장음표시 사용
91쪽
loco, ut ex totius satirae indole c1r impriniis uss. 9, 22, 26, 79 , γ, 102 apparet, dicitur in opprobrium divitis gulae et ventri dediti, qui non senectutis culpa, sed luxuria et helluatione calvitiem sibi contraxisset. Versu sequenti pro omnium sere codicum lectione propenso solus textus einrichianus exhibet protenso, quam codicis Romani lectionem Hieronymi et Prisciani auctoritate , praetulera tinein-richius in i Ialinius eam invenit etiam in codice Montep. et sertiorem putavit j quam alteram, quare postea , inspecta codicis Bom collatione, et ipse eam recipiendam duxit in Mihi vero vulgata praeserenda videtur et ob Omnium reliquorum codicum consensum D, et de quod verbo exstet novam
quasi nolionem adiungat j. authalius si , qui item
vulgatam recte vindicavit, alteram lectionem, ut e simili significatione verbi exstet natam, e loco Hieronymi intextum irrepsisse arbitratur, Priscianum autem memo
riae clantum dapsu profenso dedisse. Deinde, dicet
Nam, quum ceteroquin neque a Passovio neque a sinio, qui tameviassoviana huius codicis collatione usus est, mentio fiat ad h. l. de lectione cod. Goth. unius Iminrichii de hoc codice silentium non tanti est, ut ideo iam statuamus, etiam in eo cod. x Mare protenso Lectionem propense, quam auth. l. modo I. Lsert ex eod. Bern n. 43 Ialin Bo), non indicavit Iahn. In simili re Suel dixit B ventre proiecto,' in vit Ner C. LI., et in vit. it. c. II: D ventre paullo proiectiore,' quibus prioribus Suetonii verbis adhibetur noster versus Matinio num recte, du
92쪽
Fro endere saepius occurrat sensu metaphorico, nostra
tamen significatione legitur apud Cic. Tusco. q. V, 17 et Colum de R. R. ΙΙ, 12, praeter quae X-pla, o Fabri Thesauro deprompta, nulla alia inveni δὶ . Apud Iulium autem Capitolinum in vita Gordiani
Iunioris in Salmasius alio significatu propensum accipiendum putat , nempe ita ut respondeat graeco κατωφερης ; alioquin hic quoque locus proprium v cabuli propensus usum probaret et optime se haberet de obscoen inguine riapeio 3 , cui ut melius esset accommodatum Salmasius aliquando legerat proten
tioris , quod etiam Casa Ono haud displicuit sed
59 sq. Leo manus et . Etiam in his duobus versibus Persio negotium lacessit Hauthalius h primum dictionem mobilis imitari latinam esse negat, iudicans
adiectiva a verbis derivata in ilia non posse cum infinitivo construi, si his adiectivis significetur finis actionis quae verbo exprimitur manc ob caussami Apud Suet autem in vit Galb. c. XXI. plurimi codd. praebent praependehat, ad quem locum, qui ceteroquin quam maxime faceret ad tuendum propenso, L Oudend. Etiam apud Mart. IX 43, 4. plurimi habent praependet. Verba quae occurrunt cap. XIX, Gordianorum rium , haec sunt: n Appellatusque est sui temporis Priamus; quem vulgo i cantes, quod esset naturae propensioris, Priapum non Priamum saepe vocitarunt; ' quo vidd. interpp. yy cf. or Sat. I, 8, 5: D porrectus ab inguine palus.'
93쪽
lectionem mobilis imitari spernit et aptiorem iudicat vulgatam, mobilis imitata est tamen scholiastae
niSus auctoritate, emendandum proponit nobilis imitari, quam lectionem non omni codicum firmamento carere existimat. De argumentis his singulis breviter videamus. Discrimen, quod in adiectivis in ilis animadvertisse sibi videtur, nimis subtile est quam ut propterea Vulgatam
missam faciamus. Mobilis enim is dicitur qui acilemoVeri potest , et similiter nobilis qui facile nosci potest in mobilis imitari igitur is est qui manuum et digitorum motu agilis et dexter est in imitando nobilis Verare Hor Carm. P, 12 , 26 sq. qui
eximius et clarus est insuperando, quae significationes quid disserant, ut alterum talem structuram admittere POSSit alterum non possit, aequidem non video j.
