장음표시 사용
41쪽
celerum. Fratres Carissimi, n0n dubitamus, quin Vos omnes ardenti erga Deum et homines caritalo incensi, summo in Ecclesiam amore inflammati, angelicis pene virtutibus instructi, episcopali serti ludine, prudentia muniti, uno eodemque sanctae Voluntatis desiderio animali, Apostolorum vestigia secia Bles, et Christum Iesum Pastorum omnium exemplar, pro quo legali 0ne fungimini, imitantes, quemadmodum decet Episcopos, concordissimis studiis saeli forma gregis ex animo, sancti talis vestrae Splendore clerum populumque fidelem illuminantes, atque induli viscera misericordiae, et condolentes iis, qui ignorant et errant, deviasae pereuntes oves evangelici Pastoris exemplo amanter quaerere, persequi, ac paterno assectu Vestris humeris imponere, ad ovile redueere, ac nullis neque curis, neque consiliis, neque laboribus parcere umquam velitis, quo umilia pastoralis muneris osticia religiosissime obire, ae omnes dilectas Nobis oves pretiosissimo Christi Sanguine redemptas, ei curae Vestrae commissas a rapacium luporum rabie, impetu, insidiis defendere, easque ab venenalis pascuis arcere, ad salutaria propellere, et qua opere, qua verbo, qua exemplo ad aeternae salutis portum deducere valeatis. In maiori igitur Dei et Ecclesiae gloria procuranda xiriliter agile, Venerabiles Fratres, et omni alacritate, sollieitudine, vigilantia in hoc simul elaborate, ut omnibus erroribus penitus depulsis, viliisque radicitus evulsis, fides, religio, pietas, virtus maiora in dies ubique incrementa suscipiant, cunctique sideles abiicientes opera tenebrarum, sieul filii lucis ambulent digno Deo per omnia placentes, et in omni opere bono si uelisi eantes. Atque inter max, mas angustias, dissicultates, pericula, quae a graVissimo epise pali vestro ministerio hisce praesertim lemporibus abesse nunpossunt, nolite umquam terreri, sed consoriamini in Domino, et in polentia virtutis Eius . qui nos in congressione nominis sui comεIuulos desuper speclans, volentes comprobat, adiuvat dimisantes, vincentes eoronat 1. Cum autem Nobis nihil gralius, nihil
iucundius, nihil optabilius quam Vos omnes , quos diligimus ia1 S. Cyprian. Epist. II. ad Nemesianum et ceteros Martyres.
42쪽
visceribus Christi Iesu, omni affectu, eonsilio, 0pera iuVare, atque una Vobiscum in Dei gloriam et catholi eam sidem luendam, propagandam lolo pect0re incumbere, et animas salvas sacere, pro quibus vitam ipsam, si opus fuerit, profundere parali sumus, Venile, Fratres, Bblestamur, et obseeramus, Venile magno anim0.
magnaque siducia ad hanc Beatissimi Λpostolorum Principis Sedem. Catholicae unitalis te uirum, atque Episcopatus apicem, unde ipse Episcopatus, ac tota eiusdem nominis auel oritas emersit, venile ad Nos quotiescumque Nostrae, ei eiusdem Sedis auctori talis ope, auxilio, praesidio Vos indigere noveritis. In eam porro spem erigimur lare, ut Carissimi. in Christo Filii Nostri Viri Principes pro eorum pietate, et religione in memoriam revocantes restiam polestalem sibi non solum ad mundi regimen, sed marime ad Ecelesias praesidium esse eollatam i, et K0s cum Eeelesiue ea usam. Isim eorum regni agere, et salutis, ut provinciarum suarum quieto iure poliuntur 2, communibus n0stris V0lis, consiliis, studiis sua ope et auctoritate saVeant, atque ipsius Eeclesiae libertatem ineolumitalemque defendat, ut et Christi deaetera eorum defendatur imperium a. Quae omnia ut prospero, feliciterque ex sententia succedant, addamus cum sidueia, Venerabiles Fratres, ad thronum gratiae, atque unanimes in humilitate cordis nostri Patrem misericordiarum ei Deum totius consolationis enixis preeibus sine intermissione obsecremus, ut per merila Unigeniti Filii sui infirmitatem B0stram omnium caelestium Charismalum copia cumulare dignetur, atque omni pulenti sua virlulo expugnet impugnantes nos, et ubique augeat fidem, pietatem, devotionem, pacem, pro Ecclesia sua sancta, omnibus adversi talibus et erroribus penitus sublatis, optatissima tranquillitate fruatur, ac sal unum ovile ei unus past0r. Ut autem clementissimus Dominus facilius inclinet aurem Suam in preces nostras et nostris annual votis, deprecatricem
