장음표시 사용
191쪽
tem, cum Lepido Gallutio Sinistro Minuti filio hunc Lepidum Aridus statim laudabit atq; extemporalibus versibus ad studium virtutis impellet. Neque Gallo
nius aberravit nam Aridus advorsum Lepido veniens sic orsus est: Tib=idum luae alma, υah, generosa Sini fra
Progenies sirpis, qua non praestantior ulla, Seu pietate trum numero seu certet avorum. Te salvere jubet longo gravis ηridus avo. Sedgravioriast veterissub pondere culpa, mae sursum nitentem animu compellit ad ima. Scilicet assiduus peccandi contulit usus, Ut tenues miser subsint in praelia vires, Si ferat arma furens itiorum cominus agmen. At tibi cana senum, tenerimens haeret in ann M. t que tenax probitatu amor, laudum cupido, Sed quem pulchra suo sapientia neclare pascit, uid mirumfalso nequeat ludereo co, Vel turpi maculare luto malesana volupta/'Marite animo, macte ingenio se ardua magni mphitruoniada virtus laudata nitescit. Ille iter angustum laxo, praeruptaque saxa Floribus O campi potiora putavit amoenis.
Hoc e t posthabuit rigido damnata labori Octa, ct ancipiti plumosa cubilia bello.
Notaquefatali portenta labore subegit.
N p disma validus ligat fera monstra catenis ἐ
Nec generosa putat quidqua insuperabile virtus. Tu etiam ingenua centu, puer, aptus ad arter. Argita qui tu imitabere exitu, da, Et cultura frequent menti non des opima.
192쪽
Fia age, ne cesses nam qua tibi gaudia surg f. Ardua dum feriet volucris tua gloria pennu sera praepetibus, teque altu inseret astris' Praterea, quae dira cohors, qua saeva malorum Agmina praetereant, toto qua peritore tristes Di fugia it curae, dum sic ea spernis horres, ct a lacerant animis simu tu ardentibus aegru, Insciuntque notu lacrimarum fonte luendo' os demensa metiri tempora vita Sit mihi si iterum, quam non ego segnis,ut ante. Molliter exactae repararem damna jubenta, Ad tua commi sum repeten vestigia cursu μ' Sed eum non redeat effluxi temporis aetas; Festat, in fenso cernam te ergere gressu Ter pulchra artes ad celsa culmina laudo Immi iusque tu turba qua pendet ab ore
fusus hilari reddam tibi pectore plausus; εἰ doeia chorus Musarum carmina didiet, V lsi si piciant oculi te mille loquentem, Vel patronum causis Abi qui, ru adoptet.
T lepatri interea multamfratrique lute=n.
Se quo longa patri contingant gaudia de te,
urea lineat Lachesi, nec divite lana Ce se honoratam digitis producere vitam,
Ille prius longos quam Nestoris impleat annues.
Non cessasset usque ad noctem versus effundere, nisi Gallutius, qui fortasse aliquo properabat, salvere jussum reliquis
set. Unde conversus ad Gallonium, Doleo, inquit, me tibi attulisse nuncium non
ita jucundum Amo gratias habeo, ait Gallonius, quod ejus me participem feceris. Restat
193쪽
EvDEMIPE LIB. V. 8s Restat mihi rogandus dynasta meus, ut mittat Praetori, qui dicat, ut honoris sui gratia, in causa Lyconis, nulla mihi facinjuria non enim dubito quin pro opera, qua illi fideliter navo, patrocinium meum
Sed discedentes remoratur Iberus ille, qui in Academia rationem tuendae per aestate valetudinis quatuor versiculis comprehenderat, quique revertebatur ex bu- leuterio, ubi a Poliarchis, praeter prandium, merendam etiam exegerat. Ego non invitus restiti. eram enim cupidus hominis suavistim degustandi. At eum videmus pedisse quos atratos post se duos habere. Rogat Aridus, quemnam lugeat
mortuum num fratrem num sororem num amitam num materteram 8 At ille,
Me, inquu, lugeo extinctum. Quid ais sanusne est 'inquit Rridus si ad illam rationem sunt omnes mortui, mortem nihil moror. Respod et Ego dicam tibi. Neminem habeo, neque cognatum, neque astinem, qui mihi mortuo funus faciat, neque mea causa sibi familiaeve sua silum atrum imponat. Ergo illud ossicium, quo cariturus sum mortuus, ipse mihi ex parte vivens
impertio lino si scias ubi mihi sepulcrum
194쪽
its AN NICII ERYTHR. faciendum locaverim , laudes Fortasse, inquit Aridus, in aede Apollinis, Minervae, vel Martis Minime ait illes sed Admurum urbis, in ea parte, ubi paululum ille inclinat atque propende: qui locus Ad murum obliquum appellatur nam arbitror me invenisse rationem a nemine adhuc excogitatam , qua meum nomen futuris omnibus saeculis in hominum ore de figam, vel saltem vivacior quam Ennius volitem per ora virum . nam ibi, ut scis, malleo hastato ac pila lignea luditur erit itaque saxum illud meum perpetuus scopus, signumque ubi ludentes colliment; perpetuoq; audientur haec verba Dirigamus pilam ad saxum Iberi neque multi dies intercedent, cum locus ille, commutato nomine saxum Iberi vocabitur.atque paucos hic habeo versiculos, quos saxo illi incidendos locem. Obsecro, inquit Aridus, nisi molestum est , perlege nunquam enim propagandi nominis causa elegantius quidquam me audisse confiteor. Tum
Iberus, Nihil possum tibi roganti negare.
