Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad G. Aurelium Symmachum, collegit atque illustravit Henricus Meyerus

발행: 1842년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 로마

231쪽

partem avium atque altilium qui edunt, eos palatum non habere. Si proportione luxuria Pergit crescere, quid relinquiitur , nisi uti delibari sibi coenas iubeant, ne edendo demetigentur, quando Stratus auro argento Purpura amplior aliquot hominibus quam diis

immortalibus adornatur.

praefecti J hoe fragmentum illi simillimum , quo i Titio tribuitur et ex suasione legis Fanniae sumtuariae sumtum fertur v. p. 204 . praefecti popinae etc.J Similiter Pseudo . Cicero in or . post reditume. 6, 15. His utitur quasi praefectia libidinum auarum. niat, cu/λ J -Reg. GIter a aec. m. niai at, cum, sine dubio Eeollatione antiquioria ms. Duebner .sOε coenael i. e. ea nune exquisitissima eoena habetur. Galli itideme est la fleur d'un repas. fastidium J Scaliger in Festum s. v. cuppes p. 368 ed. Lind. dieit: Fastidium est, quod vulgus Gallorum dicit friandire et fastidiosus friand. Vetustissimus orator Favorinus isIs ntinc flos coenae habetur inter istos, quibus sum tua et fiastidium pro fiacetiis procedit. An igitur Scaligerus μυOrini nomen verum et in eorruptum esse eensuit pro facetiis proceditJ i. e. pro deliciis habetur. ficedulamJ die Fei gendros se l. Petronius in coena Trimalchionis e. 33. pinguissimam ficedulum inveni piperiato Ditello circumdatiam. ΜΔ-erobius Sat. 2, 9. altilium J axes distinguuntur ab avibus altilibus i. e. ab iis, qudi. ali solent, ut nn Sere . inferiori parte J haec verba enndem nutum partem si guificant, quasa eluniculis significatur. Quidῖ si inferiore parte glossa est 2 ait Gessne rus in 'thesauro s. v. cluniculus. Cous. Martialis l. 13, 52. ta quidem Ponatur ancia , aed pectore tantum et cervice sapit 2 cetera redde coco. Bolliget Elei ne Selirifleti t. 3. p. 223. palatum non habere I non deest in codicibus. I. Grono v. emendat μωIatum hiaud hiabere. F. Gro nov. melius eis palatum hebers. defetigenturJ ,,ita eod. Reg. et duo alii apud Gronov. Duabner. Vulgo defatigentur.

quandoJ si quidem.

atratusJ trie linia hominum luxuriosorum auro argento ebor purpurea veste magis iam in Signia erant quam triclinia, quaa in lecti. sterniis diis parari solebant.

232쪽

GIιquotl eorruptum liuio. Sentiger aIiqua, ut ad Purpuram pertineat. Au ialiquanto γ amplior aliquanto i. e. multo amplior.

XXVIII. c. Papirius Carbo.

consul a. 631 120). Accusatus a L. Crasso inaiestatis a. 635 119 morte voluntaria iudicium effugit. C. Papirius Carbo filius infra inter Oratores nOminabitur, eiusque exstat fragmentum in Oratore Ciceronis c. 63, 213, quod in Onomastico Ciceronis Carboni patri tribuitur, quod fieri nequit, cum Carbo Pa

ter diu antequam Cicero natus est, e vita e Xcederet, ita ut in Oratore suo non potuisset scribere Cicero: Me stante C. Carbo C. F. tribunias Pl. in concione dixit et ceti. Cicero Bruto c. 25. M. Aemilium Lepidum, qui est Porcina dictus, studiose duo adolescentes ingeniosissimi et Prope aequales, C. Carbo et Ti. Grac -ehus audire soliti sunt. Ibidem c. 27. Utinam in Ti. Graccho Gaioqua Carbone talis mens ad rem publicam bene gerendam fuisset, quale ingenium ad bene dicendum fuit, Proiecto nemo his Diris gloria praesticisset. Sed eorum ι alter Propter turbulentissimum tribunatum αb ipsa re publica est interiectuS, alter Propter PerPetuam in populαri ratione levitatem morte Doluntaria Se a severitate iudicum vindicaDit. Sed fuit uterque summus orator αtque hoc memoriα patrum teste dicimus. Nam et Carbonis et Gracchi habemus orati&nes, nondum satis splendidas υerbis, sed acutas prudentiaeque PleniSSimas. - Carbo, quod vita supPeditavit , est in multis iudiciis causisque cognitus. Hunc qui audierant prudentes homines, in quibus familiaris

