Comoediae;

441쪽

556. v v tuo ἐκυβί ζ. Et haec translatio est a serpentibus D), qui enium ponunt. Videtur auten fe- ilium pro bello dixisse, quia nihil aeque pacis amantes contristat et marcescere facit atque hellum, unde postea ait: παλίν γ' ν Idoις καὶ aeroi νεώτερον. Loquitur enim chorus senum. At Cum ait δενυγων nνάσπίδα h). dupliciter alludit in homonymia σπωs et ad serpentem et ad clypeum. L Chr.557. Inu edi voluit e Bav. μητι καὶ νυν γε . sed vulgatium in textis relictum est. Sed καὶ Liget, et omnis haec lectio e V. 26. repetita male Videtur.559. 553. E. Post inρθεσιν trochaicam seu uitur

bui 3 ita digesti et scripti sunt in B. Vulgo parti c.

442쪽

4 2 COMMENTARIInέ3 Cottabus clusus erat in conuiuiis frequens

apud Athonienses It I qiuantum e Grammaticorum gloSsis didici eiusna odi fere erat. Fixa crat in terram virga grandis altera super eam traosuersa pendebat, ni obilis utrimque tanquam in statera ditasque habebat latices pendulas. Et sub ipsis da os Crateras aquae plenos, sub aqua statua aerea inaurata, quae DCubatur Manes nam Sophocles Sati non eo si VOCat χαλκεον illud κύρα versiis ex illa fabula luculentos habes p. Athen lib. XI. Brunch. Fragm. Soph. Salio. I. p. 44S.J. Iam qui lusitare volebant, phialam habebant meri ple Dam et longius stantes Certabant, quod vini ex epota phiala restabat . in lancem mittere ut repleta ea grauis fieret in Clinaretque et caput allideret statuae illius sub aqua latentis sicque sonum derct, ita ut, qui feliciter silae casu iaceret et maiorem ex iactu sonum efficeret. victor esset hocque ita dici speraret se ab amica r Cla mari. Ad cuius consuetudinis rutionem Theocritus Ai-Xit o τηλέφιλον ἐπλατάγησεν Id. 5, 29.J. Est autem lusiis ille cottaborum inuentum Siculum n) ut testatur Critias in Elegis: κότταβος κ Σικελης ἐστὶ χθόνος εκπρεπες 9 0ν, et Dicaearchus Messenias, Vel potius cum

Athenaeo Milesius, Aristotelis discipulus, qui Siculam vocem existimat aereas illa phialas, quae λαrάγαι Vel λάταγες dicebantur Quanquam infra Scholiastes dicat λατάγην P esse, quod ex oculo epoto reliquum fi bat male p. Sudam Stii l. λημα rorηρί0υ legendum

Hesuch. quodque ac curuata sursum manu iaciebatillusores in Cotta hum Cui sententiae subscribit Crati nus in Nemesi Athen XV. p. 666. D. Casaiab.J, qui ait. Cottabum appellatum non solum .praemium victori propositum sed etiam vas ipsum, in tuod mittebant lata gas Imo et Euripides ii Isthene teste Athenaeo Eurip. Fragara Μuεgr. Plisth. g. cottabum et λάταγα idem

443쪽

facit, illamque Atticorum ex inuentione Sicula scribit. Aereum vero vas illud fuisse testatur Eupolis Ba ptis. Meminit et Plato Comicos puta in fabula ιο

κακουμ1' υ mnle BPUd hunc Schol. καλουμένου .Porro missionem cottabi γκυλην vocabant quia deYtram manum an Culabant. i. e. Curvabant in mittendo:

hinc κόττα ι ἀγκυλητοι male Aristophanis glossae γ- κυληλους dicti a figura manu mittentis. Praemium

autem, quod orτόβιον Vocabatur erat, Vt Puto Pla- Cerata' σμ9ῆς et σησαμοει ὁ ηρ. Nam et Aristoteles lib. I

Rhetor. C. 12. s. ιν ed. IJulit. κοττάβια irissa Geloni ait ab Aenesidemo, quas placunias fuisse arbitrat ar ad formam lancium illataim vel κοτταβων lactas, Coelius Rhodiginus r): quamuis potior est sententia eoruna, qui κο1τάβια oppidum faciunt apud Aristo t. Sane 1 o ταβοι proprie est sonus, qui ex residuo ii phiala vino redditur et quo pauimenturia elidebatur. Nam id etiam fuisse Romanis, non solus Horatius testatur, qui ait Od. II, 14, 26. s. mero ii Guet auiuιentityupe oo sed et Plinius lib. 14. Hist nat secl. 23. extr. d.

