Comoediae;

31쪽

a. I. ατταται ἰξ et ατταται voces actae ad significatio nem doloris: cirrcirci/ἀξ est aliquid maius Ctt Dub. Est dolentis. In Ran 65 i. Di verberatiar, Clamat: αεταταὶ Cui alter: μο ν δυνήθη Berni Scena estante Dena aetate prouecti do inum, ubi piimum Demosthene egressus domo conspi itur latus, tum ab altera parte accedit Nicias. I ulla ρύ.2. IIDέλαγόιή Inter Asiae minoris prouincias est Paphlagonia ter contemtum homo vilis appella tur aptilagon Hic autem Cleon appellatii L citi ἁαγων. non ii od fuerit barbarus, sed quia aphlagoiles

audiebant eruta perturbatores Athenis Utena ex teri semper notabantii propior barbariSimum, et axi

nae Paphlagones, inde pro vili dicebant. Cas. leo

nem ita vocat partim, quod siet peregrinus, barbarus et ciuis non genuinus, de qua re id ad Vesp. 1215., Partim quia erat homo turbulentus, clamoribus suis Omnia miscens rias λα ζειν eatim signifiCat eluιllite cunιf HiiDtu. V Ollae iiiii iam feruenteS, et metaphorice ad

5 Vid. Manneri Geographie de Griochen uri Romer, Vol. V Partic. . p. 3. Ex regioniblis Potito propitiquis inprimis multa mancipia in Graeciana depol tabanti T. V. Heynii opuscula acad. IV, 355. s. e Vid. omnino Erasmus Ada g. p. 1m. 28O.

32쪽

ούς λών, o c). quia a paruo in preti : Unde Ap. Homer prouerbium de re vili: υ ν άλα δοίην, ne alqui le/n o tren quamquam alii hunc locum aliter

legant L S. S. cii ταDI βουλαῖς Citat hunc locum Priscianus Lib. VIII p. 12 Oo , ut probet nimiruari, praeposition CS apud Atticos frequenter deficere. Nam deficit . . Praepos. D. s , quod et a SClioliaste monitiam cst. Rup.

Homerus fontem dedit huic prouerbio Plautus hoc etiana dixit Cas. 4. Adducula hic locus a Uida V. ιρούι γησε et

Thomam ead. v. Krs. εις θρρ σεν. VO Comica et Attica ab isso, in pernicien Venio Vnde εις os noεν Mem cum pernicie a Scholiaste Nota legere quos dam ειρίψρησε h), est etiam vox Attica tis. 5. Nulla ad h. l. alioriana librorum scriptorum no

qλωλόγων. Noli intelligit Paphlagonas, sed Cleonem et

omnes sectae eius. Cas. d Vid in Eutrop. I, i. I. ibique Gesnece Cf. Erasmiis in Adag. p. 155.1 Legitur Odyss. 17 455. ιδ αλα δοῖ ς. Sed CaIlisiratus

33쪽

vis fit quapi opter, quum syllaba ad Versus integritatem deficeret, prim iam Domini 'G. μπου ProciaXeruiit, cribendo υλύμπυυ, Cuius Ionicae formae voces quasdam tragicus quidem admittit seriaio. Comicus Cio prorsus respiti n). ,α Cum satur indicaticii passim ab Atticis con struitur eleganter ). GloIsator sitatiorem sua e late constructionem indicauit in interpretatione M. αυ- σωμ/ν. Oi heri ne nudius tertius transuectio illa glosi .ie in textum facta Nam praeter iliam quod e iustissimam nostrae membranae Ἀλαυσωμεν exhibeat

0 διαβύλλειν est propr. litent inter duos ferere, et διαβύ λλ σθαι in iniicari lieui. βάλλειν est jacere, διασάλλειν inter duos reliquid jacsro Cas. m Imo νόμ u ibi est Sed rectius νόμον legimust in not.

n ΙΙunc locum tans it Alcl. n. Diatr. Eurip. p. 166. Sed aliter loquuntur Tragici aliter Comici quod non anim- ad itertit vir doctistiirius Tot . Etiam in Suid. ΙΙ. 19o.