noster L. Gellius , canorum oratorem et volubilem et satis acrem atque eundem et vehementem et Dalde

dulcem et Periacetiam iuisse dicebant: addebant, in-

233쪽

dustrium etiam et diligentem et in exercitationibus commentationibusque multum rectrae Solicum ESSE PO- .nere. Hic optimus illis temporibus est Patronus habitus a Ibidem c. 86. Carbonem in summis oratoribus habitum scio, sed cum in ceteris rebus tum in dicendo Semper, quo nihil est melius , id laudari, qualecunque est, solet. Dico idem de Gracchis. Ibidem c. 97. Nonne cernimus, Dix Singulis aetatibus hinos oratores laudabiles constitisse ' Galba fuit inter tot aequales unus excellens - Lepidus Postea, deinde Carbo. Cicero De Oratore 1, 10. Ser. Galbam memoria reneo, divinum hominem in dicendo, et M. Aemilium Porcinam et C. ipsum Carbonem ignarum legum, haesitantem in maiorum institutis, rudem in iures eiυili. Ibid. 3, 7. Gravitatem Amricanus , lenitatem Laelius , asperitatem Galba, profitens quiddam habuit Carbo ct canorum. Quis horum Non PrincePS temporibus illis luit' et suo tamen quisque in gene1 EprincePS. Tacit. De orator. 18. Servius Galba, Gaius Carbo, quoSque alios merito antiquos vocaverimuS, sunt horridi et inpoliti et rudes et inmormeS. 1. Oratio pro lege sua de tribunis pl. reficiundis. C. Papirius Carbo tribunus pleb. eam legem a. 623

131 promulgavit.

Livius Epit. lib. 59. Cum Carbo tribunus PI. νο-gationem tulisset, ut eundem tribunum plebis, vuOries vellet, creare liceret, rogationem eiuS P. Affricanui gravissima Ormione dissuasit, in qua dixit, Ti. Gracchum iure caesum videri. Grαcchus contra suasit rogationem, sed Scipio genuit.

Cons. Orat. Scipionis p. 189., Laelii P. 173., C.

Gracchi.

234쪽

Cicero in Laelio 25. Concio, quae ex imperitis-Simis constat, tamen iudicare solet, quid intersit inter popularem, id est, assentatorem Et levem ciυem et inter constantem severum et gravem. Quibus blanditiis nuper C. Papirius influebat in aures concionis, cum ferret legem de tribunis pl. remiciendis. Dis- SiaaSimus nos. Se I mhau cle me, de Scipione dicam libentitis. - - Lex Preularis suffragiis Populi repudiata ESt. 2. Oratio pro lege sua labelIaria.

Carbo in tribunatu a. 623 133) legem dedit tabellariam , ut in legibus iubendis ac vetandis Populus tabellis , non suffragiis uteretur. Vid. Walter Geso a.des rom. Rechis p. 257. Cicero De Legibus 3, 16, 15. Sunt quat uiar leges

tia, de iubendis legibus ac vetandis, seditiosi atque improbi cit is, cui ne reditus quidem ad bonos salutem a bonis potuit Verre. 3. Oratio pro L. Opimio contra Q. Decium iribunum pl. Ea causa acta a. 634 120). L. Opimius donsul a. 633 121 C. Gracchum et magnam civium multitudincinium ultu sacto cecidit. Anno Sequciati, Postquam Consulatu functus erat, maiestatis crimine apud populum a Q. Decio tribuno pl. accusatur. C. Carbo consul, quianica in C. Gracchi partibus stolerat et eiusdem leges seditiosas admodum defenderat, mutato repente consilio Opimii causam suscepit, et in Oratione sua C. Gracchum

