장음표시 사용
251쪽
attinet quemquam nominari Τ ), qui sint rerum exilus consequuti. Nos, qui illam custodem urbis η, omnibus ereptis nostris rebus ac perditis, violari ab impiis passi
hent u circumspicit haec celeriter animus . . Copp.Vicit. h. idem, sed omisso hinc. Ed. Sturin . . circumspicite haec Celeriter animo is, edd. Paris. Car. Ste-Phan. Lamb. et Comm. ut nos edidimus. In loco Cicer. Pro Sulla , quem laudat Da v. dicitur ris circumspicite Paullis per mentibus Testris . . Huno Goeren Eius locum, et id , quod Cicero dicere non potuerit circumsρicite bre- Miter , ut complecti br iter dicitur, ad defendendum illud cele)iter adfert, quod merito hoc loco incommodum
Censuerunt Wagri. et Rathius. Patillis. per sane vel diligenter melion conveniret. Rathius igitur celeriter ante conis sequuti positum vult. Wyttenhachius in eamdem plane sententiam ad verba circ. cel. an. nullus, ait, hic est Ioeus celeritati mentis; adverbium suo loco reponendum in sine : ἀ qui sint rerum exitus Celeriter eonsequuti . . Quod quo diutius considero . eo magis adducor, ut verum Censeam. Cur enim celeriter circumspiciam potius,
quam alio quocumque modo p Neque eo aliquid proscitur, quod Goereng.
celeriter graece vertit ευ ταχει. Nam eadem sententia exit, ad quam merito . scripsit; nullus hic est locus cel ritati. M .
. Nihil enim attinet quemqtiam
nominari. Wagn. ait, se, quid Parenthesis non enim , etc. sibi velit, Pror non assequi, quum nihil impedi- verit, quo minus coram a mi Cis no minaret aliquem . eo nihil debebat osseudi. Certe vi non attinebat quemquam nominari in , quia et notissimi erant familiaribus Itomines, et odiosa
nomina alibi quoque Cicero signiscare Potius, quam eloqui solebat; vἰ de modo
Parad. II, SI I; Parad. IV, S a . M R.
g. Illam custodem urbis. Ex his qua Plutarchus in Cicer. p. 876 , scripsit.
x xc , ΑθηΜα Ρωδης Pri t. Id est, MEa Ciceroni probabantur ζ ac Protinus Palladis simulacrum quod jamdiu domi locatum supra modum colebat, in Capitolium delatum dicavit, subscripsitque, Palladi Romae custodiri. Ρalis
ludis enim consilio et Ope Conser a tam a se urbem opseressa Cutilinae conis
inratione saepe Cicero dixerat: id quo
in Poematis etiam celebrarat, deaeque se carum scripserat. Sallust. De Iam.
in Cicer. S a 4 : . Quem Minerva artes omnes edocuit : Iupiter Opt. Μax. in consilium deorum admisitis. Custodis urbis Minervae, sic ad Attio. meminit, lib. VII, epist. 3 : M Tamen illa quam
scribis custos urbis, me praeclarae Inscriptionis memorem exse cogeret M.
Iulius obsequens , de Prodigiis,
ea P. III 8 : in Turbinis vi simulacrum, quod M. Cicero ante cellam Minervae
pridie quam plebiseito in exsi Itum iret, posuerat, dissipatum memhris pronum iacuit . fractis humeris , brachiis. Eapite, dirum ipsi Ciceroni portendito.
Tun N. - Iliam castodem urbis. I. e. statuam Minervae πολtουχου, quasi urbem tenentis, quam Cicero domi religiose colebat, deposuit in templo patris ipsius, id est. Iovis Capitolini.
Rntequam exsulatum abiret. Vide Ciceronem in Epist. ad Div. XII, a s. W.