1 S. Leo Epist. 136. alias 125. ad Leonem Augustum. 2 S. Leo Epist. 43. alias 34. ad Theodosium Augustum.
43쪽
apud Ipsum semper adhibeamus sanctissimam Dei Genitricem Immaculatam Virginem Mariam, quae nostrum omnium dulcissima mater, mediatrix, ad Iocala et spes fidelissima ac maxima siducia est, cuius patrocinio nihil apud Deum validius, nihil praesentius. In voeemus quoquo Apostolorum principem, cui Christus ipso tradidit claves regni caelorum, quemque Ecclesiae suae pe- iram constituit, adversus quam p0rtae inseri praevalere numquam poterunt et Coapostolum eius Paulum, atque omnes Sanctos cael, les, qui iam eoronati possident palmam, ul desideratam divinae propitiationis abundantiam universo christiano p0pulo impetrent. Denique caelestium omnium munerum auspicem, et potissimast Nostrae in Vos caritalis testem, accipito Apustulicam Benedicti nem, quam ex in limo corde depromptam Vobis ipsis, Venerabiles Fratres, et omnibus Clericis, Laicisque Fidelibus curae vestino concreditis amantissimo imperii md p.
Datum Romae apud Sanctam Mariam Maiorem, die IX Ν0vembris anno MDCCCXLVI, Pontificatus Nostri anno primo,
44쪽
Quisque vestrum 1, Venerabiles Fratres, optime Boseil quibus quantisque divinae nostrae religionis d0eumentis, monumenti que Hierosolyma urbs, et universa Paleslinae regio mirandum in modum undique retulgeant, ubi et visui eι tuetui se tota ingerunt humanae sacramenta saluIis 2. Siquidem ibi Unigenitus Dei FLlius Cliristus Iesus Dominus Noster propter nimiam, qua nos dilexit, caritalem obumbrata Divinitalis suac maiestale semilem formam indulus et in similitudinem hominum laetus ex intacta Davidi ea Virgine nasci, vitamque suam agere, ac magna mirac la operari est dignatus, tribuens peccatoribus misericordiam, aegris salutem, errantibus veritatem, caecis lucem, mortuis vitam. Ri ad universum humanum genus a peccati iugo et daemonis captivitate vindicandum saevissimam passi0nem, acerbissimamque erueis mortem sustinuit confusione contempla, ae post loduum de elatae mortis spoliis onustus 3, divina sua polentia resurrexit: ibi quadraginta dierum spatio saepius apparens discipulis suis, ac loquens de regno Dei, postquam illos in fide et
caritale roboravit, eisque praecepit, ut euntes in mundum unive sum praedicarent evangelium omni creaturae, ac docerent serV
I Bue refertur Propositio 63. 2 S. Leo Epist. ad Iuvenal. Episc. Uierosolymn. 3 S. Ansel. Sem. 52. de Paschat
45쪽
re omnia quaecumque ipsis manda erat. magnis revelatis mysteriis, magnisque e0nfirmatis sacramentis, in conspectu sanctae multitudinis triumphans, et captivam ducens captivitatem super omnes caelos ad dexteram Dei Patris consessurus adscendit. Ibi ad Apostulos suos, illuminandos corroborandos atque ad ren0Vandam terrae faciem, eleresquo tenebras abigendas. misso Sancto Paraclito Spiritu, voluit, ut Apostoli ab Hieros0lyma ipsa urbe evangelicae praedicationis opus ordirentur, antequam in omnem dispergerentur orbem. Quae cum ita sint, merito at tuo optimo iure christiani populi saneta illius regionis loca omni pietalis, religionis et venerationis assectu semper sunt prosequiali. Postquam Vero tristissimis rerum ac temporum vicibus regiones illae e christianorum Imperatorum dominatione abreptae fuere. Romani P0ntisices Decessores Nostri, et catholici Principes vehementer optantes gravissimis fidelium necessitatibus occurrere, eosque ab ini stissima et crudelissima, qua premebantur, servitulo vindicare,