iuro caesum videri dixit. ΙΙac inconstantia et levitate animi et suis partibus et optimatibus pariter invisus, ita ut ne reditus quidem eius ad honos id est, ad optimates) salutem a bonis posset afferro, ut Cicero ait DoLegibus 3, 16, 35. sequenti enim anno maiestatis condemnatus est.

235쪽

Livius Epit. lib. 61. C. Gracchus seditioso tribunatu acto, cum Aventinum quoques armata multitudine occupasset, a L. Opimio consule ex senatus consulto vocato ad arma Populo PMISua et occisus est et cum eo Fulvius Flaccus consularis, Socius eiusdem iuroris. - - L. Opimius accusatus apud PΟ-Pulum a Q. Decio tribuno PI., quod indemnatos cives

in carcerem coniecisset, absolutus ESt.

Cicero de Oratore 2, 25. Saepe autem rea non sit necne, sed qualis sit, quaeritur, ut cum Opimii causam defendebat apud populum audiente me C. Carbo consul, nihil de C. Gracchi nece negabat, sed id iure pro salute patriae iactum esse dicebat, ut eidem Carboni tribuno Plebis, alia tum mente rempublicam capessenti, P. Amricanus de Ti. Graccho

interroganti responderat, iure caesum Dideri.

Cicero de orat. 2, 39. Carbo: Si consul est, qui consulit Patriae, glirci aliud fecit Opimius 'Ibidem 2, 40. Si Gracchus nefarie, Praeclare

opimiuS. 4. Oratio pro sa contra L. Licinium Crassum. C. Carbo a. 635 119) maiestatis accusatur a L. Licinio Crasso, qui tum unum et Vigesimum annum aetatis agebat. Sed nescio, orationem habuerit Carbo an statim reus factus de salute sua desperaverit et Veneno vitam fini verit. Vide orat. Crassi. Cicero Bruto c. 27. Carbo Pruter Perpetuam in populari rationa teυἱtatem morte voluntaria se a severitate iudicum υindicavit. Cicero ad Familiares 9, 21. Caius Carbo accusante L. Crasso cantharidas sumsisse dicitur: is et tribunus pl. seditiosus et P. Affricano vim attulisse

existimatus ESt.

236쪽

Aliter re in narrat Valerius Max. lib. 3, 7, 6., qui C. Carbonem Crasso accusante in exilium missum esse scribit. Conf. Perizonii Animadv. hist. Ρ. 93. XXIX. 1 iberius Sempronius Gracchus. Natus est a. 590 164) : nam in tribunatu a. u. 621 1 333 interfectus est, cum nondum trigesimum annum attigisset. Diut. vit. Cai Gracchi c. 1. Sed, si anno legitimo quaesturam obierat anno 61 7 137 , natus esse videtur a. 586 168 : annus enim unus et trigesimus quaestoribus lege praescriptus erat. Cons. Wester- manu P. 71. Cicero Bruto 27. Utinam in Ti. Graccho Caioque Carbone talis mens ad rem publicam bene gerendam

uisset, quale ingenium ad bene dicendum fuit, Profecto nemo his viris gloria Praestitisset. Sed

eorum alter ProPter turbulentissimum tribunatum,

ad quem ex invidia foederis Numantini bonis iratus accesserat, ab ipsa re Publica ecti interiectus. Sed fuit uterque summus orator. atque hoc memoria patrum teste dicimus. nam et Carbonis et Gracchi habemus orationes nondum satis splendidas verbis , sed acutas prudentiaeque plenissimas. Fuit Ti. Gracchus diligentia Corneliae matris a Puero doctus et graecis litteris eruditus . nam semper habuit exquisitos e Graecia magistros, in eis iαm adolescens

Diophanem Mytilenaeum, Graeciae temporibus illis disertissimum. Sed ei breve tempus ingenii augendi et declarandi luit. c. 25. M. Aemilium Lepidum Porcinam studiose duo adolescentes ingeniosissimi et prope aequales C. Carbo et Tib. Gracchus audire soliti sunt. Ibid. o. 58, 211. Legimus epistolas Corneliae, ma- .gris Gracchorum: apparet, lilios non tam in gremio

educatos quam in Sermone matris.

