Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

LIB. II. IN I. CAP. IaAin domum sortis, id est, in suo dominatu habentis genus humanum, &prius alligat eum, id est,eius cohercet & cohibet potestatem,potestatis sus Praestavis sortioribus uinculis,& sic eripit uasa eius,quaecunque praedestinauit, arbi rusti uase trium eorum ab eius potestate liberans, ut illo non impediente crediat in fortis. istum libera uoluntate.Haec Aug. Q used non habuerit demonDictilem Misim supra elictos, ' ipsi erant in sinu Abrahae. cap. V. SVperest tamen hic dubium non contemnendum,an praeter has duas potestates,quas super solos Dei inimicos habebat, decipiendi scilicet eos,& inclinandi in uitia, de retrudendi in loca suae ditionis in eorum

obitu,habuerit etiam aliquam potestatem in electos,quam in totum perdi iderit in aduentu Christi. Et posset quidem alicui uideri probabile, habuisse daemonem potestatem detinendi electos in sinu Abrahae, quous p Chris

spateretur,& plene exolueret, de satisfaceret pro paenis, quas illi erant commeriti. Argumenta,quibus in hanc sententiam inclinari postis, quaeq- ξ rei te dem mihi occurrerint,sunt haec. Non fuerunt electi persecte redempti uel

liberati a potestate demonis usque ad pess ionem Christi, sed indiguerunt, Christi eo

semper ante illam redemptore,& liberatore,neque prima iustificatio aliqui giu trebus satis suit ad persectam ereptionem ab hoc tyramno. Quare sbli Chri- 4mptore. sto didiu est.Dedi te in foedus populi ut suscitares terram, et possideres hsureditates distipatas,ut diceres his qui uincti sunt,exite,et his qui in tenebris Arg.

n reuelamini Deinde. ori diripuit solum Christus a daemone aliqua uasi . q Q chri

hic habebat,sed diripuit etiam uasa aliqua,quae habebat extra hoc *culum. eri Et alias non suillet opus,ut portas erras contereret, de vectes ferreos con- puit a d fringeret,sub quibus arctisiime custodiebatur sancti patres. Insuper.Habuit moneras diabolus ante mortem Christi,teste Paulo, mortis imperum. Ergo mora 3. Arg. tui omnes transibat in eius ditionem. Qua. n. alia ratione mortis, possit di Heb. Mci,habuisse imperiit,cu ille no habuerit potestate inserendi morte 'Et in hiic Quare iasensum uidenr patres usi hoc testimonio in hoc cScilio Cano. i. de peccato citur dia originali. Et nisi hoc dicamus,nulla erit potestas quam in totum perdide, bolus Marii dsmo P aduentu Christi. Et videtur hoc sensisse Gregorius cu illa uerba, bulbe morliberabit uos de manu Philistini,ad liberationem admonen Christit sacta tis tape,

transfert.Tale est,inquit ac si dicat. Liberabit uos de potestate spirituu maa rium. lignorum ut uelut sugatis de itinere crudelibus hostibus,dum mors carnis q. Argu. interuenit,ea quae cupitis,eterna gaudia securius adeatis. Et paulo post. O i. Reg. τ. quam maximum in viis huius transitu potestatem cruentorum spirituum Nun honora incurrere. His tamen non obstantibus,quae non erit ualde operosum bustonio

diluere probabilius uidetur,nullam talem habuisse daemone potestatem se potestatem praelectos qui erant in sinu Abrahae. Et hoc ere presse fatetur Lernardus in electos tibi silpra,cuius sbitentiam possumus his argumentis firmare.Ratione pece manetes in oti,iael originalis uel mortalis solum, constituimur sub potestate daemo seu Abranis . Non enim alia ratione pateretur eum Deus cuiquam dominari. Et de M.