o Vνα, ut finale significans, cum futuro indicatiui non minus recte constiti itur iram πως. ad eici est utriusqrie particulae constructionis ratio. V. not. stipa ad Nun. 106 . Hoc autem si quis concedere Dolit, quia uiturri aliud o te exemplum IP sic constructae apud Comi-Cum Ccuriat, qui ara inus idcirco si1ncera videri debeat te

Clio, tiam admissimus Nihil enim obstat, quin D lita Pro adverbio loci et bi accipiatur. Di tinch. in Suppl. Alia

34쪽

14 COMMENTARII laon aliam lec Ionem cognouit ustathius qui hunc

μεν λυμπου νόμ m. 'bi Observes, ton magis illum quam Suidam Ionicarii formam Οὐλύμπου agnoscere p). Videndus Tota pius ad Suid an T. III. p 155. et in Curis

142. Olympus Marsyae sui amasius et discipulus, quem idcirco orari in magistro dixit Ouidius Metam. VI, 592. ubi cum Heliasio lego:

Illum ruricolae. 1luarum numina Fauni, et Satyri fratres et tu quoque Carus, Olympe, et Nymphae flerunt. Apollodorus I Olympuin Marsyae patrem facit alii, quorum potior au Ctorita S, Maisyam Hyagnidis filium fuisse perhibetit, quos sequitur Antipater Thess. Epigr. XXIX. ubi Hyagnis filii tortem leuisse innuitur. EmMὶ k.Suidas in χναυλ αν et Eustath in Il. γ', p. 175,64. λυμ nu . Otat ustertas ), υλύμπου est Ionicum atque de se malle Cgere κλανσωμεν αν λυμπον, non iiii probabiliter, si Oii produci posse prirna n λυμπου ob sequentem liquidam s). Itaque malim λυμπου Cum Suid et Eust. De υναυλία habet Oaedam Athenaeus 14, 2. ubi, Casu ub et Spatali ad

ἀκταῖς συναε λίαν λοφνsόμεθα una lanaenia mul). Ad ve biim sui rei λία est coxi centus tibiarum arit tibiae cantus Pernii sitis aliis cantibus. In Ran. 2i . di ναυλον Duνων βοάν.

Osympus autem fuit Musicus. mergi. Bibl. myth. I, 4, 2, 1. Cf. Clavier ad Apoll. II. p. 46. Add. Forholius in II istoria Musices I p. 267. Inprimis de

eo vid. Plutarch. Traci de Musica . . 16.4 bo. cum interpretatione Baretii iti Mem de B L. X. p. 56.r Nempe ad iiid T. II p. 651. Id vanum esse, Demitaem ei Detricae pexitum fugitat Tibi ad res tristes usurpari solita Lyra erat organiam laetum , tibia Oηνηrικ. v. ira aris , quum duo orgaraici aptaiit suos Nodo ad cantandum. 1ναDAi cantu lugubiis, apud Latinos naenia. Cassia ub.

35쪽

Call. p. 471. Olymisi autem etiam meminit e Comico

Eustath ad Il. A, p. 27. f. Cliolita l. 4. C. O. a. 78.

Voci vero νόμος Varios usus adfert Scholius ad Procli Cliresto m. p. 56. ro hymnis eoruna quod accipi notata Scholiastes, imibus exponit Spatali in Call. in Del. 504. Duch. Apud veteres fuerunt caritiletiae lugubres compositae ab Olympo quodam et legi naus illuna com-POsriisse os o D δε ηι ητικο Dp. t Videlicet magis instituisse ad usus sacros, quam ad Vsu malos A so autem latine verti non posest: Vnde Latii ii OC Domen retinent, ut Suetonius, et alii auctores Cantilenae autem ΠολHi rocantur, quia antiqui leges suas aptabant ad cantilenas siue νόμους Cab. 1 o. Hic μυ x est duplex naria alteruri notatur graui et et breue, alterum Circumflectitur et longum cst. Est autem vox flentis siue eius qui lugere incipit. Melius apud Latinos est sonus non auderiti loqui et balbutientis, et hoc est tu tire. Quare mirum est, cur Arisitophanes faciat illud μυ pronunciare lugere in cipientibus. M accipitur Pro illo sono, quum naribus olfacimus et hoc est μυζειν Cas. Iic Crsia Perperam vulgo Demostheni continuatur. In tribiis codd. praefiXam habet persona in Niciae. in.

ros G1aeci sed illud verbum abiit in desuetudinem.