Hie stiti lis jacet, qui nomine dictiti Ibervi Tempora militia soridiora dedit.
PO E auia totos ter denos contulit annos, Cum largas mendax polliceretur opes. &d vix emuncta nummis recreare crumenam,
195쪽
V lsec potuit pellere ab ore famem. Nunc, ubi propendet declivi vertice murm. Malleo ae e ligno luditur usque pila, Mortuus aeternum sperat per saeuia nomen,
Si stet pro Agno, quod illa missa petat. Risimus omnes elegans ramoenum hominis ingenium. Sed ille, Missa isthaec inquit, faciamus Cras volo, Aride, praediolum tuum invisere praepara mibi en taculum, vel potius mensam pollucibilem extrue sed cave in primis, ne aliquam mihi vappam apponas sed vinum invenias, quod sit suavissimum nisi tibi vites praecidi, caput male multari postulas. Tum Aridus ridens, Placide inquit non nunc hic fabula datur, ubi tu gloriosum ac serocem militem agas ac medicinam quandam ingressus, scripsit amico cuidam suo hanc epistolam.
Cras mecum ruri conυiva recumbe Ibervi, Integer ac validus, eui bona in placent. Hac dare sinequeo, tumidi mala multa L
digeritis capiti non numeranda meo. uodni quadrantal in mihi miseris, Olim in repulis brim pestiferamquesitim,HMus jam rabies malesana refringet Iberi Et ruri vites, ct mihi fuste caput.
Hac epistola perlecta actisque Arido stratiis discedimus, descum Gallonio ad ejuxdynastae
196쪽
188 AN Nici I ERYTHR. dynastae aedes recta via contendimus. Gallonius, sine mora ad dynastam introducitur.Sed paulo post tristis egreditur. Quaero, quid tristis siri Nihil respondet. Sed, conjectis in caelum oculis, O quinquennium, inquit, apud istum male contritum Dii, facite, ut ejus opis nunquam indigeam. Rogo iterum, quid sibi evenerit3 Incipit Postquam ab eo intro, solum eum deambulantem invenio. Qui ad conspectum meum substitit, expectans quid vellem. Narro, quemadmodum Lyco os mihi subleverit. Oro, ut me per nuncium Praetori commendet Eripit mihi ille orationem, ac prominenti rictu contractoque supercilio Sanusne, inquit, es, qui haec postules nescis mihi religionem inesse3Vel jus tecum facit vel non si tecum est; nihil tibi mea opus est commendatione
ncile a praetore aequissimo quod justum
est impetrabis si tibi jus adversatur, mene idoneum censes, qui vim legibus afferam, quiq judicum religionem mea commendatione pervertam ago bilem non continui; sed Quam pridem, inquam, haec te incessit religio non eras adeo religiosus, cum Toxillum hominem impurum a que sacrilegum ita commendabas, ut non
197쪽
posses vehementius. Ille iratus, Vide, ait, arrogantiam hominis .impudentiam. non pregustatorem mihi conduxi, sed . minum is magistrum. Commendavi Llum , quia mihi libuit nunc non libet. Quid hoc audistin an nondum etiam ne hoc quidem. His auditis, non expectandum censui, dum sustem sumeret, ac me plagis contunderet. Quid Z inquam ego: idne tristis est tantane tibi amicorum penuria est, ut nunquam sit auxilium, nisi in hoc uno Nulla apud nos vilior est, inquit, annona, quam hominum ossiciosorum. nam sunt dynastae omnes in hanc rem ad ambitionem usq; propensi Verum id causae meae adversarium est maxime putabit enim praetor, me, fracta apud dynastam meum navi, adventiciae nescio cujus commendationis tabulam arripuisse quamobrem cum hac suspicione non modo ille me ad voti mei successum, tanquam adlitus, non impellet, verum etiam exortae tempestat exagitandum exorbendumq; concedet. Tum ego, Quid facias mussitandae sunt principum virorum injuriae; dolor tuus, ex hac repulsa conceptus, donariis leniendus, quibus ab eo quotidie compleris Derides, inquit Gallonius, umer
198쪽
iso AN NICII ERYTHR. me genium meum iratum habeam, si toto hoc quinquennio, quo hujus diaria ro-do, ex illius donariis, nummo uno aureo sum factus locupletior at si illum audisses, cum conduceret operas meas, continuo jurasses, omne Pius facultates, ac divitias suturas mdcum cum ipso communes ita promissa largiter extendebat ac memini in primis, esse pollicitum, O Galloni, modo aliquid inveni, in quo mea tibi
gratia prodesse aut opera pollit cinia re
faciam, ut meam in te voluntatem studiumq; cognoscas nunc autem quo promissa spectaverint, vides. Hic ego, correptus furore poetico, extemporale hoc carmen effudi.
