C. Cornelii Taciti opera omnia

발행: 1821년

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ANNALIUM LIB. XV. 43 eorum steret consularia insignia Nymphidio, de quo, quia nunc primum oblatus est, pauca

repetam : namin ipse pars Romanarum cladium erit. Igitur matre libertina ortus, quae corpus decorum inter servos libertosque rincipum vulgaverat, ex C. Caesare se genitum serebat, quoniam, sorte quadam habitu procerus, torvo vultu erat sive C. Caesar scortorum quoque cupiens, etiam matri ejus inlusit. LXXIII. SED NERO, vocato senatu, oratione inter patres habita, edictum apud populum, conlata in libros indicia, confessionesque damnatorum adjunxit Etenim crebro vulgi rumore lacerabatur, ' tamquam viros insontes, ob invidiam, aut metum, exstinxis t.' Ceterum coeptam, adultamque, & revictam, conjurationem neque tunc dubitavere, quibus verum noscendi cura erat,is fatentur, qui post interitum Neronis in Urbem regressi sunt. At in senatu cunctis, ut cuique plurimum maeroris, in adulationem demissis, Junium Gallionem, Senecae fiatris morte pavidum, & pro sua incolumitate supplicem, increpuit Salienus Clemens, hostem, parricidam' vocans : donec consensu patrum deterritus est ne publicis malis abuti ad occasionem privati odii videretur, neu composita, obliterata, mansuetudine Principis, novam ad saevitiam retraheret.

252쪽

et C. CORNELII ACITI &C. LXXIV. Tu decreta dona,i grates deis propriusque honos Soli, cui est vetus aedes apud Circum, in quo facinus parabatur, qui occulta

conjurationis, numine retexisset utque Circensium Cerealium ludicrum pluribus equorum cursibus celebraretur mensis quoque Aprilis Nermis cognomentum acciperet templum Saluti exstrueretur, eo loci, X quo Mevinus ferrum prompserat. Ipse eum pugionem apud Capitolium sacravit, inscriptitque JOVI VINDICI. In praesens

haud animadversum post arma uti Vindicis ad

auspicium & praesagium futurae ultionis trahebatur. Reperio in commentariis senatus, Cerialem Anicium, consulem designatum, pro sententia dixisse, it temphim divo Neroni quam maturrime pub- lica pecunia poneretur.' Quod quidem ille decernebat tamquam mortale fastigium egresso,

venerationem deum merito quod ad omina solum sui exitus verteretur. Nam deum honor Principi non ante habetur, quam agere interis mines desierit.

253쪽

I. NERONI iasidis fortuna per Cessitam Bassum, qui thesauros in Africa se reperisse

temere jactitat. III. Glisit luxuria se inani. IV. Mirale certamen in quo cantat Nero, mund auditorum molesia, mesamani periaculo. VI. Poppaea mortem obit corpus ejus di retum odoribus conditur ductae tamen publicae exsequiae. VII. C. Casius, L. Silanus

in ex Eum pulsi Lepida Principis judicio permissa. X. L. Vetus, Sextia S Pollatia necem subiere. XII. Mutata mensum nomina XIII. Tempesates G morbi. XIV. Anteius Mosorius ad mortem aguntur. XVII. Eodem agmine Annaeus Mela, Cerialis Anicius Rufus Crisinus, C. Petronius cecidere. XX. Siliae ex lium XXI. Nerone virtutis lemus exsis-dendae cupido, gravior criminationum moles in Thraseam Paetum G Baream Soranum ingruit. de ilia, Sorani lia, patris discrimini connec-

254쪽

246 situr. Interrita eorum consantia iis datur mortis arbitrium. Accusatoribus Eprio Cossutiano, urio Sabino tribuuntur praemia. Gesta autem haec.

