Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad G. Aurelium Symmachum, collegit atque illustravit Henricus Meyerus

발행: 1842년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 로마

211쪽

ducem populi romani, non comitem diceres. Sed uistis et est in manibus oratio. Itaque lex popularis suffragiis populi repudiata est. Velleius lib. 2, 4. P. Scipio, eum interrogante tribuno Carbone, quid de Ti. Gracchi caede sentiret, respondit, si is occupandae reipublicae animum habuisset , iure caesum. Et cum omniS concio adclamasset, Hostium, inquit, armαtorum toties clamore non territus , qui POSSum vestro mODeri, quorum NOUerca est Italias

Valer. Max. 6, 2, 3. C. Carbo, tribunuS Pl. , nuPersepultae Gracchanae seditionis turbulentissimus υindex - P. Affricanum , a Numantiae ruinis Summo eum gloriae mulgore venientem, ab ZIλya Pene Porta in rostra perductum , quid de Ti. Gracchi morte, cuius sororem in matrimonio habebat, sentiret, Dr-

dit. Crai dicto cum concio, tribunicio furore instincta , Diolenter succlamaSSet, Taceant , inquit, quibus Italia noverca est. Orto deinde murmure, Non Uficietis , ait , ut Solutoa verear , grιOS alligatos adduxi. Aurelius Victor de viris illust. c. 58. Ob res gEstas superbus Gracchum iure caeSum Dideri remon-dit Scipio), Obstrepente populo, Taceant, inquit, quibus Italia noverca, non mater est; et addidit: quos ego Sub corona vendidis

212쪽

TOν τυραννον' εἰκοτως ειπεν οἱ si πατριδι πολεuο τες βουλοντο προανελεῖν. ου γαρ Oιον τε τὴν μην πεσεῖν , Σκιπιωνος εστ ος, ουδῖ ζῆν Σκιπίωνα, τῆς 'Hυμης πεσουσδὶς. 10. Oratio contra legem iudiciariam Tib. Gracchi. Tiberius Gracchus tribunus pl. a. 621 133) rogationem promulgavit, ut iudicia senatoribus eriperentur equitibusque transferrentur. Scipio Africanus dissuasit Iegem et vicit. Deinde C. Gracchus altero tribunatua. 632 122) eandem legem iudicariam repetivit, eique contigit quod fratri non cesserat. Vid. Drumann l. 2. s. 490. Walter Gesch. d. rom. Rechis P. 243. Plui. vit. Tib. Gracchi c. 16. ' επει δε συνορωντες οἱ

εγραφε, κω τα δικαστηοια απο τῆς βουλής επὶ τους ἱππεας μετῆγε, φ υρων κοὐ ταρασσων παντα τὰ καθεστωκότα, Oπως εκ γε του του ἀσφαλε.ς τινος επιλάβλὶται. κῶ c0ς Ουδἐνου δε ενταυθα ce υτω προεχ υοει, αλλὰ κω επ εξοδω τνῆς αρχῆς λὶν, επεχει Oriσε κῶ ες TO επιον ετος μετὰ του ἀδελφου δημαρχλῆσαι, κῶ τον πενθεοον υπατον αποδεῖξαι. Florus quoque l. 3, 17. utrique Graccho legem iudiciariam vindicare videtur: Ddiciaria lege Gracchi diu serant Populum romanum et bicipitem ex una iecerant civitatem. Ahrens autem in libro Die di et Volkstribu-nen Tib. Gracchus, M. Drusus und P. Sulpicius Pag. 29, Tib. Gracchum legem iudiciariam promulgavisse negat, et ego quoque in edit. priore id negavi , sed

temere: extant enim testimonia auctorum luculenta.