Hard. ubi ait de iis τώ άμυστὶ et άπιε tot bibebant

et totum calicem uno hauriebant potu, nihilque ad elidendion paumientis sonun ex in reliqtti c. Vbi quidam simonum legunt, quorum sententiae non accedo. Sane ab illo sono existimo Plautum dixisse in pretiosa fabula Trinumna bubulos collabos IV. 5, 4.J. quasi flagra ad infligendas plagas, etsi Alciatus collabos mauult qui salit bubuli nerui. Ego cottabo malim. Nam si collabi buculae neruiae, quo um bubulos a didit Caeterum in illo cottaborum lusu semper amicarum mentionem iniectam constat ex Achaeo et Cal-

ubi legendum ινοπόται Σικελἀ s ausim assirmare et

q) V. Atheri. XV, p. 26 et 429 Schw.ν De praemiis accipit etiam Buli ad Aristo t. . . p. 442 a Ita nunc legitur M. Auieu. v. Eru ad Call. T. Oa. et

444쪽

42 COMMENTARII corrigendas glossas huius tabulae sub finem. Nam patet vel ex sqq. Scholiastae verbi S ait enim Σικυ/λάραυΤυς υκ άπεικorως νόμασεν. Vide de Coriabis plura ap. Athen lib. 15. ubi et Critiae versus de Anacreontellii pertinentes p. 424. d. Schw.J, habes ite iri Aeschuli alios versus de Cottabo qui αγκυληrός P. 429.J. Plura praeterea de his Congerere piget Ct taedet, praesertim cum Ηhodigini Leci Anti lia 23 5. P. 12 jO Ladd. d. p. iit; γ. et Parrhasii Quaesia per epist Syll. 5 π. 6 . i S. s. . l. Gruter Lamp. habeamus agit-

duas rupto lectore Columnas vel paginas potius deinde uiri nuper cottabum nobis repraesentarit in Athe naeo suo Dale Champius quem ho in orifice appello. Sed hoc mihi excidebat quod ap. Hesych. Voce orταμία Ie*endum talem κοττάβια ): ait erat esse παθλον υ ιG α κ Ἀταβίοo i/r i. qui altiorem ex iactu sonum edi

d Crat, quique μεουσοκότταβος dicebatur. Sed error ille ap. Hesych. manavit ex antiqua os si figura, de quanos alibi. I. Chr.546. O EI cum accentu ut habet Aldina, scripsi; est enim hic idem quod iθε. tinnin. Ceterum similis locus est 13. Eurip. in Cyclope 456. , ἰλτατ, εἴγαρ

Et p. eumdem in Rhes. 464. ει α θυι τόθ' ημα εἰς-MOιμ , 7iαξ, πως πολυφόνου χειρος ἀπονασαι λόγχα ut multoriam caedibus imbutae manu tuae fructuna feras per hastam). In qui biis locis recte vertitur,tinam in

noua Tragici editione. sed etiam scribendum fuerat

praeterea in ed. Schw λατάγας Perinde esse virum λάταγας an λατάγας scriballiae, docet alchen ad Call. Eleg. Fragm. p. 215. et haec vocabb. et v. κοτταβίζειν illustrat. e Koτταβία in ed. Alberi. II. p. 529. suo loco legitiiT. ω IIic Coronis est et εἴς'sσις chori monostrophica constans

15. e si bus, quoriim primus trochaicus est tera ameter cata lecticus insta prae dentium, secundus ἐφθημιμερής, tertius paeonicus tetram. catal. X paeonibus et CretiCis, decimus et tertius decimus similes prina o sextus et Octauiis secundo septimus una raotio et decimoqi RIt Paeoniciis δίρόνθειος, undecimus dimeter Trochaicus, ultimus paeoni-

445쪽

IN AERISTOPHANIs PACEM. ubcum accentu Apud Aesch autem In Prometh. 152. et sane accentu male scribitur et per quod finale vertitur: ad illum locum Cholia εἰ γαρ exponunt εχ ε. BErgi. Hic versus tetrameter trochaicus esse debet et suis nunc incedit pedibus ). Vulgo soluti sunt ii

ranti versu duriorem medicinam adhibuit Brunckius: Reponam is γάρ ἐκγένοι ιδεῖν ε μ' ημέραν ταυrην πOTLΓAt non cum vi quadam με hic dici potuit . Sequuntur paeonici tetrameter et dimeter quo sic digerendum:

