장음표시 사용
111쪽
articulatim distincteque dicuntur. Nec enim satisfieri censent huic loco, qHi nunc est in manibus, nisi so- paratim hoc ipsum, Natura: 7 eSSe jus, disputarint. ATT. Et scilicet' tua libertas disserendi amissa est; aut tu is es, qui in disputando non tuum judicium se-3ν quare. Sed auctoritati aliorum parens nc. Non semper, Tites; Sed iter hujus sermonis quod sit, vides : ad respublicas firmandas, et ad stabiliendas vi
res, sanandOS POPVlOS, Omnis nostra Pergit oratio Q.
primo rommentario, ubi h. l. hane norani addidit : Peripatetieos et Aca. de eos intellIgIt. adeoque philosophos Meraiieos. Nam a scierate phἰ-losophorum familiae proseminatae fiunt. eteres autem hia de reticia vage, e rabonde, nulla itie dicendi via dimo. rebant e Socrat; ἱ ver partite int enucleare et plena docendi ratione. Η-
adseripsim t appareat. quant Pere se Ipae postea correxerit vir aram uva.
mutandum cum Goer. statuo in tanto librorum eonsetisti, et qnum Cicero eo nito, ut videtur, variet sermonem nunc jtis esse natiariam, nune itis essenaltim , nunc jus esse nia rin eodemiare sensu dicens. Vide Eupra ad cap.
heetas disserendi amissa est, aut tu Iae . qui. etC. in sine interrogationis . nota. ut ait ειρ ια. Hor enim modora
lectio erit, meo maidem iudicio, et
sesiacet tua. Tua quoque., ita explieat Scites . non mea solum, qui supra idi
concedere sum Comina. Contra Metu meae decreta, naturum Omnem regi nomine. Ilne puto alludere nostrtimioeo et sie το re accἱplendrim esse.
Wyit. Est hoe, ait, ironiis dictum . et aeeipiendiam contraria signis; tione. Nam Cisero, ni Academicus. hahobat liberialem disserendi, poterat modo hanc. modo aliam sententi maequi, de eadem re in utramque partem dἱsputare. auram iudicium sequi. non aliorum auctoritati parere. Na.
eodd. W. et Η. Titi. ille tamen supra i neam habet The. Et hoe cimn ha hent nostrae edd. vett. praeter Comia mel. s et marg. Gotho . m Lambiti. quae Turnehi lectionem non semperitia repraesentat. Graevitis ibi adseri psit e Tito v. e. Wytt. ad h. l. nonnumquam, ait, auctoritati aliorum pareo. Pertinet hoe in primis ad cdorriet reverentiam, quam habebat scierati. Pi,toui aliisque antiquis , quorum araetoritas etἱam tum εἰ valebat, quum rationes nullas anae sententiae ad δε-rent. In cod. M. feribitur e vi non. Tite. semper m. M R. . Io. Ais respublicas. . . Oratio. GCis .in ed. min. vi ad resp. smandas aeta abiliendas iure, et aanandos 'PUPU- .los, etc.. Sed in ed. mai. hanc lectio-aieiu recepit et longa adnotatione Pr iat,altim ivit : a ad res suas firmandas. et ad stabiliendaa vires , sanandos exae
112쪽
DE LEGIBUS, LIBER I, 13. 5sIQuocirca vereor Committere, ut non bene provisa et
diligetitor explorata principia V ponantur: nec tamen
ut omnibus probentur nam id fieri non potest , sed
ut iis, qui omnia recta atque honeSta Per Se expetenda duxerunt δ', et aut nihil omnino in bonis Τὸ Du
merandum, nisi quod per se ipsum laudabile esset, aut certe nullum habendum magnum bonum, nisi quod vere laudari sua sponte posset. His omnibus sive in academia vetere η cum Speusippo, Xenocrate, Pole-
populos , Omnis nostra perg;t orat . . At vereori tit in hIs Cieeronis mentem, nedum verba. restituerit. Sehiticus denique , fere tit Ursinus, edidit: vi ad respubl. firmandas, ad stabilienda jura. ad acieiandos populos, omnia, etc. - Quae magis mihἱ, quam aliorum
omniurn eommenta, Probantur. Sed, ut Iatear, quod est, non diam mihi Persuadere possum, ni credam iter sermonis a Cicerone esse profectuis;
quod in posterioris aetatis aeripiore ne ite serrem, apud Cieeronem ho sensu non placet. In mentem Igitur venit ad librorum vestigia legere :. Non semper, Tite. sed interest hu-ina sermonis. V Idelicet ad re publIeas firmandas, ad stabilienda iura, ad sciis eundos populos. omnis nostra pergit oratio M. Quod vero plurali numeroremtib ieras usus est, id eo laetum esse existimandum, quia . ut ipse ait lib. II, i 4, 35: is non popuIU roniano, sed omnibus honis firmisque populis leges dare voluit M. Mn. x Prineipiti. Sic Brux. Ienti. Gud. I, Dresd. uter i. Crat . alii, aliaeque. Quare nihil est,' eue I avis. in principio malit ; quippe quae leeito et reiseeutiorum librorum sit ad qnos etiam Gud. i, Casse l. et Oxotin. E. V. Per tinent ), et veram auetor;s mentem obliteret. Intelligitus enim τι ec si ἐ- eorum. Conser III, F. et, a 6 sqq. G.
