장음표시 사용
21쪽
nalem unam & animalem alteram , 1ed etiam docet quod in hoc convenit exemplum compositionis Hominis
cum coadunatione duarum natura
rum in Christo ; itaque paucis interjectis stubjungit: Sic Filius unus cum sit Naturae GEMINAE juxta alteram patrat miracula , juxta alteram humilia in se reeipit. xuatenus enim ex Patre, Deus facit prodigia , quatenus ὸ Virgine, O Homo , Crucem , pusionem, ct similia ultro pertulit . o. Audiant etiam S.Cyrillum Alexandrinum , qui Epistola II. ad Successisum longe ante medium, asserens hoc idem exemplum ad finem, de quo ibi agit, sic illud exprimit: Sit nobis in exemplum Homo , qui juxta Nos est .
DUAS NAMIDE IN EO COGNOSCIMUS ESSE NATURAS, AND. MAE UNAAEL CORPORIS ALTR
RAM. Quid clarius ξ Audiant etiam
S. Gregorium Nagian renum oratione si longe a principio . Duae quidem M.turae sunt Deus, ct Homo , at non duo
Filii, nee Dii, quippe Verbi breps sis
etiam assumptae Humanae Naturae opo. sasis extiterit . Num ETIAM A M.
HOMO , non duo: D. Basilius Maiagnus ad cap. I. Isaiae non longe ab initio sic etiam ait: Subuit Howo anioes,
ct corpore conditus , caro e terra, ani
ma Caelestis . Et longe infra ad medium: Quemadmodum enim Homo duplex , nimirum anima constat, ct corpore , ita cibi duplices, cum sint utriusque alendae substantiae aeeommodi . Et clariu S cap. s. Constitutionum Monasticarum aliquanto longe a medio : Quia ex dupliei Natura consamus , duplex virtutis quoque se pudium debet : Et easdem duas naturas agnoscunt in homine S. Athanasius, & S. Augustinus , ut vidimus num . a 3. , & qs.
Manet ergo , Dilectissimi , in negabile , quod etiam in suppositione , Ω- Ia de una sola Natura , etsi hoc fidei
non contradiceret, uti certissime con Irauicit , adhuc vestri fugere non Pos'
ID Et Co NpEss Iosent confessionem duarum N)l rum in Christo , ex quibus e . Gquam supponunt resultaret. A tergo eos interrogo) haec uni. tum Naturae defenso s) Contra ngelium , contra SS. Pax ς ἴ DConcilia , contra Romanae v I Fidem , contra suas supra ait δ' j, dei consessiones , quando e 3 λNaturae defensione liberari nox sunt a Confessione duarum
rum , quas ut negent unam i0 Christo tanto conatu defendus ergo utilitas in hujus erroriS Uc . . ne, quando coguntur consteriis sum quod negant ea ipsa ratios )contrarium adstruere student UTI. Tertia ratio sit, quia admi Christo Domino unam sis l/; hi estram , nec duas in eo fateri, φ s- ac fateri in Christo esse lηδ''ui,tio sionem , commixtionem , M Mnem , & conversionem , mittebat Eutyches, quem c pite ipsi abominantur, t elinti cum insectantur : & ini βῆ , 9ei contradicere , & destruerς ) b ira qconfessione m , quam d quotidie Deo faciunt in se iudaiii& repetunt in reliquis confessionibus . Pro quo ii qpq do, preterquam quod sitssiccs con dictum est supra num. 9. ς stat , quod ei si Eutycli β eos ' confiteri confusionem X tionem naturarum in Um t neg/men, quia stare non pQ in Christo duas naturas 3 re , lam naturam in eO Jo '' ij xl lis io hanc confusionem , cses' hila&c. admittendo, semper cita processum fuit ac si alconfusionem, commi titionem , A conversios μ' se 'suisset. Licet, inquam 'hoc lassiceret ad convit -- stros Nationales de bos uti ij;men amplius convincens 'tate S. Cyrilli ;publicassent, quod di
22쪽
unam Verbi naturam incarna- φ, ν eum Apollinaristam esse ar-i kypt , ut S. Doctor ait epist. 2.
