장음표시 사용
421쪽
tur, Dedicationem Ecclesiae in ccurrentia et in c0ncurrentia est Patroni praecedere et g quasi ad testa D0mini pertindre iuxta ordinem Rubricarum generalium Tit. X n. 2. Inter Festu. Habemus tamen inter n0vissimas decisiones . it. 0ngregationis directum argumentum, quod festum Dedicati0nis Ecclesiae tamquam festum D0mini considerandum sit qu0 argumentum pluris aestimari debet, quia in Deci et generali, Summo Pontisice confirmat 0, expressis Verbis dicitur estum Dedicati0nis Ecclesiae esse habendum tanquam festum D0mini. Si enim in . Rituum C 0ngregatione nines speciales decisiones cum summa prudentia ac sapientia, permulta opera et deliberatione a viris doctrina exquisita et experientia maxima praeditis elaborantur quod studium, quae industria atque diligentia consumitur in comp0nendo decreto generali, ne minimum quidem in dubium vocari p0ssii. . 0 Decretum invenitur . 3541 et est huius tenoris: in minus recta interpretatione Decretorum S. Rituum Congregati0nis, quibus declaratum fuerat dici 40sse Missam de Requie, praesente Cadavere, diebus ritus duplicis primae classis, licet non sestivis de praecept0, excepto est Titularis factum est, ut nonnullis in eclesiis usus invalueii eiusmodi Missas canendi in solemnitate Anniversarii propriae Dedicati0nis,
QUOD UΤPOT FESTUM D0MINI, ac prae Titulari
tuaiori dignitutis h0nore pollens, vi de cretorum nunquam ipsi postp0nendum est. Qu0 circa eadem Sacra Rituum C 0ngregatio ad omnem ambiguitatem tollendam, op-p0rtunum e re esse duxit declarare, quemadmodum per praesens Decretum declarat
et praescribit Nun ibi licere nonniversario Dedicationis cclesiae pr0priae Missam de Requie, ne praesenti quidem Cadavere
decantare, quemadm0dum in Patriarchali Basilica Lateranensi aliisque praestantioribus Urbis Ecclesiis semper cautum fuit. Atque ita declaravit ac servari mandaVit. Die 1 Martii 1882. Facta autem per infra script sim Secretarium Ssmo no . Le0- ni it relati0ne, Sanctitas Sua Decretum S. 0ngregati0nis approbavit et c0nfirmavit di 16 eodem mense et ann D. Ex hisce ergo decretis . Rituum Congregati0nis certissime concludi debet, eamdem S. Congregationem festum Dedicationis Ecclesiae tamquam sestum D0mini semper consideraSSe.
4. u0 autem decreta S. Rituum Congregati0uis c0nstituunt, etiam iact0res recenti0res in rebus liturgicis versati docent apud Auct0res antiquos utique de est Dedicati0nis eclesiae tamquam esto Domini nihil invenitur, quia dignitatem eiusdem non ex decretis . Rituu in Conglegati0nis, sed ex sine huius sesti duci int. Quare huc l000 plures Auctores recenti0res asserre placeat. 0mse Instit litur 9. 0 m. n. 53 ex decretis S. R. C. directe derivat, sestum Dedicati0nis Ecclesiae esse estum D0mini. De ei di tom. n. 26 Regula scribit: ε S. R. C. declaravit, est Nativitatis . Ioannis Baptistae, s. post0lorum Petri et Pauli, Assumpti0nis . . . et Omnium Sanct0rum praeserenda esse esto Dedicationis Ecclesiae iuxta rdinem tabellae duplicium 1 classis, quia Dedicati est festum Domini tantum secundarium , et Regula 8 4 Si est Dedicati0niq, Titularis
Ecclesia et Patroni loci occurrant, praesertur estum Dedicationis .... qtia Dedicuti est festum Dominiis Aloisius de Carp0, postquam plura decreta . . . attulerit, quae de Dedicatione celesiae utp0 te festo Domini disserunt, in alendari perpetuo cap. II concludit: ε uum festum Dedicationis Ecclesiae ex superius dictis iu-ter est Domini recenseatur, eius quoque Oetava, quae non est nisi eiusdem Festi extensio, ad classem eamdem spectat s. Idem
docet uctor m0do laudatus in Bibliotheca liturgida . 1 n. 30 et 301. Hanc sententiam etiam Patrono egi 0ni di Sacra litur-gica t0m. I n. 45 et Nupeihors Compendium Sacrae Liturgi aeri 246 n. 3, tenent, dicentes sestum Dedicationis Ecclesiae esse sestum D0mini. phemerides liturgicae eximie redactae scribunt in vol. V pag. 202. Festum Dedicationis omnibus estis primi ordinis cedit, reliquis seu secundi seu tertii
ordinis praevalet. Primis cedit, quia solemni 0ra sunt atque in universa Ecclesia celebrantur: eliquis praevalet, quia potioris est dignitatis, utpote ad Dominum pertinens. Excepti nihil0 minus extat pro esto Ss. 0rdis Iesu, cui s0lum praeserenda Dedicatio est, si cum seriatione haec celebretur , et in Vol. II pag. 579 eaedem phemerides dicunt: Dedicati festum Domini est in ea enim cultu directe ad Deum extollitur, n0n mediate, ut accidit in estis angi0rum. Recenti0res et g Rubri cistae sere communiter autumant, estum Dedicationis Ecclesiae esse c0nsiderandum tanquam sestum Ddmini.
