Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Liber VII. 127

ei Siti retulit assensum nactus origit Do Nigidii Figuli

studiis atque peril, p. 43 , alite incertum esse videntur. Ipse oti in Hertae ius monuit quae inde Servius ad en I. 17S. exscripsit magis ad Verboruin notionem explioniadam pertinere, quapropter in Scri veri sententia in qui de Ona inuin natura legi voluit, me inclinare lateor. Restat ut secun luna illud enuntiatum scriptu in quidem n linio esse concedamus quis enim tam reconditum scriptorem post illum adhibuisse putandus est 3 sed ad absoluti peris Arginem e posteriore lectione additum et ab iis qui post auctoris mortem libros denuo describi curarent praepostero loco in pSam orationem receptum esse. Vides

igitur, quod Burgkiu in ultimis libris factum esse arbiti natur Exerciti Plin. l. p. 33, idem iam de nostro loco valere. Ac nescio an idem de g. S0. iudicandum sit. Ibi enim, quum iam . 7S. hominum concretis Ossibus praeditorum mentio acta Sit, loco valde importuno haec verba inse

runtur:

Quibus natura concreta Sunt SSa, qui sunt rari admodum, cornei appellantur.

Quae ita sunt comparata, ut neque quem locum Occupant commode obtinere neque ad 9 7S. tranSserri possint, quoniam ibi prior certe enuntiati par omittenda erat. Quare aut ab pSO Scriptore OStea dScripta aut a librario quodam annotata SSe putanda Sunt. Alterum idcirco fortasSe praeserendum erit, quia infra XXXI. I 02. piscatorum corpora in univei Sum cornea appellantur. g. l. prodigiosa virium relatione , ut cum cod. R legere ruatim, narratio Significatur, quae sidem Xcedere videatur.

132쪽

12 Liber VII. i59 116, 30, 31. quo politi quam univorsi populi illius gentis amplissimo testimonio

NeScio quomodo populus gentis rapte ilici potuerit. Illam gente in Romanam appellat Plinius, quae iure eXi-inios tulerit auum ceterae terrae, Atque u Pertinere r-bitror verba universi populi, ut diXisse videntur quam ceterae terrae niversi populi. Ita univei Sae genteS initiantur XXV. 2.

121, 36, 36.160 C. Quintio M' Acilio coss.

templum Pietatis exstructum es e perhibetur. At vero L. Quintius Flamininus nam Caius salso ppellatur anno DLXII, M' Acilius a DLXIII consulatu stinctus est. Idem igitur de hoc loco valere arbitror, quod saepius accidisse

Supra P. 27. monui, ut quum Criptor unum in tituli CODSulem nominasset, alter recte vel male ab interpolatore ad

scriberetur. Ceterum impeditissimam esse de hac ede lunestionem Beckerus in libello contra me scripto gurni mischen opographie p. 24 OStendit, ad quam Spei Osore ut aliquando reVertar.

Q. Molollus, in ipso tamen flore dignationis suae ab C. Atinio Labeon cui cognomon fuit Maccrioni

tribuno plebis, quem O Senatu cenSO Oi Cerni, re-Verien e campo meridiano tempore Vacuo foro o Capitolio ad arpeium raptus ut praecipitaretur, convolante quidem iam numerosa illa cohorte quae patrem eum appellabat, Sed ut neceSSe erat

133쪽

Liber VIL 129 in subito, tardo it tamquam in X soquias, cum rosis tondi sacroque Sanctum repollendi ius monosset, Virtutis mune per et con Surne perituruS,acgro tribuno qui intercederet reperto in limine ipso mortis revocatus alieno beneficio postea Vixit bonis indo ei iam consecratis a damn ni Suo,

iam quam parum esset saucium ueste intortarum, e XprcSSi per aure Sanguinis poenam OXnctam OSSC. Ita locum impeditum et sine dubio corruptum exhibuit

Silligi iis partim e veteribus exempli pnrtim Virorum doctorum Coniecturn immutatum, et corrupin quidem S SQVerba in muniato suo recte iudicavit. quibus Hai duinus contra linguae lege Ahominem ab ipso damnatum 'indicari Voluerat, rectam Ver emendandi viam Oti est ingreSSus. Nam ultimum enuntiatum in optimi codicibus RΤd sero ita scriptum legitur sanuuinis poena exacta est Ri Poenae exacta esset, a poena exacta esseth sensu raptis Simo, ut recte Spreta Vetere lectione aecepisse videnturiar-duinus Quid enim gravius dici potuit aut significantiusquam tam infelicem suisse Metellum, ut non iniuriam in