252쪽
n Ora Sumus, eamque ex nostra domo ipsius patris domum s detulimus, judicia senatus, Italiae, gentium denique omnium, conservatae patriae ' Consequuti SumuS : quo quid accidere potuit homini praeclarius Quorum scelere religiones tum prostratae afflictaeque furit; partim ex illis distracti ac dissipati jacent: qui vero ex iis et horum scelerum principes fuerunt,
s. Patris domum. Ernest. dedἱt a ex nostra domo ipsius patris domum ., omisso in . quod operariam ineuria ex eIdisse videtur, quum nihil motitierit, et omnes ad tintim liuri illud exhibeant. Attamen Cieero aliquando domtim in hae eonstruetione eum genitivo easu posuit ahmiae in. Vide Cie. de osse. III . 3I, Da. ω aeeurrisse Romam et eum prima laee Pomponi domum venisse dieitur ia. Ita edidit Ioeum Bele
o. Iudiata senatus, Dialiae, genistitim denique omniam, conserMalaepa triae eonseqntiti stimtis. Ita legitur in vulgatis, neque causa est eur haneleetionem improbem. In vetere tamen libro, qui est apud me. quemadmo dom hie loeus legatur, debeo ieet rem monere t vi Iudicio senatus . Italiae , gentium denique omninm, Conserva tae patriae nomen consequuti sumus M. Notum autem est Cieeronem Patrem Patriae appellatum fuisse. Eas . Iudieiia seniattis , Italire. gentium denique omnium, eie. Legendum Puto, in iudieio senatus, Italiae, gentIum denique omniti m. conserva ae patriae imat;monium eransequuti sumus . LAMB. - Itidicia sentittis consereatra
patrio. sie Optimi mei Bros. V; n. Gud. I . Dr. I , reliqui deterioris sumIliae eum duobus OxOnn. de Conseris vata Patrἰain, quod eum aliis Wagra. probat: alii aliter loco, quem assectum Putant, sutenrrunt. Perperam. Saepe V. Ge. pars tertia. sie auctor genitivos enm duplieI relatione ponit. Tnse. II, IS. 35 : . Labores , functio quaedam vel animi , vel eorporia graviorIs operis et muneris M. Tuscul. III, Is, 3s: in Habes scimam Epieuia vitae beataeis. Ibid. IV, 6, t 3 : Praesentis autem mali, sapientis an sectio , nulla est .. Commata hoe Ioeo tollenda sunt. Hi genitivi dupliees ex Graecorum ratione postustitit. vide Naithiae Grammat. Graee.
ina periodi emendatio detilia Vietorio
ae TDrnebo. Antea legebatur, a quo seelere, ete. illis distrae lae ac dissipa.tae iacentis. GRCT. - Quor. scelere. Nostri quoque et Grere ii omnes libri exeepto uno , in quo est quos, habent illud quo, quod, cum lectione distraetre ae dissipata'. oecupat praeter codd. plerosque 31ss, etiam edd. Ase. I. I, Crai. Heris. Brut. Ald. Ita eod. M. post seelere scribitur tamen. In ed. Latrab. quorum autem scelere. qn d probabat Rath. in Copp. Vi et t. . Ex Nno cod. enotatur gno m. In eod. Cr. legitur religionis. Vocem inmeiectam vult Wagna ut ratiosam et sententiae gravitatem infringentem. eiquestis ragator Rathius. Abest etiam mparticula ab edd. Aseens. I, 2, Crat. Neris. Car. steph. Ald. Lamb. sturm. Gotho . sed quieumque ad totam sentent Iam animum adverterit, sartateeta volet h. l. omnia. M R.
253쪽
ot prarier ceteros in omni religio no impii, non solum vi tu cruciati at liae dedecore '. vorum etiam sepultura ac justis exsequiarum δ cartierunt. 43 urgi NT. Equidem ita agnosco, frater, et meritas diis gratias ago : Sed Nimis saepe secus aliquanto videmus
evadere 4. - MAn C. Non enim, Quinte, recte existimamus, quae poena divina sit; et opinionibus vulgi
rapimur in errorem, nec vera Cernimus. Morte, aut
ia. Non son m mi a erticiari vilqtie dedecore. Dure arce plus est a Grulero ambinus, quod reposuerit vition sciis Itim vita cum crueiatu atque dedero
re, verum etiam Repultura . . . came
rant α. Mihi tamen in mentem non .enit commodior ulla Ciceronis emeri dandi ratio. Certe scriptura, quam dant eodices . non est aliaeera. D v. Non solvim Disa , crueiati δε eore, merum etiam. Ita probante Handio l. e. eorrigendum censuit sic retir . et
ineommodum illiad atque inseretant. duobus exceptis apud Grer. ita quiho, nonnisi ae interponitur. Brutus e nisjeei vitae eruciatu atque dedecoreis: a d qnomodo tum Convenit Carvo mn p Pearetras : M vἰtae crve;ati dede eore M ; sed et facilior et eotieinnior est Gine. ratio ς Wopvensius, Leet t. Tuli. pag. Itie. v Ita cruciati, atque deeore, verum etiam . ete. in Came. ni. aIt, vita atque decore. sed, interposito eruciati, unusquisque primo adspeetu cog Itaret. eos a vἱta et deeoro erueiatos . die; . sitici nihil esset in misitis. Ernestus, eui neque Lambini, ne itio Pearcii ratio satis placet, ethniua quidem, qnia debeat hie es
nomen quod conjungatur cum Eviruertiner is si tamen, pergit. intelligi potest sunt. legam : non solam et iri eruise ori dedecorer in altero intelligi I add. debet i moritii, quod fortasne excidit . . Goffrenet. In edit. mIn. edIderat non solum vita, emeIat; at ane cum dedo ore in. Rathitis : vi non solum vita ortietati inscitula atque dedecore fiunt. .