variis tempuribus nihil in leniatum reliquerunt. ut loca ipsa ab insidelium eripereni potestato. Hinc Hierosolymitana Ecclesia, cui ab Innocentio ut Praedecessore Nostro in Cune illo Lateraneusi quarto Patriarchalis dignitas suil eonfirmata. summo semper inhonore habita peculiarem R0manorum Pontili eum curam et sollicitudinem sibi comparavit. Qui quidem Romani Politi sistes etiam
postquam saera eadem loca ab infidelibus iterum neeu pala suere, immo et cum vix ulla de illis recuperandis Apsts assulgoret, Lat, nos Patriarchas Hierosolymitanos renuntiare et constituere haudquaquam intermiserunt, licet e0s a regidendi obligatione solvere,
quamdiu loea ipsa ab infidelibus delinerentur, ac spirituali illorum fidelium b0no alia ratione pro viribus consulere debuerint. Nos certe do illa Dominici gregis parte vel maxime sulli cili, ac summa erga ipsas regiones pietate assecli, vel ab ipso Nostri P0 iisidalus exordio nihil antiquius habuimus, quam ut Latini Bilus
Patriarcha Hierosolymae iterum in sua sede posset consistere. Cum autem, Deo bene iuvante, dissicultates omnes. prout summ0pere Dplabamus. penitus sublatas esse eonspexerimus . nihilque nunc lemporis obstet, quominus ipse Patriarcha Ecclesiae suae curam
46쪽
praesens agere valeat, millam m0ram interponendam duximus, ut
huiusmodi res pro maioro Dei gloria atque illorum fidelium utili- late ad optatum exitum adduceretur. 0uam0brem lanii momenti negotium iuxta prudentem Nostrae Congregationis de Propaganda Fido sententiam abs0lvendum curavimus, atque Apostolicas Litteras die decimo kalendas proximi mensis Augusti huius anni. annulo Piscatoris obsignatas dedimus, quibus lolius mi rationem explicavimus. Et quoniam Venerabilis Frater Daulus AugustusFoseolo, qui Latino Hierosolymitano Patriarehalu poliebatur, solito abdicavit, et Nos eiusmodi abdieatione accepta atque approbala, ipsum Venerabilem Fratrem a Tinculo, quo Hierosolymitanae Ecelesiae obstringebatur, solvimus, idcirco ad noxi Patriarchao electionem procedere existimavimus. Itaque commemoratae Congregationis suffragio in Latinum Patriarcham Hierosolymitanum eligere constituimus dilectum Filium Presbyterum 10sephum Valerga, qui singulari 'integritate, pietate, doctrina, prudentia, agrerum gerendarum dexterilate spectatus, et huic Petri Cathedrae ex animo addictus, ac Missionarii munere in Syria, Mesopotamiael Persido egregie perfunctus, gravia rei catholicae negotia sibi commissa sedulo scienterque conficienda euravit. 0uapropter in eam Spem erigimur lare, ut ipso praeclaris hisco dolibus praeditus, easdem caelesti ope Delus ad Patriarchalus locum deserat, alque ad catholicae praesertim religionis incrementum ei coneroditi sibi populi utilitatem maiori alacritato et studio exhibere, al- quo exercere contendat. Haec sunt, Venerabiles Fratres, quae Vobis communicanda censuimus, dum pro certo habemus, Vos una nobiseum assiduas servidasque Deo optimo Maximo preces cum gratiarum aelione esse oblaturos, quo communibus noSiris volis clementissime annuens, divina sua gratia ossicero velit, ut in illis regionibus, ubi quilibet eliristianus habilaus ad Evangelii cognoscendam virtutem non solum paginarum eloquiis, sed ipsorum Deorum testimoniis eruditur 1, ea tholica fides maiora in dies incrementa suseipiat, ae prospero feliciterque vigeat et il0reat.
