장음표시 사용
71쪽
Inde conie- Heuari argumentis fides poterit occurrendo: id existidii ci datum esse Corporis sepulturae: nam ea causa Iesaduentiuu S. uior est, quam pro pondere obedientiae , ac serui-1- ςφbi . tutis, quae altiori ex principio ducebatur, nomPH dignitatis ob doctrinam,& sede in ea Iacobi, cuius' personam Praesul Compostellanus gerebat. Hinc illa postea Compostellani Episcopi ambitio, arrin ' gandi sibi nomen, & culmen Apostolici praesulis, quod solum erat Romani Pontificis,eoque iure lammo spoliarus fuit Compostellanus, & si secus faciendo pergeret, anathematizandus . Cur au tem eo argumento non fuerit obstructum os Xi-htho, Iirae menio suo loco dicemus. Interim satis sit, eo utilum adstrint. ad persuadendum D.Iacobi in Hispaniam, quod nunc agimus, aduentum . At ut nequid omittamus quandoquidem author nos remisit ad speculurru. Historiarum, in eo repetitur S. Iacobum in Hisponiam venisse, illicque praedicasse, & discipulos habuisse, ut ubi unum narratum inuenimus, alte vrum etiam relatum inueniamus, & utriusque ne ι Xum Aduentus,& Dignitatis, in eodem speculo im β' tueamur, de observemus.
72쪽
Argumenta proposita quae impugnarbam Iacobi in Hi paniam a uentum Luntur.
. inquit ηυenit in Esaniam Iacobus anto i- . , diu onem: Prouinciarum L -ι postea et neutrum esse posse monstrabat , ergo non venisse: . lo . inferebat. Cui trifariam respondeo e Primo non constare, quo tempore huiusmodi diuisio facta fuerit . . Vnde enim id assumitur non est in. scrip-. turis definitum tempus Videmus paucos Apos a De tenipotetolos Inominari in Actis post Pentecostem 4 iquatuor tantum mentionem ori videmus, Petrita 'hisui helis Ioannis , utriusque Iacobii de aliis ne verbum. suas profecto
quidem. Vbs erant δε Aut si erant Hierosolymis aut in Iudaea,cur no vii priores nominanturr si quis: veste assirmate illos in Mi iam Proeuhiulapabijsse. Vnde quise mendacii,arguetur E N .enim si Hie irosolymis essent, omitu eorum nomina debebant quemadmodum ante omitti non solabant. Quod is verum est , quod imenius asseruit in Coocilis. x ε.hici Lateranensi, diuisae sunt Prouinciae ante illius mora. odient, quod Aduersarii inficiantur . vincimus. AEquippe legisse se datam ei fuisse potemrempradiso-ldi in Hispania. si data fuit , vitro non mortuo data fuit. Igitur hoc , cui tantum tribuit BD
73쪽
De eo Caietani sentccia. Laronius novi nisi post nece Iacobi diuisione in Pro ii inciarum faciam vult.
ronius, austiore in dubium reuocare possumus , quod ille stariit, non nisi mst Iacobi Apostoli car-dem, factam esse Prouinciarum diuisionem . Et quidem grauem habemus authorem, qui dicat generalem illam Apostolorum diuisionem in illo primo postquam conuersus est Paulus , id est multo ante necem Iacobi, anno accidisse. Is est Caietanus, quem fidenter , vel Batonio oppponamus. Verum esto: demus Baronio , quod vult , nonnisi Iacobo interfecto diuisas fuisse Prouincias. An ex eo necesse est sequi, illum non potuisse antea in Hispaniam venire At non licet per sacram Chronologiam. Licet : idque demonstro , sitque secundus diluendi argumenti modus. Potuit, vel statim post lapidatum Stephanum, occasione ex orta subinde persecutionis , vel post eam sedatam multo ante mortem suam Hispaniam adire. Nam cum inter utramque Stephani, & Iacobi caedem nouem ad minus anni intercesserint, Stephanus quippe anno eodem, quo Christus est passus, idest 3 q. Iacobus vero Anno ε . mortem oppetijt, satis apparet iuperfuisse temporis , ut in Hispaniam venire potuerit . iii. At non potuit, aiunt , occasione illius persecutionis exire : cum sacer Teatu sexcipiat Apostolos, ait enim Prater Φε uls Do . quid ind e super-ssuerunt octo integri anni, quo empore fas fuit inuiolato texta exire . Iam ergo hic non obstat aduentui . Potuit exire iam sedata persecutione .ctam satis temporis ante mortem suamὶsuperesset x sed neso tam 'liberalis esse. Dico . sine ulla textus iniuria posse assirmari Iacobo in illa persecutione. in Hispaniam secedere ilicuisse. Patu ti nam illa
74쪽
Iarticula Prater Apostolar, non necessario compre- l ,endit omnes, sed fatis est, si ad maiorem partem reseratur . Solet hoc in sacris litteris fieri , in quiabus siepelsynecdoche fit, di syllepsis , quemadmodum Maldonatus Matth. 27. ubi componens Maldonatus,
