장음표시 사용
81쪽
prudentis '; ea juris atque injuriae regula Sed quo
niam in populari yβ ratione omnis nostra verintur oratio,
populariter interdum loqui necesse erit, et eam legem, quae Scripto sancit quod vult, aut jubendo, aut velando, ut vulgus, appellare. Constituendi vero juris
ab . illa summa lege capiamus exordium, quae Saeculi SomnibuS ante nata est, quam scripta lex ulla, aut quam omnitio civitas constituta. - QiJINT. Commodi US Vero, et ad rationem instituti sermonis sapientiu S β.
dicta sunt bifariam , absolute et relate. Et absolute quidem lex dicitur esse in deo vis nain rae , in homine mens ratio. que prudentis; relate dici inr lex regula juris injuriaeque . Est autem re gula Proprie norma , secundum qua ncorpora ad rectam lineam ordinantur. Est ah eadem origine verbum regere, nomina regis et regni, in quibus significatio habet notionem boni moralia et aetivi. Vocem quidem non habet edit. Ase. 2, eum Honnullis aliis. Μ R. 23. Ea mens ratioque prudentis.
Sehesseros ad h. l. ita : Hoc prudentis mihi valde suspectum est. Nempe nihil usquam quidqnam praecedit de prudente, sed prudentia. Puto plane scripsisse Nostroni, ne est in codice Palatino, prudentis . Cod. M. Prudentis. Neque mihi vox prudentis ita
substantive posita satis Ciceroniana videtur. Ceterum reo te hic contulit Engelbronner. l. C. p. 26. Demosthenis locum in priore or. contra Ari
x 4. Ea juris atque injuria' rmula. Senecu de Beneflc. lib. IV. cap. ratia Legem dicimus justi injustique regu
gernus et usurpabimus, 'u' qua leg . qui non esset in philosophis Versatus, juris primordium esse repetendum Putasset. TURN. 6. Et ad rationem institiali sermo. nis sapientius. Quocumquo demum nomine Lambinus eos sisti diat, qui Ciceronem sic scripsisse existiment, eoruindein tamen me iPsurii esse Pro
steor. Nihil enim urgeo, quod codd.
Oxonn. et Octo mei omnes sic exhi
bent, atque Dav. dubitat, an in ullo libro scripto aptius legatur; quamquam etiam Victor. et Turneb. sic exhibent : Cic. ipse hoe adv. Pro rei conpensentitis utitur II , ep. 7 δ - Ne mo est qui tibi sapientius suadere possit, te ipso ν, Sc. quo modo , Curio, te in tribunatu geras, Cons. Brrat. 42, 155. Accedit etiam, quod sapientia , Si non ex schola , sed populari ratione loquaris. vel proprie de .consilio rei convenienter tum inveniendo , tum exsequendo dicatur. G.
82쪽
DE LEGIBUS, LIBER I, 6. ' 437MARC. Nisne ergo, ipsius juris ortum a fonte 7 repetamus λ quo invento; non erit dubium, quo sitit haec
reserenda β, quae quaerimus. - QUINT. Ego vero ita faciendum esse Censeo. - ATT. Me quoque ad Scri
bit 'fratris sententiae. - ΜΑRC. Quoniam igitu P ejus rei publicae ', quam optimam esse docuit in illis sex libris Scipio, tenendus est nobis et servandus Stat US, Omnesque leges accommodandae ad illud civitatis ge
a . A fonte. Quo i a capite ducere
etiam dici solet : nam caput est foris rest etiam ostium fluminἰου. Caesar, B. G. IV, Io: . Multisque capitibus in Oceanum innuit . . Ad sontem autem
illum et originem iuris. jura et leges
I 8. Quo sint hinc referenda. I. e. ad quod genus, et ad quem usum aint convertenda. Est haec, quae vulgo dicitur, applicatio legum. W.19. - quoque adscribito. Reduximus adscribito, quum adfaribi sit in Ithris nostris MSS et in edd. Ase. 1 et 2, et adscribito in edd. Ald. Crat. Iter . Car. . Steph. Brut. Commel in. et Gothois. vulgata vero satis fulciatur eodice Brax. item c9cerenE. adhibuit,nbi est adseribto eum glossa. adicito. Sehes rus ad h. l. Ita I .In wrialia Priusquam sententiae ferebantur in tabellis, dicere singuli solebam allam, quae excipiebantur et annotabantur ascribis. Ergo qui in eadem eum alio erat sententia, suam adscribi alteri
iubebat. ΜΕ. 2 o. Reipubl. quam vi. e. docuit.
