Marci Antonii Nattae De principum doctrina libri novem cum aliis eiusdem generis ...

발행: 1603년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

118 DE PRINCI P. DOCTR. re,ut Dionysius reiecta decemilliu satellitum custodia, omissis quadringentis nauibus, tribus equitum milialibus,infinito peditatu, maximo auri Marget pondere, taciturnum quod-da in Academia scrutaretur bonum, S in speculationibus Geometricis felicitarem possideret interim Dioveram illam felicitatem regiarum opum eiecto Dionysio occuparet hae

assentator tim voce in animo Dionysii iam dudum corrupto praeualucre. Estinum namque magno pr. essen iis tyrannidis delicias 4 caetera, qui-ba vitiose fuerat innutritus, ea reti nere cupiebat: nec a se abscindi medica manu patiebatur: pronus erat ad suspiciones contra ciniscipiendum.

Itaque& Dionem expulit qui alii optime contulium cupiebat; Piaronem

cere.

152쪽

scere M R. Ego, Alberte, illas oste-tatorum voces ad Dionysium factas

duorum caullia retuli Primum, ut intelligatur, quod niltilaeque assentatores pugnant, quam ne magna rumi honestarum artium doctrina Principes imbuantur. Vident enim in legitimo regno nullas illis partes fore reliquas Atii, an audisti huc assentatores Incubuisieramni conatu, ne Dionysiius Platens itaret operam, suasisse

que nilo opitiam regnantibus csse

CON tra' iam Vt quae non sineret eum,

qui praeceptis illius obtemperaret, sui iuris elle,&cupiditates suas regias explere' A LA Audi uicquidem. M, R. Nec tamen a literis omnino abstrahebari imam de comoedorum, tragoedorum versibus magna saepe imminebat eis aduersus Dionysium c5tentio,virum verbum aliquod in carmine recte esset positum, Vel sententiola qu,piam quadraret, eaque pugna nonnunquam de prima nocte in-ervina in luce protrahebatur. AL B. Quid Geometrica, non illum etiam tractare permittebant M A R. PcD

153쪽

13 DE PRINCI P. DOCTR. mittebant, ne in omnibus viderentur cupiditatibus eius contraire in ipsi quoque eorundem studiorum imita. tione simulabanti teneri. Itaq; quo tempore Dionysus Geometricis ani mu adiecit, nullus sermo , nisi de cir culis semicirc vilis, 'riquetris , si agulis, octangulis, Maliis figuris, imaginibus inter eos habebatur omnisque regia alto puluere obducta erat: ubi

ad compotationes S amores traniis set,illa abierunt omnia, epulae conuiuiaque colebrabantur. Sed postquam de morum mutatione agi coe plumeit per Dione, Dionysi)propinquum: tum plane insurrexerunt illi,& aperte contenderunt , suadetes in eisdem manendum moribus si regnare vellet verebantur enim ne legitimo

suseepto imperio nihil ipsi possciat. Et

haec prior est caussa, cur haec mihi di- ceda existimauerim, Ut scilicet intelligeretur, asscntatores id agere, ut Ahonestis abducat Visciplinis princeps, qui pereas nὶetuunt se ab omni I cap. functione repelli Acoepe nunc alteram Aia. Dic, M A L. Dico alteram caussam

154쪽

caussam fuit,e, ut ista de Dionysii 3 eius ast entato Iibus profer re, quia sub exemplo perspici cupiebam, qua via

grassentur assentatores in Principes. Concedis opinor, Alberte, in humano animo duas esse partes, quarum;

na rationis est particeps, quae honesta oc iusta assa lue Sponit,ne quicquam praeterius fasque cogitare aut aggre di hominem sinit altera pars est rationis penitus expers,ad omne libidine, intemperantiam iniustitiamq;

procliuis. ALB. Novi eqili de haec: una enim pars in homine ratio est, altera appetitus.MAR. Si id nosti,illud quo que nolse debes, tra Caru parti upo alior sit, de ubi iubent contrarii, cui se magis parendu ALB. Quis dubitauerit, quin ratione appetitus sequi, deciaudies dicto esse debeat MA R. Qtud si huc appetitu , quem in altera animi

parte collocauimus,&praecipite cae- Cumq; ferri inqlibet dicimus , utpoterationis experte, familiari uri domesticorti aliquis foueat alat, augeat, incendat, adiuuet demu eius conatum consilio,re,opera, none robustiorem

155쪽

13 DE PRINCI P. DOC R. recidet, ferociorem intoleratio rem,ita ut rationi recta suadenti resistat, Meius praecepta negligat, nec audire curet B. Praedicas, quod futurum est Non enim humanus appetitus circumstantium ocibus co roboratus tenebit se sed lonesus progredietur, irruet & intestis veluti signis aduersiis rationem cosistet,cana

que quantum poterit, deiiciet atque etiam coculcabit donec seipsum ex pleuerit, S quod turpe concupierit,

turpius asset latur. M R. Quid autem caussis ponimus, Alberte,cur homines non blum in seipsis, sed in aliis quoque appetius potius partibus ad

sint,quam rationis conti aditim fieri oportebat ZA L B. Oportebat quidena, si honestatem respicimus, sed cspiciunt homines ea magis, quae in prae sens suauia & utilia sunt,abiecto virtutis decore. Tu huius rei nuper catis.

sam aperuisti, dum dic.bas, procliues nos elise ad ea, quae iucunda sunt sensibus,tanquam ea magis sint obuia magisque nota Virtutis autem via ardua ustri exculta, aspectu tetravi for- midosa,