illos Euangelij locosi de latronibus eum Christo Μὴ π' Z crucifixis, quos plurali numero Matthaeus, & Mar. Cus csserunt, cum tamen unum Lucas fuisse diserte scribat, ad synecdochen recurrit. Itaque mitius hic dicitur . prater Apostolos, non quod om nes significentur, sed plures ex Apostolis Q dsuadeo vicinae particulae sensu, Omnes dispersi sunt. idest Discipuli, ubi IyOmnes incertum , ajt Lorinus , relinquit,an omnino omnes , an fili antiquiores Discipuliὰ Quod si particula expressa omnes non cogit de omnibus Discipulis rem intelligit multo celte minus coget illa phrasis Prater Apostolos, quq non assicitur illo termino omnes. Addo praeterea in sensu multorum Patrum, locum esse negandi omnes Apostolos mansisse, ac nullum in ea tune persecutione exijsse. Nam multi Patres existimantillum Philippum, qui cum caeteris Discipulis tunc ad praedicandum in Samariamiijt, & Eunuchum Candacis Reginae baptizauit, Apostolum fuisseia. Non probo sententiam , sed ea utor ad suadendum , non intelligendum eum locum de omnibus uniuersim Apostolis , cum aliqui Patres non eum se intellexerint: &assirmarint aliquem Apostolum exire potuisse , cuiusmodi crediderunt fuisse Phidippum. Cum vero hi Patres ita senserint de Phi-mpo, non erit cur timeamus idem dicere de Iacobo: nee enim ill a particula Prater Apostilos omnes prorsus comprehendebat et cum in eorum Pa-H trum
Confiriuatur ex praedicatimie Philip
75쪽
vitu e x Apostolis censent Hilar.
Beda Magister histor. Scholast. Alberi. Mag. Lorinus Augii stin. Baronius Baronitis locum Aetolum
securusum nostram sententiam explicauit in Martyrologio . Tempus id
trum sententia unus ex iis Philippουs , quem ere. debant Apostolum , exiisset. Sunt autem hi Patres Hilarius, & Beda Matth. a I. ex aliis Magister Historiae scholasticae, & Albertus Magnus, & alij
authores, quos tacito nomine citat Lorinus Actorum 8. Augustinus autem an fuerit Apostolus tractatu in Ioannem 6. dubium relinquit- Quod non relinqueret , si iste id locus non ferret. Quare nishil obstat quominus Sanctus Iacobus Apostolus in ea persecutione cum Discipulis exire Iudaea , &quocunque terrarum vellet, ire potuisset. Quidpquod ipsemet Baronius in Martyrologio secutus
priorem , quae est nostra , de aduentu Iacobi in Hispaniam sententiam, ita exponit eum locum Actorum Praeter MOHOlos, id est ex maiori parte, quemadmodum proxime interpretati sumus. Itaque nobiscum sentit , is qui nos eo nomine vult impugnare. Itaque semper sequimur Baronium. At non est necesse ad has angustias redigi. S data illa persecutione in tantornnmero annorum
licuit per sacra Chronologiam Iacobo in Hispaniam proficisci, quemadmodum , ex supputatione
Baronii apparet . Totum enim nouem annorum
spatium inter Stephani, & Iacobi caedem , via proxime diximus, intercessit. Si quis autem ex me scire desiderat, qua occasione, quo tempore Iacobus Iudaeam reliquit, &Hispaniam petierit st dicam ingenue . Existimo probabile cum Lararo,& Maria Magdalena, Ma tha , & socijs navim conscendisse in quam ij omnes impositi , sine velo, ae gubernaculo fluetibus, di ventis obnoxij , ut perirenu quae cum Dei v
76쪽
Massiliam appulit; cumque ibi socios exposuisset, qui satis erant ad Galliae Maritimos illos mulos instituendos, Iacobum in Hispaniam detulisse , ut
in ea Euangelium praedicaret. Coniectura haec est , sed non opinor , reijcienda. Cui momentum addo ex alia. Anglicani Auctores narrant in eadem naui fuisse Iosephum ab Arimathia , nobilem illum Decurionem , qui in Britaniam Euangelizandi causa nauigauit. Ita Historia Anglicanaia manuscripta, quae in Bibliotheca Vaticana asseruatur. Quemadmodum ergo Iosephus ab ijt in Britanniam , potuit Iacobus petere Hispaniam: vel in eadem naui, vel postea in alia eo a Gallia ibi. uente. Multo tamen certius est Iacobum in Hispaniam , quam Iosephum in Angliam appulisse. Alia melior coniectura est. Quod in ea item naui fuit Maria Salome Iacobi Mater, quam fama est, authore Baronio,in notis ad Martyrologium die as. Iulii Diuo Iacobo sacro, in Italiam venisse,& apud Hernicos quieuisse; sicuti produnt monumenta Ecclesiae Verulanae . Vbi corpus eius ser. Matur. Quod si verum est, multum iuuat meam sententiam. Decuit enim, imo & oportuit Fili in Iacobum matrem suam eomitari , & solari cum praesertim Ioanni non liceret , quod ad eum pertinebat Sanctissimae Virginis cura,quam omittere non poterat, cum a Christo in Cruce illa eisiisset commendata . Quare ne in hoc quidemia
Restat adhuc ingens specie difficultas. Non licuisse Iacobo, nec ulli ali4 Apostolo, aut Discipulo Gentibus Euangelizare ante illam lintei visionem , per quam aduersard volunt. apertum H a ostium
Iosephusitem abi' rimathia an ieritinA
glicana. Venim eum Magdalena Iacobum inati in Galliam ducunt in Hi- semitam C. niectura .
