장음표시 사용
631쪽
De Pectatis in genere. , s sysessario colligi, vel argui debeant. Ita tenet Doctor Subtilis a. dist. 37. q. I. quem
pra dist. I. q. Io. 'conia. a. Ratio hujus est facilis: quia secundum mox dicta n. 13 peccatum qua tale consistit in privatione rectitudinis debitae r ergo tot specie distincta peccata recte arguuntur, quot sive in eodem, sive etiam diversis numero actibus reperiuntur specie distinctae privationes a atqui tot specie distinctae privationes reperiuntur, quot virtutibus, vel rectitudinibus actus peccaminosi opponu'tur.; quia quae- . vis privatio specificatur a forma, qua privat: quemadmodum ergo recth arguimus, privationem v. g. frigoris, specie differre hprivatione caloris, eb qubd calor, & frigus sint formae specie phystea distinctae; ita
profecto arguere oportet, quod v. g. pe catum odit Ee furti specie motali differant, eo quod odium privet virtute charitatis. furtum verb virtute, dehonestate, seu etiam
rectitudine justitiae. Dixi tamen, distinctionem moralem θει s t.
ι eam esse desumendam ex diversis privationibus See. Non enim hic agimus dedistinctione merum physica peccatorum,
id est, de illa, vi cujus peccata.a se invicem in genere physico noscuntur differre; nam, haec
632쪽
s co Confierentia dec ma n at haec distinctio de sumi debet ab objectis specie diversis, in quo genere furtum auri cscam genti , vel vestis, aut vini Me. specie dicum tur distincta Sec. Verum haec diversitas Peccatorum parum, immb nihil omnino tacit in Ordine ad judicium Sacramentale. bene Vero illa distinctio specifica moratis. quam ex declaratione Concilii Tridentini' L. I de Sacram. paenitent. cap. s. oe can. 7. Ec communissima Theologorum opinione in confessione tenemur exprimere, sicut Mcircumstantias speciem mutantes.
At verb, inquies fortassra . undenam igi-qur colligendae sunt illae diversae rectitudines e4Σ. esse colligetidas partim I. ex diis versiis virtutibus, ut jam dictum fuit quem, admodum enim quaelibet virtus habet suum peculiarem finem honestum; ita pariter habet suam peculiarem 'rectitudinem Sc hoαnestatem, veluti constat de virtute fidei, spei ει charitatis partim etiam 2. colligi possunt ac debent ex formaliter diversis praeceptis, id est, talibus, quae tendunt in for maliter diversos fines. EX. gr. PraecePtum jejunii eb tendit, ut per saluberrimam hanc
.a; abstinentiam marceremur in corpore despiritualiter vegetemur in mente, dum caro
subjicitur spirituit e contra praeceptum de audiendo Sacro immediate tendit & intendit honorem ac cultum divinum; quam
ob rem haec duo praecepta idem judicium
633쪽
De Pereatis in ge*ere.' sgi formandum est de aliis) censentur formaliter inter se distincta, ita ut quodlibet habeat honestatem Se rectitudiuem ab alterius rectitudine distinctam. Econtra tarimen, tametsi idem in g. jejunium ex eodem tamen fine, scilicet maceratIonis lec. diversis Legislatoribus, vel ab eodem quidem, ast, diversis temporibus supponatur / Praeceptum, hujusmodi praecepta non foris maliter, sed materialiter potius censentur . distincta, ut proin contrafaciens, Sc jejunium frangens, non duo specie distincta, sed unum duntaxat peccatum committat, juxta communissimam Doctorum. Dices adhuc. Dantur peccata specie di- sincta, uti sunt vitium prodigalitatis ScaVaritiae, quae tamen privant eadem rechiis tudine, M opponuntur eidem virtuti, sciliiscet liberalitatis r ergo distinctio specifica
moralis non recte colligitur ex diversis privationibus &c.