quia videlicol d;eat Cie. pro Cluent cap. v et . I 6 , - indicia. . . operta de-dee re et infamiain. Censor Wagner . ed. Ηa emas vulgatam defendit . ut sit vi vita eruciati atque dedee re . . s-gura , quam vocant l, διά . proia vii ae dedecore cruciatim. Egregie sei. licet i Nκ. - Non solum vita crueiati ni tio dedecore, vertim, et . Desideratur noti modo sententiae absolui I , sed etiam copia et concinnitas.s tigris es ia non solum vivi eruciatu
animi eam dedecoris infamia vexati Obrutique sunt, sed etiam in m rte ea erunt sepultura et justia ex equiarum α. Pertinent haste ad P. Clodium. iiii talem exitum habuit. Cons. Cicer. In orat. Pro Milone, cap. x3. W. Videa, Wyiienbaehio Ernesti lecit nem et explIeationem probari ; quod aperte sistiis vit ad marg. ed. Grer. min. M R. a 3. Itistis exseqtitarum. Id ob Clo. dii eadaver ait, quod sitie imaginibias exsequiis, pompa, laudatione. aenii-n,inlatum, dilatiIandum prope cantistitis relictum est e ut In oratione pro Milone ,er bii. TURN . I 4. E d. e. Id est . e nis . Alium
ac petiti mero eventum et exitum videmus. TURN .
254쪽
DE LEGIBUS, LIBER II, i 7. 659
dolore corporis, aut luctu animi, aut ossensione judicii si, hominum miserias ponderamus; quae lateor
humana esse, et multis bonis viris accidisse : sceleris est poena tristis si, et praeter eΟS evenis S, qui SeqUUntur, per Se ipsa maxima est. Vidimus eos, qui, nisi
odissent patriam, numquam inimici nobis fuissent ardentes quum cupiditate, ita 7; quid agerent, modo
mines male de nobis iudieant et existimant. Alibi est in ossensio existimationis hominum is. Earg. - offensione judieii dictum ait Wagri. Pro damna
tione in iudicio, ni offensio belli pro
clade in bello accepta ; orat. pro lege lanii. s. Cum Ernest . iacit G cerenE. Sed Beterna ad Cicer. de os . III, 8,
36 , ait : . offfensio iudicii, quidqnid
obloquatur GoerenE. est ignominia et calamitas ex condemnatione, qualis
accidit e. g. P. Rutilio Rufo m. Quo mihi nihil videtur certius. MOX cod. Cr. inverso ordine habet bonis multis; in Copp. Victor. b. est accedis
r 6. Meleris est poena tristis, et Printer eos erentus, qui sequuntur, per se 9sa maxima est. Optime Seneca, EP. TCVII, Pag. 48Ο : in Prima et maxima Peccantium est Poena, Peccasse: nec ullum scelus, licet illud inrtuna exor- Det mnneribus suis, licet lueatur aevindicet , impunitum est ; quoniam Meleris in scelere supplicium est. Sed nihἰlominns et haec, et illa secundae Poenae Premunt ac sequuntur lego: in sed nihilominus adhuc et illae secundae poenae Premunt ac sequuntur in ),
timere semper, et e Pave&cere , et fie-
euritati dissidereis. Lieet ibi legas hanc in rem plura, ut et apud Stobaeum,
Sem. xxxv, Re interpretes ad Cicer nem pro Milone, caP. 23. DLVI .
