장음표시 사용
581쪽
de emancipat. liber. item c. ν. X. de sepultur tum etiam, quia privilegium, quatenus deis rogans juri positivo vel actu aquisito ab altero . est Odiosum: atqui odia convenit restringi juxta Regul. I s. gur. in o. Neque de mente legislatoris praelumi debet facile, quod voluerit alterius juri derogare, nisi oecurrat specialis causa vel ratior ergo δcc. Ratio autem prioris est e quia privilegium. in quantum derogat juri communi, habet se per modum dispentationis: atqui dispensatio in lege communi est stricte interpretanda, tunc saltem quando observantia legis necessaria est ad conservationem boni publici, nam recta ratio dictat, semper
esse majorem rationem tenendam pro conservatione boni publici, quam privati τ
Dictum tamen fuit: per sie loquendo stri soacte interpretanda esse praefata privilegia dcc. Hanc enim regulam Doctores eommuniter limitant, excipiendo prim6 privilegia in favorem caulae Piae concessa. 2. Privile. gia inserta' corpori juris. 3. Item privilegia concessa x motu proprio, vel ex certa scientia. Ratio est: quia in his casibus Prin-eeps censetur voluisse specialiter faveret ad ampliandam vero Principis auctoritatem re honorem, omnino expedit, ut mmilia privilegia late interpretemur , prout
582쪽
sao confierentia decima octaνa
recte tradit Michel cit. tr. . T. s. o. stu 'in
lo 3. N. jam 3 tib ad quaesitum. Privilegium, quod in nullius praejudicium cedit . est amisple interpretandum. Ratio est: quia est purum beneficium a Principe concessum atqui purum beneficium Principis ample esse interpretandum, constat ex I. beneficium. s. de constitui. Princip. Et juxta Regulam juris proxime allegatam favores c νenit am pliari r ergo θε. Quaeres stb, an, vel quibus privilegiis gaudeant Clerici, praesertim Religiosi so4. N. Clerici saeculares gaudent privilegio ri, α Canonis ; de quibus videri possunt
ea. quae diximus in Theori. Sacram. pari. r. Confer. ar. n. a ι. ct aa. Porro praeter haee duo Clerici Religiosi in comm uloquendo) insuper gaudent sequenti hus. I. Vi. Religiosae professionis in sta v gratiae factae adipiscuntur plenariam remissionem Om nium suorum peccatorum, nedum quoad culpam, verum etiam quoad poenam. Vi ejusdem professionis Religiosae eximum tur obligatione votorum praecedentium, non pratu dicantium juri alterius, non quia dem per modum commutationis, sed quia profitens se ipsum tu taliter offert, isc Os -- . rendo facit quantum suceessiva suorum votorum. adimpletione faeere potuisset prout teste P. Mezger citi disp. 3ν. arr. μ
583쪽
ι ff. i. n. . Doctores comm niter tenent. 3.
Vi ejusdem professionis tollitur irregulariis i tas ex defectu natalium orta, ut proin omini nes illegitimi, etiam spurii, in approbatas Religione professi, ad Sacros Ordines noni . tamen ad Praelaturas id dignitates Ecesesiai Dieas) sine alia dispensatione promoveris possint. per cap. 1. de sitis Presbyti quamvis in rigore loquendo hujuscemodi favo- - ires non mereantur dici privile ia, eo qubd non dentur ad plures, sed potius ad unum, Se intuitu unius actus. Videatur de hoe Κagenberger in Supplem. a. P. Sargar Conse
Dictum insuper fuit, haec esse Religio. sos. sorum privilegia in communi loquendo &c. Nam de privilegiis singulorum Religo so- rum in particulari agere, quemadmodum ad hanc materiam de legibus per se non pertinet; ita nec de iisdem fusius tractare intendimus hoc loco, eb praesertim, qubdamplitudo huius materiae exigeret integrum volumen. Nonnulla quidem hinc inde in prioribus tracta tulis jamjam inseruimus: de rotiquis vero, si dubium emergat, lectorem benevolum remittimus ad Auctores ex professo de hac materia tractantes scilicet, Chassa ingum, Payrinis, Antonium a Spiritu S. Petrum ab Angelis, Virgilium ab , Aloilet &c. in quibus abunde inveniet, iquod desideraverit.. O
584쪽
Quaeres 7tim b, an, vel quanta communicatio privilegiorum de facto detur, Praesertim inter Religiosos Fos. primo. Religiosi mendicantes haberit inter se plenissimam, absolutam, εc perfectam communicationem privilegiorum Ita , -e Reiffensiuel lib. s. decret. tit. 33. 93. n. I s. unanimiter Doctores hac de rct
