장음표시 사용
31쪽
bus componitur ut demonstratum estnn. 68. & seqq. ex SS. Justino, Nagian-Zeno , Cyrillo , Basilio , Athanasio, R Augustino, R ex vera Philosophia, inde est , quod propriissime ex hac similitudine comprobatur, duas Naturas in Christo esse. Ex quibus omnibus nedum plene satisfactum videtur huic primo Eutychetis argumento desumpto a compositione hominis, quo fundari praetenditur una tantum Natura in Christo s verum etiam demonstratum, ex ipsa hominis compossitione duas Naturas in Christo post unionem confiteri oportere.
Satisfit alteri Eu chetis argumento desumpto ex eo , quod SS. Athana-
flos, ct Orillus dixerint, Chri- sum Dominum eqse unam Verbi
ro I. TEnio nunc, Illustrissimi Do-V mini, ad aliud argumentum, quod est secundum fundamentum cui nititur Nationalium vestrorum opinio de una in Christo sola Natura , &quo Pro utroque suo errore Eutyches utebatur, cui, & Vestri , qui in primo errore eum impugnant, tenentur
etiam respondere. Hoc desumitur, ex epistola prima S. Cyrilli ad Successiim, in qua ante medium ita loquitur: Propter unitatem vero non sequestramus Naturas ab invicem , nec in duos Filios unum individuumque partimur , sed constemur unum Filium , ct sicut Patres, eruerunt , unam Verbi Naturam dieimus Incarnatam . Quod N alibi multoties repetit: ita pariter loquente S. Athanasio , ut infra Videbimus . Dum enim illam ibidem Vocem legunt unam Verbi Naturam, putant Sanctissimum Patriarcham unam tantum Naturam in Christo Remisidue : Ego vero magnopere ad mirQr , quod ii non observent, non di xisse S.Cyrillum uuam Verbi Naturomi DEt Co NpEssIO absolute , sed tinam Verbi NIncarnatam s ut e X hQς Us alitatendant , unam tantum N . S. Cyrillum agnovisse in Ch V . iquando observare debebant νια non dixit unam Verbi Dis β' ' in addidit Inournatam, quod , u 'debitis ex ipsom et S. Cyrill01
est , ac duas Naturas conli ex ' eIor. Sed hoc novum non est i , rasto. enim ejusdem S. Patriarcliaeri aut dissimulantes illud νς iiiiit, earnatam, ejusque sensum , i quod unam tantum Natu IJ V
hanc Divinam, in Christo aditini D& sic Apollinaristam elae , i ebmodo dicendi commixtionem 'fusionem , & suppressionem Π uot Naturae fatebatur, de quo in al
conqueritur in Epistol3 kς iouhe wSuccessum , ubi aliquani . ur principio haec ait : Sspc . sermonibus immorantur qμ ,, mana Verbi Natura est ἰν β , , ,esi
suppressaque humana sμb'βν .is ista calumniae satisfacit: νὴ tur, ut aestimant, neq*ς nosti 'Suincit autem ad significon β A;
minis fateri, quod Incarno enim si taceretur ὰ Nobii 1 . imquem colorem eorum is Si enim unam dicest i , taceremus non inserentes U
vero perfectionis , q ''i j prsis me essentiae nostrae , deria per boo qnod dieitur Incor' arundineum sibi suppρ' dere Oῖ. Quod ergo idem strillum unam in Pitam, ac duas confiteri Ny i sue, Verbi, alteram carni 1 p ς 00' e te, & declaratione ipsi in υμ L. qui aperte declarat, '
32쪽
'l'entiar, quae est idem cum Verbo , frumanae Naturae unitum fuisse, ut i met S. Cyrillus ait , indefensio, secundi ex duodecim sta is Anathe-' tisinis contra Theodoretum in de- sione Anathematis et . & CXtat in is ' cilio Ephesino. In dici a siquidem lansione haec habet: Nos dictis Ne- hyii) repuisautes, seeundum subsisten- nionem dieimu; fanam et verbo hoc
, - qaud demonstrante , nisi solum
hhis 'st i, S.Cyrillum pro eodem hata' unam Verbi Naturam incarnasei c unum Verbum secundum subsistentiam incarnatum, se-J6i, ' modum, quo Evangelista bηγὰς in silo Evangelio nos docet orium Incarnationis,dicens: Ver
thii' β fuctam est: i Quo utraque Na- iuri mitur , Dei scilicet carnem . o IV , & Hominis assumpti. lib. saepe alibi repetit. Nam
uum . ''Runem cap. 18. haec habet:
ὰ Pς cum dieimus, totum selli in intelligimus. Et ali- laudata Epistola r. ad 'inai, - . Episcopum ali- *ηαι ὰ: i. φη ipio ita loquitur: Nam PNigenitus Filius Dei In- ι; quod' 'mofactus, non ideo ju-
. ,- -rum Carnis ulla rationepti, Vς carnis in Verbum , sed h. 'ra , - qfς utraque permanente