'ς essum aliquanto longe a prini, Vbi haec habet: Superfuis igi. 3 Movibus immorantisν qui dicunt: si* Verbi natura es inearnata, boos. ' μη -πimodis, ut permixtio , cou-- generetur, vel , ut imminuta,
cui SNqς humana substantia maneret. e i ymniae Cyrillus non respon-hatu 2' 40 , quod si unam solam
in Christo admitteret, non nur, quod admittebat concutia ' ' ς0mmixtionem &c. in libit iupponendo , quod vere
id hui, rettur , calumniae satisfacit
ut ali. modum : Non enim minuitur,
eat, ' ut , neque Iupprimitur: s eiet,h; Ruseantiam facti hominis fa-iuc i'. incarnatum es . Hoc enim si
ν i, a nobis, haberent aliquem colo uisuri iam calumniae. Et infra': Si enim naturavi Verbi , tacere
e ram evidentissima hoc, nani solum de , ras partes, squibus componiusti i 2 t), URN est composis
i NCARNATIONE. 23 neque reliqua Elementa , sed quid diversum ab i psis , ex quibus constat,& resultat ut notum omnibus est , ex vera Philosophia& tradit etiam suapralaudatus insignis Philosophus Sanctus Justinus Martyr in e X positione de recta Confessione Fidei laudata
num. 36. qui ait: Sicut enim corpus constat ex Igue , i fere, Aqua, Terraque , nec tamen est Ignis , aut elementum aliud; diversum enim est ab iis ex quibus constat. Et haec est disserentiae quae datur inter compositionem mi-X tam , quae fit eX partibus , quae mutuo confunduntur i, commiscentur, &mutantur, & una in aliam convertuntur , & puram , seu sina plicem compositionem quae periunionem fit ex partibus aliquod tot uni componentibus , quae fit absque hac confusione commiXtione, mutatione, aut conVersione, ut proxime vidimus in compositione Hominis. In illa enim; quae fit
per confusionem, mutationem &c. non manent partes ex quibus totura componitur, ut in se erant, sed omnino confunduntur, & in aliam Naturam mutantur; in illa vero quae sit per puram, ac simplicem compositione iii, R unionem unius cum alia absque dicta confusione, unaquaeque te manet in integritate suae Naturae uti in se erant; unde si in completae, incoimpletae manent , & ut tales componunt illud totum si completae eodem modo manerent etiam in sua persectione absqueo mutatione ulla in illo toto , quod ex earum unione resultaret, & ut tales illud componerent. . et . Quam disserentiam, Di Iectistimi vestri Praedecestores Optime cognoverunt , R vos etiam absque dubio cognoscetis , quando in vestra Margarita pretiosa de Christo Domino fatemini e divinitas in humanitatemv
nec humanitas in DivinItatem mutatGL
est , sed uuaquaeque serpavit, quod sibi
propriam erat ', ut supra num. q. , Sc
23쪽
ilia Natura eo undantur, aut commiseestur: ut supra num. s. R hoc qui dem ad significandum, quod unio Divini Verbi cum humana natura non fuit per compositionem mixtam , &consequenter fuisse puram , & sim'plicem utriusque naturae coadunatio nem, in qua naturae non mutantur, sed manent uti erant, & sic optime dicitis Unaquaeque servavit quod sibi proprium erat. Ex quo videtis, quomodo idipsum quod confiteri refugiunt, necessario fateri coguntur; enimvero si vestri non admittunt in Christo duas Naturas, sed unam tantum , necessario debent confiteri id ipsum , quod de haeretico Eutychete abominantur, R insectantur, nimirum compositio nem Christi fuisse mixtam per conla sonem , commixtionem , mutatio nem , & conversionem. Tq. Quarta ratio sit, quod cum Eutyches , ut jam vidimus haec duo doceret s unum quod Natura Divina, RHumana in Christo erant confusae, mixtae, & mutatae s alterum , quod ex hac confusione , commixtione , &conversione una solummodo Natura in Christo resultabat i magnam injuriam , Illustrissimi Domini, sibimetipsis irrogant vestri subditi, tum in eo quod fatemur ipsum errasse quatenus docebat hanc duarum Naturarum, confusionem &c. Ob idque haereticum esse , R tanquam talem ita , hac parte esse reputandum s hoc non
obstante ipsum sequuntur in illa alia
parte , in qua unam solam Naturam in Christo confitebatur. Tum quia si ita enormiter erravit in uno , cur. credere non debent erravisse in altero , quod ex eo sequitur ρ Praeterquam quod non decet, quod de tam florentissimis Nationibus dicatur , quod eum , quem tanquam haereticum merito damnant, & insectantur Propter doctrinam de confusione Naxux rum , in doctrina aeque ab Eccle- si tanquam haeretica proscripta , deu DR Natura illum sequantur. Praeser tim quando illum errorem de Natu
rarum confusione, commixtionmutatione debebat admittex ). se
hoc ut stabilire posset illum alis rorem de una sola Naius3 i Q iiuquidem aliter unam sol/m iiiii in Christo ponere n00 pQ ideprius suum illum errorem VSm sita
confusione Naturarum ' uita Christi Domini compositione 'sola non manent partes ex quid.