Romanin puta, quam Scipio, qui in illis libris primas tenebat, ad illam
iustitiae jurisque normam. quae libro IV proposita scierat, accommodarat. G. R . Serendi. Non omnia legis lin- Periis cavenda sutit, sed de virtute et
vitio in disputatione multa Ponenda, et de disciplina, et de origine natu
raque juris', quae' res bnnos moresseret. Tu RNEB. - Serendi etiam ... sancienda. Duo sunt h. I. in quibus eum GoerenEio facere nullo modo Possum. Primum, quod verbum sσ-rendi, unide est semen , quia Plerumque in deterius neci uicitur I sed v.
t eum a Davisio laudatum, M. Tusc.
I, 14J, a sero, serui, quod ordinare est, derivari Posse putat; quod huicloeo minime convenit et Plane a Ciceronis loq eudi more alienum est ΑΙ-terum illud est quod ex uno . eod. ten. legi vult et . nec a. Sint O. Mn-eienda in . qui tamen nonnisi vocem sine praestat , eum reliqnis autem nec exhibet. In quo vereor ut mentem Ciceronis ait assequutus. Non enim
ideo serendos esse mores Rit, ne fieri
ptis omnia sanciri necesse sit; nam quae scriptis sanciuntur. id est, vel iubentur, vel vetantur legibus scriptis. non tam religiose servantur, quam quae moribus cum natura quasi populi coaluerunt. Ergo non idem est utrum fiat, neque dicere potest legislator :perinde est Q utrum moribus, an legi-hns scriptia aliquid sanciam : utrumcumque secero, altero sine damno tu Persedere potero. Sed id vult Noster:
mores etiam sunt serendi; su ut euiru
83쪽
cienda: repetam stirpem juris a natura, qua duce est nobis omnis disputatio explicanda. - ΑΤΤ. Rectissime e et quidem ista duce ' errari nullo pacto potest. VII. ΜΑnc. Dasno igitur hoc nobis , Pomponi nam Quinti novi sententiam), deorum immortalium vi, natura , ratione, PoteState, mente, numine', sive quod
est aliud verbum, quo planius significem quod volo,
quaedam, quae, si scriptis modo sancias legibus, non tam certo et religiose observantur. Μ R.
22. Ista duce. Quum aIii philosophi omnes plurimum naturae tribuunt, tum vero vel maxIine Epicurei, quo
rum gententiam sequebatur Atticus. Tu Na
VII. I. Dasne igitur hoc nobis. Ad verba : re Dasne igitur hoc nobis is K. ita: . Est hoc, quod vulgo dicunt, postulatum. Postulat enim sthi concedi ah Attico, omnem naturam, i. e. totum mundum regi et gubernari dia vina providentia. Nam Quintus frater, ni Stoicus, hae de re minime dubita
halae. M R. a. Deorum immortαlium natura. . . naturam omnem re i. Vulgo, udo deorum immortalium vi, natura . . Sed vocem penultimarii negetunt
dices ; primam vero respuit latini
sermonis Tatio, nee eam agnoscunt
editi nonnulli. Ut verum tamen fatear, natura mihi nullo modo placet; nec, ut opinor, ita loquuntur auetores, quin de providentia deorum sit sedimo. Hinc fit, ut Lambin , deleta natura . legat in deorum immortalium vi , ratione, Potestate, etc. m. Forte melius reponas in deorum immortalium ura, Tatione, etc.. Ovidius, Metam. I, 4 : u Sio onns inclusum numero distinxit eodem Cura de n. Livius, IV, 3 : in Rempubl. deorum providontia
curaque exceptam memorabatis. Tacit. An. XIV, II et . Quae adeo sine Cura deum eveniebant. ut multos postaruios Nero imperium et scelera etinistinuaverit . . Prosper de Prov. Divin. vers. 83 : . Quae si cura dei celsa spectaret ab arcem. Et vers. 32 seis Anne a lxerat tum cura det . . Rie