isse Italia a fama est. Bamni . Obiectio ex visione lintei& coueisione Cornelij, an tequam non licuisse gen
tibus euarage lirare ex Bainroni .
77쪽
soluitur pii rei δ ex eouem Boionio aBaronius
Soluitur secundo negan do non licuisse praedica-M Gentilibiss
sioneni elii . Baronius Lorinus Lieitum fuisse post morte Christigenti- ibus Euan
ostium esse i ita ut Petrus auctor eius potest tu fuerit , di Cornelius priinus e gentibus in Eeciem
am receptus. Quae cum praedicatione Iacobi ita Hispania stare nequeunt. Huic dissicultati occur, ro primo, concedendo quod volunt , nempe ante illud tempus non licuisse cuiquam Gentibus praedicare: negando tamen inde sequi , Iacobum non potuisse in Hispania praedicare, nimirum Iudaeis ibi commorantibus r quod item Baronius concedit, imo & occupat . nequis obi jciat, quod illum p pugerat . Sic enim in Martyrologio ait. Hae autem de accessu Iacobi in Hispanias non rae accipias , Ct illic praedicauerit gentibus Euangelitian nondum enim decreto Aposolirum illis fueras ositim reseratu sed Iudaeis tutum suis non gentibus chri iam an- nunciauit: qua ratione Baronius eam in nostr sententia soluit dissicultatem. Secundo: negam do quod tantopere inculcat Baronius , non licuis se ante illam visionem Petri Gentiles ad Fidem Christi conuertere. Ac vi verum fatear, nescio qui hoc tam sibi persuaserit Baronius, & in oppositam sententiam inuehatur: arguens eam erroris, quod etiam notat, miraturque Lorinus in acta cap.6,. versu 27. Nam neque rationi, neque scripaturae illa opinio Baronij conformis est . Non rationi, quia mortuo Christo Synagoga expirauerat:& lex gratiae nata suerat , quae gentes admittebat omnes: adeo ut ille Centurio, qui aderat morienti Christo, iam tunc Christum nosset, ac in eum crederet: nec decebat, v t Gentiles, dum illa visio lintei fieret, excluderentur a gratia , & haptismo Christi. Urgeo rationem: si Gentilis aliquis vellet conuerti ad Christum, quomodo conuerti de-
78쪽
bebat Esse ne prius Circumcidendus I an non
sane dici nequit esse Circumcidendum , cuin Cir. expirasset, & tantum Iudaeis esset per- sta , ut Synagoga eum honore sepeliretur. Igutur baptizandus erat sine Circumcisione: hoc au- nisi conuerti Gentilem ad Christum Nili forte velit dicere Baronius nullum eo tempO Gentilem posse conuerti . At hoc quam sit a b. urdum; apparet. Ego quidem non audeo assirmare , eos prius circumcidendos Sed tantum baptizandos . Quamdiu enim non fuit baptisnus opus erat circumcidi, quemadmodum faciebant Proselyti . At post Baptismum,& mortem Christi non erat opus circumcisione gentilibus , imo nec me iis authore licebat: quia solis Iudaeis licebat, dum lex gratiae non erat satis promulgata . Hoc ad ra tionem pertinet: illud ad scripturam . Inuenimus in Actis Apostolornm Gentilem baptizatum , & egentilismo ad Fidem Christi vocatum . Hic fuit Resiniops ille Eunuchus Candacis Reginari quem
tu ille non Proselytum,sed omnino Gentilem communis Auctorum sententia est: quicquid Baronius reclamet. Ita Eusebius lib. I. His . cap. r. in fine , lib. et .cap. 6.&Arator carm. in Acta,
e Glossa ordinari , & interlineari , Hugo, & Caietanus. Idem tradit perspicue Vanctus, Thomassa p.ra. in Ioannem te 2.A. Albertus Magnus, Ian-lemus, Ioannes Arboreus, Claudius Gui Italdus, Maldonatus,& Toletus, ct Lorinus, apud quem hi omnes citantur: qyi opinionem Baronij deserit,& nostra multis persuadet. Sed nemo melius Mal- donato in Ioannem c*p. 33, & Toletus ibidem. Verte Patres eam tradidisse videntur, dum aiunt