82쪽

primis parentibus nostris uel ex his uerbis decreti, quae modo exponiα Gmus,constat eos liberos fuisse ante lapsum a dominatu daemonis, de per peccatum introiste in mundum dominium,& ditionem ipsius. Ergo peccati Av. tis deletis,aut remissis,non amplius est dicendus quispiam sub potestate iplasti scalis sius positus. Deinde. Per iustificationem de potestate daemonis eripimur, eripit nos de transferimur in regnum Christi. Iustificatis enim omnibus loquitur a daemonis Paulus. Gratias agentes Deo,& patri,qui dignos nos fecit in partem sor- potestile. tis sanctorum in lumine. Qui eripuit nos de potestate tenebrarum, de transtulit in regnum filii dilectionis suae. Et non alio modo diripiebat Christus praedicatione sua uasa daemonis , quam adducendo ad fidem ueram,& iustificando ipsa. Et qui dixit immundum spiritum reuerti in doarnum suam unde exivit, cum eam inuenit uacantem scopis mundatam, de ornatam,& fieri nouisi ima hominis illius peiora prioribus, satis indicauit exire daemonem a peccatoribus, in iustificantur,& redire ad eos redeun-chm Ηο. tibus dutaxat peccatis. Vnde de Chry. de peccatoribus ait. Abiecto pec-νr.in Iovin cato non sunt amplius serui. Et Basi. liberamur ab amarulenta diaboli ty- t. rannide, dum liberata sumus adominio peccatorum. In super. Nullus poα de Bap. test simul esse sub potestate Christi de daemonis. Neque stat quempiam si p. Arg. mul spectare ad regnum utriusque. Nam sunt regna longe inter se diuersa. colo. Lb. Et Paulus cum dixi nos ereptos esse de potestate tenebrarum, ut hoc ex plicarer,mox adiecit, de transtulit in regnum fit a dilectionis suae. Et alibi di a. Co. c cit. sparticipatio iustitis cum iniquitate, aut qus secietas luci adten D. -- bras Qus autem conuentio Christi ad Belial aut qus pars fideli cum infideli Cum ergo iusti omnes amici sint & filii dei,& ad regnum ipsius spe ctent,&sub dominio illius militent,nequaquam uerisimile est, eos etiam 6. Arg. esse sub potestate tanti tyranni, de tam qui hostis gloris des. Accedit his Ioan. tr. e. quod dsmon.appellatur princeps mundi huius,& rector tenebrarum syca Colo. t.b. li huius. Electi uero sicut docet Paulus sunt filii lucis et fili j dici de Christius x. The. s.a clare asserit,eos non esse de hoc mundo.Non habet etiam dsmon potest Io m. is. e. tem super animas purgatorii.Exaudit nanque Deus Ecclesiam orantem. Cr i ae. Ne tradas bestiis animas confitentes tibi. Et longe ille abest a purgatorio . Animae Et qui de hac uita cum gratia exierunt,uiriliter eum uicerunt,& gloriosum purgator ij de illo triuphum reportarunt,no amplius illi subiecti esse existimadi sunt liberaeam Multo ergo minus potestatem aliquam habuerit d on super Hectos,quit gitae de erant in sinu Abralis,& plene iam pro omnibus propriis peccatis satisfecemonis. rant. Prsterea. Electi qui detinebantur in sinu Abralis,non patiebantur alias. Arg. quam poenam,cui inserends opus esset ministerio dsmonii. Soli enim poe. ias damni obnoxii erant. Et ad eam satis erat Deu non se illis prinere uide dum. Neque inea poena, uel inserenda, uel mitiganda, uel auferenda ullum ius daemon habuit. Superfluum igitur est talem ei & tantam tribuere potes. Au . statem. Adlisc. Non dsmon, sed angeli iustorum animas in sinum Abra Luci in. lis deportabant, ut aperte constat ex historia Laetari mendici. Ergo no

83쪽

LIB. II. IN I. c Ap. I. A que ille erat,a sanetos patres in sinu Abrahae, detinebat.Na si ius habuisset eos ibi detinedi habuisset de eo deportandi. Itaq: in exisicies in peccato originali uel mortali ius habuit dsmo,& habet, de no utcuno, sed tale ut uasa etia,& arma ipsius,& possessio eius merito dicantur.Iusti tame quandiu se erarunt in iustitia. nel in hoc *culo,ne 3 extra illud sub potest ite illius fuerunt. Quare consulto nostrii decretum non alios qua obnoxios peccato constitutos esse tradit per peccatum Adae sub potestate diaboli. Deberio incommodo secum ex peccato Adae. cap. VI.SExtum detrimentu,quod per peccatum Adae affirmamur incurrisse, est reatus ad mortem. Et hoc patet ex lege illa diuina. De ligno scientiae

boni et mali ne comedas. In quacunt enim die comederis ex eo, morte morieris. Quid est aliud, lorte morieris,quam quod periti phrastu Haebraicarum apertius exponunt,certo certissimeq: morieris,de reatum incurres ineuitabilem mortis In haec autem mala omnia,& alia,quae sub his coaprehenduntur,dicimur incidi isse per praeuaricationem Ads, quia peccante, Eua dc perseuerante in iustitia Adam nullii talium maloip in nos redundasset. Non. n. cum Eua sed cu Adam saetiam est pactu de nostra iustitia, si ille perseueraret in iustitia,& de nostra inimicitia dc peccato,siquidem ille pler-grederetur mandatu domini. Quod quide satis potest ex uerbis Osee patiato antecitatis. Quia tamen non iis in qua vest certii inter doctores, an haec mala in nos Adam transniserit Π superbia suam,uel per nimisi & immoderi ratu amore sus uXoris,uel P uolsitatem comedendi de ligno uetito,uel tan dem per ipsam sumptione,& manducatione illius,ut locus esset disputationiblis scholasticis,neci: de rebus incertis eerta usurparetur,aut serretur senteria, pruderer usum est. Coei. uerbo generali pilaricationis,ex quo tantu possumus colligere, no fuisse in nos transsusum peccatum orig.n omissionem alicuius prscepti ess sed p trans essionem alicuius negativi. Prsuaricatio.n. transgressio est positiva legis. Et in his imitati stini patres Paulli,qui ad Ro. huiusmodi, generalitate utitur,& ualidissime tota ista doctrinam c5firmat. Et ex eo constare poterit Apostolos ita docuisse, & tradidisse nobis, sicut hic tradit sancta Syn. Ait ergo. Per unum hominem peccatum in huc mun- dum intrauit,de per peccatum mors dc ita in omnes homines mors perintransiit,in quo omnes peccaueriit. Et paulo post. Unius delicto multi mortui sunt.Et statim. Iudicium uno in condemnationem. Et mox. Vnius de licto mors regnauit per unum .Et rursus. Per unius delictum in omnes ho-rirines in condemnationem. Et iterum Per in obaedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi. Et paulo superius. Cum peccatores,& inimici essemus,reconciliatos nos dixerat Deo per mortem filii estis, ut iustificati sanguine ipsius sidui esstinus ab ira per ipsum. Ex quibus omnibus puto,Paulum non nisi generalibus uocabulis peccati, delicti, de inobedienotiae fuisse usum,& unius praeuaricationi impurasse, ord innocentiam Pe

dissimus, y immuniti tamus,quod irae,& uumicitiae diuiuae ob eu

a. cap.

cur nomi

ricationis

tres.

84쪽

DE NAT. AC LEGIS IN BE cIL. 'scimus,&poteriti,& regno mortis addicti. Et concilium Mileuitanum Cconci. Mi aperte asserit, paruulos recentes ab uteris matrum baptizandos esse in re lem. c.ti missionem peccatorum, ut regenerationis lauacro expietur macula ori-Par las ginalis peccati, quam eae Adam trahunt. Et expresse asseuerat Ecclesiam in

Bapti et M tholicam ubio diffusam sempcr ita intellexisse hunc locum Pauli flatim ciados inera talum,ut ex eo contaret,etiam paruulos,qui nihil peccatorum in se metippiationem sis committere potuerunt,generatione traxisse,quod rFenerarione munitoriginalis detur.Et ibide capite primo asseritur,ex peccato accessisse Ade reatus mormacula. iis,& nisi psccasset,nun* eum moriturum. Et probauit haec sancta Synoadus et confirmauit per omnia utrun. istorum canonum in decreto de peccato originali. Et in hac tota docirina nihil,quod scia,a nobis dissentutlutherant. Costanter ubi v et satis nobiscum consentanee illam docent Pro laretiri tetantes in suis consessionibus,apologiis,et libellis aliis. Danati uero sitiit

iugantes patrum dissinitione l'elagiani, Armeni, Albanenses,& alii si qui suo

peccatum runt,qui negarunt peccatum originale.Nemo tamen sub hac conclusione originale . intelligat comprehensam cste Dei param uirginem. Ideo enim concilium in huius conclusionis assertione remisit se ad decretum aliud de peccato origi nati,quod in quinta sessione Ediderat,quia in illo clare explicuerat,non esse intentionis sitae comprehedere eam sub lege illa uniuersali. Et propterea in hoc decreto generalem doctrinam de his tradidit,ut doceret,quid consecutum fuisset quantum fuit ex ipso peccato Ads in omnibus eius posteris se. Cariat ori cundum naturalem propagationem,& omnes nos indiguille misericordiso a iustificatione. uod&debeatissima uirgine uerum est. Quauis enim ut alias probabilius laciemus faciemus,non contraκerit peccatum origina laudius tque issimum tamen est eam indiguisse redemptione,& iustificatione non suis redem minus,immo magis,quam si uere conir isset peccatu originale . Sed haeeriore poterunt esse ad primae conclusionis,quam capite.1. statuimus explica itionem,et confirmationem.Et idonea abunde sunt ut agnoscentes quantis malis obnoxii concipiamur de nascamur,non superbiamus, non instemur, sed humiliemur iugiter sub omni potenti manu det,qui unus potest nos de tantis miser is eripere,quemadmodum sequentes de communientes doctrinam patrum in secunda conclusione,quam in principio huius libri praemisimus,lamiam monstrabimus.

Inlicaces esse naturae uires ad liberandum a malis ex peccato . Ati contractis. cap. VII.' Anta est & tam insanabilis plaga quam Adam sua prsuaricatione to si sus posteritati inflixit tam graue iugii, quod ille nobis suis fit is immposuit,xam dura seruitus,cui nos addixit,ut mox patres subiecerint , neque per naturae iure neque per legis literam potuisse quempiam nostrii 'Impossibi ab eis malis liberari,in quae uenimus per illius peccatum. Et imbecillam esseis naturae naturam nostram,&eneruem ac prorsus in essicacem ad liberandum alari

eruatio iis miris duplici uia confirmare possumus. Alano quidem quia ad iustio

85쪽

LIB. I I. IN L c A P. trC grationem requisita est seruacio omnium mandatorum diuinorii, &post mali rg.

lapsum Adae nemo nostrum ex solis uiribus naturalibus ea . itare potuit. t. arg . Gua in re communiter semper couenerui doctores Theologi,& antiqui, catannia& Scholastici. Et salso eis oppositum imponit Philippus in Apologia con Melanchasessionis Augustans. Et hoc luculenter ostendimus in opusculo de iustifi, thonis in

cationsitum apertis scripturae testimon 3s,tum ex Innocentio huius no. i. scho Lui In responsione ad Mileuitanum Concilium,&Carthaginense,& Celesti- cos .no. i. cap.io. Prims sus Epistois,&ex Con. Mile.&ex quodam Carthagi, q. s. nen.ab eodem approbatis,& multorum doctorum sanctorum, sed praeci z. - .pue Augustini & Hieronymi attestationibus,& non nullis ualidissimis aris Indinurgumentis. Secundo. Nulla opera nostra,quantuncunque praecellentia, opera n

de persecta promereri possint remissionem peccatorum nostrorum. Indi- Sagrariagna quippe sunt gratia,&iustificatione diuina, ct tanto beneficio diuinae misericordiae longe in ieriora . Et nisi gratis ille et ex misericordia nos iustificet sibi reconciliet,& ad suam gratiam recipiat, quis nostrum, uim ei inserre queat s quis iure tantam gratiam postulare audens liber ille est ab omni lege,& neminem tenetur iustificare. Et peccatum quodvis uel originale, uel mortale dignum est perpetua ira, de inimicitia diuina. Et hoc est quod patres contra Pelagium,& Celestium in Concilio Palestino

de Arausicano secundo praetenderunt, asse entes nemini dari gratiam, tu remissionem peccatorum secundum merita. Quod &nos apertissimis

scripturae locis,de in Hieronymo, Ambrosio, A ugustino,multis p sortisiimis argumentis perspicuum fecimus,& ab argumentis quae cotra fieri poterant, latissime defendimus in libello de iustificatione. emadmodum , autem Paulus dicit Sio lege est iustitia, gratis Christus mortuus est, ita pulchre,& uerissime dicit Augustinus. Si per naturam iustitia,gratis Chricius mdrtuus est. Et uel unum illum Pauli testimonium in huius ueritatiscofirmationem satis esse potest. Si gratia iam non eX operibus. Alioquin nratia iam non est gratia. anseamus ita* ad ostendendam legis ueteris infirmitatem.

Delegis Mosaicae insillicientia adiustificalioneinti Cap. VII LQVod uero,ut patres simul asib uersit nec pantiqvs legis littera que

qua iustificare potuerit, aut a praedietis malis liberare, his possit mus cofirmare argumentis. Paulus ad Romanos scribit, impossi hil e suisse legi, ut praestaret iustificationem, & ea causa misitim esse ει 'litam dei adnos,ut quod lex non poterat,ipse concederet. Quod impoLsibile enim, dicit, erat imi, in quo infirmabatur per carnem, Deus filium situm mittens in similitudinem carnis peccari , & de peccato damn Uit peccatum in carne,ut iustificatio legis impleretur in nobis, qui non sectaridum carnem ambulamus Galatis etiam asseuerat neminem in lete tu,stificari, & stib maledicto esse,quicunQ ex operibus legis sunt. Cum ergo

certissimum sit ultos fuisse in ueteri lege sanctos de iustos, ct a Deo ho

86쪽

3. . nediistos,relinquitur hoc unum his uerbis docuisse Paulum,neminem perCi. Rom.a. legem potulisse iustificari, de eos omnes submaledidio esse, & sit ille, qiii ea Gal. 3. sola secerunt,quae per legem efiicere potueriinr,& ab ea iustificationem sua D. expectarunt. Et hoc est,quod idem Paulus alibi dicit, Lex ira operatur. Et x. D. rursus de ipsa lege,ut Augustinus multis in locis de Basi. lib. i. de baptism te exponit, tera occidit,spiritus autem uiuificat. Et alias .Si enim qui ex

lege heredes sunt, exinanita est fides,abolita est promisso. Si ex lege herea ditas, iam non eκ promissione. Si data esset lex,quae posset uiuificare,ue rein lege esset iustitia. Si ex lege est iustitia, gratis Cliristus mortuus est. Scopus Euacuati estis a Christo, qui in lege iustificamini. Et quidem si pro dignita epi lauru te expendantur epistolae Pauli ad Romanos & ad Galatas,hic probabitur Pauli. esse earum praecipuus scopus, ut ostendat neq: per naturam,neci: per lege pertus. potuisse quempiam iustificari,sed per unum Iesum Christum. Ideoo illae Od. G. satis possiant esse,ut constet,hanc conchisionem nobis esse tradit tam Christo,& ab Apostolis. Unde de puIchre Rupertus sacramenta uestium sumami sacerdotis edisserens de duobus lapidibus onychinis super humeralis

ita inquit Duo lapides duo sunt populi temporibus quidem disium ii, sed

causa,vel sacramento conium ti,quorum Christus peccata in corpore suo pertulit. Neuter quidem aliter nisi per Christi gratiam saluari, de uter uno eodemque portitore indiguit. Haec Rupertus. Sed ut constet etiam pem tuo tenuis te Ecclesiam catholicam hanc legis Mosaicae inefficaciam adiicia

his alia. In Concilio Amusicano secundo,sic legimus. Nemo ex eo, quod uidetur habere,glorietur,tanquam non acceperit, aut ideo putet se accepimse,quia litera extrinsecus uelut legitur,apparuit, Del ut audiretur Gnuit.