I x. Per se expetenda Maarrant. Viet. etTurn. edd. dixerunt, quomodo exeinplar S. VIetor. aed alii tamen 1I-hia saeIout pro vulgata. G DT. - Persa eapetenda dixerunt. Ita Cum Gine. et Seh. restituimus ex eod. Cr. edd. e. Stephan. Paris. sturn . et Corra meliti. Reliquoa occupat prioris notae
Ieetio Gierunt. Illud de phil O Optimium plaeitis propria dieitur. Cod. N. habet : . duxerit et ante nihil . . Pro
Tres hoe ioco tit iis qui. . . sponte posseι aigniscantur philosophorum scholae ; primum Siolei, deinde Academia prima, denique Peripatetici Mn. it. Nihil omnino in bonis. Ut Stoi- ei : titillum habendum, ut Aeademici et Peripatetici : hi antem Omnes recta
ei honesta per se expetenda Censent.14. Stoe in ne emia Netere. Plat nIs in Academia prima Aureessores sue runt Speusippus, Xenocrates, Polem ;nam secandae Academiae Philosophi, quo in auetor fuit Arcesilas, et teristiae, quorum auctor sitit Carneades hi igitur de omnibus rebus dubita-hant, quare eos excludit ex eortini numero. qui hane disputationem proba iuri sint. N.
113쪽
mone manserunt; sive Aristotelem ot Theophrastum cum illis re congruentes, genere docendi paullum disserentes, sequuti sunt; sive, ut Zenon lysi visum
est, rebUS Non Commutatis, immutaverunt 7 Vocabula; sive etiam Aristonis difficilem atque Ad arduam,
sed jam tamen fractam et Convictam Sectam sequuti sunt. Ut, Virtutibus exceptis atque vitiis, cetera in
summa aequalitate ponerent), his omnibus haec, qua 39 dixi, probantur ''. Sibi autem indulgentes η , et cor-
IS. Aristotelem. . . Zenoni. Ubique paene Cicero hos, eorumque scholas ,
ab Academia veteri, vel Pamm , Vel nihil, verbisqne magis, qtaam rebias dἰ1Terre . constanter tradit e idque, quum in reliquis . cons. Fin. IV, 2, 3 - I 3, in m etiam de sinthris honorum. vid. thid. 6, 14-I8. Hane aut msententiam ille ab Antiocho Ascalonita, magistro. acceperat. qni etiam librum, qui Baldus inscribebatur,rin Adem argumenti conse erat. Natur.
Deor. I, 7. I 6οῦ Acad. , 43; adde infra uo, 53 sq. G. x6. Zenoni. Qui nihil honum praeter virtutem , nihil malum Praetervit om censebat e relicina quae etiam hona Peripatetici dienni et Academici, mmmoda vocabat e quae mala incommoda. Hoc vocabula Potius immutar est , quam rem, ut existimat Cicero. Nam quae alii etiam horia Platant ut Λcademici, hic commoda , non bona diei te quum alii haec etiam expetenda scribant, hie stimenda dicit, non expetenda. TURI . I . Rehus non commutatis, immuta- perunt vocabula. Eliens. Harteian. se .
