Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

291쪽

sisse visus est illos , qui eosdem aetate antecessere, quod intolerandum adeo visum est Lamio, ut nervos suos omnes contenderit , quo persuaderet sex primis Aerae Christianae saeculis Patres omnes recte de divina Trinitate sensisse, tanta quidem eruditionis Margumentorum copia , ut in surore animi, Scin caecitate ii versari judicandi sint, quἱ secus

existimarunt. Iam in eo erat, ut opus Summa industria elaboratum typis committeret , cum mense Novembri an . MDCCXXXXVI. G nuam concessit, ut Ioanni Lucae Palla vieinio

esset a bibliotheea. Non adeo illi molestum fuit hanc prosectionem suam reprehendi ab amicis, quam jucundum se habiturum instrumenta ad augendam sapientiam, quod quia debebat ossiciis Io. Baptistae Caraccioli, hominis doctrina & genere clarissimi , qui tum Florentiae commorabatur, quique postea Pisis philosophiam 9 mathesin docuit, ei in perpetuum se fore obligatum declaravit. Uerum dum nihil illi deesse videbatur ad commode& tranquille vivendum , exsorbere molestias debuit, quas illi exhibuit nobilium semina inrum grex, quae in eo se ab illo laesas suis sadiis

292쪽

I o A N N Ε s 28sescebant, quod tu. quadam contrOVersia, quae suerat inter Franciscum & Catharisam Palla- vicinios, adversus hane tulisset sententiam.

Disputabatur enim, utrum pluris iaciendus evset , qui multa sciret , & breviloquens esset , an qui mediocriter eruditus copiose Mabundanter diceret. Praetulit huic illum priorem Lamius & quod in libera civitate ii maxime laudantur , qui possunt de maximis quaestionibus copiose ornateque dicere, facile suit loquacibus seminis multorum odium in illum coneltare. Tulit id ille aeerbissime, ianisi novem post menses oblata illi suisset a Pallavicinio occasio una cum illo peragrandi Germaniam, profecto in patriam rediisset. Maxima ex hoe itinere ille percepit utilitates, sive bibliothecas , sive mus ea, sive doctos homines inviseret, & frequentaret etiam, cum sibi potestas dabatur. Ex bibliotheea Vindobonensi plura in rem suam seposuit, Selibrorum helluo eos praesertim legebat, quos

aut nunquam viderat, aut extare omnino i-

SuoraVerat. Erat saepe cum Apostolo Zeno si , Vol. XVI. Τ

V De δεος haec narrat, quae memoretu digna Pu.

293쪽

eum Petro Iannonio, cujus eritico O audaei ingenio plurimum se delectatum fuisse ait, eum Pio Garellio, ceterisque, qui illam ur

bem & Caesaream aulam decorabant. Frequentabat etiam nobilium hominum mensas, solitus & edere M hibere αδεωρ & jucunde ; honorabatur vero non solum ab iis, qui aliquid percipere atque audire studebant, Velamus. Quum Carolus VI. Augustus Μuseum Nummarium Carthusianorum, qui Romae ha. bitant, empturus esset, Sanctent Bettolium Romam ob hoc ipsum misit. qui una cum Sebastiano Paulio Lucensi , Clerico Regulari Congregationis Deiparae , illum sibi thesaurum compararet, consilio potissimum usus A postoli Zeni Poetae sui. Alte propterea doluere Gais rellius & Panacia, quod quum unus Bibliothecae, alter Gazae nummariae Caesaris praefectus esset , se omnino insciis, hoc negotium a Caesare susceptum esset. Bertolius igitur celandi artet praestantissimus , sed veterum Numismatum cognitione non adeo praecellens, Romam prosectus, Μuisum Carthusianorum