Πολλἀ γα - στιβάδας, AG λαχε Φορμίων. Hotib. 54 . Versus est dimeter paeonicus ut sunt quinque alii in hoc chori Cantico, nempe 551 2 4. . ., quod qui percepit, statim animaduertit vitiun vulgatae scripturae πολλά γάρ ηνεσχόμην. Brunck. qui οἰνεσχόμην reposui . 348. 547. N. στιβάδας. Sub dio et humi iacere militaris mos erat toros rιβάδας a Calcando dixerunt. Ipse Hector sic dure et moleste in militia sese habuit. Vt coleret χαμεύνας φυλλοστριήτους, ut est apud Rhesum LV. 9.J, quem non Euripidi doctiores sed Sophocli

tribuunt et Oler videtur Characterem Sophocleum. De hoc hormione durae etiam et praefractae Vitae, qui dux olim auali praelio bis vicit Lacedaemonios, me minit Pausanias in Atticis I, 25, 1. Add. X, II. Xtr.d

et Asopichi cuiusdam filium facit El. Chr. Phormio

εἴθε μοι ταυτην δεῖν γένοιτο ποτε την μἔραν. Ibecia ab InV. e Lav recepta aeque metriam pessumdat. quam viligata. Illius tamen vestigiis insistens scribo εἰ γαρεκγενοιτ s. πένοιτ) δειν την μόραν ταν rην ποτε. glossem. με accessit. Molier Herm. l. I. εἰ γαρ ita uiri Optat iungi, quando optaram fieri, quod fieri posse credi. anus; itando optamus io non est aut non futurum est, et θε cum Pt. Poni.

446쪽

426 COMMENTARII celebris dux Dicit autem huic orιβάδα sortito obtigisse, quia abiit teretur quali solent milites, duro

et vili Forte etiam alludit ad nomera. una Phormioni tribuit στιβά/ci, quae ex eadem fiebat quandoque materia, e qua et gos μός. In lut 54 I. αντε δε κωνκὶς στιβάθα σχοδεων. Iul. Pollux X, 169. εω δἐ τω Tns υτάδηδ'A9ισrυψά. ης λεγει' sqυω noti DoL ut C Neptunum

dicit esse φίλτατον in Εqq. 553. Eumdem iii istis tr. i. cit esse, uerum erga hostes V. 8o5. Bergi. 51. 55o. N. Male inserta particula γε in vulptili ἄπαλον I.J metrum itidem pessumdat. Eam non agnoscit cod. B. in quo scriptum, ut edidimus: αλλ άπαλον ἄν- δοις. essime in A. παλόν γ ν ιιοῦ d, ς. runch. Hermannus in Lib. demere. p. 62.

ubi obseruat, trimetrum paeonicum rarius CCurrCre,

nec nisi dimetris clausulae loco adiunctum, totum h.

l. ita legit:

ἐς Αύκειον κακουκείου ξυν δορὶ ξυν-σπιδι.355. s. Hi duo, ita ab Inu descripti versus, num vulgo constituerunt. 55'. 555. N. Scholia: το υκειον etc. Lyceum erat gyratu sum Athenis, Obr, antequam irent in e Ilcm, exercebantur Bergi. Αύκειον anteir scriptum fuit sed Αυκεῖον dedit. 553. Eurip. Hipp. 126 1. τί χρη τον θλιον δρασαν τμγημας σε χαρίζεσbαι φρενι φρόντιζε. Bergi Perderam in ed. Lips δτι expressum Reponendum O τι. 560. αὐτοκράτωρ domin , imperator dicitur. V. Zonar Lex. II. P. S; I.

564. 562. H. Haistoria haec de illiconte recitatura Suda Suid T. ΙΙ. p. 514. Nust. et Hesychio T. V. p. 260. Alb. Vbi chr. Inipp. Σ), qui ait eum vocatumr Add. Photius Lex. p. iaet ubi λακων scribitur.