adversnrio ulcisceretur, Sed ipse iniuriae acceptae Oenam lueret bonis consecratis, tamquam parum esset illatum da milum Quod una syllaba ciecta revera linium dixisse pparebit. ScribeIidia: n enim censeo in pro X imi adamno Hori. e. post iniurinna membri S in Si acceptam, quam olege Aquilia tum temporis sine dubio iam vigente actione certe in rem utili vindicari potuisse Ulpianus muctor est I 13. pr. D. nil le g. Aquil IX. 2. Praepositione otii in a interdum utitur Plinius ea Vi qua vulgo post usurpntur, Os XXVI. 70. et ind. Hai d. H. l. 1 OrtaSSe cum V inde est Coniungendii. Reliquantiter erunt interpungenda. Tribus enim malis Metellum laborasse contra Val. Ma X. VII. l. l. disputata narravit, primum

134쪽

130 Liber VII.

quod in sum ni vitae discrimine versatus est, deinde quod tribuni intercessione eruntiis alieno Onefici ViXit, O- Strem quod boni otiam inultatu est. Ita igitur totus locu S

162 115, ibidem. in Capitolium illud, in quo triumphans ipse

de corum exuviis ne captivos qui dein Sic ir; -XOrat Pi limina nescio an cum O illo ille inbuti Lil scri bendum sit. Deinde vulgata lectio inod utrum e libris Mess. mutata sitis illigio, in miro . . silentio decerni

nequit. Illud vero contendo, cum cod. R legendum esse deorum exuυiis exubiis habet . Nam et quae . ,esnero Chresto m. p. 21S. proponitur explicatio, ut captivi vestibus arrepti tructi dicantur, Subridicul videtur, et quam arduinus amplectitur, de Xuvii captivorum, ne Verode hostibus ipsis triumphatum esse, oratione durissima Sensum ineptum reddit. At contra miri errima quam X- pertus est Metellus rerum convel Si habitu triumphantis indicato gregio illustratur, qui , Iovis optimi maxi in ornatu decoratus in Capitolium olim scenderit ut Livii verbis utar X. 7). Quas exuvias proprie dici notuin St, os Sueton Octav. 94, QSt. V. en Sue.

163 5li46, 47. Duo sunt haucioracula : odium solicissimum

qui pro latrix proximo iccubuisset. iterum a

135쪽

Liber VII. 131Gyge rege tunc amplissim terrarum consulti mei Aglaum sophidium esse feliciorem.

Quomodo laetum sit utilinii auctor Gygem pro Croeso, pro Solone Apollinem ipsum nominaret, OStrum non est inquirere. Manis estum tamen est Croesi etatem significari, qua Aglaum ViXisse Pausanias VIII. 24. . resert: itaque quem odium appellari vide nu li ominem prorsus ignotum, eundem esse ac ellum theniensem ab erodoto I. 30 laudatum iam intianus ni in advertit. Uterque enim Pro Patria occubuerat et quidem proxime in pugna ad Eleusinem commissa cum fausto belli Solono auctore contra Megarense de Salamine insula suscepti eventu coniuncta Neque tamen V. Pedium in ellum mutandum est, quippe quod ad viri sortissimi patriam spe-Ctare videntur. I διεις enim campos ab urbe Megaridem versus Sito incoluisse constat, Lohucyd. I. 55 al. Ibi igitur cum nobilissi inis civibus es Herod. I. 59 Plut Sol. 13)Τellus habitasse atque inde ad proelium profectus esse putandus est. Apparet igitur aut Pedium sive potius Pediaeum ab Oraculo ObScurius vocatum eSSe aut quod equi- dein praetulerim Scribendum esse: Tellum Pedia eum.

15 - 48, 49. 164

Hollanicus quosdam in Aetolia piorum gentis CC annos explere, cui adstipulatur Damastes

memorans Pictoreum X ii praecipuum corpore viribusque etiam CCC vixisse.

Apud Valerium Maximum VlII. 13. 6, cuiu narrationem linius Xscripsit, .Litorium quendam ex his maximarum virium Staturaeque praecipuae nominatum reperimus, in linii codd. Pictorium, nominibus omnibus 9

136쪽

132 Liber VII.

aeque corruptis. Manis esto enim de viro et lorum sabulis valde colobi cito formo est, itormum dico, quem corporis robore omnibus Graecis praestitisse consentiens tulit pud veteres fama. Qui cistorum rufili Ortimque Vi tam et significavit et nomine etiam declaravit. Quid enimn liuit Si Tirou toc ne ιτυρος, n quo DCnbulo Plenior

tantum terminatione distat 3 Quocirca Tityrum Aetolum, cuius filia uelonii pud Ptolemaeum Hephaestionem lib.