et Med. exhibent, rebus non commutatis, commutaMemne vocabula ; quod . niihi quidem venustius videtur. Dav. - Rebus non commutatis immutare, runt moenbuiri. Iure hanc lectionem praesert Gore. Davisianae, nam immutare est Pen ιtus mutare, quod fecit Zeno. Lectionem probam exhibet cod. H. Cunx edd. Asc. I, 2 , Paris. Ald. Crat. Ηer . Gothois. B t. Sturm . et Comm. In cod. II. Pro commutatis est communicatis, in cod. M. Dnmuta e-
rint, ut in edd. Asce. GPP. Vict. h. cum cod. H. hoc quoque loco Conveniunt, exhibentes communicatis. ΜR.
18. Dira item atque arduam. Diffieilem dicit atqua arduam Aristonis sectam, quia in rebus, quas Zeno dicebat indisserentes sita tamen, ut aliae
an mendae, aliae rejiciendae essent , nullum omnino discrimen esse volciit, .nt diceret, inter vitam et mortem , bonam et malam valitudinem, omnino nihil interesse. Quaro ejus sententia non multos inueuit patronos. DAU.
x s. Sed jam tamen fractam. Cicero, de Finih. lib. II, cap. 23 : in Qu.E Prima natura appotii Aristoni et Pyrrhoni qisa sunt pro nihilo. ut inter optrumo valere et geavissime aegrotare.
nihil dicerent interesse: Conim quos recte jam diu desitum est disputari . .
2 . Probantur. Non male sortasse
Probentur, qvram Praesertim Pendere oratio videatur ex Particula ur, quae antecedit, sed ut eis. His autem Philosophorum sectis probata esse cupit
quae principia posuit. TURN .at. Sibi autem indulgentes. Epi-
114쪽
POri deservientes, atque omnia, quae sequantur in vita, quaeque fugiant, voluptatibus et doloribus ponderantes, etiam si vera dicunt nihil enim opus est hoc loco litibus' ), in hortulis suis jubeamus' dicere, atque etiam ab omni societate reipublicae, cujus par
runt, Paullisper saceSSant, rogemus. Perturbatricem autem harum omnium rerDm academiam, hanc ab Arcesila si et Carneade recentem, exoremuS, Ut Sileat.
cureos significat, quibus non laborattit haec probet. Eorum haec placita sunt, ut Cicero ait, Sapientem omnia
sua causa iacere : RemP. Caprasere hominem bene sanum non oportere :
Nihil esse praestabilius otiosa vita, et couserta et plena voluptatibus. Porro Epicurus Athenis in hortis suis philosoPhatus est, cujus exemplum sequali sectistores , in hortulis, quos eis Epicuriis testamento legarat, disputabant. Cicero, Nat. D. lib. I, cap. 33 :. Sed tamen Epicuri hortus tantum habuit licentiae is, id est, Epicuri secta. Iterum cap. 43 : ω Mihi quidem etiam Democritus vir magnus in Primis, cujus sontibus Epicurus hortulos suos irrigavit, nutare videtur in natura
22. Nihil enim opus est hoc loco litibus. Ad verba Mnihil enim opus est hoc Ioco litibus in tenendum , ea spectaro ad Atticum , ut Epicureum, quocum nunc non vult disputare de hae quaestione. Quae vero antecedunt in eii m si vera dicunt habent quamdam traditigeutiam erga EPicureos. quasi di eam , etiamsi fortasse quihusdam in partibus de voluptate et dolore
a 3. In hortulis stiis jubeamus dicere. Placet Petro Ciaccono ut legatur desidere Pro dicere: quomodo Terentius in Hecyra loquutus est, is Frustra ubi totuR desedi diem . , aet. V,
24. Norunt ullam. Nec reiP. Par. tem ullam norucit Epicurei, nec eam capessunt : sed et Epicurus suos a repub. detexuet. Cicero de Epicureorum decretis, ε. Rem Publ. capessere hominem bene sanum non debere m. Plutarchus adv. Colot. Pag. 1127 :Eπυιουρος δὲ καὶ Μητροδωρος τούτοποιούσι, τοις με, Wθεις πιτοτρεποvτὶς ob τα κοεια πραττεtu, τοῖς δὲ πραορυ- σιυ απε χθαvόμ. vG t. Id est, u Epicurus autem et Metrodorus id faciunt qui suos familiares a rep. gerenda deterrent , et eatu administrantibus infesti sunt . Epicuri verba sunt, o σορος ου πολιτευσεται, id ἔst, . Sapiens rem p. non capesset O. Id non ait quia Epicn- rus rempubl. non administrarit, nee hoe tribuit Epicuri ignorantiae, ut quidam putant. Iure autem Epicureos removet ab hac de Legibus quaestione,
25. Arcesila. Socrates ad ea quae quis dixisset disserebat , nihil amrma. bat, quam postea rationem Arcesilas
recentis Academiae auctor renovavit. Is autem omne certamen sibi cum
Zenone instituit, ut acrihit Cicero in Academ . ad Varronem. Sollium autem
115쪽
Nam Si iuvaserit in lippo, quae satis scite nobi ς iti structa et composita videntur, nimias 'si edet ruinas. Quam quidem cgo placare Cupio, submovere non audeo. Desunt hic nonnulla δ7.
