장음표시 사용
81쪽
EvDEMIAE LIB. III. 3Negat id quoque Instat, num pro altero spopon distet num incendio, naufragio, ruina rei familiaris damnum fecisset Nihil est horum respondet. Cedo, inquit Gallonius, quid eli, quod te ita miserum habet Illud, ait, quod mihi senectutem
instare jam sentio,&, quod est cosequens, mortem esse in propinquo haec cura tam alte mihi in animo insedit, ut extrahi nequeat; ita eum acriter urget, ut sedari non
possit. Tum Gallonius exclamat; Abi hinc, quo dignus es, cum ista tua tam insulsa stultitia. profecto si de omnibus stultis, qu1
ubique terrarum sunt, rex fiat, nemo antecedat, credo, tibi. Nunc enimvero, excepit ille, adigis tu homo me ad insaniam.
tune insanire vocas, incommoda senectutis expendere, necessitatem consequentis mortis horrere At Gallonius, Dirim quit. mihi, quid solicitudine ista, curaque prO- scias tum te propterea senectuti mortique surripias ΘUt te excrucies, torqueaS, ut miserorum miserrimum facias, ne minimam quidem senectuti mortique moram injicies quin etiam utramque maturi O-
rem ilici cies. Cur ergo gratis miser esse vis 3 Quin tu solicitudinem istam, quae te excruciat, omitte, dona praesentis cape laetus
82쪽
AN INICII ERYrHR. us hora: Quid potest esse mihi laetum, excepit ille exitum meum cogitanti Me miserum, cum memini,jamjam fore cum ego propius sim abfuturus a morte. Quid si te, inquit Gallonius, mors antea quam senectus oppresserit cui enim est explo ratum, se ad vesperam esse victurum rat libet, inquit ille quin, si me audiet, jam veniet, atq; his angoribus animum exuet. O dignum, Gallonius exclamat, cui crassae compedes impingantur quod metuis, cupis quo solicitaris, inde finem solicitudinum speras. Primum hoc expedi Utrum mortem in rebus bonis, an in malis ducis3
Si in bonis quid metui: Si in malis quid
eandem finem malorum facisὶNon potest ea res numerari in malis, quae cetera etiam mala dissolvat. Ita me Juppiter amat, ut tuarum miseret fortunarum; , quoniam tibi insaniendum erat, aliquod saltem stultitiae genus contigisset laetum , festivum, exhilaratum ita enim, tibi laetitiam quaereres, nobis ludos parares, non autem utrisque molestiam, ut nunc facis, an ferres.Tum ille, Derides me Zinquit quid Z tu solus ita es sapiens, ut omni stultitia propemodum careas erras nulla est sapientia tam magna , quae omni prorsus admi-
83쪽
Evng 11I C LIB. III. sadmistione stultitiae vacet. Cui Gallonius, Ut istuc, inquit, tibi concedam jam meae me stultitiae, cujusmodi ea sit in qua nunc
versor, non poenitet, cum alios nequiori,
molestiori saltem genere stultitiae, implicatos aspiciam. at si pergis ineptus esse,
non video, quis modus, aut quis finis, stultitiae tuae futurus sit etenim aegritudines alias, dies adimit haec, quae de aetate prae aereunte tibi aegritudo est, augescet quotidie magis &, quantum tibi ad annos addetur, tantundem etiam ad istam tam ineptam molestiam accesserit. Tum ille, Sine, ait, me esse miserum neque praeterquam quas isthaec aegritudo molestias habet, addas. Quoniam , inquit Gallonius,
tibi molesti intervenimus, geremus O- rem abibimus admoneo, ne me posthac
accersiri jubeas nam frustra jusseris ac, si miseriis delectaris, deos oro, ut perpetuosis miser.Nec plura locutus, se foras ejecit, atque ad demonstranda nobis praecipua urbis loca convertit, aedes videlicet sacras, theatra, porticus, fora, gymnasia, domus privatas. Quarum una, ampla sane atque magnifica, in fronte grandibus notis incias a praeserebat haec verba: Dominus domus, iis, quoram operam
84쪽
sibi conducit, praeter mercedem , neque beneficium, neque gratiam, neque pecuniam largitur hoc illis esse praedictu vult, De postea se fuisse deceptos querantur. Tum egos Laudo, inquam liberum apertum ingenium hominis, qui neminem vana spe captum patitur apud se o lperam perdere. At, tum magis id dicas, inquit Gallonius, si scias quemadmodum servet, in eo quod promiserit, fidem sed, quamquam totum se prodat, ut vides rat- tamen, si emanet in vulgus, desiderari aliquem in ejus familia, incredibile memoratu est quam multi etiam locupletes ac domi nobiles eum locum quaesitum adveniant adeo Dynastarum nomen hic
sanctum habetur, ut sibi quisque honestum putet, sine ulla spe sese illis in servitutem
icare verum, quem in hanc domum, si lve voluntas, sive casus impellit, huic omnes putant&fortunam, atque omnes res bo lnas esse adversas. Haec dicentem luctus lclamor ingens interpellavit conversi videmus scrutarium in foro Cupidinis scruta popello vendentem; lctui miser horrisonis implebat quaestibus aura , Dilacerans saeva pectora nuda manu; Elim, ct tristi febant cum fratre sorores; Latrabat tumida maxima voce canis.
