장음표시 사용
271쪽
oportet omnia impedimenta gratiae,si optas ejus insusionem suscipere. Pete secretum tibi, ama solus habitare tecum , nullius require confabulati nem : sed magis ad Deum devotam effunde precem , ut compunctam teneas mentem , ct puram conseientiam. Totum mundum nihil aestima e Deo vacare omnibus exterioribus antepone . Non enim poteris mihi vacare , & in transitoriis pariter delectari. Λ notis , & a charis oportet elongari , & ab omni temporali ii latio mentem tenere privatam. . Sic obsecrat Beatus Apostolus Petrus , ut tanquam advenas , & peregrinos in hoc mundo se contineant Christi fideles 1 carnalibus desideriis , quaa militant adverSas animam. a. o quanta fidueia erit morituro quem nullius rei affectus detinet in mundo' Sed sic segregatum cor habere ab omnibus , aeger necdum ca pit animus , nec animalis homo no vii interni hominis libertatem . A
tamen si verὶ velit esse spiritualis ,
oportet eum renunciare tam remotis , quam propinquis r & li nemine magis cavere, quam seipsis . Si temetipsum periecte viceris, caetera facilius subjugabis . Persecta victoria est l
272쪽
Liber In Cap. LIII et 3 .dist de semetipso triumphare . Qui enim seipsum subjectum tenet', ut
sensualitas rationi, & ratio in cunctis obediat mihi, hic vea victor est Bl, ct Dominus mundi. a. Si ad hunc apicem scandere iscis , oportet viriliter incipere , di
iecurim ad radicem ponere, ut evel las G destruas occultam & inordinatam inclinatione ad teipsum,& ad omne privatu,& materiale bonum. Ex
hoc vitio , qudd homo sempetipsum nimis inordinath diligit, penὶ totum
pendet , quicquid radicaliter vincendum est. Quo devicto,& subacto malo , PAX magna , & tranquillitas erit continub . Sed quia pauci sibi ipsis perfecie mori laborant , nec plenEextra se tendunt, proptere1 in se implicati remanent, nec supra se in spiritu elevari possiant. Qui autem libe-1 mecum ambulare desiderat,necesse est, ut omnes pravas, & inordinatas assectiones suas mortificet, atque nulli ereaturae privato amore concum
273쪽
CAP. LIV. De diversis motibus nais rurin , O gratia. a. V ILI,diIigenter adverte min tus naturae, & gratiae,quia α valde contrarie, ac subtiliter moventur: & vix nisi li sipirituali, di intimh illuminato homine discernuntur . Omnes quidem bonum appetunt, & aliquid boni in suis dictis, vel factis praetendunt: ideo sub specie boni multi falluntur. Natura cal- Iida est, & multos trahit: illaquearici decipit i ci se iam per pro sine habet. Sed gratia simpliciter ambulat, α ab omni specie mala declinat, fallacias non praetendit, & omnia purEPropter Deum agit, in quo & finalis ter requiescit. Σ. Natura invitE vult mori, ne premi, nec superari, nee subesse, neciponte subjugari. Gratia vero stude mortificationi propriae , resistit sem, stalitati, quςrit subiici,appetit Vinci, nec propria vult libertate sumit sed sub disciplina amat teneri , nec ali. eui eupit dominarii sed sub Deo semper vivere, stare, & esse: atque prop
ter Deum omni humanae creaturae
humiliter parata est inclinari. Natum
274쪽
Liber III. Cop, L Tn 23 sra pro sito commodo laborat, & quid lucri tibi ex alio proveniat, attendit. Gratia autem non quid sibi utile , &ςommodum sit: sed quod multis proficiat magis considerat.Natura libe ter honorem, & revmentiam accipitet Gratia ver5 omnem honorem & gs riam Deo fideliter attribuit. I. Natina confusionem timet, Meontemptum: Gratia autem gaudet pro nomine Iesu contumeliam pati Natura otium amat, & quietem corporalem: Gratia vero vacua esse non
potest , sed libenter amplectitur lasorem . Natura quaerit curiosa habere, & pulchra , & flagit vilia, & gros sar Gratia verb simplicibus delectatur, & humilibus, aspera non aspernatur , nec vetustis refugit indui pannis . Natura respicit temporalia, gaudet ad lucra terrena, tristatur de damno, irritatur levis injuriae verbo: sed gratia attendit aeterna , non in haeret temporalibus, nec in perditio- ne rerum turbatur , neque verbis durioribuS acerbatur e quia thesaurum
Rum , ct gaudium in coelo , ubi nil
perit, constituit. 4. Natura cupida est , & libentius accipit, qu1m donate amat propria , di privata et Gratia autem pia 6 est,
275쪽
2 36 De Imitatiove Christi est, & communis , Uitat simgularia,
contentatur paucis , beatius date judicat, qua acciperet. Natura inclinat ad creaturas , ad carnem propriam,
ad vanitatem , & discursus; sed gratia trahit ad Deum , & ad virtutes, renunciat creaturis , fugit mundum, odit carnis desideria , relis ingit evagationeS , erubescit in publico apparere. Natuma libenter aliquod solatium habet externum , in quo delectetur ad sensum . sed gratia in solo Deo quaerit consolari , & in summo Bono delectari super omnia visibis Natura totum agit propter i ucrum , & commodum proprium, nil gratis facere potest , sed aut aequale, aut melius,aut laudem, vel favorem pro bene lactis consequi sperat i di multum ponderari sua gesta, & dona
concupiscit. Gratia Uerd, nil temporale quaerit, nec aliud p ς mium quam Deum solum, pro mercede postulat: nec amplius de necessariis temporalibus desiderat, nisi quantum haec sibi ad assecutionem aeternorum Uahleant deservire . 6. Na tura gaudet de amicis multis , & propinquis: gloriatur de nobili loco, et ortu generis: arridet po-