etiam vas. 4 I S. 55r, ac alitii.Vide sIs et Agellium , II, 128. DA . 3. Numine. Dicitur ea pars divinitatis, qua continet ne emetentia voluntatis; quippe deorum potestas ita informahatur a Veterit, s. non ut manibus aut alio instrumentorum genere, quod vellent, emoerent, sed solo nutu; unde illud est poetae de Iove r i. Annuit et tottam nutu trem feeit olympum m. W. - Pro ae quod est alivd is in eod. o. egitur . quod alitia est m. Μ R. 4: Ab eo. Locus philosophiae uber rimus et Pernecessarius de providentia nobis tractandus hie esset, si hoc non concederes, qui tamen Privatim suam propriamque scholam habet. In.haeantem de lege disputatione providen
tia , ut aliis libris a philosophis prohata, Pro consessa Ponitur. Seri P erat
enim verbi gratia' Chrysippus ut de Legibus, ita quoque περὶ προvοἱας . id est, de ρ ridentia. Hic autem a d aqui legunt, et a bonis libris recedunt .
et sententiam CorrumPrata P TURN. Ah eo nobis causa oris. In Oxonn.
84쪽
nobis causa ordienda est potissimum. -ATT. Do San ' si postulas: et en inti propter hunc concentum avium, strepitumque fluminum δέ non vereor cotidiscipulorum 6 De quis exaudiat. - MARC. Atqui cavendiam
est: solent enim, id quod virorum bonorum 7 Est, admodum irasci; nec vero serent, si audierint, te primum caput libri optimi β prodidisse, in quo scripst',
meisque omnibus, et Iam Brux. a deo legἱinr, Idemque Crat. aliaequae edd. plures aervant; ut vix dubium ait,
adesset, neglecta relinqueretur. Estantem ea vera luetio. quamquam Mn.
dena Tumehus reieeit; haud dubia
quod pluralia deorum praecenserat Iaed Cieer. Ie Mepi si me. Sensu enim est : quod nisi concesseris . ut Epi retis . a dei natura et providenistia protianda est ordiendum : eo verodat . stat Iin ad hominem Pergam.
pebant. TUM . 6. Ne qtiis condiae prati m. secum Pomponitis qn sdam ex amieta et sa- miliari titia eamdem sententiam queri es adduxerat, ut sati seiram. T. I. Virorum ιonorum. Quod non 'reprehendo; nam h nomin animi sunt ἰtritabiles. Itaque non damno quo
Epietiret viri optimi nam nullom
g nna est minua malitiosum me studiose dieore eontis Epicurum . . Et prima Tuneu lana . e. 3 : ω In quo m gis est nobis plaborandram, quod mulli iam εα o lihei latini die uniue scrip ἱineonsid rate, ah ΩΡ imἔ, illia quidem virἱa, ned non MLia eruditis . . Itaque joeus est em arebigno et eosque osten. dii qutim rati ne non possint, iracundia pro Meta propugnare a lere. TURN. 8. Primum eripiat viri optimi. . . in quo seripsis. Editur a plerisque omuibus eripue libri. Iieei ntillus liberaeriptus sie expresse legat. Maximae r m pars capistili exhibent. et qui variant, parum tameti discedonti sieetiam E. U. Gnd. uiem. et Visti. e istili r aed Dis . I , eaριι ui. acuti, Casset. evitia. Bria . evtui optimo. His ex varietatibus hae satis elarem videtur. fuisse olim duplex compendium eripe vi, quod destide. una serie, linei que negleelis, aeriptum, ha e leellonum monstra Pert rit. Brux. qui Integra voeum erim Pen dia, sed Item e lita et aine lineis
aer avit. Certe adi et . tertio mani
aptavit. Recte latitae Aldn, et Pearcinacia ut miri e nam sie logendum est. Ita demum etiam vectum serimis habet, quo reseratur. Cunt aulam He rinde de deerato Epionei m. attram ploniasἰαε defenditur ex Acadd II. 3α . roa r . Ita, nobis tacentibu ..is tino Epἱetiri eapite . altero vestro. perceptio et reprehensio tollitur .. G. s. In quo scripsit. Epleortis librem
quemdam κυριας δοξ ac inseripsi . Eu:jus pHma haee est sententia, quam et
Cisero in libro de Div. I N. D. I. 3o J.
