장음표시 사용
411쪽
SUFFRAGl Ulη SUPER DECRET GENERALI
pro moderand cultu Serv0pum Dei qui nondum ab Apostolio Sede relati sunt inter
La materia di ne tri colorati e dipinti richiam natural mente alia memoriam ve-tri antichi di pinti, o me gli grassiti in i 0, ii sati ai ci istiani dei primi se coli, e che
me tori de gli antichi cristiani. vivi si s0n0
selli, a ZZe, amp0lle e simili arnesi di ve tro amissi ella calce ai margini dei loculi, talu0lta pure elle pareti dei cubic0li amantera di patere pili 0 men grandi gliuni e gli altri 0 grassiti in ro appresentanti n0str Signore, a Beata Vergine, Santi et antic e nu0v0 est amento, Cenedi matrimoni o di amiglie cristiane, di arti e mestieri, di di sigi, di animali e dialtri s0ggetti indisserenti ed anche pr0 sani 0 lo seup di 0lloca ili eos era 'ordinari Pavere in essi uti egii mnem0nico dari c0 noscere ii lu0go delia sep0ltura dei caries tinti per ins0nde rvi lii e balsami d0r0si assi di purgare raria di quei 0tterranei. Nel est Pus comune di tali et riera tutio d0mestico, e servivan di agge di patere ei conviti e elle agapi Lapresen Za per altro di tali vetri, anche se ornati di si gure ceri non sacrem cristiane, non stende V punio a vis tam a c0scienga, quando elle criste, che poss0n0 0nsiderat si c0 me appelle gentiligi 0 pubblicior at 0rii, si celebravano i divini misteri. 0ndimen a dii ver tali et ri 000 o nulla hanu a lare colla questione dei Vetri co
dei Papi a S. Pietr in p0i estigiati ella basilica di S. Pa0l0. Abbiam pol molli sempi di di pinture grandiose, in cui si ricordano salti di storia ecclesiastica Basti et tarn alcun0. Galla Placidia an . 427 salta edificare una basilica v0tiva in n0re di . Gi0vanni vangelista, a volle ornata di musaici che rap- presentasser Vivamente ii peric0l di mare, dat quale era stata scam pata per intercessione et Sant Apostol0. 'es ecu Zi0nesu tale che 0 80l tuti quasi e paretim it paviment stesso appresentaron lescene di quel terribile si angente: ε Videris in pavimentum sic 0nd0sum sic undique
mus ... et Cancellum incipit per0s magisterio Augustae periculum liberationemque figurare etc... y 4).
dia sed di pingere eli'arc maggi 0re della basilica di S. P0lieuci martire in Costan ii n0p0li it attesim de gran Costantino. ero b che presso gli Orientali 0stantino era i sors ne nover dei antici a Roma che 0n o registra ne suo marti-r0logio a pii tardi permesso e lascia tut-t0ra che te gesta Mel grandes imperatore
412쪽
Cogi ne tit0lo deli 'epigramma di nn0dio epigr. XXXIV) ε Versus scripti Agello ubi filium Armenii Angeli Christ 0sserunt, qui
p0enitentiam egit , d nn odio Suscipit blatam veniam ut 0ntulit lesus,
Post culpas animae sunt holocausta Dei. Perge, puer, tenero Superans bene conscius
Victores iuvit candida vita pi0s l). Qui abbiam ii quadro p0ssiam direst0rico di arat tere meramente privato,
mentre ne precedenti traita vagi di pubblici per80naggi: a te appresentagi0ni de gliuni e de gli altri miravan ali ornamento delle clites e ait' edificagi 0ne dei sede li:
aggiungi amo anche alia l0ro strugi 0ne, giacch a quest pure mirano te pitturenet lu0go ant0, se condoche S. Gregorio Magno scrive a Seren Vesc0v di Marsi glia ccidcirco enim pictura in ecclesiis adhibetur ut hi qui litteras nesciunt saltem in parietibus videndo legant quae legere in codicibus non valento Ep. ad Serenum episc. Massit. J.
Dagli antichi sempi passand ai recentimi restringer a p0chi, i quali n0ndimen0
L0urdes ora estatica, ra china a quot peris avare a fonte elle acque salutari, e00.
Cosi edemmo estigiati Massim in e Melaniaco me a coll0qui colla SSma Vergine sullei occe della Salet te, enche ora risormatala statua della Madonii della Salet te per decreto di Leone XIII, id non si pii, permesso. 0si Su0r aterina Lab0ur Figlia delia arith si di pinge uel ratio che Maria Imma colata te si da a edere tutia aggiante di luce : 0nd l 'origine delia Medaglia mi-rucol0sa. Ora simili quadri sui on p0sti in molle clites di Roma, d 'Italia e suori. Final mente, a tacere di tuiti gli altri, insigne sempi ei porge a cripta che circondala tomba di Pio X, a cui immagine gran-
Ved eruele, e non ne resti angi ediscat eammae strat ΤΙ e ric0rdate pit ture, e m0lte alti e cheper brevita trala scio, n0n 0nomelle hie se per agio ii di culto che si debba o possarendere a uelle persone che non ebbero
SUPER 3S37. DECLARAΤΙ0Ν DECRETI
de est j primariis vel secundarii 8, quoad Festa dupliola minora et semidupljoia.
Distincti inter sesta primaria et seCundaria, hactenus ab omnibus sere Liturgicis admissa respexit tantum duplicia i et Ie lassis ac ritus maioris. Talis enim distinctio pluribus innitebatur Decretis, licet particularibus, . R. 0ngregationis. Rinus Curien Antistes Dubium proposuit S. R. 0ngregati0ni: ε Utrum tabella Concurrentiae de digni 0ri incipiat tantum ritu duplicis maioris uti hucusque Rubri cistae docebant an etiam extendatur ad duplicia minora, ita ut in horum Concurrentia Vesperae integrae dicendae sint dusest primario sHoc 0rtasse, eiusmodi limitibus comprehensum, pr0posuit Dubium, qu0d quaedam specialis Rubrica Breviarii, etiam duobus g0ncurrentibus estis duplicis minoris ritus,
qu0rum primarium alterum, alterum Ver Secundarium, docet Vesperas esse dividendas. Quidquid sit, vulgato nunc Decreto Gen. super primariis et secundariis estis, sportu nulli visum est ampliare Dubium , adeo ut 0 tantum Duplicia min0ra c0mprehendere valeat, sed et semiduplicia, nec 80lum dissicultates quae exoriri p0ssunt quod concurrentiam spectat, sed etiam quod pertinet ad concurrentiam atque rep0sitionem.
