장음표시 사용
61쪽
toritate Codicis A. edidit Brunckius. Sed praestant, mea quidem Sententia, quae vulgo leguntur, Pluralia. Dubitari potest, utri Iectioni faveat Seholiasta. unc et sequentem versunt Nutrici tribuendos esse monuit Reiskius: frustra. 68o. Aliam lectionem citas ovev, quam exhibent duo Codices et X. n. 3 3. in textum intulerunt Valch et Brunck. Sed multo melior est ad sententiam, et plus auctoritatis prae se fert vulgataoιαψθopά. Res Pro Persona P nitur, quod apud omnes fere scri tores, praesertim Atticos, saepissime factum est. Nomparat Musgravius Platonicum. λώβημα διαψθ- των ε 'rietv aeve av. Adde Nostri mdrom. M. Meet αν Πριά μου - λε- λωβαν, . e. Parin In Sophoelis Philoct. 622. , νασα βλάβη de Uidisse, in Electr. do I de aegistho dicitur. In ejusdem Phul t. 2T compellatur Neoptole
ά. a P άσω, Opsi civilictae. Sed nihil attinet exempla notissimae figurae colligere. Ceterum verborii ordinem inverterunt vale . et Brunc . secuti Florentinum, ubi διαφθορε φίλων. At vero plura sunt ibi in pejus mutata, quam ut
in re dubia isti odie fides habeatur. Neque de hiatu in fine
versus timendum est: cum eundem in Hippolyti, quae praecesserat, oram tione octies admiserit Euripides. 68 I. Ita MSS. Parisienses omnes Lase Schol et X. II. Id I. Aldus habet Zeb d . . . ἐκ-vs peie or . Prius Flor Zeue N
pidorum, viae. proprie de urbe vel familia dicebatur ut in Prologo Rhesi apud Valch. Diatrib. . so.
quem cum nostro apte conferunt
Καxuret , πολοίμην, et ibi panhemium, qui docet solenne Atheniensium juramentum respici, in quo imprecabantur, ut non ipsi solum, sed uxores, liberi, et totum insuPer genus funditus perirent, si Prie-mSsent. et Opidou es Ch crvvvαλ si oti lineretrio acuoν Idem
Latini dicebant eum stirpe, ut Virg.aen XI. Isa. Erandri totam rem stirpe ridebit Proetibulas domum. 683. Illinc et duos seq. verSus adhibuit X. n. Is6 8. In Exercit Academ quae sub Lugacii auspiciis Lugduni prodierunt, P. I s.
Vulgatum defendere poterit Ba charum versus Sis Occepetrorum: Ovae
Vale enaerii judicium secutus, admisi.-Iden fecerat Brunckius, etsi postea ipsum sui facti poenituit. Verum neque praepositio editi hic locum habet neque compositum συνθη eis alibi reperire potui. Contra via e caei vepri saeuo est in Nostri orest. Ita I. cui plura similia apud Tragicos invenias. 638. α άμα'vise Lasc. Ald et MSS. praeter A. cujus auctoritate correxit Musgravius ror A. Post hunc vulgo sequitur verauS, quem
ab interpolatoris manu Profectum, cum Brunchio delevi. Mox idem Praebet rλησε δε, quod recepto minime praeferendum videtur. κλήσει τε, Praeter Lare Ald et SS. habet etiam X. II. 2I2. et SC .
62쪽
MI. Proponimi eathius et Musgravius et vG αν, quod plane barbaruni est: a ticulae I ci nusquam in eodem sententiae menabro leguntur, nedum cum Verbo indicativo conjunctae . Falluntur etiam Valchenaerius et Brittachius, cum voculam, aeque ad ei cieci quam ad il referendam esse cogitent. Construetione nihil expeditius aut facilius eadeni est in orest. 2i I. ED aovo EbωθU, μαψOναν ηλωvo, g. . om. l. E. ps.
possidemus in hoc sensu adhibetur
My η και δικα. Cod. Par.xoυDP ouuet iso LasC. Vid supr. ad v. 2IS. T . Nonnulla in hoc versu imterpretando exorta est difficultas, quod verba vetχωpelio Oile alium Postulare sensum videntur, alium supra v. 2ss. 'Immo.σιν, λεχθεῖ metv xensteiae mole. Interpretatio quidem, quam olim Protuleram.
hodie mihi parum satisfacit. Veditendum puto, Uter harin injured
me, hen O meel me in argument. De usurio eret inter participium et verbum positi, videre n. ad Gregorium P. 62. 'Pωσαντε Flor.
