De vocum quae sunt scelus flagitium facinus apud priscos scriptores usu

21쪽

- 21 Pseud l083 Malum et scelestuni et periurum aibat SSe Θ.Pertinent haec verba ad lenonem. Pseud. 1129 30 Leno Populo Strenui mihi improbi usui sunt. Simo Malum quod tibi di dabunt si scelestu's. Rud. 325 Data verba ero sunt leno abit oeleStu exulatum. Rud 455 6 'in aram ut confugiamu priuSquam liue Scolestus leno veniat noSque hi opprimat. Rud. 655 Qui sacerdoti scelestus au Ce interprΘSSerit. Rud. 67ll2: Quin scelestus Sacerdotem anum praecipΘS Reppulit. Rud. 697 8 Ilios scelestos, qui tuom fecerunt fanum parvi, Fac ut ulciSCRTO. Rud. 859 62 Ego hunc Oelestum in ius rapiam rexulem: Age, ambula in ius. - Quid ego deliqui Rogas pQuin arrabonem a me aecepisti ob mulierem ΘIam hinc avexisti ΘRud. 058 9 Trach. Vir scelestus illi est. - Daem. Quid

Vir scelosius fecit tibi

Vir scelestus est Gripus servus, qui mulieris istellam e mari piseatus est neque eam reddere Vult. Andr. 789 90: Mysis ne me attigaS, Sceleste si pol lyoerio non omni hae . . . Putat Mysis auditis Davi verbis Pamphilum adulescentem dominam Suam ΘSOrutSSO.

Eun. 70 71 Indignum uolnus nune ego Et illam scelestam esse et me miserum Sentio. Meretrix Phaedriam aduleseentem XCluSit. Eun. 668 Exi foraS, ColeSte. Pertinentiae verba ad Dorum Eunuehum, qui Virginem vitiasse existimatur item 709 oh oelestum et auda Cem hominem iEun. 43 4 pro deum fidem, facinus foedum infelicem adulesCentulumlo Celestum Parmenonem, qui illum liue adduxit. Evanuit paulum prima vocabuli vis et in erepatur tantum locis his:

22쪽

- Amph. 348 Ego tibi istam hodie, oeleste, Comprimam linguam. As 476 Sceleste, non audes mihi scelesto subvenire ΘAul. 52 At ut scelesta sola Se eum murmurat. Aul. 437 Etiam rogitas, sceleste homo pAul. 648 Vah, Celestus, quam benigne, ut ne abStuliSSe intellegam. Mor. 203 Sed scelestus subigitare CCepit. Mil. 82b Eho tu, sceleste, qui illi Suppro mu's. Most 183 Quid ais, scelesta quomodo adiurasti pMost. 57: uno adsentatrix Soelestast, dudum advorSatrix

erat.

Per. 208 Quid agis Feminam Celestam te aStans Contra

Per. 220 Itan est Itanest. - Mala's. Scelestu's. - Decet me. - equidem haud deCet.

Per. 299 Tamquam proserpens bestias bilinguis et scelestus. Poen. 200 Itaque hi scelestus est homo leno Lyeus. Rud 22 3 Atque o scelesti in animum indueunt suom, Iovem se plaCare posse donis, hostiis. Rud 26 7 Facilius si qui pius est a dis supplicans Quam qui scelestus inveniet veniam sibi. Rud. 50 Scelestus Agrig entinus urbi proditor. Rud. 895 Sed uxor oelesta me omnibu Servat modiS. Rud. 1015 Mitte rudentem, CelOSto. Rud. 1093 5 Viden scelestus au Cupatur. - Sine me ut OC-

cepi loqui. Si colosti illius est hic quoius dico vidulus,

Rud. 1291 Isti scelessius liber St. Trin. 527 8 etsi CeleStus est, At mihi infidelis non St. Adel. 158 9 Quamquamst scelestus, non Committet Hodie umquam iterum ut apulet. Eun. 17 Pergin, scelesta, mecum perplexe loqui ΘEun. 832 Scelesta lupo ovem commisisti. Haut 312 eho sceleste, quo illam dia Cis.