213쪽

Macrobius Saturnal. 2, 10. Nobilium De o flios et, quod dictu nefas est, flias quoque virgines inter

studiosa numerasse saltandi meditationem, testis est

Scipio Affricanus Aemilianus, qui in oratione Coratra legem iudiciariam Tib. Gracchi sic ait:

Docentur Praestigias inhonestas: cum cinaedulis, et Sambuca Psalterioque eunt in itidum histrionum. Discunt cantare , quae maiores Nostri ingenuis probro ducier voluerunt. Erant, inquam, in ludum satratorium inter cinaedos virgines puerique ingenui. Haec cum mihi quisquam narrabat, Non Poteram animum inducere, ea liberos suos homines nobiles docere. Sed cum ductus sum in ludum saltatorium,

Ialus medius filius in eo ludo Didi pueris Dirginibusque quingentis; in his unum , quod me reipublicae

maxime miSertum est, Puerum bullatum, petitoris filium non minorem annis duodecim , cum crotalis saltare, quam saltationem imPudicus servulus honeste saltare non POSSEt.

doeentur J liberi ingenui. in ludum histrionum J malim histrionium. Duebner. Id vocabuluma lex icis nostris abest. Iudum scilliatorium J saltatio apud Pomanos inter res turpes et obscenas habebatur. Cornelius Nepos in Praefatione : In sceniam Doro Prodire et Putilo esso spectaculo, nemini in eisdem gentibus

in Graeciέ fuit turpitudini, qu&e omnia apud nos Partim infamia , 'artim humilia atque ab honestiate remota ρOvuntur. Cicero de Offieiis 1 , 42. or. p. Murenn e. 6. quisquamJ exspectas quispiam. quingentisJ Saresberiensis , qui in libro Iλο Νugis curialibus 8, 12. p. 592 lolum ex Maerobio locum transtulit , legit aptius ducentis. in his utiti/ινJ Saresberiensis: in his, quod me rem . maxime miseritim est, υidi unum flium petitoris, puerum bullatum, non

minorem et .

petitoris J Macrobius ipse explicat I ides, quemadmodum ingemueric Africanus , quod vidisset, ctim crotulis sultiantem filium Potitoris, id est, candidati, quem ne tunc quidem vex ol riatio admi-

214쪽

acendι magiatriatus , quo levastora a a suos tua tab omni probro do-Buit vindiciare , potuerit coercere, quo minus faceret, quod scilicet turpe non habebatur.

Fragmenta incerta.

1. Isidorus Originum lib. 2. 21, 4. Climax est gradatio, ut est illud uehicαni: Ex innocentia nascitur dignitas, ex dignitate honor, ex honore imPerium, Ex imperio libertas. 2. Ibidem: Sic et apud Scipionem: Vi atque ingraris coactus cum illo sponsionem ieci, iacta sponsionecta iudicem adduxi, adductum primo coetu damnavi, mnatum ex Doluntate dimisi.

atqvs ingratia i sic Areualus. atque ingratiis Ellendi pag. XIX. proh . Duchnero. Huschke in Analectis Litterariis p. 99 eundem locum affert ex libro Notiveati Traite de diplomatique T. III. tiab. 59. p. 437, ubi legitur: Ui iad que metitu gratis, nnda emendabat Pi atque metu ingrcitia. Cons. Η and in Tursellino t. 3. p. 381. sponsionem feeiJ v. supra p. 142. F. L. Kelleri Semestria t. s. p. 22 sqq. Primo coetuJ Plaut. Ampli. 2, 2, 25. Eoa Guvicio meo atque due M

3. Cicero de Oratore 2, 62, 253. Amfigua sunt in primis acuta atque in verbo Posita, non in re. ut illud Affricani, quod est apiad Lucilium: Qt id ' Decius, Nuculam an confxum vis iacere' inquit.

Quid ' Deciust sensus non apertus, nec interpretes adhuc facem attulere . intelligitur Q. Decius , Opimii accusator. Vid. Di ahen-borg ad Liv. Epil. 61.