Sceleris est pnena tristis. Pro est scribitur etiam in cod. M. edd. Ase. I . I ; autem in edd. Car. Steph. Lamb. Gothois. Ald. Brut. M R. - Est hoc a Platone et Stoicis sumptum, ipsum sibi peccatum, ipsam injustitiam maximam esse Poenam. Quo de argumento disserit Plutarchus in litim de sera Numinis Vindicta , p. 24 sqq. W. Vir doctus in Misceli. Obss. III, I , pag. 68 : . Sensus loci facit ut credam forte legentium esse : Sceleris scelus est poena tristis in. Adjicit verba Senecae a Davisio laudata et deinde addit: is Hoc pro dubia emendatione offer M. CR.
- Schia trio quoque sedit. H. P. a. )valde arridet haec viri illius docti suspicio , proPter verba Senecae: Meleris in scelere supplicium est. ει Certe , ait, ad evitandam ambiguitatem legendum esset . ipsius sceleris est poena tristisis, ut de DF. III. 8, α emolumenta enim rerum sallacibus judiciis videns; poenam non dico legum, quas saepe perrumpunt, sed ipsins turpitudinis, quae acerbissima est, non videntis. Ego quoque cum Wagn. et Schilia. aliquid ad sententiae gravitatem desidero. M . I . Ardentes quum cupiditate, tum metu , tum conscientia. Liber s. Victoris et Paris. habent cupiditatum metu. Sic etiam Turnebi M s. Unde vie ille doctus legit in ardentes tam Mn-piditatum aestu , tum conscientia in I
255쪽
mnentes religiones : judicia perrupta ab iisdem; cor- 44 rupta ' hominum, non deorum. Reprimam jam, et
quod ardere eviditate reetissime dieitur , non perinde ardere metti e dein qncid mox de metti actitat . . quid agerent modo timentes is; ut hie de metu strastra serIbatur. Hujus conje-eturam recepit Lambirius . et aecedit
H. Stephanus, nisi quod ei genitivus
peceatorum vel alius huiusmodi praeis termissus videatur. Reponit Itaquesehediagm. IV, 25. . ardentea tum cupiditatum aestia . tum conscientia Pec torum . . vel serieram . vel Deianorum. Sed geniti ua ille minime ne- Cessarἱus est ; quom eonscientia pro mala cometentIa passim reperiatur. Vide Laetatilium, Div. I t. lib. VI, p. a 4 , 2I. QuIn et ardere metti suistis latine dixeris. Horatius. lib. II. Aerua. m. I9 a Quis iciis luxuria tristive superstitione Aut alio mentis morbo ealetis. Tacitus, Annal. XV, 4 e . Ira magia quavi metu Ceteroa aeretiderant . . Voptinus in Aureliano cap. 36: in Ni quum exarsissent timore qui merebantur offensam .. Nee hie de metti sensua scribitur e nam si Noster inbiieit, vi quid agerent modo timentes . ; addit etiam vivi Asim contemnentes religiones . , quod ad eupiditates quibus agebantur respicit. Licet igitur rationes , quibus emendationem suam tuetur Turnebus, haud sitit fr-mae ς ea tamen ipsa, sateor, non estineoneinna. Nihilo miticia rescripseririm is ardentes tum cupiditate, tum melia et conseientia. . Cicero in Verrem, lib. II, cap. et . Itaque illum In in re metu conscientiaque piseati
anulum atque exanimatum ae vix viis viam relinquo M. Sic is Milonem ntillo metu perteria iam , nulla conscientia exanimatum Romam revertisse . dixit idem pro Milone, cap. 23. DANIA. THa enim enarratitur . quae torquent homines Aeeleratos . eviditas, qua numquam satiatur; metas ue prava consilia 1itit irrita. et Ipsi seelere suo inmmi Iem ruant; conseientia denique male saetorum furiarum saces admovens. et deos iratos iis Oh oeulcia ponens. M .r 8. Itidicia perrepta ab iisdem :corrupta hominum, non deorum. Cod. N. hisdem . sensum Ioel Ernestus sieexplieat: in Perrepta refertur ad vim. corrupta ad pecuniam. Sensus est revasere poenas indiciorum vi aut pecunia , sed non divinas a. Priorem hujus sententiae partem Belerus ad Cie.
qn Ernes . modo explicat, Commode
4 leges ac quaestiones pers ingere in ;aliisque, egregie hune usum illustrantibus. Goerena. in altera hujus sententiae parte scriptum vult : - eorrupta . at hominum, non deorum is ἰ idque probavἱt Handitis i. e. p. 5 a. Neque ego additam partieulam improbarem. si in lihris esset; auget enim vim semin entiae. vel posius eam. quae loco ineat, apertiorem facit. sed . ut saepe apud Cieeronem et alios . aonia, quo enuntianda est propositio, auppletur particula, quae abesse vIdetur tae; te legenti. Vide ipsum GrerenE. ad Arad. II, 29, set , p. r6s. Schura. denique. deleto verbo perrupta, aie legendum esse opinatur : .indieia ab iisdem coria rupta hominum, Don deorum M. Hoc vero est vim inferre et aenientiae, et verbis. Mn. - Vir docius in miseeli.