Ita namque ampliato Dubi 0 facile intellectu
413쪽
est, vix p0st resolutionem n0va Dubia super primariis et secundariis estis habere p0sse
l. 9u uestionis discussi circa v iliciue seiuiduplicia Basis praesentis quaestionis resolvendae nequit constitui in Decretis, esto authenticis, quae ante ultimum Decretum Generale a S. R. C0ngregati0ne evulgata suere. De illis enim s0lemniter pr0 nuntiatum est esse penitus abr0ganda, si huic ultimo opponantur, cum Scriptum sit: ε Sanctitas Sua... iussit. . . ita et non aliter Rubricarum praescripta hac in re esse interpretanda Rescripta, seu Decreta, tum generalia tum parsicularia, in c0ntrarium acientia, suprema au0toritate sua penitus abrogando Deor. Gen. Sup. Cis. o. rg universis anteri0ribus Decretis sepositis, hoc ultimum, certam legem c0nstituen8, perpendendum est, quippe quod unicam efformans basim pr0- posite quaesti0nis resolvendae.
u Vidundum nihilominus primo est utrum duplicia minora, per se patiantur distincti0nem in primaria et secundaria. Cui quaesit cense resp0ndendum esse assi malive . Namque primo festum duplexm nus esse revera potest tam primarium quam secundarium. Primaria sunt quam-
plura est a nata lilia vel quasi-nata lilia Sanctorum, et Secundaria sunt etiam alia e0rundem Sanct0rum sesta, uti ex . r. Impressio Stigmatum S. Francisci in c0rp0re Breviarii Romani, Commemorati omnium Ss. Summorum P0ntificum in Appendice eiusdem Breviarii, quae festa Sunt ritus duplicis minuris. Alia qu0que plura certo certius dantur, sive primaria sive secundaria, est in calendariis particularibus Eccle- Siarum, quae eiusdem duplicis minoris ritu Sunt. Si ergo per se huiusm0di duplicia in in0ra sesta, vel primaria sunt Vel secundaria, ptime ad ea qu0que applicariphites distincti0, de qua loquimur.
b Secund0, duplex minus ad duplex
maius proximius accedit rati enim discriminis nullo pacto asscit ipsum ritum, sed
tantum maiorem vel minorem praeStantiam, vi cuius duplex maius in Ccursu, concursu
et repositi0ne duplici min0ri praesertur:
ut ratione ritus alterum ab alt0r non disserat. Si pr0 inde duplicia mai0ra praesa tam dis incli0nem admittunt, n0n apparet ratio, 0 quam non p0ssit eamdem admittere se-stum duplex minuS.c Terti0, rati primarii induci in sest0 duplici mai0ri prae ali eiusdem ritus sed
Sectindari0, mai0rem s0lemnitatem : ut De-crotum Generale dicat est primaria, ut-p0 te s0lemni ora, aliis secundariis esse praeserenda. Verum quom0do dubitari potest, eamdem solemnitatem in duplici qu0que min0ri consideratam, maiorem esse in sesto primari 0, quam in secundario Sicut itaque certum est, estum duplex maius, si primarium, solemnius esse alio duplici mai0ri, sed secundario; ita admittendum cense0, sestum duplex minus primarium altero duplici min0ri secundari esse S0lemnius .d Quart denique Rubrica Generali 00- currentiae apprirne perpensa, id mihi tamquam res indubia omnin videtur admittendum. Namque Rubrica d0cet, duplici c- currente cum ali duplici, de digni 0ri sa-ciendum esse seu s0lemni ori. Cum autem
ratio primarii festum duplex minus magiss0lemne seu magis dignum esticiat altero duplici min0ri secundari 0 mihi videtur palam sequi, du0bus duplicibus min0ribus c- currentibus, quorum alterum sit primarium, alterum vero secundarium, de illo agendum esse prae isto. 0 autem, qu0 Rubrica de occurrentia praedicat Tit. X, n 6 circa duplicia, assii mat qu0que Rubrica Sequens n. 7 de repositi0ne, nec n0 alia de concurrentia in subsequenti Titulo n. 2). Erg0 etiam vi Rubricae Generalis, distincti sestorum in primaria et secundaria Videtur applicanda pariter ad duplicia min0ra; quia citati textus inter duplicia maiora et min0ran0 distinguunt, ut nec n0bis detur distinguendi acultas. e Circa semiduplicia. Considerandum m0do, utrum eadem distincti in primaria et secundaria est applicari qu0que per sep 0ssit ad semidii plicia cui dubiis, quantum Vide0, resp0ndendum etiam videtur assit malive, iisdem sere de rati0nibus iam superius exp0sitis pro duplici min0ri. Nam, prim0, sestum emi duplex esse, uti duplex, p0test et primarium et secundarium, sicuti unicuique patet. Secundo, ritus semiduplex dissert a duplici, quatenus hic antiphonas duplicat, n0n autem ille. Nihil0 minus, sicut duplex, ita et emi duplex ad primas et secundas Vesperas ius habet, et ad metum n0Vem lectionum, per quae ad duplicem ritum similitudinem dicit. Tertio, rati solemnitatis, sicut 0mprobatur in duplici minori, ita et compr0batur in semiduplici; quia par est in utroque rati primarii et
secundarii, ex qua oritur Solemnitas. Quart0, ipsam et Rubrica de occurrentia d0cet, du0bus emi duplissibus simul occurrentibus, sa-ciendum de digni 0ri seu s0lemni 0ri Tit. X,