Uinta ratio sit, quia s Ity AT S
non duae, de ii δ' na, quae uti talis indivis bibi Arificaretur esse naturam L ς' iri, increatam , esse aequalem
impassibilem, esse mortalς ilc mortalem , R aliae innuo , contradictiones . quae contraria ,& implicator I
Verificari haec non pos positunum aliud excludit ob itionem, & contrarietatem leoni
dictiones saluari in Cliri'q hou cρ
Possunt, nisi duas Natus fusas, non commixt/ ilesi' se seu conversas lichi insep ' Dis sconfitendo ; itaut respse
respectu alterius esse cx qmiliter respectu unius
laudati supra ba num 'AE secvant has evidentes c0'meus M
24쪽
'plici Natura , quam cum Ecclesiast tholica Romana in eo esse conii Rur, & quas aliter salvare nor pulent. , IJt S.Jo. Damascentis stib eis i voluntatibus , ct aesiosio'ψ age a principio: προ potes, ἡ 'μ eodemque Natura creata sit, Oι. ' - , prinoipium habuerit, ct nouq ' , patiatur , O nou patiatur.' m habuit priueipium , NON coreterjj ' si in creata est , non fuits ὸ - ha Chriylus ison una Natura est, ρ'sua duabus praedita Naturis,
h, incipio , prinoipium id, se S. Athanasius etiam hoc ε . 'Viserdum agnovit in Tractatuxhii 'it ri Adventu Jesu Christi adis ' Apstinarem , M sic prope ini-kili ait: Ais ipsuvi impatibilem,
i, si 'lemque Dei Verbum . . . pulm - ' mortis capacem esse dicetis '
I ' lNCARNATIO NE . a s78. Sexta ratio sit , quia si in Christo
una tantummodo natura esset, A non duae , verificaretur , dari naturam mediam inter Deum , & Hominem , ita ut natura nostra Humana cum Divina unam , indivisibilemque naturam constitueret. Quod certe nescio , quomodo excogitari a Christi a- lno ullo possit, quando uti veritatem indubitatam fateri omnes debemuS quod inter Deum , & Creaturas noridatur medium, A quod quidquid Deus non est, Creatura est , quod profecto hac media nova Dei, & Hominis Natura falsificaretur . Et insuper dici posset, in Christo Deum esse ejusdem
Naturae cum homine , quod absurdis simum esset ; nam ut S. Joannes Damascentis libro citato de duabus Christi voluntatibus , A actionibus prope initium ait : Ille enim 'Deus es, O homo : Dei autem , ct hominis non es una natura , quandoquidem non una es
divinitatis , humanitatisque definitio :V enim Deus Creator , ille autem Creatura : Nam aliter Creatura Creatori aequaretur, R de illa indivisibili Natura aeque dici posset esse Deum , M posset etiam dici eandem esse Creatu ram . Quae omnia absurda , & mereses, quae sequerentur ex hac unica
sola Natura , salvari alia via minime possunt, nisi duas Naturas in Christo
Domino admittendo ; quandoquidem si illas confitemur , uti Ecclesia Catholica Romana eas confitetur ; haec omnia absurda , & haereses omnino vitantur.