255쪽

ΙΗLus1 dehinc Neroni ortuna, per vanitaten ipsius, promissa Cesellii Bassi qui origine Poenus, mente turbida, nocturnae quietis imaginem ad spem haud dubiam retraxit. sectusque Romam, Principis aditum emercatus, expromit repertum in agro suo specum altitudine immensa, inuo magna vis auri contineretur, non in formam pecuniae, sed rudi, antiquo pondere: lateres quippe praegraves jacere, adstantibus parte alia columnisci quae per tantum aevi C- culta, augendis praesentibus bonis. Ceterum, ut conjectura demonstraret, Didonem Phoenississem, Tyro profugam, condita Carthagine, illas opes abdidisse, ne novus populus nimia pecunia lasciviret aut reges Numidarum, alias insensi, cupidine auri ad bellum accenderentur.

256쪽

C. CORNELII TACITIII. IGITUR Nero, non auctoris, non ipsius negotii fide satis spectata, nec missis per quos nosceret, an vera afferrentur, auget Ultro rumorem;

mittitque, qui velut partam praedam aveherent. Dantur trircinesin delectum navigium juvandae festinationi nec aliud per illos dies, populus credulitate, prudentes diversa fama, tulere. AC forte quinquennale ludicrum secundo lustro celebrabatur: a vatibus oratoribusque praecipua materia in laudem rincipis adsumpta est: mon enim anthun solitas Miges, nec metallis confusum aurum gigni, sed nova ubertate provenire terram,is obvias opes deferre deos quaeque alia summa facundia, nec minore adulatione servilia fingehant, securi de facilitate credentis. ΙΙΙ. Lisc ERAT interim luxuria spe inani, consumebanturque veteres opes, quasi oblatis, quas multos per annos prodigeret. Quin, inde iam largiebatur: divitiarum exspectatio, inter causas paupertatis publicae erat. Nam Bassus, effosso agro suo latisque circum armis, dum hunc, vel illum loculi promissi specus adseverat, sequunturque non modo milites, sed populus agrestium emciendo operi adsumptus, tandem posita ecordia, 'non falsa ante somnia sua, seque tunc primum

elusum' admirans, pudorem, metum morte

voluntaria effugit. Quidam vinctum, ac mo q

257쪽

ANNALIUM LIB. XVI. dimissum,' tradidere, ademptis bonis in locum regiae gazae.' IV. INTEREA senatus, propinquo jam lustrali certamine, ut dedecus averteret, offert Imperatori victoriam cantus, adjicit facundiae coronam,' qua ludicra deformitas velaretur. Sed Nero, nihil ambitu, nec potestate senatus opus esse' dictitans, ' se aequum adversus aemulos, religione judicum meritam laudem adsecuturum, V primo carmen in scena recitat mox flagitante vulgo, ut omnia 1idia sua publicaret,' haec enim verba dixere ingreditur theatrum, cunctis citharae legibus obtemperansci ne sessius resideret, ne sudorem, nisi ea, quam indutui gerebat, veste detergeret ut nulla oris, aut narium excrementa viserentur. ostremo flexus genu, & coetum illum manu veneratus, sententia judicum opperiebatur

ficto pavore. Et plebs quidem Urbis, histrionum quoque gestus juvare solita, personabat certis modis, plausuque composito. Crederes laetari ac fortasse laetabantur, per injuriam publici flagitii. V. SED qui remotis e municipiis, severamque adhuc, & antiqui moris retinentes Italiam, quique per longas provincias, lascivia inexperti, ossicio

legationum, aut privata utilitate advenerant, neque aspectum illum tolerare, neque labori inhonesto sussicere cum manibus nesciis fatisce- νςnt, turbarent gnaros, ac saepe a militibus veta