237쪽

epistolus J idem se libit Quintilianus l. 1, 1, 6. Griacchorum eloquentias multum contialitas accepimua Cornelicina matrem , cuius doctiasimus aermo in posteros quoqua est mixtolia traditus. Εpistolas Cornelias non amplius extant. Eas enim, quae vulgo inter fragmenta Cornelii Nepotis leguntur , rhetori cuidam tribuendas esse, plerisque persuasum est. Vid Lange Veriniselite Selirinen und Raden p. 108.

Ibidem c. 86. Carbonem in summis oratoribus habitum scio, sed cum in ceteris rebus tum in dicendo semper, quo nihil est melius, id laudari qualecunque est, solet. Dico idem de Gracchis, etsi de iis ea sunt a te dicta, quibus ego asSentior. Ibid. o. 97. Nonne cernimus, Dix Singulis aetatibus binos oratores laudabiles constitisse ' Galba luit inter tot aequales unus excelleris, Lepidus Postea, deinde Carbo: nam Gracchi in concionibus, multo iacilione et liberiore genere dicendi, quorum tamen ipsorum ad aetatem laus eloquentiae Perfecta non

dum fuit.

in concionibuaJ ivt. excellebant.

Quintil. 2, 5, 21. Duo autem genera maxime cavenda Pueris puto. Uniam, ne quis eos antiquitaris nimius admirator in Gι acchorum Catonisque et aliorum similium lectione durescere Delic; fent enim horridi atque ieiuni. Nam neque Dim eorum adhuc intellectu consequentur et elocutione, quae tum Sinis dubio erat optima, sed nostris temporibus aliena est, contenti, quod est Pessimum, similes sibi magnis υiris videbuntur.

Ausonii Gratiarum actio p. 727 ed. Toll. Et aliqua de Oratoriis trais Dirtutibus dicerem, nisi vererer mihi grati cari. Non enim Sulpicius acrior in concionibus nec maioris Gracchi commendabilior modeatia fuit nec Patris tui gravior auctorita3.

SulpieiusJ P. Sulpicius Rufus , de quo infra dicetur.

238쪽

κω γεγανωριόνος. 1. Concio in Mancinum.

Acta videtur causa a. 618 136). Cum C. Hostilius Mancinus consul a. u. 617 137 rebus male gestis Ob foedus Numantinum Livius Epit. 55. Plui. Vii. Tib. Gracchi c. 7. Cicero de offic. 3, 30.

reus esset. Ti. Gracchus, quaestor eius, simul in iudicium Vocatus, duabus rebus invidiam populi effugit, tum quia leges populares promulgaturum sese in tribu natu Promiserat, tum relegando culpam in Mancinum imperatorem. Cons. Rubino Untersuch. lib. Pom. Vers. u. Gesch. T. 1. P. 277. Aurel. Victor. de Vir. Ιll. c. 64. Ti. Gracchus,

quaestor Mancino in Hispania, Medus eius sagitiosum probavit. Periculum deditionis eloquentiae gratiα es git.

Rhetores saepe hane causam tractare Solebant.

Quintil. 7, 4, 13. Interdum culpa in hominem retegatur, ut si Gracchus reus hederis Numantini, cuius metu leges Populares tulisse in tribunatu videtur , missum Se ab imperatore suo diceret. Martianus Capella P. 415 ed. Capperonnier: Remotio eSt , cum obiectum crimen in alterum Mel in aliud ab eo, qui percellitur , removetur z in alium, ut

Ti. Gracchus in Mancinum, qui auctor faciendi deris luit, quod tam senatus quam Populus improbaras. L Orationes pro legibus suis.