Obss. III. I , p. 60 : is Clodius in hae
causa non perrumpebat, sed eorrum in
μιαι iudieia. Hoc et tota periodi eonisa ruetici, in qua Ciceronis aulum non
256쪽
DE LEGIBUS, LIBER II, i 7. 66 ID On insequar longius ', eoque minuS, quo Pli S Poenarum habeo, quam petivi. I antum Ponam R. erui
a OSCAS, ansam Praehet conjecturae.
legendum esse et o jura perrupta ab iisdem ἔ eorrupta iudicia hominum , non deorum in. Alia hic sunt. qriae emendationem desiderant, ut videre licet in Davisti notis. Quum Ciceronis libride Legibus corruptissimi sint, major concedi debet licentia conjecturis .. CR. 19. RePrimam jam , et non insequar longius. Interposito pronomine Victorius hahet, reprimam jam me. Sic etiam Lambinus; nec aliter scribendum conjecit Hadrian. Turnetius. Mihi legendum vide inr a reprimam iram , et non longius insequaris. Phaedrus, lib. I, Fab. xxix, 9: -APer quum vellet facere generosum impetum, Repressit iram m. Terent. Adelph. aEt. V, seen. ω, 8 : . Tandem reprime iracundiam atque ad te redi M. Vid. sis et Tacitum, Ilist. IV, 72. DAv. Reprimiam jam me . et non. Quidquid de hoc loco sentias , minime tamen, credo, Da visit sententiae a Cedes, Cor rigentis, vel corrumpentis potius, Ie-etionem scribendo rvrimum iram.
Sed quom n hil facilius seri potuerit,
quam ut inter m et e Bbsorberentur eaedem literae. i. e. Vocula ine. Eum
Cum Goereng. et schiit E. recipiendam censui, ut iacit praeter Vici. Turneb. Lamh. Etiam Sturm . qui deinde nec scripsit Pro es non . Pro reprimianι est Primam in cod. Μ. . Se reprimere
ah aliqua re is dixit Plinius , PanegFr. LXXXIII, p. 425 ed. Schware. Codd.
Cr. et W. sequar Pro insequiar. M R. ao. Tantram Ponam . crimini duplicem Poenam esse disinam. De hoc loco, de variis virorum doctorum senis leutiis et nostra emendatione disseruimus in Exc. VIII; hic tantummodo
librorum lectiones enotabimus. Cod Cr. u Tantiam Poenam merui duplicem poenam esse divinam quod cotistaret et ex. etc. in Cod. W. M Tantum Pe- nam erebi in marg. merui duplicem. etc. . reliqua ut Cr. Cod. Μ. in tamen poenam merui, duplicem quae Constaret ex vivorum animis et ex sa-mn. . . Et judiciorum vivorum et gaudio comprobetur M. In Copp. Vicit. h. ab alia, qua iti Victorii, munia in marg. ed. Aso. 2 scriptum est : quidam legunt merui. Edd. ASC. I, 2:M TE tum poenam Erebi dupl. poenam esse divinam quo Constaret et UET. et C. Edd. Crata ud. et IIeris. Erebi, sed in
Varr. Lecti. merui, tum 2 in quod constaret ex vex. EtC. . Ed. Paris. MI an intum poena merui ... quod constaret ex , etc. . Ed. AId. ω tantum Poenam me- mi . . . quod ConStaret et ex , etc.