23쪽

In Certa sunt

Amph. rq m. VIII, p. 53 d. min. . et Ch. Nihilne te pudet, Celeste, populi in conspectum ingredi pCaecit Stat. 23l Ri.) o infelix, o Celestet

Per iocum porro scelestus dicitur idem sonans atque lascivus et faCetus:

Most 170 Philolaches aduleSCens: Ita me di ament, lepidast Soapha, sapit Celesta multum. Sti. 570 1 Graphicum mortalem Antiphonem, ut apologum

foci quam fabre. Etiam nunc scolestus sese duCit pro adui QSCentulo. Satis saepe Celestus, quamquam adieCtiVum St, Substantivi vio fungitur. Semper fere o fit, si increpandi nomen Celestus est, id quod e lio ConSpeCtu Ogno Soatur

Eun. 668, 17. Quater tantum ut nomen infame eum Substantivo oonita notum invenitur Aul. 43 sceleste homo. Poen. 798 Celeste leno. Eun. 709 oh scelestum et audaeem hominem. Eun. 44 O Celestum Parmenonem , SCOleStuS quasi cognomen faetum est et lenonum t SerVorum. Ootios deinde scelestus' de rebus totum reperimus, et

quidem apud Plautum septies semel apud F nnium, numquam apud Terentium Significantur 1. MalefRCtri, Capt. 671 Tuis scelestis falsidicis fallaciis. Mil. 734 Et minus audacter scelesta faCerent faCtH. Ennius, Gen. 308 Vahi.): Plus miser sim, si scelestum faxim quod dicam fore. 2. Malefieum, ut de personi fientione quadam cogitari POSSit Am. 557 Soelestam se elus, linguam bSCidam. Cur 40: Quia oelestam Servitutem SerViunt. 3. Soelere pollutum, Most 504 Scelesta hae sunt aedes, impias habitatio.

24쪽

Rud. 08 9 Scelestiorem oenam Cenavi tuam Quam quae Thyestae' quondam antepositast

Most 532 3: Celestiorem ego annum argento faenori Numquam ullum vidi. Men. 447 8 Numquam quicquam facinus feci eiu neque Soelestius Quam hodie, quom in contionem mediam me

Doederi et nius Synon. II, g 1, 2 p. 148 dicit ad verba Donati ad Ter Eun. IU 643 facta respiciens: Donat

ad Ter Euri. IV, 3 l unterscheide die versChiedenen ad-leetiva on scelus scelerosus S multorum, CeleStu S, Vel unius sceleris auctor sceleratus, in quo scelus Sit Constitutum vel admissum. Da etymologische Verhalinis derbeide Formen, verglichen mi honeStus und honoratus, modestus ne moderatus, ultri her araus, das scelestus aut die Gestrinung ego gen ad Celera pronu et promptu S, dagege sceleratus die tollen Handiungen erito siclitigendduroh oeleribus pollutus et opertus u er laren ist. Daher Porta CampuS, ViCu SCeleratus, ni SCelestus, i liberti auptSachen nur duroli Personisi alion Celesta ei Len onnen. μUt ordiamur ab his verbis ultimis Doederieinius, cum Ontendit personificatione tantum facta , scelestus - adleotivum Cum rebus Coniungi poSSe, non recte dixisse mihi videtur quod quidem attineat ad prisoae latinitatis usum. Etenim de personifieatione Cogitari omnino negaverim Most 504:,. SCeleStae hae Sunt aedes μ. Quid aliud ,.sCelestae 'o loco poteSt SSe, niSi , SCelere pollutae , Cum iam antea dictum Sit v. 476ὶ , Scelu inquam, factumst iam diu antiquom et vetus . Non magis oedorloini dictum convenit ad Rud 508:, SCOlΘStiorem Cenam CenaVi tuam, quam ubi in dubio de Cena aede polluta Cogitatur. In exempli tantum sub

25쪽

num. 2 allatis personifieationem quandam SSe Congedam. ,. SCelestus o Ce ingenium ad Celera pronum notari repte exposuit Doederie inius, ut e exemplis lare apparet. Quod attinet denique ad Donati sententiam de hoc adio olivo propo Silam grammaticus non ita dilip enter iudicavit neque enim ullus opus est quo nisi Contendere OSSimu , SCel ΘStum plerumque ita usurpatum SSe, ut ad unum Cctius pertineret. SCelerosus, quo voeabulo Donati sententia multorum Celerum auctor notatur, apud Plautum omnino numquam legitur. Utrum in verbis Does derie inii, cum rationem inter Soele Stum et SCeleratum' intero edentem describat recti aliquid insit

Accedit denique significatio oelesti qua Solus Plautus interdum et semel Terentius usus est. Nonnullis enim locis hae vox mutato proprio sensu idem Sonat Atque . mi Ser, infelix, misericordia dignus of ad hoc . 10 . Similem rem haud scio an observemus in nostri sermoni Vocabulo elen d . Cuius modi exempla XStant hae C As 476: Celeste, non audes mihi Celesto subvenire PAs 856 At scelesta ego praeter alios meum Virum frugi rata.