47쪽
22 1LLO LIIo o Iso E rrarat M 4 o T. 18 17. Atque hic, Venerabiles Fratres, elare aperteque declaramus,lum in hac re, tum in aliis quibusque Ν0stras omnes curas, cogitationes, studia ab omni prorsus cuiuslibet humanae politices ratione vel maxime aliena eo spectare, ut sane lissima Christi religio, et doctrina ubique terrarum eunetis p0pulis magis magi que assulgeat. Et si enim exoptemus, ut Viri Pincipes. quibus a Domino data est potestas, avertentes aures suas a fraudulentis et perniciosis consiliis, et custodientes iustitiae legem, ae secundum Dei voluntatem ambulantes, Eiusque sanctae Ecclesiae iura, et libertatem luentes, pro eorum religione, ac benigni lato suorum populorum felicitatem prosperitatemque procurare non desistant, tamen vehementer dolemus in diversis lotis nonnullos o populo existere, qui Nostro nomine temero abutentes, et gravissimam Personae Nostrae, ac Supremae Dignitali iniuriam inserentes, debitam erga Principes subiectionem denegare, et contra illos tu bas, praV0Sque motus tonet lare audent. Quod certe a Nostris consiliis adeo abhorrere tonstat, ut in Nostris Enevclidis Litteris ad omnes Venerabiles Fratres Episcopos, die nona mensis Νωvembris superiori anno datis, haud omiserimus inculcare debitam erga Prinei pes, et Potestales obedientiam, a qua iuxta christianao legis praeceptum, nemo citra piaculum deflectere unquam potest, praeterquam scilicet ubi sorte aliquid iubeatur, quod Dei, et Ecelesiae legibus adversetur.
duld Vobis videtur Auctoritate Omnipotentis Dei, Sanctorum Apostolorum Pelifi et Pauli, ac Nostra. Dilectum Filium Presbyterum Iosephum Valem
D ad Patriarchalum Latinum Hierosolymitanum evehimus, eumque in illius Εeclesiae Patriarcham et Pastorem praeficimus, prout in decreto et schedula consistorialibus exprimetur.
In nomine Patris et Filii U, et Spiritus Sancti lIi, Amen.
48쪽
Lbi primum 1 nullis certe Nostris meritis, sed inserulabili Dei iudicio in hac Prineipis Apostolorum Cathedra collocali catholiem Ecclesiae gubernacula tractanda Suscepimus, Apostolicae Nostino sollicitudinis curas in Hispaniam convertimus, quemadmodum optime noscitis, Venerabiles Fratres. Hinc in limo Nostri eordis dolore considerantes gravissima damna, quibus ob tristes rerum vicissitudines magna illa el inclyta Dominici gregis portio premebatur, dii item in misericordia Deum assiduis enixisque precibus humiliter obsecraro numquam destitimus, ut assi telis illis Ecclesiis opem asserre, easque a misero, in quo versabantur, statu revocare dignaretur. Atque pro Apostolici Nostri ministerii debito, et si gulari paternae earitalis asseelu, quo illustrem illam nationem prosequimur, nihil certo Nobis pullus fuit, quam ut sanctissimae nostrae Religionis negotia ibi componero studeremus. Cum autem felicis recordalionis Greg0rius XVI Praedecessor Noster incepisset suis instruere Pastoralibus nonnullas illius Regni Dioce-ses in dissilis transmarinis regionibus silas, in id peculiares No- Siras curas intendimus, ut aliis pluribus ipsius Regni vacan-libus Ecclesiis in continenti etiam positis novos Valeremus dare Antistites eo munere dignos, atque ila persicere quod idem Deces1 me refertur Propositio 16.