IV. p. I90. d. v esturni e poeta liquo Alexandrino Alexandro forinsse et olo, cli illo in vicisse ivnditur, 'i-torino non suisse divorsum licebit arbitrari. ut lium iiiiii a Doros quidani nev sabulos suisse videntur, quem pastor itine vitae deditum decebat si ne hominuin commercia ovi in re et montium solitudines quaerere os Hero l. v I. 27), paulatim stactum est ut variis avrntionibus diversis toni-poribus vires corporis exhibuisse servetur. Nam et Milonis Crotoniata nequalis suisse traditur hi Aelian II. XII. 22. atque, ut videtur, b Alexandro Aetolo es. Λthen X. p. 4l2 F), quem l . LXlI. Olympiae vicisse .l. LXVII. 3. Sybarita pugna SupernSSe consilit, et t. XL. Clisthum, Sicyonii ne tali nitribuitur ab Ierodoto . . Apud quo inquit in Phidonis quoque Argiyi filius devertis K dicatur, fieri

facillime potuit, ut Dama Stes, ea qua ut hiantur Simplicitate veteres logographi in sabuli temporum ratione disponcndis, Phidonem aemen Septi inuin Vel decimuin vi-NiSSe ratus, narrationes diversas vita itor mi ultra humanum modum producta concilini et uinque n nono anteneram OKtram neculo ni Sextu in usque pertinui SSe coniiceret Utu est, scripsit haud dubiuilinius eiusque auctor Valorius: ritormiam.

137쪽

Liber VII. 33 Iantem o oro in Proconnes corvi csfigie magna quae sequitur sabulositate.

Ita vulgo inde a Barbaro legitur, aperta, ut recte iudicat illigi iis, interpolatione Editionem enim ParmenSema. I 476 habere tradit intinnus quae magna quaeritur reb. Codices autem ses legunt R tantique ritur ac haec m. 2

Θ quae magna quaeritur hic, d quae magna quaeritur hac, Codd. Barb. Dua equidem. In emendando autem loco Procul habenda erit prima vox quae, aliena a codd. R et Larb., in ceteris e Sequentibu verbis temere repetita. In reliquis deinde missa ultima littera C r ero in S, qua- cum saepissime confundi notum Si mutata, lineolis o- Stremo quae evanuerant, reStituti Scripturam nanciscimur veram, nisi allor, et elegantem: mactuam quaesitura fabulositatem. Primum enim quod in Ariste mirabile accidit, corvi fuit evolatus, post quem Secuta sunt Ionginqua itinera, reditus in pntriam et post annos ninplius trecentOS dVentus in Metapontum, s. Herod. IV. 13 15. Quapropternia ima scite, dum primum corvi effigie volat sabulositatem quaesiisse dicitur.

191, 56 57. 166

Emere ac vendere instituit Libo pater.

Lacunam . l. inesse Suspicatus est Osannus Philol. VII. p. 394, quum quae hic Baccho tribuuntur Mercurii munii suerint, enmque Sic Xplevit, ut post, instituit insereret Mercurius, libertatem. Haud Scio an recte enserit. Quod enim apud Varronem L. L. VI. 14. Liberalium

die anus per totum oppidum Sedere dicuntur secum libis et foculo pro emptore SacrisionuteS , inde minime consequitur deum' ipsum cum mercatura Romanorum sabulis

138쪽

coniunctum fuisse quae autem hic aranini narrantur, e Graeco sonte fluxerunt Libortntem tamen humano generi ingenitam inveniri non potuisse apparet, quum Variae ciVitatum Ornan et servitudo insen g. 200. haud inepte inter inVenta numerentur. Sicut igitur Ceres frumenta invenit, it Bacchii vitium culturam et vindemia homines docuisse perhibetur, ita ut deorum inventa Mercurii, Bacchi, Cereris infra g. I99. ab hominibus Poenis, Eumolpo Bu-Zyge et Triptolem eXcult esse narrentur. Quare legendum videtur: Emere ac endere iustituit Mercurius, indemias vel υitium culturam Liber Pater. g. I9p. pro Eaclis e cod. Θ lectione Aeclis scribendum videtur echts. g. 201. Cum sania l. l. p. 395. Post pilum Pilumnum excidisSe putaretia, nisi ilumnus insendi rumenti auctor ab armorum inventione lienus SSe vide

retur.

Anticlidos in Aegypto invenisse quendam nomine Monon tradit XV M annorum ante Phoronea antiquissimum Graeciae regem idquo monumentis

approbare conntur. Verbo monuisse Sufficiet, scribi oportere uenera, quem primum omnium regem litteras A non invenisse, at certe iam noviSse praeter lio monuit BunSenius, quem honoris causa nomino, Aegypt Vol. I. . 364.

