Comoediae;

761쪽

IN AERIs TOPHANIS ECCLESIAZVsΑS. 7oque et diuites, nihilque ad rem faciat, senex sit is an iuuenis, qui oraturus 1 in concione. Legam igitur potius Orci Ἀμβαδίων ε λλὶ πρότεso CtC. Ἀμβαδίοιν, nomen ridiculi causa fictum, ut passim alia apud Hiinc, velut μαίων supra 451, sonat eum, qui ἐμβάδας facit, sutorem. Nomen proprium hic latere iam Reis ius suspicatus erat. Sine dubio, ait, latet nomen proprium in 1μβάδι nisi ἐμβας uelit appellatio alicuius potentis et honesti, Vt κοθορνος erat Theramenis. In Cod Rauenn ἐμμάθ' ί χων scriptum est. 665. δευτεριάζειν, fecundas partes agere. etaphora a scena sumta. ro διαπραζόμενος, ridiculo er-xore in Od scriptum παραταξάμενος, quod exhibet etiam edit. B. Iuniae. Brunc .

667. πατίρας παντας Lege πατερας γαρ απανTας. Est enim aetiologia. raeterea versus non stabit nisi

ita legeris. Faber Tacite sequuti sunt editores. 669. ἐξης. Vox haec in codd. Omissa Brunck.

672 αλλ' o παρεσrως υκ επιτρῖψει. Verti, sed qui forte illis aderit non permittet. Olim quidem puta VCram, λλ' προεστως , Praefectus ici Oetabit sed nil mutata dum Sensu est, qui a me redditus filii; et

πατε ρα κ. . sed ἐπι χω. Nolib. 675. τα με αλλα λεγει Οὐδεν σκαιως. Id est υσκαιως. Familiare est Atticis i di adhibere pro υ. Atunck. Ἀπίκουρος Ne quis in doctrina temporum hospes boni in illum senem Gargettium, Obiten philosophum, Cogitet Faber. 676. -υκολόφας est Vitium typorum pro φος. Reish. παππαν με καλεῖ. Mendos vulgo πάΠαν με καλεῖ. Sequitur mox ει σε φιλήσειεν Brunch. In Pace AI9. πάπαν με καλ0υσαι Bergi. Aa a

762쪽

nempe fellator erat. Vide Schol. supra ad Plui. v. o 1 ., et Suid. V. Ἀρἰστυλλος. U. Homo erat αἰσχροποιὰς lingua et ore aliorum subseruiens libidini, cuius mentio in Pluto 14. Brunci. 6 9. Citat Suidas V. καλαμίνθη. Misi καλαμ θης. In Pluto λά μινθώσομεν o ῶσπερ τράγου την ρ τα etc. Bergi. 63o. γέγονt ob metrum scribi debuit. Perperam Vulgo γέγονε. Brutich. 68i. 6oo Br. μη σε φιλήση, Cod. οὐ μη σε φιλήσει. Hinc ου μ est etiam in edit. B. Iuniae, recla

mante metro. - δεινον μέν α γ ἐπεπόνθη. Vulgo

δεινόν μέν α ἐπεπόνθειν. Prim post, inseri debuit M ob metrum ). Tum πεπόνθη e purior Atticismo reposui. Confirmauit cod. Rauenti. Nec aliter hic Suidas legisse videtur, cuius haec est nota ex edit. Mediolari descripta ἐπεπόνθη. αντὶ του ἐπεπόνθειν καὶ

ista sunt tertiae personae, quana Attici terminatione a prima non distinguebant F). Vide Noenium ad Corinthum de Dial Att. s. LVIII. p. 2I. 122 Schae Jet confer not. ad Pl. 696. In edit. B. Iuniae et aliis vet t. pro ἐπεπόνθειν It πεπόνθην, quod . ad verum propius accedit. Prioris coli vulgata lectio bona est. c. υχὶ θεὸς . μή σε φιλησοὶ E codicis scriptura di

versa haec concinnari posset: στ υ δέους, εμ σε φι

e Λυσωδίας μεστος fuerit necessct sest. Sed undo ilIi id vitium

ortum sit, diuinandum est fortasse γλωττοποίει. Faber. Hunc Aristultum, cuius asium ait timendum esse , exagitauit etiam iii luto, ut vir, cuius nasus ste1cus Olcthat, et de nare loquebatur, quod Et rursus indicat hanc fisulani et Pluti non multuari differre tenipore. Palmor.

o Eundem locuna affert Bergi. x Inio cras facta scrinenditari μένταν μένταν γε dici non Iolet 'ir errorern notatili orson ad edearn 863. γ Tertiae quoque personae hae .sse, recte negare videtur Butim. r. r. T. I. . Ma. 5 sq.