Cas. λλως ν). In Veli'. 92έ. ἶνα μη κεκλάγχω διακενῆς ciλλως ἐγώ. Vbi v. Not Eergi. 14. Membr. et C. να σοι μύχωμαι. Istud o Eglossemate est. In fine versus vulgo legitur 'γω ἐν Ου. In C. μῖν Ουν. Oportuit υκ , O vocalem initio se qu.

Versus. r. να μη μύχ. In his haud dubie eo alluditur, quod Demosthenes, cuius feruidius sui ingenium,

36쪽

ubi Phaedra non audet indicare amorem cupitque ut nutrix per Coniecturana rem assecuta dicat, quod ipsarn dicere pudebat: εD 7πως ν σύ μυι λέξειας Isuν λ: γειν Schol. Eurip. ad illum OCUm κε κυνμωdsci λύ-r Io obro DN 'A uiro*άνους. et L Perperam X- Pressum est, X d. r. Orsus postulat μῖχρ. . Vt in not. r. recte scriptum est. Add. Branch et Egerion ad Eur Hipp. l. l. 17. ρε τε est atomen barbarum pro θράσος Sensus est: tu vis, ut libere tecum agam dicani quid seritiam, non est mihi confidentia barbara . italis iii Cleone Cas. Iuxta Schol. ρε τε voces barbara, et cio φεῖν significans. Videtur potius πιι imi/ημα esse, seu adverbium incitandi, ut os, o tr Vel nitria aliaque, quorum nonnulla recenset Eustathius ad Il. p. 355. l. 1.

nes, iique qrii iumenta arciliaria et plaustra ducebant, ut hodie eiusdem conditionis homines gallice iumentis clamare solent harilis tr. 13. Aliquid in versu ut x ulgo legebatur redundat. Syllaba nimi in xos ip/DsGrωι Σως longa sit num. et in voce Eos πίδης eadem syllaba producitur ne quis forte aliter sentiens fallatur. Quare cum S. Vatic Palat et Suida scit bere praestat ut it ευριπι κῶς b quam-

et Notandum est in Ilisso1ia Attica, quum ita iusiurandum conceptum est, μὰ την θεάν, intelligi de 'finerua, scilicet Per si si reruti in at enim in Duali μὰ τῶ θεω intelligi docorere et Projer ina, et sic vertendum cst semper, Per Cererern et Projerpinam. Cas. α Eundem locum et r. Iaudauit. V. ibi alchen qui do- cliit, πῶς incitis esse linam, quam quatri Uuiland adcli I. Contra disputauit, conteiiditque p. ur et h. l. πῶς esse, quomodo. li Eius verba etiam Bergi attulit et Vertit. o Sic bene tres codd. Vulgo llaba extra numerum ex UT- rei te, os φει ριπιδι κως. Nominis L/lo πίδι secunda syllada semper producitur, quod librariis vel editoribus igno-

37쪽

IN ARISTOPHANIS AEQUITES. IIvis quod ad sensum attinet, Nulla inter utramque lectio item sit illerentia. Licet enim Comicus vel metrix et DCi rutia χ0Mi εν ι πικοις li Xeri: ita tamen intelli gendia est a si κ. os i ει ριπιδικως dixisset, quoniam Euripidelia hic perstringere voluit, Vt etiam X vel si se qu. Patet Attit. κυμφυς homo i/get Iiolus Proprie de vestitu dicitur et transfertur ad aninium; et quidquid est elegans et ast ab re factum id dicitur κυμφόν Cas. Vsurpatur anaen fere an deteriorem partem de affecta ta quadam elegantia. 19. διασκαὶ δικίσγης. Recte Otat Scholiastes e tus, dicta haec esse in Euripidem ut filium λαχανοπωλίδος i. e. olerum Veiadi tricis. Σκίνοι enini est genus Oleris. Interpretationem claol. Onsfirmat Hel, Chius, qui tunc ipsum locuti Contici nostri ob oculos habuit, quum scripssit: ιασκανδικίσης, διει ριπιδίGyς.