414쪽
n. ). Rubri ea quidem nihil didit de translatione semiduplicium; sed breviter hic animadvertendum, hae super re emendati0nem ultimam Rubricarum n0n suisse ex mili parte persectam. Namque de translati0ne duplicium dicunt, si transferri ruteunt taetranslati0 ne autem emi duplicium altum silentium servant. Porro translatio, vel per accidens esse p0test vel perpetua Translati per accidens equidem sublata sui per Decretum uti unquanι, sed translati perpetua remansit; et nihil0 minus Rubricae emundatae de hac plane silent . aquo id qu0 compr0bari amplius n0n potest impraesenti de duplicibus min0ribus D0ct 0ribus Ecclesiae exceptis ac de semiduplicibus ad translationem quod attinet accidentalem, ptime adhuc c0mprobatur quod spectat translationem perpetuam uiuae perpetua translati afficit, tam est dupliciamin 0ra, quam semiduplicia et hoc sufficit ut distincti nostra, seu ad duplicia minora seu ad se mi duplicia applicari valeat, qu0d ad translationem attinet. 2. Nonnullae discultates. Q Festum
semiduplex n0n est s0lemne ait enim Ca- valerius: ε Ritus semiduplex est ritus depressus et humilis quare est non facit 80lemnia, et si nec digna, in quibus eorum exprimatur dignitas Tom it, cap. XXVI l, n. Il). 0p0nimus, ibi Cavalerium n0nl0quit de ecurrentia, sed de rep0sitione et d0cet, in semiduplici repone nil n0nesse attendendam solemnitatem seu dignitatem, quia haec attendenda est tantum in se-stis, quae Rubrica recenset in it. X, n. 7, vel Ι, . . Nihilominus idem auctor 80- lemnitatem ac dignitatem in semiduplicibus indubie admittit et ipse in occursu hanc enim sibi dissicultatem obiicit, quam resolvit crin occurrentia attenditur dignitas erg0et 0lemnitas eorumdem sest0rum , licet
semiduplicium : quidni igitur in . . . repositi0ne 2 l0 c. cit. n. Illin. Iam nunc Occurrentia respicit potiorem sticii partem qu0m0do ergo hac de causa est senii duplicia n0n sacerent ritum solemnem Mihi videtur, ita auctorem praefatum esse intelligendum, ut dicere voluerit, Semiduplicem ritum n0n esse ita s0lemnem, utiali 0 proprios sestorum, quae supercitatis Titulis Rubrica enumerat. Quod profecto admittendum est ritus enim semiduplex c0mparatus n0n solum cum praedictis estis solemni 0ribus, sed etiam cum aliis ritus duplicis, sive mai0ris sive minoris, insimus est. At in casu n0stro n0 huiusm0di comparati facienda est, sed festum emi duplex c0mparandus est cum ali semiduplici est0; et tunc, sicut supp0nimus alterum esse primarium, alterum Secundarium, habebimus in illo mai0rem s0lemnitatem quam in ist0, uti patet.b Praeterea obiici potest cum eodem Cavaleri solemnitatem n0 dari de semi- duplici in incurrentia; 0ncurrentibus enim du0bus emi duplicibus, semper dividendas Vespera Rubricae praedicant patet ex Titulo XI, n. 4 et 6. Ergo praefata distinctio ad se mi duplicia applicari non p0test nec debet. Resp0ndemus, in prae satis numeris u0n dari legem generalem, Sed qu0sdam tantum enumerari casus, in quibus Vesperae sunt dividendae, quando duo semiduplicia concurrunt. En Rubrica: ε Semiduplici est concurrente cum sequenti alio semiduplici, cum D0minica, vel cum die intra octavam, a capitul sit de sequenti s
ait Die infra Octavam c0ncurrente cum sequenti D0minica, Vel emi duplici, a capituli sit de sequenti, Ubi videre facile
est, emi duplex praecedens concurrere eum
sequenti Dominica quid ergo fieri in casu debet, aut potest, nisi a Capitulo de eadem Dominica 2 Namque D0minica primarum psalmos Vesperarum non habet, de ut necessitas exigat, usque ad Capitulum fieri de praee edenti, qu0d possidet. 0u0d si ibi agi
tur etiam de semiduplici c0ncurrente cum ali semiduplici, et Vesperarum divisi praescribitur, parere admirationem non debet supp0nitur enim, uti generaliter evenit, non intercedere inter utrumque discrimen. Idem dicendum de die infra octavam concurrente cum semiduplici sequenti. At si intercedat inter utrumque semiduplex aliqu0d discrimen, putas ne esse idem agendum Videtur negandum. Namque imprimis notandum est, Rubricam supercitatam
Tit. l, n. 4 , postquam dixit, in tribus
casibus concul rentiae Vesperas esse dividendas, addit etiam, nisi aliter signetur. Supp0nit ergo dicta Rubrica, casus alios dari, in quibus Vesperae dividendae non sunt. Secund0, si ut probetur Vesperas esse semper dividendas in c0ncurrentia semiduplicium, citantur a Cavaleri numeri 4 et Tituli XI, quare citati omittitur num. Tituli eiusdem Hic enim contrarium Rubrica praedicat dicens: a D0minica concurrente cum sequenti est semiduplici, et
cum die infra octavam. . . Omnia de D0minica cum c0mmemoratione Iequentis .
