Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Liber VI. 9762. qui post annum 66. a Nerone interfectus est, es Dio Cass. apud i phil. LXII. 25, Sed de Augusti supremis

idem vocabulum Surpat VII. 33. Verum alteram . . inesse quae subiicitur narratio Stendit. Namque post verba Sic Alexandri classis navigavit non statim sequitur ea naVigatio, quam , hi annis compertam is ominaverat Plinius et quam e periplo maris Erythraei haustam esse luculenter Schwatibeckius Nov. Mus Rhenan. Ol. VII. p. 364-qq. Stendit, circa annum . Chr. n. 75. Ortasse Scripto, ut Georgius Bunsenius, Suavissimus olim discipulus meuS, in docta quam de AZania Onnae nian proximo edidit Ominentatione . p. non improbabiliter coniecit. Quae igitur inter utrumque curSum media inter- iiciuntur:

Postea ab Syagro Arabiae promontorio Patalon saxoni quem Hippalum ibi vocant peti cortissimum videbatur ΙΙΙΙ. XXXV M p. aestimatione.

Secuta aetas propiorem curSum tutioremquo iudicavit, si ab eodem promontorio Sigerum portum Indiae peteret. Diuque ita naVigatum est donec compendia invenit mercator lucroque India admota St. a Iuba Plinius accepisSe utanduS St, qui et eum cursum, quo a Syagro promontorio Patalen petebant et quo postea ad portum Sigerum ceteroquin ignotum, hodie sortasse Siddi-Lygbur appellatum cs LasSen. Antiq. Ind. vol. II p. 540), navigabant mercatoreS, Videtur descripSisse. Quae autem ultimo Sensu adduntur procul dubio ad Hippalum pertinent, qui in peripi P. 32. κυβερνx ης, hi mercator appellatur. Hinc sententiae Vincenti a V. D. vulgo re ceptae, qua Claudio regnante ViXiSSe perhibetur, disertum

102쪽

9 Liber VI.

Plinii testimonium accedit Quod enim iam antea savonium Hippalum vocavit, Si modo ipsa scriptori Verba leguntur,

factum os per Prolepsin Ceterum rectis Simum quoniam

re vera Hippalus favonio vento respondet. Dissicile est diiudientu, quamdiu Patalen navigatum Sit, is certe quin Strabone l. p. II S. et XV. . 686 describitur cursus Sigerum tendebat, quippe qui diu valuisse h. l. dicatur.

Imperfectum nutem in se Sint,niat ' quod e codd. recepit

Silligius, eodem modo nil hibuit linius quo infra g. 105.

utitur, Scilicet Supplendum est: . Cum proderem nec larizi in iratas Prope emporium Mugirim habitasse etiam peripli auctor tradidit. Quae igitur . I 00. et ii l. arrantur, tuba retulerat. Idem tinna iter per Aegyptum S suunt Berenicon ortuni videtur exposui S Se quod e periplo describi non potuit. Namque cameloruin nia Sione S, unleSinde a Copto immorantur, etiam II 64. e Iubae Commentarii Sumptas osse coniecimii Et liti auctor h. l. non lati datiar, quum . I70. Iuba . . diligentissime persecutu Shaec dicatur. Accollit quod Iuliopoli unde Nilo Davigabant Coptum, et uno libi non commemoratur, in Iulii Caesaris honorem ab Octaviano Oineti accepi SSe videtur. Urbem unde earchus navigare coepit, ab AleXandro conditam esse tradidit Plinius, a Nearcho quum Indorum

Seditione ut maturius solveret Onctu esset, in OcCidentali flumine sestinantur Xstructa in esse coniecit LnSSeniti Λnt.