422쪽
3. Multa argumenta etiam libri litur-gici r praelata quaestione, an Dedicati0nis Ecclesiae estum sit habendum tanquam Iestum D0mini, asserunt. Si Missae tenorem in Dedicatione vel Anniversatio eiusdem in Missali 0nsideremus, totam Mi sam ad Deum dirigi, Sanctorum ver omnin0n0n fieri mentionem, videmus. Iam Intr0itus loquitur de Doni Dei, cui debetur omnis reverenti Terribilis est l0cus isto hic domus Dei est et 0rta coeli et vocabitur aula Dei . Quare templum dicitur locus terribilis quare aula Dei Quia, ut in Graduali resp0ndetur a locus iste
De sactus est, inaestimabile sacramentum,
irreprehensibilis est , quia ibi Rex coelorum, cui adstat Angelorum ch0ruso Graduale
tabernaculum suum constituit, et si te inplum
potentia suae inhabitationis illustrato orat. in ipsa edici), quia est 4 Dominus in circuitu p0puli sui, ex h0 nunc et usque in saeculum s Trach.), et hic locus Deo dedicatus est: ε quem n0mini tuo indigni dedicavimus Post comm . in ipsa Dedici in ide0que ipse D0 minus de templo dicit: si 0-mus mea, domus orationis vocabitur , Communi0ὶ . Similiter in renturio t0 tum sticium ad D iminum spectat. Sic in Antiph0na ad Magnificat in I Vesperis dicitur: ε Sanctificavit D0minus tabernaculum suum quia haec est d0mus Dei, in qua invocabitur nomen eius, de quo scriptum est Et erit n0men meum ibi, dicit D0minus . t in ea
dum Antiphona in II Vesperis legimus: O
quam metuendus est l0cus iste vere n0n
citur: Iemplum Domini sanctum est, Dei structura est, Dei aedificatio est . mnia Resp01180ria, Antiph0nae, Versus et Hymni ac ratio aut ad Deum diriguntur aut de Domino tractant, et quamvis laesali loci proxime terminentur ad 0mum Dei, ut ad obiectum, quod est velut materia, circa quam versatur celebratio sesti Dedicationis Ecclesiae, attingunt tamen Deum, ut rati0nem c0lendi templum ipsum. Item si iuxta Pontisicale Romanum tot
sacras aeremonias atque prece8, rationeS,
ablutiones et unctiones, quae in edicati0ne Ecclesiae adhibentur, reputemus, invenimus omnia directe ad Deum spectare, et si de Sanctis sermo est, semper secundario
m0d fieri. u0d elucet, quando in Lilaniis
0mnium Sanctorum pisc0pus ecclesiam et altare c0nsecrat verbis: ε Ut eclesiam et altare hoc ad 0norem tuum et nomen Sancti . consecranda benedicere, sanctificare et consecrare digneris .
Si itaque in Missali et Breviario omnes
preces et rationes nonniversari Dedicationis cclesiae dig0ndae omnin et directe ad Deum reseruntur, Sanctorum vero nulla menti fit, et si in ipsa Dedicatione Ecclesiae t0tus cultus iuxta P0ntificale ad Deum ext0llitur et quidem primario, Sancti autem recolantur tantum secundario; quis dubitare p0terit, estum Dedicationis Eccle laeesse estum Dum iniss0u0ad qualitatem argumentis rationis, degre torum S. Rituum Congregationis, u-ct0rum et libr0rum liturgicorum comprobavimus, estum Dedicationis Ecclesiae esse sestum Domini; quaerendum tamen est, an etiam ratione sinis primuri praefatum se-stum tanquam testum Domini c0nsiderandum sit. ΙΙ. DUAESTIO. Potestne considerari sestum Dedicationis Ecclesiae tanquam festum Domini rati0ne sinis primarii γε estorum sinis primarius est, scribit Bellai minus De cultu Sanctorum lib. Illcap. 10 , agn0scere Dei beneficia, pr0pter
quae est singula instituta sunt s. Quoad hunc inem primarium antiquiores iactores plerumque considerant festum Dedicationis Ecclesiae, auctoritatem Divi Th0mae in Ioannem cap. 10 Leci 5 pro serentes ex qua ratione estum Dedicati0nis praeserunt est Patr0ni loci, sed non est Assumptionis . . . et mnium Sanctorum. Sic scribit Gavantus tom. I seci. cap. 8 n. 7 ubi de Octava Dedicati0nistractat 4 clava Dedicati0nis Ecclesiae erit digni 0r, quam Octava Patroni 00i, et eadem ratione dignior erit clava Asssumpti0nis . . . quam Octava Dedicati0nis, quia maiora beneficia contulit Deus uni Dei parae in eius Assumpti0ne quam contulerit toti militanti Ecclesiae, cum praesertim
Theol0gi 0ceant c0llective in Dei para Virgine esse gratiae et gl0riae d0na, quae Angelis et hominibus singillatim distributa
suerunt. Confirmatur ex Rubricis Breviarii de duplicibus . 1 ubi prius recensetur Dedicatio pr0priae Ecclesiae quam Patronus l0ci, et tit de cl. ubi prius nominatur medicati0nis clava, quam principalis
423쪽
paribus . 0ns. . . secl. 8 cap. 5 . .
qu. 5 autem scribito nudam pariter elavam etiam Dedicationis esse irae serendam
omnes simul Sumpti et praestant singulis seorsim et sunt ipsi me tota celesia non iam militans sed triumphans , et addit ad confirmari iam hanc sententiam hoc argumentum: Illius est Octavam cuicumque alteri praeserendam esse, cuius sestum alter cuicumque est praesertur cum autem sestum Omnium Sanctorum praeseratur est cuius libet Patroni et Dedicationis, in sequitur etiam eius0ctavam praeserri debere; nam accessorium Sequitur maturam principalis. Praeterea in praedicto sest Omnium Sanctorum praecipuum locum btinet ipsymet B. Dei Genitrix Maria, ut patet ex Martyr0l0gi 0, in quo annuntiatur 40 festum K Festivitas omnium cianctorum, quam in h0n0rem . Dei Genitricis Mariae et s. Martyrum ioni sacius V dedicato templo ianthe0n celebrem it generalem instituit agii luotannis in Urbe Roma Sed Ietamus Appendix ad Diar liturg. - theol. Cap. IV, de edi c. cci num. 35 cum Gavant n0n consent in quoad prae satam exempli 0nem sest Assumpti0nis, si illius clava occurrat in et ava Dedicati0nis Ecclesiae, quia ma-i ita beneficia c0ntulit Deus uni Dei parae in
