장음표시 사용
301쪽
in seniorum locum, velata fungi succrescerent. Lamius id quidem dissimulaverat, ne minique retulerat, O ut malum bono reperi-saret , Gabriele Riccario monente, librum illum suum ei dono misit. Ille lectulo suo recumbens, librum tolum curiosius eυoluit ,
O perlegit, O lib. V. Cap. X. Vendit i
inscriptum: De Ioannis Evangelistae rusticitate O imperitia . Opportune hinc . ansam arripuit Averanius suum in Lamrum odium exerendi, exercendique , Iitulum illum qu si impium criminans , qui Evangelistae rusticitatem O imperitiam adfingeret. Vix, is classicum cecinerat . omnes ejus amici, O
quidem plerique viri docti O eruditi in ejus
sententiam ire. titulum illum damnare , vituperare Lamii audaciam, plerosque omneSin suas partes adtrahere , ipsos Lamii amiacos persuadere ac aub Nere, turbas per vulgum o simplicem multitudinem excitare Lamius calumniarum, quae suam religionem , pietatem adpeterent, impatiens, se modo
are defendere, phrasibus se usum a M. P tribus adhibitis demonstrare, ipsas divinas m eras sibi fasere, seque pie 6 conveniem
302쪽
I o A N N E ster titulum capitulo adposuisse vociferari .
At in cassum semper: nam apud rudem mulis
titudinem, O etiam apud cultiores interdum plurimum valebat Aυeranii amicorumque auctoritas , quales quidem erant Virginius Val-sechius Abas Benedicimus, O in Pisano AIhenaeo Historiae Sacroe Professor, Sh vatorius asiocatus Florentinus, aliique Pisani Doctores . qui Omnes Averanio palpum Obtrudentes, propriae existimationi juniorum famam destruendo velificabant . Haec ille .
Iam si quaeris caussam quare non bene animatus. suerit Averanius in Lamium , illam repetendam censeo ab iis temporibus, quibus hie operam juris prudentiae Pisis navavit; nam cum se totum dedidisset Miglioruccio , qui non modo paribus, sed etiam superioritas saepe vehementer invidebat, haud essi
gere potuit suspieionem cum praeceptore eo
sensisse ad detrahendum aliquid de fama hominis , de qxio sic praedicabatur, necesse esSe aut invidiae, aut infirmitati assignari quidquid de eo detrahebatur. Ad convineendos
Vero vel erroris, vel ν calumniae adversarios SUOS an. MDCCXXXVII. opus vulgavit, quod
303쪽
totum id complexus est, quod conducere posse videbatur ad probandum Apostolos suisse imperitos, omnisque rei litterariae rudes igna-TOSque, non eos modo, sed & eorum secta. tores parentibus natos suisse humilibus, mianime adhibuisse amanuenses scriptorum Veterum liuerare peritos, qua occasione judicat de stylo . illo quidem vario , scriptorum , ex quibus Novum Testamentum componitur, de que hujus codicibus, qui Florentiae extant . Disseruit etiam de vestibus, quae propriae fuerunt antiquiorum Christianorum, & omnino illud consecisse videtur , quo Sunt humiliora & abjectiora instrumenta , quibus Deus usus est ad disseminandam Christianam Religionem, eo magis apparere divinam illius
riginem, Sc divina illa dona, quibus ipsi Apostoli per Spiritum Domini cumulati fuere.
Non libet omnia ab eo docte & erudite e plicata persequi, quod longum nimis esset. Castigemus potius impudentiam cujusdam Atr mi Traseomaei Calabri , qui, sex editis litteris, ea sic reprehendit , quasi errorum plena essent omnia . Collegit multa acute M ridicule
304쪽
JOANNES. 29ILamius , eum adversus hunc hinas an . Μ DCCXXXXII. emisisset epistolas, quae non modo ingeniosos homines M intelligentes, Verum etiam quemvis eorum , quos idiotas appellare solebat , delectare possunt. At non propterea ejus siluerunt adversarii, inter quos audacia & insolentia eminuit Leo Paseolus Perusinus, nee siluit ipse reprehensionum impatiens. Triumphare vero de iis se posse putavit, si secundo opus edidisset, commentariis, rebusque aliis auctum, quod praestititan. ΜDCCLXVI. Disseruit praesertim de artibus , operibus & occupationibus civilibus primitivorum Christianorum , de honoribus , muneribus 8c dignitatibus , quas habuerunt, de omni eo, quo uti solebant ad scripto aliquid mandandum, & ad monumenta prodenda ,
cumque rediisset ad praecipuum operis caput, ostendere nititur. post medium licet saeculum II. plures Christiani suerint doctrina &eruditione praestantes, nulloS tamen, aut perpaucos admodum ante hoc tempus extitisse
litteris excultos. Demum in ea dissertationet. quam quasi operis appendicem esse vGluit .