763쪽

IN ARISTOPHANIS ECCLESIAZv3Α3. 741685. δεκάπουν το στοιχεῖον 3. Hoe explicat Casauli onus ad Athen. I. o. T. III. p. 45 i. Not Schw.Jιbi Scholiastem emendat, Cuius nota sic scribenda: ψι0 ηλίου σκια, τανή δεκα ποδῶν θέλει δε εἰπεῖν, τε γλ

χωρεῖν. Sic bene cod. Vulgo λιπαρῶς. Idem. 634. περὶ iungetidum est in constructione cum

688. τουτὶ πόσους ἐπιτρ MI). Hoc in Athenie ses, qui litium causa hoc loco, ut saepe alibi, ab Ari-

stoph. vapularit Vel perpetua comoedia Σφηκων. Nam quod illa tanquam reipublicae saluberrimum dixerat, litium semina modo extinctum iri quot ciues HUI OS,

dii boni, e res pupιndabit, inquit Blepyrus. Ceteium legendum olet di πόσους, etc. nam τι in τουτὶ Vel longum est vel breue Faber.

689- αγο ταυτην γνωμην ἐθίμην Toupius in Suidam T. I. P. OO. h. ταύτη γνώμη γ' ἐθέμην, compo'

et Vide Silidam si Pollucem, qui lianc vom explicant legi iii et aliquid in Scia oliis. Vido locum in Cron olon LU- Ciani T. III. p. 399. J, ταν το στοιχῶον η ἐξάπουν Vide etiam omnino Salmahum in Solinum p 4 6.J, qui hinc

Colligit, noc dum eo tempor in si fuisse horologia scia-theriCa, ut nec diem in particulas seu horres dii iasisse; sed horarum vice umbras pedibus dimensas ex ea mensura diei tempus collegisse Faber. DcasMilaonum et Pollucem laudauit Idus. Polliicem Sergi. b Omnes certe Sycophantas, quoruni Athenis erat herri-mlὲ Prouentus, qui ex ari e victuri sibi quaeroharat ut ille qhi in Pluto introducitur . II. A JIl.

764쪽

74 co MMENTARIIrans Soph. Philoct1448. retro γνώμη ταύτx τίθεμοι Vbi Elmst eius ad Eurip. Heraclid. O53. contraria ratione

ex hoc Aristophanis loco corrigit κἀγώ γνώμην ταύτην τίθεμαι, de quo dubitat Blom fiet d. ad Aeschyli Agamemnon. P. 279. In Aristophaneis si quid mutandianti. frequens sus Ormulae ταύτη τίθεσθαι suadet, Ut ταύrn γνώμην θελην potius scriptum putemus, in quod iam Rei sigium I p. 18O. incidisse video. Similiter Hero' dot. I. 12 O. ταύτκ πλειστος γνώμην εἰμί. Dindo . 69o. 659. Br. ἐνορχῖνεκα serperam Vulgo ινε- ωα Vide not. ad Pl. 29. runc . 69l. ποθεν Ουν δάνει ό δανείσας. Unde acceptam

foenori dedit pecuniam ille, qui dedit Nimirum ex

publico furatus est; nam priuatim nemo quicquam possidet atque sic non poterit in ius vocare debito-Tem. HOC autem dicit, non fore deinceps Oeneratores, ac proinde nec lites de foenore. Bergi. 692. 652. N. κλεπτο που 'στ 1πίδηλος. Recte in antiquis edd. haec tribuuntur adhu Praxagorae.

Bergi Scilicet in Gelenii, orti Husteri edd. haec

Blepyro tribuuntur. Deinde νη την A. ευ γε d. TaXagorae, reliqua denuo Blepyro. 695. Πρ. νη τον. Ita recte d. Farre et rub. Praemisere si non recte nuper Πρ quae ante τυυZὶ

demum id habet. Bergi.

τουτὶ τοίνυν ου φράσον μοι. Vulgo TOhet τοι νυν τρα-

σάτω μοι, perquam inficet illata tertia persona statim Post secundam c), in eodem ad eandem personam sermone διδάσκεις - φρασάτον Bri/nch. Tollitur haec difficultas, quae vel sic nulla erat, meliore Personarum distinctione in cod. Rauenn. 694. 66S Br τυπτοντες. ..κλε πτοντες Aldus. m. ληφθέντες. Eentiatus apud Hidd. ad Da wes P. 55O. της αἰκίας, ποθεν κτίσουσιν, Eubauditur την δίκην,

e Persona mutatio. Securida uti debilerat, φράσον μοι. Id hodies Italis froquentissimuin Faber Suhauditus autem τις sub φρασά ros' ut τουτὶ vρασάτω μοι sit, hoc aliquis mihi dieat Bergi. d τας αἰκίας. Reio . τας αἰκίας iel poliua αικείας, suo

765쪽

IM ARISTOPHAXIS ECCLEsΙAavsAS. 745feu potius το τμημα Pl. 8o τί dura σοι τμη επιγράφοι ii δικνὶ Piget me eorum, qua ad hunc versum scripsit Da Nesius p. 51o. 55o. Nidd. in oratorunti Graecorum ne unam quidem paginam legisse videtur. αικία producta media apudΡoetas Atticos saepe occur-1it Vide Aeschylum rom. 95 1l7 BVussc . 695. ιμαι- άπορήσειν Puto haerebis, nec extri Care poteris BergL696. πο της μάζης. In Lacedaemone, ubi Communiter vescebantur ciues, quem morem Praxagora Athenis etiam vult introducere, mos fuit ita ut Ctare. Nicocles apud Athenaeum III p. 14 I. διακούσας δε πάν- m o Moso ν τοιάπελυσεν ἡ κατεθίκασε - δε νικησας εζημίωσεν λαφρῶς iro κάμμασιν, καμματίσι' Vntam. tem ista liba quaedam, aut placentae. Bergi

697. 666. r. Vocem οὐδεις addidi sententia

flagitante et metro Toto pede mutilus erat versus.

Faberis reponebat ἐξης, ut supra 658. Husterus f), πώ nora quo rurn illud frigidum, hoc soloecum. Neuter animaduerterat deesse nominatiuum Verbi gora ται. Eastem diphthongus initio utriusque vocis, alterius mittendae causa fuit. Genuinum hoc es Te ostendit alterum quod infertur, seq. Οὐδείς. rurich. Veram scripturam ὐεως αὐθις debemuS Od. Rav. 698. 665. N. πως γα κλέψαι, μετον αυτον Sensus est Cur eni ri furetur aliquis, lonGrathbet Oninium rerum et bono iam, Omole cunctis ciuibus commu-HirlΠZ, etiam absque furto particeps use possit Sic

aimirum habet Suidas v. μαον, unde locum hunc emendauimus. In prioribus enim editt. sic legitur, πῶς γαρ κλέψαιμι ro μαυτοῖς quae verba licet prima specie bonam valetudinem mentiantur, laten tamen in iis mendum deprehendet, qui rem attentius Consi

ἀκείας Daies 3 De ollipsi δἰκην Burgosr ad Da s. addit Dorum ad Chariton. p. 56. 78. LiPs. . e Versus non stat Verti quasi legeretur oυ ἐξης βρ Faberi L Versu huic integrum deesso pedem octe obseruauit Fa-her: qui proind defectum illum supplet, addendo vocem ἐξῆς. At ego malim post σαυλως inserere πωποτε muser.

766쪽

yla COMMENTARII

derauerit. Nam Attici non solent Ocaleri post articillum o elidere, sed potius per crasin duas illas syllabas in nam contrahere, dicentes τοὐμαυτοῖς ut τού- μόν, pro τ ἐμόν τουπος pro o hoς, et sexcenta alia. Sed crassin illam versus ratio non admittit. Quare dubitandum non est, quin vera manus Aristophanis sit, quam Suidas dicto loco robis conferuauit. Est Rutem μετον articipium neutrum, a Verbo μετεῖναι quod absolute ponitur; Vt ἐξον, ἐνον, et similia. ut repetiit haec Bergi. πως γαρ κλε νει, μετον αυτως In Impressis erat, πῶς γαρ κλέψαιμι τ 'μαυτου Erauida, qui locum hunc profert in μετόν, monuit Nusterus legendum esse. πῶς γύ κλεψαι, μετον αυτ si quam lectio-3iem in textu exhibet nouissima Batava sic quoque in cod. scriptum est. Sed soloeca est Oratio oporteret πως ν κλέψαι, immo Attice κλεψειε - Scripserat Corniciis, quod reposui, κλέψει Brunck. 699 ου ην οἴκοι Comice, και παρ προς&κίαν. Quippe certum si quis seruat orni, tuturi eum Ἀωποδυrs perpetuo fore, seu sub raxagora, seu sub Archonte quovis Faber καθεύδης καθεύθη scit. τις ob sequentia δώσει, κομιεῖται, υτῶ etc. Reish. 705. οὐδε κυβευσου αραο α νθρωποι. Sic Reifim I. P. 155 et X. 7O5. συθί ξα εἰς εν ἄπαντα. Terent. Ade h.

v. 7, io. Atque hanc in horto maceriam iube dirui,

quantum pol est hac transfer. Ham fac domum,

et infra fratri aedes sent perviae Faber repetiit Bergi. 06. 675. r. παραθησεις. Sic cod. vi impressi.