Ed. Car. Steph. in tantum Poenam erui et in varr. lecti. ex vet. Cod. tantum Poniam, eruiὶ d Pl. . . quod constaret et exo, edd. Brut. Gothois. ut
Ald. Ed. stu . h. item, nisi quod
habet et pro et ex ς sed Sturm. R. v ta. men Poenam merui. . . RUae Constaret et vex . . . et judiCio virorum ., P - tremum , Credo, o Perarum errore ἔfortasse iisdem debetur , quod in ea dein ed. Stiarm. a. Post ei abest ea. Edd. Comm. Davis. Emest. erb. et Wagn. ut vetus Car. Stephani; Bip. ut Manut. Goer. in ed. min. M lantum
Ponam , metui duplic. poenam quod
constet ex , et . γε in ed. n Bj. re tantum Ponam . erui . . . quod Clanstat et ex.
etc. . Schul Zins t didit, ut Lambiti. ει tantum Ponam brevi, e tu. is reliqua ut Goeren E. ex cuius libris unus habet bona metui. ΜR.
257쪽
duplicem poenam esse divinam, quod Constaret et
vexandis vivorum animis; et ea fama mortuorum, ut eorum exitium et judicio vivorum et gaudio com probetur.
XVIII. Agri autem De consecrentur, Ι'latoni prorsus assentior; qui, si modo interpretari potuero his sere verbis utitur : a Terra igitur, ut sociis domiciliorum Φ, Sacra deorum omnium est. Quocirca ne quis iterum idem Consecrato. Aurum autem et argentum ira
urbibus et privatim , et in sanis invidiosa res est. Τ iam ebur, ex inani corpore extractum, haud satis
a r. Quod constaret ex meaiandis. sie Victorius. Νon antem dubito qui reponendum sit, in quod constat et ex vexandis . : nam Praesens tempus exigit oratio. Sane Hari. sec. Edἰtio Per vetus, Aficens. et Grut . dant. u quod Constaret et ex vexandisis; et hoc no- atrie conjecturae nonnihil favet. DA v. - Quin constet et ex Nexandis. Quinscripsimus ex cod. M. ed. Sturni. et
sententia Ernesti; ex ejusdem et Wa-gneri constet, Cum Aldo nepote. quod ratio grammatica flagitabat, qnam vis Goer. multis locis post ncc. c. itas. Indicativum sequi contendat. Scio id ini dem : sed id tum tantum fieri solet, quuin id, quod sequitur accusativum c. In s. ut Certum ri ita ponitur, ut eius veritas aliunde et dicenti et audien ii sit eognita, neque ita cohaeretuum eo , quod oratione obliqua essertur, ut inde Petideat. M R. XVIII. r. Terra igitur, ut fictis domiciliorum, sacra deorum, etc. Est a Turnebi MSS, quibus adstipulanturilem nostri, excepto quod in iis, sacro; vulgata . . ut in otis, domicilium sa
Terra igitur, ut focus domiciliorum. Sic ex suis et Tumebianis Vss edidit
Gruteruη. At in nostris est . ut focus domiciliniuis. Lego α ut socus domicilii . , quemadmodum repraeseratavit
inter alios Senecam de Provid. cap. 5. et Lactantium, lib. II, Ca P. 4, LO, RClib. VI, caP. 25, 4, Aeqq. DAV. - Ut Deus domiciliorum. Domicilii habet liber antiquus . et ita videtur ab aliquo emendatram e Platone: Γῆ in tu, inquit, ἐστία τῆς ο&ησεως te ρα. URS. a. Ebur, ex inani corPore extra- etiam, haud satis castum donum deo. Platonis verba sunt: Ελε ας δε απο
θημα, prout laudant Clemens Alexandritans. Strom. V, Pag. 69χ ἔ Eusebius. Praep. Evang. III. 8, ut Theodoretus, Thera P. III , pag. 5o. Hoc olitn vidit
Petr. Faber ad Acad. II. 25. Hi C re spieit etiam Lactantius. Div. Inst. VI, 2 5. Pro inani vero Manutius et Lam-hinus rescripserunt inanimo e Lipsius autem ADt. Leel. II. 2, immani. Sed is graeca non consuluit, vulgatainque lectionem morito defendunt Turnebus
et Gruterna. Eorum vestigiIs insistit D. Salvagnius ad Ovidii Ibin, vs. lsa,
258쪽
DE LEGIBUS, LIBER II, i 8. 663CaStum donum deo. Jam pes atque ferrum duelli iu-Strumenta, non sani. Ligneum autem, quod quiS voluerit ', uno e ligno dedicato Α, itemque lapideum . in
delubris communibus. Τextile ne operosita S, quam mulieris opus menstruum. Color autem albus praecipuo decorus deo est tum in ceteris, tum maxime
in textili. Tincta vero absint, nisi a bellicis insignibus. Divinissima autem dona, aves si et formae ah
et nonnulla protralit exempla, quibus
qua quae praetermisit addemtis. Pedo Albinovantis, Eleg. I, a 33 r . Hiepietatis honos 3 artus amplector I nea , Et vorat hos ipsos summa mis usque ginnsis. Iterum. va. 3II: MFH-gidna illo tἰbi , corpusque refertur Inane ... Ovidios in Epist. Sapphua
Phaoni, vs. I 6 : ia Portet ad exstruis etras ecirptis inane rogos M. Idem Mela D. II. 6ri, pleno: ω Coeptis inane animae frigias lethale sequutum est .. Pariter
Propertius. lib. III, Eleg. XVI, 3 o.