pluribus egit de linguis, quibus seriptum Mit
305쪽
Novum Testamentum, probavitque Apostolo rum aetate in universa Romanorum ditione, communem usum fuisse Graecae linguae, ae praesertim Hierosolymae , & in Iudaea; nullum hujus gentis hominem, ut & Palestinos Christianos Latinam linguam adhibuisse , ac propterea, uno excepto S. Matthaei Evangelio, & fortasse S. Paulli epistola ad Hebraeos, nullum extare in Νovo Testamento scriptum, quod non Graeco sermone exaratum fuerit . Suo more, hoe est eruditissime & copiose discutit, num Graecae originis fuerint S. Paul. li amanuenses, Si quae illa aetate esset lingua Asricanorum, Hispanorum, Celtarum, atque Gallorum. Porro homini, cui propositum erat ohscuritatem a rebus abducere , infirmitatem
in judieiis tollere, hominum imbecillitati mederi , ii omnes adversari debebant, quos suo rum adeo delectat error , ut ad quod vis maleficium impellantur, dum ne iis eripiatur. Quis putaret Lamium reprehensionem minime effugisse irreligiosi hominis, idcirco quia ne gavit caelesti manu minime pictam fuisse intaginem B. Μ. V. ab Angelo Salutatae, quae maxime colitur a populo Florentino Θ
306쪽
IOANNES a 99 Non vos puduit, homines levissimi, Soldam,
S: Laderelii, tantas in eum excitare turbas , hae tantummodo de caussa, quod in Cap. XI. operis de Eruditione Apostolorum is as- firmaverat minime ante finem secundi Aerae
Christianae saeculi , vel initium III. disseminatam Florentiae fuisse Christianam Religionem ρ His quoque potentiores molestioresquae
adversarios habuit Lamius , quibuscum ma nus consereret. Fuit aliquando tempus , quo Iesultae magnas in Etruria ae Florentiae praesertim commoverunt rixas, vel quia insectabantur Pisanos Magistros, qui Aristotelis e stra deseruerant, vel quia aegre serebant praesuis maxime frequentati scholas hominum Scholarum Piarum, vel quia minus in se amico esse animo putabant omnes eos , qui cum generis nobilitate praestarent . ingenio quoque Sc doctrina ceteris antecellere adlaborabant. Oderant & eos , qui litteratorum coetus frequentabam, & praesertim Apathistas Academicos , neque ex his deerant, qui paria paribus responderent, sic ut omnis civitas in partes duas divisa esse videretur . Initio
Lamius ita se scis it , ut nemini ullam de su
307쪽
3od LAMIUS. suspicionem praebuerit, sed ea postea acciderunt , caussa cujusdam adolescentis nomine Masii, qui sibi erat a studiis, quemque Ie- Suitae subornaVerant, ut parum abfuerit, quin per eum summam in invidiam traheretur. Illum ab se dimisit, atque hinc inimicitiarum origo. Prodierunt interea L. Sectani Q. N. de tota Graeculorum hujus aetatis litteratura ad Gaium Salmorium Sermones quatuor , Cenezae II 37., qui quod essent scripti e legantissime, Sc multo sale ad carpendos doctissimos Florentinos viros aspersi, ad omnium sere manus pervenerunt. Nihil enim est tam Volucre, quam maledictum, nihil libentius ex cipitur, nihil latius dissipatur. Fuit tum opinio illos scripsisse Jesultam Venturium, opem ferente Lago marsinio, sed ejus collegae Alexandrino Cordarae tribuendos esse nune inter omnes constare video. Quanquam negarent Iesultae omnes haec a suis prodiisse , dissimulare tamen haud poterant eorum exultantem laeti-IIa:n , quasi agerent de inimicis triumphum. Ad illam comprimendam , laudesque vindicandas tot illustrium virorum , quos Sectanus