85쪽
se videbatur rursum crudeliter ignem Romulidum te si supposuisse Nero;
et Danaum Dolopumve doti consterneresrro Pergama, se antiqua Laomedontis opes. Tum commota nimis vicinia tota reclamat:
Currit, ut a dio sedula praestet opem: Ais, Vbi sunt ores ubi pes ima turba latrones8 Inquit, quique tuam diripuere domum' id misero in υeniunt lato eo a se tumultim' uadrantem, fura quem puer abstulerat.
Neque aderat uxor in turba lugentiam. nam eam domi inclusam contineri aje-bant cum institore nescio quo, quem, conscio marito , ipsa sibi custodem corporis sui socium adjunxerat idque propter nescio quam timiditatem Minanes quosdam metus, a quibus verebatur me, duni maritus in foro mercenariis vinclis constrictus erat, corriperetur quamobrem nihil magis quam solitudinem horrebat. At institor, scrutari vocibus excitatus, sane conia notus est, atque aegre a mulieris latere avulsius, accurrit in forum, ut contubernali suo, quemadmodum uxorem, ita facultates atque animam tueretur Venit igitur, in turbam se inserit, causam tumultus exquirit reperit, quadrantem furto sublatu in totam illam turbam conflasse. Quamobrem , magna cura liberatus,
detractam sibi e crumena drachmam scrum tario
86쪽
8 AN NICII ERYTHR. tario tradit qui laetus pro quadrante subrogatam sibi drachmam fuisse , ad intermissa negocia se recipit ille ad mulieris meticulosae custodiam regreditur. Erat ex adverso adolescens filius familias, mulieris ejusdem amore deperditus, sed patris parsimonia, cle quinavicenaria, ut nihil esset quod daretur, id curaverant probe: restabat nihil aliud, nisi oculos pascere,
sectari, in templa Deorum ducere, je- ducere neque tam erat ipsi molestum carere muliere, quam acerbum, alterum ea potiri;&, si daretur optio, vel totam opta set aetatem sine illa vivere, quam pati eandem unum diem esse cum altero. Qu9- circa, ab amore ac zelotypia simul oppugnatus, rivalem suum apud scrutarium his verbis in suspicionem adulterii conabatur
adducere, odio suo pietatis praeserens spe
ciem. . novas lictim hae est,ri tindave conjux.
Uxori moechum conciliare sua Nonne extemitu cernis vestigia lecto, Cum reducem vesper tefacit esse domi' Hoc ait se rumor. Nobent murmura, omnes Conversos oculos in tua probra ides
tauu ta stultus adest, vel a me pectore amator. Tempora qui frustra commoda abire sinat Dum properat Cretem ventis dare ela secundis Conjux Tyndaridem Troicus hostea habet. Es
87쪽
EvDEMIAE LIB. III. 79Sifacit egregia uxoris reforma timere, Illam crede mihi scio ne tutus eris. In longa poter quam Pu prosciscier orad; Iam non insidias sit timuisse tibi Ante meum potius caput hac cervice recedet, tuam latet thalami foedera casta tui. Non pudet excubia me cara ad limina semperlucere, non rixas inserui se piget, Pera non Demis incommoda ferre recuso,2 On fessam nuda ponere corpu3 humo Seu gelidus rapidis aquilonibus intone ather, Seu subitus multa decidat imber aqua. Ipse aderit lateri custos mihi belricus ensis, me se longo cura labore minoremaqueferet gregni , sequar hanc seu tempu
Visere, seu dicet vel redire domum.
Non est passus scrutarius plura eum loquii sed Ulia, inquit, opera duorum labori parcam tui dicendi, mei auscultandi. Tu aisthaec magnifica verba atq; promissa non pluris facio, quam plumas avium, pappos
que volantes Etenim ne uno quide nummo ditiorem mihi crumenam essiciunt: nihil mihi opus est eo, qui uxori mea latus ab externis viris muniat nam istorum defensorum abunde est domi sed opus este , qui pecuniam & commeatum defensoribus afferat. Atque, ut tu noris, ille, quem tu mihi invisum facere properas, cum domum meam venit, non solus in-
88쪽
greditur, sed commeant cum eo vel pecuniae sacculi, vel tritici acervi, vel carna
ria, vel casei, vel utres olivi. Itaque dum imihi sic usui est, illi maneat potius otialiam, quam tuearis, exquire nam istius modi custodes tui similes nihil moror. Atque eodem tempore quo adolescenti illuderet, terga obvertit. Tum Gallonius, Censeo, inquit, domum eamus nam est in animo vos, a prandio, viri cujusdam nobilis domum adducere, quo quintodecimo quoque die eruditi complures, tum exercendi, tum declarandi ingenii causa, conveniunt. Verum quod ad virum istum nobilem attinet, nolite existimare, quidquam ipso perfectius existere, vel in corporis, vel in animi dotibus nam puer , mnium aetatis suae multo formosissimus, doctorum hominum familiaritates expζ-tiit, adeptas constantissime tenuit; iiDque adeo eorum exercitationibus deditus est, ut unum ex illis corpus, nomine Academiae nuncupatum, cogendum constituendumque curaverit S , quia nullum potest corpus sine capite coalere, praefectus est illi unus, qui tamquam membris caput inhaereat atque hodie ex vetere O-rum instituto covenire frequentissimi debent
89쪽
Ein sui , I r . III. tbent in ejus aedes. Ubi et iambinos ejus liberos videbitis, aetate, ingenio, ac forma praestantes, sed magis sapientia ac probitate conspicuos non enim eos parens, ad hunc morem, qui nunc increbuit, sed ad veterem disciplinam, optimam, sanctissimamque instituit quo fit, ut nullis idem vitiis amnes inveniantur quae secum serta dolescentia, sed omnis in eis eximia ac digna homine nobili doctrina laudetur, qui a gravioribus exercitationibus tanquam ab opere feriati, non tradunt se languori ac voluptatibus, sed in haec amoenis Sima studia, tanquam in hortos, ad hanc animi remi Tionem liberalissima am , conserunt. Quo die hic litteratorum conventus convocatur, eorum unus, qui eas
sibi partes accepit, cathedram ascendit, ac ceteris academicis, paulo infra sedentibus, vel solutam orationem, vel carmen,
vel ejusmodi aliquid dignum eruditis auribus profert. Transactis jam ejus partibus, princeps Academiae a lingulis Academicis vel odas, vel epigrammata, tanquam collectam, a convivis exigit; qui cla rivoce, quidquid nuper ingenio pepererunt, exponunt. Vos igitur his studiis elegantissimis deditos illuc adducam, quo D s aditus
90쪽
s, AN NICI ERYTHR. aditus omnibus patet. Sed interea domi meae sedete tantisper, dum redeam expectantes. nam promere, quae Opus sunt, debeo Dynastae meo, ut sit paratum prandium tum nos etiam de reliquiis prandebimus ille it. Redit.Sed in redeundo qui dam ipsi notus occurrit, klateri adhaesit, neque, cum domum jam pervenisset,potuit eum a se divellere, sed, pertinaciter haerens, Prandebo, inquit, apud te hodie. Gallonius, dissimulans Derides me, ait, ac ludis ludo tuo dispeream sit sim obsonatus ex tuis meritis. Ille Nihil agis, inquit vocata res est hic sim hodie, oportet. Ac eadem opera pallium posuit, gladium quo erat succinctus, soleas exuit, accubitum ivit Gallonius, ut contendere durum est cum victore, manus dat, cedit, atque, Ut lubet, inquit; sed ita familiariter accipere, ut te huc venisse poeniteat. Ac ne eum videretur invitus recepisse, fiontem exprompsit,in ad hilaritatem animum dedit. Sed videre erat illius inhonestatem, aviditatem cibi, quemadmodum unumquodq; quod erat
bellissimum, raperet, in os mitteret, VOra ret, ut se vino impleret. Postquam pransuavi appotus est probe, deducit pedes de