esse Carneadem contra ista d Isserere cogit se; potest ex lib. I de Natur. Deorum, quo in loco et de Nat. Deor. lib. II, multae attinguntur senteni ἰα Aloi eorum hoc libro pluribus explicatae . vi Sunt autem, inquit Nat. Deor.
lib. I, cap. et, alii philosophi, et ii
quidem magni atque nobiles , qui deo
ram mente et ratione Diune in mundum administrari regiqne censeant. Neque vero id initim. sed etiam ab eisdem hominum uitae consuli et provideri. Nam et istiges et reliqua quar
erra Pariat. et tempest. tes ae tem Porum varietates. rae liquo mutationes quibus omnia .quae 'erra gignat, maturaia pubescant, a diis immortalibus tribui humano generi putant, multaque quae diro nitir in his libri, eolli. sunt , quae talia stitit, ut ipsa dii immortales ad usum hominum Iaheleat ἐpame videatitur. Contra quos Carneades ita multa di eruit, ut excitnret homines non socordes ad veri investi.
candi cupiditatem is . sed et idem Dompli uritia deelarat. Quom enim posuis.,et stoieorum disciplinae Plaeere,
nostra et deorum Piisa nos ex e ge- Neratos, reliqua aule in omnia tiostra
eam dicet rationem quam Carneades asserebat a. Ita tiarnm rerum perturistia tricem Academ am ait, quae sto -xum decretis continentur. Nova autem Academia nihil assemabat. sed rem Propositam in utramque partem versabat semper duhitabunda et interia: verisimilium consectatrix : aliorum
rationes ad ver a subvertetis argumen
latione. Ideoque hanc ut .lleat neque repugnet, exorare cupit. TCas. 26. Fimias. ω Nimias edet ruἰnas. ervam reliqui nci, iri eodd. MAs, sed edd. variant. In ed. Par. abest nimias et seribitur δει Arim, in edd. Car. Steph. Sturm . et Comm. .. miras edet
II. Desunt hie norintillis. Postm deo In codd. nostris nullum est laeu nar signum; nequo in edd. Asee. Crai. et ilem. In edd. Cae stoph. Ald Paris. Brut. et Comm. a,ierisei positi anni ; ἱn ed. Aturm . laetina est, adseri Piumque e mulin destini: in ed. Ierb. et plerisque post eam interseruntur haec verba : - Do,uni h Ie fortasse nonnulla de peceati conseientia et Melerum poenis . Tornehias in Colum ad calcem ed. Pae. d. hoe Ioeo ita
et desertor, inquit, aceti ari I Ossi squi Aeadem iam nokaiti. eni seciae δὴ dictus sum . nune quadam tenus rei in qnsm : hine tamen , usti metitis. quabu Veteres in expiatione utebantur. P Rculo, quum te . ita aut nulla sit cui γνliberor. Quum tamen ante mul sint, quo id reseratur, non satis In ed. Gothose. hie interponuntur Desunt hie foeta, o nonnulla de P ra i conseientia et de scelerum quas improbi apud Inseeos lia uni ita est etiam in ed. Iomb. 1 agneo
tiator vero ut gramentum eorum, 'tu
116쪽
XIV. Nam et in iis Sine illius suffimentis expiati
ciderunt, simile misse existimat iis, quae a Platone de Legg. IV, pag. 713 qq. X, P. 9os, Steph. a Porphyrio apud Stob. Serm. XXI, pag. I 84 , et
similibas Veterum locis tra C tantur.