XVI. M. Aemilius Lepidus Poreinu. Consul fuit a. u. 617 137). Eiusdem res gestas, ab Appiano de rebus Hispaniensibus o. 80 sqq. narratas , praetermisit silentio Drum annus Gesch. Ronas 1. P. 3. Cicero Bruto c. 25. M. Aemilius Lepidus , qui est Porcina dictus , iisdem temporibus iere quibuNGalba, sed paulo minor natu, et Summua orator est

Meieri Orat Rom. Fragin. ed. 2. 13

215쪽

19 1

habitus, et fuit, ut apparet ex orationibus, scriptor sane bonus. Hoc in oratore latino Primum mihi videtur et Ιαevitas apparuisse illa graecorum et Der- horum comPrehensio, etiam artimex, ut ita dicam, stilus. Hunc studiose duo adolescentes ingeniosissimi et Prope aequales, C. Carbo et Ti. Gracchus audires soliti sunt. Ibidem c. 86, 295. Probas Lepidi orationes. Paulum hic tibi assentior, modo ita laudes ut antiquas:

quod idem de sericano, de Laelio.

Ibidem c. 97, 333. Nonne cernimus, Dix singulis aetatibus binos oratores laudabiles extitisse' Galba fuit inter tot aequales unus excellens; Lmidus Postea, deinde Carbo. Cicero de oratore 1 , 10, 39. Equidem et Ser. Galbam memoria teneo, divinum hominem in dicendo, et M. Aemilium Porcinam et C. ipsum Carbonem ignarum legum , haesitantem in maiorum institutis, rudem in iure civili. Auctor ad Herennium 4, 5. Allatis exemplis αCatone, a Gracchis, a Laelio, a Scipione, Galba,

Porcina, Crasso, Antonis ceterisque; item sumtis aliis a Poetis et historiarum scriptoribus , neceSSE erit, eum , qui discet, ab omnibus putare Omnia, ab uno pauca vix Potuisse Sumi. 1. Dissuasio legis Cassiae.

L. Cassius Longinus tribunus pl. a. 617 137) legem

tabellariam tulit. Lepidus eam dissuasit, sed lata est P. Scipione minore potissimum auctore. Extant denarii ad legem Cassiam alludentes. Eckhel Doctr. Tom. 5. p. 166. Gottiing Gesch. d. rom. Siaalsu. P. 395. Cicero Bruto c. 25, 97. L. Cassius multum PO-tuit non eloquentia, sed dicendo tamen. cuius quidem legi tabellariae M. Antius Briso tribunus Pt. diu restitit, M. Lepido consule adiuυante. eaque VES

216쪽

P. Affricano vituperationi tuit, quod eius auctoritateae sententia deductus Briso putabatiar. 2. Oratio adversus censores de multa.

Ea causa aeta est a. u. 629 125), Cn. Servilio Caesione et L. Cassio Longino censoribus. Pighius falso Aemilium in ipso consulatu a. 61 7 multatum, existimat. Cons. Ruhnhenius ad Vellei inn 2, 10. Ellcndi p. XXXIII. Velleius 2, 10. Prosequamur Notam SEUeram CEN-sorum Cassii Longini Caepionisque, qui abhinc annos CLVII. Lepidum Aemilium augurem, quod Sex millibus aedes conduxisset, adesse iusSerunt. At nunc, si quis tanti habitet, Dix ut senator agnoScitur. ValeP. Max. 8, 1. Damnati T. Admodum Severae notae et illud populi iudicium, cum M. Aemilium Porcinam a L. Cassio accusatum crimine nimis sublime extructae Dillae in Alsiensi agro gravi multa ecit. 3. Oratio, uti lex Aemilia abrogetur. Priscianus t. s. p. 456: Aemilius Porcina in oratione, uti lex Aemilia abrogetur: Tempore adstiturum et Petiturum me ESSE.

Incertum est, quae lex Aemilia sit intelligenda : plures enim fuerunt. Novimus enim legem Aemiliam decensura minuenda , anno 320 434) lalam , deinde legem sumptuariam et de libertinorum suffragiis, a M. Aemilio Scauro consule anno 639 115) latas, et fortasse ad has referenda erit oratio Lepidi. Nam non assentior Ellendi io p. XXXIV., qui Aemilium Porcinam usque ad

hunc annum Vitam ProduXisse negat. Incerta.