Distinguendo aras. Vitium prodigalitatis εc avaritiae privant eadem rectitudine subalterna, concedo. eadem rectitudine in specie infima, neg. anrs. cum confieq. Virtus
quippe liberalitatis, utpote consistens in medio , sub se continet duas rectitudines speeie infima distinctas; nam recta ratio ridictat , qubd homo nullatenus debeat exiscedere limites liberalitatis, Sc excedendo in- , currere vitium prodigalitatis: dictat insi-
634쪽
per quod non debeat ab eadem deficere per nimiam tenacitatem, cte deficiendo inicurrere vitium avaritiae, quae duo dictamina in morali hominum existimatione multum inter se differunt, veluti fusius declarat 'Mastrius in a. lib. sent. disp. o. ae peccati art. 3. n. s.. oest ri Dices iterum. Furtum Ueniale M mor tale specie morali inter se differunt; cum unum sit veniale, alterum vero mortale Peccatum, Sc tamen opponuntur eidem virtuti, M privant eadem rectitudine justiatiae in specie infima: ergo resolutio data non subsistit, neque ex privatione reretudinum recte arguitur distinctio specifica peccau
144. quod peccatum mortale differat qui. dem a veniali specie morali non quacumque, sed Theologica, scilicet in Ordine ad confessionale ; alia quippe est rectitudo, seu etiam dictamen rectae rationis, quo jubemur DEum non offendere graviter, ne que nos ab eodem similiter avertere per gravem laesionem proximi: aliud vero di.ctamen, quo recta ratio nos monet, ne DEum leoiter quidem offendamus, aut nos
ab Eodem secundum quid avertamus , permodicam proximi nostri damnificationem. Et quia species Theologica peccati idem vult dicere, quod facies rei, seu peccati; hinc merito peccatum veniale, de mortale qui μ
635쪽
Da peccatis in gra ra. sua talia dicuntur differre specie morali , Theologica ; quandoquidem Theologusi prudens longe aliud judicium ferre debeat
Me peccato mortati, vi cujus peccator gratia I EI simpliciter excidit , re poenae aeternae )' . ' Teatum incurrit, quam de peccato venialiv. g. furti, vi cujus peccator nec se ipsum Iimpliciter avertit, nec gratia DEI excidit, neque proximum graviter laedit. Quare i ad hanc instantiam in forma negari debet minor cum conseq. Videatur R. P. Κressia 'ringer additi post. n. -α ad π. 3. dist. I, aetiolog. mor. R. P. Remensiuα Quaeres Tilm6, undenam desumi possit vel debeat distin stio moralis numerica pec
i Distinctio moralis numerica in or-M idine scilicet ad confessionem , in qua juxta
Tridentinum suprὲ tenemur hane exprim sto desumi debet ex actibus pravis volun istis, moraliter completis, ac consummatis, ita scilicet, ut tot committantur numero diis tincta peccata, in confessione necessario explicanda , quot actus pravi voluntari hconsummantur, seu etiam repetuntur. Hanc velut regulam universalem ex commuin, D
636쪽
cinferentia decima Muaties ab eadem voIuntate actus peccaminon Consummantur, Sc complentur. Et haec quidem regula satis plana est: advertendum tamen est, qubd notanters s. Dixi: distinctionem moralem numeria eam esse desumendam ex actibus moraliter
completis o consummatis; pro cujus pleniori
intellectu notandum venit, alia esse peccata mere interna, alia verb peccata externa.
. Prioris generis sunt illa, quae mere intra - mentis latebras, seu, iit alii loquuntur, in corde consummari possunt, ac sesent, veluti sunt v. g. odium Dei vel proximi, item hinresis, invidia de sitnilia, proptereaque appellari solent peccata interna, fieri quippe, Potest, ut aliquis evadat verus ac formalis haereticus esto non excommunicatus modb in intellectu foveat de assentiatur ali. cui errori contra aliquam veritatem a Deo revelatam. Alia e contra appellantur Pe catae externa, eb qubd praeter internam male. volam voluntatem ad sui consummationem insuper requirant opus quoddam exter num; nam ad homicidium v. g. aut fu tum consummandum non sufficit solus actus internus v. g. furandi vel occidendi, sed in. super necessum est, ut interveniat actus exs- ternus. utputa contrectationis rei alienae, trajectionis Sce. veluti quisque prudentum facile capiet. Idem suo modo tenendum
est de actu detractionis , seu etiam diffam
637쪽
De Peccatu in νηere. sc i tionis, fornicationis, adulterii & similium.
Iloe notato . . . ' R. jam etdb. Peccata mere interna toties s4 . . numero multiplicantur, quoties actus interis nus repetitur. Econtra Z. Peccata external toties numero multiplicantur, quoties actus exteriores peccatum Physice, te moraliter consummantes, atque complentes repetuntur. Ita Reiffenstuet L cit. n. 11. O s .Laya ann I. r. tr. 3. c. s. n. I. Sporer tr. r.
pressem. c. - . sest 3 fiere. Ratio hujus facile colligetur ex mox diactis r tot enim committuntur numero diis stincta peccata in confessione necessarib . explicanda, quot actus maligni seu peccaminosi consummati voluntarie repetuntur: at, quoties peccata mere interna reassumunis tur; quoties etiam actus externi idem pec catum moraliter complentes de consummanis νtes iterantur, toties peccata consummantur rergo totidem numero d/stincta peccata in . confessione necessarib exprimenda comomittuntur. Ex quibus facile liquet, quod toties pecces mortaliter peccato interno, quoties odium in D Eum, vel proximum Conceptum voluntarie renovas intra laterihras mentis tuae. Similiter peccato externo toties peccas, quoties s. v. pollutionem Procuras, vel copulam cum aliena consum mas &e. quia scilicet haec peccata semper censentur physice, α moraliter consummata.'