ille male habuerat, Salvinii. Iamii, Corfinii,
308쪽
IOANNES 3 o Bondelmontii, Nicolinii, Coechii, Ursii, G rii, Riceii, Biselonii, aliorumque id genus plurium, sub Cesellii Philomastigii nomine I tali eum Psillum paucos post dies apparuit , cujus lepidi amarulentique carminis hie titulus suit e I Pisseri di montagna , che anda rons per sonare, e furon sonati: Ragionamento L. di Cesellio Hlomastige; Letia appresso gli Eredi degli Useviri. Non est credibile quanto cum plausu carmen istud exceptum fuerit , ut de illo iterum imprimendo cura suscepta fuerit. Jesultae autem primum despicere, mox publice privatimque serere dicta plena stomachi ac querelarum, & quod ex ossicina Lamii illud prodiisse suspicati sunt, minime illius dignitati pepercere. Ille quidem latens sub Clementis Binii nomine , ut paria
paribus redderet, Latinam satyram composuit , quam Binius ipse in Apathistarum Odeo, plaudentibus mirum in modum Academicis omnibus , recitavit. Tum suere sapientes homines, qui sedare iras ad laborarunt, sed eum au. MDCCXXXVIII. In vulgus editus suisset L.
Sectani Q. Filii ad G um Salmorium Sermo R, illa, quae consanuisse videbantur,
309쪽
L A M I U s. recruduerunt, quamquam Satyrae scriptor mul- a leniverit, quae asperius in Superioribus protulerat. Emissa itaque eodem illo anno fuit M. Thymoleontis adυerms improbos litterarum , bonarumque artium Osores Menippea I. quae quod maledicta omnia in Jesultas aspe
re , atque ferociter dicta continebat , minime effugit Magistratuum censuram M. incendii poenam. Ad hanc obtinendam sane plurimum valuere quae Thymoleon adversus
Josephi Averanti scripta , & ejus studiosissimos sectatores, qui plurimi & gratiosissimi erant , dixit, & aegerrime is quidem tulit ,
quod cum liceret impune adversus illos majorum gentium scriptores Scaligeros, Salmasios, Casaiabonos, Clericos scribere, grande piaculum haberetur adversus Averanium calamum stringere. At non propterea is siluit, cum
Menippeam II. quadriennio post vulgasset; exeo Vero conjicere facile poteris minime sactum illum fuisse ad linguam comprimendam, quod totum prooemium capitis XIII. libri de Erultione Apostolorum consutationi Satyra rum L. Sectani assignavit. Quare minime estm;randum si ad opus ipsum & Auctorem la-
310쪽
eerandum multa eonficta suerunt, Sc in vulgus sparSa. Dum Jesultae a Thymoleonte serventi aqua perfundebantur, Andreas quoque Bonduectus, &. Mamacchius Dominicanus homo satyras adversus eos consecerunt;
sed hae minime prodierunt. Ut vero judicium nostrum interponamus de L. Sectani, & Thy moleontis satyrarum elegantia crem enim improbamus ) sunt illae quidem litae ingenii luminibus , multa habent lepide, facete salseque dicta , instant , percutiunt, seriunt, .liciter , quod volunt, exprimunt, nihilo tamen minus magis redolere antiquitatem mihi videntur quae Sectano filio tribuuntur, quanquam luce paterna plurimum obscurentur. Vel ex eo tempore, quo Florentiam remigraverat Lamius , eonsilium cepit in lucem edendi multa, quae latebant in bibliothecis, antiquitatis monumenta, ex quo fructus uberes., qui rei diplomaticae operam dabant, laturos sperabat. Edidit itaque an. MDCCXXXVI. Volumen I. De
liciarum Eruditorum sic enim opus inseribitur in quod eum retulisset epistolas quasdam Michaelis Glyeae, qui Graecorum sch ama secutus fuerat, cum sua Latina interpre-