separatione , ut proXimio incomprehensibiliter , at-I INCARNATIONE . 'que inestabiliter unita creditur , T DE FILII NATURA , ut diximus ,
ὰ nobis Iucarnatis memoratur .... SUF
FICIT AUGM AD SIGNIFICAM TIAM FACTI HOMINIS FAWER LAOOD INCARNATUS EST. Et
iusta : Si autem, ut dixi, in eo quod incarnatus adseritur , certa indubitata confessione , quod Homo factus sit, indieatur ; nihil ultra vetat intelligi , quod unus, ct solus existeus Filius Christus ipse sit Deus, Ο Homo , sicut in
Deitate , itai in humanitate perfectus: Et multo inferius: Duarum nawque Naturarum unitiovem faciam prorsurasserimus; verumtamen unum Chrsum, tinum Filium , unum Deum rectissime constemur . Verbum namque carifactum esssecundum Seripturas : Et infra : ECCE
MANIFESTE' RECTAE FIDEI CONFESS IONEUM DEPROMIT, DP AES RUDEM NATURAS APPELLAT. 1os. Et alibi Epistola prima presbyteris, Diaconis, & Monachis &c. f.
resum inventores) sic fatur: Verum Di Sina Scriptura Verbum hoc quod ex Deos carnem factum , hoc es Naturam Verbi eum carne animam habente conjunctam cle dieit . Et alibi ad religiosi si1 mas Reginas de recta Fide,ut legimus in Concilio Ephesino spart. I .cop, S. his verbis eas alloquitur: Iesus Christus non aliud quὰm Dei Patris Verbum Dearnatum, Hominemve fictum: Idem que in Epistola ad Joannem Antiochenum Episcopum , quae pariter legitur in dicto Concilio Ephesino spar. 3. cap. 34 ) haec scribit: Duarum Maturarum facta es unio , ct propter eninnum Chrisum , uπum Filium , unum Dominum confitemur secundum hunc in- eonfuse unitatis intellectum, Sanctam Vireinem Deiparam esse confitemur; pro
pterea quod DEUS VERBOEM IA CARNATO. M , ET HOMO Fe
C M. Et concludit haec dici oportere sequendo mentem SS. Patrum, praecipue S. Athanasii, Sunctorum, in i quiens , Patrem maxime statem Beati celeberriwique Patris Nostri Albanasti seis-E r tentissi
33쪽
lentias ubique sequamar , ct eaveamus, ne fel minima in re ab ea declinemus. Ioue. Quae omnia clarissime ostendunt, non intendisse S.Cycillum unam dum-raXat Naturam adstruere , ubi dixit unam Verbi Naturam Incarnatam . Et sane clarior hujus rei demonstratio dari non potest illa, quae desumitur exprima eadem ad Successum Epistola prope medium, unde argumentum ipsum est deductum . Quandoquidem in ea S. Patriarcha verbis utitur tam apertis, ut omne dubium , aequivocationemque cunctam de medio evidenter tollat: Ea vero sunt: Nam si negawus, quod ex duabus diversisque
Naturis unus Ο solus Christus sis possonitatem indivisis existentibus , 'DICANT, RSI RECTAE FIDEI COMO AD ICO , SI DNH NA RATOTOS EST CHRISTUS , ΩΓOMODO FAC S EST HOMO, AUT NUM. M C ARNE. M FACERE DIGNATUS EST PROPRIAM Z Quibus certe verbis sic stantibus , appostis post verba ex quibus argumentum desumitur, quis, Illustrissimi Domini , non mirabitur, quod tam confidenter Nationes Vestrae afferant , quod S. Cyrillus unam tantum in Christo Naturam agnoverit, eo quod amrmavit Christum esse unam Verbi Naturam Incarnatam,quando ne dum
in omnibus proxime citatis locis, in quibus iisdem verbis utitur,duas aperte Naturas in Christo confitetur, ve rum etiam in hoc ultimo citato loco ait rectae Fidei contradicere, qui unam tantum Naturam in Christo ponunt. ao7. Sed quia observo , quod ex illis
verbis , una Verbi Natura Dearvata , oritur tota vestrarum Nationum quivocatio, operae pretium existimo declarare, quare S. Patriarcha sequendo
S. Athanasium c de quo infra ) his
utitur verbis. Quod de facili agnoscem si observent, quod Sanctus Cy- 'lus in omnibus citatis locis in qui-hVS ait, Christum esse unam Verbim turam Incarnatam , agit contra
dieitorium , qui licet duas tu Christos D Et Co NpEss Io Naturas confitebatur , eas tame ponebat distinctas, & separatas, unamquamque earum cum sua ppria subsistentia , duas persona V Christo constituendo , & duos D 'unum B. Virginis Mariae purum x minem , & alterum Filium Dei , que duos Filios ponebat unltos unione Physica , sed quadam οβ'.