Nam sicut Apostolus dicit. Si per legem iustitia ergo Christus gratis mor tuus sst.Et iterum.Eis qui uolentes in lege iustificari, sc gratia exciderunt, uerisiime dicit Apostolus,Si ex lege est iustitia ergo gratis Christus moris tuus est. Iam hic enim erat lex,& non iusti ficabat,iam hic erat & natura, de non iustificabat. Ideo Christiis non gratis mortuus est, ut & lex per illum impleretur qui dixit.Non ueni legem soluere, sed adimplere,.sc natura pii Adam perdita, per illum repararetur,qui dixit uenisse se quaerere, & saluaa re quod perierat. Nel leuis habenda est horum canonum autoritas. Nam si bene inspiciatur acta illius concilii, potius censebuntur canones Aposto licae sedis,quam concilii alicuius Prouincialis. Et hanc eandem sententiam docuerunt uno consensu doetores catholici asserentes passim in suis scit piis cum Ioanne legem per Moysen datam esse, gratiam autem, de uerit rem per Iesun Christum sacram et peculiariter Aug. de Cyrillus in haec uerba.Et Cnillus de disserentia legis de gratiae Christi ibi multa dista itiobiectio Diluitur obiectio apparens contra cleriam infirmitatem legis veteris cap. I; parens. Icet tamen aliquis. Si per legem nemo potuit iustificari, nullii ergo si ueteris legis secramentum, nullus ritus praeceptus a lege conserebat gratiam,de ex consequenti omnes S paruuli,& adulti,qui uixeriit in v teri testamento fuissent in peccato mortui, uti mortali, uel certe originali.

87쪽

gratiae. Hoc argumentum adeo male ursebat ora solam inne. e . - OLFamemum ueteris legis,quale suit citeticisio

paruuli circuncili consecuti sunt remissionem originalis peccati de iustifi' prati sunt,quomodo aiebat, negari possunt, Iudaeos potuisse per ceterem lege iustilicari Et tin eoru autoritas ualuit,ut ne uideretpraeiudiciu fieri oninioni pauiu autorii dicentiu sacramentu circuncisionis potuisse iustificare 'Uruulos,coacti fuerint tande patres in eoru gratia,sic teperare sentctia, utim diceret,per litera legis nemine potuisse iustificari,nel abhorret hic mo

qu da ideo dicit Apostolu, iustitia, q ex te ea , P ivbςx, Q P spiritu iuuat. Sed si ego n testε in& pli legis idem ipsium potuisla praestari. Litera quippe legis erat, i sacrametu circucisionis pro paruulis G u in pro adultis praecipiebat. Et quanuis Paulus legis literam ab spiri tu distinxerit cii dixit. Litera occidit Diritus autem uiuificat,& eum imita . loquendi uti, qua hic usi sunt, eundem tame pHauIT,& Concilium, Aratificanum in testimoniis iam citatis absolute ui di . o scrupulo pronunciasse per legem neminem potuisse. Huilicari. c. argumentum in contrarium saetiam tanti facienda est ut propter illud uereri debeamus asserere,neminem per legem ueterem ciste iustitiorum. Quod si testimonia iam inducta sussicere non uidentur ut sic absolute loquamur certe poterunt ab hoc nos scrupulo liberare,quae ad He. Ηcb. 0.αhraeos Paulus scribit. Umbram habens lex futurorum bonorum, non in lam maginem rerum,per singulos annos eisdem ipsis hostis,quas osserunt indesinenter nunquam potest accedentes persectos sacere. Alioquin cessis

sen: haberent ultra conscientiam peccati ci liores semes iraudati. Sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit. Impossibile est enim singuine taurorii,& hircorum auferri peccata Et B. Mans, & easdem saepe offerens hostias, quae non possint auferre peccata. a potuisse quenm sic persectu facere, ut auferrent ei peccata. Quod si hoc clixit de lege absolute & de sacrificiis in particulari, i ad remisione peccato ipsium de de Oibus aliis ritibus,& ceremoniis & dein se Roba

m Abraha n fide dicit iusti si Az. b.

tiae fidei ' est in I putio. Et al bi ueteres ritus infirma, & egena clemeta pila Error Ariocu inquisitu me: ασω.No est in nece e Pn ista cocedere,caruisse gia,et i peccatisdecessi se ora Ina pietas hsc est Armenorii, qui teste Guid: Carmelita insuma de hsresib. asserueriit. oes holas mortuos an pasuone Uliti, danatos esse & inseritu descessisse Aliud p e aliquos iustificatos

88쪽

DE NVT. AC LEGIS IMBEcIta

esse. Aliud iustificatos esse per legem. Primum concedimus , secundum ne gimus. In circunditione data fuit gratia paruulis, non tamen per eam, sed per fidem. Et in sacrific is consequebantur per sepe Iudei gratiam, non per concilio. ipsa tamen oblata sed per fidem, de bo nos motus ipsorum. Et hanc disse