415쪽
uua re Pi 0 secto quia inter semiduplex Sanct 0raim, emi duplex de infra clavam et semiduplex D0minicale, 0 dignius est seu solemnius Terti0, quid putas agen dum, si dies infra clavam eum die in
sperae dividendae Equidem affirmative re-ςp0ndendum, si uterque dies pati dignitate
gauderet. Αι 0n diem infra clavam Imm . Dei para 00ncurrere cum die infra octavam S. Ambr0sii, uti Mediolani accidit, n0nne V se spera integras semiduplex de infra octavam Dei parae vindicaret sibi, et sola alterius 6mniem0iatio fieret Audi Meratum: In. . . tabella C0ncurrentiae ad diem infra clavam, concurrentem cum die infra aliam octavam, non assignatur numerus , ubi habetur totum de digniori, comm . de minus digno, sed littera o non quia huiusmodi concursus ni inquam evenire p0ssit, nam de facto diversae Octa Vae possunt eadem die occurrere sed cum h0 principaliter pertineat ad tabellam occurrentiae, ubi num. 7 statuitur ossicium de digni 0ri, c0m de minus dign0, ide0que in tali 0ncursu Vesperae regulandae sunt ad instar ccursus apud Gavant se et Ili, cap. IX). Cum itaque in 000ursu duorum emi duplicium, seu Rubrica seu tabella C0ncurrentiae n0s doceant, iaciendum esse de digni 0ri, cum sola de minus digii commem0rati0ne, idem patet agendum esse quando dii semiduplicia de insta octavam inter se conCurrunt. Haec nihilominus dicta sint, ut salvum principium maneat, uti Meratus docet, cum ceter du0 dies de infra clavam inter se concurrere vix intelligatur. Datur et g etiam in semi- duplicibus aliqua dignitas, c0nsequenter et
s0lemnitas contra Cavalerium, n0n Olum in occursu sed et in concursu eorumdem:
quae n0 permittit, cum in iis c0mproba tur, ut Vesperae dividantur, sed exigit ut integrae sint de digni 0ri seu solemni ori, et sola a d minus digno c0mmemorali 0. Id qu0que implieit d0cet l. Dei et didicens: in paritate ritus et dignitatis, a capitul0
regulariter sit de sequenti cum comme- ut 0ratione praecedentis. 0 certum St,
si utrumque ossicium sit semiduplex, Vel duplex minus etc. Pars 4 n. 305 Reg. 3). Erg ex advers0, si ritus sit idem, sed dignitas sit diversa, aliter agendum St, Videlicet, integrae agendae erunt Vesperae de digniori seu solem ut 0ri, et c0m de minus digno. C0nsequenter salsum est in Oncursu du0rum semiduplicium semper esse Vesperas dividendas. Ceterum etsi praefata discussi super Rubricarum interpretali 0ne omni non esset evidentia et certitudine praedita animadvertendum est Rubricarum praescripta adnoimam Decreti Gen. super primariis et sucundariis estis interpretanda esse, uti superius vidimus. 0rro Decretum istud 0-quitur de praelati0n primarii cuiuscumque festi super ali secundari , tam in Occurrentia, quam in c0ncurrentia sed de h0 c
cipi innixus, videlicet desectui 0 lemnitatis in emi duplici cum ali semiduplici c0ncurrente, uti videre est in Tom. II, capi tul XVIIl, Decr. XI, VI, 3, et XIII 00-
natur ostendere pariter, in casu semper
esse dividendas Vesperas Ratio est, inquit, quia Rubrida inter festu l0quitur tantum de duplici, haud ver de semiduplici. At 80 des, de qu0nam duplici, saltem imprae- Senti, in sit sensu, Rubrica l0quitur N0npr0sect de dupli di minori , sed de aliis duplicibus potioribus, nempe mai0ri II et classis Etenim duplex minus Sanetis in eiusmodi Rubrica recensitis n0n 0mpetit, sed ad minus dup. maius. Erg aut salsum est qu0d ipse asserit de solemnitate quae inest duplici min0ri, de quo hic Rubrica nequit intelligi : aut salsa est, quam praebet, Rubrica huius interpretatio. Dicendum p0tius, Rubricas generalem exhibere legem, cum agitur de duplici maiori, II aut I classis de duplici qu0que min0ri eamdem tradere generalem legem in num. 2. Tituli XI in initio de so mi duplici ver c0ntentam
esse Rubricam assignare tantum particulare casus, utpote frequenti0res, in quibus tamen eadem servanda lex, sicut in duplicibus p0ti 0ribus atque etiam minoribus. Namque Rubricae semiduplicibus s0lemnitatem non denegant, uti in occursu, ita in c0ncursu adeo ut si in quibusdam casibus concursus Vesperas dividendas praedicent, in quibusdam aliis casibus easdem uni semi- duplici prae alter tribuant. Iam nunc, si in primis emi duplicia concurrentia eius dem supp0nuntur s0lemnitatis, fas est concludere in alteris eadem diversae s0lemnitatis supp0ni. Caeterum antiquius legitur Breviarium,d0cens K Festa dividuntur in simplicia et s0lemnia: 0lemnia sunt emi duplex, duplex et c. . Insuper iuxta praesentes Rubricas, emi duplicia n0 desunt, quae consueverunt in l0cis s0lemniter celebrari Til. I, n. I) Verba denique alterius Rubricae,
416쪽
uti alibi dictum est n. 2, liti e), semi-
duplicis solemnitatem satis superque dem0nstrant: ut 0 intelligatur quare semiduplicia esse valeant s0lemni 0ra in Occursu, talia esse desinant in OncurSu.e 0pp0ni praeterea p0test tabella conssurrentiae, quae du0bus seu duplicibus, seu semiduplicibus concurrentibus, p0nit Vesperas dividendas, et non de digniori aciendas. At rep0uendum, verum id esse, nil tamen ex eo sequi c0ntra duplicis et semi-
dupliciss0lemnitatem: ut illa haud obstante, Vesperae sint faciendae de digniori. amque cum agitur de duplicibus maioribus, et I autri classis, quid docet tabella Vesperas de dignio ii celebrandas. st pone du0sest eiusmodi inter se concurrentia eiusdem
esse dignitatis, quid foret agendum Respondet Cavalerius . . . . inubrica idem de tabella concurrentiae intelligas, c0n00rdat enim cum Rubrica designat nobis, qu0d etsi est digni 0ra ex recensitis a Rubrica Inter festa, nunquam p0stponantur minus dignis, licet 0lemni 0ribus, secus vero si sint aequalis dignitatis, puta duo est Apostol0rum s Τ0m. II, cap. XXVIII Decret. 3. Namque duo festu aequalis dignitatis Vesperas dividunt, ut idem auctor loco praefat0 concludit. Ergo tabella in casu indicat, non quod semper, sed qu0d ut plurimum agendum St.
