iam pervenisset tam diligendaxe admonitio, quae illuc provehit. dum quantum supersit, & quemadmodum conficiendum sit, docet.. DXXIV. Si reprehendi fers aegre ,

reprehendenda ne feceris. DXXV. Miserum illum, qui admoe nitΘrem, cuin eget , non habet. DXXVI. Miloriun hominum eo sitietudinem non secus atque peste devita et utrinque enim metireum dum contagium.

DXXVII. Nin talis sis, qui conndas te posse illos meliores reddere. - DXXVIII. Sed huic fiduciae non est nimis fidendum , praesertim quoniam

natura in malum fertur prona . ad viseeutem autem acclivis est atque ardua semita.

. MXXIX. Explora & ipse qui sis.

quo loco, qua conditione: nec putes rem ullam esse tantam, ob quam tibi Plus quam caeteris liceat.

159쪽

r 38 Jo. Looc Vetur s' . DXXX. Quo tibi plus concedente

mole licet, hoc minus retrahente moderatione libeat. DXXXI. In minores praebe te co- mena, in majores reverentem, in pares facilem ac tra stabilem.

DXXXXII. Sic ut vitio sis semper durus, rigidus, inexorabilis.. DXXXlII. A potentioribus conte ne inique accipias: p tiusque id crede fortunae vitio fieri , quam hominis. DXXXIV. Si quid a minore profici statur, quod tibi parum placear, CO sita non ici protinus contumeliam esse, ted libertatem.

DXXXV.

Mire textum corrupere typographi. ac vitiari passi sunt Editores. Ηamburgansis male: a potentioribus contemni te iniis lue accipias. Nec me lius Basilian is prior: a potentioribus eontemn; te inique deis et pias. Nos ex altero restituimus: ne istique accipias.

160쪽

DXXXV. Te etiam nimis esse deis licatum, cui leves titillationes, grandes videantur esse plagae. DXXXVI. Nec oportet existimes te solum esse hominem, reliquos pecudes, quibus nec mutire licear. Homo es, vive aequo cum reliquis hominibus jure. DXXXVI I. Imo vero si sapientiores, si melior, hoc indulge , hoc concede magis de jure tuo caeteris, tanquam imperitioribus, aut imbecillioribus : tibi vero minus velis ignosci, cui ranism robur, sapientia & virtus at

tulere.

DXXXVIII. Si virtute non excellis, cur postulas videri aliis potior 3 si excellis , cur affectibus moderandis non plus quam vulgus praestas DXXXIX. Injuriam accipere, quam facere: dccipi, quilin decipere, satius re praestantius. Qtiod nec humanais ignoravit sapientia, ut Socrates, Plato. Aristoteles, Senecam,