258쪽

aso C. CORNELII A cIT Iherarentur, qui per cuneos stabant, ne quod temporis momentum impari clamore, aut silentio segni praeteriret. Constitit plerosque equitum, dum per angustias aditus, ingruentem multitudinem enituntur, obtritos is alios, dum diem noctemque sedilibus continuant, morbo exitiabili correptos: quippe gravior inerat metus, si spectaculo defuis. sent, multis palam, pluribus occultis ut mina ac vultus, alacritatem tristitiamque coeuntium scrutarentur. Unde tenuioribus statim inrogata supplicia adversus inlustres dissimulatum ad praesens,is mox redditum odium. Ferebantque Vespasianum, tamquam somno conniveret, a Phoebo liberto increpitum, aegreque melim amprecibus obtectum mox imminentem perni-

ciem majore fato effugisse.'VI. os finem ludicri Ρoppaea mortem obiit, fortuita mariti iracundia, a quo gravida ictu calcis adflicta est. Neque enim venenum crediderim, quamvis quidam scriptores tradant, odio magis, quam ex fide. Quippe liberorum cupiens,,

amori uxoris obnoxius erat. Corpus non igni abolitum, ut Romanus mos sed regum externorum consuetudine, dissertum odoribus conditur, tumuloque Juliorum infertur Ductae tamen publicae exsequiae, laudavitque ipse apud rostra se mana eius, quod divinae infantis parens fuisset,' aliaque sortunae munera pro virtutibus.

259쪽

ANNALIUM LIB. XVI. VII. ORTEM Poppaeae, ut palam tristem, ita recordantibus laetam, ob impudicitiam ejus saevitiamque nova insuper invidia Nero complevit, prohibendo C. Cassium ossicio exsequiarum quod primum indicium mali, neque in longum dilatuni est. Sed Silanus additur nullo crimine, nisi quod Cassius opibus vetustis,is gravitate morum, Silanus claritudine generis, modesta juventa, praecellebant. Igitur missa ad senatum oratione,'r movendos a republica utrosque' disseruit. Objectavitque Cassio, quod inter imagines majorum, etiam C. Cassii essigiem coluisset, ita im scriptam: Duc PARTIUM. Quippe semina li civilis, & desectionem a domo Caesarum quaesitam. Ac ne memoria tantum insensiis minis ad discordias uteretur, adsumpsisse L. Silanum, juvenem genere nobilem, animo praeruptum, quem novis rebus ostentaret.

VIII. Ipsu dehinc Silanum increpuit iisdem, quibus patruum ejus Torquatum, tamquam disponeret jam imperii curas, praeficeretque rationibus,, libellis, epistolis libertos inaniasmulin falsa nam Silanus intentior metu .exitio patrui ad praecavendum exterritus erat. Inducit posthac vocabulo indicum, qui in Lepidam,

Cassii uxorem, Silani amitam, incestum cum fratris filio, diros sacrorum situs' confingerent. Trahebantur, ut conscii Vulcatius Tulli.

260쪽

rsa CORNELII Ae ITInus, ac Marcellus Cornelius, senatores,i Calpurnius Fabatus, eques Romanus qui, appellatotrincipe, instantem damnationem frustrati, mox Neronem circa summa scelera distentum, quasi mi

IX. TUNC consulto senatus, Cassio, Silano exsilia ' decernuntur; de Lepidi Caesar ει- tueret. ' Deportatusque in insulam Sardiniam Cassius, senectus ejus exspectabatur. Silanus,

tamquam Naxum deveheretur, ostiam amotus;

post municipio Apuliae, cui nomen est Barium, clauditur. Illic indignissimum casum sapienter

tolerans, a centurione, ad caedem mi , corripiturci Suadentique venas abrumpere,' animum quidem morti destinatum' ait, sed non permittere percussibri gloriam ministerii ' At centurio, quamvis inermem, praevalidum tamen, irae quam timori propiorem, cernens, premi, militibus jubet. Nec omisit Silanus obniti, wintendere ictus, quantum manibus nudis valebat, donec a centurione vulneribus adversis, tamquam in pugna, caderet. X. HAUD minus prompte L. Vetus, socrusque

ejus Sextia, .Polluti filia, necem subiere invisi Principi, tamquam vivendo exprobrarent intemfectum esse Rubellium lautum, generum Lucii Veteris. Sed initium detegendae saevitiae praebuit, interversis patroni rebus, ad accusandum transgre

SEARCH

MENU NAVIGATION