447쪽

IN ARIsTOPHANIS PACEM. 427 prius Achaeum. Haec sere est Prienensibus vel ut ait idem Hesych. . regiis ducibus Miletum insulam

prodidit illicon. Cumque ex eo quaererent, quidnam facturus esset, respondit πάντα τύγαθά, aut Poti US Dδεω πονηρόν. aut O post hanc insulae traditionem Thea genes quidam qUem συρι νον cur ocet Scholiastes, non scio; 11isi niendum est in traiectione litterarum et a se s νέον Potius legendum; Dam Syria urbs etiam Cariae, unde Θrnius diuertit Samum ibique carnes Coepit vendere. Ab eo emturus illicon cum indicaret qua scindi sibi vellet, manum extendit quam ille sublato cultro ab scidit addiditque: mi quan it ratam Via aliatri Urheni trades. Hinc vulgo proditores illi contas vo Cabant, ut Democlidas hospites moechos, Eurybatas celestos, Timarchos flagitiosos et consuetos a . Apud Ciceronem . VII epp. famil. p. 24. IV:bes et stilla laconis. Et epist. 13. l. 6. Salaco vel holuo nequisnaus. Quid si utrobique legas illico Tamen idem Sudas Suid. in I . Πονηρον non illi contem seu Calliphontem vocat, et Callimachi testimonium laudat: γε Θειόγενις κόφαις χεῖρα λαλλιφῶντος Lege et χέρα Καλλι Iόωντος et εια διες, . l. Chr. ἀλλ' περκ. . . pro αλλά-Giet άγαθῶ ιθ. Ita enina dixerat Cillicon iste, cum proditionem Mileti parans Martii cis interrogaretur, quid faceret. Bergi. qui praeterea Schol. verba stert).α Ea quae seqiliantur non in ed. prim N Chr. Ieguntur, sed iniust addita sunt.b Non eius coniecturae intpp. Cic. mentionem secerunt, V. c. Schiitz. iii ed. Epp. Cic. T. V. p. 292 sed ne opus ea est, qtium Salaco X Hesych et Scitot Arist. Vesp. 164 inno

tuerit.

O Ita nunc emendatiun in Benilei coli Fragm. Call. n. 227. .s Id est, πάν ἀγαθά. Ad historiam alludit, quam refert Scitot et ex eo Sitidas ἐπὶ oi ηρία τεθρουλλητο μιλλι

448쪽

4 S co MMENTARII 365. υκουν - Scholia: ., si quando plures Athenis

essent condemnati ad mortem ion omnes vii die interficiebaratur, sed sortitionem subibant singulis diebus, et quem sors tetigi siet, mors sequebatur itaque nodie unus moriebatur. Quandoque etiam poenitentia ducti reliquos seruabant. Cum auten Mercuri tri-huantur sortes, ioco ad cur hoc dicit Nenipe Mercurium directorem sortis efficere posse, Ut Trygaeum, tanquam Condemnatum cum aliis Pluribus, primum aut inter primos tangat sors, secundurn quam ei mo-xiendum sit et O relinquatur inter postremos, qui

sperare possunt adhuc salutem Bergi 566. o G τι. ale vulgo coniunctim orι. Ultum

fortibus ducendis sis prae ses, scio quid facturus s. id est Dero propitiun te nihi futuruin e se Schol.

ουν οἱ κληροι Ἀρμου, παlζων τολ λεγει Brutich. sitatissimae in sententiis Ytremis formulae οἶν τι ευ οἶδ'οτι Vt est Lys. 154. Vid. F. A. Wol ad Demosth Leptari. s. 47 Dormitauit Brunckius, cum legendum Celi sciit diuissimis τι. Nam ut nihil dicam de vel bis transpos1-tis, aduersis haec frontibus concurrunt, alii ut e sp Cra- Te Trygaeum et desperare. Inest autem spei lignificati in Istis'. oυκοὐν ην λάχω . quidem fors id i/ιsferri, ut bene vertit Flor Christianus . nam male ibidem

Brutich. inqui de n ortitio at contra haec Ἀρμυς

γαρ ων - χ' ὁ τι plane contrari una denuntiant, siquidem sortes directae ex libidine Mercurii, Trygaeo irati, nihil huic boni sunt allaturae Quin sorti elidi praeses Mercurius Tortibus et hic usurus dicitur κλήρco ποιήσειν τε πρῆγμα, respiciturque simul lassi morem Athenia. qui, ait Schol. , ubi multos Condemnaue Tant, non omne uno die statim necabant, sed singulos singulis diebus, ut veniae locus esset Hinc Trygaeus. ingeminante suum άπυλωλας Mercurio, quaerit ἐς τίνἡμέραν i/ι quen dienι Nihil igitur sollicitanda est lecti vulgata Holib.