276쪽
tentibus, blanditur divitibus applaudit sibi similibus Gratia autem Minimicos diligit , nec de amicorum turba extollitur , nec locum , nec Ortum natalium reputat, nisi v .rtus ibi major fuerit r favet magis pauperi, quam divi ii , compatitur plus innocenti ,quam potenti, congaudet vera-ci,non fallaci, exhortatur semper bonog, meliora chRrismata temulari, de Fili4 Dei per virtutes assimilari . Natura de desectu , & molestia cithconqueritur: Gratia constanter fert inopiam. 7. Natura omnia ad se reflectit . pro se certat, & arguit: Gratia autem ad Deum cuncta reducit, unde originaliter emanant i nil boni sibi adscribit , nec arroganter pranum iri non contendit, nec suam sententiam aliis praefert: sed in omni sensu , cc intellectu aeternae sapientiae ac divino eXamini se submittit. Natura ae-
petit scire secreta , & nova audire , vult exterilis apparere , & multa per sensus experiri: desiderat agnosci, Magere, unde laus, & ad mltatio procedit. Sed gratia non curat nova nee curiosa percipere: quia totum hoc decurruptionis vetustate est ortum,cun
nihil novum , & durabile iit super
277쪽
terram. Docet itaque sensus restringere,vanam complacεtiam, & ostentationem devitare, laudanda , & digne miranda humiliter abscondere .ao de omni xe , &in omni scientia utilitatis fructum,atque Dei laudem, ac honorem quaerere . Non vult se nec sua praedicari ; sed Deum in donis suis optat benedici, qui cuncta ex mera chalitate largitur. 8. Haec gratia supernaturale linmen , & quoddam Dei speciale donum eri, & proprih electorum signaculum,& pignus salutis aeternae: quae hominem de terrenis ad coelestia manda sustollit, & de earnali spiritualem facit . Quantb igitur natura amplitis premitur, & vinςitur, tan- tb major gratia infunditur e &quo tidie novis visitationibus interior homo secundam imaginem Dei reformatur . CAP. LV. De eorruptisne natura ,
278쪽
Liber III. Cap. L IV. ad salute mi ut vincam pessimam naturam meam,trahentem ad peccata, di in perditionena Sentio enim in ea sene mea legem peccati contradicentem legi mentis meae , & captivum me ducentem ad obediendum sensualitati in multis r nec possum resistere possionibus ejus,nisi assistat sanctissima gratia tua, cordi meo ardenter infusa:
2. Opus est gratia tua, & magna
gratia,ut vincatur natura,ad malum
Iemper prona ab adolescentia sua . Nam ea per primum hominem Adam lapsa, & vitiata per peccatum,in Omnes homines poena huius maculardescenditi ut ipsa natura,quae bona, di recta 2 te condita fuit ,' pro vitio iam , & infirmitate corruptae natura ponatur, eo qubd motus ejus sibi relictus, ad malum, & inferiora trahit. Nam modica vis , quae remansit, est tanquam scintilla quaedam latens in einere. Haec est ipsa ratio naturalis, eircumfusa magna caligine, adhue
iudicium habens boni, & mali, Veri, falsique distantiam r licet impotens si adimplere omne , quod approbat enee pleno jam lumine veritatis , nec sanitate affectionum suarum pinisatur.
279쪽
2Σo ne Imisatisve rhrsi 3. Hinc est , Deus meus, quM delector legi tuae secundium interiorem hominem , sciens mandatum tuum fore bonum, iustam & sanctii;
arguenS etiam omne malum & pG-catum sugiendum. Carne autem se
vio legi peccati, dum magis sensualistati obedio , quam rationi. Hinc est, quod velle bonum mihi alacet , per
Dcere autem non invenio. Hinc saepe multa bona propono , sed quia gratia deest ad adiuvandam infirmitatem meam, ex levi resistentia res,li' , deficio. Hinc accidit, quod viam persectionis agnosco, & qualiter agere debeam , clare fatis video rsed propriae corruptionis pondere pressus ad persectionem non assurgo 4. O quam maximὰ est mihin cessaria, Domine, gratia tua ad inchoandum bonum, ad proficiendum di perficiendum Nam sine ea nota possvna facere aliquide omnia autern possum in te, consertante me gratiati'a: ' Vel E coelastis gratia, sine qua
nulla sunt propria merita,nulla quo qtie dona naturae ponderanda Nihil
nihil inrtitudo , nihil ingenium , nimi eloqaentia valent apud te, Domi ne, ane gratia tua. Nam dona natur bonis, l
280쪽
bon7s , & malis sunt commUnia, electorum autem proprium donum eid gratia , sive dilectio , qua inlagiani, diani habentur vita aeterna. Tantun eminet haec gratia , ut nec donum prophetie,nec signorimu Operatio, nec quantalibet alta speculatio aliquid aestimetur sine ea . Sed neque fides neque spes, neque aliae virtuteS tibi acceptae sunt sine charitate , &gia
pauperem spiritu, virtutibus divitem facis r & divitem multis bonis humilem corde reddis. Veni, descende ad me reple me manh tua contolatione; ne deficiat prae lassitudine, & aridi tale mentis anima mea. Obsecro, Domine, ut inveniam gratiam in oculis tuis r lassicit enim milii gratia tua, caeteriS non obtentiS,qUa Me siderat natura. Si fuero tentatus , vexatus tribulationibus multis, non timebo mala,dum fuerit mecum gratia tua . Ipsa sortitudo mea est, i pl Δ consilium conseri, de aukilium. Cunctis host ibus potentior est, dc Iapien tior universis sapientibus. 6. Magi stra est veritatis, dostrix Aisciplinae, lumen cordis , solamen