156쪽

L 1 3 E R. IIII. is naidosa, nulli adcam sensus corporis ferunt, imo potius ingredi recusant. Itaq; si quis .ad virtutem adhortetur, non minus illi laborandum, quam si aduor flumine ratem trahat vel ad supeliora graue podus impellat, hinc

etiam fit,Vt pauci ad virtutem sint adhortatores, pauciores, qui adhortationem hanc suscipiant. M A R. Recte dicis, Alberte, idque magis elucet in Principibus , quorum appetitum tanquam sero S indomitu animal,

contra quam feratur, tractare ratione atque versare non est qui audeat, ne iram in se concitet surentis beluae

pro honesto consilio poenas luat Siquis autem audeat, hunc virum putato Facilior autem est impulsio ad ea, quae sensibus lenocinantia Princeps sponte sua appetit,&prima ducit. Sed num cos qui hoc suscipi ut, ut leues&temerariosi iniustos animi motus titillentio ueant,augeant, impCllant, laedere an iuuare dicemus: A L B. Laedere profecto,& vehemeter quidem. M A R. Laedere autem num amicΟ-

ruisse vitas a L B. Minime. M Λ

157쪽

,3 PRINCI p. Doc TR in No ergo isti amici sunt, qui cupidita

aes iniustas Principum suscipiunt,easque corroborant, si quidem laeciunt

Quidni. MAR Assentantur enim ei parti animi, quae imbecillissima est, min omnia deuia propentissima. A L B. Ita est R. Idque paruo negocio efficiunt: nam facilius est impellere

iam commotum, quam commouere

languentem, ne dicam obiistentem. ALB. Negat nemo MA, APpex brui igitur Principum inani R Qqco a xiliantur assentatores sermonib suis, id quo facile est animaduertere. Sed notan illud quoque animaduertis, is ab eodem hoc Principum appetitu cui suffragantur, ipsi vicissim sumunt auxilium potentis suae: nam non aeque alios euehunt Principes adio nores sidiuitias, qua hos, qui eorum cupiditatibus indulgere norunt.Non enim inueniunt in istorum sermonibus aliquid Φ eos rat aut mordeat, sed quantum in illis est,secunda pacataque omnia. Fit etiam plerunque,νt

natura

158쪽

natura faueamus lais, qui iisdem sunt moribus. Hinc Nerone legimus honores madasse nonullis ebriosis, non aliud sequutu in eis quam hoc ipsum, quod ebrietati studerent ALB. For- tal1e credidit Nero magna virtutemeli bibacitatem, hancque ipse inprimis colebat. M A M. Si id credidit, Graecorum morem suo iudicio comprobauit. Illi namque eum qui plurianum hauriret meri valde commendabant,spectatuque dignu ducebant, ψ nimis large fecit Socrates in Plato nis conuiuio, bi Compotore omnEstota nocte bibendo superauit: quan-

qua Demosthenes Philippo regi Macedonii obtrectans, qui laudatus fili-rat,quod plurimu bibere posset, dixit

hanc laudem propriam esse Spongiae, non hominis. Verum utut ista penes Graecos se habuerint Romani nun . 9uam hanc turpitudine admiserunt, quos penes Reminas temeto abstinere moris erat Legimus etiade Bono so Imperatore,qui cum vini capacissimus esset,& eiectus imperio,scu quod dolorem no serret, seu quod asperiO

159쪽

136 DE PRINCIP DOCTR. ta ab hostibus metueret,laqueo sede arbore suspendi siet, dictum fuisse in eum ioculariter a praetereuntibus lagenam vini pendere, noti hominem. Sed bibacitatem omittamus. Ouid si Princeps intultus fuerit, rapaX, Crudelis,nonne iisdem virtutibus praeditos ciuitatibus itavinciis, quas sub se habet, praeficiet Et quanta tunc pernicies populis impendet Hoc idem indicat biero, qui cuiuis prouinciam

dabat, cum hisnaandatis arie dimittebat, y ossini raperent, auferrCnt, nec cuiquam quicquam relinquCret, . quoniam paupertati uiua subueniendum esset. Ergo magnas mi in potC-tia assentatores penes iniquo Prinςi'; pes: his omnia Commi trutur, per hos geruntur Gmo audeo dicere hos esse

supra ipsos Principes nam horum di- - is,inuentis, cogitatis obtemperant. Quid frontem contrahis , Alberte Principes,inquam, Cupiditatibus suis iam antea captos laevinctos assentatores trahunt quacunque lubet, neCintelligui illis turpissimis teruire ho minibus, tum maxime , cum se Cun

istorum

160쪽

storum putatu dominari. Sed de his dictum sit satis A L B. Satis, si ita videtur. M in Possumus tamen adhuc addere aliqua finitima ia dictis. ALB. Quae nam ea Mum. Dicam, postquam Platonisi Dionysi allata est mentio, quorum alter aetatis eiusdem Philosophorum omnium sapientissimus fuit: alter Tyrannorum potentis. smatis. Si sapientia S potetia in idem non veniant, sicut heri debere assero: sed separatim agant,quemadmodum in Platoneri Dionyso egerui, horum alterutrum possidere tantum liceat quid horum duorum quis sibi magis optauerit Potentiamne an sapientiam Vtraque omnino magnifacienda. Itaque magni Vel maximi potius fuere,quibus contigit ambas pos . sidere sed paucis contigit: coniunctas raro videre secula disiunctae facilius reperiuntur. Quomodo autem haberi possitat, non est nunc dicendi locus.Illud certissimum cs , voto frustrapeti Sed quid fiet,si ab Omnipotente

Deo libera detur optio, utramuis sumendii liceat sic fingere quam dua-

SEARCH

MENU NAVIGATION