Ist. Videant ergo Vestri si hoc sustineri possit, quando S. Albanasius oratio ne Unum esse Gripum non longe , principio loquens de Marcello , &aliis haereticis, qui in Mysterio Incarnationis naturam humanam tantquam complementum Divini Verbi admittebant , ita illos impugnat :Deo Hominem coaequant, ct quae Jerva sunt, eum Domino in eodem gradu ct numero collocant. Et infra ad medium:
Caro enim ejusdem DUssutia erit eum
Deo , quod nefariom dicta es. Σαοd si
25쪽
ORTHODOXAE concedas , sequetur ex ista conoesmne ne Verbum quidem futurum esse ejusdem substantiae cum Deo, quod plane absurdum est . Verbum enim per se integrum es , ct consubstantiale , propriamque
sibi hypostasim habet, nulli que suppis
menti indiget. Et infra : Nos enim Deus ita inearnatus es , ut caro feret, neque Filius Dei ita humanatum Corpus sumpsit, ut in hominem mutaretur, neque Dominus gloriae formam servi gestavit, ut servus redderetur , sed Homo,
Filius hominis est ille , qui es Filius
Dei, idemque servus speeie tenus , quies Dominus natura . Porro haec omnia, quae S. Doctor contra hanc haeresim exponit , evidentissime veri sicantur de hac unica natura Divina simul,& Humana , nulla manente naturarum distinctione ratione unionis in
ao. Sed de hoc. latius in sequenti uitlma ratione , ex qua apparebunt alia absurda , & errores, quae ex eo se querentur. Nunc autem illud subjungam, quod tamquam chimaera haec natura media existimaretur , cui a
in sublunaribus Philosophia non agnoscat speciem naturae, quae non sit multiplicabilis, & praedicabilis de aliis individuis ad eandem speciem
Dertinentibus, nec individuum, quod ad aliquam speciem non pertineat. Quae enim natura media tuler Deum,& hominem excogitari potest , quae multiplicabilis, & praedicabilis de aliis individuis sit , vel quae individua , quae ad ejus speciem pertineant' 8 I. Nec vestros subditos , Dilectissimi, fallat existimare , ut forsan existimabunt , hoc idem verificari posse in Doctrina Catholica, qua credimus unum Christum in duabus naturis,
quia eumdem Christum confitemur verum Deum , & verum Hominem . Nam ex eo argui non potest nos admittere unam Naturam mediam
inter Deum & hominem , quae simul sit Deus & Homo, & possit etiam diς, Deum ejusdem esse naturae cum nomine z Enim vero Christum DQ
ratione unius Naturae 3 qVy xij
per unionem insepar bili ς ib. natae in eo inveniuntur: it/q ne Divinitatis, quae ali3 manitate , dicimus esse Uς- iiii tione Humanitatis, qux est a Divinitate , dicimus en onem, quod in sua unica NJ V Q, iuvestri admittunt, negando RA I Unde Christo, veri sicare non p 'Locles cum his duabus naturis qu) V Ve- Catholica confitetur, udoq rificari potest ejusdem x δ' obiit 3 Deum cum homine, nec hanc Et hac ratione ad exclude0M . olica unicam Naturam Ecclesia confitetur, & vestri et i m ' si est
turautiaria Via talia H Ilia , commi V hau
mutatione , seu convers0ης eis biliter manent unita Vante , quod suum est , i es suam Naturam pertinet Circo nec constituimu diam inter Deum , S . . intis 'nec verificatur, quod
na , cum unaquaequς- suum esse conservet
Deum ejusdem Naturη ς b am Φmine, nec multipliς
quam mediam naturam ' iunam non constituant ν adm
utraque natura ux)δ' . , ac duasque , etsi inseparabile , Domino excludunt Quis p Is 82. Septima ratio v id
cum Fide certum stantialitatem inter Uenem dari non posse γ . : qGρ mi
26쪽