assectiva , & mystica, qualem in& perfecti habent cum Deo p Aformitatem voluntatum , Nutroque Filio , & utraque periunum Christum resultare dicet)3 consequenter ad suum errorem cludebat, quod Beatissima u. cari non debebat Mater Dei ,
super dicebat, quod Filius i ibo
tanquam purus Homo , nos V - uirandus eadem latriae adorati0βῆ) λ Deus adoratur, ut late re irio , sola prima ad Sueesum in pr/
gumentum praesens , qui ut Christum esse unam Verbi iis, Incarnatam, Nestorium& illum instruens , ut l. ' filiis , Filium , unum solum Ch Gi, du0Τunum solum Dominum , se Ch
confiteatur, quapropter ass) o
sto Domino dicendum essς ε 3t ali
Naturam Dearnatam , qu0 eo pluries repetit insurges Q
telligitur, cur de My'ς hus μtionis loquens . & se Op0''- ab , Christi Naturis sic Haeresiarca adstructis ν is Vstes/ crediderit, praefatis verbi . hexprimi oportere . Nam*l
lis verbis Herbum erro' ' ionis si Mysterium Divinae Incar ibo in claravit, eadem brevitai ς delioptime credidit uti convς'
Mysterio loquendo , bum S. Joannis addere illud 2 ijec odicendo : una Verbi h C quia sic & fatebatur ' i' Naturas, unam Divisi V le
34쪽
; tam carnis , seu humanitatis; Et 'per nos docebat, hoc Mysterium irequenter declarari oportere , ut
ri in tantum ex Naturis Divina , &Jidana constitutum contra errorem
'storii significaretur, S sic semper
ς-thr unus Christus, unuS Domi-. 8' vel ambas Naturas clarius si- ης udo una Verbi Natura Incarna is ' ψx sic magis , ac magis Nesto xi' ς0dfundendo , ab eo etiam ire s, khus recedere possemus , & usu hi M''xum horum verborum una Vereth, I ira incarnata, nostram Fidemissis δὴ o majorem oppositionem
a s a 2ς potamus . De quo edoctus p Danasio fuit, qui impugnans vitem 4molatensem , qui primo
iii fere Nestorii errorem docue ) qiidem verbis usus fuerat eos re- lib. .' 'do , ut jam eX pono . ergo Patriarcha Athana -
i,' 'it in Concilio Ephesino sparte i. imus haec habet: Agno sti-4G. Dc , ct Deum esse se s h,ἡὸ spmmm: Filium autem Hominirpi. ςβrvem , non duas Naturasilium , unam adorandam , ct οἰ-
- orandam , sed unam Natu- ροχώ. ' Verbi inearnatam, quae simul
'rursus Filios cte. Ex quibus m nta . , Vestri ef- , Cyrilli , ' mentum, quod ex verbis inuli , ηψrmabant; sed ut amplius
s T. LRltra jam superius dicta,
'tum , - ...'Rut, de medio Omnem. Rarium φν cationem tollam, ne-
il est, λψ tum in Oratione , tum in libro de
4 si iit' Christi, frequentissime
Paulum Samosatensem,h u , ah a 'die Nestorium duas Na
no 'I, 2 'δ ζrsonas in Christopo. in α' oris' 'd rabilem , & alteram
Ait enim S. Doctor ' a h ; V. 'Vm ess e Christum non: Pro una subsistentiai u subsistentias, . . Iuod se deuab exactὸ INCARNATIONE. 37
animadvertas, ct rebus ipsis Oeasis intendere velis , deprehendes, eos extra Trinitatem summovere Dominum nostrum yesum Chrisum , si mancipium , ct hominem inadorabilem, ac potius adorantem , O una eam caeteris omnibus inservienarem , O Jubjectum S. Trinitati , ut Mameellus , O Paulat Samo fatensis. Et in libro de Incarnatione Christi, conqueri tur etiam de eo , quod denegetur humanitati Christi Domini eadem adoratio , qua adoratur ejus Divinitas, itaque longe a principio ait: Respondetis : Nos rem erealitiam nou adoramus.