85쪽
u Nihil curare deum, nec sui, nec alieni n. - ATT.a a Perge, quaeSO; nam id, quod tibi concessi, quorsum pertineat, eXSpecto. - M AB C. Non faciam longius; huc enim pertinet. Animal hoc providum, Saga X, multi Ple Xy', a Cutram, memor, plenum rationis et CouSilii, quem vocamiis hominem, Praeclara quadam conditione generatum
esse a supremo Deo. Solum est enim ex tot animantium generibus atque naturi S particeps rationis Et cogitationis , quum cetera
quisse deos, re anstulisse. Itaque in illis selectis ejus brevibusque sententiis , quas appellatis κυρiας δόξας, haec , ut Opinor, prima sententia est. Quod heatntia et immortale exi, id nec habet, nec exhibet cuiquam negotium in. Id sic scripserat Epicurras :To in αρt καt α ρθαρτοv ουτε αυτ πρα ματα ἔχει, ζυτε πιλω παο Γροι. Epicurum non nominavit, quod satis Attico notus esset auctor sententiae det quum Inter Re Epicurei disit dice-hant, Per excellentiam Epicurum intelligebant. TURN .io. Multiplex. Callidus, varius. qui tam multa callet, ut 1implex contra, incallidus, neo astutus. TURI . II. Quem vociamus hominem. Exquisitiore usu h. lis Ponitur quem . quod reseratur ad hominem, pro quod. Sio solent subinde optimi scriptores. Tusc. Quaest. IV, Io I in Ex Perturbationibus autem primum morbi conficiuntur, quae vocant illi vo .lLατα m. Terent. Λndr. III, 5, r : in Ubi illie est Scelus. qui me perdidit pis CL I. Fr. Gronovius et Drahenboretuus ad Li-
vium , XXIX, Ia ; item Cortius ad Cic. Epp. ad Div. I, 9, 34. W. - A
, et Stailhaum ad Platon. Phileti.
P. II 8. CR. - De hac constructi no
plura dispntavimus ad ed. maj. Cicer. de N. D. II. 55, p. 442 ἰ Cons. edit. min. ib. p. I 63. Ochsner. ad Oliveti Eclogg. Cic. p. 3o sq. Zumptii Graminmat. Lat. P. 2GI, et ineum in dic mad editionem uiat. Ciceronis de Natura Deor. s. v. qui. M R. - In Proximis : . Praeclara quadam conditione is
illud quadam intendit; quasi dicat :quar verbis declarari satis non potest; quam vim quidam saepius habet cum adjectivis copulatum: cs. Orator. II, 4, Att. II . Isi, de Rep. I, 8 P .. nec Vero nostra quindam est instituendanoMa et a nobis inventa ratio is . Astiir quum ad Platon. Rem p. IV, p. 49 sq. aimilem vim voculae τις explicaret, de hoc Latinorum usu non videtur Cn-gitasse. M R. - Consimilem disputandi rationem iniisse videtur Cicero in Diarto de Republica. ut a corporis animique discrepante natura explicanda transiret ad vim legum explanandam ;uti quidem arbitratur Arig. Mai. ita Seholio ad ejus libri fragmenta , Ρης-2 2. CR. II. Et cogitationis. Cogitatio est quaedam rerum in animo ngitatio et comparatio. Ea autem rationis est, et
lib. II i de Nat. Dcor. III, 28 J. ratio
86쪽
est autem, non dicam in homine, sed in omni caelo atque terra, ratione divinius P quae quum adolevit atque Persecta eSt, nominatur rite β sapientia. - Est a 3 igitur, quoniam nihil est ratione melius, eaque et in homine, et in deo, prima homini cum deo rationis Societas Inter quos autem ratio, inter eosdem etiam recta ratio F communis est. Quae qilum sit lex, lege quoque consociati si homities cum diis putata di sumtis.