638쪽
εμ e serentia iacisa -- . neque enim una pollutio cum altera. vel una copula cum alia, habet connexionem moralem, vel ullam dependentiam, aut subin
Verum tota haec res de distinctions materica peccatorum, quae ut verum fatear is difficultatibus non caret; eo quod , sit jam insinuavi in Theolog. Sacram. para. a confer . r. n. ys. 'tissimum a morali hominum judicio quod, utique inter omnea aequale non est dependeat nihilominus; ni fallor, captu facilior reddetur per seque res Casus practicos, Se Corollaria mox su secuIura. Quare si
solvuntur Casus practici circa spe,
ciem. Sc numerum Peccatorum. - di mendum.
Ira ius bomo optima volantatis, μοι contimis scrupulis continuo exagitatus, hamnlis, totis viribus conatus fuit ,. ne unquam DEUM. Teno. M. Ossenderex. Quia ramo fine dabims'nexora diabolo) ex stimarit, si haremus ex molastissimo illo ct continuo labora non repor tuust, nisi continuam conficientia sua, inquiesti um. Iam etatem hos tandem damnaurens
639쪽
De Peccatis in genere. eationibus succumbens , firmiter secum statuit, . quod proxima tentatione, vel oceasione mi o cursura νelit peccare mortaliter, ut tandem exisperiatur, o sciat, quomodo homo peccato moris i ' i . j eali obnoxius se habeat, vel quidnam tunc sua ,. - . conscientia esset dictatura. Herum bonus Titius γvix tale propositum conceperat, dum grais ivioribus conscientia stimulis, ac furiis exagitatus, sine mora cucurrit, ut inveniret quempiam,
qui se a tam perverso proposito avolveret. Iam ad nostrum propositum quarere licet, an vel γquomodo Titius in hoc facto peccarit, o fuerit constulendum, vel agendum Consessario, cui retulit casium mox narratum N. ad primum. Τitium, si tamen reipsas a. voluntarie ac deliberate illud propositum concepit de quo merito dubitandum videtur, eo ipso, qudd lemper conatus fuerit resistere, prout constare debet ac potest ex dictis supra de Conscient. scrupul. Confer. r. n. 26 a. O seqq.) Titium, inquam, sine dubio graviter peccasse, peccato tamen speciei innominandae potius. quam nominatae seu determinatae. Ratio est: quia tale pro- .positum non repugnat cuidam determinatae virtuti in individuo. prout consideranti pa
tefit, sed potius generali illi principio M
regulae morali, vi cujus jubemur declinare a mala, ct facere bonum : et go cum Titius solum sese resolverit ad peccandum morta- .
640쪽
s ς8 confersntia decima nctna liter, non determinando se, in quo genere, vel in qua specie peccati; clarum est, quod nequeat dici peccasse in quadam certa spe. eie. prout jam supra Confer. 3. .. Fr. Cum P. Herinex idipsum tradidimus. Secus tamen dicendum foret, si Titius tentatus contra aliquam virtutem in individuo ing. Contra castitatem, sese resolvisset, qu bd proxima occasione sibi oblata vellet uti, tunc enim procul dubio determinare posset, cte hoc ipso teneretur, an cum hac, vel illa persona, vel quo modo &e. Hac de causa
s 42.-j m ad adum, a Confessario fuisse in
hoc eam indagandum I. an revera deliberato animo conceperit dictum propositum ' saepesaepius enim vere scrupulosi existimant, , immo asserunt. se consensisse, aut succu. huisse tentationi, tametsi in veritate rei consensum minime praebuerint, prout jam kιι prox. citi animadvertimus: si tamen fatea-- tur, se reora illud propositum deliberato animo concepisse, tunc st. Oporteret eummaminare, an non cogitaverit de aliquo Peccato determinato, vel, an non in aliqua materia determinata, circa hanc vel illam Personam &c. tentatus fuerit ' quo supposito Confessarius baud difficulter poterit colligere speciem , α qualitatem peccati commissi a poenitente. Et adhuc facilius ni fallor eidem, utpote homini optimae mentis, persuadere poterit, ne deinceps um. quam