장음표시 사용
81쪽
i Oos. Attulit Brunckius Longi Pastoral. I. init. Ei Asellii ripων,
'cinvriv. t. vet. E Brunckii quidem emendationem hac nota in margine libri scripta, comprobavit Po sonus: ' Necte et ala illaisontis Aneedos Grae T. II. P. 66. n.
Branchium, qui ex ingenio edidit
vero, ut se sedem suam obtineat, scripSi ouδε ἀ v. o x quo ordine haec verba exhibet . n. 52 I. IDIO Confert Vale enaerius Phi
IOII. Ita ex tribus Codd. A. B. Fl. cum Musgravio edidi. II, I c. Ald. Voculas et sil qum receperunt alch et Brunck. Credo equidem in Codice . ex tute pretatione scriptas fuisse. Docet Valchenaerius adierod. VII. Sy I. voculas aere Nil apud Graecos valere fac sane erae citans Nostri Medi. 38 I. Κα; δη τεθνῶσι τ με δεξεταινόλic Velen asci. Και δη παρε ε Io I 2. διεφράγη Ald. Sed i φθάρη omnes MSS. quos recte secuti sunt alch Brunck. et sic
se nisi quod idipographi incuria dedit oleo p iv. Conferas Bacch.
dictuni esse docent Viri docti, hic et in Iph. T. 682. Eet X φον, δη
proprie epitheton erat puellae, ad quam tota patris hereditas perveniret. Anglice, an heben. Paullo aliter tamen Phaedrae nuptiae, PοSt mortem Thesei cet Aristo eυνη dictae fuissent. Videas autem Rulinheri. ad Timaeum P eos. IOI6. Magna est in hoc versu lectionum varietas Aldus Acti
μεν , vidit Mar landus legendum esse, i δαμοῖ et opeνων, recte conferens Soph. Eiecir sso. O etrove opeνων; et Sic Brunckius, retinen μὰν υν. Sed Pro ob Lare. habet ob Cod A qu. Ex his igitur varietatibus lectionem, quae optima visa sit, concinnavimus.. IOII. Interpunctionem ad hunc modum mutavit alchenaerius post
particula Parum recte, ut opinor, collocata: neque mentem Hippolyti satis percepisse videntur Viri do tissimi. Sensus est, At ter dires etiam modestis dulce esse regnare pMinime quidem. Interrogationem sustulit Brimch. sed vid. Supr-SIO.IOIS. Cons. Ion 633. Tvαν-
82쪽
putavit alch. IO2T. opo ri Lasc. qui talibus vitiis se utinaero Peccat. Io28. elie Pro ei A et corrigi iussit Reiskius, et obsequentem habuit Brunchium.162s. De Iove op . o egit Ilem-sterhusius ad Luciani Timon. Tom. I. P. y8. IOIO. Vid. Porson. ad Ilicen.
βcla extat in omnibus M,S Lais. et X. n. 25. Vertit alch Iorem
quam alligisse lictum neque sv-turum, tu id unquam elim aut cogitem. Observatum est supra ad v. 52 I. particulam; cum Ptativis, influitivis et participiis coi junciam, vim iuturi temporis con
Io32. S, ' Aos avrum o Aldinam vulgo editum est, nec in tavit Vale . Sed quod in textumdem uin restituimus habent Lascuris et M SS. praeter Flor qui solenni errore Ii runckius quidem v Np copulam et male adhibens. est , vo. quam Crasin satis attigimus adta gas 'II xciet Rohari X. H. 26. unde valcken- aerio venit in Melitem 'I opu
continuos adhibet quin et initium adsumi potuisse ex Euripidis senario apud aelian Var. Ilist. III. 2s . Diog. Laert. VI. IS. Aetroλιq,
Ioas Citat Eustathius ad Il. H. p. 668 6a m 538 IS intelligens de physica corporis dissolutione, et
ut videtur, exponit Barnesius de sepultura incestis denegata. σαPQ pro Oxo Eustath. Ed Bas. corrupte.1 6. Alium ordinem , , PQ oc uitae ei dederunt alchenaerius et Brunckius ex A. et X. n. 5do. neque ego repugno ultimam enim Semper producit repta Vid. Supra
v. So6. Eseli Prom. o. Soph.Electr. 52 I. 633. 5OS. Phil. 332. I 2II. Ed T. Bad. Ed C. 235. ubi metrum dactylicum vitiavit Brunckius, 25Z. 65 I. aec oninia exempla effugerant Marulandum, qui in initio trochaici Iph. A. ByI.
