장음표시 사용
111쪽
OEDIPI EGYPTIACI TEMPLUM HIACVM
AEgyptios vigebat sacrarum in Diis colendis ccerimoniarum varietas, tantusque seruor, & vix loeua esset, qui non proprium sibi Numen aliquod, cui honorem impenderent, conderet, ac proinde saepe contingeret, ut Numen, quod hi Venerarentur, illi execrarentur, Deorum diuersitas tanta, non exigua pareret Religionis dissidia; Sacerdotes Sesbstridis Archisacerdotum authoritate, ad populi in Deorum cultu . tollenda schismata, exemplum secuti vetustissimorum Deorum Orbei terrarum sortem inter se distribuentium de quibus paulo post agemus)toxam AEgyptum in triginta Nomos, unicuique vero Nomo suum attribuentes Numen callide diuiserunt ; ut quod a primaevis Diis in orbe uniuerso factum traditione perceperant, in AEgypto ceu fano quodam, aut Pantheo totius uniuersi compendiose repraesentarent; & ne ex tanta difformitate cultus, monstros e religionis facies appareret, in Metropolitania totius AEgypti urbibus Thebis videlicet, Sc Heliopoli certa quaedam&sumptuosissima delubra aedificauerunt, ut in his iterum quicquid vago cultu tota complecteretur AEgyptus, in hisce duobus veluti Pantheis quibusdana an logo quodam ordine , & ad templum uniuersi parallelo, cultuque compendioso, diuersarum nationum unita multitudo celebraret , callidum sane inuentum, &ad diuersas religiones uno cultu conciliandat mire opportunum. Meminit huiusmodi delubrorum Strabo te- sis , ita enim lib. i de Let rintho agit; inquit,
ρες ' --. Locui; inquit, tu primos f. aestu ad tri-giuia quadragistaue Badia proceranti est planities juasdam mensati forma pigi
habent, multorhm Reg m regiam, quot psius pris fecturae erant. Nam I iideHaul. sunt columinis ambitiae inuicem continuae Omnes uno ordine, . a no pariete
tanquam parust qModam Ato antes sit M aulis habent. Et paulo post. fue butui aedificν quρή plus sadio occupat , es sepultura, quaedam 2 rami qης dranguti, cuiui quo lubre latus quatuor fere iugerum ex altitudo par . Sepultis verius Si mandes ; dicunt , tot aulaw ibi factis esse , quot pr fecturg in lito que eo conuenire, atque epulum quoddamsacris Hiris ac missi ribui fiebat sacrificjgratia Deo reddendi, cs iurii dicundi de rebus maximis , quae vii autem praefctura in Juam aulam procedebat. Eadem fere narrat Abene phius de Anthemi, id est, Helis poli verba eius sunt:
m autem in shems, hoc est, Helli ob fabrisa, cui tot domus perhibentur
coistebantur, Cc unaqueque ex ijs habebat
112쪽
sYNTAG. L CHOROGRAPHIA AEGYPTI 13
post numerum quoque praesecturarum determinans, ait:. - Eramque praefecturae triginta iuxta numerum dierum Mensis pnius e duodecim. Cum enim ut in Astronomia AEgyptiorum videbimus, singuli dies mensis alicuius, alicui ex triginta Numinibus dedicati essent; magna cura eum diem celebrabat quaeque tribus , seu curis , quae Numen illud sibi colendum habebat propositum, qnem morem a primaeuis AEgyptiis hausis Plato in Critia docet ; ut paulo post videbimus. Sed his ita praemissis, modo videamus, tripartito illam totius AEgypti in Nomos suos a Sesostri- de primum, deinde autem a Ptolomaeis, qui eos plurimum auxerunt, factam distributionem . Et cum praeter non Fina nihil praeterea , quod in ijs gestum sit, legatur. Maxima quoque de etymologijs huiusmodi nominum
apud Authores sit contradictio, certe ego recte nominum ορθ-οriis iis regulam a barbaris linguis, ijsque Graeca antiquioribus, ut & Plato recte in Critia & Cratylo monet, desumendam ratus ; dum veterem hanc AEgyptiorum linguam pro modulo meo instaurare conor, plurima sanem ueni, hucusque nemini philologorum, quod sciam, comperta ; ea potissimum, quae ad Deorum, animalium, plantarum, lapidum . urbium , instrumentorum, similiumque etymologias pertinent, quae omnia Nomenclatoris nostri Aegyptiaci auxilio eruuntur. Vnde grariam apud eos, qui Crisi & philologicis incumbunt, me haud paruam initurum confido, duin multa, quae Criticos hucusque latuerunt , ita decursu huius operis, Deo duce, detegam . Sed ut ad Rhombum redeamus, Tempore igitur, Sesostris totam Aegyptum in tres partes diuisanta legi uius. in InferiorOm, Mediain, Superiorem, quarum unaquaeque irta decem iterum curias siue praesccturas, teste Abenephio, dirimebatur , i qua quidem diuisione ad primaevam illam sortitionem Deorum in uniuersum mundum respexisse videntur ; quam Plato in Critia histe verbis de
Sed antequam reseram , admonendi estis, ne mitemini, si plurima Barbarorum nomina graece nunc audiueritis ; id enim ex eo Contigit, quia Solon cum cogitaret illa carminibus suis inferere, im ipsam nominam est perscrutatus , inuenitque primos illos AD ptios harum rerum scriptores in Juam linquam ea nomina trannuli se . Gare . ipse rursus 'uniuscuiusque nominis yensum accipiens, in vocem nostram conuertit. Atque 'hὸec screta apud anum inetim erant, in nunc apud me sunt, cogitata iam olim puero mihi. Si ergo talia nunc audieritis nomina, quat: a apud nos sunt, ne miremini a nam huius rei causam intelliguis
sima Pero oratione sit opus, si a principio narrem id , quod iam ante dixi dej.rtitione Deorum, Pt terram inter se uniuersam dinribuerint, parti in m ampliores portiones, partim angustiores, templaque & sacra sibi instituerint. CAP. III
113쪽
OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM
1 u quondam uniuerse errae orbem sing Dii Ρη itiseunt, in regiones singulas HBributum; neque partitionem hanc contentio fecit. Nam procul a ratione id esset; quod Dij, vel qua unicuique ipso im conVeniunt, ignorarent i, Iet cognο-nscentes, quae potius alijs competunt, aliena ivra vici m usurpare contenderent ;caeterum i*dm, iurarique sortibus sua qμ0μe ad votum fuscipiente , curantesque amicorum singulo regiones habitanda: disposuerunt; hosque veluti greges ipse rum, posse sionesque Ur armenta nutrivise, hoc tamen excepto, quod corporibus compora cogere voluere , quemadmodum pug i pecora iumentaque palitores flent at vero tanquam docile . Obediens auimal, quasi ex pup nauem agilem dirigentes, persuasione pro gubernaculis utentes ea animam attingebaut, . pro arbitrio suo ita ducentes humanum genus omne gubernabant. haec plato . Credebant igitur AEgyptii Deos quondam ad conseruationem humani generis uniue sum orbem terrae singulatim sortitione distribuisse,ita ut quisque Deorum eam acceptaret regionem δε prouinsiam, quae naturae suae magis esset consormis, & in quam Veluti in σο ηαλ μ ν quodd in obiectum naturalis inclita nationis pondere serretur, quamqRe ab omni inimica &hostili vi defen dend m susciperet. Ad huiusmodi igitur sortitionis rationem Sacerdotes veteres Aegypti, & potissimum Archisacerdotes Regis Sesosiridis, velut vulgo Sesostris authoritate .confisi, Universam Aegyptum ea ration distribuerunt ; ut