I. Haust editioni Halleiaticorum Ooldii libellum De generibus Nominum adiecit, ubi p. 98 legitur:

217쪽

Situs loci generis masculini ut Porcina . illis situs felix M

aitua felixi hoe exemplum nihil probat. An ille altus felix χ

XVII. L. Seribonius Libo. Tribunus plebis a. u. 605 149 . Cicero Bruto c. 23, 90. Atque etiam ipsum Libonem non inmantem video luisse, rat ex orationibus eius intelligi potest. 1. Rogalio in Ser. Sulpicium Galbam. - Εa causa aeta a. 605 149). Cicero Bruto e. 23. Vide orat. Catonis adversus Sulpicium Galbam p. 120, item Orationes Galbae adversus Libonem tribunum plebis rogationemque eius P. 166.

XVIII. Lueius et Spurius Mummii.

Lucius Mummius Achaicus consul a. 608 146 , cen-SOr a. 612 142 . Spurius Mummius frater, amicus P. Scipionis Africani minoris, litteris erat deditus nec ulla munera rei publicae suscepit, nisi quod legatus fratris ad Corinthum erat a. 608 146).

Cicero Bruto 25. Fuerunt etiam in oratorum numero mediocrium L. et SP. Mummii iratres, quorum extant amborum orationes. Simplex quidem Lucius et antiguus, Spurius autem nihilo ille quidem ornatior, Sed tamen adstrictior: fuit enim doctus ex disciplina stoicorum. Orationum nullum adhuc vestigium. Spurius Mummius autem non solum Orationes, sed etiam epistolas poeticas reliquit. Cicero Epist. ad Atticum 13, 6. Ceterum distinguendus est Mummius Atel-

218쪽

lanarum scriptor, cuius fragmenta extant apud Priscianum T. s. p. 514 quem locum in edit. pr. ad Mummium Oratorem retuleram , Macrobium Sat. 1. 10. Charisium p. 84 ed. Lindein. XIX. Spurius Postumius Albinus Magnus. Aedilis curulis anno 597 157), consul a. 606 148). In editione priore una cum ceteris interpretibus Bruti Sp. Postumium Albinum aedilem curulem a. 636, consulem a. 644 intelligendum putabam. Sed cum Cicero

temporum ordine accurate Observato Oratores enumera

verit, fieri nequit, quin Sp. Albinus consul a. 606 148

sit. Ii enim, quos una hoc loco memorat oratores, cuncti ad hanc ferme aetatem pertinent, L. IIummius

fuit consul a. 608 146 , L. Orestes a. 628 1263, P. Popillius a. 622 1323, C. Tuditanus a. 625 129 , Μ. Aemilius Lepidus a. 617 137 , Q. Pompeius a. 613 1413. Alter Sp. Albinus, qui a. 644 110 consulatum

obtinuit, in Bruto c. 34 nominatur. Sp. Postumius Albinus idem est, cui Lucilius, quihoo ipso consule natus est v. Clinton Fasti in a. 606 librum Satirarum inscripsit. Vid. Burmannus in Anthologia latina t. 1. P. 570. Cicero Bruto c. 25. Multae sunt Sp. Albini orationes. . Oratio adversus C. Furium Cresinum.

Ea causa acta a. 597 157). Plinius Hist. Nat. 18, 6, 8. Nequeo mihi tempe- Vare, quo minus unum exemplum antiquitatis a ram , ex quo intelligi Possit, . apud populum etiam de culturis agendi morem fuisse, qualiterque de- andi soliti sint illi viri. C. Furius Cresinus e Ser-υitute liberatus , cum in parυΟ αdmodum agello. Iargiores mulco fructus Perciperet quam ex ampliS-

219쪽

simis vicinitas, in invidia magna erat, ceu iruges alienas pelliceret υenesciis. Quamobrem a Sp. Albino curuli die dicta , metuens damnationem, cum in su fragium tribus oporteret ire, instrumentum rusticum omne in morum attulit et adduxit mamiliam validam atque fui ait Pisob bene curatam ac Desticam, terramenta egregie iacta, graves ligoneS, vomer ES Ponderosos, boves saturos. Postea dixit: Veneficia

mea, Quirites, haec sunt, nec POSSum vobis Ostendere, aut in iorum adducere lucubrationes meas Digiliasque et sudores. Omnium sententiis absolutus itaque ESt. XX. Lueius et Gaius Aurelii Orestae.