Ti. Gracchus in tribunatu suo a. 621 133 leges Populares tulit, easque multis Orationibus et suasisse et

239쪽

defendisse, probabile est. De legibus Semproniis v. Indicem Legum a Baltero confectum, deinde Ahrens

in libro Die drei instribunen Ti. Gracchus, Dru-Sus unii Sulpicius, atque Gotti ing p. 432.

Cicero Bruto c. 27. Ti. Gracchus PDOPter turbulentissimum tribunatum, ad quem ex invidia foederis Numantini bonis iratus accesserat, ab ipsa republica est interfectuS. Velleius 2, 2. Immanem deditio Mancini civitatis movit dissensionem. Quippe Tiber. Gracchus, quo quaestore et αuctore id moedus ictum erat , nunc graviter merens aliquid a se iactum infirmari, nunc similis vel iudicii vel Poenae metuens discrimen, tribunus Pl. creatus, descivit a bonis, pollicitusque roti Italiae civitatem, simul etiam PromulgatiS agrαν iis legibus omnium statum concutientibus summa imis miscuit, et in praeruPtum atque ancePs Periculum adduxit reinp. Cons. Livii Epit. lib. 58. In Plutarchi vita Ti. Gracchi c. 9 et 15. et in Ap plano Beli. civit. 1. 9 et 11. plures orationes huius viri referuntur, quae vel ab ipsis his scriptoribus fictae vel ex aliis libris mutuatae videntur. Vide Ellendi p. XXXIXet IVester mannus P. 71. XXX. L. Calpurnius Piso Frusi.

anno Ti. Gracchi seditio coorta est; censor a. 634 120), ut a Dighio in Fastis Consularibus coniectura constitutum est, quem secutus est Liebaldi De L. Pisone Annalium scriptore. Naumburg 1836. 4. p. 2. 4. alii enim annum censurae definiri posse negant. Vide Dru- mann Honis Geschichte t. 2. P. 81 sq. Cicero Bruto c. 27. L. Piso et causas egit et multarum legum aut auccor aut dissuasor luit, isque et orationes reliquit, quae iam evanuerunt, et annales sane exiliter acriptos.

240쪽

1. Oratio pro Iege sua de pecuniis repetundis. Piso in tribunatu a. 605 149) hanc legem tulit. Cicero Bruto c. 27. L. Piso tribunus PI. Iegem Primus cie pecuniis repetundis Censorino et Manilio COSS. tulit. Verr. IV. 25. de ossi c. 2, 21. Index Legum ab orellio confectus. Walter Gesch. d. roin. R. P. 835. 860. Gottiing Gesch. d. v Ona. Sta aisvers. P. 422 sqq. 2. Orationes contra Ieges Gai Gracchi.

Extabat etiam Gai Gracchi oratio in L. Pisonem de lege frumentaria. Cicero P. Fonteio 13. Tuscul. 3, 20. Cons. Liebaldi De L. Pisone P. 6. XXXI. M. Fulvius Flaccu8. Socius Gracchorum, homo popularis, legum seditiosarum auctor et suasor. Triumvir agris dividundis creatur a. 623 131J. Consul a. 629 125 . Tribunus pl. a. 632 1223, quo magistratu una cum C. Graccho per Opimium consulem a. 633 121 seditione coorta Occiditur. Appian. Beli. Civit. 1. 24. Liv. Epit. 61. Velleius 2, 6. Cicero Bruto c. 28. In aliquo numero etiam M. Fulvius Flaccus et C. Cato, Affricani sororis milius,

mediocres oratores: etsi Flacci scripta sunt, sed ut studiosi literarum.

scripta sunt J i. e. orationes reliqnit, quarum infra enarrabo argu menta, quantum fieri potest. Incertum, an idem sit euin Fulvio Flaeeo, historico, qui a Varrona, Censorino, Macrobio laudatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION