장음표시 사용
611쪽
smilia non conceduntur intuitu perlonae
Drivatae. sed potius intuitu boni publici, vel totius Religionis, quae, quemadmodum exi. git durare perpetuo, ita ι talia privilegia hujus intuitu concessa. At quid, inquies, si dubitetur, sitne pri vilegium reale, vel personale N. In tali dubio attendendum esse I. ad lavi
formam Verborum. 2. Cuinam , vel ex
quo fine privilegium fuerit concessum Nam si privilegium fuit directum ad personam individuam, eam specifice Se individualiter exprimendo; iit si Legislator dicat: Tibi Petre, ob oecialia tua merita, mentiam
orc. concedimus oec. reputandum erit privit gium personale. Econtra si in privilegio eKprimatur perpetuitas, aut facultas diffundendi illud in haeredes, hae vel simili clauo sula e Concedimus in perpetuum : hac nostra constitutione perpetu, valitura oec. censendum erit privilegium reale. Denique si neque ex his satis liquid b discerni valeat, oporte- . bit attendere. sitne privilegium odiosum, utpote juri communi vel alterius Tertii conistrarium, vel verti mere favorabile' si prius, judicandum est personale M stricte interis . pretandum per c. Odia 1 F. δ qua a jure. a 3. de R. L. in bis. Si adum. Censendum est esse reale, M ample interpretandum; nam concessum a Principe beneficium debet esse manis
612쪽
s4o Conferentia decima octava, constit. Princip. Videatur Palao ρart. tr. s. - dit'. 4. punct. a. s. t. n. 6. vel Engel lib. s.
sdis. Colliges ado. Subditum privilegia tum
uti posse suo favore etiam tune, dum extra: territorium, sui Legislatoris existit, modbprivilegium sit absolute concessum sine restrictione ad locum, esto caeteroquin esset contrarium legibus partitularibus illius loci ubi peregrinus existit. Ratio est : quia privilegium tali personae individuae conceia sum est privilegium personaler at, hoc exi, sua natura comit3tur Personam, ubicunque densum haec existit: ergo Zcc. Secus tamen dicendum foret, casu quo hujusmodi usus vergeret in praejudicium alterius Legislatoris. Ratio est: quia Legislator indulgens suo subdito privilegium vel specialem favorem, non potuit, consequenter nec debet cenis seri voluisse praejudicare jurisdictioni ali rius Legislatoris inde pendentis. Hac de causa v. g. Parochus nequit in aliena Parochia, absque speciali licentia alterius Pa. rochi , baptietare infantem sui parochiani, prout d ximus in Theolog. Sacram. yaert. . Confer. 6. n. Os. Similiter Consessarius in una Dioecesi approbatus, nequit Subditum D deest sanum in alia Dioecesi absolvere, nisi sit Pastor illius, veluti rursus dictum fuit lari. a. Conser. ιβ. n. 3ι7. ct 3 3. vide
613쪽
Videatur Herincx ιθ. dip. q. n. do. Vel Ilisung tr. r. disp. s. art. Φ. n. ag, Colliges 3tio, potestatem dispensandi αἴας absolvendi a relervatis, concessiam sine eX4pressione personae dispensandae, vel ab. iolvendae esse late interpretandam. Ratio est, quia talis potestas conducit ad sub. levandas multorum necessitates, neque etiam refragatur juri communi, vel in ulliust alterius praejudiciuiri cedit. Secus dicenis .dum foret, si privilegium vel potius facultas dispensandi cuipiam fuisset demandata pro aliqua determinata persona; tune enim talis laeulias dispensandi censetur virtualiter esse inchoata dispensatio, quae stricte interpretari debet, uti bene observant Palao cit. punct. I r. n. s. de Suarra lib. o. de Lia c. ι .