Ind. II. l. p. 92. Mihi potius sicut Rittor eogr. Ol. V. p. 47S. altera Statio praeter Patalen Quin navalibus signi-licati videtur, ab Alexnndro in orientali Indi alveo condita cf. Arian Anab Vl. 20). Unde propter metum a barbaroruin incursionibu Nearchum consilio mutata cum navibus ibi collectis Patalen rediisse et inde Occidentali fluvii parte navigasse arbitror, ubi stationem illam, ita in auiSSe consentaneu in est, quam proe Ver itineriS

103쪽

Liber VI. 99

principio habuit Arrianus Ind. 2 l. illa eorum quae anten evenerim ration habita. Utut est et iani linio ipsi prim ne stationis situm ignotum suiSSe vidimus illud roctissimo Lassenius animad Vertit, urbem lignen in . e. Stationem ianvalum nomines lenepotis Significari, quae littern em pro ximo vocabulo repetita Exilen epolis in cod. R in lenepotis Vocatur. Itaque Sine dubi Scribendum erit: liue polis.

Inde pronaoni orium Carmaniae est, o quo in adversa ora ad gentem Arabiae Macas iraiectus di stat L . .

In adversa ora traiectu esset in ipsi Arabin uno-rendus. Tum ver quoniam ibi ac ne habitabant trai ctus ni Carnannos nec ni Arabes fieret necessario. Cum alio nutem Vocabulo verba coniungi nequeunt linque lineOlam in nrolietypo evantiisse Censendum et scribendum orit:

sumon Sitio gagus, quoia Sargada Septum odio navigntur.

Sitneum nominat Arrianus, et videtur Plinius quoquo nominasse. nin quae in libris ses legim tu nomina SitiῬαuus, Sitiastidias, Sitiosussus Omnia, ut puto, e salsa

104쪽

100 Liber VI.

tandum videtur, ut Armuria quae iam Armisia, inad Aramysia vocatur, in Armozia Veliarmoria, s Arrian. Ind. 23. et infra g. 110, ubi Armoetei vulgo editur, Harmaete in reperitur.

128 115, 26, 29. Rogi ibi maritima tribo qua ver ipsa subit

ad Medos res.

Oram Persidis quae mare rubrum attingit, ratione procul dubio manca et Incunosa describit linius. Quid tamen dicere videatur, ingenios emarduinus indagavit. Attulit enim locum, quo manifesto hunc de quo nunc agitur, respiciens linius f. 136. oram Syrtium vice in neceSSam coeno se dixisse tradit, atque inde Syrtium nomen Sub Verbo corrupto Ciribo latere acute et vere coniecit. Quam Vero Ocem estinxit, qua coeno in acceRS Orn X primeretur Συρτί βωλος, ea et prorsus OV QK B ViX Graec RP-pellanda et idcirco maxime reprobanda, quoniam non appellati V quem Oeant sensu crDρτις pro loco areno S in mari usurpavit Plinius, sed de nomine proprio Syrtibus Se locutum esse ipsa quam g. l36. instituit comparatione demonstrat. Nam id non dixerim quod illigi iis obiecit, Harduini coniecturam a codicum Scriptura nimium recedere, quum arduinus diserte testatus sit, in nrisinis plerisque legi Ceribobus, quo propius etiam ei quam rOPosuit Scripturae accedunt libri ante Hermolaum Barbarum editi, qui habent Cyribolus. Quod si igitur necessarion Ostro loco Syrtium non συρσεως mentio seri debuit, circumSpicienda Si alia ratio, qua et e vestigiis librorum MSS. Sanum nomen proprium evadat et Structurne grammaticae satisfiat. Neque tam dissicilis est inventu. enendum Si enim, quam modo attulimus nominis speciem Ceribobus vel Cyribolus, in deterioribus tantum codicibuS

105쪽

Liber VI. 101 reperiri optimorum B habet Cirib Τ Cyrno, uterque

mancum quidem Sed ita comparatum, ut et quid missum sit e loco modo laudat sacile intelligi et e proximi voca. buli initio suppleri possit. Atque id quidem Potite apparet, primis litteris Syrtium nominis vestigium inesse. Quo posito aeque manifestum S ultimis, omissa quidem antea littera simillima , dativum vel ablativum casum indicari Sigia archetypi Scriba usitatissima hacce videtur usus suisses YRTIu', unde factum S ut Signum ' pro vocat o haberetur. Habemus igitur dativum Syrtibus, cui verbum aliquod additum fuisse putandum est, quo similitudo quae inter oram Persidis et Syrtes intercedere videbatur, Significuretur. Adiectivum id sui cum dativo coniunctum, quod

ideo excidit quoniam cum prOXim vocabulo Confundebatur. Sequitur vero sua, unde nulla fere mutatione inserendum est: aua. Aequari enim poterat Syrtibus pro