legere voluit 'repta iuvet. Cno,tro tamen versu nolui vulgatum ordinem nautare Euripides enim repta saepius in fine senarii collocat ob θεμι περα λε e. B. D. l. IoII. σωppoνησε δ' A. Exoυσα Pro varia lectione, ' Ludit in ambiguo verbo inppovela signifi- Cante Scri mense erae: Prudenter tigere. Videri Phaedra poteratntorte sibi sua castitatis ainam prudenter comparasse: contra Ilip-imiditus nihil aliud effecisse sua Pudicitia, quam ut patris cubile
temerasse censeretur Ox mori figuram notissimam Praebeteris adamavit Euripides cujus et ista sunt in ec. 56 . O flexis me,
83쪽
iudicavit St. Bergierus, ista talia ridenda sibi Cοmicum SumPSiSSe, dum in Axcipv. v. Isci interroganti
divis sinu exere ubi praeter alia Euripidis hunc quoque verSum adscripsit Bergierus.' alch. Ios8. ἐκτω aeta C. Iodo Vid supra adis. 663. Io I. Ohetori auctoritate Codicis
Ioad Similis est constructio in Soph. Phil Id62.iciu erou δ' hae e
conjecit Valek. O cpra in c. Pronomine male repetito obdicit de uno exilio dictum infra v. IIJ2. ubi alia quaedant notabuntur. Pro
vulgato Exτει- τοι ν άν, quod in priore editione repraesentaveram, nunc, monente Elmsteio rescripsi Exvει- άν σε. oculis ere et άν transpositis. Hanc emendationem certissime firmat, I II. T. δ' εx
tribus Codicibus A. B. l. edidit Musgravius et ita quidem Valekenae ius, etsi ipsum facti poenituisse
videtur in nota enim obaei 'Avλ. exemplis abunde confirmat, obServans alteram lectionem e v. d. rem petitam esse. In Sch. Prom. 355. dixit Prometheus ,ει με χα κα-
ad v. B. Iocis. Aeetaeua Fl. male. IOCO. Sortes, sive notae Ex o, Servatis augurunt, tabellis inscriptae erant. Citavit alch Phoen. 52. ubi Tiresias ad natant, Aristob voso φυλασσε παpθένι xvi, O q
Idem eum Thesei dicto recte contulit Soph. Ed T s6g. ec, pec'
84쪽
Haec phrasis illustrata est supra ad v. II 2. Iosis Vulgo sitit. Reposui equidem Ac o, corrigente Elm,leio, qui ad emcl. Os moiuiit in hujusmodi locutionibus vel praeteritum vel praesens potius quam futurunt adhibitum esse citans erC. F. II 6. Arist. Us Ilo2. Iosia diatio Pro Moo Flor et
Iosio. reaeoιμ α IOSC. frequentissimo errore. Vid. supra s6. e Me e vulgo sed osse ex A. et Lasc. receperunt alch Brutich.qtio jam emendaverat eis ius. νείθειν active significans permes time accusativum adsciscit vid. v. IOII. IBOT. IBSI. Pessime igitur Ileathius vertit ou νίθoi a d non obedienter me gererem quod essetis etraeos uηναν. Ovesa est maluit Vale . sed alterum commodius videtur. IUGI okveve vulgo sed Prae- Stat, o Tebei, quod habet Cod A. et inde sumpsit Vale enaerius, vehiens, Ah tristis ista ratius viae feta exeritas quia me enecasyPiersonus ad Moerin P. Id infeliciter conjecit reo inhi. Istud quidem compositum eodem SenSu, quo Latinum meche, Sumatum
illusinavit Ruhnkenius ad Timaeum p. det. Sed stendi oportebat iniali significatione Tragicis quoque
fuisse adhibitum. I S. cli pro e Lase. De potestate verbiis ui dictum est supra ad . Od. Aldi editio cumo in fine versus habet. Eniendavit Can-
dam addit articulus sicut infra v. i 2II.