O stulti, eur non eogitatis creato Domini Corpori serri debere adorationem ejus , qui inereatus est ξ Et quia inereati corpus factum egi , ideo ejus corpus dicitur, cujus
factum est . IIo. Hoc supposito , nescio quid inferre ex his verbis Vestri favore uniuS Naturae possint. Nam duo ait S. Athanasius: unum in Christo unico Filio , non esse duas Naturas, unam adorandam, &alteram non adorandam, quod , &nos , R Catholici omnes fatemur ,
cum ambae Naturae una latrin ad Ora
tione adorandae sint, ut ait S. Doctor. Sed ex hoc quomodo possunt inferre duas Naturas Athanasium negasse in Christo , ex eo solo , quia prima verba sonant non duas Naturas, ac si aliud non exprimeret. Si enim de duobus Hominibus , qui essent aeque docti, Asapientes , aliquis mihi diceret ex illis duobus unum esse vere doctum , R sapientem , alterum vero non, sed ignarum, & ego responderem, noujunt duo, suus sapiens, ct alter ignarus, sed uterque es aeque sopiens, posset ne inserri, & dici, me negasse, quod sint duo Homines ρ Certe non .sii. Pariter ergo dicendum est de modo
loquendi S. Athanasii, qui eo utit ut modo loquendi,quia ibidem impugnat Paulum Samosatensem, qui ut dixi
primo docuerat errorem, quem postea
evulgavit Nestorius, & cum hic dice. ret in Christo esse duos filios, unum Dei,alterum B. M. Virginis,& duas naturas , unam adorandam, alteram non
35쪽
adorandam, ut jam vidimus, sic illum
impugnans , ait : Non duas naturas , uuam adorandam , ct alteram non adoraπdam .... neque duos rursus filior.
Ira. Et sic loqui eum conveniebat ob rationem dictam numero prςcedenti, ut nos doceret, propter errorem de duabus Naturis duas personas constituentibus, & non aeque adorandis , quem impugnat, Oportere uti terminis, qui non cohaereant cum illis, quibus Haeretici utuntur, sed terminis , vocibusque quoad sonum contrariis, unum significantibus , quae tamen contineant , & sussicienter exprimant confessionem duarum Naturarum. Itaque S. Patriarcha loco citato , nonnullis, clausulis interjectis sic dictum errorem anathemati Zal: Si quis autem aliud ex Ditivis literis docuerit , alium Dei Filium , alium rursum illam , qui ex . Maria progenitur 68, di per gratiam inpar nostri adoptatus , professurfuerit , tanquam duo sint Filii , alter Dei, secundum Naturam , ille videlicet, qui ex Meo natus est, alter ejusdem ruris sum secundum adoptionis gratiam , Homo nimirum , qui ex Maria extitit e. hune anathemate plectit Sancta , ct Catholies Teclesia ab Apostolo persuasa. En, Illustrisii mi, rationem , quare S. Athanasius usus est eo modo loquendi, impugnans eOS , qui duas Naturas, &duos Filios in Christo ponebant.1I3. Alterum quod docet in praefata , aut horitate S. Athanasius, est, dicendum est e Christum esse uuam Naturam Divini Verbi incarnatam ς & ex hoc nedum non infertur S. Athanasium unam solam Naturam in Christo confessum fuisse, sed potius infertur Sanctum Doctorem fassiim esse duas in
unione conjunctas , ut jam vidimus loquendo de S.Cyrillo . Et prudentissime hoc brevissimo modo loquendi eas expressit propter proxime allatam rationem loquendo de S. Cyrillo , nam impugnando dua S separatas NaturaS adorandam unam , & non ado 'randam alteram, duos Filios, duas tu rerion RS quas Patilus Samosa tenus