βα ς κω διωδης, ut Nearchus apud Arrianum Ind. 41. perhibet, neque tamen tam late patebat, quare tuorum Syrtium vice inaccesssa dicitur . I 36. qua Si mitiorem unu-dam Syrtium speciem prae Se ferret. Adiectivum nutem aequuS cum dativo coniunctum interdum idem significat quod .par , veluti apud Ovidium Pont. IV. p. 24, Senecam ep. 94, quos loco laudat FOrcellin. S. V. Ita Verbum nequare ab ipso Plinio usurpatur XXXIV. 6S. Sic igitur constituendus est locus veXatiSSimus: Regi, ibi maritimi Syrtibus te sua. qua ier, i 'Sasiabit rel.

123 - 26, 30. 129

Sunt etiamnum in Mesopotamia mppida Mipparenum, Chaldaeorum doctrina et hoc sicut Baby-

106쪽

102 Liber VI. lon, iuXta fluvium arragam, qui cadit in Nar

rogam undo civitati nomen. Locum difficilem in o libris ss. Silligi iis constituit.

Antea legubatur Ox interpolntis, ut Videtur, codicibus: Chaldaeorum doctrina clarum et hoc, sicut Diabylon, iuxta flui/ium Narrctivam, qui dedit cloitati nomen. Verba doctrina clarum n Gelonio Omis sn arduinus restituit, qui Simul praeter Ducessitate in Babylonii legi voluit. Verum Compnrnio Pro Xim enuntiato, ubi Orchen ,, tertia Cliniadneorum doctrina lappellantur, Officitur vocem , doctrina raro lioquin usu n linio pro sectis Chaldaeorum Sur- Pari, unS Ioia εις nominat Sti Ab XVI p. 739. Inde vero colligitur pluralem , oppida alon ad Solos Hippareno pertinere, quibu Vo Cabulum doctrina singulari unier Oidditur

sed Orchenos etiam reliquasque eoru in urbo eodem noni ine Omprehendi. Nam 'OQκηχνοί τινες - κω BoQσHππnyo κω λλοι πλειους n Nirn bone l. l. Commemorantur Inm primum illud quidem manifestum est, duo num in Commemorari, nrragam et unam e multi quae ab Euphrate ducebantur sossam, ab archetypi scriba cuin eo nomine, quod in I OXimo Vel SuCOD SP X erat, permutatam Hipparum vocatam suis Se verisimile est, quoniam ultim verba ad lini a quandam civi. talem vi videntur Spectasse. Aliter quidem Sentiuntiar-duinus, qui Hipparam cum Boi Sippa diari Agnin Cum diani finire, quem Ptolemaeus V 26 6. et Ammianus Marcellinus XXIlI. 6. O inmemorant, composuit, et Mannei tu GCO gr. Ol. V. 2. p. 3S6. ac Ritterus Geogr. Ol. X. . 146, qui Hip-Parnm ab Ammiano Macepracta appellari sive urbem ar- vagam Graece conversam atque alibi Naarda Ocntani intelligi voliterunt Narragam enim cana ossam suiSSe quae ni Septentrionem n nrmnlcha sita pud Ammianum Onii ne non addito indicatur. Neruin etsi concedendum St.

