De contemptu mundi, sive De imitatione Christi, libri quatuor. Auctore Joanne Gersen abbate Vercellensi, ordinis S. Benedicti ex decem Mss. auctori eidem, atque integritati restituti nunc tandem primùm Romae recusi, juxta editiones Parisienses

71쪽

vi, & cum Christo esse. Tunc Ienim bene advertit, perfectam securitatem , & plenam pacem in mundo non possie constare. CAP.XIII. De tentationis resistendis. II. MDIU in mundo vib. Iob scriptum est: Tentatio est vita humana super terram . Idebunus quisque sollicitus esiae deberet circa .tentationes suas, & vigilare in orationibus r ne diabolus locum inveni-aet decipiendi, qui nunquam dormitat , sed circuit quaerens iquem dev get . Nemo tam perfectus est, & sanctus , qui non habeat aliquando tentationes, & plene eis carere non pos

sumus . a. Sunt tamen tentationes homini saepe valde utiles, licet molestae sint, & graves; quia in s s homo hu

miliatur , purgatur & eruditur. Omnes Sancti per multas tribulationes,& tentationeS transierunt, ct profecerunt. Et qui bene tentationes sustinere nequiverunt , reprobi iacuvimus, sine tribulation & tentatione esse non possumus. Unde in , sunt

72쪽

LUon I. Cap. XIII. et Isunt, & defecerunt. Non est aliquis

ordo tam sanitiis , nec locus tam secretus , ubi non sint tentationes, ve adversitates. 3. Non est homo securus a tentationibus totaliter, quamdiu vixerit : quia in nobis est,unde tentamur, ex quo in concupiscentia nati sumus. Una tentatione , seu tribulatione recedente , alia supervenit, di semper ad patiendum aliquid habemus: nam bonum selicitatis nostrae perdidimus . Multi quaerunt tentationes supere, de gravius incidunt in eas. Per solam fugam non positimus vincere, sed per patientiam , & veram humilitatem omnibus hostibus esiicimur sertiores. 4. Qui tantummodb exterius declinat, nec radicem evellit, parum proficiet ; immo citi lis tentationes

ad eum accedent , & pejus sentiet . Paullatim,& per patientiam cum l5ganimitate Deo juvante i mutilii si perabis , quam cum duritia, ct importunitate propria . Saepius accipeaeonsilium in tentationibus , &cum tentato noli duriter ageret sed consolationem ingere, sicut tibi optares feri. S. Initium omnium malaruni ten

73쪽

a 2 De Imitatiove Christitationum,inconst ntia uni mi,& par-va ad Deum confidentia. Quia sicut navis sine gubernaculo hinc , ct inde ih fluctibus impellitur , ita homo remissus,& suum propositum deferens, variε tentatur. Ignis probat serrum, ct tentatio hominem justum. Nestimus saepe quid possiimus , sed tentatio aperit, quid sumus . Vigilandum tamen praecipue est circa initium tentationis ; quia tunc facilisis hosti; vincitur,si ostium mentis nullatenus intrare sinitur : sed extra limen, statim, ut pulsaverit, illi obviatur. Unde quidam dixit : Principiis obfri,se-ib medicina paratur . Nam prim, occurrit menti simplex cogitatio , deinde sertis imaginatio ; postea de rectatio,& motus pravus, & assensio. Sicque paullatim ingreditur hostis malignus eae toto, dum illi non resim Intur in principio . Et quantd di liuS ad resistendum quis torpuerit , tantd in se quotidie debilior fit , α nostis contra eum potentior. λ in principio converrisionis suae graviores tentationes pa tiuntur: quidam autem in fine. Quidam vero quasi per totam Vitam tuam habent mald.Nonnulli satis lopiter tentantur , secundilin divinae