quemadmodum suprλ quoque indicatum est, quod a veteribus fieret in uniuerso, in Egypto Veluti mystico totius mundi Pantheo, ac feracissima Deorum mRxre, cultu repraesentaretur unito. Verum cum de histo similibus in Varijs huius Oedipi locis simus disceptaturi, hic ijs immorari longiu. noluimus : quare ad ipsam AEgypti diastributionem in suas praeses' uras, ceu quasdam Deorum curias postliminio accόdamus In qua hoc intendimns Proestare, ut quae hucusque, ubi cura & incognita fueranx nominum etyma, ex varijs aegyptiacae lin- sua: veluti tabulis quibusdam ex naufragio relictis, genuinaei i significatim restituerentur. Opus igitur
114쪽
SYNTAG. I. CHOROGRAPHIA AEGYPTI. 1sNO. MVS I. RACOTIS
Praefectura Alexandrina, Copte- τε Eprimaruis itaque fontibus primam Nomorum seu praefecturarum a Sesosiridi vulgo Sesostri, priscisque Regibus factam distributionenia
derivantes, a Racotide incipimus, quae sicut post stagnantium hisce in partibus aquarum exsiccationem, earundemque in alia & alia veluti Mae-ridis marisq; mediterranei receptacula derivationem huius Nilotici Deltae prima fuit, ita principem quoque inter Nomos locum non immerito
o Racoti itaque illa fuit Aegypti inserioris pars, quam postmodunia ab Alexandro fundatore Graeci vocaverunt; hancque Olim Racoti appellatam testatur Plinius lib. s. cap. IO. Stephanus ολ Verbo P ακῶτις. Pausanias in Eliacis, ac demum Nomenclator noster Aegyp riacus capite de nominibus Vrbium , quos consule . Racastam quoquea vocatam apud Cedrenum lego , perperam vel corrupte; errorem enim ex male intellecta voce Racota promanasse nemo dubitare debet. Hanc Racotam Aegyptii tradunt fundatam esse a muliere quadam Regina Aegypti, Dalucha nomine post Pharaonis persecutoris Israeli earum in rubro mari submersionem ; ita praeter Abenhaid, Aben Hahem,Salamas quoque in libro, quem Hortum mirabilium mundi inscribit, narrat ; verba eius subiungo:
Raeotis quid Raeotisa quo ae quando
Cumque Dein Pharaonem vina cum exercitu suo bubmersi ei. multum debile mansiit Regnum AEgypti, quare constituerunt mulierem Reginam Datu a m ne, quae aedificavit Racut b, ipsa es Alexandria. Vocatur autem a scisnsuris , eb quod incredibili labore hunc locum per varias aquarum scissuras diuersionesque paludum, aptum reddiderint mortalium habitationi Reges prisci ; uti fusus narrabitur in Chronologia Regum AEgypti. Porro in hac praesectura praecipue Mercurium cultum legimus, cuius simulachrum erat sub sormata, Ibidis, pedibus divaricatis rostroque ijsdem tranu uersim inserto hoc monogrammum A, reliquo V ro corpore figuram cordis exhibens, quorum primo Mercurium , posteriori vero sensatum Mercurij eor, quo mundo varias tradidit,Diodoro
tesse, seientias, significabant, quin & ipsam ciuitatem & flumen seu brachium Nili, quem supra
diximus, ad fossam fluminis Tabij ab hoc cultu postea Hermopolim, id est, Mercurii ciuitatem appellatam, docet post Strabonem Ptolomaeu., Marius Niger ali que quos in sequentibus citamus
115쪽
OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM
Ad hanc quoque praesecturam pertinuisse lego vicum ἁπο μὲν ' Est autem ἁ- ωι nihil aliud, quam sepulchrum Osiridis, quasi diceres ιν quod idem testatur Plutarchus in Antonio , ubi etiam loco τριπο ιρος, ταφωιρες scribit. in hac enim parte fingebant corpus Osiridis ab Iside conditum ; sed de hoc alibi sustiis . .