eius Assumptione, quam c0ntulerit toti militanti Ecclesiae. Verum, seribit Auctor supra laudatus, ex hae ratione sequi Videtur, nullius alterius sesti eiusdem B. M. V. cha vam esse digni 0rem prae clava Dedicati0nis Ecclesiae. tem si Octava Dedicati0nis esset digni 0r quam et ava Patr0ni 0ci vel Tituli Ecclesiae ix eo, quod in ex rec0lantur beneficia a De collata Ecclesiae suae Uni Versae, quae superant lenesici cuivis Sancto M0 nata, sequeretur nullius Sancti Octa Vam esse digniorem praes Dedicati0nis Octava Sed χ0ntra istes dantur enim et aliae Sanctorum clavae digniores iuxta rubricarum sensum it legem atque decreta
S. R. C., digni 0res, inquam, prae Dedicati0nes Ecclesiae in id cuisu. Et quidem in Ecclesia universali sunt icta vae Nativitatis S. 0 annis Baptistae, est principalis s. Αp0- stol0rum Petri et Pauli ac festi vitalis uinium Sanct 0rum in ecclesiis autem particularibus Octava, festorum Domini. B. Maria es V., Ss Angelorum et Ap0st 0l0rum, ubi sub ritu duplici 1 classis rec0lantur. Idem observandum est, si Patr0ni festum sit dignius ex e i tu id 0leat celebrari p0mpa solemni 0ri:
tune enim Octava eiusdem erit dignior P0rro octava est accessorium festi, et accessorium sequitur naturam sui principalis . Vid. Cavali eri 0m Pin deci . 16 num. 28, 29 et 37;
et Meratum t0m II feci. 3, cap. 8 n. 120 13. Tetamus h 00 0c immerit reprehendit Gavantum, quia ex eiusdem sunt entia sequeretur, nullius allerius est B. Mariae . Octavam esse digni 0rem quam Dedicati0nis Ecclesiae. Gavantus, uti siue ex sine primario rati0nem assert, quod festum
Assumptionis B. M. V. dignius sit quam Dedicati0nis Ecclesiae quoad alia sust Beatae M. Virginis autem c0nsiderat sestum Dedicati0nis uti sestum dignius, ergo uti sestum D0mini, qu0d reapse verum est. Cum enim S. R. C. sestum Dedicationis estis Domini annumeret, et Octava nil aliud sit nisi pr0r0gatio sessi, Octava ad eumdem rdinem et clas- Sem pertinet pr0pterea clava Dedicati0nis Ecclesiae pr0priae uti est D0mini in occursu praesertur clavis . . . et Sanctorum, et cedit tantum Octavis primariisD0mini. Et si Telamus insuper dicit, Octavam Dedi eationis n0n esse praeserendam Octavis Nativitatis . 0 annis Baph. SS. Ap. Petri et Pauli et Omnium Sanet 0rum, idem n0n provenit ex eo, quod haec est sint obiectio dignior quam se tum Dedicationis, sed tantum e Rubricarum lege et privilegi0. Sed audiamus ipsum Divum Th0mam, quem Auctores allegant. Sanctus D0ctor in 10 ann. cap. 10 Lech. 5 scribit: α uando de novo aliquam Ecclesiam divin cultui
dedicavimus, agitur estum consecrati0nis eiusdem, et eadem die singulis annis in me-m0riam ipsius. Ad sciendam autem rati0nem est consecrationis et causam, notandum est, qu0d omnia festa celebrantur in Ecclesia in commem0rati0nem divinorum beneficiorum Rec0limus autem divina beneficia n0bis exhibita tripliciter. Quan-d0que quidem ut exhibita nobis in capiten0stro Domin Iesu Christo. Et si celebramus es tum at ivitatis et Resurrecti0nis et huiusmodi. uand0que ut exhibita n0bis in membris n0stris scilicet in Sanctis,
qui sunt membra Ecclesiae .... Et sic celebramus sesta s. Petri et Pauli et ali 0rum
Sanctorum. Quandoque autem prout sunt
exhibita toti Ecclesiae, puta in ministeri0
sacramentorum et in aliis communiter e
424쪽
est quasi signum collecti0nis Ecclesiae fidelium, ideo in memoriam ipso tum beneficiorum sestum Dedicationis Ecclesiae celebramus. Quod quidem festum maius est, quam festum alicuius Sancti sicut et beneficiat0ti Ecclesiae collata, quorum mem0riamugimus, excedunt beneficium coliatum alicui Sanct0, qu0d in eius est recolitur s. Bene notandum est, hoc loco Doctorem Angelicum solum finem primarium est0rum in genere respicere, ne lassere mentionem est0rum . Mariae Virginis, quae gratiae et meritorum dignitate omnes n- gelicos h0ros Sanct0sque Supereminet, et ab Ecclesia culii hyperduliae h0noratur; ideoque eiusdem . . . est ad peculiarem et altiorem ordinem pertinent quam festa Sanctorum. Iuxta S. h0mam ergo festum Dedicati0nis, si finem primarium spectes, maius est, quam festum alicuius Sancti, quia beneficia toti Ecclesiue collata excedunt beneficium alicui Sancto collatum, et de pertinent ad ordinem superiorem quam est Sanctorum. Sed inquirendum eSt, anno etiam hac ratione primarii finis sestum Dedicationis Ecclesiae tamquam se-stum D0mini habendum sit. p0stolus I. C0rinth. 12, 27 comparat Ecclesiam cum corp0re; 0rpus autem cogitari nequit sine capite sed caput Ecclesiae est Christus
Ephes. 5, 23 Ipse est, dicit idem postolus C0l0ss. 1, 18 , caput corporis cclesiae, qui est principium, primogenitus exm0rtuis ut sit in omnibus primatum tenen s. Item Ecclesia tanquam corpus Stc0mplementum Christi tanquam cap tis caput enim c0rp0re c0mpletur et perficitur licet enim Christus in se plenissimus sit et persectissimus, tamen mancum se et quasi membris mutilum caput esse putat, nisi habeat Ecclesiam instar 0rporis sibi adiunctam hinc Christus aliquando V0eatur tota sitelesia I. 0rinth. 12, 12.
Si igitur . Thomas quoad sestum De dicationis Ecclesiae de benesidiis toti cclesiae collatis loquitur, utrumque respicere debemus, Christum et Ecclesiam. Cum autem de capite scit de Christo, qui unctus sui Spiritu Sancto prae c0nsortibus suis Ps. 44 et in quo ipso abs00ndita est vita et gl0ria Sanctorum Coloss. ), mnia beneficia ad singula membra defluant, et cum in est Dedicati0nis memoriam bene fissiorum
toti Ecclesiae collatorum rec0lamus, ante omnia beneficiorum Christ tributorum et a Christo acceptorum mem0res esse debemuS. Festum ergo Dedicati0nis est secundum finem primarium festum tam apitis quam membrorum et cum caput praecipuum c0rp0ris membrum sit, imo corpus sine capite vivere n0n 0ssit, etiam caput, scilicet Christum, in celebrando Dedicationis Ecclesiae magis quam membra recolimus. Ide sestum Dedicationis Ecclesiae etiam qu0ad finem primarium tanquam sestum Domini c0nsiderandum est. III. DUAESTI0. Quodnam est peculiare mysterium esti
Ε supradictis estum Dedicationis Ecclesiae absque dubia estis D0mini adnumerandum est sed qu0dcumque festum Domini
habet peculiare mysterium, cuius ratione iustitutum est, v. gr. sestum Nativitatis, Re surrectionis, Ascensionis, S Crucis, reti0sissimi Sanguinis, Sacr. Cordis Iesu etc. In quirendum itaque est, utrum estum Dedicati0nis tantum generalem relati0nem ad Deum habeat, an etiam pr0 00 est peculiare mysterium inveniri possit, cuius causa institutum sit Gardellini in hoc est pessuliare mysterium non agnoscit, scribens in quadam adnotatione suae Decret 0rum collectionis: Festum Dedicati0nis, n0n ullum respicit peculiare mysterium, sed generalem relationem habet ad Deum, cui dedicatur ad divina mysteria celebranda sed huiusmodi rati c0mmunis est etiam estis Sanctorum, quae licet instituta sint ad caelicolas hon0rand0s, principaliter tamen ad Deum diriguntur . 0 est negandum, h00 estum, si summatim et quasi obiter consideratur, tantum generalem relati0nem ad Deum habere; si vero istud accuratius perscrutemur, invenimus Ecclesiae Dedicati0nem, t0ta quanta sit, quantumque s0ne eius ossicium, expressi0nem et quasi quandam delineali 0-nem suturae glorificationis Ecclesiae esse et quidem h0c est Dedicati0nis nobis dem0nstratur mystic desponsati coelestis Sponsi cum Sponsu Christi cum Ecclesia. Quod peculiare mysterium significatur tam insessici et Missa, quam in litu Dedicationis ipsius Ecclesiae. Si ossicium Dedicati0nis perlustremus, iam in Capitulo ad Vesperas
Sp0nsa n0bis apparet, qu0mod omni ornatu virtutum spiritualium parata de coe lis descendat ad nuptiarum Solemnia celebranda. ε Vidi civitatem sanctam Ierusalem novam descendentem de c0el a De0, paratam sicut sp0nsam ornatam viro Suo s.cista
425쪽
civitas sancta est ipsa Ecclesia, quae, uti interpretes . Sclipturarum dicunt, proprie vocatur sponsa et uxor Christi Ap0 c. 21,9 , ei de cuius pulchritudine Sponsus Christus in C inticis Cantic0rum cap. 3 l0quitur:
Quam pulchra es amica mea, quam pulchra e s. 90nsa ipsa autem in c0el iam 0rnata et Sponso c0niuncta est, uti in Hymn immediate sequenti Vesperarum cantatur:
C0elestis Urbs Ierusalem Beata pacis Visio, Quae celsa de viventibus Saxis ad astra tolleris, Sp0nsaeque ritu cingeris Mille Angelorum millibus . O sorte nupta prospera Dotata Patris gloria, Respersa p0nsi gratia Regina s0rm0sissima,
Item haec mystica desp0nsati Christicum cclesia significatur in Invitatorio: Domum Dei decet sanctitudo : Sponsum
eius Christum adoremus in ea P.Sp0nsus autem celebrat festum desp0nsationis p0nsae suae maxima s0lemnitate et laetitia; quare ad istud coelum et terram invita Tollite p0rtas principes vestras, et elevamini portae aeternales , dicitur in Antiphona prima N0cturni primi
4 Alto ex Olympi vertice Summi Parentis Filius,
Ceu monte desectus lapis Terras in imas decidens, Domus supernae et infimae Utrumque iunxit angulum . Sed illa sedes coeli tum Semper resultat laudibus, Deumque Trinum et Unicum Iugi canore praedicat, Illi canentes iungimur Almae Sionis aemuli s. Hanc mysticam desp0nsati0nem Missa in sest Dedicationis videtur significare nam in pistola invenimus sponsam paratam, in Evangeli Sponsum Christum, qui l0quitur: Η0die in d0m tua portet me manere ,
hodie salus domui huic iacta est y. Haec cogitati etiam in Dedicati0 ne ipsa
Ecclesiae nobis ecurrit, quando sequens antiph0na cantatur Haec est Ierusalem,
civitas illa magna, i nata tamquam Sp0nsa Agni, Alleluia . Ad 0 peculiare mysterium etiam S. Bel nardus in Sermone I de Dedicatione Ecclesiae videtur alludere, si dicit: aliam h 0dio fratres solemnitatem agimus et praeclaram . tque id quidem facile dixerim sed si pergitis quaerere, cuius Sancti, illud sorte iam n0n ita. Quoties enim p0st0li seu Martyris vel Consess0ris alicuius memoria celebratur, haud dissicile est dicere cuius, utput S. Petri, aut Stephani gl0ri0si, aut S. P. N. Benedicti vel alicuius cete-r0rum magn0rum principum magnae curiae coeli. Nunc vero nullius eorum s0lemnitas agitur agitur tamen nonnulla s0lemnitas. Nec modo n0nnulla, sed n0n parva. Et si
iam vultis audire, festivitas est d0mus D0mini , templi Dei, civitatis regis aeterni, sponsu Christi , . Desp0nsatio itaque mystica Christi cum Ecclesia videtur esse peculiare mysterium sesti Dedicationis Ecclesiae. Nam cclesia materialis designat Ecclesiam spiritualem, quam Christus sibi deSp0nsavit, suo preti0s sanguine purificavit et virtutibus ex-0rnavit altare ver significat Christum, uti
in Breviari Roman in est Dedicati0nis Basilicae S. Salvatoris die 9 Nov. legimus Altare chrismate delibutum D0minin0stri Iesu Christi, qui altare, hostia et sacerd0s 0ster est, figuram exprimit , et utrumque Ecclesia scit et altare, in De dicatione Ecclesiae benedicitur, sanctificatur et consecratur ac quasi in unum h0cm0do coniungitur. Sed huc peculiare mysterium n0n 80-lum ad universam cclesiam, quae est
omnium c0ngregati fidelium, sed etiam ad cuiuslibet iusti animam reserri p0test, quae est templum Dei vivi et habitatio Spiritus Sancti exop0stol l 0rinth. 3, 6 et in extrema et plenissima Dedicali 0ne Christoc0niungitur, ut Durandus in Rati0nali divin. 0ssi c. lib. I cap. 48 n. 3 indicat: ε Haec festivitas scit. Dedicati0nis Ecclesiae specialiter significat aeternam dedicati0nem, in
qua Ecclesia illa, seu anima sancta ita Deo dedicabitur i. e. copulabitur, ut non possit ad ali 0 usus trans serii, quod erit in octava resurrecti0nis P. Ad eamdem sententiam etiam S. Thomas se inclinat, p. 3 qu. 89art. 3 ad 4 scribens: Nuia consecratio Altaris repraesentat sanctitatem Christi, c0n-
426쪽
secratio vero domus sanctitatem totius .cclesiae, de convenientius recolitur cum sanctitat et solemnitate c0nsecratio Ecelesiae vel Altaris quam aliorum, quae c0nsecrantur. Pr0pter quod etiam et diebus s0lemnitas Dedicationis agitur ad signi sit candam
beatam resurrectionem Christi et membrorum Ecclesiae s. Quare Christus Sp0nsam Suam . . animam iusti in hac vita multi-s0rmi sua gratia de gorat Sponsa e c0ntra debet animam suam disponere et plate,
ut in extrema Dedicati0n digna sit despon-Sationis aeternae. Ideoque . Augustinus serm. 252 de emp. 0net omnes Spon 8aSChristi, ut in est Dedicationis secum inanim considerent, quod templum materiale significet in eis temptu in Dei vivi, et ipsi ita vivant, ut ab aetern illo et c0elesti c0nvivio nuptiali exc0mmunicari timere n0n debeant K ustiescumque, si a- tres carissimi, altari vel templi estivitatem c0limus, si ideliter a diligenter attendimus, et sancte ac iuste vivimus, quidquid in templis manufactis agitur, totum in n0bis spiritali aedisiicatione completur. 0 enim mentitus est ille, qui dixit: Τemplum enim Dei satis tum est, qu0d estis v0s et iterum Nescitis, quia corpora vestra templum Sunt
Spiritus Sancti, qui in vobis est 3 Et ideo,
ira tres carissimi, quia nullis praecedentibus meritis per gratiam Dei merui inus fieri templum Dei, quantum p0ssumus cum ipsius adiut0rio lab0remus, ne D0 minus noster intemplo suo, 0 est, in n0bis ipsis inveniat qu0d ocul0s suae maiestatis osseudat. Sed habitaculum cordis n0stri evacuetur vitiis, et virtutibus repleatur claudatur diab0l0, et aperiatur hi st0 et ita laboremus, ut nobis bonorum operum clavibus ianuam regni 0elestis aperire 90ssimus . Et in serm.
60rp0raliter videmus in parietibus, spiritaliter fiat in mentibus et quod hic persectum cernimus in lapidibus et lignis, hoc
aedificant gratia Dei perficiatur in corp0ribus vestris s. Eandem c0gitatione ui tractat S. Bernaritu in Serui. 1 0 Dedic et ex ritibus c0nsecrationis materialis templi deducit, quid tam Deus in anima iusti operari, quam anima ipsa agere debeat, ut digna sit sp0usa Christi. Ex dictis concludere liceat, estu in Dedicationis non sol in generalem relationem ad Deum habere, sed etia in peculiare mysterium scit mysticam desponsationem Christi cum Ecclesia sive cum anima iusti.
Ad quaestionem ergo Au Dedicutio Eeclesiae haberi debeat tamquam festum
Domini, resp0ndendum censetur Is lirinu
de Onsecratione Ecclesiae sine ullius consecratione Altaris.
Diligenter et cum magna animi attentione perpens pr0p0 sit dubio super c0nsecratione Ecclesiae sine ullius consecratione Alturis, ea mihi ingesta est persuasi haud facile esse categoricum et certum resp0nsum dare, quin ullam excepti0nem patiatur : ab antiquis enim temp0ribus usque ad 0stram aetatem On invenitur Doctor aliquis, gnarus uris Canonum vel Sacrorum Rituum, qui quaesti0nem hanc expr0sess tragiet. Et ratio est, ni sali 0r, quia
neque in C0nciliis ecumenicis, neque in Iure, neque in Bullis aut Constitutionibus Ap 0st 0licis aliquid desiluitum extat, ut sep0-
sit omni dubi c0ust ludere possimus, Midam aut invalidam esse celesiae consecrationem sine ullius Altaris consecrati0ne. Iam quatuor pr0 posito dubi te sponsum dedere, quorum tres priores in assii malivam verunt sententiam, id est validam esse censuerunt eiusm0di Ecclesiae consecrationem. 0Vissimus autem, auctor scilicet Animadversionum, quamvis in Sententiam negativam inclinet, suam tamen elucubrationem c0ngludens ait responderi p0sse gracclesiam eiusm0di consecrationem Templin0n admittere .
Quid nunc dicam ego omnium minimus Non renuo sacrae C0ngregati0nis mandat 00btum perare et quod diligenter perlegi referri aggredior. I. Benedictus XIV, in per cui titulus Instituti0nes Ecclesias uicae, iustit. LXVI l, num. 8, haec habet: ε u0niam ex recenti Can0num disciplina Altaris Dedicatio bEcelestu Consecratione seiungitur, id e vix in hanc Sedem pervenimus, Aram prae Clarissimam a Card. 0ncompagno erectam in Templ0 S. Petri sacrare haud praetermi-
Emmanuel Gonga te in Commentariis Decretalium Gregorii lX, Lib. IlI, Tit. XL, De c0nsecrati0ne Ecclesiae, num. 4, ita scribit Si motum suerit Altare et ita
amiserit consecrationem, illud tantum consecrari debet, n0n autem Ecclesia quae sacra adhuc maneto et num 15 Nec ob-
427쪽
stat dubitandi rati deducta ab auct0ribus
Anselmo et v0n nam argumento s0rmato ab Anselm respondetur: durati0nem consecrati0nis in Ecclesia non pendere a consecratione Altaris, cum aeque principaliter se habeat, nec in hac parte utur quid ac
Seli malet grueber in Commentariis Decretalium Gregorii IX, Part. sit. XL DII,
num 46, Dub. 6 6 An Ecclesia iterato sit consecranda, quando Altare sui execratum et vicissim, an Altare sit de n0vo consecrandum, quando Ecclesia sui execrata γResp. Negative. Ratio est quia et Ecclesiae ei Altaris c0nsecrati stat per se principaliter, nec una alterius est accessoria. -ltem
Sylv. Miranda, bym. Pal. Schmi ero. Reissensi uel Decreta l. Lib. III, Tit. LX, li, num 41 ε Per execrationsem Altaris
crali 0nem Ecclesia consuevit Rati est, quia Conseciali Ecclesiae p0tissime c0nsistit in parietibus, et p0test esse separata a conSecrati0ne Altaris . Petrus eurenius S. I. 0r. ecl. Lib. III,
Tit. XL, Cap.ra, uaest. 960, haec habet:
Execrato per fractionem vel moti inem Altari fixo, nullatenus cclesia ex eo ratur, quia distincta consecrations conse erat Sunt P. Et ita est. 953 Consecratio Ecclesiae anet utindo iteranda Res p. celesiae, idem est de Allari, consecrationem, ubi de ea facta et ei' execrati0nem illius non amissa constat, non esse iterandam. Ubi tamen const3t 0nsecratam quidem, sed non rite, nimirum non adhibita forma praescripta r-dinati0nibus ecclesiastigis, de noVO consecranda, cum deiectus sormae actum aD- nul leto. Barbos De Ossicio et potestate pisc. Part. Ιl, ile g. XVII, num. 26 Execrata Ecclesia n0n proinde execratur Altare , et innixus auctoritate sylvestr. Ragus et Miranda, hane asser rationem se quia consecratio Ecclesiae c0nsistit in parietibus, et sep3rata est a consecrati0ne Altaris s.
Cum igitur ex omnium sententia D0ctorum 4 Altaris Dedicati ab Ecclesiae c0nsecratione seiungaturo Bened. XIV); 4 Ecclesia et ita re distincta consecratione consecrata sint se Leurenius) Altare et Ecclesia aeque principaliter se habeat, nec detur quid accessorium , Gonga leg Nec una alterius sit access0ri y Schmulggrue ber); a Consecratio Ecclesiae consistat in parietibus, et posset esse separat c0nsecratione Altaris Reissensiuel, Barb0sa, SylV. Ragus et Miranda ; iure concludere possumus: Valide q0nsecrari Ecclesiam sine ullius c0nsecrati in uoltaris. II. Barb0sa luris ecl. Pari u Lib. II, num 27, haec habet a Ritus qu0s in c0nsecrandis Ecclesiis et Altaribus Romana servat Ecclesia beatus Silvester Papa primus instituit, etc. s. in Brev. Roua dies
Novembris, in est Dedicationis Archi basilica SSmi Salvat0ris, in Lectionibus II 0-cturni legitur quod si Consi tintinus impera-t0r . . . . in suo Lateranensi palati Ecclesiam Salvatori dedicavit . . . quam Sanetus Silvester Consecra Vit . . . . Altare tamen sui te lissu erectum. . . . Quo Altari Sanetus
Silvester, reddita Ecclesiae pace, honoris causa Principis post0lorum, qui in illo sacrificasse dicitur, et reliqu0rum Pontificum, qui usque ad id tempus ad mysteria
c0uficienda eo usi fuerant, in Lateranensi prima celesia collocuto, sancivit et c. . Ex hisce patet qu0d Sanctus Silvester sine ullius Altaris c0nsecratione primam Ecclesiam consecravit, Altare vero c0llocavit, qu0d iam uti sacrum habebatur. Benedictus XIV, pist. Peractu a nobis quae est secunda ad . . ngelbertum), App. ad T0m. IV ullar. enarrat qu0d ipsemet consecrati0nem Ecclesiae S. Apollinaris peregit, electo in C0mministrum Cardinale Gentili Episcopo Praenestin et cum ad eius devenerit n0titiam, praedictam me-th0dum adhibitam a nonnulli fuisse repr0batam, e sub btentu, quod integra cclesiae c0nsecratio aut ab ipso s0lo fieri, aut integra alteri demandari debebat, n0nin0pp0rtunum esse arbitratus est aperire consilii sui rati0nes, ob quas Ecclesiae S. Apollinaris consecrationem m0d supra exp0sit peregit. De in Ecclesiae consecrationem ab uti vel a pluribus insimul perfici p0sse Script0rum auctoritate et exemplis comprobat. ita pr0sequitur : Alia plura cumulari possunt exempla, sed iis omissis, susscere p0sse videtur illud
Summi Pontificis Urbani VIII, qui die 8Ν0vembris 626, Basilicam Vaticanam consecravit . . . . unam si quidem Templi partem ipsemet Pontifex dicandam suscepit aliam vero ex Cardinalibus perficiendam reliquit. Ab Alluris consecratione Urbanus abstinuit; et in enim ut in Alale0nis Diario et Basilicae aticanae urnario adnotatur,
Clemens Ili die 26 Iulii 594 Urbani
Praedecess0r Aram maximam Vaticani Templi 0nsecraverat s. - u0d Benedictus XIV
428쪽
una cum Comministro Ecclesiam consecravit, a n0nnullis reprobatum fuit validitatem vero c0nsecrationis Basilicue Vatieunae, quam Urbanus VIII peregit sine ullius Illuris consecratione, nem unu υ- pugnus it.
III. Idem Benedictus XIV, in eadem Epist. Peracta a nobis, g 14, ita l0quitur: Qui dedicati0nis materiem tractant 0rales The0l0gi, pari sere methodo Ecclesiarum c0nsecrationem atque aeramentorum
naturam explicanto esto nonnisi in lati0ri quadam significatione Ecclesiarum Dedicatio Sacramentis adnumeretur, quatenu scilicet aut caelestis Τempli, aut animae, quam gratia sanctificat, signum est mysticum. Itaque docent uerum Chrisma, quo Cruces
inunguntur, materium esse : formam ver0
constituunt in his verbis, quae in ipsa Chrismatis uncti0ne proseruntur : Sanctificetur et consecretur hos Templum in n0mine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti v.
Cum igitur The0l0gi mnes, qui Dedicationis materiem tractant, pari method0Εcclesiarum consecrati0nem atque Sacra mentorum naturam explicent consequitur
quod in edicati0ne Ecclesiae distincti sa-cienda sit validam inter et licitam consecrationem. Ergo sicut Sacramenta tribus perficiuntur, Videlicet materia, sorma, et persona ministri cum intenti0ne aciendi quod facit Ecclesia cita Εeclesia valide consecratur, interVeniente debita materia, sorma, et pers0na ministri cum intenti0ne ca-
At repones: C0nsecrationem Ecclesiae plures comprehendere ritus et caerem0nias, quae mitti non p0ssunt. Resp0nde distinguendo Ritus in P0ntificali praescripti, quia essentium ut ita dicam pertinent mitti
nequeunt, Concedo sessus subdisting 10 Ritibus ad essentiam non pertinentibus missis illicitum esse Ecclesiae consecrationem, Concedo ; invalidam, ego initus
enim in Pontificali praescriptus multiplex quidem est, sed peculiariter spectandum
esse autunto, in qu praecise rati consecrationis habeatur. Porro ratio haec non consistit in aerem0niis illis omnibus, sed, ut d0cent Doctoresimnes, cum ista c0nsectatio instituta sit ad instar ritus sacrament ilis,
consistit praecis in liniendis sacro Chrismate duodecim crucibus ini; criptis vel depictis in parietibus cum pr0latione Verb0rum : Sanctilicetur etc. Quod ipsam et S.
R. C. definivit Lisb0nen. 12 pril. 1614,
N. 31 D.), I. R. C. auditis sententiis et vo-
tis singul0rum Ιllm0rum et Rin0rum D. Cardinalium in C0ngregati 0 ne praesentium, Onsiderando quod c0nsecrati Ecclesiae maxime c0nsistit in inungendis Sacro Chrismate duodecim Crucibus per Ecclesis m, et in pr0 serendis illis verbis : Sane tibicetur et consecretur hoc Templum in nomine Patris, et Filii et Spiritus Sancti, ita cruces, cum adhuc ab Episc0p0, qui in c0nsecratione defecit, n0 suerunt in unetae, ut in facto praesupp0nitur censuit et iudicavit consecrati0nem dictae Ecclesiae den0 v et a principi ab Episc0p inch0andam ut continuandam esse usque in finem s. Haec re-s0lutio resertur a BENEDICTO XIV, pist. Peracta a nobis et a BARHos luris Eccl. art. II, Lib. II, num 5 et , qui iactum enarrant, cuius ccasi0ne declaratio
IV. Neminem latet discrimen inter p0lluti0nem Ecclesiae et eius execrati0nem: si p0lluatur Ecclesia semel 0nsecrata non debet nec p0test denuo c0nsecrari, Sed tantum est reconciliandari nam eius consecrati n0n amittitur quamdiu res integra manet si vero sui execrata, cum n0n amplius integra permaneat, suam consecrationem amittit, et denuo c0nsecrari potest. - Dixi denuo consecrari potest, eo sensu ut 0vuquae superinducitur p0ssit consecrari textu express0 in Cap. Egei XX, dist. 1: Ecclesiis semel De consecratis n0 debet ite iumconsecrati adhiberis. Vide per integrum vel saltem Di, 2, 3, 4, 6, 7, 10 11 12 ι13 0nst. LVI Bened. XIV, quae incipit Iam inde a primis . Item Altare nisi per
exess rationem, suam integritatem amittat,n0n potest denu conseerari. Ex his clarissime patet non esse iterandam Ecclesiae vel Altaris consecrati0nem, sed si Ecclesia tantum execretur, et non Altare tunc solius Ecclesiae reiectae consecrati peragi valeat et non Altaris qu0d
adhuc consecratum permanet. Ergo C0nsecrabitur Ecclesia sine ullius c0nsecratione
Altaris, uti peractum sui ab Urbati Vlli,
qui Basilicam Vaticanam c0nsecravit, et ab Altaris consecrati0ne se abstinuit. - Puto tamen huiusm0di 0nsecrationem nonnisi interveniente iusta et rati0nabili causa, et per indultum Ap0stolicum peragendam esse Risus enim in Pontificali Romano praescii plus, etsi distinctam prorsus exhibet consecrati0nem tum Ecclesiae tum Altaris, plures tamen c0mprehendit caerem0nias, quae sine culpa omitti n0n possunt.
429쪽
Ecelasin in cuius consecrati0 omissu fuit consecrati Alturis, habenda si consecruta' Respondendit m censeo Assirmative.
lii has quatuor partes dividenda est dissertatio l. Num altare, in qu Ieria V in C0ena D0mini S. Sacramentum asservatur, S. Sepulchri dici p0ssit γll. uid sentiendum sit de consuetudinibus, quae seria V in C0ena D0mini qu0ad Missam, locum rep0siti0nis, et ipsam rep0sitionem S. Sacramenti existunt li I. Utrum reiici debeant, an t0lerari p0ssint S. Sepulchra, quae in Germania et Austria a seria VI in Parasceve usque ad Matutinum Paschae in usu sunt γIJ. uid dicendum sit de ordine el0- validi S. Sacramentum e S. Sepulchro Sabbat Sauci in modo dictis regi0nibus exi- Stent se QUAESTI; l. Num altare, in quo seria V in Coena Domini
SS. Sacramentum asServatur, S. Sepulchrum dici p0ssis 3Ν0m seu S. Sepulchrum iuxta diversarum regionuni consuetudinem tam in seria in Coena D0mini, quam seria Vl in Parasceve et abbat Sancto, uti in Germaniae Austria, ubi signi sicuti S. Sepulchrumpi u rep0sitione seriae V prorsus ignota esst, usitatur. u0ad seriam V in Parasceve et abbatum Sanctum dicta deu0 minatio vix reiici p0test; nam seria VI in Parascevec0mmem0rati mortis S. Redemptoris ab Ecclesia iam celebrata est et de Sabbat0 Sanct Benedictus XI de estis D0mini, Subb. S. n. 170, scribit Hac die Ecclesia h01iora mysteriosam requiem, quam Christus Dominus servavit in suo sepulchro . Quaeritur ergo, an den0 minati S. Sepulchri etiam seria V in C0ena D0mini adhiberi 90ssit. Per se loquendo significati Sepulchrum pro repositione S. Sacramenti indicta seria est valde impr0priari quia tam in Ecclesia mors Salvatoris nondum celebrata est, quam sepulchri Christi memoria non recolitur, nec Rubricae Missalis e Caeremonialis Episcop0rum remote quid in-nuunt de Christi sepulchri repraesentatione. 4 Η0 die, dici missa les in sine missae seriae V in C0ena Domini, paretur locus aplus in aliqua appella ecclesiae vel altam . . . ubi calix cum hostia reservata repu-
natur Et Caerem0niat Episc0porii in lib. II, cap. 23, g 2, praescribit: ε Praepalandum ... ornandumque erit aliqu0d sacellum intra eccleSiam . . in qu p0s Missam huius diei rec0ndendum sit S. Sacramentum s. a cellum itaque vel altare tantum pro rep0siti0ue S. Sacramenti est praeparandum ab altare sensu strictiore seu iuxta Rubricas n0n repraesentat epulchrum Christi, sed instituti0nem S. Sacramentia Christus ibidem u0n ut mortuus lepraesentatur,
sed ipsi quasi thronus erigitur, ut die instituti0nis Sanctissimi Sacramenti a fidelibus speciali 040 ad 0retur cum gratiarum acti0ue pro hoc singulari accepi bene sit cio, et peculiari cultu asticiatur iisdem diebus, quibus a Iudaeis maximis opprobriis calumniatus est. Cons. Corresp0ndunc de Ronti tom. II pag. 50, anni 1852ὶ Quare S. R. C. die 2 lan. 1662 in Laude n. n. 12 23pr0hibuit, ne ista appella pannis c0loris nigri tegeretur, neque die 7 Dec. 1844, in Narnie n. ad 1, D. ES 73. sigilium in osti0l0, ubi Sanctissimum reconditur, app0ni, neque canturi p0sse Sepult Domino deci .cit. n. 2STR. ad 3 . Istius den0 minationis origo est repetenda ex e0, qu0d antiquitus S. Sacra mentum reVera in Sepulchr rep0situm sit, uti ex Sacerd0 tali 0 mau et aliis libris infra sub ua est. Ill aisserendis erui potest; qu0d tamen seria V in Parasceve peragebatur, et p0Stea Ecclesia seria V anticipavit, non amplius sepultu iam Christi, sed S. Sacramenti instituti0nem recolens. Vel potius, quia antiquissimis temp0ribus
SS. Sacramentum semper in capsa, quae etiam turris vel arca n0 minabatur, reservata est; et ista reservati in genere cum sepulchro Christi c0niuncta est. Ita legimus in ex-p0sili 0ne ritus Missae gallicani, quam editores exaratam putant Saeculo sexto ap. Marten Thesaur. nov. nec dot. Om. V. col.