107쪽

Liber VI. 103

sori posse ut arroga pro fluvio illo habentur, quod ia in

Ani illius coniecerat, incertissim ne tamen coniecturae aliam Supei Struere Periculo Sum Videtur nardet en ina, cuius

Cognomine oppidum Noorda trans igrim situm apud Zo-simum lII. 34. invenitur, Euphrate et validis Oonibu munitu in suit, is Ioseph. Antiq. Iud XVIII. . Hipparenο-rum nutem muros in ei sic dirutos isse Iosephi nequalis linius reseri, in Dario, mi Videtur, mystaspis filio, qui etiam Babylonis muros deiecit, os Herod. III. 59 interiore puto, quum Cyrus X leviore tantum diruisse tradatur a Beros O pud Ioseph. c. Apion I. 203, 1 Ortas Se Agra. Dim quoque delevit, s. g. 120 Deinde Hippara non Graecum sed emiticum nomen esse arbitror, quum et Boi Sippa et in Africa Hippo candem undicem prodat Hai duini coniecturae magis me savere fateor Namque et magna utriusque nominis est similitudo et Boi sippenos Chaldaeorum doctrina inclaruisse constat Praeterea Boi Sippa, a Cyro quondam Obsidione cincta, iam Alexandri etate deserta Olim fuit, s. Iustin. XII. I 3, a Persis scilico deleta. . Postremo ordini quem in describenda Mesopotamia Plinius Aequitur, multo melius respondet Boi Sippae quam Naarmalchae vicinia. Coeperat vim 3 1l9. a Nicephorio Euphratem legere, inde ad Naarinalchati it Babylonem descendit atque post Hipparenos Orchenos et lia oppida

Characem ei Sia enumerat. Neque 1 OSSae de Sunt, quibus Naarsare cum Euphrnte ioniungebntur, Nun ruin inniri Hipparum suisse con Sentaneum esset Attamen quo minus pedibus in Hai duini sententiam transeam Dominum di Versitas in retinet. Quem ni in alia cottiam Arrianus X p. AleX. VII. 2I, Ptolemaeu Naarsarum Ocnt, eundem linius Narragam vel arrognita . . lumen scissum diXiSSE putandu ESSet, nomine Sane piis Simo, quoniam Pu Vera Euphrates in Ossa scinditur.

108쪽

104 Liber VI.

Illud tamen in tanta fossarum Babyloniarum obscuritate recte coniecisse mihi videor h. l. legendum esse: iiιxta stuυium Hipparum, tui cadit in Narrogam rel.

130 12 - 27, 31. In fluit Tigris in lacum Arethu Sam.

Ita codd. Hard. At R habet retissam raretissam, Rob. recissam Olin. c. 37. Arethisiam Quum igitur optimis libris littera I communis sit, manis esto forma nominis insolita ei quae sontis nobilissimi recordatione Videtur orta, praeserenda erit. Accedit quod idem lacu quem vulgo Arsissam vocant, a Ptolem. V. 13. S. 'Αρεησα Ppollatur, quod Areisa haud dubie pronuntiandum est. Scribendum eStigitur et aput Plinium retisam et apud Ptolemaeum 'Αρετησα. Apud Ammianum Marcellinum XXIII. 6, qui tolemaeum sere ubique XScripSit, pro Sosingiten procul dubio reponendum est hospiteu cf. Ptol. l. l. 7).

131 129 α ibidom.

Tigris autem ex Armenia accopiis suminibus claris Parthenia ac Nicephorion Arabas Orcos Adiabenosque disterminans et quam diximus Mesopotamiam aciens, lustratis montibus Gordyaeorum circa Apameam Mesenes oppidum, citra

Solo iaciam Babyloniam CXXV M p. dixistis in al

veos duos, altero meridiem ac Seleuciam petit MeSenen persundens, altero ad septentrionem sexu eiusdem gentis tergo campos Caucha Secat, ubi remeaVere aquae, Pasitigris appellatus. ΡοStea

recipit ox Media Choaspen atque, ut diXimuS, inter Solouciam o Ctesiphontem ocius in lacus Chaldaicos ossundit rel.