qui simul cum illis domi mala patrarent. Conjicit Iacobs Exercit. Crit. P. SI ευν λεχών. Iops Conjecit Reiskius Epνεινpo glirci'. alchenaerius vipeuvel Osrici, vel quod maluerit, iuvet Noe getrop. Si quid novandum esset, legerem cum Brunckio A
E IDC TOoe, exclamationibus risiis extra metrum positis es Sophocles enim in M. SIS Xω εἰ προ circi',
nihil est. Sed, ut verum fatear, nihil in hoc versu desidero: Ententia enim ob suppressum verbum abruptior, loquentis menti apprime
Lasc. et M S S. Eldi ius apud Lugac. Exerc. Acad. P. Sa lautologia, quam in hoc versu inesse credidit, offensus, e conjectura rescribendum censuit EII, tactv d
cujusvis auribus statim repudiandunt. Istam tamen conjecturam, qua infeliciorem vix reperias, elegantiae nomine, Si credere par St, commendabat Valckenaerius.
85쪽
agnoscunt duo MSS. B. D. Pr bant Marulando qui legendum
IOSI Cum teu, eci, et tales e elamationes extra versum sunt, ut
hic et in v. 2O8. I S.I Id. Plenam posui distinctionem cum partem versus faciunt, aut nullam aut minorem secutus Porsoni regulam, adire. 55. Io82. De constructione ocul
satis disputatum videtur supra ad v. 6ad qua quidem rite percepta, plana fiet sententia horum versuum. in quibus obscuritatem quandam inesse arbitrati sunt Viri docti. Io83. Interpretatur Valch T viis ipse multo magis olere lud isti, quam mim eum et parenseaφω derebat reneratione Progequi. et observat, Maximi dicebant 8 o beβeii in hominum societatev Ziscito xvi crimaeoicui. Mirifice depravatus est hic versus in Cod.
ελξετ αντον, δμωεe, exvoδών sq:IO88. Vertas, Nonne auditis me jam dudum edirentem sinere Per grinum seri, hoc est extilare IAlibi quideui euoureflcii denotat hospitari, hospitio recipi vid. Alcest. s. Ion 83s Ilic autem eandent habet potestatem ac compositum Evoει-υσθcti iniec I 2IO.
Io8s. O Lasc. Pro vulgato κλαίω scripsi xλάων, ut semper Attici, monentibus Moeride Elym logo M. et Eustathio, quorum verbaeitavit Piersonus ad Moerin p. 23 I. Notum est xaspis nonnunquam dici de eo qui poena immunis rat, ut in Soph. Ed T. 363. Ao oc, Mistaei rine utiliotae, est. Antig.
ubi vertunt interpretes cetipis, impune Contrario autem usu adhibetur xλάων, et frequens est Comminantis formula: exempla dabunt, praeter hunc versum Androm. 56.