294쪽

yo A NNE s a grum etiam si qui sorte simulabant. Totos sex menses Vindobonae fuit, inde Venetias concessit, invisit etiam universam serme Cisalpinam Galliam, neque est credibile quot undique collegerit rerum maximarum notitias, quemadmodum ex ejus ephemeridibus, quae extant, conjici potest. Venetiis quoque legit eum typographo Recurtio de edendo opere

transfert. Quum Garellius & Panaeia retans quaesita numismata considerassent , plura inter ea falsa & adulterina deprehenderunt, &Granellio Iesulta , rei nummariae peritissimo judice electo. Bettolii & Paulli imperitiam M. eordiamque eum dictis, tum scriptis traduxe- eunt, Augustumque ab eis & a Zeno deceptum& circumventum praedicarunt. Hinc magna simultas inter utrosque orta est, & quum Gatellius apud Caesarem plurimum posset, Beriniolius. Paulius . & Zenus censurae passim obnoxii fuere, & a Caesaris existimatione non parum deciderunt. id quod in causa fuit eur Zenus tandem honestam missionem petierit, de Venetias reversus sit, Sc in ejus locum Petrua Matastasius suffectus.

295쪽

α88 L A M I U s. de Fide Nicaenorum Patrum, quod an.

MDCCXXX. praestitum est. Totum hoc arguinmentum accuratius explicavit , dum Vindo-

bonae fuit, & in opus ipsum addidit plura,

cum secundo illud an. MDCCLXX. Florentiae edidisset. Quas viderat urbes magis magisque commoverant in illo desiderium novas sibi comparandi externas merces, cumque Sequi Pallavicinium in maritimo itinere, quod Μelitam versus suscepit, recusasset, ipse sibi eonsuluit, Sc postquam aliquot dies Genevae fuit, in Galliam concessit. Lugduni Operam praesertim rui numismaticae dedit, inde re

meare in Italiam deliberavit, quod deerat pecunia ad longius progrediendum . Subsidia fortasse habuit ab Rainerio de Ilcio, qui pro

Pontifice Aventonensem provinciam gubernabat , cuique Lamius munus obtulit Italicae interpretationis a se factae seriptorum Novi Foederis , & neseio cujus Latini poematis. Tum poema aliud scribendum suscepit, ut Rutilii Numant ni exemplo notam faceret

omnem rptionem dierum atque itinerum SuOrum . Ad tres sere menses Massiliae commoratus est, postquam inviser i omnia Roma

296쪽

Io A N NES a 89nae antiquitatis monumenta, quae circum ea loca sunt, ibique ut angustiis suis prospiceret , & desiderio satisfaceret novas visendi terras, nomen militiae dedit. Ηyem bat in Belgio cohors Itala Regia, in quam conscriptus fuerat, ad quam cum iter dirigeret, Li-tetiam mense Novembri an . Μ DCCXXIX. pervenit. In ipso itinere, cum audiisset Galliae Regem auctum filio Regni herede fuisse, Latinum poema condidit, quo per recens natum rem Gallicam publieam summam sere, adVersantibus licet inseris Diis, auguratur. Fata pueri eecinit secundo in l&ro, narravitque quot modis Galli suum gaudium deelararunt. Captus Lutetiae pulchritudine , & abundantia &copia rerum, quae ad scientiarum ingenua-mmque artium cultum condueunt, exsolvi mi litiae saeramento concupivit, ut libere in ea

urbe remanere posset, quod sacile obtinuit per eum, qui Magni Etruriae Ducis inagotia procurabat. Quae videret in ea, quam frequens esset in bibliothecis, quam versaretur in ore doctorum hominum, εο eorum praesertim, qui Μaurini dicebantur, quam dili gentem operam daret rei numismaticae, di,

297쪽

aso L A H I U s . - plomaticae, & chronologicae , quam assiduus esset in historia quadam chronologica contexenda , quae omnium aetatum eruditorum hominum rerumque illustriorum tempora n taret , Sc quam saepe rediret ad opus, quod antea inchoaverat, de recta christianorum in eo, quod mysterium Divinae Trinitatis adtinet, sententia, ik a quo nominis immo talitatem sperabat, ipse declaravit vel ad semicos scribens , vel in Ephemerides reserena hujus itineris summam . Quod vero ad opus illud theologieum pertinet sex in libros divi.

