Comoediae. Recensuit et enarravit Ionnes Ludovicus Ussing

발행: 1875년

분량: 674페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

V. 705-732 555 euppediae v. Neu Forment. I p. 63. Tene aquam; nam vinum habes, v. 7ll. - Id. Ad tibicinem se convertit. Agesi quid agis' metrum turbant B. X v. l irrepsisse statuens bibo si bibis' reposuit, ego tibi dico. - l6. Extrema corrupta sunt, nam quis feret Lambini explicationem Hoc poculum nullum vectigal pensitabit Acidalius coni. si non impedit hoc publicum , ut videtur, reipublicae ius intelligens. .: nam hoc impendit publicum', quae interpretatu non St Suspicor

eum voluisse : nam X aerario huius rei impetis fit. Mihi olim in mentem venit: non offendet publicum', C. SerVum, Toxd μόσιον, qui sedili mandatu parum obediente coercet, s. ad True. 552. Omnia nimis incerta. - 17. HuHd Saracenias.

uerexi te v. ad oen. 963. - l8. uel ecto dabo R. Sangarius modum v. 705 praescriptum non ServaVit, sed plures cyathos infudit. - l9. prosum hoc bibere ueller duce Rit schelio. De forma probi m pro prorsum Neue, Forment. II p. 638. Nulli rei, ad nullam rem utiles, nihili. - 20. quamuis des)ibito edd. - orti, cf. Mil. 848 sqq. Hor. d. III,

29, 2: non ante verso lene merum cado'. - Ad haec Sangarius v. 724 respondet. Quae intercedunt, tibicini dicuntur, qui quum ex tibicine conviva factus canendi ferias agat, Stichus

eum donuo incipere iub0t. Quid agitur i. e. quid agis quid

fit, s. ad Pers. 7. R. cum Saraceno: Quid igitur γ' ut in repetitione huius versus post 64 sed nullo nexu haec cum autecedentilius iunguntur, et, quod Sangario hunc sermonem tribuunt, grauatus Stichus quidem nusquam est tibicen graVatur, V.

714 sqq. - 22 affert Nonius . t 0. - 23. FroSerPeNSbeStia edd. v. ad sin. 688. - 24. ter demutaSSit, i. e. legem migraverit, cf. Mil. 124. focido multabitur ius. 725. ii s dicis, ei ad Epid. 26. - 26. multam retinebo, nam

cadum habet. - 27. si aS, cf. ad Capt. 332. - v. ad Asin. 333. Primum hoc ait memorabile esse rivales, qui aliasse odisse solent, hic amicissimos esse et convivium Summa

concordia instituere R. ut vorsui 28 Stichi nomen praefixit. faceti singulari umero etiam Gellius III, 3, 3. - 29. Post potur hiatur in diaeresi. - 730. Hi i. e. Unius es ad Curc. 387. - 732. mecum ibi autem est, i. e. ibi etiam mecum

562쪽

556 Stichus.

est, consulto eodem repetito vocabulo R. si mecum ea itidemst';

sed cf. de autem ad Mil. 143. - ., utri' pro alteri' dici non potest. Guietus em Neutri, ut duplex negatio sit pro simplici, v. ad Mil. 403. Luc. ueller ad Lucii XVII, 5. Quod hiatus causa transponunt: neutri neuter', V. Proleg. p. 8 et 220. - 733. Satis codd. R. si satist opta6descut aliun R. - 734. Cen8es, . ad Amph. 959. - 736. mihi Acid add. - 739. i. . . Si anaphorae figura lauto non nimis usitata cf. tamen Pers. 36. Rud. 16 sq. Trin. 29 sq. Trucul. 24.740. Exit Stephanium compta et ornata. uobis' delevi versus cauSa B. Morigerabor'. - 41. huc caligEr. - 43. lauta, ex milliebre auditur mulier, v ad Mil. 87. - infectu est, insecta sibi videtur. - 44. Tepsyerit; reperiet 'moetZ. cum Fuhrmanno. 747. Volux etiam altero loco Saracenus. tanto miSerior, . ad Bacch. 208. - 48. Dubi Cam. cf. 695 - 49. Vulat, lectitur, perit. Stichus amore corruptus intelligit se aegre quidquam Stephanio negare poSSe periturum esse Videt peculium suum, quo, ubi satis crevisset, ad libertatem emendam usurus erat. -- 750. Tun mihi Stichi verba sunt. Tune, inquit, quaeris, num mihi placens nam condicio dubitationem continet. Superiores edd. haec Stephanio continuarunt cum C tum' scribentes R. nam μ. - 751. SSe pro ei Pius. - Dispereo; affligitur quod Stephanium se alterum

alteri praeferre negat. Itaque ad saltandum eam rOVocat.