Vyinis personis inter se, A cum Divi-ηὸ essentia ue qua ratione in Concilio .h4lcedonen. pqrt a. aes s.) in Con ζj 80ς Fidei habemus desinitum : istum Dominum consubstantialem esse qtri fecundum Deitatem , consubsessotis- Nobis edimiam fecundum HumINitIs '' ii vero quod Divinitas consub- , 'in l/ljs sit humanitati, nec Huma- ψ Divinitati. Inde fit, quod si una inque Natura constitueretur ex 'η ua, & Divina Natura, duo gra in x 4bsurda sequerentur. Unum si a substantialis evaderet homotu V, Deus homini, uti unam na-8;. ' ς00stituentes, ut per se patet. A iu ςςrte ellet admittere haeresim,' 'iuuaris , ejusque sequacium , quis runt consubstantiale , & co esse φῆJe in Christo esse Corpus, seu h 'Τ''em Deitati, quam haeresim
si ' isti me impugnat S. Athanasius c. ad Epicae tum Episcopum
i athiorum contra Haereticos lateth Et etiam S. Epiphaniustii, F 77-J qui initio refert per Apolii 'stipulos evulgatam hanc
Vidimus num iri ori A ci 'rari R. lit
s 'δ 'ram in Christo admittete '
Istutiales necessario debeant INCARNATIONE. 23 admitti , hoc gravissimum absurdum pariter sequitur , quod a laudatis S S. Ρatribus Athanasio , & Epiphanio contra Apollinarem, & ejus Discipulos hanc consubstantialitatem Naturarum in Christo admittentes acriter eam impugnando, demonstratur. 81. Itaque S. Athanasius in dicta ad Epictetum Epistola prope initium contra hanc haeresim sic invehitur: Euis infernus ista eructavit 8 Ut eon subsantiale dicant Corpus ex Maria genitum eum Verbi Divinitate : aut Verbum in Carnem , O D, Costas , ct Nervos , ct prorsus tu Corpus commutatuis esse , ct is sua natura degenerasse. di uis i ta in Ecclesia, aut d Grisionis audiviti aut quis ita impius fuit, ut vel verbis diceret , vel animo cogitaret, ipsum Deitotem, quae Patri es consubstantialis , circumcisam fuisse , o ex perfecta imperfectam esse redditam 'Et iisdem rationibus hunc errorem rejicit S. Epiphanius, ad literam afferens dictam S. Athanasii Epistolam. 86. Quae omnia , Dilectissimi, profecto
militant tam contra Eutychetem , , quam contra Nationales vestros , qui illum sequuntur in hoc unius tantum Natur e errore s cum eadem conlubstantialitas utriusque Naturae admitti necessario debeat , vel non erit unae sola Natura in Christo , sed manebunt in eo duae ex quibus retuli at, ratione, ut dixi, tamquam Apollinarista Em veheς fuit reputatus, non
obstante quod ipsc hario motam a se rejiceret, quia unam tantum Natu
ram illo admittente, evidenter sequebatur, quod cum doctrina Apollinaris consentiret . 8 Alterum vero gravissimum absurdum , quod sequeretur, quodque ingentem timorem, Dilectissimi, Vestris Nationibus incutere debet, est quod si homo consubstantialis Christo evadit Divino Verbo , Quaternitatem pro Trinitate debent admittere , ut optime contra dictos haereticos arguunt SS. Albanasius , MEpiphanius. Sic enim arguit contra illos S. Athanasius: Hae eum loquus D a ruri
27쪽
gere ς nam tametsi ex Maria procreatum esse is Corpus negent, Verboque coπ- substantiale esse a Frment ; aeque tameuctuaternitatem , quum simulant sese sugere velle, constituunt. Ut enim Filius seeuudum Patres consubstantialis Patri, non est idem, quod Verbum, sed alius respestia Verbi; atque ideo eum alius sit, quartum in ordine , summam quatuor Personarum pro tribus coupituit ipsorum opinione . Et concludit: Et qui quaeso Chrsiani qui alium Deum , praeter eum, qui es, 'ntὶ Idem efformat argumentum S. Epiphanius, qui ut dixi, hanc haeresirn impugnans utitur eadem laudata Epistola Sancti Athanasi ad Epictetum, R i iisdem rationibu S. 88. 4hod certe argumentum utriusque Sancti Doctoris bene agnoscitis , Di
lectissimi, quantam vim habeat con tra Vestros Natiota ales , qui unam Naturam ex Divinitate , & Humanitate in Christo contra regulas Fidei
Naturam Verbi constituendo ex Humanitate , & Divinitate , consubstantialis fiat homo Divino Verbo