sum, editum Florentiae an. MDCCXXXIII. R-

deo fines illius dilatavit Lamius, ut quaeren dum sibi putaverit quam de Trinitate notistiam habuerint Hebraei, quid ab iis hauserint Aegyptii & Chaldaei, aliique orientis populi, unde Plato didicerit quae de Deo, de , V ho . & de Trinitate mirabiliter , si multos audis, effatus est, qua in re ab eo vetere& Christiani dissenserint, ae demum quid hi divinitus instructi eonstanter retinuerint, nombisque retinendum docuerint. Non satis erat Lamio quod sibi proposuerat probare: Omnes eruditionis latebras peragrabat, nihil ut Isere

298쪽

1. O 4 F νμ ε ast aliorum industriae . Iinquere velle videretur co . Atque in hoc upere dum erat occupatu , relaxandi animi. caussa casus Telemaei mirabiliter a Tenetonio narratos iii Italicam . linguam convertit , illud suum poema gotthliacum exposivit .i βatyras etiam us-Me quaIuori adversus Multi m quemdam versibus Itali eis consecisseruitur, quia natum illius ad irascendum proclivisi minime serebat se desertum ab homine provinciali suisses, quo susiqniari debebax 'fu koνtquam biennium Lutetiae fuerat, Bataviam, invisit, & ad suosoremqavit ineunte vel . Anii, pi CXXXII. V

so In: ipso ingressa libri de Eruditione Apostolo :-r . Iam dum Auctor narrat quibus remporibus. quibusque is locis opua, de quo diximur. eomis posuerit , refert quas huic laudes, mirificas iti' Ias quἱdem. tribuerunt Iambus Brufierus. Seriis ores Actorum Erurisorum Lipsiensium . ct sei. Gl pto Marsejus, qui omnes in eo consenserunt. essedisse tamiam P ut nemo amplius dubitarai possit Ioannem Apostolum doctrinam det λογοdbino a PIatonieis minime lumpsisse.

299쪽

yans praemia laborum se facile impetraturum. Sed quoniam tanto viro inimῖci deesse non poterant, fit horreret ipse eas artes philos rho indignas . quibus captare potentiorum , nevolentiam nonnulli solent, simul atque vidit obstructum sibi aditum suisse ad Aeade miam Pisanam, munus enim riclesiastieae historiae doeendae petierat) de iterum des renda Etruria eogitavit . Sed minime passus est Vincenti 'Μaria Rierardius Senator amplissimus tantamo virtutem in alienis terris am-vlius peregrinari, praefecitque ipsum satis ho, nesto stipendio domesticte suae bibliotheeae. ae studiosissime curavit ut muneri praeesset docendae Ecclesiastieae historias in Lyeeo Flo rentino. In hoc obeundo declaravit discipulis suix minime sibi propositum esse omniab miniama mansa, ut nutrire n&ntibus pueris 'so

Ient, in os inserere di haberent ipsi probatissimum scriptorem, quem diurna nmitin que

manu versarent, dum amerea ipse ex cujusl, het .saeculi historia praecipua quaedam capita Salecturus erat, quae diligenter examinaret, Scad severioris eritiem praecepta perpenderet.

Non facile quidem reperisses, qui hoe exples

300쪽

I o A N N E s astre munus illo melius potuliset. At dum vel e superiori loco asperius interdum loquebatur, immo fortasse liberius de hominibus , qui vel

doctrinam , vel virtutem simulabant, multorum calumnias exorbere debuit , usque eo, ut ipsum violatae religionis reum facere vel lent . Quia vero iis temporibus magnum erat Josephi Averanti nomen , magna opinio ejus

probitatis & doctrinae, dolere debuit Lamius se Iaestim suisse vel ab homine . qui famam fortunisque multorum defenderat. Rem ita ille narrat. Interim vero hoc eodem anno MDCcxx XIII. paret liber de recta Christianorum fide . 6 per omnium manus circumfertur, cujus exem ar 6 Iosepho Aueranio donavit , qui turbarunt magnarum caussa D t . Diximus jam alias ab Aueranio La-mium non fuisse amatum, O variis quidem δε- eatissiι , qui cum Lamius honoris caus su ad eum sisersa valetudine laborantem occessisset, ut ad orationem , quam Pro auspicando 'suo Professoris Ecclesiastici munere' fictiturus erat, audiendam imitaret, ab eo rustiee o inciviliter exceptus. adita querela, est, quod toι juvenes Professorex