D v. - Inanimo corpore. Ante inani. Ego et ex vetere libro, et, ut puto, recte intinimo. Μin e et Iam mcitatio inanimi ex inanir sed antiquum librum sequi malo. P. MLNDT. - Ελιν eae inani eorpore eatraeliam. Lectionem inanimo glossat ei deberi praeter Davἱsimu recte censuerunt Erra. et praeter Wagnem m. post eum editores tune et quare non est. quod Ioca Veterum laudemus ad hane tisum verbi
stum. Comoi. Gothois. quia est idem, quod visoritimqtio. Nequ vero omnes. quod credetat ocer. libet Illam ieetionem habent; noster Onim Cr. habet qtiodevmqne, quod ediderunt Ase. r. I, Crat. Et Her . Em. agri. et Bip. dederunt qtioci quis. videtieet tit respondeat graeeo ὁ τε Tlc, eum Lambino. Mn. 4. Uno e ligno dedi lo. Quatuor Goerengii. nostri ci. H. M. edd. Ago. I, 2, Crat. Herw. Stum. et vetus Caroli si eph. ea- o. vietorius in Copp. h. ex veteri eod. enotavit eato et adseripsit: ω opinor Gineam: Plato enim αυατιθέτω M. Reete. D v. s. Autis. Albus enim color lassitis est. Inserta Omnia arant Impura. siequum rem divinam si Iebant. alba ierant, et diebus sestis. Proinde scripsit
Ovidius. Fast. I. 86: . Et populus
6. Disinissimia vitilem doriri habes olfνm e. ete. Sic non pauci impreMM rem eodicum habent: in aliis anteis qui meliores putantur, adhue depra vatius est, dona habene est formo.
259쪽
uno Pictore uno absolutae die : itemque cetera hujus exempli dona sunto M. Haec illi placent. Sed ego cetera non tam restricte praefinio, vel hominum vitiis, vel subsidiis temporum victus 7. Terrae cultum Segni Orem suspicor fore, si ad eam tu eradam, ferroque subigendam', superstitionis aliquid accesserit. ATT. IIabeo ista. Nunc de sacris perpetuis', et de
Legendum est ex Platone, unde totus Iocus fiumptus est , aνes et o m.
Quare prior lectio verae Propinquior, abundante tantum in ea aspiratione; nam h pro v frequenter capiebatur. IIaec sunt verba Platonis in lib. XII de Legibus, quae Cicero eleganti,si me interpretatur: mi μὰ, ουv εσπια τε
Και ταλλα ἔστω κατα τα τοιαυτααvαθήλατα μεμιμημε,α. VICTOIMUS. . Vel hominum vitiis ... victus. Id est, Ego haec non tam Parce et a Curate defiuio, quia vincor vel hominiam vitiis, i. e. Praesertἰm morum C Pruptione, vel subsidiis tem rem, i. e. quia huiuines nunc Plus Pecuniae POS-sident, quam temporibus Platonis. W.8. Si ad eam tuendam, ferroquestibiciendam. Ita nostri, nisi quod antiquo scribendi modo subiciendam. P. Manutius et Lambinus malebant, subigendam ; at Gulielmius potius
illud tuendam resormabat in ruendam. Bene. GRUT. - Ad eam utendam, femroque subigendam. Vulgo . ad eam tuendam ferroque subjiciendam . . At subigendam bene reposuit P. Manutius ex antiquo libro. Notum illud Virgilii, Georg. I, ras: ω Ante Iovem nulli subigebant arva coloni M. Lucre lius, I, 2I3 : u Terraique solum a ubi gentes, Cimus ad ortus.. Amobius, lib. II. p. 9o : Quum Sanguinem to tum in stilii genda tellure fudissent .