Cas. 66T: occidi atque interi . . .

Soelestissimum me QSS CTOdo. Cist. 85 Aotumst ilicet me infelio em et CeleStam. Fortasse hi etiam memorandu est VerSuS:

neque ero Satis se imus de Sententiarum Conexu, in quo fuerit. Most 562 3. - ne Og Sum miS PT, Scelestus, natus eis nimiet omnibu S.

Rud. 502 Quid mihi colesto tibi orat auscultatio Θ

Hoc iam Pareus observavit lexi C. Plaut. 1614 ScelestuS non Semper OS O ius χους, Sed idem quod τυχής SceleStos Se vocant qui aliqua infelicitate premuntur.

26쪽

Rud. 801 Eheu, Celestus galesam in navi perdidi. Rud il67: Meque adeo scelestum, qui non Circum Spexi

Rud. 1184 5 Sumne ego scelestus, qui illu n o hodie excepi

vidulum ΘAut quom excepi, qui non alio ubi in solo abstrusi loco Θ Quasi ludore diversis adiectivi significationibus aeque atque s. 476 poeta hoo oo videtur. Nam primo VerSuperiecto genuina apparet signifieati, deliberat enim SerVus

utrum Colus sit Vidulum Xoepisse ne en perlecto autem altero, ubi cogitatione iterum addendum Si Sumne ego Seelestus , nemini dubium erit, quid , scelestus sibi velit; lamentatur ServuS, quod damnum Sibi Contraxerit, Cum praedam non statim CC ultRUiSSet.

Haut. 970 Disperii. Soelestus quantas turbas Consolvi insCiensi Ut ex exemplis potest perspiei, hae Significati miser, infelix tum tantum adiectivo inesse solet, cum aliqui ipSe Se CeleStum Vocat λ. Numquam Scelestus idem est atque miSer, Si qui alium ita appellat Sensus mutatio ita facta esse mihi videtur, ut ii, qui Saluti suae non sati proViderant, quasi Soetus in se admisisse sibi viderentur. Foroellini hario significationem iam notavit omisit, quod dolendum St, in voeabulario magno GΘorge Sy.

Quae res iam Pare animo videtur obversata esse, Cum Scribercti: sesceleStos Vocant, qui aliqua infelicitate premuntur. Forcellini, Totius latinitatis exicon os scelestus sub IV infeliX, miser Calamitosus. Rud. III 5, 22 IV 4, 123 et 140 Cas. IIII, 34 Most. III 1 l. Priusquam progrediamur, iuvat Commemorasse, quae Lorengiu ad notavit ad Most 170 scripsit enim: Scelesta iste nati irile scherghait: de Schalli, die tibin Neben de Grundbedeutun dieses ortes at Plautus nocti in itim igentiim che: unhelivoli, ungissCkSelig . o St. 504 532 Rud 502, 801, 895, 1167, 1184 Men. 447 beide verbundenas 476. In lotettere Bedeutun sagen patere o Vergillan gumellen Sceleratus . Quod attinet ad Most 504 et Rucl. 895, orenetio asSentiri non possum; Most 504 scelestae hae sunt aedes multo veri similius est, Scelestae adiectivo aedes scelere polluta notari. Et Rud. 895 se uxor scelesta

27쪽

rii Modo dixeram scelestum idem esse atque miserum, Si quis ipse se ita appellat. Qua ex re non te et Onoludere

sescelestus adieOtivum Cum prima persona ooniunctum Semperet necessario idem Sonare atque miser . Immo scelestus'

Cum prima persona Coniunctum genuinam quoque signifieationem exhibere potest, id quod invenitur opis duobus, ubi e verborum contextu sati olare Sensus perspiCitur. Pa. 783 4 Men riminatust Optu ineSt, ego Sum maluS,

Pseud. 354 5 Periuravisti sceleste. - At argentum intro Condidi.