Tocissi X.D. 228-s Euripidem reprehendit Brumaeus, quod in reliqua fabula quid de utrice factum sit, ne verbo quidem indicaverit. Distinctionem inter formulas et ci
pro varia lectione habet S. B. firmantibus aliis Codicibus; nam
E. Visum est vulgatam lectionem in textu retinere, etSi fateor, neque haec, neque vrpocrvZetroucae mihi satisfacit neutri certe eonvenit Scholiastae interpretatio lavi OuPITOυσα και ἐεερευνωσα nec dubito
quin aliter scripserit Euripides: conjicio equidem et oinxovouet, quod a vestigiis literarum in Codd. non longe recedit. Sed judicabit er ditus Lector Noσβλέπουσα vel' οβλέπουσα eoiij. akefield. ZII. Let pro ii vi e duobus Codd. Brunckius. Cons Ileraclid.
63쪽
praecedentem Particulam uel requiritur: et sic profecto edebatur, done veterem erroren revocavit Musgravius. In locutione repA τά νυν πεπτωxoet censet Valekeilaerius tesserarum luduni respexisse Euripidem. Itemsterhusius ad Lucian. Tom L p. a Sae afferens Sophoclem Stobaei. CVL p. STO, d2. Grol.
Elmsteius ad Heraclid. Ia I. Z2I. borium Dei. Eadem est formula in Orest. II EO. et in Tragici alicujus senario apud Amni nium P. Z6. similis autem veri acis aeve in Iph. T. Sp. erc. F. II 88. Soph. i. 362. Electr. l2II. Marklandus conjecit citra et e
utrumque fru,tria omnino enim sana sunt vulgata ineminerint tautum tirones ruri esse tu sollem. Icta vetvvθήσομαι Lasc. Ald et
in vocibus ivvων, πράττω, θάλαττα et similibus, recentioris erat Attia ciSini, nunquam a Tragicis adhibiti. IIo post alios tonuit Porsonus ad
theton est Homericum, de cuius etymo et significatione nihil cerii statui potest. Vertitur quidem ple
sychius v. λίβατον. Schol. Apol- Ion Rh. II. Isis et alii Scholiastae. Verum talibus Grammaticorum Commentis Parum fidei habendum est. Magis etiam a verisimilitudine abhorret interpretatio, quam Cum aliis Grammaticis affert Photius Lex. S. ήλ Letoe, x ηλὴ, O siqvρωτον διά vorax o ηλιo βα νει. Aliorum interpretationes nihilo meliores habet Elymologus. Rectius fortasse Musgravius intelligit --mul ingem. Apud omerum
jungitur vid. Il. O. 2IB. 6ls. H. IS. Od3M. I. as . . S. N. Is6. Ita quoque Pindarus olymp. VI
64쪽
Iaso P. IIovctucu quidem apud Nostrum satis frequens est. Vid. Suppl. 6so. II 62. elen My8. ISOZ. Electr. 63. Orest. 8 I. sed, ob secundam villabam Pr duetam, ab ho loco necessario exulat. Versus noster in duos male divisus est a Musgravio et Valchenaerio, quos Per incuriani, ut
32. Edidit Barnesius Ostcbibetrast, errore scilicet typographico, quem summa fide repeti curavit Beckius. 33 Iluc respexit Eustathius ad Il. r. p. doci I mdoI, 28. In ed.Rom. legitur Avitiis, in Basil.
Ilephaest Cap. X. p. 56, 2. Vid. Sustr. v. p. aec metri species li-eentiam habet, quam de Pherecrateis supra memoravi ad T. 56d. seilicet ut ab Iambo, Spondeo, et Trochaeo, pari jure versus incipiat: quod videre est apud plurima Ili Ponacteorum exempla a Gaisfordio allata. Idem prorsus de Glyconeis intelligendum est vid. v. 63 6 .6S Z32. Z3s Taet Tad T s. SO. 62 263. Recte igitur atque o dine versu nostro opponitur antia strophicus TaS. prim eis Doσιαι χεονται. Si Viri eximii, et de Graecis literis optime meriti, hisce minutiis aliquantulum curae impendissent, non toties, opinor, Eu in pidis numeros praeposteris et noxiis auxiliis violassent certe non legisset in hoc versu Marhlandus et poeve rvψυPeoν σταλάσσover neque edidisset Vale enaerius ruflcide r. r. Contra metri legem et sententiae rationen . T36. τάλαι- MSS. plerique eum Lare et sic Brunckius, de metrosellieet SecuruS.