74쪽

, Litor I Ca XIII a rordinationis sapientiani, & qquitatem; irae statum,& merita hominum peris at, & cuncta ad Electorum suorum salutem praeordinat. r. ' Ided non debemus desperare , cum tentamur et sed eo ferventius Deum exorare,quatenus dignetur in omni tribulatione nos adjuvare: qui utique secundum dictum Sancti Paulli, talem faciet cum tentatione pro-. ventum, ut possimuS susti nere..Humilionius ergo animas nostras sub manu Dei in omni tentatione,& tribulatione , quia humiles spiritu salvabit, & exaltabit. 8. In tentationibus, & tribulatio nibus probatur homo, quantum profecit : & maius meritum ibi existit, di virtus melius patescit. Nec magnum est , sit homo devotus sit, & servidus, gravitatem non sentite sed si tempore adversitatis patienter se sustinet,spes magni prosectus erit.

Quidam a magniS tentationibus custodiuntur , & a parvis quotidianis

saepe vincuntur : ut humiliati nunqualm de se ipsis in magnis confidant. qui in tam modicis infirmantur. CAR

75쪽

De Imitatione Christi CAP. XIV. De temerario juitis

vitando.

i. Λ D te ipsum oculos resse. cte, & aliorum iacta ca-α veas judicare. In judican. do alios , homo frustra laborat, si pius errat,& leviter peccat: seipsum verb judicando, & discutiendo, 1emper fructu h laborat . Sicut nobis res cordi est , sic de ea frequenter iudicamus : nam verum judicandum , propter privatum amorem faciliter perdimus . Si Deus semperesset pura intentio nostri desiderii, non tam faciliter turbaremur pro

resistentia sensas nostri . α Sed saepe aliquid ab intra lotet , vel etiam ab eXtra concurrit , quod nos etiam pariter trahit. Μulti occulti seipis quaerunt in rebus , quas agunt, & nesciunt. Videntur etiam in bona pace stare, quando res pro eorum velle fiunt, & sentire. Si autem aliter fit, quhm eupiunt, citdmoventur, & tristes sunt . Piopter diversitatem sensuum, de opinionum satis frequenter oriuntur dissensiones inter amicos, & cives i inter Religiosos, & devotOS. 3. An-

76쪽

Lis r I. Cap.XIV. 3. Antiqua consuetudo dissiculi r relinquitur : & ultra proprium videre, nemo libenter ducitur. Si rationi tuae magis inniteris , vel industriae , quam virtuti iuriectivae Iesu Christi , rarb , ct tardἡ eris homo illuminatus; quia Deus vult nos sibi persect E subjici, & omnem rationem

per inflammatum amorem transcendere.

CAP. XV. De operibus ex charitatefactis .

a. Ro nulla re mundi, & pro nullius hominis dilectione, . aliquod malum est solendum ; sed pro utilitate tamen indigentis, bonum opuS aliquando intermittendum est,aut etiam pro meliori mutandum . Hoc enim facto bonum opus non destruitur, sed in me- Iitas commutatur.Sine charitate opus

externum nihil prodest : quicquid

autem eκ charitate agitur,quantum-ciamque parvum sit , di despectum. totum emcitur si utitiosum. Magis siquidem Deus pensat, ex quanto quiSagit, quam quantum quis facit. 1. Multum facit, qui multum diligit . Multum facit , qui rem bene

77쪽

26 I ta ἰου Christi facit. Multum facit, sive benὶ sacit,

qui magis communitati, qu m suae voluntati servit . Saepe videtur esse charitas,&est magis carnalitas. quia carnalis inclinatio , propria vol umtas spes retributionis, arrectus commoditatis, rard abesse volunt. Qui veram, &persectam choritatem habet , in nulla re seipsum quaerit, sed Dei gloriam solummo ibin omnibus fieri desiderat . Nulli etiam invidet , quia nullum priv tum gaudium amat ; nec in seipsis vult gaudere, sed in Deo, super omnia bona, optat beatificari. Nemini aliquid boni attribuit , sed totaliter ad Deum refert, 1 quo fontaliter omnia procedunt , in quo sinaliter omnes Sancti fiuibiliterquiescunt . o qui scintillam haberet verae charitatis f prosectb omnia terrena sentiret plena fore vanitatiS.CAP.XVI. Deo erevita defectuuna

aliorum .