ID EST Praefectura Phtenuit , Copte sum AiP ε
SEcundam Nilotici Deltae praesecturam inuenio fuisse Phtenuibi, hoc est, ut Copte eam enunciem riP a.dIΡquasi diceres praefecturam Dei Deorum ; eratque vicina & COntigua praesecturae Raeotae , etymon huius, teste Nomenclatore Copto , deducitur aseid est, Deus, plurali, quod Deos significat, a singulari, Deus, Meminit huius Nomi Ptolomaeus quoque hoc loco,
βῶα Inter flumen magnum in Pharmutiacum urbes Phtenuton Nomus in Metropolis in Butos. Vocatur autem id est, praesectura Dei Deorum, eis quod in ea Serapis quem maximum Deorum Aegypti,teste Diodoro, Apuleio,&Ammian Marcellino appellabant, sacra fierent; quemqu sub Taurina forma in delubro proprio adorabant atque hoc ita esse, simulachra quaedam eius quam e latere vides figurae, quae in ruderibu Rassith & Deruthi, id est Canopi & Buthi, quae ad hanc praefecturam olim pertinebant, subinde inueniuntur, Serapidem hic cultum satis superque te stantur. Est in Musgo Illustrissimi Petrii Vallo huiusmodi idolum ex latere consectum, cuius figuram apponimus. C nopum autem hodie appellant Aegyptii, ita Abuliada in sua Geo- - graphia Arabicata:
legio ad occident em partem Nili Obm dicta Cauub , in Asat ab Alexandria Margala, id est,ipatio itineris vn us diei, etsi Strabo, eo ειε οσι κήε-τον ςι οφώις ἀπ est , disantiam ab Alexandria 1ao. 'distrum distingiam euntibus terrefri itinere praescribat . Butos autem hodie VOς nt, Deruthi, in utroque vero Serapidem & Latonam siue Iocornuta timulachra, culta fuisse, Strabo docet: inquit, μωνυμο
opus cognominis campi, qui Menelai Gubernator ibi
116쪽
SYNTAG. I. CHOROGRAPHIA AEGYPTI.
πιιγtuus fuerat; habet Serapidis templum reli se culium, turam bilissimi Piri Qui, Can,-ὸi pro se, vel pro abys insemina ibi captent i sunt sui curationes conscribant, quidam virtutes editorum ibi oraculorum. Et paulo post de Buto ita loquitur : τίω βοῦ--E ρμο,ολις ι, νήορ- αν λητοις μυτμον. circa Butum Pero eII Hermopolis in Insula iacens, Buti Peroes Latona oraculum. Latonam vero onm Io Bosphora confundi ex phornuto patet ; quin & etymon ipsum Buti a cornuto cultu sic dictum, author est Stephanus I πολέων voce Sis, , & COptae Voci per omnia respondet ; Sonae enim in lingua Copia nihil aliud , quam donum Bouis, cuiuLmodi Latonam siue 1disc: Bouis. Phoronaei filiam fuisse, Herodotus de-
cigrat in Thalia, aliique Mythologi , quos consule.
TErtia praefectura veterum AEgyptiorum erat Thphem-nuti corrupte Phtemphuti hoc est, Coelum Deorum, a voco Phtemphuti. Copta id est, Coelum, ubi ,e nota Genititii, & plural. num. quod Deos significat ; huius metropolis erat ;ma ex Taua , quod Copteidem est, ac templum; videtur autem haec praeiectura dicta Coelum Deorum, eo quod inter duo flumina Pharmuthiacum & Athribiticum germinans, reliquos omnes Nomos eum foecunditate, tum amoenitate facile su- Peraret. Comprehendebatque Xom & paclinamunim, quae postea diuersorum Nomorum nomina sortita subt; in hac praesectura Canopi cultum viguisse, potissimium Xoi , Suidas author est. Fiat autem idolum illud instar dolij,plenum foraminibus, ut hic a latere apparet , cuius de causa & origine, vide , quae scripsimus in Prodromo nostr' Copto, & apud dictum Suidam voce, Canopus ; & infertur ubi de Canopis fuse tracta- . . , -
mus. AOIs vero Metropolisi, in qua eolebaturi Canopus ; qui inde dicebatur Xoites, Copte VO- a caturainc , ab 'AEgyptiis posteris Scivbara , in qua, teste Geographo Dubiano magna adhuc antiquitatis vestigia in
hi Porro Arabes Historici , aliam huius etymologiae phtemphuti assi-gitant rationem 3' cum enim loseph ex siecasset Elphium & quicquid Desta continet, ' in terram elevasset aqua in alueo, pressa legionemque nbn sextilem tantum, sed & mirum th modum anicenam reddidisset ;dicitu, pharao ad opus Iosephε spectandam accitus, in hare verba prorupisse: Num haec regni coelestis sortia i unde & Scha, .l C ab ,
117쪽
io OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM UIACVM
ha, ubi haee contigisse serunturi in hunc diem regnum coeli vocatur, ita , memorat Gelaidinus Arabs in historia de Regibus aegypti; sed hoc adiungere hic volui, ne quicquam ad antiquitatem illustrandam deesse videatur i interim unicuique libςrum erit dςbs sentire, quod voluerit.