χeptaret. Milion Comus s8o There Isti, the liquid ab All amissis thesarcen Iair OF Hevem canchis avghfera three, That ingaround the golis irae. Quae de Hesperidum fabula apud Poetas et Sthοgraphos extant, congessit Ile nius in observ. ad Apollodorum
P. I 66. Seq. 'A ἀοιδά Lare. Tol. Vid. Supr. v. IdZ et ibi notata. Vulgo editur'. arite, etsi Doricani terminationem rette exhibent Lare et Ald. pdd. Ita Valch ex quatuor Codd. A. . . l. Pro insenuexhibent Lare. Ald. xvών, quod et B. Pro var lect Ilinc opinatur Valchenaerius primum scripsisse
imitatione Eschyli, qui in Nioba apud Plutarch. Tom. II p. 663. A. Straboli. XII. sub sin dederat ov-
Secunda editione, ad morem sui temporis, scripsisS σεμνόν τερμυνα
Zad. De articulo praepositivo vice postpositivi adhibito vide quae diximus supra a v. 52I. et vid. infra v. Iapa Atlantis fabulae meminerunt omerus od=Ss. A.
65쪽
TlI. Ita cum Brunckio edidi, Codie A. qui exhibet .m modis M.
Vulgo su Assvictvaporum, Probante Valckenaerio sed vocem Assi pespot nusquam alibi legisse memini, et dubito an tale compositum adhibere potuisset Tragicus Anal giae magis convenientes sunt formae dAsyoδovcte Bacch. 6Is dAβοδότειρα Bacch. als dAβocphox Iph. A. Sy6. Contra Stoeeupo est epitheton Terrae in Soph. Phil. II 61 Mηκε τι λη-
dationibus suis pessime Corrupit. Adumbratum est ab Ilomerico dei-δωρ 'ονρα Deinde oeci Ald. Correxit anterus in Nov. Lecit. I. Id. dei, quod exhibent omnes MSS. et Laso Conjecerat Miltonus, ei, et sic Reis ius frustra. Utraque fornia,Obiu et vehetu Si sunt Pindarus et Tragici sed illa usitatior, et nostri versus metro necessaria est. Solam Eeei adhibuit omerus. De his verbis egit Casaubonus Animadu in Atho. naeum P. 28Z, 35. Zι8. Valde probabilis est Brun hii conjectura fluctuose, quae vox, Obscripturae compendia, cum fleope facile confundi poterat Metro certe melius conveniret, et dubito annon sensui aptius esset fluctvoli. Z52. rvevo cie Las aeci Fl. 65. Exponit Musgravius: U Vel utrobique male ominata fuit, vel certe a Parte Cretae, tum cum Athenas advolavit. '
Z56. Sex ultimos huius Strophae versus in metra Trocliaica distria hui, quibuscum optime congruunt antistrophica. Quatuor Priores sunt dimetri ultimus est inieter brachycaialecticus, qui vocatur, Illi phallicus, quales v I sis. ISI. Praeeunte monometro sive basi. In ceteris editionibus haec scribuntur nunaeris durissimis, et metris sibi invicem male respondentibus. TSI. Quatuor MSS. habent W-mα ἐν κλ. A. Poteris quidem metro consulere legendo 1πτατ ελκλεινά 'Aθηνcie. Mului autem, ut Poeticae licentia in Choricis nou- nihil concedamus, vocalem in fine vocis retrucieto, ob mutam et liquidam in kλει,/ , Productam habere. TSS. Movumvo MSS. et Edd. metro invito Mου-xo emendatio est Hermanni, de Metris P. MS. Portus quident iste vocabatur Moυ--vi vel ore, Moυνυ ι λιμην, ab Ilero Mun cho. arpocration,
tiones. Praepositio e librarii explicatione in textum invecta erat. Citat Valchenaerius in exempla Sintilis constructionis Apollon Rh. II.
Celerunt si meipoc, cujus forma DoricaeSt taetreipoq, apud omerum et
Tragicos simpliciter denotat terrani, mari scilicet oppositam. Rariore autem licentia usus NoSter oui unctim dixit irespou A.
66쪽
65. υ περαντλoe de hujus vocis fuse egit enisterinistus ad Lucian Tom L, IOS, TI. cuius notam adeant lectores nobis satis erit monuisse, quod navis υτ εραν-φλere dicebatur, cujus civ)λ . h. e. Sentina, tanta copia exundabat, ut exhauriri, vel compesci nοn POSSet. Iline ad Phaedram calamitate P
translata est. Ex Ioeis ab em-sterhusio citatis, unum adscribam Dion Cass. LIL p. II. . verba sunt Maecenatis ad Augustum de Republiea loquentis - μήτε obv
Z66. ve saucis Edd. omnes vid. SuPr. ad, SIS.Z68. oxo ἀμφ λ. Lasc. E. Fabulae nostrae, Conomia, in Ceteris egregia hoc nomine neu Patur quod Chorus praesenserit Phaedrae facinus, nec tamen Pr hibere conatus sit. Idem profecto vitium in aliis Euripidis Tragoediis onspicitur et forsan, ob partes Choro tuendas quae eum a scena abesse non inebant aegre vitari potuit. In illo autem magis Peccasse videtur Tragieus, quod ipse necis modus, quem initura esset Phaedra a Choro praedictus sit. T6'. ora vulgo. eipta Marklando jubente, recepere Vale . et Brutich.Zpl. rρδoeo et eri sci LuSc. p . oeo u Pr cppexae Flor.
in ieis. Haec Phrasis, cum I quendi modo apud nostrates amprime congruens, legitur in v. ISI. 366. IISI. et saepissime alias legenda etiam mouente Porsono, in Aristoph. Nub. Id Il. Zeliis O viq
ras. X. H. II. Id2si. TSO Gladius cnceps, i. e. trinque acutus, qui alibi Hachri vc, δι- involaoe, hic audaci sane metaphora dicitur Hupiδcso σιδηpoe. Idistaservavit Erotianus in Lex. Ilippocr.nostrum versum citans. et phoricum hujus vocis Sum, non multum quidem diversum, indicat Valckenaerius apud IIerodotum V.
dieitur, qui res ad se nihil attinentes agit. Noster Suppl. 6Z6. 586.
67쪽
νμεω ἀν-et 1om. Alia hujus Phra- Seos exempla videas p. Markland. in Suppl. Similis est notio vocum
- σειν. ubi plura habet Gaiaherus. Isti pro so Lare et E P. Pro v. l. unde receperunt alasi et Brunck.r86. Male id hunc et Se l. v. A dic, ut tribuit. lxTεyopve Pro ἐκτείνανve habet D. vevo P. Z8Z. ol obpin dicebatur male familias, cui absente marito, demandata erat domus custodia ut Cloetaemnestra in ecub. v. I 26Z.
etrix'ά. Ipsa vero custodia domus erat O. Obstri sci. unc igitur ve sum interpreteris, his is a calamitotis otis evinesor m cster. Censet alchemerius o.κοvprili Proo; ovchboni, ut in orest. I S. sed diversa esse videtur ejus loci
Tyo-I. Transponendos esse hos VerSus SuSPicor. In altero Pron men iis , quod vulgo abest, jubentibus Marklando et vulchenaerio, inserui.
rebus vel publicis, vel privatis consulturi, ad eoruni oracula Pr fecti erant. I ujus vocis usum doetissime illustravit Vale enaerius in Animadu ad Ammoniuni P. y 2. Consulas etiam Dulierum ad Thu-
d. V. 6. Theseus autem, qui in hac fabula Delphis reversus fingitur, videtur in prior Ilippolo tieditione, non a Delphis sed ab inferis isto die rediisse. Haec Valchenaerii conjectura admodum verisimilis est, ob locum Latini Tragici qui priorem Nostri fabulani passini imitatus est Senec. Hipp. 56. Quis remitus cures tibilia pepulit meas Euromiat aliquis Itielus, lacrymae, et dolor, In limine ipso moesta lamentialia, Auspiei digna prorsus inferno AOvile et ob versus, quos ex ista fabula conservavit Stobaeus CXVIII.
licet videntur verba fuisse Thesei ab inferorum tenebris in scenani prodeuntis. Ceterum vocula vi post
vερπνά δε λε)ειν. Plurima hujus formulae exempla ex Sophocleis protulit Valch Male igitur Marklandus legere voluit Ouae petis, Tyd. Πιτθέω et ipcie pro Piltheo Sene. In personis designandis ei cumlocutiones frequentabant Tragici eas tamen potissimum Sectabantur, quae dignitatem aut virtutem aliquam denotarent scilicet imitati omerica ista, Ilpακλη-
Legimus igitur in Nostri Phoen. 55.
ipsas Personas significantia. Similiae sunt Καδμείαν μeps 1ναν, i. e. cfmum, Phoen Iops et Tripetae λη-vιδoq, i. e. TereOS, aesch. Suppl. 62. Ilarum quidem circumlocutionum pleraque adoptarunt Latini Poetae. Lucret. V. 28. tripectora fer miniri Geryonai Virgil. En XI. BZ6.riolentia timi. orat Carm. I. iii 36. Peiripit Acheronta Hem,letis labor. III. xxi. II. Ces ni dirim Sat. II. I. Z2. Virtus Scipiadae, et milia apientia LAEVIIoc secutus est Miltonus Par. m. V. II. I. 56. II. Nostrae autem simillima est locutio Iuvenalis Sat. IV. SI renit et rivi Devnda
68쪽
παχ ou sevd. id Ruhith. Ep. Crit. I. P. I 2o. Eleganter etiani ovidius Ueroid. XV II 2. Adstrictum gelido frigore pectris erat. Hinc sumpta sunt quaedam in X. H. 2II. I 825. 2 T. 2 8.
quod supprimitur Post octoνδε . TOS. missi edidit Musgravius Cod. l. et sic dudum ediderat Luscaris. Quoi πάρειμι est redibus adstim Pessime, mea quidem Sententia. Aldinam iuiovi revocarunt Valchenaerius et Brunckius quasi πάρει 'SSet compositum ab his , ibo. Neque enim Chorus aedes imirabat, neque a statione decedebat. Praeterea non opinor δόμου νόμιμι interpretalionem capere posse, quam ei donandam putat Valch donitimstiam, enis e si eum compositis apud Atticos poetas futuri temporis notionem habet. In elen Acis. αλλ εσα, νάρειμι, re intrabo In nostra fabula chai significat ibo v. 2IS 2s2. Io68. νειμ chiis v. 656. e Scieri ingredietur . 86a.εσε. si tibibo . IOZo. Moeris, P.
'Eλληνικωe ubi quaedam adnotavit Piersonus,
Sos. Vide supra ad v. 585.8 . Discimus etiam ex Soph.oed T. 2. morem fulsis eos, quibus laeta fuerant responsa, Delphis laurea coronatos domuni redire: ibi Saeerdos de Creonte adveniente
xOsro δάψime Sophoclis Scholiasta testem hujus moris citat Aristophanem, apud quem Plut 2I. servus, Delphis reversus, hero suo dicit.
tat Valekenaerius Livium XXIII. c. II. ubi Q. Fabius Pictor dixit,
u Orccvla egressum aetemplo his omnibus Diris rem dirinam feeisue jussumque ab onsistite, Sicut coronatus sitire coronia et iraculam disses, et rem itinam fecisset ita
coronosum norim incendere, nec
crile, onere ram, quam tomam Perrenisset re quacunqtie imper uictsint, cum Summa religione ae dii gentici Tectistim, coronam Nomo in
ara Apollinis deposvine. Sos. Hic versus, ut nunc editus est, vulgo legitur post v. 826. Sed ibi interpolatus est, ut cuivis ejus Ioel rationem inspicienti facile patebit de quo mox dicendum erit. In hac sede usque ad Valckenaerii
tempora edebatur versus manifesto vitiosus, 'Exλυσαθ' Plaeo , is toti δυσδαίμονα. Is quident reposuit κλύεθ' recte: nam legitur quoque in Med. III et 'Eoueo' O aoυq, q
Cod. l. Sed patebit ex aliorum Codicum lectionibus, quidnam his turbis ortum dederit. Vocibus rικρὰν θcci adscripta fuisse videtur in antiquiore quodam Codice interis
pretatio ob δυσδαίμoim,ex'. v quae, expulsa vera lectione textum occupavit. Postea istum tam enormem versum describentes librarii, ad senarium recidere aggressi sunt. Alius igitur vulgatam reliquit, .δω - δαίμονα Γυν. alius lectionem effinxit litae, teste alckenaerio, erat in Cod Paris. eg ιδι δυσδαίμονα,εκρόν υναι ac revovet ἀπωλεσεν.
alius pro sua liberalitate reliquit
τὴν δυσδαίμονα, ut in S. E. alius denique, qui Florentinum exaravit. τον δαίμονα. Brunckius retinuit cxλυναθ sed recte dedit rivἀν
SII. Acute et probabiliter con-jieit Elmsteius delendas rare e sonarum notas ad uv. 8II. SIO. Sis. 8SS. et omnia, quae in hac scena legulatur, melica Theseo tribuenda.Cum tamen versus 85,6-Z Choro paullum melius quam Theseo comvenire videantur, satius duxi, ut in re dubia, nihil novare.
69쪽
signis incluserunt recentes editores Ileathio obsecuti. Non nullium quidem refert utrum in siniplices an in duplices Dochmiacos hi versi- euli distribuantur: Contraxissem tamen in unum v. Id. I S. nisi numeri versuum hactenus in notis eitatoruni subinde mutati molestias lectori facturi essent. Idem dictum Puta de uv. supra SIG-I: quod nos idcirco monuimus, ne ab aliis objiciatur sicis. legit Elnisleius. 8i8. Vulgo legitur hic versus, ut in Aldina, vis P σάν άAOινανάβανοὶ ductus Omittit τάλαιναν Lasc. v Formn legendum issicivoy si ut it integer geniaratis. R. P. Verum haec nota Porsono admodum juveni, ut videtur, excidit certe eam nunquam Scrip isset, si animadvertisset Codicem Paris habere vis P σάν, πάλαιν, ἀμαυρoi devάν; versum Scilicet Prie- euntibus et sequentibus similem. Reposui tantum doctu, Porsoni exemplum Secutus, qui iniec IO B.
do pro vulgato dis et edidit, et
duo loca Stobae indieavit, ubi eandem tedicinani metru in flagitat. Cum igitur coit,let utramque o mam dis, et oti adhibuisse Tragicos, praeferendam duxi eam, quae nu-nieris Dochmiacis paullo melius inservit. Pro se Musgmavius Primum conjecit Io Ilio , a Sententia repudiata, Proposuit tabit o quod longe deterius Scho
qui insigni varietate labet . μοι
metro et sententiae perinde incom-
quod metrui violat, Brunckius, monente Valckenaerio, e tribus 3ISS. A. B. l. reposuit Q λάκιστ.Ηaec vox, utpote apud Tragicos rarior, in illam facile nilitari pote
8as. Indicat Vale enaerius aes-ch3lum apud Longin Seet iii. cit
82s Diversa fuit in quibusdam antiquis libris huius versus lectio
Utramque inemorat Scholiasta. βίου exhibent A. Fl. Elymol M. P. 5ο,26 mades in Scholiis explicatur
locum videas enisterhusium, et Vale . ad Theocriti AdoniaE P. 2IT. Interpretatur Schol. μαραίνει
ad II. T. p. 38 I, 22 m 288. do ad
hanc varietatem respiciens, et, men κατακoνά, et verbum κατακον νinter recte evixem Euripidea recenSet. Vocem corruptam esse
gatur, O ταλα*, verSu ferre nequit. Brunckiiis, qui Lascaris editionem videtur nunquam inSpexiSSe emem dationem suam taxων δ' ἀ-Armωνm textum intulit. Locutiones ci-
70쪽
Sos male repetitum, cum Brunckio delevi. Abest quidem a Codd. A. FI et in hoc loco, si sententiam
Spectes, Prorsus absurdus Met.
Praeterea notandum est quod in uv. l - SIo tria senariorum
disticha totidem dochmiacorum di tichis singula singulis subjiciantur: quodque his duodecim versus II-SaS uti antistropha strophae suae, fere opponantur: unde constat istum versiculum hanc sedena male
828. bucii Pro vulgato vλόμον ex MSS. A. l. Brunckium Secutus, recepi Deinde recte, ut mihi quidem videtur, interpretatus est Mus-
Comparari etiam possunt Iph. T.
82s. Eadem compariatione utitur Sophocles Ed Dr. IIS. Aoop
ubi perperant Brunckius vest, scilicet haud suspicatus istos versus
esse antistroPhicos, et metrum requirere 're' i. e. Strat. Similia sunt in Aristoph. Ran. ISSI. Nostri Ilerc. F. Sos.8so. Aliam ieetionem rixpo pro mi irta habet Aldus et sic vulgo. Sed Lascaris eum omnibus MSS.
8sa. ἀμπλακέαισι editiones nostram praecedentes. Altera vero forma, qua semper usos esse ragicos arbitror, in hoc versu vel ob numeros re nenda erat. Vid. supra ad v I s. Respexit quidem Theseus eadem majorum delicta, quae Hippolytus infra v. II ZZ.836. quod vulgo abest, ex Codd. A. l. interjecit Valeken- aerius recte. Similis est verborum structura in erodoti loco supra citato ad, di I. Scholiasta comparat ea, quibus Admetum consolatur Chorus in Alcest ista. Od
Brutichii notam ad Soph. Electr. I SI cujus exemplis addas fabulae