3it. ad h. l. ita : Qni periit locus ,
ut apparet, fuit de expiatione maleficiorum Per caerimonias quasdam sacras. In his erant suffimenta , de quibus vid. Festus in voce s smentra.
CL Ovid. in Fastis, lib. VI, 73 ; Prop.
IV, 3, 83. Conserendus autem Est praesens Iocus cum simili Legum, lib. II, Io, et ad ea in dein sententiam revocandus. Engelbronne rus ad h. l. haec p. 38: Hujus disputatiunculae principium interiit, in quo rMtiluendo frustra elaborarunt eruditi; nam consulto mutilatum videtur, atque adeo anti- qnam et inveteratam ejus depravatio. nem esse. Pars illa, quae in manibus est, satis ostendit, contra Epicureos maxime disputari, eosque Omnes, qui justitiam nihil aliud esse statuerent, quam obtemperationem scriptis legibus et institutis populorum quod idem statuit Callicles sophista apud Platonem in Gorgia quique, quae
sequerentur in vita aut sugerent, voluptatibus et doloribus ponderantes. utilitate omnia metienda ducebant, quibus nullum vitium vitandum Ceninsebatur , nisi judicio notatum, quo que poenae et supplicii metus, noti ipsa turPitudo deterrebat ab injuriosa iacitiorosaque vita. M R. XIV. I. Nam et in iis . Hoc capite argumeritatur jus natura esse : facta tamen hie nonnulla' labes est: nam principium deest. Q nod ad hune locum attinet, perdifficile est augurari, qua de re loquatur. Suspicor tamensem eum do couscientia agere, criustae ito judicia jus. natura esse confr-MRtur, o uti ad se Iudice Nemo nocens absolvitur, i inproba quamvis Gratia Praetoris mendacis . vicerit urnam . . Juvqnalis, Satir. XIII. I. Allusum autem est ad sacerdotes qui noxias et fraudes expiant, ut dicitur lib. II, C. 9: a sacrum commissiam quod neque expiari poterit impie commissum est: quod expiari Poterit, publici sacer dotes expianto M. Rursum , . Puhlicus autem sacerdos impria dentiam consilio expiatam metu liberet 2 audaciam in admittendis religionibus foedis damnet a. Sussi mentis an teria in expiationi-hus utebantur : sed et sessimenta, ut ait Festus, indicebant Veteres quae fa ciebant ex faba initioque inolito, inuis sparso ea diis eo tempore dabantur,
quo uvae calcatae Praelo Premebantur M. A sunere etiam redeuntes aqua aspersi
supergrediebantur ignem, quod genris purgationis su filio dicebatur. Alia
memorantur a Iuvenale sussmenta,
Satir. II, r. . . . Cuperent lustrarisi qua darentur Sulphura cum taedis . et si foret humida laurus . . Et a Pr
pertio, lib. IV, Eleg. VIII, 83 : ω Dein
quemCuIn illo locum externae tetigere
pnellae, Sumit et pura limina tersit aqua M. Quum autein illius su imenta dicit, Epicurum , ut opinor, intelligit,
qui se praedicabat homines mortis et deorum Ine tu tamquam expiasse, id est, liberasse : qua in re se nihil egere dicit ejus summentis, id est, monitis, quum meliora habeat. SI E enim seri-hit in Tusculanis, I, II : - Quae quidem cogitans soleo saepe mirari non nullorum insolentiam philosophorum, qui naturae cognitionem admirantur,
ejusque inventori ac princ pi gratiasugunt, eumque Venerantur, ut Deum. Liberatos enim se per eum dicunt gra vissimis dominis, terrore sempiterno, . et . diurno, et hocturno metu Ea ino sor asse causa huius loci mutilanda
117쪽
sumus. At vero scelerum' in homines atque impietatum nulla expiatio est. Itaque poenaS luunt, non
tam judiciis squae quondam nusquam erant , hodie
fuit, quod nescio quid de Inserἰa et religione audacius hie Cicero Imn