Praefectura Mendesia Copte ἡ Euenta. C se Qv rt votorum AEgyptiorum praefectura erat Mendes,Copte πια- , quae vox Hircum significat; ita dicta praesectura, vel a multitudine hircorum in hoc districtu pasci solitorum, siue a cultu Hirci aut Panos, quem in hoc Nomo cultum esse Strabo docet his verbis:
Praetere. Mendes ubi Pan colitur in hircus animai , in Pindarus ait,hoc imis loco hirci cura ominis miscentur . Mendetis ad ruicinis mari praecipitiata, cornuque Nili extremum, qua Salax Caprae Maritus hinnanam audet inire feminam. Eusebius vero de praeparat. Evangelica, eis quod caput hirci in hac prata sectura adorari solitum esset, exprobrat Gentilibus ; Cui astipulantur Clem. lib. 14 stromatum ; Herodotus quoque & Plutarchus, ille in Thalia, hic in lib. de Osiride & Iside. Suntque huius cultus luculenta in tabula Bembina indicia , ubi in limbo supra Arama, Hirci caput depingitur, ea, quae sequitur, figura . Quae omnia approbat Suidas his verbis :
cum sacra lingua vocant, veneruntur autem eum quasi natis virtutis praesidem, colunt quoque eum,quod non liceat comedere hircos,
es enim animal loci m. Es . templum apud Ag ptios in Mendele, in in eo minui crum hircinis cruribus erectum habens verendum . Cuiua vero hic cultus symbolum fuerit, fuse. dicetur in Pantheo Hebraeorum tertio huius operis Syntagmate ; Ciuilias principalis ii 'ius Nomi est Thmuis , de quo erImo vide Herodotum inThalia Coptemreum Arabice Elmuriae.
118쪽
Ρ Raeiectura onuptiis, quintum in ordine Nomorum locum obtinet.. Copta lingua Fib , vel n is hion, quod serpentem vini se
cat, appellatur; putoque hanc Vrbem eandem esse cum Hebraeorum Noph,qua tamen voce Memphia quoq; nominatur; ratio huius rei assignari potest, propinquitas Memphis ab Onuphide, ex qua consequenter Confusio unius cum altero, sicuti eandem ob causam non raro Confundun tu, Pelusium , Sais & Damiata, ut inserius ostendemus. Balmis ita eadem describit 'an n'in N pa n gn nario ciui Noph nomen urbis in AEgypto barbare dicta Monpb . Dicitur autem quia aspidein serpententa in ea adorabant. ita Pausanias in Corinthiacis, cum de cultu animaliunta
serpentis cultu ita dictum etymon ipsum docet, quod --οφι derivatum nemo dubitare debet, quin & Nomenclator noster--rιλsσκον seu serpentem interpretatur, cui astipulatur Horus, qui serpentem Vraeum dictum AEgyptiis asserit, quod Mendum in Prodromo esse ostendimus; ubi quoquc non Vraeum , sed Vphaeum legendum.