pari tabella concurrentiae de duplicibus min0ribus et emi duplicibus concurrentibus inter se, non dat normam, quae Semper, sed quae ut plurimum sequenda est. At pone, ex du0bus duplicibus minoribus, vel ex duobus emi duplicibus inter se c0ncurrentibus, alterum esse alter080lemnius, nempe alterum primarium, alterum secundarium, quid pariter erit agendum Totum siet de digni 0ri et c0mmem0rati de minus dign0 hoc est, iterum dicimus cum Merato, in tali concursu Hesperueregulandae sunt ad instar occursus. Pr0sect0, si tabella concurrentiae recte procedit in concursu plurium duplicium mai0rum ,
II et classis, quamvis Vesperae dividendae quand0que sint, cum dicat nihilominus eas esse sagiendas de digniori non intelligitur quare optime eadem non pr0Cedat, si in c0ncursu duorum duplicium minorum aut semiduplicium fiant Vesperae de digni0ri, quamvis ea n0tet easdem Vesperas esse dividendas. d Denique pp0ni quoque posset antiqua praxis, iuxta quam ad duplicia et se- mi duplicia distinctio inter primaria et secundaria est non sui applicata. Resp0nderi prim p0test, id mirum n0n esse, quia
ex una parte distincti huiusmodi satis calendariorum i dinatoribus arridebat, ut se staeorum propria assilius celebrari possent ex altera ver parte in ea distinctione, in proprium commodum 0b dev0tionsem quidem in pr0pria est excusandum iacienda, salis insistentes erant, qiuod aliqui auctore illi ad Versabantur, et certa lex ex aci Rituum Tribunali iisdem savere non pol erat . incti mentes ne totum perderent, satius iudicarunt sesta rec0lere potiora, et de duplicibus min0tibus ac semiduplicibus apud S. R. 0ngregali 0nem nullam movere quaestionem. Secund0, Decretum, nihil hisce obstantibus, duplicibus saltem min0ribus sa vens, ad die tam qu0 pertinet distinctionem, alibi civitavimus adeo ut, saltem pro duplici min0ri res omnino n0va diei non valeat Terti0, alendum nobis hanc distinctionem non ita suisse desideratam a calendariorum ordinat0ribus, quatenus ad duplicia minora et emi duplicia applicatam quia ma-i0ris gravitatis sesta, iamdiu evecta suerunt saltem ad duplicis maioris ritum. Quarto denique rep0ni 0test, n0 esse attendendumqu0d hucusque actum est, sed potius idqu0d fieri nunc debet 0st novissimum
Generale Decretum, de cuius iam intelligentia nobis disserendum est. 3. aependitur Decr. Gen. de primariis et secundum iis festis a Decretum istud si se exprimit εἰ sesta secundaria Domini, Beatae Mariae Virg. Angelorum, s. p0st0l0rum, aliorumque Sanctorum, praeserenda sint sestis primariis eiusdem ritus et classis, sed minoris personalis dignitatis,
tam in occursu quam in concursu, et in e0rumdem rep0sitione s Resp0nsi ver est: in V0t R. P. D. Promotoris fidei, nimirum: Festa primaria, ut p0te 80lemni0ra, aliis,
secundariis in casu praeserenda esse et0. .
b Resp0nsum, uti patet, assii mativum perfecte c0haeret petiti0ni, licet pr0p0silio
in resp0nsi0ne inversa suerit. Et g concludendum est, testa secundaria D0mini, Dei parae, Anget 0rum, p0st0lorum, ali 0rumque Sanctorum esse p0stp0nenda estis primariis eiusdem ritus et classis etc. e Iam quaeritur : Ad quam pers0nam debeat pertinere festum aliquod, ut si secundarium fuerit, debeat primari cedere, quamvis illud rati0n dignitatis pers0nalis sit isto praestantius Resp0nde : Ad quamcumque
per80nam pertinere potest, seu ad quemcumque Sanctum, sive sit Christus Sanctus
417쪽
sanctorum, sive Dei para, Sive Angelus, sive Ap0stolus, sive alius quicumque, cuius institutum fuerit festum liturgi cum Ratio patet quia ibi n0minantur praecipui ex Sanctis, et ultim dicitur, aliorumque unctorum 1 in ergo nullus Sanctus excluditur, et ad quemcumque ex iis sestum pertineat, ius Sanctus habet, ut, si est primari non
tantum sed etiam secundari gaudeat, primarium secundari praeseratur. Hic animadvertendum puto , Decretum de du0bus estis, ex quibus unum primarium, aliud secundarium, seu eiusdem D0mini, seu eiusdem Sancti, verba n0 iacere.
Sed nihil plane interest sive quia in eiusmodi casu nullus dubitavit unquam, sestum
primarium secundari praevalere, sive quia Decretum, absque ulla distinctione quaecumque est primaria quibuscumque ecundariis opponit , statuens universaliter, illa esse semper istis superi0ra, a praeserenda,
in paritate quidem ritus et classis, quod semper intelligi debet. d uuaeritur ulterius : Cuiusnam ritus esse debeant sesta, ut in primaria et secundaria distingui 0ssint, et illa super istis praelationem habeant Respondeo : Cuiuscumque ritus esse 90ssunt, seu nempe duplex I aut it classis, seu duplex maius aut minus, seu semiduplex, seu simplex , de quo tamen ultim breviter sub fine dicemus aliquid Rati est, quia sicut Decretum festa inter et est non distinguit, ita nec distinguit inter ritum et ritum, sed est primaria quaecumque estis secundariis quibuscumque eiusdem ritus et classis pponit. Nunc autem duplex I classis est ritus, duplex II classis est ritus, duplex maius estritus, duplex minus est ritus, uti ritus est etiam emi duplex, im et simplex. Ergo cuiuscumque ritus sit sestum, si de eo habeantur duo festa, alterum primarium, Secundarium alterum, ius habet ut illud isti praeseratur. Ubi enim lex n0 distinguit,
ne nos distinguere debemus et verba eiusdem ritus et classis festu, cum generali S-sima sint, nullum ritum per se excludunt, sed omnes et singul0s 0mplectuntur.e Quaeritur denique : Quando, seu in
quibusnam rerum adiunctis dicta est primaria praeserri debeant secundariis Resp0nde : Semper, qu0ties habeatur Vel ccur-SuS, Vel 0ncursus, vel rep0sitio. Namque Decretum explicite docet, primaria secundariis debere praeserri, tum in occursu
quam in concursu et in eorumdem repositione. Non admittitur ergo limes ullus in lege, pr0 indeque neque ab iis admittendus est, qui legem exequuntur. Cuinque in s0lis tribus casibus relatis praelati inter plura est liturgica locum habere valeat, palam sequitur, semper primaria sesta, in paritatu utique ritus et classis, esse praeserenda secundariis.