pro obdisii facile Vasthenare ad Phoenias. IIIs. R. P. I d. omnes editiones Praeter Brunckianam habent Oripeu, quod
Ionicum est. pcipe recte CouSe varunt A. et X. II SIT. quae forma Atticis cum Doriensibus communis erat. Uusdem generis Sunt Dorismi isti quos Atticis vindicarunt Valekenaerius ad Phoen. 6. Pors nus ad orest. 26. 'Aθάνα, δαρα,
Attici Poetae etiam in Senariis adhibebant: caecivo vocivo aeschylo restituit Blomsieldius in Prom. 26 I. Iosa X. N. 6od. IIS.IOsci xv Lasc. Ald et MSS. Praeter A. Verum iste Dorismus nusquam extra horos Tragicis donandus est. Etiam in voce ephi Ionicam terminationem retinebant Attici. IOSC. ψευξομαι et ευμυ acii Tragicis perinde erant in usu. In Orest. ICIO. enaci. OZ. ψευε μεσθα. in Bacch. 65s. Itelen So8. IOSO. ψευξυυμεθα metrum Postulat. peυξονμεσθα, quod extat in duobus Codicibus A. Fl magis Atticum est: et siquis hanc formam in contextu rescribere malit, id nobis non invitis faciet. IosF. Sipevis Wόλ. : Editiones
86쪽
Ep. emendavit in seliedis Porsonus, conferri jubens Alcest. 8s6 ἀλλάχα peet, a venuci ibi quoque xαι- Remis Lascaris et Aldus. II . Usu pro Yἀ fortune X. n. IIII. Isis I. R. P. Oσ- σθε εο acti edidit Barnesius, suo ant imgraphi errore, neScio. IIo2. X. n. 686. Idys.IIOS. Praepositionem repitante Peio supplet Seholiasta. In hoc Choro versus Ioci I IOS III 2. III S. III S. II 28 quorum singuli in duos versiculos vulgo dividuntur,
pectum haberet Valchenaerius, et conjiceret urcipαίνυται. Legitur quidem 3α-ipae in Nostri meracl. y II. πα-ipedellam Schol ad Eseli. Agam. III qui hunc versum cum Praecedente citat. II OZ Sententiam sic exposuit II eathius, probante Valchenaerio. Et cum spem eone erim me aliquideirea dirinam providentiam Mersi intelligere, spes isto Orm me 'ti tralur, cum in fortunas et in saetamorfolium intueor Nolandum est quod Chorus mulierum de se loquens, masculina Participia,chθων et e minusurpatet ethoe equidenter prorsus insolenter laetum esse. Vulgo quidem editum est in
haec locutum esse. De hac re quaedam disseruit Dorvillius ad
A. l. reposuit Valck. Aliud est exemplum versiculi, habentis dipodiam Iambicam duobus aet3lis subjectam in Nostri Med. I 263.
Suidas et Harpocratio, qui citant
IlesychiuS. III 6 Latinis numeris pulchre et fideliter convertit Grotius Morea sedDeiles habens, Et quo ero incimolliter Immutet eniens dies,
Tuto per tiar fio. Pro victu Musgravius male corrigebat Oιον,
87쪽
λον, και ψοβον. Metaphora in hoc versu ducta esse videtur ahuquarum perturbatione. Eandein
II et . petili Lasc. et Ald. Per- Peram Postulatur enim genitivus.
xoλιὴ b. fiui θαλάσσηe Sed rectius, ut opinor, alchenaerius judicavit a roλi formari non Potuisse Woλιὴetit' sed esse femininum ab Ilomerico roλιηTrie, significare autem litus Troegeni ricinum, ejusdem regimis. Vocem adhibuit Apollonius I. 86I. ubi ercules puellas populares vocat voλιητιδα . II 26. Copulam omittit l. Du io vel 'asc. Schol. apb-
nietris antistroplaicis aperte repugnantibus. cἀe, ut ineptuni addit mentum, delevit Brunckius, idcirco laudatus a Porsono ad Phaen. 5.
