Quaestiones scenicas ad choragiam pertinentes: Commentatio litteraria ...

91쪽

vero tantummodo dici posse victores, quatenus ipsi

sabulas suas docuerint, i. e. quatenus τὸ δι- αιλ- so poetas esse publice profiterentur. Manifesto e. g. sententia, non ipsum poetam, sed chorum reportasse victoriam, cui quidem choro praestantia sua violariam

dederit poeta, exstat in quitum parabasi s. 521 ubi chorus de agnete poeta dicit:

Μagnetem igitur dicit suis horis saepe reportasse victoriam de choris adversariorum uuae docent, de Scenico quoque certamine valere idem, quod in tibicinum chororum certamine obtinuisse apparet e Demosthenis idiana, brabeutas de chori solius meritis, aut saltem inprimis de choro judicasse. Facile omnino esset, ex iis, qui de chorago litibus

scripserunt, oratoribus tot afferre locos, qui probarent tribuum certamina atque victorias, quo scholiastarum de poetarum certaminibus victoriisquo effata supra laudavimus. Nullam tamen earum, quae Supedi sunt, orationem de dramatica agere choragia, adversa fortuna voluit, quam solam hic spectamus choragiam, omnes vero de autetica lFrica, ceteris. pus igitur erit e comicorum locis quaerere, quod faciat

ad rem n08iram.

92쪽

Vix autem disertius dici potuit, chori suisse victoriam et praemiorum arbitros de chori meritis judicasse, quam in choro Ecclesiagusarum, s. 1154 sqq.

γγ σμικρὸν δ' ποθωθαι τοῖς κριταῖσι βούλομαι τοῖς σοφοῖς με τῶν σοφων μοεμινημενοι κρίνειν ἐμέ, τοῖς γελῶσι ηδέως λα τὸ γελῶν κρίνειν εμ,έ, σχεδὸν ε παντας ουν κελευού δηλαδ 1 κρίνειν μέ , μηδὲ τὸ κλῆρον γενέσθαι μιηδεν κυκι ἀτιον ), οτι προείληχ' αλλ' ἀπαντας ταυτα χρὴ κλεμνημ ένους 4ἡ 'πιορκεῖν, ἀλλα κρίνειν του χορούς ορθως ἀει. μι δὲ τας κακαῖς ταυαις τὸ τρόπον προσεικέναι,αι μόνον μὲν ἡμιην χουσι των τελευταίων εἱ'

I Ex his verbis apparet, choros ante certamen sortitos esse, quo ordine in orchestram prodirent, qui primus, qui deinde, et cujus sortitionis exitus quum facile vim habere posset in judicium, h. l. horas orat, ne tale quid fiat. Dj0jtjgod by IOO le

93쪽

χορικων ταιρα in hac Palladis invocati0ne, quam aditim assero:

aut hoc vium loco, vs. 44 5 sqq.

o quibus sectis simul elucet, quantam sim chori adtiones haberent in judicium atque victoriam quum contra o Luciani 0c pateat, histriones explodi ο- tuisse, quamvis dramaia saepe vincerent in Hic sub-

94쪽

sistimus, licet multi loci adhuc asserri possini ad

confirmandam nostram sententiam. Potius nos conve

iamus ad publica victoriae monumenta, praesertim quum peculiaris de hisco Meahi opinio, meae contraria, effectura sit, ut satis copiose de iis agamus Vidimus choragum, victoria reportata, tripodem, victoriae praemium, sollemni ritu Baccho consecrasse, sive in ipso Bacchi templo sive in sacra tripodum via in pulcherrime laborata collocatum basi, in qua, insculpta inscriptione, victoria aeternae mandaretur memoriae 3 in uuarum inscriptionum nonnullae nobis servatae a Meckhi collectae atque in corpore Inscriptionum publici juris actae sunt j. duod vero in orationibus, quae de choragia aliquanto copiosius agunt, obtinere animadvertimus, eas de lyrica vel autetica, non vero de dramatica agere choragia, aeque adversa in inscriptionibus hisce utunu Ariuna,

πουτων και διαφθειροντων τα ποιήματα και, τελευτατον ἐκβαλλο- μνένων, καίτοι τῶν δραμάτων πολλάκις ἐν ἐχόντων καὶ νενικηκότων. I Julius Ricliter in Proleg ad Vespas putat tabulas lapideas inscriptionibus instructas parciorum choragorum solum suisse Victoriae monumentum, ubi dicit, P. 9: Jam oro hoe appreret, choragos certaminum musicorum, gymnicorum, et tripodibus usos esse ad Victoriam celebrandam, et tabulis lapideis, quando parciores vellent esse. 2 Vid. oecth. Corpus Inscriptionum Graecarum, I, p. 34l, sqq. sub Agonisticorum titulo.