1 D E i CONFESsIO . defendebat, propriissime ait:
esse duas Naturas unam adorandam)alteram non adorandam , sed ππ' sturam Dioiqi Verbi incarnatam 1 qsimul eum sua carne una adoratisiνς zratur, neque duos rursus Filios, Lixit: ἡ Per hoc quicquam opus sit adjut gPrae fert i m , quando , praeter di. 'tot sint horum Sanctorum P0 in authoritates eX positae q. l' si iras in quo plane duas in Christo Nconfitentur , semper adjiciei 'ia, confusas , 8e inseparabiliter ui ex quibus unus Filius, ac usu stus, unusque Dominus, & una Ν
incarnata resultat, unitatem colat
esse , dicentium , possit de βῆ , tantum Naturam in Curinq; quod potius ex illis dedi triplius probatur, duas esse '' irae Naturas, unam Divini V sestassumentis , & alteram uod sic
fuerint in Ecclesia Callis ' , Verba, vel ex eo solo ag μ' meat 'confiteri Nationales , Ubil li
non esset, vel aliquod . llisco posset horum verborum Φη hux xl. Ecclesia Catholica Rosn ηδ sibi de Fide confitetur, & doce, Τsto duas esse Naturas, sil b co non praeciperet , ut nos sty fiteamur, Christum essς tais'.
Confitendum nos cogit ' sic Consultat. s. Cauone s
36쪽
r ο Deo , ct indiminute absque 'μmmodo pedeato signiscata , condem *isit. Qujd ergo amplius deside- Nationes vestrae possunt ad hoc 'ς adum , vel quam majorem pro δῖψ0nem expectare tam pro hoc ar- η'0 , quam pro antecedenti, ζ' ducebant ex comparatione 20sitionis Hominis ad cogno-ii. 'M. suam maximam aequivoca-4 ' in intelligentia verborum ,
sie, 'δda , uti veritatem de Nil tur , credit, & docet duas esti δ in Christo , se credere ait , chl. ''t cum iisdem Sanctis Patriar-
Il. gyima rationalis, ct caro unus esu, .h iis Deus , ct Immo unus est: eundem Christum Unam qtaram inearnatam . Et hoc sub tuli: pro utroque argumento , seu Jhvocatione
inter personas, quod tam con 'defendunt , ut non recu
aliud est Natura , seuhtia. ' 'ii id hypostasis, seu sub-
li., i 444 . .' ' Persona constitui
i NCARNATIONE. tura , aliud Dp asis. . Et longe infra : Essentia quidem, Genus , Natura , ct forma , sicut dictum es, idem sunt. Persona item, ebstracter,ispostasis, individuum , ct propriγm etiam ipsa uuum sunt:& infra : Una quα om communis es Hominum Natura humanitas , hyposa fies vero sunt Paulus, Petrus, Thomas, ct aliae Personae. Audiant etiam Sanctum Basilium Magnum epistola ad Amphilochium aliquanto longe a fine. Essentia ab Θpsasi, ides sub mentia , hane habet
disterentiam , qualem habet id quod commune est ab eo , quod ad unumquodque es, di quomodo se habet animal ad quendam Hominem. Et S. Anastasium Sinai tam Patriarcham Antiochenum in Cate chesi supra laudata, composita eX Ope
ribus S. Cyrilli Alexandrini in fine . Essentia quidem He Natura id quod commune es designat, hi fasti autem , seu Persona , quod 'gulorum proprium es declarat Petrus , ct Paulus ejusdem sunt Naturae , hypostasibus auten diser in I I 6. Supposito ergo, quod aliud sit Natura, seu essentia, & aliud hypostasis, seu subsistentia , cum Fide edo ceamur , quod Verbum Divinum Naturam nostram assumpsit sine sua propria subsistentia, seu hypostasi , ut d ipsi vestri Nationales fatentur, ne duas Personas in