4. Uni obiectioni sulistit. uaesti0, quae universos Litulgi eos et calendariorum maxime ordinatores a du0bus sere saeculis agitabat, respiciebat tantum est duplicia I et II classis, ac maiora, n0n vero duplicia mi-n0ia ac semiduplicia, muli minus simplicia. Summus Ponti sex e Papa XIII, hanc
,stici c0mmisit R. P. D. Augustin Caprara S. Fidei r0m0 tori. Qui, elucubrat V0to, Emis Patribus, aliisque S. R. 0ngregali0nis ossicialibus tradit0, tandem aliquando
quaestionem, approbante et c0nfirmante Surum P0ntifice, iuxta Votum diremptam vidit V0 tum autem eamdem praefatam qUaestionem, uti per se patet, pro obieci habuit. 0 tum sequuta est lex, quae per De cretum Generale pr0mulgata fuit. Itaque inter contr0 versiam antiquam et Decretum praesens maxima est relati0, sicut et inter Decretum et V0tum, ex qu idem Decretum derivavit. Atqui biectum controversiae
suere tantum duplicia I et II classis ac duplicia mai0rari ergo et lex Decreti ad ista tantum est extenditur, n0 ver ad reliqua ritus interioris. Resp. Votum, ex qu0 lex Decreti derivavit, ni sali 0r, considerandum est veluti subsidium, qu0 legi ess0rmandae inseruiit. Res0luti antiquae c0nti 0 versiae mihi idetur esse quasi biectum finale, seu finis legis. At censeo, neque subsidium, neque finem legis cadere sub eadem lege p0sse. Auct0res enim liturgici calendariorum i di nat0res, Liturgiae pr0sess0res, p0ssunt quidem, sed n0n tenentur agn0scere, vel legis subsidia, vel finem legis. Quae ceterum licet agn0scant, agere iuxta illa nequeunt,
linoo aliorumque unctorum nihi videtur non posse significare alios antini Sanctos in Rubrica Inter festa designatos Ratio est, quia decretum explicite nominat est D0mini, beatae Muriae Virst , Anyel0rum, S. Ap0st0lorum inde subiungit aliorumque unctorum. Iam vero praeter recensita per-80nas, Rubrica alias aulum duas n0minat, videlisset S. 0ssephum et S. Ioannem Baptistam ut pri inde dicti aliorumque Sanctorum magis paleat, quam nominatio duorum tantum Sanctorum exigat sequitur Urgo por dictionem aliorumque Sanctorum non esse intelligendos tantum S. Ioseph et S. loannem aptistam, sed alios quoscumque Sanctos.
418쪽
sed tenentur perari simpliciter iuxta legem. Nihil enim in legibus observandum imponitur, nisi eadem lex Legislator autem qui in lege subditis imponenda exigeret, ut hi in illa adimplenda, et ad subsidia intenderent, per quae iussa fuit, et ad finem quem habuit in illa promulganda, nimis
rigidus esset, et n0nnisi in0bedientes inveniret. in universi 0ralis scientiae periti docent, legem observandam esse prout iacet, et ad nihil aliud quemque teneri. His p0sitis, in lege Decreti non potest considerari Votum, perexcellens licet Rini Promot0ris Fidei e0que magis, quia mi Patres n0s docent in lege Decreti, quaenam sit eiusdem oti summa. iunt enim : In Voto R. P. D. Prom0toris Fidei, nimirum:
Festa primaria, utp0te 80lemni 0ra, aliis secundariis in casu praeserenda esse tam in Occursu etc. etc. v. At quaenam sint sesta secundaria in casu, iam Vidimus V. num 4 totum), videlicet est secundaria quaecumque, et cuiuscumque ritus, quae in Occursu, concurSu, et repositione primariis eiusdem
ritus, et classis postponi debent, quamvis haec sint minoris dignitatis. Sed neque potest c0nsiderari finis legis,
seu antiquae c0ntroversiae resolutio. Nam, primo, ecquis scire valet, an Legislat0r controversiam resolvens Voluerit eam restringere vel ampliare, an libertatem agentium
coarctare, Vel relaxare Secund0, vera et
aequa controversiae resoluti in ego Decreti debet contineri, per hanc enim illa resolvitur. Adeo ut quivis esse certu possit, tunc se finem legis implere, cum ipsam legem perfecte observat quia ita se gerens, non potest qui iuxta mentem Legislatoris
operetur. Consequenter ad Decretum semper redeundum, qu0d legem constituit, haec autem lex uti iacet accipienda. Equidem si v0luisset lex excludere festa, duplici maiori ritu inseriora, p0st verba
sesta secundari s addere facillime potuisset si tamen duplicia saltem maiora sint Qqu0 cum non secerit, sed dictionem generalissimam adhibuerit, dicendum est, nullum voluisse ritum excludere. Vel melius, si est duplicia minora et semiduplicia primaria et secundaria, in ordine ad praelationem lex n0luisset, l0go dicendio ali 0rumque Sanct0rum s perfacile potuisset addere alios duos Sanctos, qu0s Rubrica recenset Tit. Ι, . 2; tunc enim ritus duplex minus, semiduplex et simplex exclusi mansissent, quia est per80narum, qua Rubrica recenset, ad minus duplicis maiora sunt. Sed non ita se lex expressit, imo de quibuscumque Sanctis verba fecit ergo, cum ex sestis Sanctorum plura sint etiam duplicia minora et semiduplicia, concludendum est, nullum ex iis a lege suisse exclusum expressit enim lexi qu0 voluit.