Martilandus ad Eurip. Suppl. 932 legendum Censet παραθήσει in forma media, cuius rei me fugit ratio. runc . 7o . ita Suidas V. ανδρῶνα. U. τας ζωος. Hic et infra ubicunque haec vox occurrit, scriptum in Cod. Grόας. In impressis est τοιάρ. Prior syllaba obmutrum produci debet Analogiae magis Ongruum mihi videtur στωα, quam toια. Ab illo, rotia, dem-

an apud scriptorem quempiam exemplum OccuIIat,

767쪽

IN ARISTOPHANIS ECCLESIAZVsAs. 74b cuiusque non meminerunt exicographi, adfirmare ridetur auctor tymol. Μ. p. 55O. . . Sed voces fingere, quas Vsus nunquam admisit Grammaticis solemne est Brunck δεοιά, quod et hic et aliis in locis habet cod. Rauenn. Cum similibus formis, quales χροια, ροιά, comparat et defendit Elmsi ad Eurip. Heraclid. 451. - άνδρωνας. Vocem Graecam in verssione retinui ut Vitruvius et alii. Intellige loca satis ampla, numerosi Virorum OnViuiis apta Faber repe

tiit Bergi

o3. βῆμα. Loci huius meminit Suidas V. βημα.

Uster. II. να μη δειπνωσι. Mutatio numeri. Debuerat dicere A μη δειπνῆ. Faber. 712. Vide Suidam V. κληρωτηρur, qui locum hunc ex Contico nostro adducit MVi. ale hic Scholiastes, qui κληρωτήρια XPonit ας κληρωτικας αρχάς. λη- forenρια hic aut locum, aut, quod magis placet, sortes ipsas significat Faber Urnas ero Drtium quo conferes' in quas sortes coniiciuntur, in sortitione iudicum Bergi. 15. κατα σπησασα. Deinde bi eas co cauero iuxta etc. Bergi. In cod. et Suida V. κληρωτηριαζ

714. ἐν nolo γράμματι δειπνεῖ Ad huius loci illustrationem non parum faciunt ea, quae tam Schol. Vetus, quam Nos notauimus ad Plut 277. et 75. f. Scholia: δεον εἰπεῖν δικάζει , εἶπε δειnνεῖ Sic in luto 973. αλλ' οὐ λαχοῖα επιες ἐν τω γράμματι Vbi vide Notam Ber σL

715. εκ ου βοτα ' Literis distinguebantur loca, P ius dicebatur Vide id locum hod Citatum.

Θητα λαχοντας. Vulgo legitur, o δἐ μη ἐς την παραταύτην. At vero in Od scriptum est, δειπνησοντας. τους δ εκ ου ητα παρ' αὐτήν. uana lectionem sinc

768쪽

74ii eo MMENTA no

ram esse credo, et Versum, qui sequebatur, excidisse. Porticum Thracum designari arbitratur Meurssius Ath. Ait pag. 15. Scholiaste ς Vero minus probabiliter. et Θησειον, Theyei templum. Cunck. Schol. interpretationem Commemorat Bergi. 17. 682. H. την στοιαν την αλφιτόπωλιν. Porticus nimirum Olim Atheni fuit, ', λψιι όuωλις dicta, quod farinae illic venderentur. Hesychius: Ἀλφίτων

ticus etiam memilii Schol supra ad Acharn. v. 547.

et Eustathius ad Iliad. r. p. 56d 57. Rom. . us.

in i 3'. r. Personae in hoc versu perquam absurde distinctae erant. B urach. cuius distinctio nem tacite seqautus est Inuerri. Vulgo i, κάπτωσιν Praxagorae continuabatur deinde λ. λή - παντες - να κύπrωσι. oesiam, non quasi στοα illa. άλψιτόπωλις incipiat ab eadem litera, sed quia verbum κύπτειν es υorare. Uttat. το γράμμα h). Nunc sors est, signum habens iteram aliquam, qua unum ex dica- steriis erat ius agnitum; ad quae dicasteria alluditur. Idem. 19. ἀπελωσι - παντες. Sic recte cod. non, ut vulgo, παντας. Tunc . 22. Citat Suidas . Dro στεφάνω Krs. αὐτωsτεφάνω πας τις ἄπεισι ut δῆδα λαβών i). Coronas e stabant et facem, Cum irent comissatum. In luto 1 oέ2. ἐδεικε diu κωμον βαδίζειν φαένεται, inquit alter,