Seueca , Epist. Lxxxv I , ω Exercebat enim DPere Se , terramque, ut mOLsuit priscus, ipse subigebatis. Amm. Marcelli nns, XIV, 4 2 o Arva subigem do quaeritat victum n. Et XXXI , 4ris Quibus et alimenta Pro tempore et subigendos agros tribui statuerat imperatoris. Sic etiam Lactantias, Iib II, cap. 5, 26, et alii. Locus tamen ulteriore caret emendatione. Quid enim sibi vult a ad eam tuendam is pGulielmius, probante Gruter . legebat . ad eam ruendam m. Sed , ut opinor, haud ita loqueretur Cicero Nos ne literula quidem mutata scri himus in ad eam utendam. . Ita Pro S. Ros io, cap. 15: in Tot Phaedia . tam Pulchra, tam fructuosa S. Roscius filio suo, relegationis ac .supplicii gratia colenda ac utenda tradiderat Z . Hoc
modo recte nonnulliquum menda vulgo legatur. DAV. 's. Habeo ista. Nunc de sacris perpetuis. De sacris Perpetuis in Excursin
260쪽
manium jure restat. - ΜΑRC. O miram memoriam Pomponi, tuam l at mihi ista exciderant. - ΑΤΥ. Ita 46 credo : sed tamen hoc magis eas reS et memini, et
exspecto, quod et ad pontificium jus et ad civile pediti nent. - M AB C. Vero ': et apertissima sunt istis de
rebus et responsa et scripta multa; et ego in hoc omni sermone nostro, quod ad cumque legis genus me disputatio nostra deduxerit, tractabo, quoad pintero, ejus ipsius generis jus civile nostrum ; sed ita, locus ipse ut notus Sit, ex quo ducatur qt aeque pars juris ', ut non difficile sit,
IX ea addere visum est, quae ad tυ- turn hunc locum uocarate disputavit Engelbron nerus, i. c. P. 62, Sqq. M'.
meum est: nam ornnes et scripti, et impressi, quos viderim , libri in vera et apertissima sunt in. Mihi et eo Atieis tudo vetus latine loquendi et ipsa sententia vero demonstravit esse verius : est enim pro sane. Sic loquutus est in Bruto, sic alibi. I.ocus etiam do Divinatione, lib. I, cap. 64, mendose legebatur, et vere Pro Nero impressi libri habebant. P. MAN. Ueror et vertissima sunt. Probam lectionem tuentur duo Goerenrii et noster cod. W. itemque Copp. Vicit. b. et ed. Paris. quae primum habet Turnebi Commentarium. In reliquis Omnibus est Ῥera et v. Praeter C d. Μ. in quo omittitur ei. Noster ipse in fine libri I, e. 24: vi Vero e saeis et
xx. Quod ad cumque lexis genus. cod. M. ω quod ad quocumque n. COU . Viett. b. legimus pro legis Venus. Tmesis illa tiostro satis frequeus est, CL de Divin. I, Ia : in quo te Cumque verteriso; de Νat. Deor. II, 3o: quale id cumque est α; de Fin. IV, 25 :ο quod erit cumque visum in ; de Divin.
r. Pro Sext. 3I : in quod judicium
eumque subieratis; quem locum landavit Wagn. In seqq. Cod. Μ. quo ac Poleron. ΜR.
juris. servavimus emendationem Ranconeti, quia el paullo antecedit locus, qui significat argumentum universale, et paullo post agitur de partitione; quam Posteriorem causam sch. qu que ad defendendam hanc lectionem valere vult. Ceterum admodum variant nostri quoque Ithri. In codd. Cr. W.Μ. edd. As . I, 2, Crat. Her . Car. Steph. Brat. Starm. Gothois. est res et ars. In ed. Par. est ν ' ars, asterisco inter r et ars posito, ut sere nostrae lectionis vestigia agnoseas; tu ed. Corum. est quinque ars, ut exhibent Copp. Vicit. b. Pro gu que est quoque in cod. M. GoerenEio plueet res
juris, ut sἰt id, quod nos dies mos Ree1isbegris'. Sed vereor cum Handio, ni haec significatio idoneis exemplis probari possit. Codices duci Goeren xii aliquid simile habent nostrae lectioni;
unus res Pares. alter res Pars ἰ utide
conjecit Haridius Ien. Lxig. I 8ro, a, P. 5 3 , para juris esse glossam, scribendutuque esse simpliciter: . ex