L. Aurelius Orestes consul fuit a. 628 136 et rebellantes Sardos subegit. C. Aurelium Orestam praetorem a. 624 130 fuisse scribit Pighius i. 3. P. 19.

Cicero Bruto c. 25. Sunt etiam L. et C. Aureliorum Orestarum Orationes, quos aliquo video innumero oratorum fuisse. XXI. O. Pompeius Iuιi lilius.

vitam tradidit Drum annus Gesch. Ronas t. 4, P. 307. Cicero Bruto c. 25. Q. Pompeius non contemptus orator temporibus illis irait , qui summos honores

homo Per te cognitus sine ulla commendαtione maiorum est adeptus. Tum L. Cassius multum Potuit, non eloquentia, sed dicendo tamen. Tum duo Caepiones multum clientes consilio et lingua, Plus auctoritate tamen et gratia sublevabant. Sed Pompeii sunt scripta nec nimis extenuata, quamquam υeterum est similis, et plena prudentiae.

Sed Pompeii J Diffieullas hvitis loci non est silentio praetermittenda. Reditus enim ad Q. Pompeium, postquam lain de aliis oratoribus

220쪽

loeutus est, aliquid offensionis habet. Unde JIad ig :n opuseulis Aead. p. 138 egregie emendavit Saxti Pompeii pro Sod Pompati, et Sextum Pompeium, Cn. Strabonis et Sexti Pompeii , iuris consulti et stoici, patrem intelligit. 1. Oratio . . .

Priscian. t. 1 p. 371. Q. Pompeius: Me miserum, quem illae meminae despicari ausae sunt.

Q. PompeiusJ Duebnerus hoc fragmentum addidit , quod in aditione priore omiseram, dum non ex oratore sutritum putarem. Et, si Oratoris est, incertum, utrum Q. Pompeio A. filio, an Q. Pompeio Ruso, de quo infra dicemus, vindieandum sit.

XXII. C. Fannius C. f. Strabo.

Tribunus plebis a. 620 1343, aedilis plebis a. 624 1303, praetor a. 627 127 , consul fuit a. 632 122).

Eius vitam accurate descripsit Orellius in Onomastico, erroresque, quos et Pighius et Krausius in libro de historicis latinis p. 171 sqq. commiserant, CorreXit. l. Oralio de sociis et nominB Iatino contra C. Gracchum.

Eam Fannius consul habuit a. 632 122). C. Gracchus tribunus pl. a. 632 122) praeter alias legem de suffragiis sociorum promulgavit, id est, ut sociis latini nominis pariter atque civibus romanis idem ius suffragii ferundi esset, vel ut Latini eodem civitatis iure fruerentur. Appianus de bellis civit. 1, 23. καὶ τους Λατiνους ἐπι πανrα ἐκαλει MI ρα sc τα Pωμαiων, ως Ουκ ἐυπρεπως συγγενέσι τλῆς βουλλὶς αντιστῆναι δυναμένης Tῶν τε ἐτεDων GDiasu χων, οἷς Ουκ ἐξῆν φῆφον ἐν ταῖς 'muciiων χειροτονim ς φεοειν, ἐ&δου φερειν cras τουδε, ἐπὶ τευ εχειν καὶ τουςὁε ἐν ταῖς χειροτονiαις των νομωναυτω συντελουντας. mp' io δὴ μάλιστα ἡ βουλγη διαταραχθεῖσα, τους υπατους ἐκέλευσε προγρα χραι, μηδενατων ου φεοοντων iρῆφον ἐπιδ17μειν τῆ πολει, μ 37M προς-

SEARCH

MENU NAVIGATION