esse dicitur his verbis : in Quae libido, quae avaritia , quod facinus, aut suscipitur, nisi consἰlio capto , aut sine animi motu et cogitatione , id est, ratione perseitur Θ A Iterum II, e u Illud autem quod viticit haec omnia, rationem dico , et si placet pluribus
Verbis , mentem . consilium . prudentiam , cogitationem , ubi Invenimus p. Itaque ratio et cogitatio idem sunt. TURN . - ΡOssunt tamen duo .haee verba nensu diverso accipi. Ra inito IlItid est naturale lumen quod in homine icivenitur, et ei vel invito assaiget. Cogitatio autem designare
potest ECtivam operationem meratis, cujus ope homo agit in suas cogitatio
nes, seu Veritatem quaerat . seu vera
inventa disponat atque ordinet. Cogitatio, mea sententia, idem sonat ac verb. galI. rese Mn. 'I3. minatur rite sapientia. Rite non tantummodo est recte, vere , -- te , sed etiatu convenienter inri divino, unde ritus dicuntur eaerimoniae Sae e. W. Pro seq. est in cod. M. legitur ei. M R. I 4. Rationis societas. Idem in Cominpendio sera letitiarum Stoicarum scribit
e Pt φυσM ηόμος, quem Io . cum inpra converti. Id etiam Cicero, de ciat. Deor liti. II, cap. 3r, declarat his verhis e . sequitur ut eadem sit in iis quae humano in genere ratio, eadem veritas utrobique sit . eadem lex, quae est ineli praeceptio, pravi depulsio : ex quo intelligitur prudentiam quoque et metilem a diis ad homi ues Pervenisse in. Ad reni votifer
Aia et de Chrysippo, P. I 3. M R. 3 5. Recta rario. Ratio duplex est Stoicis, ni ait Porphyrius περὶ Mτοχης, ΙΦΙ, a, ληος Mo*οοικος καὶ ivδιαθετος, id est, ratio qu- in pronunt a-tione est et in cogitatione. Rursus eAt eodem auctore apud eos λωτοῦς κατωρ -
θωαευος καὶ προαρτηαεvος, id est . ratio recta eL vitiosa. Dicitur etiam λόπος οροῖς, qua ex sertitio e contra Stoicos Porph3rius etἰam argumen latur.
IIaec qui repetunt e Gorgia Platonis,
16. Lege quoque consociati. Pal. quartias et Fabric conciliati, quod Grutero non dispi Ioet. Sic etiam onostris' Paris. Reg. Hacleiam sec. ab emendatrice Inanu , et Ven. I 4 I; nee eorum fidei non credendum Puto.
Λccedit et Medis nisi qnod is librarii
vitio conciliari repraesentei. Vid. lib. IIliat. Deor. cap. 3 . Din. - Concialiati homines. Ita eum Da v. Ga r. et
Sehuigio dedimus, quod etiam Belertis prae se , laudans nostrum locumFad
87쪽
Inter quos porro est Communio legis, inter EOS COmmunio juris est. Quibus autem haec sunt intcr e RCommunia 7, et civitatis ' ejusdem habendi sunt. S, vero iisdem imperiis et potestatibus s parerat, natalic
et eod. M. in qGO tamen librariI Ineptia peperit eonsiliati: post Horea
vero in marg. reliqtiorum librorum lectἱonem consociali hahent . in qua ego seriptione interpretia sive glossa. or; manam agnoseo. Ad rem Eonser
monstro; ego solo et nium non serenis diam, et locea inter eos ex linea praecedente male repetitas esse a librari Is vistimo. Quare riteIendae potitia, quam cum Da visio corrigendae uiden
Quasi vero Cicero, pueri instar, in iis, quae subito scinderet, pronomi ritim raticinem distitignere nos potuerit lIdem etiam eoniecit inter ipsos, ut Magnerus inter se. Qtialia si seripsis is et Cic. non mutavissent librarii I
I 8. Cistratis ejusdem Avibandi. Ha Alsica sunt, ut ex quarto lib. de Fin. cap. 3. ἱntelligitur, tibi seriti ἱine de Stoicis : ω At qoanta eonantur ξ Μun.