Christo ponant, dicant mihi, ex quo inferunt, quod si duae Naturae sunt in Christo , erunt duae Personae , quando humanam Naturam sine propria subsistentia Uerbum assumpsisse nobiscum fatentur' Namque cum certum sit, quod Personae multiplicari non possunt , nisi multiplicentur subsistentiae, seu hypostases, quemadmodum in Mysterio Beatissimae Trinitatis habemus, in quo tres Personas in una sola Natu. ra credimus, quia FideS nos docet, hanc per tres distinctas subsistentias subsistere, inde agnoscere debebant, quod si nos, sicut R ipsi, non admittimus in Christo duas subsistentias, conis sequenter nec duas Personas admit. iere possumuS. 117. Si
37쪽
117. Si ex eo eXistiment, nos confiteri duas Personas debere, quia duas Naturas confitemur& unaquaeque Natura debet habere suam subsistentiam , vel etiam quia duae Naturae non possunt subsistere per unam eandemque subsistentiam qua ratione linam tantum Naturam in Christo confiteri debere dicunt, ne duas Personas confiteri teneantur) certe si ineffabile Divinae Incarnationis Mysterium fuisset opus naturale, & non miraculis plenum, optime discurrerent, cum naturaliter nulla individua Natura inveniri possit sine propria sua subsistentia , nec naturaliter duae
Naturae per unam solam subsistentiam possint subsistere. Sed si ex SS. Athanasio, Basilio, Chrysostomo, & Cyrillo edocti sunt de eo quod hoc Mysterium est ineffabile , inscrutabile ,& opus totum Divinar Omnipotentiae ejusque infinitae Sapientiae: quid inferre praetendunt ex his , quae natura
liter fieri non possunt ad ea , quae miraculose misericors Deus propter nos Homines, & propter nostram salutem sua Divina clementia , ac omnipotentia voluit in illo operari ' Certe
ex hoc capite negare pollent Mysterium Divinae Incarnationis, cum naturaliter fieri non possit, ut humana
Natura hypostatice uniatur Divino Verbo. Hoc sane Mysterium imbecillitate nostra , rationibusque naturalibus scrutandum non est , sed profunde admirandum , & adorandum. II 8. Audiant S. Patriarcham Athanasium in Oratione cUnum esse ChristumJante medium : Non disquiro eur Deus,
O Homo , ne CORIOSIUS IN ULNENDO COR , ΕΠ DOMODO, DECIDAM A' BGNIS NOBIS
PROPOSITIS. Primum enim credercoportet , O glorificare, O secundo is sublimi rationem sarum rerum peter , Non humi, ex sanguine , ct carne con-q irere , sed ex revelatione Divina , Omelesi. Neatus enim es Simon Bariona , P 0ςuro, O sanguis non revelavit tibi, Icσ C0ter meus Coelesis . Audiant Sala
H Natura, ita illi inest, ut 0βi t
pζrfectum, fragileque corrigat. . . ' '
ruptaque Natura .honitatem altissimam l ob benem ρ , excellentiam et , qui henefeeit , ω credimus , ob ejus ingentem θερο istem ad servitutis jugum ducimν furdam , ct pravam ingratitudino' gi adorare veniunt : Et ori limriosius quaerunt, quomodo in corti his
fit. Audiant S. Joannem mum homilia Io. in Joan. ia Unitatem hanc, ct eonjunctioνς' .ρ- es Deus Verbum, o Caro , νον pone , aut interitu subsantiarν'
DO AUTEM HOC SIT, Us 2UIRERE, FACTUM EST V
solum Mortalium linguam γrum virtutem eorum exupcrae si ras. Audiant tandem S.
CXtat in Concilio Ephesin M pHJrmamus nihilo secus μres, ac interse di ilet
vincimus tamen unum c η'. ad ι'.