λ ιτι-ονπερ - ῶτες S- - τιθμσιν. Gin in aliter aeuum exprimantes serpentem pingunt, cui quia reliquo u isatur, ac tegatur corpore a
sistum n inant, eundem ex auro c- ωμm Dist circumpquunt . Atque huius -m quidem occasionem fuisse puto multitidinem aspidum seu serpentum quotannis eo in districtu ex Nilotici limi putrilagine pullulantium , quos dom maxime hominibus pecoribusq; damna a inferrent morsibu, suis lethi feris, Aspidem ceu numen Auueruncum coluisse veri suntle est . & forsan ad Mosaici serpentis in deserto exaltati rationem& exemplar illum quoque colebant AegyptiJ, quos plurima ab Hebraeis accepisse alibi dicemus. ldoia
119쪽
SExta praesectura erat Sals .in qua Minervam cultam Strabo docet i
Sais inferioris AEgypti metropolis ; in hac Mineruam eo i , Ῥtpote in cuius templo Psammelichi sepultura es; alibi quoque reseri, S ita. ouem coluisse ι certe hoc ita esse etymon. docet ; cum Sals lingu veteri nihil aliud sit, quam Quis siue agnus, Copte cim, & cum articulo ΠιξCini φ ita Nomenclator noster Aegyptiacus clate docet. Sunt autem Sals& Esol satis propinqua, dissidentque sola corru- .ptela in literis diuersimode adiuersis prolatis facta . Ovem praeterea Mineruae & Palladi dicatam, omnes Mythologi te, stantur . Meminit huius templi Palladis Clemens Alexandrinus l. stromatum . In Sal inquit, pris γε tibulo templi Paltidis humus odiombola incise L ectantur . Infans, Senex, Aceipiter, Piscis, Hippopotamus , quorum symbo, lorum interpretationem vide in Obelisco Pamphi. lio lib. 3. & quae de portentoso Mineruae templo in Sat recitat Herodotus in Thalia ; vide quaesiapri in Nomo Memphitico de hisce egimus Fingebatur autem idolum Mineruae ea prorsum forma & fiagura qua Isidis , a qua non differt : nam ut recto Macrobius, quod Graecis Adliari , hoc est Minerua,
id Aegyptijs Isis est, figura eius e latere apponitur Verum cum de hiscὁ & similibus sus tracto mus i ' Mysiagogis Aegyptia, hic obiter tantum ea insinuanda duximus
120쪽
SYNTAG. I. CHOROGRAPHIA AEGYPTI
CAP. III. proprie significet, etiam multo cum sudore comperire non licuisset, nisi historia seu chronica Arabicum in huius etymi notitiam aliquam mededuxissent. Nam Atribis dicunt Arabes ita dictuin a Fundatore urbis Atribrionepote Misraim, ita Gelaidinus in historia Regum AEgypti , ubi inter coeteros Reges AEgypti, Atribis quoque meminit his verbis rEt defuncto Cyto ita Misraim vocant) buccessit frater eius Eschman, cui suc- - ., . . cessit frater eius Atrib, ipse aedificauit riuitatem Atrib. 'Porro ubi alij loco muris Aranei, que Athribitae coluisse feruntur, legunt 'υγάλη, alij eo. dem loco legunt - γαρον μυοκεφαλον,-Sylburgius, id est, ex eo scarabaeorum genere, qui caput muris praeseserunt, & hunc adorasse Athribitas verisimile est, vocaturque ab Horo vi
cornis est peculiaris formae, quod animal Hermeti sacrum esse, uti ex auibus Ibiu exiliimarunt. Certe AEgyptios huiusmodi Scarabaeum tanquam vivam quoque Solis imaginem holuisse Porphyrius docet libro, G, siue de abstinentia ab animatis; Aιγυ ηἰσεφθ ae, Nαὐλιου . Atque ex hac ad modum concinna lectione mendum esse murem araneum seu μυγαλία, luculenter patet, cum nulli bi de cultu muris apud AEgyptios mentio fiat. quomodo enim animal immundum, nec ullo qualitatis memorabilis do.., O praeditum, quin ad corruptibnenn inserendam propensissimum peti3 adorare Ioluerint, non video ' nisi forsan per placatoria sacrificia quemadmodum in Deorum Atiuerruncorum cultu contingebat, id praestiterint; at cum inter hieroglyphi ea nulla huius rei Vestigia reperiantur; ego non possum non probare vehementer lectionem Sylburgij, loco legentis, κώΘαρον μυοκέφαλήν, id est , Scarabaeum muriformem, de quo consule Aldrouandiana capite de Scarabaeis in generes huiusmodi autem cultus Scarabaei, uti communis fuit ibit A gypto, ita Athribiti. maxime peculiaris: Sed vide, quae de eo in Prodromo diximus, & alibi pluribus in locis fuse dicemus. Simulacrum huiua idoli ea tabula Bembina deprom. ptum hic apponendum duXimus ε . . -
MVltam reperio de hac praeseaura astica inter Autliptes conceAtationem, alijs eam cum Pelusio , cum Damiata quibusdam, nonnullis cum Sas coἡfilii dentibus; Verum cum haec coii fusio brii sit ex sacras itura quam dum quisque suo modo interpretari conatur , mirum