mantes e se, nee solum arat inanies.
aed etiam rationis oram potes, Into --que quasi eivili Eoneiliatione et mei tate coniunctos . nnum mundum . ni communem remptibi. atque urbem aliquam regentes M. Ruraiam eap. set r. Est en Im mundus quasi pommunis deorum a que hominum d intia, aut urba utrorumq- ω. Numqtiamne igἔ-tne isti expergiseentur qui haec mismolant esse PlatonIeap TD N. - Ex stoieorum deeret , ali Wytt. totum hune mundum esse civitatem deortimet hominum, eritis sit princepa -mmus ille omnium rorem creator, Augustinus sibi ot nomen et proposἰtum sumpsit illius Operis, quod est in sitata Dei. Iam e . Ge. de Rep. lib. I. P. II, pag. 3ο. edit. Tub. tibi ostris mundus hie totos. quod domi eIIIum
quamque patriam di nobis communem Aeetim dederunt, . M R. rs. Imperiis et potestatibus. Deci inmmo tamquam magistratui. eiusque rationi et numini, nam eius imperio et potestati, ut magistratui. obediunt. Imper;a sunt,' Inquit Festus. qntim quis p-eat exere; ui: pol talea.qiamia quis negotio a populo praese me. Ulpiano potestas est merum imperium Nitti etiam eum imperio et Potestate in provincias alἱqui dicebantur. Imperia et potestates Anni magistratus. qnos Penea ditio est summae rei putil.
Hic praepotens deus intelligi iue ex
88쪽
etiam magis R. Parent autem huic caelesti descriptioni 3. mentique divinae, et praepotenti deo : ut jyni unive sus hic mundus. una civitas ' communis deorum
atque hominum existimanda; et quod in civitatibus ratione quadam, de qua dicetur idoneo loco. agnationibus familiarum distinguuntur status, id in rerum natura tanto est magnificentius, tantoque prs
eius a Intima ratio. Qtia de re Iib. II agemus. TNax.-Io. Canneg. In obsa. mbeeli. Q. 6, p. 39ο sq. . Mixtum hoc imperium alio nomine potestas appellatur. Dieo paueis r imperium est magistraturam majorum 4 pol tas minorum. Imperium Romae habebanteon ules. dietatores, praei res, interreges. Qui vero magistratus ita in riores exant, potestatem habebant. tit aediles Curtiles. aediles plebei, uti huni plebis.)quaestorea. - Atque haree ausa. cur imperiam et potestateme inpliarea diatInguant hoc modo . ut
disseremiam, quam dἱxi sae; Io Intelligas... Tum laudat Ciser. Philipp. II,
Eap. 21, et nostram i eum itemque
de Lem. II. ra. alieItque r . In quana tamen Ioeis imperiam et ρο- tostris illos designat, ut saepe alias, qui imperium et potestatem habent
ete. . Ca. 2 . Sa vero iisdem imperita el ρ ιestratibias parent si, multa etiam mvi. gis. Parena autem hiate ea lesti deser Prioni. Vulgo, vi si vero iisdem imp riu et potestatibus parent et mnllo
ensum ricti pariat. Noa uero due u Paria. Reg. et Ven. a 4 a, hune Ioeum
Testituimus. sie anteis hahent ii libri . . Si mero uadem impeAis et potestati bis parent ei Ven. ee multo etiam
tis in impariis. Ue. Quod ad sensu ni eum navisio saeimus. Deque vero ei voeniam si sine librIs adisii totidam duximus, neque quam Gree. in edit. min. ante mtillo addidit M. Illud multo etiam magis rea pondet graeeo κω πολυχε μαλλιου; intellige e vietum eiusdem
ei titilla aurit .. Μ R. 2 a. Descriptioni. summae et nitimas
legi eius. id est rationi et nomini utina dei eia reliqui dii et hominea parent.