38쪽
2 ita sim ἰnexplicabili, incomprehensi-ή μέ Vc mori univit, , Hominem fa- , Ο Howinis filium appellatum esse. i. Τββ vii Naturae sint diverse , vera
ηζη unione coeuntes, unum nobis Chri
s, Filium essederunt: Non quo disserentia propter Auionem - ο sit, oerum quod Divinitas , Ο hu-
qui 'ri tres loquuntur, quomodo,
dis seqM stequenter fatentur , eui 'tem ponunt in eo , quod
urae miraculose subsistere perho instibsistentiam possint, ut ex hes . Vent,unam tantum Naturam si Q esse confitendam , eo quod
duae , unaquaeque suam pro-iubsistentiam habere deberet 'hi, D. 'soc modo ratiocinari de diu,
steriis nobis datum esset, de' ' Beati simae Trinitatis dubi- hemus. Si enim Fide credi- Cςxedunt, unam solam Divi- 4hi lyZm tribus subsistentiis sub - , λtuta hii ' Personas in una sola 'th quid dubitant, quod duae Rhilisth 'iuitatis , & humanitatis Ρ stiat per unam solam Uer-
'in iis te 'AEm , unaque sola Persona 'it lites 12'turis resultet Z Nam na-d da I do , non minus neces-h: t sit,'' i d unaquaeque Personati, qu64:py priam Naturam , ' phi, '' 'quaeque natura habeat subsistentiam ; Et sit rsari . 'turis non multiplicatis is, f ς0nfitemur , cur in
strum esse, Chri-I INCARNATlONE. IJed non iv d abus, quia una sola Natura in eo est . Qua evasione adeo contenti manent, ac si hoc solo ludo verborum omnis dissicultas de medio maneret sublata . Sed graviter errant, sicut Eutyches erravit, cum nec in minimo hac evasione a vi argumenti
liberare se possint. Nam in primis parum proprium est dicere, Christum subsistere ex duabus NaturiS, cum a Natura nemo subsistat, sed a subsistentia, & sic non est rigorosus modus loquendi, dicere , quod Christus subsistit ex duabus naturis, cum non subsistat , nisi ex una subsistentia , seu hypostasi ; sed hoc omisso , quod parum ad rem pertinet, sequendo eumdem modum loquendi, quo utuntur, nescio quomodo componi possit, dicere , se sanctum suum Patriarcham
Cyrillum in hac sua doctrina, & evasone sequi, quando S. Doctor literis rotundis apertissime fatetur, Christum in duabus Naturis esse , & subsistere In libro enim decimo Thesauri cap. 7.
in fine haec habet: Unus profecto Dominus Iesus Christus , es , non duo , γunus opsatiee , atque personaliter INDDABOS NATURIS . Deus enim hominem absumpsit, atque induit, ct idea dieitur Verbum caro fas tum esse . Nec
tanta aut horitate opus erat ad hunc ludum vocum refutandum , cum intelligi, percipique non possit, quam diseserentiam, distinctionemve inveniant inter Christum esse, seu subsistere, ex
duabus Naturis, & non in duabus Nais turis. Nam si ex duabus Naturis subsistit, & est; opus est, ut in iisdem subsistat,& sit, nisi aliqua earum deficiat.1rr. Ut patet in homine. Si enim sequendo eundem modum loquendi , iste subsistit , & suum esse habet ex Naturis suis incompletis, ex quibus
componitur, anima videlicet, & corpore, necessario subsistere, Reste , debet in iisdem incompletis ex se naturis, eX quibus componitur , cum nulla ex illis deficiat, quatenus semper verificatur,esse in homine corpus,
39쪽
Naturae, licet incompletae quae quia tales, & ordinatae ad unam Naturam hominis componendam , unam in eo complent, & componunt) ergo si ,
uti dicunt, Christus subsistit , & est
ex duabus Naturis completis, & nulla ex ipsis in ejus constitutione deficit,
quomodocumque considerentur, necessario fateri debent in iisdem dua. hus Naturis completis subsister . Quod etiam evidenter patet in Mysterio Beatissimae Trinitatis , in quo recte verificatur , quod Deus subsistit ex tribus divinis hypostasibus, seu subsistentiis , & in ipsis tres personas constituentibus consequenter fatemur subsistere , Sc esse s Cur ergo si de Christo dicunt , eum subsistere, Resse ex duabus Naturis, dicere consequenter non debent, subsistere in , iisdem duabus Naturis i Certe majus est , tres personas subsistere in una sola Natura, quam duas Naturas subsistere in una sola persona. Et si de fide credunt in Deo tres distinctas personas , quin ex eo multiplicent totidem Naturas s cur in Christo non credunt unam tantummodo personam , etsi duae sunt Naturae, in quibus subsistit, A ex quibus resultat.
I 23. Manet ergo ad evidentiam ostensum , ex consessione duarum Natura.