scribentes. Ratio est ; quia id a diversis Pontificibus obtinuerunt, nominatim a Ju Ilo II. Ieone X. Ρio V. Clemente VIII. quor iam Bullae nedum in Bullario Romano, sed et iam a p u d R o dri uea tom. 3. . larict apud Reiffensiuel loc. eis. in terminis vi. deii possunt. Id ipsum Sacro ordini nostro Seraphico pro sua erga hunc singulari,M nunquam satis extollenda clementia amo. plissime confirmavit Jc indulsit SS. M. Pa. ter ac Pontifex Benedictus XIII. in sua Bulla Summe decer edita ITET. quinto no nas Aprilis: in qua I. V. confirmat nedum in specie plurima privilegia Sacro ordini/ nostro, ab Antecessoribus suis concessa. sedi aper etiam alias gratius, per modum etiam communicationis, ct extensionis cum aliis Gr-dinibus Mendicantiam, O non Mendicantium. prasertim S. Benedicti, ordinis Pradicatorum, nec non Dcietatis 3Esu concessas Me. Quinimmb S. VI. insuper confirmat, quascunque etiam Apostolicas litteras, in favorem nostra Religionis Seraptica quomodocunque editas
585쪽
atque vulgaras, dummodo earum existentia i sitimὲ θ valide comprobetur oec. et do. Probabilissime omnes Ordines sopetiam non Mendicantium gaudent privilegiis nostris, cte reliquorum Mendicantium. Ita tenent Joannes de Cruce lib. 2. c. q. conclus r. Salmanticenses c. I. de privileg. ρ. 7. να ρ. eosque secutus MeZger tom. a. tr. 8.dis'. 37. a. 4. g 3. n. sto. Ratio est r quia quemadmodum diversi Pontifices specialiter fauentes Nobis id est, Mendicantibus
clementer indulsere, ut possemus g3udere aliorum non Mendicantium privilegiis; ita vieissim alii S. Pontifices, ob singularia me- rita aliorum ordinum non Mendicantium, eisdem concessere, ut possent nostris etiam gaudere privilegiis, prout videre licet tum apud Doctores proxime allegatos, tum , etiam apud P. Virgilium Alviset de Pririlegii sedi. 4ta. dub. l. Qia inimmo nedum eommunicationem sorprivilegiorum hactenus jam concessorum, sed etiam deinceps concedendorum clementissime fuisse eoncessam a diversis Pontifici. hus, haud improbabiliter tenet MeZger hiat. n. ι o. cum aliis pluribus allegatis. Verum ad pleniorem hactenus di earum de communicatione privilegiorum intelli- gentiam, advertendum est, hanc doctrinam
esse duntaxat intelligendam de privilegiis generaliter alicui ordini νel Religioni concessiis,
586쪽
s a 4 Conferentia decima octava non item de illis, quae I. vel alicui Reliagioso privato tantum fuere concessa; quia juxta Reg. 7. yur. in oro. pririlegium pers nate personam siquitur, ct extinguitur cum ste sona. Nec a. de iis, quae alicui Ecclesiae, vel loco ad tempus deterra1 natum fuere eoncessa, uti sunt indulgentiae concessae in honorem alicujus Sancti, vel cujusdam Altaris privilegiati ad tot vel tot annos V. g. quinquennium. Nec denique 3 tib, de privilegiis ob aliquam specialem rationem uni ordini, vel loco concessas ς uti furit v. g. indulgentiae concessae intuitu alicujus imaginis miraculosae: quemadmodum enim talis ratio specialis supponitur non occurrere pro alio loco vel imagine ; ita neque indulgentia loci vel imaginis concessa rati in nabiliter potest extendi. Et ob hanc causam cinquit Reiffenst uel lib. y.rit. 3 3. n. 6 a.
communiter tenent Doctores, vix uno vel
altero excepto , indulgentias Portiunculae non communicari Ecclesiis aliorum ordianum , praeter Ordinem S. P. N. Francisci. Videatur de hoe Antonius a Spiritu S. in directorio Regularium tr. r. dis'. r. sere. 3.
587쪽
De Privilegiis. sns Diversiis de causis privilegia cessares Io.
cari possunt ad tria capita, scilicet I. ob naturam ipsius Privilegii. a. ob rationem Privilegiantis, α 3. denique ob rationem ipsius privilegiati. Explico breviter singula
I. Ex natura sua privilegium exspirares I r. solet t. quando hoc fuit duntaxat conces.sum ad tempus limitatum V. g. quinquenin nium; quo elapso cessat, Ut de se clarum sest. a. quando fuit duntaxat concessum sub conditioner qua non subsistente privilegium pariter corruere, aliunde notum est. 3. cessat insuper privilegum, quando causa i . finalis Se motiva ex integro cessavit. Ratio horum omnium est: quia actus agen- i. tium non operantur ultra intentionem eorum.