lleniate ducto ex Circaeisioneci. baptiratorum exempla alite Cornelium Baronius. EuniichusCa Aethi ops a Genti-lismo ad Chri
79쪽
in hoe Eunucho impletam illam Prophetiam Da
uidis , Aethiopia praeueniet manus eius Deo , uti videre est in Basilio, siue Theodoreto , &Oecumenio, & Euthimio in eum psalmum . Significae idem Beda in cap. 8. Actori quem omnino id as firmare sentit Lorinus. Ratio autem cur Baronius negat fuisse Gentialem senipta ex eo quod venerat adorare in Hiem . fasem: atque adeo esse proselytum, nec enim nisi eiusmodi esset, adoratum venisset, ea certε nulla est: quia multi gentiles, non proseIyti, adorandi causa Hierosolymam ibant. Patetque ex loco Eua gelii Ioan. ra .in quo dicitur: Erant autem quidam Geistiter ex his , qui Uenderant, ut adorarent in die festi. Quos nemo unquam, opinor , dubitauit Gentiles fuisse: ae ex ipso textu constat , idque diserte tradit Maldonatus. Et Lorinus aptὰ animaduertit Templum illud famosissimum in toto orbe nominari in Iib. 2. Machab. cap. 2. & in eo Heliodorum hostiam obtulisse, ac eodem misisse munera Cyrum, & Darium: ut Esdrae narrat historia. Quid quod MagnusAlexander illud item est reum ritus,&Iadda Pontificem adorauit. Quid quod ante hos Zachaeus , Gentilis cum esset, fuit tamen ad Christum a Deo vocatus, & a Chri conuersus, nec tamen erat proselytus quemadmodum Euangelium significat, cum narrat murmura de Christo Iudaeos, qnod ad hominem peccatorem diuertisset. Ita de Zacnaeo censet Tcrtullianus, qui eum Allophylum vocat lib. q. contra Marcionem cap. 37. Cyprian.lib a. Epistolarum epist. i. &lib. de ope,&elemosina . Atribrosius in Luc. cap. I9. Chrysostomus hom de Zachaeo ι idque ex recentibus
80쪽
bus multis argumentis evnfirmat Maldonatus ala
Accedit , quod Baronius in sto Martyrologio tradit Mariam Magdalenam cum La Zaro, & Maserha, ct Maximino, & aliis sociis Massiliam in Gallia a ppulisse, & quidem multo antequam illa lintei species Petro esset obiecta , ac opinione Bar
nil 8.ante annis . t Videtur autem esse incredibile tot annis nulli gentili praedicasse, aut nullum ad Fidem ex iis conuertisse, ac expectandum fuisse , donec Petro illa reuelatio fieret, & ad illos ea fama perueniret . Qimd si centum annorum spatio non peruenisset, nullus aditus ad talutem gentilibus aperiretur de Praeterea constat Samaritanis fuisse praedicatum, quos certe paulominuS, quam gentiles Iudaei aversabanture ac idcirco eos cum gentilibus coniunxit Christus, cum dixit. In viam gentium ne abierisis , ct in ciuitates Samaritano-MMdonat A Magdalena, & sociis multos Gentiles tractos ad Christi fidem probata Barenius' i 3
Samaritanes quantuper derint Iudaei.
rum ne intraueritis . & patet ex verbis Ioannis 6. non enim eoutuntur Iuda, Samaritanis, & ex maledicto Iudaeorum in Christum Samaritanus es tu, O An fuerint ad Daemonium habes. Si ergo Samaritanos licuit ad duci i ἡ Εἰ Christi fidem traducere, cui non etiam Gentiles uersione Cor licuisset a Delia . Ad locum autem Actorum xo. ubi narratur vi
sio lintei ,&vocatio, &Baptismus Cornelii, quo exemplo aperta est Gentilibus porta in Ecclesi- am , haud dissicilis est responsio in Nam tunc aperr i. ta fuit palam in Iudaea: ubi id minus videbatur licere, quia Iudaei erant electi ob Patre ,.atque ad Ioeli, Astiis
eos tantum videbatur facta promissio salutis; pro- aBaronis ma- inde necessaria erat reuelatio voluntatis Diuinae,