장음표시 사용
331쪽
mia , primam quidem anno MDCCxvI. Kal.
Iun. alteram Vero anno MDCCxviI. circiter Idus Decembris; tertiam denique anno MDCCXIX.
item pridie Idus Decembris. In prima sermonem habuit de laxioris intestini Vinculis , de Sinibus Arteriae Magnae, de nervis ab Spinae Medulla ad par Vagum accedentibus , deque Annulis tum Viseris , tum Motoris oculi nervi moderatoribus. In altera de quibuseam oculorum affectionibus, & secundum , & praeter naturam , inque his posterioribus de Suffiisione. In novissima de excretoriis Ductibus , atque
usu Renum Succenturiatorum. Gratia erat in plerisque his rebus clim novitatis , tum Vero etiam utilitatis . Itaque magno assensu, & laude ab iis qui aderant, auditae, mox fama apud ceteras Academias pervulgatae summam omnibus editionis expectationem commoverunt . Nec abnuebat Valsalvar sed illis valetudinis ta dabatur incommodis , quibus , ut sibyra demonstratum est, iis ipsis. annis tentari caeperat . Ι- cones erant conficiendae, quae cum prima Dii- sertatione proponerentur. Neque enim tertianastripserat, quae curam eandem requirebat, cum de
332쪽
de edendis observationibus illis suis cogitati nem suscepit, nonnunqllam animi pendens , an adiectis ad eas aliis, longe alio pertinentibus, omnia rescriberet, decemque in capita digereret : quae res ipsa quoque afferebat moram. Sed tertia addita Dissertatione, hoc consilium prorsiis abiecit; & Dii sertationes ut recitave rat , ita cum Academiae, cui tradiderat, Coin mentariis edendas stituit . Dum horum editionecessariis de caussis diutius extrahitur, utrum isque accidit eorum quae in iisdem sunt a Viro Clarissimo Francisco M. Zanotio diserte , ut stalet, commemorata o , ut suas Valsalva DiLsertationes . aliquid in his expoliendi , et perficiendi caussa , ab Academia repeteret, utque antequam redderet , supremum obiret diem. Secuta sunt illa quae abi Zanotio protinus subiiciuntur, Vere , cum narrat, perhumaniter , cum existimat, omnia scribente , iudicium de me & Heredum Valsalvae amicum , & tantae Academiae, honestissimum e missio ad me non modo earum Dissertationum , sed & chartarum Valsalvae omnium, quaecunque ad eius studia atti- c. Vissi Titui. Anatomic,
333쪽
attinerent, postquam dc cunctae ita ut ipse omnino volui , numeratae fuerant, singulae obsignatae; sic autem volui ob illas caussas quae
in earum chartarem restitutione asserentur , nunc
facile intelliguntur: denique consectio Epitomes Dil sertationum illarum , a me neque ita multo post, ad Academiam missae, quae cum eius Commentariis c p) edita est. Quoniam ero in ea ad Zanonum Epistola qua illam stimquanta maxima potui, brevitate Epitomen complexus , esse caussas scripsi , cur Dissertationum editio mihi necessario esset in longinquum te pus differenda; quo in iudicio utinam deceptus essem ; hic fusius exponendum est, quae mihi , ct quot dissicultates obstiterint non tam in re perficienda , quam in consilio capiendo qua eam Potissimum ratione perficerem . Chartae fuerant ad me allatae maximo numero , quaedam inter se nexae, fere omnies selutae, aliae ad aliam, rem attinentes, pleraeque autem ita scriptae , ut sibi scribere occupati homines, memoriae dumtaxat caussa , selent, impersectis sententiis, interdum & verbis , nec sine compendiariis m-tis; p Vid. opuscula a
334쪽
tis; nonnullae etiam, diffugiente atramento , vix legendae. Perlegi omnes labore improbo , quem tamen nota Valsalvae manus Sc consuetudo sublevabat. Inter legendum , quae prorsis inutiles viderentur, seposivi e ceteras, quaecumque aliquid haberent quod ad Dissertationes, ad Tractatum, aut denique ad Anatomen quoquo modo attinere posset, certo singulas adscripto numero mihi notatas, iterum ac Depius relegi donec quasi indice seorsiim confecto , quid in qua charta extaret, facile , cum vellem , & cire liceret, & reperire . Feci idem in Virorum doctorum litteris, quae erant plurimae, ad Valsalvam striptis , siquam vidi ad esus aut