cum quo unam Naturam ut dicunt constituit, & haec consubstantialitas Non tollat, quod aliud sit homo, &aliud sit Verbum ut arguunt Sancti Athanasius , & Epiphanius exemplo illiuς superioris tantoqu' maioris consubstantialitatie Gilii cum Patre , qua riori obstante Filius alius est a Patre) , & de utraque Natura Homo, & Verbum per consubstatitialitatem veri ficetur quod sit coia substantialiter Deus, sic eadem rationea SS. Athanasio, & Epiphanio tradita resultat , quod alium novum, Deum constituante Et qui quaeso Chrisiaσi , qui alium Deum , praeter eum squi est, σπgunt Z Repetam cum ei Ddem S S. Athanasio, & Epiphanio. Ex his omnibus potentissimis rationibus, & convincentibus argumentis jam videbitis , Illustriissimi Domini,
quot dbsurda , quot errores , & Haere les tequerentur, unam solam naturam
iu Christo D. vestri admittentes, non duas distinctas licet inseparadiit ter ,& inconfuse hypostatice in ud. la persona Divina unitas& con ud eum Ecclesia Romana confiteam )quibus duabus Naturis, ux esstis, omnes expositae contra i ci salvari unice possunt, & omnis Frarum confusio, commixtio, muconversio , atque consubstant sati
& in Divina Trinitate Qua isti in Ge
t ludi, & a suspicione o innimo. Nationes vestrae in omnibus in res ribus Eutychetem , Apollinarem )Haereticos consubstantialitatem manitatis cum Divino Verbo Utentes, seqliuntur, liberari. iso. Et custi has duas Naturas ii in Tite. biliter, & inconfii se unitas cuni psa Romana admittendo, inter Vestri procederent ad id , qsua Liturgia , & in reliquis Wqlaopes nibus credere protestantur, sequerentur Doctrinam , qVδ' is,
gelium, Sancti Patres, R C0ης' docent, & ipsa Ecclesia Cail quid
mana fatetur , & credit N tibi ii εtanto ponderi aut horitatis 1 bico' absurdorum , & errorum , IJ traria confesssione sequerenth A Ν3 lere in istis sturentissimis M' ocra β'tionibus possit, ut contrari. η sty . o I. Et quia lego, apud Vest gu, fui
ches suos defendebat erro do pretium existimo sequenti is is ibi
monstrare , nedum nulquicqua in juvare ad uo G ta illi probandam , verum eri Euatus/Τ' convinci duas in Christo ci
28쪽
'defendendos de confusione , com ' tione , mutatione, seu conversi O-Vς Naturarum in Christo , 8c conse i pter de una tantum Natura in cog mittenda , ut 1. jam vidimus,
'λRquam Nationes vestis, Ut haemuli, μ' imum Eutychetem habeant, 'tenus confusionem Naturarum dO'ii λδ men audito nomine Atha-
ut hia inllius desiderant, & credentes Sanctum Doctorem faveredui, '''j duius tantummodo Nature, tuti φὶ idendo, idcirco iisdem utun-ra, EI R/ζntis, ut dictas duas Natu-
Duci φ ζst , quod uterque Sanctus hi, py δd similitudinem compositio-esiit, 'minis ex anima rationali , 8cc x , dixit fuisse constitutionen
6 is 'iura quo vestri arguunt,pos, ut e X anima rationali, & cori ei ' liqui sint duae diveris Naturae, Rahi '''m una tantum Natura hu-uis λ ς vitat s ita pariter tametsi divi hi raus ex duabus Naturis
1 INCARNATIONE. 31gnificandum , ut mox demonstrabo. 0 . Ac primum sit spectetur S. Athanasii doctrina, ipse in suo Fidei Symbolo , quod laudavi supra. num. 2I. ita loquitur: Nam sicut Anima ratio. natis , ct earu unus est Homo , itc Deus, ct Homo unus es Chrisus. Haec est comparatio ; sed observare deberent , ad quem finem ea utitur. Dixerat ille in eodem Symbolo , quod Christus Dominus erat: Unus omninis nou confusioue substantiae , sed unitate Perfome : Propterea immediate nullo interjecto verbo subjungit: Nam sicat Anima rationalis, O earo unus est Homo , ita Deus, ct Homo unus es Chrisus : Non ait una Natura, sed unus Christus , idest una sola Persona , dc Don duae. Quando enim similitudo asesertur , ad id affertur de quo agitur sac proinde cum agit S. Patriarcha de una Christi Persona , quae est in duabus ejus Naturis inconfuse unitiS, ad