rum in Christo non sequi, admitti de- here cum Nestorio duas in eo personas, sicut ex confessione trium personarum in Deo non sequitur, quod tres Naturae debeant in eo admitti . Unde jam Vestri videbunt , Dilectissimi, quam immerito eorum multi quia de omnibus hodie id credere non possistim) Nestorianos vocant eos , qui . duas Naturas in Christo credunt, cum toto coelo distet modus, quo Ecclesia Catholica Romana fatetur, in Christo duas esse Naturas, ut jam viderunt , ab eo , quo Nestoriani eas singunt . Nec de hoc miror s quando nec SRuctissimus Patriarcha Cyrillus li-her fuit ab ista nota , quam ei impo nebam ; lad audiant accusationem να oancii Doctoris responsionem κs D E I CONFEss Io
rio ad Eulogium Presbyterum LI
sum judicarent, ex eo quod MVerat , & laudaverat confessi VOrientalium de duabus Natui Christo , haec habet:
quam Orientales fecerunt, reprenonnulli, ae dicast, quamobremst pus Alexandrinus illos toleravit, davit etiam eum duas Naturas i
que ratione , qui minus accurat
eipinui in suam sententiam Verum iis, qui hoc nomine nos si respondendum est non omnia qνε
di an da Ube : multa enim constiς iis, qua nos quoque asterimβi ' 0σeausa : Cum Ariani Deum i nipotentem conditores , ocii 'a st
Use dicunt, num ideo conseqν ' ψ, stej modi confessiones aversemW de Nestorio quoque licet deest, dicat, earnis, ct Verbi obli
nobiscum non constentur . eti adunantes, unum Christum sedem Filium, unum Dism cor' postremo saturam tuearnat
Et infra dat rationem, qV. iir scum S. Athanasio duas Fg A M
fiteri inseparabiliter unit/ . resuli
Ioannis locem factum es paratos ese conoenit, si / l .pae Athanasiis atteν β' 'tempore nonnulli contenderς plarent, Deum Verbum ex p si bis corpus ii adaptasse , oniti ν'mare conatus es Chrisi
Verbo eonsubstantiale. aeuo p msibstantiale non es , alia alia Natura sit oportet, exae filus orsus eonstitutus e illud lavorent , ubicnsq
40쪽
.' Tar, ibi non uuius tantum rei coN-
βῆ, 6. v mirum in ereati. Haec eo essio ιι βles, quamvis verbis aliquau- 4stia ea cautela for-
Sah ih '' bantur, qua S. Doctor, Ri ethh, Iil'm Athanasius utebantur, ii bjungendi ad illa verba duas
illi, '' , alia , quae unitatem exultantem significarent. 2 f, qt fleutur , illud ex Deo Patre hiri' duigenitum Verbum fecundum 84,iari m ii re natum esse , ct inpasi, Vei Genitricem , 'ρ unam esse per-- ἡ non duos Filios , nec duos, sed unum tantum et quomodo opinionibus eousientiunt ' M-
in Dis expositionibus simulat,
V. 'vum tantum Filium , ct unum
Mesemota, ct 1 inmmber, Quo nein NI INCARNATIONE . q3dum plene satisfactum huic argumen- . to Eutychetis manet, sed etiam occasione illius amplius & amplius convictum ex SS. Athanasio & Cyrillo duas naturas in Christo inseparabiliter Rin confuse unitas esse admittendas Venio jam ad conclusionem , quae ex omnibus huc usque dictis deducitur.
Conc io , gus ex omnibus huc quedictis deducitur ias m/3M M
. cco C a Ir6. TT Is igitur omnibus suppositis. I A audebunt jam , Ilustrissimi Domini, Nasionales vestri cum hac Sancti Cyrilli responsione Nestorian OS Vocare eOS , qui cum Ecclesia Catholica Romana duas inseparabiles esin confusas Naturas in Christo credunt,& constenturi Audebunt pro sua unica Natura , quam in Christo Jesu fingunt, hunc suum Sanctum patriar etiam allegare, quando tam clare defendit confessionem Orientalium de duabus Naturis ξ Audebunt negare in hac sua de una sola Natura, & consesesione in Christo , non solum se opponere su is sanctis Patriarchis Cyrillo , R Athanasio , ac omnibus Sanctis Patribus Graecis , & Latinis , qui Concilium Chalcedonense prςcesserunt, sed, quod majus est, ipsi met consessioni, qua sine ulis diebus Deo in sua Liturgia, & frequenter in aliis laudatis con fessionibus id ipsum profitentur , Apro testantur, quod & praefati Sancti Patres , & nos cum Ecclesia Catholica Romana, & cum eodem Concilio Chalcedonens profitemur, protestamur, & credimuSi Certe non audebunt cum nihil horum negare possint,
nisi luci se opponendo . I et 7. Et his non obstantibus , R quod omni suo spiritu singulis diebus in Sacrosancto Missi Sacrificio post consecrationem Christum Dominum sub velamine panis in manibus suis habentes , hanc suae Fidei confessionem F et emit-