g Schol. intelligit ox θητας ituros ii θησειον. Igitur παραααίτην intellige στοαν λεχθεῖσαν παρά το γράμμα τουτὶ θ . vox obseruanda posset et proximam significare; at non hici Faber. F Potitum a mox iudiciorum apud Athen Aristophanes ali. hi id Sigon et eursium Faber. i Quid sit κωιιάζειν, hic meminisse nocesse est. Adeundus Plsilostratus in Kωμω. ThooCrit in κωμαστ. et ad Eum Casauhonus Aristophan in luto. Horatius alicubi tetigit Hie hic ponite lucida funalia et esses et arctis OPPO tis, etc. qHae κω ααζόντων arma erant Faber Vide omnino Commentav. in lutum p. 565 sq.

769쪽

725. πεισι. mae W1rsus menda prioribus editt. me imprudente remanssit scribe ob metrum απεισιν. Brutich.

724. διοδους. . Suidas V. δίοδοι Krafer. 726. δεῖρ παρ μῶς. Videtur respexisse ad Sirenas Odysseae Notissimi versus sunt Faber πρός ωας. I eisig. I. p. 5Oέ. 729. Verba καὶ καλλίστη και λευκοτάτη Reifig. l. l.

Post ραἱ V. 727. Ollo Cat. 7SO. πρότερον -- υτης Notetur Vt duriusculum. Debuerat enim dici nρότερον η παρ'Ἀύτνη Faber. 78 2. τοῖς δ ευπρεπίσιν f. Inserenda fuit ob metrum particula. Di nck. τοῖς εὐπρεπέσιν scribendum uilla monuit orson in Censura Ar Brunck. P. 572. Schae r. Mus crit Cantabr. V. p. 121.

755. 7O2 Br. αἱ φαυλότεραι sententia ipsa flagi

I Notriam commentum concitandae libidinis. Ingeniosi ho nisne in hac parte Graeculi qui utinam sibi in describon-

dis quae tam libenter factitabant, tomperassent: nam his patieriter satis careret saeCulum nostrivia vitioruIn ferax, sosyροσύνης aQuriosum Faber.

770쪽

ad C QUM E N in Id II Ham θρῖα emcradauit Bruai CL ad Vespas 13 2. Errat Schweigh ad Athen. T. VIII. P. I 59. - διφόρου σι κης. λ almeri usi dicit intelligi o ho propter geminosse siticulos ab radicibus eius pendentes et diludi adficias, quae dicantur dupuoot, quia combinatos fructusscrant. Quae expolitio, etsi non imis apta videatur, lamen potest utcunque confirmari e isto Comici in P a C i549. του μεν μέγα και παχύ, της δ' ἡδυ et σὐκον.

iram ibi intelliguntur partes genitales. Bergi. 74O Dὶ πs0θυροισι ob metrum scribendum fuit, non, Vt vulgo, προθύροις Emendata hic est scriptura codicis Brutich. 741. φράσον μοι. Scripsisse Alistophanem arbitror

et scinαγον μοι. neque nina Potest raxagora rogare C lepyrum, Ut simul pro choro respondeat Euanuisse enim chori quaedam verba, ex iis perspicuit ei ira a subiungit Praxagora, . 14. ν θημένην χειν.

I Scholiastes haec octa non intollexit, et nescio quae do prurigine, itani facit asperitas folioriana, et de aliis muginatur. Soc nihil aliud intelligit Comicus per δίφορον συ-κην, quam o πέος, menahmiari virile quod si vo Cat, διατο 'χειν ἄρχεις δ' κρεμαμένοις 'Gσπερ καρπους, ob duos testiculos appenderites et si ridicidi gratia alludit ad ficus, quae dici alitur duplices, eo quod combinatos mictus ferant. Serasus est obscoenus, in quo explicando non est immorandum. PaMer.

In δέφεσθαι Masurbari quod quid sit, diserte docebit Μartialis Isb. . Pontice, quod nunquam futuis, sed pollice lana

Uteris, et Veneri seruit mica manus s

mcnihil esse putas foetus es, mihi crede, sed ingenS, Quantum i animo concipis ipse tuo et . Quae e lihro ipso petas Faber. n Logi quasi in Graeco silerit, ut e porri s debet: αδιστέον

라틴어 텍스트