Ego Soelestus nunc argentum promere OSSum

domo.

Quod attinet ad adieCtivi quod tractamuS ad US, praeter positivum Satis Saepe legimu ComparatiVum, rariuS superlativum. m. 552: Celestissimum te arbitror Cas. 667 Scelestissimum me esse oredo. m. 561 SoeleStissume audeSmihi praedicare id Aul. 419 Homo nullust te Celestior. Aul. 60 1 Scolestiorem me hac anu Certo scio Vidisse numquam. a. 256 Soelestiorem nullum inluxere alterum. Cist. 660 Scelestiorem in terra nullam esse alteram Men. 447 Numquam quicquam faCinus eo peius neque AeeteStius. Most 532 3 Soelestiorem ego annum argento faenori Numquam ullum vidi. Rud. 508 9 Soelestiorem cenam ctnavi tuam Quam quae Thyestae r quondam antepositaSt. Excepto V. Rud 508. Plautus Comparativo gradu non usus est nisi in enuntiatis negativis Terentius vero neque ComparatiVi neque superlativi formam scelesti exhibet, unde colligi potest eas formas magis in Vulgari sermone quam in eruditorum hominum usitata fuisSe.

me omnibus servat modis malim in eandem redigere paragraphum, inquam contuli exempla increpandi. Certe hic versus non bene hoc loco una cum reliqui allatus est, Cum dubitari non possit, qui valde differat SenSuS CeleSti, quem cognoscimus ud. 502 quid mihi scelesto tibi erat auscultatio et eius generis ceteris, ab Sensu, qui adiectivo Scelesta inest in v. Rucl. 895. Ceterum optimum censeo acute discernere exempla, quibus de hominibus scelestus dicitur et quibus de rebus.

28쪽

Adverbii forma ter tantum exstat, et quidem in fabulis Plautinis As 293 Nam si quid sceleste eoit, lingua pro illo perierat. Rud. 196li: Nam me si solam fecisses aut parentiS

Rud 505 6 Pol minum miror, navis si fractas i ibi,

Scelus te et sceleste parta quae exit bona. Addam denique declinationis formas omnes fere in uSufuisSe Sing. nom. AS. 856 Ep. 686 gen. Rud 1093 dati: Rud 502: oo. Rud. 859 Eun. 71 voin Rud. 015 abl. -. Plur. nom. Capt. 653, Most 504 gen. - dat. - ΛCin Rud. 697 vota Men. 1015 abl. Capt. 67l. Nusquam repperi ablativum singularis numeri, genetivum, datiVum pluraliS; quae formae Casu non exstare veri simillimum est. e Scelerosus, sceleratus Adie otiva in osus exeuntia permulta in fabulis Plautinis inveniuntur, Velut odiOSuS

Otio SuS, formosus, imperioSuS, alia Attamen SCOlctroSum Plautus omnino vitavit undo dispimus uno temporis hoc adiectivum a sermone cottidiano alienum fuisse. SemeluSurpavit orentius Euri. 43: , Ibi ego illum scelerosum misera atque impium inveniam Θ SoeleroSu Voeatur adulesCens, qui Virginem vitiavit. Donatus ad hun versum adnotat , SCelerosuS S multorum, scelestus vel unius Celeris uotor, CeleratuS, in quo SCelu sit Constitutum vel admissum λ. Conior ad hoc etiam

p. 24 2b Semel deinde . scelerosus apud Lucilium et apud Afranium GCurrit: Lucit 37 39 M. ut multos mensesque dieSque

Non tamen aetatem, tempestatem hanc Scelerosi Mirentur.

Afran. 66 Ri. diem scelerosum, indignum l

Isidorus Elymol. X, 254 scelerosus est celeribus plenus, ut lapidosus locus et arenosus; tu autem Si CeleroSu quam CeleratuS.