δικ ε δ εισιν ro oo λαχώνου γίνος. 'id etiam Suid. V. Atia σκανδικίσγης. us. Ne Dii hi filii a loque e infulta et urin nullisis pretii, quam Junt f anili es. Candi quo itio in olere siluestri a Graecis ponitur C. Haec est, quana Aristophanes Euripidi poetae obiicit ocula-

Titer, matrem eius ne tu quidem legitimum vendi

tast sed candicem. Verba lunt linii T. II p. 273.

Tatum cooumpendis Vei sibus saepius occasionem dedit. V. ad Ran. 771. Nub. IIII. Br.d Schol. διενριπι δίς ς' η γα μήτηρ οριπίδου σκάνδικας πί- πραοκεν Hinc et in h. charia. 477 quidam ad Euripidem dicit: σκάνδικά μοι οὐ μοτρόθεν δεδεγμίνος In laesara. 59i. υριπίδου του της λαχανοπούητρίας. si auten σκάνδιξ ειδος λαχάνου ut ait Schol. Belgi AE Scandi est herba agrestis, quae dicitii fuisse in si apud Athenii inter edulia Aristophanes quum loquitu de Euripide, semper ei obiicit scandicem, quia tanta fuit pau

perta matris eius, ut at legiti3Drim quidem olus venderet,

sed tantum scandices. Plinius Hist. Nat XXII, r. h. S. ed. Harduin qui ibi cs et ad A XI, 2. v et lie Ophr. H. Pl. 7 8. de scandi e loqititur, aura lociam citat et expli cat et vetus prouerbium de homine vili Sae e litor Vt OPPOrtuna lociatus, i. e. in si quem nemo vilior Apud Persas scandi fuit herba, cuius succus tingebat nobili Iimam purpuram Cas.

Comur. in Aristoph. T. IV. B

38쪽

1 8 C QIQUE NIL Respicit ad Acharia 4 3. I bicunque se oster occasio, Euripidi Comicus noster humiles natale exprobrat. Oleraque agrestia, quibus vendendis mater illius victum quaerebat Thesin. 456. 91O Ran. 84O. trunch. 2O. ἀπόκινον. d est carifilenarn recessus, canti

lenam in rece sis haberi yblita n. Hic sensus est: an

temus aliquam Cantilenam, qua recedamus a domi

no f). Veteres Graeci et Latini in omnibus suis actio

nibus semper adhibebant caiitilenam, et praesertim Graeci uita re luxuriarunt quum nebant, Cantabant, quum proficiscebantur, quum redibunt, quum mouebant molas. De hac re Aristophanes nec omisit πό- αινον CaS. πόκινον i. e. ψυγ, ν, .r0χώρη Gιν g). ecu

liariter sic appellatur saltatio quaedam lasciua, de qua vide eursi Orchestram in απόκινος. in . 21. μολεῖν pro Droμολεῖν, spontesva re proprie

de seruis vel traiis sugis e bello haec vox usurpatur. Sensus est pronuntia Ocean μόλο μεν quae nihil significat. 33ia Cli pars voci S, quae erat pro Nuntianda Dem-Pe αὐτομολῶμεν pronuntia igitur μόλωμ/ν, et interevocem uir et erit υτομολωμεν at fugiantus ad O sie n. Quare autem dixit αὐτυ nempe ut luderet o pulum. Nam si statim αὐτομολῶμεν pronuntiasset, tunc populus intellexisset h). Cas. Dro ιυλειν est transfugere. Et Niciae consilium est, ut transfugiant ad hoItes, sed non audet rem palam nunciare, timeri ne Prodatur. Itaque id machinatur, ut Demosthenes inscius dicat, quod ipse Nicias non audebat dicere atque hac ratione essicit, quod Demosthenes Paulo ante Optabat, ut quum diceret: πως ν σύ μοι λεξειας . . λ Nam

I Ita et Francog interpretatus est. At sensus o ius est: excogita aufugiendi rationem aliquam. g Schol. Verba in quibus etiam est o δῖ μελος affert Berg I. et addit: se κινῶ. In Auib. 1o12. ποκίνει τῆς δop. h Totum locum item satis interpretatus est, et Vertendo etiam noniiussa miserunt, inprimis verba obδὶ ξυλλ. Est μόλωμεν a ceteris separandum, iurigendum λεγε ξυλ εχῖς i. e. σουνεχῶς dic contiitu cin ei nem Athem, line abZusetZen , ωδὶ est eo modo, quo ipse pronunciat, υλκαβυιν quod alibi ξυώ. Jδην comprehendens, iunctim et celeriter PTO-

nuntiana.