95쪽

quarum nullae tragoedorum s. comoedorum victoriae mentionem laciunt, pleraeque in lyricis sive virorum sive puerorum versantur choris, unde sit, ut multis obnoxium maneat argumentum nostrum dubitationibus. Magno nihilominus nobis debet esse solatio, has saltem inscriptiones esse servatas, quippe quae multa nos doceant de choragia, praesertim quod ad eam

quaestionem attinet quam nunc tractamus, de natura scenici certaminis uuae ut cognoscamus, unam 3lteramve inscriptionum a Meckhio editarum accuratius perpendamUS. Earum multa partim deletae sunt integra vero est,

quam . . p. 317 '. 222, reperimus, chori lyrici celebrantem victoriam. Sic so habet:

uua inscriptione commemorari videmus 1'. tribum, quae reportari victoriam et quo certaminis genere Vicerit, 29 hujus tribus choragum, 3'. tibicinem 4'. didascalum,

5'. anni, quo victoria reportata est, archon p0ΠΥmum Coterae inscriptiones universe huic congruunt, pau-

96쪽

cis tamen nonnullae discrepani Hic ianium de iis agemus, quae pertineant ad quaestionem nostram. Duas nobis Plutarchus tradidit choragicas inscriptiones, quarum altera, in vita ristidis c. 1, ita se

τος xδασκεν'' altera in Themistoclis vita c. 5 sic:

γ DIκησε δε καὶ χορηγῶν τραγωδοῖς καὶ πωακα τῆς νικης ἀνέθηκε, τοιαύτην ἐπιγραφὴν ἔχοντα ' es tiττοκMῆς Φρεαρριος ἐχορηγει, Φρυνιχος διδασκεν, Αδειμαντος 1ρχεν. ''

Has inscriptiones si monumento choragico Supra allato, quasi talium monumentorum normae, comparamus, eas integras non esse statim apparet, quum in priore neque archon commemoretur, neque in quo certaminis genere Antiochi vicerit, ita ut utrum dramatici an alius certaminis sit monumentum prorsus ignoremus; in posteriore vero, quae tribu victoriam reportarit, mon asseratur ) manel Julius Ricliter hujus inscriptionis initium in hunc modum supplendum ducit: Λεοντὶς πρανωδοῖς ἐνικα. Θεμιστοκλῆς Φρεάρροος xo γεε,

97쪽

vero ad tragoed0rum pertinere chorum, quamvis ne id quidem tradat inscriptio, ex allato poetae tragici Phrγ- nichi nomine, omni dubio vacat. Eam si cum lyrici virorum chori documento comparamus, statim animadvertimus, in hoc mentionem fieri tibicinis, in tragici chori documento non fieri. Inde tamen concludere non licet tibicines in tragicis comicisque inscriptionibus

omnino non commemorari, quum, ut monuimus, Plutarchus tradiderit inscriptionem non integram duodvero nobis veri simillimum videtur, id Boeckhius omni dubio majus suisse putat sin minus, quomodo lactum rei, ut in brevi commentatione de certaminibus musicis, quam inscriptionibus tradendis praemisit, legamus: u ubicumque tibicen commemoratur, cyclium chorum intelligo '' in quam sententiam, quamvis non improbabilis videri possit, idone argumento carere fatendumost. Tibicines c0mmissionibus scenicis affuisse quidem, sed inseriorem tantum locum tenuisse videntur j.

Idem paullo infra addit . In tali igitur monumento ea primo loco posita Sunt, quae choragum Victorem victoriamque tribus celebrant. 1 Vid. oechli., C. I. r. I, p. 343. 2 Quasnam tamen partes in cycliis horis egerint, quae eo dignos reddiderint, qui in victoriae documentis commemorentur, mihi Siatem non liquet, neque in Boeckhii, nequc in alius cujusvis scriptis hoc de re quicquam repperi. In tibicinum choro, de quo Demosthenes in i-

98쪽

Didascalus in omnibus commemoratur choragicae victoriae monumentis, cum in cycliis ceterisque, tum in

dramaticis. tiamsi non integra sit Plutarchi inscriptio tragica, hac quidem in re nulli dubitationi dat locum.