hoc demonstrandum usus fuit dicto exemplo , bc similitudine . Quod autem ad hunc solum finem , 11 militudinem de hominis compossitione adduxerit, Sc quod non secus intelligi ea debeat, vel inde patet, quod Sanctus idem Doctor in libello de Incarnatione Verbi contra Paulum Samo latensem aliquanto a principio haec habet: Ruiseeunduω Paulum , infimilitudinem Hominum fuit , ct forma iu
ventus est ut homo. Homo vero unia
Persona , ct unum Animal est ex sp tu, ct carne, ad cujus similitudinem intelligentam est, Griflμm μνσm nos duar Personas esse .ss. Pari modo ad solum finem comparandi unitatem Personae eodem hoc exemplo utitur Sanctus Gregorius NAZianZenus , qui Oratione II. ad Cledonium Presbyterum vsau. 6. ita loquitur: RVrmimaru ev π Umyν Hνων iux Naturae sunt, q*e ἶ-ν dum anima , ct corpus, πον σπeν μοfilii vee Dii , quemadmo m nee biequidem duo Homines . Sanctus item ,
Augustinus in Epistola tertia, eadem utitur, 3c ad eundem finem comparationes
29쪽
ratione, dum longe post medium ait: Nam lut in uoitate Personae auima unitur Corpori, ut homo sit, ita in unitate Persenae Deus unitur Homini , ut Chri-srei sit . Idemque repetit in tractatu
septimo in Ioannem , O sermone 8. de verbis Apostoli. 96. Uenio nunc ad doctrinam S.Cyrilli. Similitudine hac utitur S. Doctor in Epistola prima ad Successum, & saepe alibi, sed semper ad praefatum finem declarandi contra Nestorium , Unam tantum Personam esse in Christo , ut liquido apparebit. Agit in dicta Epistola contra ejus errorem , qui duas
in Christo Personas ponebat, illumque dividendo duos esse Filios dicebat , unum Dei, alium B. Mariae Virginis; itaque cum versu S medium dixisset : Propter unitatem Pero nou sequestramus Naturas ab invicem nec in duos Filios, unum, individuumque partimur, sed constemur unum Filium : Haec in comprobationem iubjungit : Et si placet huius compositiovis etiam ex nobis ipsis juxta quod sumus Homines, accipimus exemplain. Coinpositi enim ex anima eo lamus , ct corpore , dua que iu- tuemur Nituras: altera quidem corporis, altera vero animae , sed uuus howo non ait , sed una Natura ) secundum uultatem ex Natura utraque subuens compostus duarum Naturarum . Ex quibus
evidenter apparet, quod S. Cyrillus hae similitudine usus tantum fuit, ut comprobaret, quod sicut ex anima, Rcorpore unus tantum Homo, & una Persona resultat , non duae; sic ex Divinitate , & Humanitate unuS tantum Christus, non duo , unusque tantum Filius non duo , resultat . Et quod quotiescumque utitur hoc eXemplo, & similitudine, ad alium finem
non utitur , nisi ut contra Nestorium demonstret, quod ex utraque Natura in Christo non resultant duae Personae,
Zc duo Filii , ut ipse dicebat , sed una
Rutum Persona , & unus sollis Christus. Praeclare idem testatur in scho-tii . Λ λψςdri'attone cap. 7. in fine -m scut corpus alterius es Natur G
pr uia Dei Verbi subsistentia , ct ymavitate perfecta unus est cir si 97. Cumque jam teneatis , D ne φmi, nec S. Athanasium , nec I illum praefata comparatione uio
se ad probandum, quod ui 3 φ . , . tura in Christo sussicit ut vid Mquod iidem tanquam insignes sophi , & Theologi ea uti non poterant ad proband mmi in Christo Naturam , nisi gr/ν' ἡ,urando, quod nefas dictu est. P ς hodiem VOS, ut iterum videatis, qdictum est a num. 5 a. usque ad ἔν
ubi demonstravi quod cum ebus Naturis perfectis, juxta somnes philosophiae, & Pβx μή iliare
Orinam , una nova Natura rς t.