hatur. TUR . u. At vero Heleriam , etc. Inde ab hoe loea DAque ad silem eap. Is . ait Wyt t. exponuntur argumenta, quibus esteit . ius esse a natura C nati tu tum. Primm sumptum est a conscietitia hene et male laetorum ἰ seetin mxumptum est a contrario. Qtiod si Parnia . . . ι robi ) : si ius non pat anatura constItutum , Aequitur nullam esse improbitatem in eriminibu , quae Puniuntur. sed tantiarum do impru
utilitate eonstat, sed sua ipsius hon state. Hine fit, ut bonus homo. si aceistere utilitatem eonsequi possit , ita ut emper lateat. tamen non sit iacturus et
sunt, nisi quae eum Daturae lege eon. sent Iant : si leges essent quae cum Ualuisrar lege non consentirent, Consequere tur, jus non exse a natura cotistitutum. Atquἱ jus est a nainra eo titutum, edigo sequitur, leges non esse . ni,i quae eum natura iusii consentiunt; qti initim
si ): Nisi tu,titia a natura e titit,
oinnes virirites interiboni. Atqui vIetu-tea non interibunt: ergo iustitia a natura prosteis Itur. Huius argumetiti conis Melarium est initIO e. ias. Si verum esset, quod in antecedentibus consutatum est . bonum et malum constitui non natura, Aed populorum jussis, etc. Consequeretur, Omnia vilia ha henda esse pro virtutibus, certe prusaesa eum lege consentientibus; se in
nibiis mutari possunt, sequitur, etiam res physieas ab hominibus mutari posse : atqui res pbysicis mutari non . possunt. Igitur neque moralea; semimum e Plotiesta in virtute PDnuntur. in vitiis turpia; quod in natura postis
neque ex ali quare externa, virtus imdieatur; noniam se. I Virtutes logieae et veritas judicantur sua ipsae Da rara . non opinione; ergo etiam virtiales moralea et Ipsa honestas natura non
opinione indicandae sunt; deeimum 3 46, nam ni itia . . . Beati indo hinmitiis per anam naturam i dieatur, non aliorum Opinione. Ergo virtus quae est es atria beatitudiciis. itemper se judicatur, non aliorum opitii
rum argumen iam refutatur, homines
Ire. ergra sensus Corporia ose veros ,
res morales esse setas; duodecimum
ibid. ) Viri boni ita iudicant : ergo
verum est; tertiam decimum s e. is :virtutes omnes reeensentur, Certe
pleraeque, et ostenditur eas per se. sine praemio . expetendas e e. quor-ttim decimtim . Vitium est turpe. etiam. si non sequatur Poena . quintum decimum e Virtus propter alias res emet expetenda. si quid esset melius viristote. Atqui nihil est melius virtute ergo virtus propter se expetenda est. In virtute autem ius. Ius igitur in
natura constitutum est, quIa in natura constituta est virius. ME.
3. μsqtiam erant. Olim in imperici romatio prope iudicia publica exerceri non solebant : postea legi bus latIs de quaestionibus facta sunt. Quoddam autem aliquando Romae tale emptis suisse in Bruto intelligi potest. tibi ita seribitur cap. 2ο : M Ilic opti-
118쪽
multifariam nulla sunt; ubi stant tamen, persccpe salsa sunt),quam ut eos agitentή insectenturque furiae, non ardentibus taedissi, sicut in fabulis, sed angore conscientiae si audisquo cruciatu β. Quod si homines ab injuria
Poena, Non naturai, arcere deberet, quaenam sollici
tudo Vexaret impios, sublato Suppliciorum metu quorum tamen nemo tam audax umquam fuit, quin aut abnueret a se commissum esse facinus, aut justi sui doloris causam aliquam fingeret Τ, de sensionemquemus illis temporibus est patronus habitus, eoque sorum tenente plura seri judicia coeperunt. Nam et quaestiones publicae hoc adolescente constitutae sunt , quae antea nullie suetant. L.
eniin Piso trib. pl. legem Primus de
Pecuniis repetundis Censorino et Manilio coss. tulit, etc. m TURI .
4. Quam ut eos asitent. Haud aliter Aldus Nepos; sed in avi libris aliorumque nori comparet quam , neque agnoscit ullum MS nostrum; nedum , ut prieterea habeat Lambini , - quam
eouscientia, ut eos a g. M GRUT.