49쪽
S0r Noster morte praeventus absolvere minimo potuerat. Quam0brem Venerabilem Fratrem Ioannem Archiepiscopum Thessaloni censem virum integritate, doeli ina, prudentia, ac rerum gerendarum perilia praestantem cum Nostris ad Carissimam in Christo Filiam Νos iram Mariam Elisabelli Reginam catholicam Litteris, atque opportu uis facultatibus et instruelionibus in Bispaniam misimus, ut quidquid ad sanandas inibi contritiones Israel, atque
ad catholicae religionis bonum promovendum conduceret, omni studio curaret, atque inter alia esseeret ut viduatas illi e Leelesias idoneis Pastoribus concrederemus. Itaque, clementissimo misericordiarum Patro volis studiisque Nostris 0pitulante, evenit, ut. summa animi nostri consolatione nonnullos, veluti nostis, in illis regionibus Antistites iam constituere potuerimus, atque in praesentia multas alias Ilispaniarum Cathedrales et Metropolitanas EcclesIus diu vacantes canoni eo suorum Pastorum regimini et procurationi tradere, atque ita disini Nominis gloriae, catholicae Religionis bono, ac spirituali illarum dilectarum ovium saluti consul ero valeamus. Quod quidem suturum e0nfidimus, eum eX relati uno commem0rali Venerabilis Fratris Delegali Nostri, atque ex aelis maturo examino ab ipso consectis agu0Verimus, 1 iros ipsis Dioeeesibus regendis ad moderandis destinatos eas habere doles, quae ad pastorale munus rite utiliterque obeundum requiruntur. In eam autem spem erigimur lare, ut quam primum aliarum illius Regni Ecclesiarum viduitati pr0spicere possimus, utque rebus iam nune in meliorem conditionem vergentibus, et sa-
vento etiam Catholi ea Maiestate Sua in aliis porro atque aliis religionis negotiis, in quae idem Venerabilis Frater Delegatus Noster studiosissime incumbit, vola et consilia Nostra felicem dante
Alia etiam longe amplissima sub alio magno Principe regio est, in qua catholicae Religionis res diuturnis gravioribusque calamitatibus assii elae ipsum recolendae mem0riae Decessorem ΝΘ Strum mullos per annos sollicitum habuerant, et praecipuas ΝωSiras curas sibi pariter vindicarunt. Equidem optavissemus hoc ipso die Vos certiores sacere de bono exitu, quem aliqua eX par- Diqil red by Gorale
50쪽
17 hEcgvvstis 18 I. le Nostras ipsas curas habuisse considebamus. Non desuere autem quidam ephemeridum scriptores, qui id ipsum feliciter evenisse assii marini. Nos lamen nihil adhuc annuntiare obis possumus nisi firmam Spem, qua Sustentamur sero, ut omnipotens ei misericors Deus propitius respiciat super Ecclesiae suae filios lauiis inibi tribulationibus conflictatos, et sollicitudini benedicat, qua statum catholi eae Ileligionis in meliorem illic conditionem
addueero connitimur. Nuno porro Vobiscum communicamus, Venerabiles Fratres, summam admirationem, qua iesimo assecli fuimus, ubi Seriplum,
a quodam viro ecclesiastica Dignitate insignito elucubratum, tuepisque editum, ad Nos pervenit. Namque idem vir in huiusmodi scripto de quibusdam loquens dot trinis, quas Ecclesiarum regionis Suae traditiones appellat, et quibus huius Apostolicae Sedis iura coarctare intenditur, haud erubuit asserere, traditiones ipsas a Nobis in prelio haberi. Absit enimvero, Venerabiles Fratres, ut mens aut cogitatio Nobis unquam fuerit vel minimum declinare a Maiorum institutis, aut abstinere ab huius Sanctae Sedis
auctoritate Saria lecta conservanda, alque luenda. HabemuS equidem in pretio peculiares traditiones; sed eas lanium, quae a Catholicae Eeclesiae sensu non diserepent, praesertim vero illas r veremur ac firmissime luemur, quae cum aliarum Ecclesiarum traditione, atque in primis cum hac saneta Romana Ecclesia plane eos gruant, ad quam, ut S. Irenaei verbis utamur, propter potiorem principalitalem necesse est omnem eonvenire Melesiam, hoc Gι eos, qui sunt undique fideles, in qua semper ab his, qui sun ι undique, conservata est ea, quae est ab Ipostolis traditio a. Αl aliud insuper est, quod animum Νostrum vehementer angit et urget. Ignotum certo Vobis non est, Venerabiles Fratres, mullos hostium Callioli eae veritalis in id praesertim nostris temporibus conatus suos intendero; ul monstruosa quaeque opinionum portenta aequiparare doctrinae Christi, aul cum ea commiscere
velleni, atque ila impium illud de cuiuslibet religionis indistberen-