non possit, R Natura Divi ηδ istfectissima & Verbum Divinum se ram Humanam in ratione x in disia elam etiam assumpserit,ut distis νnasio , R Epiphanio ibidem hori'& ex S. Cyrillo in proxim3 δtate num . praecedenti etiam' inde convincitur, quo nec 'tnasius, nec S. Cyrillus p unatu similitudine uti ad proban ' , nc. solam Naturam esse inde eo cogitare contra tos ς' A innium S S. Patrum Graecorum Τtinorum. ,rb 'q)s8 Et tamen Eutyches pro Iurei quia hac similitudine Ss-0 Veru
ad fines supra allatos , S diversos, credidit sibi
unam naturam , quod lio ΤΑ strissimi Domini, etiam crζρder . do eadem similitudine ad 'δi si nem utuntur , ac si libertim is oplitudines pro libito applicδ si eos
id quod deduci ex iis y0 'Vale si nobis liberum hoc esset, I
i, restes, & errores CX ptudine inferri deducique p
30쪽
20d sciat anima rationalis , & caros est Homo pura Creatura s sic ς. , & Homo unus est Christus pura si ' Creatura. Posset inferri, quod erit δ' ima rationalis, & caro unus hi 'mo corruptibilis , ita Deus , 8cy. 'dus est Christus corruptibilis. ii: l. jdferri, quod sicut anima ra-hehi , α caro unus est Homo , hacis, se anima tanquam forma, dcli4- yydquam materia , ita Deus, &D ,'' ηdus est Christus, habente se
l 'aquam forma si& sic aliae iiiiiiii 'imae Haereses ex praefata si-aphs ' 'de inferri possent, si pro libito h ζ' 4tentur similitudines ad id om- 9. 0.it' ' possunt significare. iiiἰ ''0brem S. Epiphanius de simi-piu et V loquens quibuS Sacra Scri- ah oh μ' tur , nos monet', quod earum 4. 'io intelligenda est juxta id, delii. 'situr, dum ait: Non omnis simi-DYi, '.' Scriptura accipitur .... sedsemel
di dictum est. Et de praedihi, Ruitudine compositionis Homisi si ' i Vti Memus ad declarandum qu h 'dςdrnationis Mysterium, lo-' Maii, in V Justinus Philosophus, N qui eadem & ipse utitur :
ficeant, o FZμης sutelligant, atque ita vivis saltem -i exemplum si non om-
'R tanqui et Et prolixe decla- 'ne distb h m gnus Philosophus, anima elym , eam esse ait, quini 'mpositu ς'rpsere resultat unum
'Vtumdis; bl hyad Natura, ac unum
em p ii 'l' ς0 imposito juxta una-1 .res . βψphorum doctrinam , iis ita, . J'ς contingit in unione Humanitatis . Nam η , lnus docet: Chrsus non 'umanitateque Christus fa-
non poterat unum INCARNATIONE. 33 compositum, & una alia naturas quare post diffusam hujus rei declarationem concludit. Ituque Hominis exemplum partim recipi Vom , partim fugiendum est: quod & mire confirmat S. Gregorius Na Zian Zenus soratione si .ὶ longe a principio, qui cum dixisset in homine duas naturas este, ut vidimus numero 7 I. haec postea ait: Iuxta
hune sermonem etiam ex duabus naturis Christis dicetur , non tamen ut in a Mima
di corpore res se habet. Ad declarandum quod licet ex Anima , & Corpore una Natura resultet, non sic e X duabus Naturis in Christo . Ioo. Hucusque demonstravi quomodo ex praefata similitudine compositionis hominis nihil deduci possit ad unam naturam in Christo comprobandam. Modo, Dilectissimi, Vestri Nationales videbunt, quomodo e X ea potius demonstretur, duas Naturas este in Christo , & non unam tantum.
Et licet pro hoc ostendendo sufficere deberet, quod Ecclesia Catholica Romana , quae duas Naturas in Christo tanquam rem de fide certam credit, utitur hac eadem similitudine ad declarandum id quod est in Christo Domino , quandoquidem cum Symbolo S. Athanasii fatetur, quod Sieut Anima rationalis es, Caro unus est homo , ita Meus ct homo unus es cirisus .
Nam re ea similitudine certe non uteretur nec Symbolum S. Athanasii
in ossicio Divino insereret si ex dicta similitudine inferri posset, unam in Christo resultare naturam ex Divinitate , & Humanitate , sicut ex Anima rationali, R Corpore una Natura hominis resultat . Licet inquam hoc sufficere posset, quatenuS eX eo convincitur , quod Ecclesia bene agnoscit ex hac similitudine impugnari dictas
duas Naturas non posse , tamen alia ratio potentior concurrit ad demonstrandum, ex dicta similitudine etiam positive probari duas NaturaS in Christo, nam cum e X Anima ratio. nati & carne unus homo resultet cum