449쪽

IN ARISTOPHANIS AEACEII. 42956, . . Tangit Athenn. Vetustum morem, qui cum multos condem Naasserit, non omnes uno die stativi necabant, sed unus diem quisque urina sortiebatur. Sae pe enim con lemnantes iudices poenitentia tangebat et sic reliqui seruabantur saluique tandem rebus prolatis euadebant. Erant autem sortes proprie Mercurii, et, cui primum sors contigerat eum ebant Merciamiam vocare: Dana Propterea Virgam soporiferam habebat. Apud Romano iii capiendis Vestalibus ducebantur sortes et apud Maronem est Aen. II, O 1. Laocoon diactu, Drte facerdos. Erat enim mortis mundariae imago sacerdotalis Vestalium vita, et ducere apud bonos auctores dicebant pro eo, quod est ad supplicium trahere. Recte autem ait ημπόλοκα est enim Hermes O--πολαῖος et κεο υς. i. e. Mercurius et Lucrinus. FL Chrin 68. αλλ' Dθεν - Quasi unus tantum modus sit pereundi, aut certissimus, in bellum ire dicit, se nec viaticum adhuc parasse ad proficiscendum eo, nedum tibi perierit Bergi. Iocus in militiam, tanquam si ea esset certissimus pereundi modus. Milites et nautae in expeditionem profecturi viatica sibi comparabant: quem morem equos etiam Obseruasse, facete narrat

chorus Eqq. 599. Brunck. 570. 563. N. επιτετριφαι Schol. graecus hanc vocem putat accipiendam επὶ κατάρα, quem ego sequutus diris deuotum dixi et perditia n nam Grammatici ἐπίrρις ιν illam πώλειαν exponunt. Sed miror quod ille glossographus ait, hoc verbi interdum ἐπὶ περηφα- ωία τάττεσθαι. Mihi enim lio non fit verisimile legebamque εμπειρία, non περηφ. Nam θρύπrεσθαι est σεμνυι/εσθαι Tamen suspendo arbitrium et quia aput

Sudam Suid Linuenio θρύψομαι Pro συντριβήσομαι, iam destia mirari et unam utriusque verbi Originem esse puto, praesertim cum sciam haec verba modo per

modo peris scribi solere e . L Chr.5 1. γαθυν τοσ λ. Quasi optimum sit temporibus

450쪽

ἀoo COMMENTARII duris, qualia tunc erant periisse; qui enim perIit, heratus est semel a malis. Si in Acharian. 55. cum quidam dixisset: ἄνδρες ooβουλοι OD i Πραφοι τῶ πο- λει. πως ἄχιστα και κάκιστ πυλοίμεθα, alter inquiteti Jr, αρ ἀπαλλα εσθε rsαγματων. et g Iocus est inani biguitate Verbi επμε stit ia Contritus S, quo Mercu-xius significat eum iam periisse, at obsceno sensit id accipiens Trygaeus res Polidet ego ero, quem sibigi et paedicari ais, quomodo non sens me lainto bono af-

572. προειπεῖν Verbum proprium est de ciuitatibus, ducibus, magistratibus, qui publice dicunt. v. huc. 4, 26. et ευρεθῆναι de iis, qui in facinore quodam deprehenduntur. o 4. I73. r. απα ἀναγκη 'στ αποθανεῖν. Sic belle scriptum in B. Vulgo: ἀνάγκ= γ' ποθα νεῖν Eadem obseruatur scripturae a Metas ii formulis πολλή γάνίγκ η , πολλή et ἀνάγκη . de quibus vid quae notaui ad Eurip. ede. 1 12. Dunck.5 5. 575. N. Qui sacris initiabantur, raecesse erat. ut porcillo rem diuinam facerent. Huius ritus Causam arcesseridam suspicor a raesiis Cretensibus populis, apud quos sacris initiati suem immolabant, ut videre est apud Athen in Conuiuis philosophis lib. IX. p. 376. A. d. Cas.J. Fabulantur enim suem olim mammam praebuisse Ioui et grunnitu suo fecisse ne infantis vagitus audiretur. Propterea magna suem verae ratione coluerunt Cretenses et in lue Operati sunt arcanum sacrificium, ni suis carne non esitant. Vide apri

sophistam illum lib. IX. p. 588. T. III. Schweigh.J

quem obiter illic emendandum ut cum ait καὶ ους των κρεῶν δαίσαντο lego enim καὶ ο κρεων ου αἰοαν- et of). Nana υς transposita littera Dός. Sane Prima ex

suibus data est hostia aptum enim et idoneiana ad sacra illud animal vel ipsum etymon arguit Sus quanthus, ut testantur Athenaeus IX. p. o 1. C. Cas. et Clemens Alex in Strom. II, O. P. 484. Otter qui csd

라틴어 텍스트