Suam hac de re opinionem, quam etiam in edit. Sat. I, p. 23 sq. 4ndicaverat, clarius exposuit et contra Hermanni Lecti. Perss. II, 16 obiectiones defendit l. 1. pag. 311. ' Quam post rellium, qui iam in im edit insinitivum receperat, huc usque Solus tuitus erat cum . G. Webem, quem Vide pag. 31. Adiectivis, pag. 312, ab auth. ex Ruddim Insit. r. ΙΙ,225, et ibi n. 3, memoratis, addi potest docilis apud Luc. I, 326, qui praeter locum x faciles dare, tueri dificiles V libr. I, 110
non 105 ut a Ruddim citatum est), etiam II 65 facitis tali
modo constructui habet. De usu infinitivi in Horatii carminibus lyricis f. omnino F. Lubherus in lib. qui inscribitur Commentar u oraχ' Oden Ι-III, pag. 409-413 et imprimis de infinitivi usu post adiectiva pag. 412 sq. ubi in duo ea divisit genera, alterum eorum quae acultatem indicant, in quibus infinitivus positus sit pro praepos in cum ablat gerundivi ex. gr. Carm. I, 10, , Sq. callidus condere ' Ι, 12, 26 sq. nobilis superareV alterum eorum quae finem significant, in quibus infinitivus locum occupet praepos ode accuS. gerund. ex. r. I. 1, 18. indocilis pati.
94쪽
duicquid autem est nostr loe mobitis multo accommodatius est quam nobilis. Nobilis enim parum apte dicitur in re viliore et leviore, ut de motione manus quae facile, ut ipse interpretatur Hauthalius ), imitatur asini aures. Non nego quidem nobilis nonnunquam dici in malam partem in , sed vel sic tamen semper famae aliquam celebritatem significat quam quis prava re nactus sit. Miror igitur Hauthalium hic nobilis commendasse, quo admittit idem vitium quod versu sequente in dictione tantae linguae reprehendendum putat ), de quo mox Non enim poeta Ianum ideo beatum dicit, quod non irridetur manu quae ceteris praestat in imitando aures asinina , sed quod nulla omnino manus post eius tergum in derisionem nectitur. Quod vero ad scholiastae explicationem, jaciae S, docta, attinet , si ex ea aliquid colligere liceat , non dubito quin lacile quisque consentiat, eam potius vulgatae lectioni mobilis quam propositae authali coniecturae
quadrare, quum illa melius quam haec per facilis reddatur Quod denique de codicum lectionibus addit,
95쪽
in hoc magnopere sallitur dicit einsium lectionem
nobilis invenisse B in vetustissimo codice, V inductus, ut videtur , in hanc opinionem manifesto errore
typographic in Epist. 357 non i57 , ut bis apud Hauth. . . pag. 313 et in nota ad pag. 310 in Bum Syll. T. IV pag. 432 ), ubi in citatis versibus
Persianis pro imitari nobilis legendum esse . mobilis, patet et ex totius loci dispositione , et ex Epist. Seq. responsoria Graevii pag. 434 , sq. , et luculentissime ex ipsius einsii Adversariis Ι,3 pag. 28 sq. Ubi dixi in optimis membranis eidensibus inveni imitari mobilis T adem haec Adversaria alterum redarguuntiaullialii errorem, quum scilicet inde appareat codicem, quo usus est Ueinsius, non Bernensem fuisse, ut ille putat, sed eidensem. Et procul dubio idem codex est ac noster eidensis. Postremo Ialinius non ex cod. Bern 257 B 1.), ut ille narrat, sed ex Bern.
398 B . nobilis assert, quorum codd. Bernn ille olim fuit Bongarsit, hic F. Danielis i. tiam in versu
sequente authali non probantur codicum lectiones, quorum alii exhibent tantae, quod cum Pithoeo Casau- bonora et Schrevelio Hermannus, Ialinius et Duenigerusi Sic in odit. Sat. I, pag. 23 male dixerat, Burmannum in Sylloge imitari pro imperfecto accepisses quem similem errorem erravit lumius, dicens praeeuntibus Heinsio et Burmanno, merito culpatum in eo a inggero in cens laud. pag. 296. C Ialin in roloeg pag. XCVI et CC E nostris codd. Voss. 3 et crig. uterque habuit nohilis, quod in hoc a recentiore, in illo a prima manu correctum St. . Alteram tamen lectionem commendavit ut elegantiorem et planiorem, pag. 0. CK etiam Passov. pag. 28 et Herm. L. P. II, 16.