109쪽

Liber VT. 105

Τοtum locum dScripSi, quo meliu appareat, quam perverso ordine curSus nobilisSinai fluminis enarretur. Ferrem tantam Scriptori negligentiam in remotis ignotisque regionibus Seleucae ero ac Mesenes situm a linio tam apertis erroribus admiXti describi potuisse numquam Oncedam. Duo sunt praesertim quae correctione indigent. Primum meri non lotuit mi igris postquam Apameam pervenit meridiem peten. Seleuciam reverteretur, quae, ut a, ipso itinio traditum est, amplius centum milibus pnSSuum et quidem Septentrionem versus distabat deinde quo tandem modes inter Choaspis confluentem et incus

Chaldaicos id est in Characenes confiniis inter Seleuciam et Ctesiphontem lapsus dicetur Et hic quidem manife-Stu Scribarum er: or etiam e proditur, quod linius Superiore illo loco quem ipse laudat, de neutra urbe locutus est Respicit enim g 100, ubi quod Choaspen ulaeum nominat non est quod mireris Utrumque enim nomen promiScue a Veteribus usurpari post alios docuit it curita fieret explicuit orbiger vol. II. p. 581 De Seleucia Vero et Ctesiphonte ne si quidem Idem igitur . .

QVenit, quod iam Saepius d missum esse Vidimus, ut Verba inter Seleuciam et Ctesiphontem ectus alieno loco archetypo codici insererentur Scilicet pertinent ad proXimum SenSum, quo nunc cursu Τigris magno Saltu a Gordyene Apameam sacto interrumpitur, atque ibi post vocem Gordyaeorum reponenda sunt trior autem locus tum demum emendari poterit quum Apameae Situm exploraVerimuS. Quum autem linius et Stephanus eo loco positam S Setradant, ubi dividatur igris, eundem occupaSSE CONSentaneum est, ibi nunc ut etiam ara in te perti tabula regni Otto manici reperitur. Inde enim flumen Schat et IIbeli sive et antra dictum, alter qui a lini vocatural 'eus, recta meridiem Versus Babyloniae campos secat

110쪽

106 Liber VI.

Euphratum peten S. Inde colligitur, vocabula tic Seleuciam facili quod a in errore in limo lietium OCum migrasso. Scilicet quia in in antiquissimo codice ni prius Oon hiatu in Seleuciam in margine n notatu in esset Seleuciam Babylo- uiam ita Di in cognominabntur, cf. g. I22 et t. , , nccidit ut qui ni Chelupum libria in Scripsit, his vel his in Plinii orn-tione in re copiis alterum quod sequebatur In byloniam cui Seleucia Confunderet atque Seleuciam germanae lectio Di tibStituerest. Quod Si conceSSeris, iam se obscura salsa quo perspicua redditur Plinio oratio loco ita constituto: lustratis montibus Gordyaeorum, inter Seleuciam et Ctesiphontem ectus, circa Apameam MeSenes

oppidum citra Seleucium C in p. dioisus in alυeos

duos, altero meridiem ac Babylonium petit rel.

Sed longo tempore Eliphraten praeclusa Orchoni et accolae agro rigantes, nec nisi per Tigrim

do sertur in mare.

Orchenos Chaldaeos, quo ad auri diem habitasse g. I 23. vetulerat, nil ei si cum Sinum collocat Ptolemaeus V. 19.2,ntque hic Ossa illas atque emissaria ggero munit ESSE quibus quae fluminis in arva diducebantur, et Strabo XVI. p. 74 l. et quem Otis Simum Plinius Sequitur, uela III. S. 5. tradiderunt. Apparet igitur, quod in in ipsis verbis modonliniis demonstratur, Orchonos illius laboris auctoreSperhiberi neque ni iam gente in qua in hii qui dein regione quali fuerit, punitus ignoratur. ccedit quod vorbis linii Sicuti nunc leguntur, Orchen ab accolis Euphrati distinguuntur, ut quomodo e flumine alien sori S a Silucere potuerint, ne intolligatur quidem. Ilum i pNOS C- cola sui SSe consentaneum est dulcatur igitur in ipsa it una

SEARCH

MENU NAVIGATION