De eos agitant iaseetanturque δε-rire. Sic optime reposuit Uadr. Turnebris e nam repraesentant codices agitent insectentiarque. Vide I. Fr.
S. Ardentibus tressis. Sic vulgo Creditum. Vetus poeta apud Nostrum, Acad. II, 28 : ω Caeruleae incinctae igni incedant, Circumstant cum ardentibus taedἰs .. Seneca Medeae vers. I 3 :- Adest . adeste. sceleris uItrices deae Crinem' solutis squallidae serpentibus, Atram cruentia manthus amplexae facetum. Livius,VII, : is Sacerdotes
eorum t Faliscorum et Tarquiniensium , facibus ardentibus anguibusque praelatis, incessu suriali, militem
romanum insueta turbaverunt Specie in.
Idem narrant alii. Vide sis et Suetonium Nerone, cap. 34 ; Frontinum, Stratag. lib. II, cap. 4, 38, I9. et V Ierium Flaccum, Argon. IV, 4ra. De re ipsa susius Noster pro sexto Roscio,
bus. Cicero pro Roscio, cap. 24 : in Νο- ille putare , quemadmodum in tabcilis aePeniamero videtur , eos qui aliquid
impie acelerateque Commiserint, agita ri et perterreri furiarum taedis ardem tibiis r sua quemque fraus et fiun terror vexat: suum quemque scelus agitat, amentiaque anicit : auge mala cogi lationes conscientiaeque animi temronta. Et in Pisonem, cap. zo: re Nolite Putare, P. C. ut in scena videtis, homines consceleratos impulsu deorum terreri suriarum tardis ardentibus; sua quemque fraus , suum facinus, fiuntnaceiris,' Atia audacia de fianitate ac mente deturbat : hie sunt impiortunsuriae, hae flammae , hae faces . . TURI . 6. Frandisque cruciam. Ita dicitur cruciatus, quem Propter sceleris conscientiam proserunt nOCentes. Sic is do. lorem Cruciatumque vulneris is dixit
Agelli IV, I. Adde et Hirtium, Mil.
Alex. cap. 55. DAU. . Aut justi sui doloris musam. . . fing. Sensus totius loci hic esse debet. v aut negat impius iactum , aut excu
sat M. Haec autem ad excusationem
Pertinete, vel proximi membri copulu
119쪽
facinoris a natura jure aliquo quaereret. Quae Si appellare' audent impii, quo tandem Studio colentur ubotiis 3 Quod si poena, si metus supplicii, Non ipsa
turpitudo, deterret ab injuriosa facinorosaque Vita nemo est injustus; at incautis potius habendi sunt 4 improbi. Tum autem qui non ipso honeSto mo Vemur, ut boni viri simus, sed utilitate aliqua atque Ductu,
callidi sumus, non boni. Nam quid iaciet is homo in tenebris, qui nihil timet, nisi testem et judicem
quid, in deserto loco nactus, quem multo altro SPoliare possit, imbecillum atque solum λ Noster quidem hae natura justus vir ac bonus, etiam colloquetur, ju-
que, qua idem ad eamdem refertur, dubitare non patitur. Non igitur aliter Ine expedio, nisi vox dolor proposita statuatur. Cf. InterpP. ad Corn. Nep. Lys. 3, I , et Rem. I, 4.
Iam sensus est e re aut aliquid praetexeret, quo ad facinus ex iusta ira eo m- pulsus videatur in. Causa enirn h. l. est, quod I ran ogallis Occasion , nostris Verahlassunx dicitur. Consulto autem Cic. non justam causam Scripsit, loci ambiguitatem o vitans. G.