Flo. rentiam docuit nos Concilium Florentinum his uerbis, sacramenta noui legis multum dissei unt a sacramentis antiquae legis. Illa enim non causabat

gratiam, sed eam solam per pinionem Christi dandam esse figurabat. Hse

uero nostra Sc continent gratiam,et ipsam digne suscipientibus conserunt.. Et licet circuncisio non fuerit ex Mose,sed ex patribus,tamen cum non so

tuMapprobata, de recepta , sed praecepta etiam fuerit a lege ueteri, nescio 1i' i': cur non de inter sacramenta antiqvs legis debeat computari. Sed qui tentas dod re subtili de plerisonominalibus circuncisionem ipsam conara μύς tulisse gratiam paruulis , possunt δἰ ad Paulum & ad ista uerba decreti nou i se et Concilium Horintinum de Arausicanum, si generaliter intelliga p- tur,respondere dupliciter. Primo dicent,non habuisse circuncisionem hoc DU a se neci: a lege sed a Christi meritis prpalsis. Et sicut dicentes cum Paulo fi Wli' pro diustificaste ueteres, non coguntur dicere,legem,qus illam prscipiebat,

votist et quenquam iustificasse non enim hoc fides habebat ex lege, sed a Christo ,

quem profitebatur,ita dicentes circuncisionem iustificasse, non est necessehμ loqv ut dicant legem iustificasse. Et si bene perpendamus, qus in proximo' capitulo huius decreti statim asserantur,apertum erit, tantum intendisse pa C li asserere nem per naturam, net per legem potuisse sela ipserum uirtu- Π y te abso aduentu Christi cuiquam iustitiam prςstari. Huc enim tendunt om Unia, qtis his dicuntur,ut ostendatur mediatcris necessitas. Hic etiam unus

scopus fuit Pauli. Itaq: si concedatur ab illo habuisse ueterem legem,ut per aliqua, uel sacramenta uel opera qus prscipiebat,homines iustificarentur. net Paulo, neque nostro decreto aduersabuntur,qui dixerint circuncisio -nem potuisse gratiam conserre. Secundo euadere possunt dicentes, de in Paulo de in Concit is allegatis sermonem esse de iustificatione persedita,qussissiceret ad saciendos beatos decedentes ex hac uita sine aliquo reatu propriorum delictorum, ideo asseri,nem legem Moysi, nem sacramenta uetera quenquam iustificasse, quia nulli ueterum tanta est gratia per illa prssiliri ut fissiceret ad regni coelorum cosecutionem antequam ipsius ianua Chriastus passiis resti aret. Et quidem Concilium Florentinum sic esse exponendum,& sic etiam Paulum de alia pr edentia Concilia interpretanda censiisse,possumus probare, quia dixit sacramenta ueteris legis non causasse gratiam,sed eam solum per passionem Christi dandam esse figurasse. Gra tia enim per passionem Christi ueteribus danda erat,qus susticeret ad con secutionem regni coelorum. Et quia lex noua Christum complectitur au-- Lex nora torem,& confirmatorem gratiae,& paradisi sores reseratas habet de gratiam stifica. ex consequenti per sacramenta praestat, qus iustos decedentes sine reatis aliquo propriorum delictorum mox in regnum coelorum introducit.

89쪽

LIB. I I. IN c A P. I. Iς A ideo dicere no debemus relam de litera legis nouae,qirod late patres uerissime disserunt de litera legis ileteris,dc de lege absolute potucrunt dicere. Explicemus ergo quae patres de libero nostro arbitrio mox subiciunt. lii De attenuatione librari nostri arbitri per peccatum. Cap. π.DVo tradunt patres hoc loco de lib. nostro arb Aiunt nanque alte nitatum illud fuisse per peccatum sed n5 extinc si. Et quide attenuaratum illud suis k aperte distinitum est in Coti. r. Arausi. tanca: consorα me, per omima con niim laciis scripturis,&sanciis patribus. Nam si est. Lquis aiunt per Menssim praeuaricationis Adae,non totum idest secundum corpus de animam,in delerius dicit hominem committatum sed animae libertate ii Ioela durante, corpus tutummodo dicit corruptioni obnoxium Pelagii errore deceptiis di tersitiir sospitirae dicenti,Anima Atiae peccaueη E te. 18. a. rit,ipsa morietur. Et nescitis,qitoniam ait inhibetis uos seruos ad obedien Ro. s. c. dum serui ei eius citi obedistis Et a quo quis superatur,eius de seruus addicitur. Et can. s. a recta fide docetur alienus qui non asserit omnium libo ruarbitrium per peccatum primi hominis infirmatum. Et canon. 13. iteorum dicitur arburium uoluntatis in primo homine infirmatum. Et cano. x s. subditur. Secundum stipra i ripias. san mirum scripturarum sententias,