obiervationes , aut vitam illustrandam ex parte aliqua esse utilem. Sic tandem etsi plurima inveni quae ad eorum dissectiones pertinent , qui ex vulneribus, aut 'ex certis aliis quibusve morbis interierunt, complures etiam observationes, & quaedam experimenta, longe alio, magnam partem, quam quo Voluissem , spectantia, quarum rerum omnium eae quae nunc
usum nullum habuerunt nam multae habuerunt
335쪽
bo ; tamen quae potissimum quaerebam , ea mul- , to fherunt mea spe, & Voluntate paucior is . Illud magis miratus sem , vel quaedam defuisse quae olim mihi, atque aliis palam Valsalva diis xerat ab se animadversa, aut observata, sive, quod malim credere , multa chartis committe. re praetermiserat, sive etiam interciderunt; ut certe exemplum intercidit e us Tractatus amisplissimis oris conspicuum , in quibus videlicet possiet, siquid addendum , detrahendum , aut mutandum videretur, commode adnotare. Cuius ego exempli hoc magis recordor, quod cum duo , haud amplius , ad eum modum facienda curasset, sibi alterum servavit, mihi alia terum continuo dedit, rogans ut idem in meo facerem, quod in suo ipse esset faehims . Tale igitur eius exemplum ut fiamma conquiri diligentia iuberet, etiam atque etiam petere non destiti ab illius seroris filio Fausto Stagnio I. C.& Canonico Forocometiensi, spectata in Avunculum pietate Viro, qui & chartas eius omnes magna cum cura ipse collegit, & quaecunque de eius vita minus cognita mihi erant , milla bene longo, Italice scripto, commentario.me
336쪽
docuit Cum in Stagnio, ea de re vicissim aeme admonito, non minor esset, quam in me,
cupiditas exempli illius inveniendi ; cum ci- pius non per alios modo, sed per se ipse quaesivii set, neque ullum pene quaerendi finem fecisset, illud nusquam extitit. a de re hic commemorandum putavi, ut si unquam forte alicunde id prodeat , facile ab omnibus agno- statur, metisque hic labor, Valsalvae volunt te cognita , felicius ab aliquo sepphatur . Nam voluiise Valalvam, ut in Di sertationibus , ita etiam in Tractatu quaedam mutare, alia tueri, vel ex schedis ipsius constat 7 quae vero ρο- tissimum, & qua ratione , Vix usquam Omnino constat. Una enim , haud amplius , charta est, in qua diserte adnotaverat , quid & quemadmodum in prioribus dumtaxat paginis Di IIert tionis tertiae sibi mutandum constituisset . Itaque . magnum mihi onus laboris, atque ossicii suscipiendum putavi , ut quibus de rebus in is eius Tractatu, & Dissertationibus verba sunt, iis de rebus primum quid alii de ante , & post ipsium in eandem , aut in contrariam sententiam
prodidiisent, deinde quid ipse , quid ego ob-
337쪽
servassemus, attento animo, & libero ab omni partium Ddio considerarem, ut sic denique conjicerem, quae ipse sibi, si viveret, atque utinam viveret, tuenda, quae mutanda posset exitii mare. Quae omnia etsi neque brevis temporis fuerint, neque modicae dissicultatis , nihil tamen dissicilius mihi accidisse, fateor, quam aut postrema illa coniicere, aut cum comieci Gem , quod tandem mihi consilium capiem dum , quidve faciendum , constituere. Nam cum alia essent, eaque plurima , quae iure mihi laudari , & defendi posse ; alia vero quae aliquanto secus se habere viderentur e num propterea constare satis, crederem, illa eadem fintura fuisse quae Valsalva servaret; haec eadem quae deleret Θ Quid λ si me aliquid fugeret ;multa autem posse , confiteor . Quid ρ si observationes , quantumvis iape a me iteratae , non ad eundem semper modum responderent i id, quod in aliis , neque ita raro , accidisse animadverti. Num mihi nihilosecius tantum sum rem, ut quasi ipse Valsilva essem , quasi omnia quae ille , perspecta haberem , quasi aliter, atque a me, res nunquam ab eo potuitant ,