8. Appellare. Verbi gratia, d cere
solent, se jure interfecisso insidiatorem , se vini vi repulisse jure naturae , se ab homine laesos fuisse. A mellare nominare est. Cicero de Finib. II, I 6 : in Istorum enim vhrborum amore quae Perraro appellantur ab Epicuro, sapientiae, sortitudinis institiae, tem Perantiae , lirae Stantissiniis ingeniis homines se ad philosophiar studium contulerunt α. Ameliare, dd auxilium advocare, ut ramellare trιbunos, et hic. Tun N. - Quin sι amellure. Sensus est : Si impii audent provocare ad jura naturae, te . quaerere deseriSionem lacinoris ab aliquo jure Naturae. quo tandem Aludio haec jura colentura bonis hominibus p W. - esto magis placet Turnebi explicatio spro- Pter Sequens colentur . Mihi unice prohatur Wyttentiachii ratio, quae est etiam Ilottingeri l. c. P. 74. M R. 9. Incauti. Ut callidi sunt qui diligenter sua commoda emolumentaque conseetantur : ita incauti erunt habendi, qui in contraria incommoda et detrimenta incurrent , postremo
legum poenas : ita institia calliditas merit , injuria et injus Ilia incauta imprudentia. Cicero, de Finib. lib. II,
CAEP. I si, contra I. icureos : n Norai Oportet timidum mi imbecillo animosingi. non honum illum virum, qui quidquid fecerit ipκe se cruciet, omniaque formidet e sed omnia callide
roserentem ad utilitatem, acutum, ve Sutum, veteratorem . facile ut excogitet , quomodo occulte Aine teste, sine ullo conscio fallat in . Si vera est igitur Epicureorum sententia et justitia calliditas fuerit, et injustitia incauta quaedam imprudentia. Nam qui ita sibi cavehit ne in poenas incidat naa lunaque habetit, justus erit : qui in poena tri
incurret, in antris strit. TURN .- Proxi
120쪽
DE LEGIBUS, LIBER I, 35. 5a5vabit, in viam deducet; is vero, qui nihil alterius
causa facit, et metitur silis commodis omnia, videtis,
credo, quid sit acturus. Quod si negabit, se illi vitam
erepturum, et aurum ablaturum; numquam ob eam
causam negabit, quod id natura turpe judicet, sed
quod metuat, ne emanet, id est, ne malum ' habeat. O rem dignam, in qua non modo docti, Verum etiam agrestes erubescanti XV. Jam vero illud stultissimum, existimare Om- 4ania justa esse, quae scita sint in populorum institutis aut legibus. Et iam rid, si quae leges sint tyrannorum λsi triginta illi Athenis' leges imponere Voluiment, Iut, si omnes Athenienses delectarentur tyrannicis legibus, num idcirco hae leges justae haberentur λ Nihilo, credo, magis illa, quam interrex noster tulit , ut
mm .. Cf. Ciere. de Reptibi. III . 16, p. 244 ed. Stuttg. ibiq. Ang. Mai. CR. Io. Ne mnium 1abeae. In Epistolis ad Attietim ludens in Epienteos idem disserit hone in modum, Epist. I. lib. VII r . Filiola tua te deleetarἱ laetor. et probari tibi Mui v ess τει
τα etEMα. Etenim si haec non est.
nulla potest homini ea ae ad hominem naturae adi tinctim : qua an blata vἱtae societas toltitur. Bene eveniat , Inquit Carneadea spurce; sed tamen poden tius quam Loeius noster et Patron: qui quum omnia ad - reserant , quidquam alterius Mansa seri putent pQuum ea re honum virum Psse di eant ne malam habeat non quod id natura rectum aἱt, non intelligoni se de eallido homine loqui. non de viro honod is Voleres libri hie simus eriptum habent non sumtis, et auPra aut iraeatiti , mae etiam lecticines probari possunt. TOR e. v. i. Iam vero ititiae Comenta. nemo est. a qui itis opinione niti, non
natura eonstare pri an . quae Epieu reorum sententia est, ut omnia quae
sita sunt in populorum legibus. justa esse credant. In cis igitne hie diηpotat, qui itis nihil aliud esse eensent, quam quod lege cautum est : ni h
minum insti titia, non natnra constar
vIdeatur. Ille loeus tiberius a Platone In Minoe traetatur. Tu . u. Diginta uti Athenis. Athenienisses a Laeed .emoniis bello diti torno prosigail. H ad extremum gravi ob. sidione ad deditionem compulsi. triis
ginta reetores aecipere eoae ἱ sunt :qni sese tandem tyrannos secerunt. ae Atheniensium libertatem Opresserunt. sallas iitis, Catil. e. Si r in Lacedaemois
t v Ima imp suere, qui rempubl. eorum tractarent, ete. α Ηἰatoria est etiam apud Xenophontem. TURN. . 3. ovam interrex noster tulit Hadr. Tu ebus. Ant. Augustinus, et alii L. alerium Flaectivi eonistit intelligi;