Musgr. feci recte ejecit Brunckius: quanquam ne sic quidem iste locus Perpurgatus videtur. ' Quid in animo habuerit Criticorum unamus, Pro certo praestare non POSSUm. Correctione tamen aliqua opus eMe, vel propter metra male Congruentia, manifestum est. Mihi quidem olim videbatur omittenda vox ἐναίρων, et adsumenda Scholiastae con
ἰνc D vpαq. odie vero vocem ἐνεβα e Scholio oriundam CenSPO, et omnino amplector Correctionem doctissimi Censoris Angli Quart. Ner Vol viii. P. 22d. 'clxυνόδιυν μετα ripia remipev. ' Sic profecto optime procedent metra quin et observabit Lector, tribus daci licis tetrametris totidem versus Iambicos, satis venuSto ordine, subiungi. xc e S. A. et sic legit Scholi-aSta, qui et xciet pro seu vitiose exhibet ue cetri et Fl. II 2I αικτυνα Schol. id supra ad v. Idci.
II 28. Vid supra 23 I. II 2s. Ellipsis est praepositionis κατὰ, qualis in Orest. I 2a8. τόφαι με υμων τήνδ' ἀμαξ ψη τρίβον. Soph. m. IO LIηδωντα πεδια συννεορράντω esct ei. Alia exempla satis obvia sunt Vid. Supra v. 22 S.IISO. an lectionem tuentur omnes Libri eum Scholiasta. Reiskium legentem Yυμνάδ etretro Secuti sunt Musgravius et Brunckius.
IIII. U Attigit haec Euripidis Eustath in Il. E. P.MSR I S. A.
Graeca deerant Scaliger, Latina tractanti II3gini et Schol. Germanici Manil. p. 22. Rem de lyrae quoque sartibus rintricatam esse significavit Clar T. H. in Lucian. p. 223. Ilaec Valekenaerius. Teterum uetve, quod hic Me jugo eistarct dicitur, Proprie quemvis ambituni significavit. Est ambiitis mirrus in hujus dramatis v. II 83. I 226. ut in Ilom. l. E. 262. E
88쪽
significationis exempla in ipsius nota, et in locis ibi indicatis cita
Aci E. P. Lasc. IIIo. In omnibus editionibus hactenus scriptum est usacpiei Pώπολωλε λεχη rq Mod Permetrum stare non potest. Delendum igitur judicavi λεχη, sententiae ac metro perinde incommodum et deest profecto in Cod. l. nec videtur lectum fuisse a Scholiastis, quorum interpretamenta exscribam.
etiata diris evo. Quod vulgo legitur. εμεληθήσονται, Barnesi debetur sagacitati Arsenii enim Seholiorum Editio habet, aerarieti Oνται. mero typographi errore pro cibo-ληθήσονται. Ceterum ex emendatione edidi istiδίων. Posses quia de levissima correctione scribere νυμψιδία, et cum salo conjungere: sed epitheton illud non nisi cum
sus, ut a nobis distribuitur, est Ionicus a Majore dimeter, quales sunt 552. 56O. II. aT. De hujus metri legibus dictum est supra ad T. SIT.
II 6. Sic Lasc. Ald cum MSS. omnibus. Edidit tamen Valchen-
aerius oπαδων, nullo, mea sententia,
jure. Dixit quidem Euripides Med.
recte omittitur. παδco habuisse videtur X. N. I 866. IIa8. Ultimae syllabae accusativorum Oricreta, 'Opφεα βασιλεα, de . a nominibus in i , apud Atticos Plertimque Producuntur analogiam secutae genitivorum in aec neque id vero semper, quod aiunt Clar iusadiom. Iliad. A. 265 etieathius. Corripitur enim vocalis in poνεα, in ec. 8Z6. Electr. 5ss. Q. duas alias exceptiones apud Combeos habet Porsorii Nota adjec. 8Z6. Prius autem erravit Bamesius, syllabam Producendam esse arbitratus scribendo 'opte supra v. SSI. Loca veterum Grammaticorum ad hanc rem speetantia etiantur in Notis ad Moerin P. I set.