Didascalum, cujus hic mentio fit, chori suisse magistrum, omni dubio majus existimo uuis enim, ubi commemorari viderit primo loco tribum, cujus chorus

diana loquitur, cujus ipse suit choragus, auletam magnam habuisse auctoritatem, manifestum est. Longe praestabat chori magistro, quem a Μidia corruptum expulit, cujusque expulsi benevole suscepit munus, quamquam ad ipsius ossicia nequaquam pertinens Vid. c. 7, p. 520 . Chori magister igitur in hoc choro inseriorem tenuit locum, atque omnino ejusdem fuisε conditionis videtur, ac Sannio, tragicorum λο- rorum ille magister, o quo in eadem oratione mentionem fieri, supra jam Vidimus vid. p. 33. et hujus commentationis p. 63 . Quis tamen erat τλητης ille in tibicinum choro Orator de eo loquitur, quasi de

persona, cujus munus omnibus notum est nos Vero ignoramus. Speciosum mihi quodammodo Videtur, tibicinem eum fuisse, qui componeret modos, quos chorus tibia caneret, simul ero magnam in choro instituendo haberet auctoritatem, licet chori magister ad hanc rem adhiberi posset. Quomodo Vero res in voltis choris se habuisse putanda est 3In horum chororum inscriptionibus uterque et tibicen et didascalus commemorantur, ita tamen, ut ille priorem plerumque teneat locum. Si in his quoque choris tibicen is orat, qui modos componeret, ad quo dithyrambus emeretur, quaenam tandem est causa, cur ille quidem, non vero ipsius dithyrambi poeta commemoretur 3 Etiamsi enim Statuimus, poetam fuisse chori magistrum, multae restant quaestiones, quibus respondero non facile erit: quidni e g. tibicen fuerit chori magister Cur poeta tunc demum, quum chori mugistri munus susciporet, dignus habitus Sit, qui commemoretur, quum tibicen, licet chori non 8set mugistor, hoc honore jam inieretur aliae ejusmodi.

99쪽

victoriam reportarit, secundo hujus chori choragum, deinde vero sequi verba: γγ Φρυνιχος δέ κεν , quis inquam, dubitabit, an haec verba specient ad eum, qui eundem chorum docuerit, non vero ad poetam histrionum magistrum, quem ex Meckhii sententia chori magistro multum praestitisse vidimus choragique auctoritate prodi

sus suisse liberum Idque ipse Meckhius concedit, di

cens: ν porro commemoratur chori praeceptor, quimodo ipse poeta est, modo alius 'Ex allata igitur inscriptione apparet: l . in victoriae monumento sabulae poetam non commemorari, nisi idem chori esset magister 2 ' hunc chori magistrum tertio tandem loco commemorari, quum tribus et choragus, qui repraesentarit tribum, primos teneant locos 'in

I Unum tamen huic nostrae conclusioni objici posso videtur. Si in tibicinum choris auleta, quemadmodum Vidimus, magnam habuerit auctoritatem, licet chori magister non esset, ae revera, ut conjecimus, tibicen is fuerit, qui tibiarum modos componeret, in cycliis autem choris tibicen vulgo ante chori magistrum commemorari soleat, nonne inde concludendum, Oetam dramaticum, qui ab omni parte, ut videtur, cum auteticorum chororum tibicine conveniat, etiam eodem honoro ructum atque in publicis victoriae monumentis nominatum esse, etiam si chori magister non fuisset. Huic tamen opinioni, nec Onumenta nec veterum testimonia favere videntur. In unico, quod nobis superest, tragicae inscriptionis fragmento a Plutarcho tradito Themist. e. 5 , Phrynichus non ut poeta sed ut chori magister memoratur, deinde quum primis temporibus sere semper unus idemque uerit poeta et chori magister, Aristophanis aetate, qua non semper id obtinuit, poetam, nisi chori esset magister, nullo victoriae honore fructum esse, Ppnret e

100쪽

Utrumque sane in hac quaestione gravissimum. Inde enim quod poeta in victoriae monumento non

commemoratur, concludimus, poetam victorem non

fuisse inde quod didascalus tertio tantum loco commemoratur, didascalum victoriae honorum quodammodo participem quidem suisse, tribum vero tribusque choragum solos in certamine dici posse victores. Hanc igitur sententiam ratam haberemus, ni obstarent quaedam a B0eckhio in C. I. l. l. allata. Concedens

enim inscriptiones choragicas monumenta esse choricorum certaminum, didascalorum tamen quoque certaminum m0numenta exstare publice consecta vir egregius contendit; quod si verum est, omnis nostra ratiocinatio labefactatur. Attamen non plane cadit, quum adhuc quaeri possit, utrum gravius uerit certamen chororum monumentis choragicis, an didascalorum didascaliis celebratum. Nam monumenta illa publica, ad quae spectat Boeckhius, non alia sunt nisi didascaliae, de quibus ergo opus erit paullo accuratius videre. Casaubonus in o Animadversionibus in thenaeum do didascaliis , hac ratione eas desinit in ualtera sig-