168 212, 60, 60.

a columna Maenia ad carcerem inclinato sidoro

Supremum pronuntiavit. Iam a. 1846 in novo museo Rhenano vol. IV. p. 639

139쪽

Liber VII. 135

legendum esse coniecerant arceam et Simul Onueram,

loco lini XXXV. p. li . evinci, curiam Iuliam incendi Neronian non esSe con Sumptam. Quod Cum erg-kium . . latuerit, quum Ind. praelec t. arb. n. MDCCCLI. Ρ. X. iisdem verbis ad litem quae olim iusto acrius inter Beckerum et me agitata erat, dirimendam uteretur, hanc quoque coniecturam, quae illigi diligentiam non fugit, hic repetere atque paulo uberius exponere licebit. Fieri enim umquam potuisse ut ei qui a Curiae gradibus solis

DCCasum ob SerVnret, a columian Mnen in ad arcerem sidus

inclinari videretur, id et ab omnibus qui curiam Hostiliam gravi Asinii argumentis permoti in ea fori tonanti parte collocaverunt, quae ad meridiem orientemque Spectati nnovis taberni nntiquitu appellabatur, erSpectum est et quotidie Romae intelligere licet. Tantum enim abest ut Sol prope Carcerem Occidat, ut a regione carceri emenSO caelo meridionali ni eam, ubi columna Maenia Stetisse putanda est, et Capitolium inclinetur et Tiberim versus a sinistra parte Capitolii ex Oculis 1 ominum evanescat.

Carcer enim inter Orientem et Septentrionem fori Si tu est. Quapropter BunSen. DESCI'. U. Rom. Ol. III. p. Il. p. 43. ipsam columnam ad carcerem Sitnm fuiSSe putavit, e cuius fastigio accensus On Sulum, ubi Solem inclinari vel Capitolio abscondi nimadverti SSet, Supremnia pronuntiaSSet.

Quam explicationem certatim a Viri doctis resutam cs. Mulier in Bullet instit archaeol. IS39. p. 170 Sqq. , Sann. De col. Maenini S Sqq. Becker Rona antiq. Vol. I. p. 322)ego quoque in libello contra Beckerum scripto Rom. Το-Ρogr. in LeipZi p. 24 sal Sam esse intelleXi. Nam ut omittam supremam non in foro Sed Varrone teste L. L. VI 2. in eo miti pronuntiari Solitam Sse, et fieri vix potuisse

ut quotidie scala admota in Columnam necen Su ascenderet, inclinat Sidere non certum liquod tempori momen-

140쪽

136 Liber VII.

tum sed dimidium re diei significari recte illi crus nimadvertit, quo sol post meridiem discensum Vergnt, quum Pliritu certam liquam solis positionem limitibus definitis indicasse putandus sit. Necessario igitur Verba ad Carcerem inclinat Sido re coniungenda sunt. Minu Etiam verisimilis est Militer sententia, de qua ipse dubitavit. Neque enim vel estivo solstitio solione Capitoliuin occidens a foro conspici potuit neque de aestivis tantum diebus locutus est Plinius, sed de Serenis Omnibu per totum n-num. Atque Osannus et Beckerus Summa in quae tum in tota narratione restat disti cultatem Solvere non Otinti sunt, Momni senius in libello quem de comitio Romano scripsit Annal. instit ni clineo l. Ol. XVI), ne commemoraVit quidem. Ego autem id quidem recte ei SpeXi, Supremam tum pronuntiatam suiSse, quum ei qui in gradibus curiae staret, sol inter columnam Maeniam et angulum Capitolii iti occidentem vergi videretur, et coluinnam in niter fori

parte quae a carcere Mamertino verno in veteribus tabernis appellabatur, Si tam fuisse arbitratus sum. Quam sententiam dum cum Plinii verbis conciliare studeo, in eum errorem me delabi nSSu Sum, ut de ii quod uin Carcere nudi D. Nicola vicino cogitarem Merito propterea Beckerus o libello quo in illi cSpondit: Zur romischen Topographie p. 42. me Vituperavit locumque Plinii sibi corruptum videri pronuntiavit. Itecte. Scilicet quum re vera inter columnam et Capitolium ii qui in soro constiterant sol occidere videretur, ipsum Capitolium a Plinio significari consentaneum St. Atque id perlevi quam modo proposui mutatione efficitur. Saepe enim praesertim in Ocabulorum initiis litterae et a utpote simillimae ita permutatitur, ut prior ut omittatur ut salso addatur. Ita VIII 129. Pro rum codd. d charum, alii eurum legunt,ib. 209. pro arida in omnibus iXempli ante arduinum

SEARCH

MENU NAVIGATION