Ex quibus omnibus mihi videtur inso. rendum, legem De cieti ulterius pr0gredi
voluisse, quam antiquior c0ntroversia exigebat ac pr0 inde, si duplicia minora et semiduplicia impraesenti non amplius comprehensa in lege iudicantur; non tanti imexplicare oportet ipsam De cieti legem, sed necesse est eam restringi et mutari, adeo ut id dicat, qu0d revera non dicit. Hoc autem
nescio utrum c0nveniens sit ceterum ipsum
Sad rumoribunal iudicium seret. 5. Aliquid manet dicendum de estis simplicibus, quae in prima ita et secundaria distingui quidem p 0ssunt, sed in ordine ad praelationem prorsus est inutile, uti patet per se. Praeterea est simplieta, ad totumqu0d attinet ossicium vix bligant, cum illorum die officium votivum fieri p0ssit: duas
Vespera non habent, sed unum tantum, et generaliter per solam commemorationem recoluntur in s0lis primis Vesperis et Laudibus, vel penitus omittuntur, ut requenter accidit insuper est propria locorum, uti Guyetus ait, de simplissibus non extant Lib. I, cap. XII, qua est il); et si aliqua darentur,
de iure est, ut fiant saltem semiduplicia, sicut idem auct0r advertit. Horum ergo se-storum distinctio in primaria et secundaria,n0n solum inutilis, sed et Superflua AESSet.
Anniversarii edicationis Ecclesiae.
Quaesti perquirenda In Dedi eutio Eeesesiae haberi debeat tamquam festum Domini s tam gravis quam dissicilis est; nam
Rubricae maiorem vel minorem dignitatem Festi Dedicati0nis Ecclesiae silenti praetereunt, et Veteres Auctores eiusdem dignitatem perquam breviter perstringunt. Ecclesiae Dedicati inter est propria primo loco regensetur, inquit Guyetus fleor-t0logia Lib. I seci 2 cap. 3 , quia est velut Natalis dies cuiuslibet Ecclesiae , ut ait S. Leo Serm de Muciab. , adeoque0mnium sest 0rum, quae ipsius Ecclesiae pr0pria sunt, radix et origo primaria f. Dedicati autem
419쪽
Ecclesiae est ipsamet 0nsecrati facta ab Episcopo 0lemni ritu , qui in Pontificali Romano praescribit ili . Duplex itaque est Dedicationis Ecclesiae estum, unum quod semel tantum iit, eo scitisset die, quo ipsa Ecclesia dedicatur, et est pl'oprius dies De dicati0nis alterum vero, quod singulis quibusque deinceps annis recurrit, et hic dies diditur universarius Dedicationis, eodem plane mod0, qu dies alicuius Sancti natalis ille dicitur, qui ab illius ex hac vita in coelum
transitu censetur in Calendario. Usus templa divino cultui 0nsecrandi sestumque anniversarium celebrandi semper in Ecclusia
extitit et ab ipsa Synagoga derivat Iachab. Lib. , cap. 4; Lib. li, cap. 14 V. 6-8;ΕVang. S. Ioann. cap. 10, v. 22). Iam ab Apostol0rum tempore loca suisse e dedicata, legimus in Breviari Roman die Ν0V., quod etiam testatur . Clemens Papa, Ep. 2 ad Iacobum, fratrem Domini, etsi illa solemni ritu non c0nsecrata erant, qUem ritum S. Silvester Papa, reddita passe e-clesiae, primus instituit. Marte ne tom. V. Anecd0 t. profert vetustum Calendarium, quod exaratum putat saeculo quarto, in qu0 ad diem 3 Maii adnotatur estum annuum: Dedictitionis . Mariue ud Murtyres in Sacramentari Leonin invenitur duplex Anniversarium Dedicati0nis prius p0st sestum Paschae, scit Basilicae cuiusdam in hon0- rem S. Petri, alterum ultima die Septem
bris Pridie Kalendas ctobris utille Busili eue S. An teli in Salaria ap. Muratorium t 0m. Liturg. pag. 407). in aera mentario Greg0riano apud eumdem Muratorium tom. Il, ad 29 Sept. pag. 125 ad-n0tatur : Dediculio Basilicae S. Angeli Michaelis. S. Augustinus habet saltem quinque serm0nes: de Ecclesiae Dedicatione etiam apud S. 0ann Chrysost0mum invenitur orati in Encaeniis Temp0re reg0rii IMagni in Occidente ubique celebrabantur annui a tales cclesiarum dies, ut patet ex
Mauri n. d. 0 m. II, lib. 1, p. 763. Dies denique anniversarius Dedicationis p0stea expresse praescriptus est Canune Solemni tute 17 40 0nsecr. dist. 1. Hisce breviter suppositis quaesti0nem An Dedieatio Eeelesiue uberi deberet tun- quum festum Domini perscrutari liceat. In elaboranda hac quaesti0ne tria c0nsideranda
sunt a qualitas in sinis et e peculiare mysterium esti Dedicati0nis quare istam
claritatis causa in tres partes subdividimus, scit. l. Estne habendum estum Dedicationis tanquam festum Domini rati0no qualitatis
II Potestne considerari idem uti se tum Do inini ratione finis primarii lil. uodnam est peculiare Isterii imsesti stilicationis l. GLAESTIO. Estne habendum sustum Dedicationis tanquam sustum Domini ratione qualitatis
l . Ratione qualitatis susta sunt diversa, iuxta dignitatem personarum et mysteriorum, quae celebrantur unum est, in quo ipsemet Deus, seu ipsius attribilia ex professo laudantur, aut Christi Domini mysteria seu eius dicta actaque recoluntur aliud est, in qu B. . . eiusque Jsteria recoluntur, ac eius specialis intercessio apud
Deum impl0ratur . aliud est sestum de Sanctis, in qu e0rum laudes et gratiae a Deo ipsis datae praedicantur et ipsi Sancti invocantur. Conser Guyet. lib. I cap. qu. 19). Quare triplex es genus estorum, quae Ecclesia celebrat, scit sesta a Domini b B. Mariae . c Angelorum ac Sanctorum mnium et singul0rum.