Eat autem hie deseriptio. ut vulgo loquimnr, Dedinatio et conati tuliO. T. I a. Una ciὐitas. Post eluitas addi dirutis sit, quod vulgo abest, eum Coer. et se h. ea in lue vocem deside
rabat etiam Urit. In ita editioni, , qui eat habent, Ia sne periodi addit ; v. e. In edd. Paria. Comm. Lamb. agn. In edia Me. 1 legitur e omioeo est, et recte quidem, quum protiι haheat unde. Fallitur igitur Goee. exedelia in om thus huetisque editionibus vo m sis suisse desideratam. quod etiam credebat Wyri. Ma. α 3. Agnneionibus iamιάα m. serie generia per Personas virilia aeditia rnam mulieres. etsi in agnatis sunt.
non dἰ,tinguunt Iamilias. aed .iri. SIest ut quidam patrieti sint . quidam
89쪽
clarius, ut homines deorum agnatione 4 et gento
α 4 VIII. Nam quum de natura omni quaeritur, disputari solet et nimirum ita sunt, ut disputantur )
perpetuis cursibus, coriversionibus' caelestibus exsti-
Deorum agnatione. Qui ut reliqui caelites, a sumnio deo generati
fiunt. Eramque communem Parentem habent, ni decimni fratrea et con anguinei dici queant. uni autem agnati
sunt, etiam ejusdem furit gentis. Agnatos Cicero in Timaeo quum dixit, fratres intellexit. Nam quod Plato scripsit, Ζεύς, si ρα τε κοα παvτες
τωυ' ἔτι τε τους τουτωv αλλους εκTOvους, vertit, . Deinceps Iovem atque Iuno nem, reliquo ne cl/ros fratres inter ne et agnatos usurpari atque appellari videmus, et eorum, ut veteri verbo
ritar, Pro Pin m M. Nam fratres et . Unaros Pro eisdem Ρosuit, ut usumari et amellari Pro eodem. Pomponius Mela agnatos appellavit nepotes et pronepotes, neptes et Proneptes. Rus haec verba sunt et is Tamen
quia singulis aliquot simul conjuges et ' Plures oli id liberi agoatique sunt; nusquam pauci , . Triasuerunt antiquis cngnationis genera, ut uit Iludaetas, agnatio, gens, stirps Oac stirps quidem familia erat; sic lib. II, ca Iri I , dicet se natum stime Gntiquissimia.. Getis multas familias Continebat, ae, ut quidam volunt, inter n hiles erat qui capitis nullam erant diminutionem passi. Quos adjuvat Livius , qui patricios solos gentem dicit hahere. Agnatio in virilis stirpis cognati e positR erat, ut di-
erant : ea tamen etiam seminae contineban Par. Proinde quain duae Claudiorum familiae essent: una patricia Ichrorum, altera plebeia Marcello. rum, ut Tranquillus in Tiber. cap. 4 . scribit, agereturque ut de orat. lib. I. cap. 3O , relatum est, de haereditate Liberti inter eos . Marcelli hona ah Liherii filio ad se stirpe snnillim enim
gentis jus habebant plebeii : Claudii
patricii ejusdem hominis haereditatem ad se gente rediisse dicebant. Gentiles autem deorum immortalium homines esse sic Cicero iq Timaeo scribit, c. II et in In quibus qui tales creantur, ut de rum immortalium quasi gentiles esse debeant, divini generis appellentur,
lem id referens. Epictetus apud Arelanuru dicit nos esse συπευεῖς θε - , id
est, deo cognatos. TURN . VlII. I. Quum de natura omni qua ritiar insPutari . . . ista . sic insputantur. Ita legendum ex veteribiis libris. TURN . 2. ConMersionibus e Plestibias. Ηn-jus rei sie meminit Lactantius. lib. II,
P. II : in Aiunt Certig conversionibus, et astrorum moti hus, maturita tem quamdum exsti isse animalium serendorum ζ itaque terram n v m Re
mera genitale retinentem solliculos quosdam ex Ae in uterorum similitudinem protulisse: de qnthus Lucretius. V. 8o6 : a Crescebant uteri in terram