t. non omnis. f. s certum per. at, supponitur in his casibus , non fuisse aliam intentionem Legislatoris privilegium concedentis, quam ut hoc valeat ad certum tempus , vel sub . certa conditioner ergo Ecc. II. Ob rationem privilegiantis potests Ia. cessare privilegium I. quando is moritur et quod tamen intelligi debet de casu, quo, privilegium concessum nondum transiit ingratiam factam, id est, completam, Se ple- Inarie impertitam, ante mortem Privilegian. tis, sed primum erat facienda, id est indi' , . choata re nondum completa et tametsi Heri virincx
588쪽
s fg constrentia decima octavarincx cit. disp. . n. y6. aliique multi Doctores satis probabile existiment, quod, si v. g. Summus Pontifex ante suum obitum iam alicui demandaverit, ut huic vel illi consignet certum aliquem favorem seu privilegium , talis gratia non exspiret cum morte S. Pontificis, quippe uui, quantum erat ex sua parte, gratiam jam fecit, ut proin mandatario non amplius liberum sit, privilegium concessum expedire vel non, modb eausa finalis hujusmodi eoncessionis adhuc subsistat. E. Potissimum etiam cessare potest privilegium ob expressam, vel saltem tacitam revocationem privilegiantis;
quam ob causam privilegia Regularium . adversantia decretis SS. Concilii Tridentinis f. as. de Regularibus, sicut M illa , quae
adversantur praecedentium ejusdem Concilii Semonum decretis, continentibus clausulam sufficienter derogatoriam, seu etiam revocatoriam, hodie nullius sunt roboris,
tametsi adhuedum valeant ea, quae contra
riantur aliis decretis ejusdem S. Concilii, non continentibus Elausulam specialiter de. rogatoriam privilegiis Regularium, prout colligere fas est ex sequenti propositionen. 3 g. ab Alexandro VII. damnata I σός. 18. Martii: Regutares possunt in foro conficientia uti privilegiis suis, qua sunt expresse revocata per Concilium Tridentinum. Similiter Privilegia vivae vocis oraculo a diversis
589쪽
De Pririlegiis. γ SS. Pontificibus olim concessa Regularibus, postea fuerunt revocata Se cassata per Gre- i gorium XV. Urbanum VIII. aliquibus 'i duntaxat exceptis, prout videre licet apudi Reiffenstuet t. s. ocret. tu. 33. S. o. 9 7. neci non apud Illiung tr. ι. di . s. art. R. Io.
III. Ob rationem privilegiati cessat pri- vilegium i. si privilegiatus moriatur. Vet 'a. ii huic renunciet, modo sit in ipsius potestate, renunciare, vel non ; dantur enim
nonnulla privilegia, quibus, tametsi homo
privatus renunciare Uellet, tamen non potest; sic enim Clericus privatus nequit reis nunciare privilegio fori Sc canonis, utputa permittendo se verberari Me. Nec Reliis giosus privatus valide renunciare potest privilegio toti Communitati Religiosae conis cesso , eb qu bd tales favores non intuitu unius duntaxat Clerici vel Religiosi privati, sed potius immediate in bonum totius sta- , tus Ecclesiastici, aut Regularis fuerint conis cessi. 3. denique privilegium subinde po- . test amitti per non usium, vel etiam per abusum privilegiati. Quando nam verb id contingat, prolixioris foret tractationis, quae cum sit a scopo meo aliena; ideo pro contingentia. facti lectorem henevolum remitto ad Doctores proxime allegatos, scilicet P. Reiffenstuet L cit. g. g. Ilisure disip. 3. art. 8.vel Meager rom. a. tr. δ. visp. 38. Orr. 3o
590쪽
s 28 Conferentia decima octapa
g. II. Proponuntur, de breviter re
solvuntur Casus practici circa usum
nonnullorum privilegiorum in particulari.
Iratio cujusdam certi Conventus ὲ nostra Prois vincia Meario in absientia A. V. P. Gua diani prasidente, contigit, ut quidam subditus Religiosus infirmaretur . qua de causa nedum Medicus, sed etiam alii Viri prudentes judicarunt , sin minus necessariam, saltem admodum congruum esse, ut Vicarius cum eodem dissensat, nedum in jejunio regulari, rerum etiam in reci
ratione Breviarii: ct quia sub idem tempus T rio suerant aliunde submissa quadam paramenta Ecclesiastica, scilicet Cusula, Asia, immὸ θ Calix cum parena . eo fine, ut dignaretur eadem consecrare ἰ hinc Titius respondet, se nosse hujuscemodi factis buam onerare conficientiam. pr prer eaque rem totam distulit usque ad adpentum A. V. P. Guardiani. An bene P ad primum. Titius negando dispen. sationem subdito in his circumitantiis non bene fecit. Ratio est r tum quia potuit dispensare; tum etiam quia charitate frate na id suadente debuit, quandoquidem ne.