in aliis emendare non in valet , debet patien-

--ter sustinere, donec Deus aliter ordinet. Cogita, quia sic melius

78쪽

Lὶber I. Cap. XVI. 2Imellus est serth pro tua probatione, di patientia, sine qua non sunt multum ponderanda merita nostra. Debes tamen, pro talibus impedimentis

supplicare , ut Deus dignetur tibi subvenire , & possis benignd por

tare .

Σ. Si quis semel , aut bis admonitus , non acquiescit , noli cum eo contendere; sed totum Deo committe, ut fiat voluntas ejus, & honor in omnibus servis suis , qui benὶ scit malum in bonum convertere. Stude patiens esse in tolerando aliorum de-1ectus,& qualescumque infirmitates; quia & tu multa habes, quae ab aliis oportet tolerari . Si non potes te talem facere, qualem vis ; quomodo poteris alium ad tuum habere beneplacitum λ Libenter volumus alios esse persectos , sed tamen proprios non emendamus desectus.

I. Volumus , quddalii districtε

corrigantur, dc ipsi corrigi nolumus. Dis Micet larga aliorum licentia , citamen nobis nolumus negari , quod petimus . Alios restringi per statuta volumus, & ipsi nullatenus patimur amplius cohiberi . Sic ergo patet, quam rard proximum , sicut nos ip- os amamus. Si essent omnes perse-

79쪽

18 De Imisatisne Chi ἰcti, quid tunc haberemus ab aliis pro Deo pati λ4. Nunc autem Deus sic ordinavit , ut discamus alter alteriuS onera portare; quia nemo sine desectu, D mo sine onere , nemo sibi sussiciens,

nemo sibi satis sapiens ; sed oportet

nos invicem portare , invicem consolari, pariter adjuvare,instituere,&admonere . Quantae autem Virtutis quisque fuerit, melius patet occasio ne adversitatis. Occasiones namque

hominem fragilem non faciunt, sed qualis sit ostendunt. CAP. XVII. De Monastica vita . a. PORTET:ut discas teip- sum in multis frangere, si vis pacem , ct concor diam cum aliis tenere. Non est par vii in Monasteriis, vel in Congregatione habitare , & ibi sine querela conversari , & usque ad mortem fidelis perseverare. Beatus,qui ibidem benξ vixit , & feliciter consummovit. Si vis debith stare, & proficere,

teneas te tanquam exulem, & peregrinum super terram . Oportet tes illum fieri propter Christum, si vii

80쪽

2. Habitus, de tonsura modicum faciunt, sive conserunt; sed mutatio morum , & integra mortificatio passesionum verum iaciunt religiosum.

Qui aliud quaerit, quam purΓDeum, ει animae suae salutem,non inveniet, nisi tribulationem, δε dolorem . Non potest etiam diu stare pacificus , qui non nititur esse minimus , & omnibus subjectiaS. a. Ad serviendum venisti , aut ad regendumλ ad patiendum scias te vocatum, & ad laborandum, non ad otiandum , vel sabulandam. Hic er-gb probantur homines, sicut aurum in fornace . Hic nemo potest stare , nisi ex toto corde se voluerit propter Deum humiliare.

CAP. XVIII. De exemplis sancto-

r. NTUERE Sanctorum pa- trum vivida exepla , in quibus vera perfectio resulsit re religio,& videbis qu1m modicum sit, di pene nihil,quod nos agimuS. Heu, quid est vita nostra,si illis fuerit comparata λ Sancti, & amixi Christi Domino servierunt in fame , dc siti , in