338쪽
aut ab aliis possent inveniri ; in eam Scriptis
non omnia conservarem ; sed alia mutarem ,
alia tollerem p Contra ea, hae subibant animum cogitationes. Qiuid ρ si ut mihi, ita fio te aliis & videatur, & deprehendatur in his rebus. Quid ρ si has ipsas Valsalva fuerat mutaturus . Num his conservatis, officio ipsi debito p num veri studio Θ num publicae utilitati s tisfaciam λ Simul veniebat in mentem, quam ipse fuisset veri diligens, ut Verum semper consuesset rebus aliis omnibus anteponere , quan tum esset veritus quidquam quoquo modo confirmare , quod , non dico num verum esset, dubitaret , sed tantummodo non per se sciret. Cu)us animi specimen non unum dedit; sed hoc maxime , neque a me , neque hoc loco praetereundum . Censer fuerat ab Academia anno ΜDCCvr. constitutus cum Viro Clarissimo Joanne Antonio Stancario , ut mea Prima versaria Anatomica uterque ante editionem a , quae certis de caussis differri non poterat, eXDminarent , &, si Videretur approbarent. Cum Eustachius Manstedius, in cuJus . acerbo obitu magnam nuper Italia, s non . modo, Academia ,
339쪽
secit lai hiram , huic praeesset , eumque Censores convenissent, haec Valsalvae sententia fuit ise quidem non dubitare, quin meas observationes qua consuessem, diligentia. & fide in perlecti. Adversariis scripsissem ; sed illud tamen non intelligere, qui sibi eas liceret approbatione sita confirmare, nisi ante singulas
per Anatomen ad Partes ipsas exegisset , verasque esse compertilet ; quae res nec modici esset temporis, nec exigui laboris. Mirari hic Stancarius , obstupescere Manstedius. Ille vero , sic sum, inquit, ut Videtis . Morgagnum diligo ; sed verum magis. Itaque mihi stat non approbare, nisi spatium detur per diffectiones recognoscendi. id verbis opus est Θ Vix ceς sit, vix dedit tandem permotus manus postquam ab utroque factus est certior, non illuit a Censoribus leges Academiae postulare, sed hoc tantum, quod ultro fatebatur, non videri sibi quidquam esse in eo libro quod aut falsum e se sciret, aut alienum ab Academiae inititutis . Atque hoc Valsalvae factum, Stancarii, ut Oportuit, & Manfredii manu teitatum , sicut eo tempore prope subiratus, iuvenili animo , ta-X cite
340쪽
3a cite quidem . sed non levissime tuli, ita nune senex & probo , & laudibus effero et mentem enim unice ostendit Viri , nihil , si opus fui irat, amicitiae daturi, sed huic verum, ut par est,
constantissime antelaturi. Cum haec ita essent, diuque animum modo in hanc, modo in illam partem distraherent ; Vix tandem me ab ea an
cipiti cogitandi cura expedivi ea ratione ut parati utrique satisfacerem ; sed magnum ipse sisesciperem scribendi onus: quod, etsi me annos iam multos pressit, leve tamen existimabo , si ab aequis & intelligentibus Viris meum hoc comsilium non improbatum esse cognovero. Est autem huiusmodi. Primo loco Tractatum de
Aure Humana non modo iisdem archetypis Τabulis. quibus duae posteriores editiones caruerunt, ornatum , sed talem Omnino damus , qualis a Vatialva editus fuerat; nisi quod voculas aliquas, salva sententia , interdum mutavimus , quae contra ejus voluntatem , nobis longo usu hac in parte probe cognitam, irrepserant, quasque adeo per se ipse fuerat mutaturus . Sic etiam in contextum accepimus dnotatiunculam quandam ad num. VIII. Cap. v. jam tunc post quam