96쪽
praetulerunt et tacite probasse videtur Teussetius , alii tantum, quam lectionem reliqui omnes , quibus etiam Neinrichius L accedit, dederunt. Merito autem an tum improbavit , vel quia minore nitatur auctoritate, vel quia glossae speciem habeat, vel denique ob ingratum homoeoteleuton. Alteram vero lectionem
tantae nam ante non esse vocativum, sed diversam modo eiusdem serinae scripturam , non est quod
memorem non item Concedo quidem pluralem linguae post singularem manus habere quod animum
advertat, sed poetae non ita anxie numeros nominum servant, sed eos Variare amant nec, quod alterum congruae significationis verbum per eugma supplere debemus, habet quo nos offendat saepe enim Verbum cum proximo Substantivo convenit. Nec quod dictum est
canis Fula sing. numero, nobis obiici potest, quumi Olim coniecerat pag. nota): Nec linguam . . . .
tendit, quam emendationem merito condemnavit auth. I. I. Pag. 31 n. ' Quod ed di Λcliaintrius Nec linguae tantum sv ntum, paucis tantum, neque iis optimae notae, nititur codicibus. Tantae contra magnam accipit auctoritatem ex codd. nom. et tribus revv.
apud Hein r. apud Ialin vero non indicata est Iecti cod. rev. 1.)et praeterea e Voss. 1, bner et Leid. qui duo postremi cum reu 2 etiam imitari exhibent. - Lectionem cod. ut e quo Ialin. 's. et auth. Par. 8048 dederunt ante, quibuscum facit Casaiab. non indicavit Herm Similiter ah n. misit Iectionen cod. o. equo auth. Par. 8055hasser tantae. s. 59 1alin dat altas quod Reig. et Oeni g. cf. Passov. pag. 2η3. tacite in textum receperunt ex uno cod. Guel f W1.), quod omissum videtur a Schnei demino, cui Hermannus vid Disp. II, 4 sq. suam codd. Guelss.collationem debet, ut ipse dicit, disp. II, 16. Contrarium obtinuit s. 55 , ubi solus Hormannus , cuius collatio plerumque plenior videtur , ex his duobus codicibus deteriorem lectionem dicito prosert cloeussi in cenS. l. p. 78.
97쪽
ea de toto genere intelligi debeat. Falsus deinceps in eo est authalius quod quantum in loco Lucani, I, 259 sqq. a Ialini I citato, pro adverbio habet,nOStro autem Versu pro adiectivo. Utroque enim loco quantum est neutrum , substantive positum et eodem
modo elliptice dictum apud Lucanum pro tanta quies quantum silentium est quod arva silenta apud nostrum pro tantae linguae quantum id linguae est quod canis Apula sitiat. Quod autem in utraque lectione reprehendit, eam nimis δεικτικως ipsam linguae magnitudinememetiri, id tantum abest ut molestum sit, ut potius valeat ad vim comicam augendam. Praeterea etiamsi tollamus tantum vel tantae, nihilominus ad quantum nomen ei correlativum mente supplebimus, atque ita res eodem redibit. Lectionis autem quam ipse proponit vestigia in scholiusta se reperisse laetatur authalius in, sed Vereor ne nimis argute, ut etiam alibi in eius verba sectatus sit. Coniecit igitur caute, vocativum ad Larie referendUm , quod vocabulum , in nullo codice inventum , ad litterarum ductus lectioni ante non multum dissimile esse fateor. Sed quomodo haec scholiastae verba: γ, Ianus dicitur bifrons esse, per quem Vult quemvis sapientem intelligi. Ac per hoc solus Ianus est sapiens, qui duas habet facies, ' tale
quid significent, non intelligo. Sic Hermannus in, priorem vituperans mauthalii opinionem i tantae e
98쪽
glossa natum esse putantis, ipse ex scholiastae verbis. D aut protendunt linguam quantum canis Apula multa siti' efficere vult huius scholii auctorem non tantum sed αntae legisseri quod non maiorem veri speciem habet ). Sed Hermannus ipse subinde nimis subtilis est in eruenda genuina ersi lectione ex scholiastae verbis , et nimis facilis in auctoritate iis tribuenda L; ceteroquin de nostr Ioc Omnino conferri meretur in Sed redeo ad scholiastae verba de
Iano Ille propter id ipsum, quod bifrons et sapiens
est, nulla cautione eget, sed per se omnia videt quae post tergum accidant ceteros ver omnes, nisi stulti et stolidi merito audire velint, cautionem adhibere portet Denique quod ex auth coni post tam longum verborum intervallum demum adderetur vocativus caute, idque post nunciationem tertiae personae, id
valde offendit. 67. Sue opus in mores, in luxum, in prandia regum Pro postremo in einrichius 4 recipiendum duxit et, quod pauciores tantum praebent codices i.
Ex scholiastae verbis potius ortam dixerim einrichii coniecturam, quam memoravimus pag. 6, nota l. - CL uentZ in praef. pag. 3; euss in nimi pag. 105 et Preti in cens. I. p. a141, Sq.
praeter eos e quibus Ialin hanc lectionem assert eam habent Neinr. rev. 3 et ex optimis erm. Leid et Guello, in quo dico secundum Iabn. IV . in invenitur. Nititur porro nostro VOSS. . et Secundum Passov. pag. 285 sq. codd. Monare. 2 et 3, quum contra apud Ialin ex codd. Monn. qui cum Passovianis
99쪽
Becte autem Iahnius et uentgerus in retinuerunt, quod etiam Hermannus commendavit , scholiastae praesertim et risciani usus auctoritate. Huius autem et sequentis versus sententiam optime interpretatus est uenigerus in, qui, optimam secutus lectionem non tantum cum Ueinrichio de cuius ceteroquin interpretatione non constat et Ialini in pro de iaccipit, sed etiam opus recte explicat ). Est enim nostro loco verbum impersonale , non Substantivum. Significati autem , quae idem sere valet ac neceSSU,
runt Bond. Actaaint. Orest. E. G. Weber. pag. 31 nilter. l. 1. pag. 4 et inag. in cens edit. Plum supra l. pag. 297 ubi t me male pro secundo in coniecit seu improbans explicationem Orellii et Plumii particulae sine pro me si In vero tacite probavit Bourdetot ad Petron. c. V pag. 25 Burm. Ipse Bourdet consilium susceperat Persium edendi, ut memorat riSSov. pag. 151 , Sq. n. 7, ex alius Opere edoctuS. L. l. II, 17 sq. ubi tamen non tanti esse, utrum in an et legamus, vere arbitratur. Locum Prisciant XVIII, 23, pag. 1173. iam attulerat Passovius cf. pag. 35 sqq.), qui tamen I tione in usus est, ut inde argumentum peteret quo suam coniecturam an fulciret, quod vocabulum ob praecedens sine grammaticam, quae dicitur, verborum structuram fla: itare dicit. Sed recte hanc particulae sis usum illustrarunt . s. eb., Ietiar et Ialm adn. l. De eius usu porro conserri possunt Perig. ad Scioppii verba in Sanct Minerv. IV, 7, 12 et Oudend. ad locum quem assertieinr. caes de Beli. iv. II, 25. - s. 65 erm. l. I. ΙΙΙ, . dedit ex cod. rev. D. scis apud Heinr contra omnes codd. Devv.' bent scit.
100쪽
non nimis stricte accipienda est y , quum potius verti debeat lubet in Puod vero ad nexum sententiarum attinet, quo hi versus inde a s. 63 prioribus annectuntur, recte eum perspexerunt einrichius 3 et eusselius 4 , qui verba quis populi sermo est ipsi poetae tribuunt, quum alii etiam hic de adversari cogitant, qui quidem non unus semper et idem est, sed Varias partes agit, ut post Passovium bene animadvertit Iahnius in . 69. Ecce modo heroas Pro hac omnium codicum, uno vel duobus exceptis si , lectione in edit. Ieinrichiana ex Casa uboni coniectura receptum est heroos 7ὶ,
i Ut secit Hermannus in sua huius loci explicatione, quam ex Alig. Schullaeitg. 1333, pag. 330 summatim repetivit in Lecti. Perss. II, 18, D. 23; sed merito eum redarguit eusset in AnimadvV pag. 103. Ipse ero Teuml. qui nostrum loeum pag. 102, sq. bene enarravit, in versione tamen in male cum Hermanno interpretatus est adversus. G. E. eberus h. l. male de Satira cogitavit ideoque suspicatus est poetae incuria mentionem carminis epici omissam esse, atque ita etiam nostrum versum argumento eme Persium revera suis Satiris non ultimam adhibuisse manum , pag. 199 sq.
Cf. Graecorum χρή sic v. c. apud Soph. Antig. s. 874:
y lag. 102. Iis ortasse iam praeiverant Casaub et oeni g. ' Passov. pag. 202 sq. et 237 sq. , alin. p. 89 et LXV, n. . cf. etiam eussi pag. 44 sq. et quae de ea re disputavit Koeni g. in prooem ad suam edit par 19. ' Cod. auniensi 1', apud Ialiti ex collatione lumiana. Secundum Varias Lecti in edit. Heinr in cod. Goth. exstaret heroos, contrarium vero ex editt. Passov. et Ialin patet. 7 Pro altero heroos in edit. Ieinr pag. 3 legendum est lis-mas, Ut iam animadversum est in corrita et 'ein in cens.
l. p. 34. - Recte Iabn in Addendis, pag. 403, locum Propertii