Colliges 4tb, potestatem eligendi Com st7
fessarium, qui tempore Iubilaei v. g. absolvat a reservatis, pariformiter late esse inter- . . Pretandam. Ratio est e quia talis potestas conceditur ad honum commune totius E clesiae, Re hoc ipso censeri debet in favorem Religionis, Se piae causae: haec autem privilegia late esse interpretanda, jam constare potest ex dictis n. νοχ. ergo. Adde, , insuper, qu bd Pontifices indulgendo hane potestatem, id faciant eo fine, quatenus fideles certius & efficacius Obtineant remis.sionem suorum peccatorum : atqui talis
614쪽
s et conferentia δείima ectarari concessio nec repugnat juri communi, rierique vergit in praejudicium Tertiit ergo meis rith debet late interpretari Uide Halaum
sec. cit. n. I. vel SuareZ de votis lib. o. c. asi
sa8. Colliges e contrario sto, stricte inter pretandam esse potestatem eligendi Conis
fessarium. In bonum privatum aliculus conacessam, qui hunc a casibus reservatis absolis vat. Ratio est: quia talis facultas continet exceptionem a jure communi, ut cujus omnes alii fideles tenentur recurrere ad Judiacem Super orem, vel ad hujus delegatum, neque pro hac militat amplius faυor boni communis, Religionis, aut piae causae. Mais gnum itaque ut ex hactenus dictis con nare potest) discrimen est observandum circa interpretationem dispensationis, M sa. . cultatem disipensandi, prout jam alibi anno-i lavimus: nam dispensatio ipsa, eo qubd sit quasi quoddam vulnus legis, non debet la- tius extendi vel interpretari: e contra Dacultas dispensandi utpote valde necessaria de proficua bono communi, hoc ipso merito censetur favorabilis, Se per consequens latioris interpretationis. Ita DD. citisam Colliges gib, privilegia Religiosorum, id est, alicui S. Religioni, ordini, Provinciae is
aut Monasterio, sive immediate Se directe, sive etiam indirecte & per communicatio.. nis viam concessa, late esse interpretanda,
615쪽
α extendenda, quantum tenor ae proprie- tas verborum id permittit. Ratio est r quia ' . hujusmodi privilegia continent merum favorem Principis, Rel gionis. M piae causae, quo nulli a Summo Pontifice infertur injuria, aut praeiudicium. prout teste Merger)eum S. Thoma in o. dist. ιγ. q. s. a. s. quast. s. ad ι. ct Nusiculo ι g. contra impugnatores Religionum prope sin. tenent Palao, Laymann
lib. r. tr. o. c. a 3. n. s. ct alii plures.
Colliges limb, illam communicationem s 3 o. privilegiorum, quam diximus supra n. so 3. dari amplissimam inter Religiosos, intelligendam esse cum quadam proportione, ita scilicet, ut privilegia Pralato unius Religio. nis concessa, non eo ipso censeri debeant concessa subdito alterius Religionis, sed Praelato duntaxat. Debet itaque haec commuis' nicatio intelligi cum tali proportione, scilicet Praelati ad Praelatum ; Vicarii ad Vicarium; Congregationis unius Religionis ad ACongregationem alterius; Fratrum privatorum unius afl fratres privatos alterius; Denique festivitatis ad festivitatem alterius, ita scilicet, ut U. g. indulgentiae nobis concessae
in Festo, Se intuitu SS. P. N. Franci sci, via communicationis possint participari ab aliis Religiosis ex. gr. R R. PH. Dominicanis in Festo SS. Patriarchae Dominici. vel a RR. ΡΡ. Jesultis in Festo S S. P. Ignatii. Et ita expresse declaravit Iulius II. Bulla ι 3. vi-
616쪽
s 4 conserentia decima octava De Privilegiis.
denda apud nostrum Rodriqueta Quocirca utiliter videri potest noster Herincx pare. a. tr. 3. dist. o. n. 7 . ubi idem Doctor n. γ . sapienter notat, privilegia unius Religionis
etiam tunc non communicari alteri. quando in hujus malum aut relaxationem ced rent. Hac de causa V. g. nos Fratres Minores non possumus communicare privit
giis aliis Religionibus concessis coemendistilicet, aut possidendi bona temporalia; quia haec repugnarent nostro instituto ac professioni. Ratio hujus est: quia non Irucet praesumere de mente S. Pontificis, quod concedendo privilegia de favores speciales uni Religioni, propterea intenderit relaxare aliam, vel aliquid hujus instituto repugnans concedere. Itaque communicatio privit ' giorum, tametsi fortassis non exprimatur tingulariter, semper intelligi debet cum hae clausular Dummodo priνilegia obstruantia regulari non sint contraria. Ita Herincx loc. cit.