0u0d sestum Dedicationis attinet, certum est, neque esse estum . Mariae . neque festum Sanct 0rum, ut modo dicetur, sed esse sestum Domini. Nam cultus in Dedicati 0 ne directe dirigitur ad Deum, iit ad obiectum, qu0d 0 litur pr0pler se ipsum . . propter excellentiam pr0priam, quam in se habet, non mediate, ut sit in estis Sanct0rum Deo ergo, abs0lute se eundum substantiam et naturam considerato, omnes Ecclesiae dedicantur cum enim Ecclesiarum extructi ad culium utriue pertineat, cultus autem huiusm0di 0nnisi Deo s0li tribuatur, nulla est prorsus Ecclesia, quae
De qu0que non sit consecrata. Non enim,
inquit S. Augustinus lib. 8 de Civit. Dei
eap. 27, MartJribus templa, sacerdotia, sacra et sacrificia constituimus, quoniam non ipsi, sed Deus eorum est Deus s. Item intest Anniversarii Dedicati0nis uinis ullus ad Deum extollitur Ecclesia quidem consecrata non est capax honoris propter se ipsam, quia res inanimis est: si autem celebratione esti Dedicati0nis Ecclesiae cultus exhibetur, t0tus sit pr0pter Deum, qui in illa speciali mod habitare censetur, et cuius cultui specialiter illa deputat, est.
420쪽
atque ita omnis h0nor Ecclesiae datus per celebrationem festi Dedicati0uis, ipsi De0 semper ac principaliter dari videtur. 000 vero Ecelesiae Martyrum aliorumque Sanct0rum n0mine dedicantur, id eo sensu sileri intelligendum est, uti ait Guyetus lib. I cap. 6 qu. 3 ut 01 Sanctis ipsis primario, sed Deo in mem0riam ips0rum . . in gratiarum acti0nem pro gloria
et beneficiis a Deo ipsis c0llatis, ut ibi Deus
crentur. ε Secundo hon0rat, scribit Sua regDe Incarnat. p. I disp. 52 seci. 3, Sanctos Ecclesia templis Deo dicatis quamquam enim hae primari ad Deum reserantur, cui in illis sacrifieium offertur, et ut sic templa ac altaria dicantur secundario ver in memoriam aliquorum Sanet0rum, vel ad 0rum reliquias honorifice servandas instituta sunt, et ut si vocari Solent Basilicae seu Memoriae Martyrum . Cum autem tam in consecrati0ne Ecclesiae quam in Anniversario Dedicati0nis eiusdem omnia directe et primario ad Deum reserantur, ad Sanctos vero tantum mediate et secundario, cultus in est Dedicationis est
latreuticus, qui s0li De c0mpetit, ideoque etiam sestum Dedicationis testis Domini an
2. x Rubricis Breviarii s0lida argumenta pro est Dedicationis tamquam se-st D0mini erui nequeunt. Rubricae de qualitate huius sesti mnino silent, et l0ci, in quibus de Delicatione eclesiae sermo est, inter se valde disserunt. In Tit. Ιχ. 1 et Tit. VII n. 1 estum Dedicationis immediate post festa D0mini assertur, et Patr0n vel Titulo Ecclesiae praesertur contra in Tit. IV . , Tit. Vt n. 3, Tit. Xn. 3 et 4 ac in adn0tationibus ad tabellam 0ccurrentiae estum Dedicationis Patr0no vel Titulari Ecclesiae p0stp0nitur dum in ordine 'Dupliicium primae classis ante tabellam Occurrentiae posito et in Catal0go
novissimo estorum primariorum et secundariorum estum Dedicati0nis iterum Patrono vel Titulari Ecclesiae praeponitur, ide0que ex Rubricis mai0r vel minor dignitas festi Dedicationis deduci nequit, eoque minu8, idem esse estum Domini. 3. Quamvis ex Rubricis ad qualitatem festi Dedicationis colligi non p0ssit, Summa Auctoritas in rebus liturgicis, Sacra Rituum C0ngregati decisionibus suis rem fecit certam. Ex his decretis compi obari potest, eamdem S. Congregationem festum medi-
Festum Dedicationis Ecclesiae propriae sestis primariis omnino adnumerandum est, ut patet ex Catalogo novissimo estorum primariorum et secundari 0rum a S. . .
cat0; non pertinet quidem ad ordinem sest0rum, quae ab universali Ecclesia solemnissime celebrantur et nunquem per Se omittuntur, sed ad ordinem in seriorem, habet tamen praeserentiam super mnia
alia festa n0 privilegiata, uti ex his decisionibus . R. C. elucet.
Die 12 Septembris 1840 in Bruge n. ad 5 l haec quaesti Ir0p0sita est Iuxta degre tum mi D. Cardinalis Caprara die 21 Iunii 1804 praescribitur, ut Anni Versa
rum celebretur Dominica, quae subsequitur diem clavam est Omnium Sanctorum: interdum ista die Dominica occurrit estum S. Martini vel S. Patroni et Titularis Ecclesiae aut atroni loci. . . petitur ergo, de qu0- nam in casu faciendum sit ossicium et si disserendum sit officium Dedicati0nis, utrum possit reponi in Dominicam sequentem*s t S. R. C. respondit: Ἀ 5. Faciendum de Dedicatione in casu, et estum Patr0ni transferendum iuxta Rubrica P.
Et die Tioc. 1844 in Mech linien i Dub. n. 2S72 quaesitum est: α Vi indulti pro reductione sest0rum diei Apr. 180 Anni v.
Dedicationis omnium Eccles rum celebia tur in Belgio in D0minica, quae clavam festivitatis omnium Sanctorum proxime Sequitur, e quidem ritu duplici primae classis cum Octava iuxta Rubricas. Quaeritur, qu0 modo idinari debeant Vesperae, quand0ies tum Patroni principalis Ecclesiae vel loci ex gr. S. Martini pisc0pi, occurrit pridie vel p0stridie universarii praedicti an scilicet integrae persolvendae sint de esto Dedicationis cum s0la Commemoratione Patroni, vel sint dimidiandae iuxta Decreta Sacr. Rituum C 0nglegationis λ, t eadem Sacra Congregati resp0ndit: ad Dubium II.
Integras esse persolvendas de Dedicatione iuxta alias decret P. Ex prae satis decretis apparet, Dedicationem Ecclesiae propriae esse estum primarium et praecedentiam habere super omnia festa non privilegia tari et quamvis ex hisce decretis non dire et probari 08- sit, sestum Dedicationis tamquam festum Domini esse c0nsiderandum, saltem sequi-