radicibris aptiis e eosque quum malia rament, natura cogente, ruptias anima
lia tenera profudisse : deindε terram ipsam humore quodam, qui esset Iacti similis , exuberasse, emus alimento
90쪽
tisse quamdam maturitatem serendi generis humani: quod sparsum in terras' atque satum, divino 4 auctum Sit animorum munere. Quumque alia, quibus colioe- genere Sum PSerint, quaerent si homines, e mortali
animantes esse nn trit An. I rins etiam rei mentio est apud Diodorum et Eusebium de Praeparatione Evangelica. Plato autem in Timaeo, a minoribus diis fabrieata corpora ἔ anImos vero a summo deo satos . scribit. Igitur ita seres habet, quum de rerum natura di seritur ab iis philosophis, qui censeut mundum ortuiti habuisse. ut a Stoi- eis. qni exustiones et eluviones longinquis temporibus evenire Censent, de liominum ortu sic ut Cicero ait di
putatur. in Zeno autem Cittieus, ut Censorinus, cap. 4 , ait, Stoicae sectae eonditor , principium humano generi ex novo mundo constitutum putavit; primosque homines ex uolo adminiculo
divini ignis. id est, dei providentia
genitos M. Nam Stoicis ignis IupIter est. ω Aspice hoe sublime canden', quem invocant omnes Iovem . , ex Ennio Cicero affert,. ut ignem esse doceat. Longis autem temporum intervalliseensent exustiones evenire, ac tum solurn Iovem esse, omni rerum natura
deleta, etiam aliis diis, ut Plutarchusseribit in libro de orae . defectu. Η mius rei sic Seneca meminit, epist. 1x:-Qualis est Iovis quum resoluto mundo et ditia in unam consi sis, Paullisper Asante natura , acquiescit sibi cogitationibus suis traditos . . Ergo Postillam exustionem redintegrato et in taurato mundo, tandem maturit aquaedam exsistet serendi huiuani generis. satiam huiuaui generis ad Stoicorum rationem respieiens sic attingit lib. I de Nat. Deorum, cap. 32.: M Se mina deorum decidIsse de caelo putamus in terraa, et sic homines Patrum similes exstitisse p Vellem diceretis. Deorutu cognationem agnoscerem non invitus . . Quiddam etiam simile in libro de Senectute perstringit his verbis, cap. II: in sed credo deos immortales sparsisse animos in corpora humana, ut essent qui terras tuer rituris. Stoici' quoque animum nostrum etiam
quoddam dei ἀπόσπασια. id est, de- lihai Ionem esse dicebant, quae sententia etIam tribuitur Pythagoricis. tr in lib. de senectute his verbis, is Audi ham Pythagoram Pythagoreosque, im
Colas Paene nostros, qui essent Italici philosophi quondam nominati, num- qnnm dubitasse quin ex universa mepte divina delibatos animos haberemus α. lacero de Div. lib. II, cap. x scin Naturale quod animus arriperet aut
exciperet extrinsecus ex divinitate, unde Omnes animos haustos, aut a ceptos, aut libatos haberernus m.TURN . 3. Sparsum in terras . Significare videtur caeli satu corpora generata, inde elano inde rerum omnium Reminem,
ni a Plinio geribitur, Ilist. Nat. lib. II, S 3. Pro atque satum libri seripti atque factum habent. TU N.
4. Disino auctum. Λriimum Corpori mortali ingeneratum a deo eane.
Sic in auctam a filiolon scribit. sibi natum filium significans. Epist. ad Atti eum, I, 2. Et .cautes nullis sensibus auetaso Catullux dicit, surda saxa et sensibus orbataa Simile est illud do dem , Carin. 68. Teque bona Iupiter
5. Quumque alia, quibus cOhnererat homines, e mortali. Sequutus sum editioncm Tui uehi. ut etiam feeit Aldiis Nepos et Lambirius, qui ipsam alio- qnin semper arripit. Vulgata , innam