uid domin si tumida co=i unau verbere lingua, A uod tibi promissamferre negarit opem' Non iure irrisum sic te indignaru in uno; Cum tot deludant decipiantque dolis. Spem mentitur ager, caelum tibi sepe serenum Imposuit,fregit portus o ipse dem. utimul hae odiis durus comple fere vel,sNolis, cur uni parcere inepte negas8Sed haec hactenus. Nolo, ait Gallonius, inhumanitas cujusquam mihi hilaritatem
meam, laenae curam eripiat. obsonatum
eamus; , quo intelligatis, nullam cujusquam injuriam posse meum mihi morem
199쪽
EvDEMIAE LIB. V. I rexcivere , volo vos hoc vespere unctius qua in antea nitidiusque accipere. Itaque progressi in forum, polimenta agnina, pullos, pisces, ac scitamenta plura coemimus, redimus, caenamus, ac coenati cubitumimus. At Gallonio ira, ex ingrato heri sui animo excitata somnum avertebat; atque has identidem ab eo voces eliciebat Quam multa in servitute iniqua expetunt opulento homine, eodemque iniquo, nihil est deterius ingrato nihil impensius. Populo nihil perniciosius, quam Prnaceps munificus malis, avarus probis. Virtus ibi corruit, ubi, si quid recte cuipiam facias, perit. Semper virtutis praemia apud improbos erunt, si iis, quibus ea sunt in manu, nulla sit fides. Qui servit ingrato, piscatur in aere, ac rete laculo apros in mari venatur Sereni hyeme caeli, aestate nubilis instar est dives, qui large pauper blandus est verbis neutri enim fides habenda. nam mutantur extemplo. Nequit ibi durare vir probus, ubi malevolentes sunt, quique bonis invideant. Potentiorum animis nihil obscurius advertunt graviter, quae non centem iram ferunt, cum pacem credas malevolentiam, cum amorem existimes. At P. AE milius,
200쪽
dormiendi quam philosophandi cupidior,
Quid tu, inquit, cum istis tuis sapientibus die is ξaut tace, aut dormi. nihil est opus lamentationibus ubi ad lapides loqueris. iniqua est concertatio, quae cum valentiore suscipitur indigna digna sunt habendaque faciunt heri. irritat crabrones, qui opu. M lento faciem obvertit stultitia est, ei te esse iratum, cujus potestas plus potest. non decet superbum esse eum, qui eget alterius. Immo, excepit Gallonius, si considens oportet, sit de te meruit bene Miseria est, intelligere, esse ingrata alteri, quae benefeceris. Improbus est homo, qui beneficium scit sumere, non autem reddere perfidus, qui dives est lingua, inops opere, sublestus fide Malefactorem est amitti satiris, quam beneficum deseri Exprobratio beneficioru subjecit Emilius,
non mutat ingratum, sed deteriorem facit; non mitigat, sed incendit non sanat, sed exulcerat. Animum compone, si sapis: animus aequus, de recto nunquam statu dejicitur. Summa virtus est, si usus veniat, serre fortiter malum virtus praemium est optimum virtus anteit rebus omnibus:
virtus omnia in se habet. Omnia adsunt bona quem penes est virtus. Jam, inquit