94 sq. C0rpus ver D0mini de desertur in turribus, quia m0numentum Domini in similitudinem turris fuit scissum in petra, et intus lectum, ubi pausavit 0rpus D0minicum, unde surrexit Rex gl0riae in triumphum s. Et revera in antiquis tabulis sepulchrum D0mini et S. Lagari c0mmuniter depingitur uti turris. Sed sensu lati0ri deu0 minatio S. Sepulchri r seria V iu 0ena D0mini reiicin0n putest, et ex Sensu mystic0, quem c-
430쪽
clesia calici tribuit, exorta est . a seria altera ostia maior consecrata pro rep08ili 0no S. Eucharistiae in calice p0nitur: Ecclesia autem ipsa calicem ut p0te symb0lum sepulehri Christi significat. Pontificule
enim R0manum in consecratione patenae et calicis his verbis utitur omnip0tens sempiterne Deus, manibus n0stris, quaesumuS, opem tuum benedic ιionis in unde, ut per nostrum benedictionem hoc vasculum et patena sanctisicentur, ET CORPORIS ET SANGUINIS D. . I. C. NovΠΜ ΕΡΠLCHRuM uncti Spiritus gratia effletantur. Nonne haec verba alludunt ad monumentum n0Vum, in quon0ndum quisquam positus erat Ι0ann. 19, 41 . in mysticam rationem approbant etiam graves Auctores; sic scribit Benedictus XI de Sacris Miss. lib. I cap. 4 : Calix n0vum sepulchrum qu 00nditus est Christus Dominus Patena revolutum lapidem significat supra portam m0 numenti Corporale Srnd0nem mundam exprimit, qua Ioseph ab Arimathea corpus Christi in-x0lVit, ut bene advertunt Rhabanus lib. 1, de Instit Cleric cap. 33, et Iidebertus Αrchiep. Tur0nens in carminibus de Missae Sacrificio:
Ara Crucis, tumulique calix, lapidisque Datena, Syndonis ilicium candida byssus iubet η.
Durandus lib. I cap. 8 n. 24, similiter calicem ad Sepulchrum refert et Calix qu0que consecratur et inungitur, ut gratia Spiritus Sancti perficiatur n0vum sepulchr m corporis et sanguinis Christi f. t Suare disp. 81sec t. scribit: a Accedit etiam ratio mystica: nam calix significare sepulchrum D0mini, patenam lapidem sepulchro sup-p0situm . Si itaque in genere et omni die calix 0 minari potest SEPULCHRUM CHRISTI, quare haec significatio feria V in Coenu Domini adhiberi nequit Intra totum annum Corpus Christi super patenam dep0nitur, et calix 0ntinet pretiosissimum Sanguinem hac die autem C0rpus Christi in calice dep0nitur et in calice reserVatur, ita ut ipsa hac die pleno iure et speciali 0d calix sepulchrum C 0rp0ris Christi repraesentet, praesertim si ritum pecUliarem Missalis nobis ob oculos ponimus. Celebrans cante abluti0nem digitorum , praescribit Rubrica, et p0nit 0stiam reservatam in alio calice, quem Diaconus pulluet putena et quidem inversa, uti Auctoresc0mmuniter dicunt c00 perit et desuper velum expandiis quem ritum etiam Caeremoniale Episcop0rum lib. I cap. 23 asseri y quem scit calicem Diaconus pulluet patena desuper p0situ, ac demum velo serico cooperit P.
Quare hac die ordo calicem tegendi inversitur Debet tamen esse aliqua ratio, ex qua calix hac die aliter cooperitur ac omni t0tius anni die. Adversarii den0minationis Sepulchri in Coena D0mini respondent: ostia sancta caute cust0diri debet, qu id fit per pallam primum, deinde per
patenam inVerso m0do, qui naturalis est, cum hostia intus n0n oris est. Qu0d revera est leve argumentum Putamus e contrari0, qu0d qu0tidie et semper e0dem m0d fit, esse naturale quod autem m0do extra0rdinari occurrit, cum naturali non coneordare Rubrica gener tit. I n. 1 dicit: ε Deinde praeparat calicem, super eiuSos ponit purificatorium mundum et super illud patenam .... et eam tegit parVa palla linea , et Tit. X n. 5 e u laci purificatorium extendit super calicem et desit per patenam ac super patenam alvam pallam se. Hic est quotidianus usus et hoc est naturale, et Sacra Η0stia n0n minus caute custoditur quam modo invers0, im minus
est periculum patenam de calice deiiciendi, quam modo a Missali hac die praescripto. Sin autem palla prius et deinde patena et quidem inversa super calicem ponitur,400desciscit a communi usu, et, ut periculummodo dictum devitetur, Memoriale Rituum praescribit c ad cautelum firmat velum calicis ligula serica albi col0ris . In Missalis Romani editionibus ante S. Pium publicatis hic specialis ritus n0n invenitur, uti ex ordine Missalis secundum consuetudinem Curiae R0manae Neapoli impresso per Mathiam 0ravum anno 1477, Venetiis per Ge0rgium Arrivabonum anno 199 et ex Missalibus Venetiis 1518 et 1564 in ossicina haeredum Lucaeantonii unctae impressis patet; sed . ius V eumdem introduxit . uis credere vult, S. Pium V hunc
inversum et periculosum ritum intr0 duxisse, quia naturalis est, eaque tantum ratione sacram ostia caute custodiri p0test Ε 0ntrario, cum iuxta pri0rem consuetudinem sacra Η0stia aut in calisse ut in sacra syn-d0ne hac die res ei vata suerit cons. Marte ne de antiqv. monach. it. lib. II cap. 13n. 4 et Benedictum XI de festis o m. lib. I cap. 6 n. 48J, Papa utrumque modum c0niunxit et per se Sensum mysticum
significavit, quem calix, patena et palla antiquitus labebant. Fiunt autem haec s