617쪽
3x. Peccatum ut sic 3c generice lumptum, quidl 32. Et quid peςcatum Philosophicum 133. Peccatum Theologicum est voluntacla transgressio legis divinae. 34. Quod varie dividitur in diversas classes.s 3 s. Lex vel praeceptum affirmativum censetur ilia iud, quod intendit positionem alicujus actus; econtra illud dicitur negativum, quod intendit
s 3 6. Inter quae notatu dignum, quod agmativum ex sua natura semper quidem, sed non pra semper obliget, negativum vero obligat semper σα pro semper. ' . 33 7. Pereatum actuale consistit in actuali tranetrensione legis divinae. 33s. Cujus malitia sita est in privatione rectitudinis debitae juxta lege V .s 3 s. Peccatum vero habituale consistit in ipso pestato actuali, physice quidem praeterito, at moraliter perseverante in obligatione placandi Deum, Eidεmque fatisfaciendi S c. e .. Distinctio moralis specifica peccatorum de sumenda est ex privatione diversiarum rectitudinum, seu etiam virtutum ue quemadmodum M ra x M
618쪽
s I. Econtra distinctios sica peccatorum colligi ac peti debet ex diversitate objectorum. a. Diversitas praeceptorum formalium desumi potest & debet ex diversitate finium a Legislatore
intentorum.1 3. & s ε . Satiast duabus instantiis in contrarium factis s s. Distinctio moralis numerica desumenda est ex pravis actibus voluntatis moraliter completis, &consumatis.146. Pro cujus meliori captu notanda est disserentia inter actus mere internos, & externos Nams 47. Peccata mere interna toties numero multipliis eantur, quoties actus internus voluntarie repetiis tur et raterna vero totieS, quoties actus exteriores, peccatum physice, & moraliter complentes/ repetuntur.3 8. Resolvitur Casus I. cujusdam hominis scrupuislosissimi, qui tandem laboris pertaesus, &lassus ex contiouo conflictu contra scrupulos, secum statuit, quod proxime vellet peccare mortaliter. 49. Quid cum tali poenitente Consessirio fuerit agendum lsso. Et quid judicii de eo, qui quidem minime scrupulosius, nihilominus ex taedio semper honem, vel id, quod perfectius est, sectandi, sese reia solvit, quod vellet amplecti id, quod delectat 'Is I. Resolvitur Casus II. cujusdam debitoris, qui accusatus loco solutionis debitae suo Creditori coram Pro-Consule, Si debitum negavit, di eidem accusatori varias contumelias intulit. Plures contumelias ex eodem impetu irae seu passionis inferendo, probabiliter non commisit plura peccata distincta.
619쪽
s3. Quomodo Confessarius talem poenitentem debeat examinare, casu quo is se ipsum non sistis explicati . 1 Reislvirur Caius III. de quodam adolescente, qui secum statuit, ducere vitam licentiosam, proptereaque quaesivit alium quendam ditiorem se sedueere, x in suam pertrahere sententiam,s 1 s. vi hujus resolutionis procul dubio commisit plura peccata etiam specie distincta. σε. Satissit cuidam instantiae notabili, ἰn contraia 'rium factae. 3s7. Universim in quovis peccato repe iuntur diis versae deordinationes, mn tamen semper neceΩntio exprimendae in confessione. ,s s g. DEus nqn fit Auctor peccati sordialis, tametsi nobiscum concomitanter influat ad materiale peccati. sues. Unde malitia formalis in genere moris soli. arbitrio humano imputari debet. 36o. Qui tempore quadragesimae, incidente simul . die cujusdam vigiliae transgreditur jejunium , non committit duo peccata. ' . s6 I. Secus dicendum foret, si ad idem ieiunium vi voti, vel alterius praecepti formaliter distincti fuisset obligatus.161. Ad multiplicationem numericam peccatorum externorum non lassicit quaecunque interruptio voluntatis internae 3 sicut e contrario. s sn Vi unius duntaxat propositi interni peceata a externa non semper fiunt unum numero pecca
s 64. Utrum ille, qui sacrificium Missae negligit, ,
di tempore Sacrificii studet, aut ludit &c. lude do, ves studiis vacando peccet i
620쪽
solvuntur Quaesita scitu necessaria ad
debile resolvendos Casus practicos de Peccatis in genere.
maeres primo, quid sit Peccatum ut
sic r . Nomine peccati ut se intelligitur actio quaedam defectuosa, vel potius ipse defectus: δe quia talis defectus nedum reperire
est in operibus rationalis creaturae seu animae, Verum etiam in operibus artis, re naturae; hinc peccatum in hoc sensu latissime sumptum dividi solet in peccatum naturae, artis, de animi. Natura quippe dicitur suo modo peccare, quando contra communem ordinem producit monstrum. Similiter ars, vel potius artifex peccare dicitur, quando in suo opere deviat a regulis artis. Den, iue creatura rationalis peccare dicitur, quano aliquid contrarium agit regulis rectae r tionis. Communis DD. 33 α. Porro hoc peccatum animi rursus conis siderari potest, vel quatenus praecisb impor tat quendam defectum rectae rationi conistrarium, vel quatenus simul est offensa Dei, prout sapienter observavit Doctor Angeli. gus pari. a. q. 73. art. o. ad Itum. Hoc po-