29쪽

- Observandum est hoo octo de re , SoelerOSum H diei. Item fere atque Donatus riseianus S. L. II, p. 205, 1-3 hoo adiectivum explicta Verbis Soelerum plenuS . Non multo saeptu quam . SCelerOSum' VOCem SCOlctratum H apud prisoae latinitati poeta Scriptam videmus. Mirum est, quod XStat CeleratuS, nusquam autem Verbum, Soelerare , a quo deductum est Semel dictum est o re Ep. 369 Ibi leno sceleratum Caput suom imprudens alligabit. quater de hominibus et quidem de servis Per. 275 substantive Scelerate, etiam respieis ΘAndr. 59 simul poteratus avos si quid Consili habet. Afran. 189l9. Ri.): servus est mihi Nicasio, SCeleratus, Curiosus, is Cum filio Coiecora nessoto quid de ratiun Cula. Ouae pauca exempla Cum adieOtivo se elestum' in eo Congruunt, quod ipsa quoque ingenium ad Celera promptum signifieant. - Adverbia a Celeroso et Colerato doducta

non in usu OTHUt.

di celerus. Postquam de adieCtivis SoelestuS SCelerOSUS, Sceleratu egimuS, reliquum est, ut de adleotivo SCelerus disseramus, de quo adhue Controversia est. Exstat hoe vocabulum apud Plautum in locutio no foeterum caput, Cur 234;Mil. 494 Pseud 446 054 Rud. 1098 Pa. 29 et in Sinapis scelera Psoud. 17. Addendi sunt grammati eorum loci, quibus forma aliqua huius die otivi Commemoratur SerViu adnotat ad Aen. IX 484 nec te tua funera mater , id est funerea, nam apud maiorps funera dicebant eas, ad quas funus pertinet, ut Ororem, matrem nam praeficae, ut et Suprn diximus VI 216 sunt planctus prinCipeS, non doloriS. Funera autem dioebant quasi funereas, ad qua pertinet funus. Quod Cholion antiquum sequuntur verba: Vel derivavit Veteres Secutus, ut funeram pro funeSi di Ceret, ut homo octi erus Sio uti scelestus vel Celerosus dicebatur Plautus in Pseudulo teritur sinapis scelera, in eadem

30쪽

l054 iube nunc venire Pseudolum, Celerum AP ut, i. e. scelestum' . Praeterea ad Pseuduli versum 1 respiciunt

ChariSiuS, inSt gram. I, p. 44, 10 K. Plautus in Pseudulo Teritur sinapis Celera, quod illi qui terit, Priusquam Contrivit, oculi ut exstillent facit . Probi catholica IV 8 16 .: .ho Sinapi quam Vi Plautus in Pseudulo , hae sinapis declinaverit μ; et IV, 26, 48 , hae sinapis hiatu SinapiS, Sicut Plautus in Pseudulo, alii melius genere noutro indeclinabile hoo sinapi sicut hoc gummi μ. Claudius Sacerdos VI, 493 4 K. , ho Sinapi, quam Vi Plautus in Pseudulo haec sinapis

declinaverit . Dubitari igitur non potest, quin recte huiuS vocabuli formae traditae sint sed utrum adiectivi sint an substantivi, de ea re viri doeti dissentiunt; nam Servi verba , homo CeleruS- una Cum falsa interpretatione allata non multum Valent. Adiectivum scelerus in priso latinitate fuisse sibi persuaserunt viri, qui summa in studiis philologieis uotoritate utuntur, Jos Soaliger Cf. Commentarii in

appendicem Vergilii Leiden 1817, p. 283 et Rich. Bentley Cf. Emendationes ad Ciceronis Tusculana. I, 9, 117 , p. 26 I, ed. Oroli 1829 . Idem sonti C. Peter in Mus rhen. III 124,

qui putat funerare et scelerare non deducenda esse a Stirpe funus funer et scelus sceler , Sed ab adiectivis, quae prius iam exstitisse oontendit funerusse et SceleruS . Sed hae sententia propterea veri similis non videtur esse, quod semper in lingua nasoente et adolescente nomen Substantivum prius exstat quam adiectivum ei. aaSe I, p. 3). Georges in libro, quem inscripsit Lexieon de lat. Wort- formon 1888 adnotat scelerus archaisoli tir Celestus, SCeleratus, revelli ait, abscheulich Contra H. Sauppe in interpretando Pseudulo Ausge-wahite christen p. 231 2 exponit nulla re nos impediri,

In vocabul. magno ecl. 1880 Georges dixit sub voce scelerus: vo Servius, Verg. Aen. IX, 48 falsChlicli angenommene ortiorm cladi vo thm angesithrten Stellen aus Plautus et scelus gehoren Sodasi Pl. s. 81 sinapis scelera istis hau vo Seni abs heulicher Seni;

Bacch. 829 u. a. scelerum Caput Erghalunke.