39쪽

II ARISTOPHAXIS AEQUITES. I mdum Nicias Demosthenem iubet PronunCiare vocem μόλωμεν et αυτό, Cctbque Crebro Ct Cito ita proferre, ut una alaeram sequatur, facit, Demosthenes dicat αὐτο μυλωμεν. Bergi. 22. In ed. Husit et Bergl est πιθε ν, quod a cite mutauit r. metri Certe legibus Non compulsus.cii ,ro aut maius Culi litteris scribendum aut uncinulis distinguendum fuit, ut Pateret ad μόλωμεν pertiarere. 24. Obscoena haec quasi subigens, a Sturbans, cf. ac 29O. Verna Culi interprete, aut miserunt aut eorum alium sensum eXPresserunt Atticae plebi talia in primis pia Cuerunt.

26. s. i ην, οὐχ di; h); Si bene scriptum et dis

ἰδού, hocque modo scribendum esse existimo potius, quam ni ιδού, Vt excudi Passus sum cari. IA9O. et Pac. 1527. runch. 4ματι. COTium latine est a κείρειν, tondere l), 1 sci Pellis excol lata a δεδειν a qua voce est nostrum Dormir. Nam apud gente Prima ait con suetudo, sternere pelles et illi dormire, quod alicubi notat Seruius ad Aen. VII do.J. O mi , quasi δε dos o Doθαι, et fuit disciplina Veterum Monachorum pellibus indormire, quod notat Ιο. Cassianus remita. sv Gagaeus ad Cassiani Collat Patr. I. X tr. p. 256.JCas. obscoeni quid etiam his inesse . 29. docet. CLVuiland .

in Male post m in ed. Lips punctum est. Iungenda enim ου ηδυ, si vere ita legitur. V ηδειν voluotaism asserre, ab Hebr. Oceledr, quae significat paradisum oluptatis. Iulo hoc significant verba v lq, et ηδος potius ab αδυ placeo, Tatu sum, dum

itum V. Lennep. tym L. r. p. 25O. et 516. Notandum ηδονην p. Athenaeum acetum significate, quasi tu dicas, condimentum condimentorum quia aceto plurimum tiari

tur, qui cibos parant. Sunt etiam, iii acetum appellent ειδος, per ει quasi Peciem. Cas. 0 Autis κόρος, quod ducitur a κίρειν, secare. Inde etym. Voc lat adiectus Lennepi Elym P. 894.

40쪽

cto COMMENTARII 28. Oionόν. Est aut rapaX proprie et opponuntur υιωνοὶ et aue Γ ἔ io s. αγελασγικὶ ζ 09, ut vocat Aristoteles animalia ata au secietatem. Olcinoi ς Graeci vocant huiusmodi alie rapaces oς, foliis, unde οιωνός Q. Hi Ponitur Pro mine siue praesagio rei futurae. GS. Ici. Vulgo sic legitur ratim eris prorsus corruptis hic

Si sis 1 ci proprie siminlacrum Dei ad fligiem hu-ana nam Tertullianu et alii aiunt, x et ei es simulacra sua estigiare per imaginem Crucis postea coeperunt ad similitudinem humanam formare n) Cas. q. Sic vulgo legitur hic versus ποῖον 90δετας; λεον νηγει γα θεους LeCtio est ineptissima. Illud sis

τε tria ne graeca quidem VOX est, nec audiendus est fatuus GraeculuS, qui eam tuetur. In membr. et C. scriptuna, ut edidit Beria. Iunia ποῖον βρέτας δεδυν. num sic toto pede defectu esset versus, medelarri huic malo excogitauit Iciolus aliquis, vocemque auxit syllaba. Ac veram lectionem eamque venustis limam, quam sorte nemo coniectura assequutus fuisset, serua

secundae.

vandum cum quadam, et ad exprirnendam maenam a. -