Tantum notent tirones, Poetas nonnunquam horum casuum duas ultinias syllabas, versu cogente, in unam contraxisse quod in genitivis, i- reae r 'EPexpeto e A. eis factum esse
89쪽
Il Ss. Tanquam si dixisset un- eius rimis ei vel AMAe, interrogat Theseus et in ova ec. 6Z. Opii-
τυ χων δἰ εχ α μων τι I άψι - λεν Num hostis Delus erat alta quis- Locutiones huic similes adamasse videntur Tragici Nonnunquam adjungitur dativus. Vid. Abresch ad Esch. Prom. I 2I. Valchen ad Phoen. 82. Hujus formulae exempla quaedam nos CL tasse non moleste ferent Lectores. Prom. I 2I. - νάσι eoat a. ἀπεχθεία ελθόνθη i. e. Factum Omnibus Diris inrisum Phoen. O.
μαvo A. Mi e rei Lasc. qui supra v. IIS . planissini contra metrum,
II 62. IIunc versum, ob iterani in crebro repetitam, notavit Mar. laudus ad Iph. T. IO68. quanquam saepius repetitur in hujus fabulae
in v. Sol So6. et pluribus aliis. Protulit ille ingrati istius vitii
legit Porsonus in Advers. p. 2II. Notum est Tragicum nostrum hoc nomine a Comicorum aculeis exagitatum fuisse. De sigmatismo Euripideo insignis est nota Porsoniad Med aT6. ob Perperam omittunt Lasc. Id. II 68. pecu Pro Ilomerico cpeihil adhibuisse Euripidem observavit Eustath ad Il. a. p. 5OO, SmsSI. BI. Legitur illa forma in Electr. I 2II. II ob peovetote in sch. Suppl. 583. et non raro apud Pi
90쪽
Similia habet Schol. Existimat
significasse Euripidem paχillum in decipula, quo moto irretiuntur animalia aut retinentur in hoc enim SenSu vocem ab Archilocho adhibitam fuisse auctor est Etymologus M. P. TIS ad Sic quoque e-
συλλαμβάνον. De hac voce nonnulla eodem pertinentia notavit Blomiteldius: U Suidas Pgetrvporum'POπαλov d vetetis, Ibi saepia, huc
respiciens. Quae habet Eustallitus ex Lysia habent etiam Photius et Suidas, sed plenius arpocratio, qui eitat Aristophanis Amphiaraum, et Xenophon Hellen VI. Pollux
habet utraque Eustathi editio ad
e cisv qui locus alia Hippolyti
2Id olim equidem edideram cum Vale euaerio et Brunckio lectionem 3ISS. A. l. civeto unde ianibum pro spondeo lucrabamur. Nunc autem intelligo, Perpaucos esse apud Tragicos versus, qui hanc formam requirant. Satius igitur veterem lectioneni revocare. Pro pepto varia est lectio in A. tabc exaev. l. εχον. Vid. suPr v. 38I.
II Za. μυρίων δ P. Lusc. Sed rectius dicitur μυρία φα . ut supra
quod male sollicitavit oupius, legendo x et g a. d. vocalem Stant in dativo plurali non elidunt ragici De Im inter participium et verbum posito dictum est a v. Zoo. De propria vocis auetve significatione vid. Supra ad V. IIII. Quid esset άντυ uicteto et exPonit Ilenisterii usius ad Lucian Toni L p. 2Is allatis Scholiis ad Hom. Il.
E. 262. 28. unde Patet curvici fuisse orbiculum unianae curuli sellae additum, eanique Cingentem. Hujus auten cacumini vel lateri, si consiStere currum oporteret, habenae circumligabantur. sic Il. E. 262. εξ αντυ o e rivi Tείνα r. qui locus appriui huc facit. Geminae vero nonnunquam erant άντυ ec, ut in Iunonis curru, Il. E. Z28. δοιαι επePaesto O ντυ ε εἰσι. ubi Sch Iiasta Venet. Aντυ εc' et , voc