cantiquori ini patrum distinitiones hoc Deo propiciante, de prsdicare, debemus, Dici ederes per peccatum primi hominis ita inclinatum, deat tenuatum fuerit liberum arbitrium,& nullus postea aut diligere Deum, sto' matoportuit aut crederem Deum,aut operari propter Deum, quod bo-M num est, possit nisi gratia eum, se misericordia diuina praeitenerit. Hsc ibi. Dillinitum etiam hoc fuerat ab hac sancta Synodo in decreto de peccato cm x. originali. Et stequenter generi humano aptant doctores,& peculiariter Aug. de magister sententiarum hominem illum, qui descendit ab Hierusa, lem in Hierico. Estin illud iam uelut prouerbio iactatum Expoliatiim ho-- , Lminem gratuitis, de uulneratum,in naturalibus. Et in confirmationem hu- s. F. ius sententis adduci possunt omnia illa,qus latissime disseruimus in opus H lo de iustificatione, cum probauimus in hoc statu sine Des speciali auxilio ness omnia posse nos implere diuina mandata,necpcredere in Deum, sicut oportet, ne F diligere ipsum,aut dolere de peccatis propter ipsum, neque Perseuerare in Dei grati neci: praecellentia aliqua opera facere. Quae quide ora potuisset, homo siquide permansisset in statu innoccentiae. Alias no suisset in eo natura ripa integra. amobre diuus Augi . iure queritur de inlagio,u, no apte sateretur libersi arbitriu in nobis esse infi)mss,et inualidisi, do Aug. l. nec sinens s languores alae. no. n. inquit, O infirmitate corpis precabar,s ipsi dicebat.Miserere mei diae,qm ifirmus sum. sana me diae qin coturbata sunt ossa mea. ut olideret M aia se rogare,secutus adiuκit. Et aia mea turbata

est M. Hse Aug. Et si incedeti de sequetia cdsulamus,uider sde ille sensisse huc errore dunatu tu fuisse in co. Pale.cu pres coegeriat Pelagiis anathe

masciar iter alius lim eryprkFeccatu ipsum solii laesitis no genus humanit

90쪽

vi bitri perpeccam. cap. XI. Non iunt tamen usque adeo imminutae nostrae liberam ubes ut nihil possimus boni sacere cum sola generali influeti nullum'im

plere praeceptum,nullum uitare peccatum,nullam uincere tenta. cursu omnia seruare mandata, ut omnia uitare peccara Neciue Ualemiis

iani'.' --, cur in nobis attenuatas dici. arbitrii nostri uires in hoc statu ,si cotinantur ad perseetionem, quam habuerunt protoparentes nostri in statu annocentiae per naturam,&donum iustiti; originisi, non ' 'serantur ad res,quas haberet homo in Glis suis natutalibus creatus Et refectu earum pGinde possent dici naturalia in nobis mansisse integra ac in

tra naturalia,ea duntaxat uocantur,quae perficiebant in ordine ad Doema

turali ut grati dona Spiritussancti&-insuta. Quia uero id omi- ό PIR P Grum, Persectiones uero natur tu non omnino es flatς sunt,sed diminutae, tenuatae, nempe quantum

suisse gratuitis,dc uulneratus in naturalibus.In angesis autem nullus fuit desectus Tur s,cuius correcti uel reformatio dono aliquo gratuito iumae originalis indigeret,sed tota ipsorum persectio circa naturalia a naturaui hJμ -' ,' p minus creari in puυs naturalibus,m, α , iis VR ir inx gra mansisse, nostra autem dii ι .g.-idi h 'PQq mu probare, liberum arbitrium non suisse extinctum per peccatum. moniam illud tantum perdidimus,quod

SEARCH

MENU NAVIGATION