Quid ais es. 17. - Quid est Welsius. Stophanio haec

dedi, quae editores superiores Sticho R. Sangario sederunt, credo propter haec proximi versus. Se v. 752 Stichus sibi dicit 753 demum tophanium alloquitur fiet d. r. quin

754. Post me hiatus R. cum Guieto med ' - 755 tri niv. ad Most. 658. - date bibat, is Cat. R. R. 73 et 157, 9. 756 totum Sangario dedi coit edd. inter utrumque Servum distribuunt. Omnino personarum distributio in hac scena satis incerta est postidea loci, cf. Cist. I 8. - 57. Si v. ad Aul. 348. add. Capt. 250. Ter Phorm. 248. duae ri Cam. i. e. ebiberis, is ad Amph. 426. - 758 cinaedicam. libidinoso

563쪽

saltationis generi conveniento in v. ad Aul. 14. - 759. s. Apul. Met X. 22 e unguiculis Perpruriscens mulier .

760-66 sonarii. haild add. Pistoris. Ad 14 sq. haec reseruntur; ludum . . . accipit sibi dicit, tene iterum tibicini, uinte, in vero Stephanio. Edd. male tene tu' iunxerunt. 762 imis ociduS, nominativus pro vocativo, ad Sin. 648. 763 corruptus et in cortae emendationis. Ritschelii quid om scriptura: STE. Prostibulis autem stantem stanti savium aro amicam amico nec facilitate emendationis nec sententia commendatur. Stantem tanti Saracenus m. Sed cur ordo inver latur, nulla causa est tandem retineri debet v. ad sin 175. Men. 683. Merc. 71. Pseud. 20. Prostibile' nihil est, . ad Pors. 33. Turnebus , frostibuli', quod a sensu alienumeSt. nam Sangarius savio, quod rogavit, modice contentus id cum stipula vel cum re arida et parvi pretii comparat. His verbus os sensus Stephanium alopam ei infligit, quo vehementer gavisus Stichus eum hoc meruisse dicit Sl datur, v ad Men. 59l fur autem appellatur solito convicio, non quod nunc ipsum furtum commiserit, cf. Aulul. 17. - Post haec librarius male v. 72 adscripsit. - 766. Redde priorem corripit v. Proleg. p. 199 R. , Cedo pro uino SaracenUS. 767. Cantio cinaedica v. 758 iambicis septenariis composita est. Servi inter se certant, uter protervius et lascivius Saltare possit, saltatores imitantes IonicoS, . ad Pseud. I 275. Qui, i. e. quis, cf. ad Amph. 27 et Curc. 274. adit Merc. 69l. 855. Poen. 850. Pers. 312. Rud. 98. - cinaedicuStW R. p0SSi Guietus - 768. Orsu, motu in saltando. - 769. ain, cf. ad Mil. 808. - 770. cinaedo Angelius. ONtra, i. e. ad certamen, cf. ad Curc. 20 l. Septenario Situs deest. R. . ut saltent' supplevit eum antecedentibus iunctum, ego Saltu cum sequentibus, ubi R. hoc' addebat ante potis', quo facto etiam hiatus ante imber removetur. - 773. d 0 Palmerius m.

567쪽

1rinummi argumentum hoc est Charmides sene quum mercaturae cauS peregre iret, res suas Callicli amico commendaverat; sed sesbonicus filius amori et luxuriae cedens rem profuderat, ceterisque absumptis etiam pede suas Vendere coactus

est. Ubi quum Callieles thesaurum filio inscio defossum esse

novi Sset, ne is quoque amitteretur, sede emit. Qua de causa

quum vulgo male audiat, quasi difficultate amici ad suum lucrum abusus esset, a Megaronide altero amico castigatur, sed e X-plicata facile se defendit. Iam Lysiteles, adolescens dives et modestus, filiam absentis senis in matrimonium petit. Indotatam ille quidem vult, sed frater sine dote se daturum negat et praedium rusticum, quod sibi unum relictum erat, pro dote promittit Lysitote non accipiente. Ne Callicles quidem senex indotatam nubero patitur, praesertim quum domi conditum habeat, unde os numerari possit; sed de thesauro nihil aperiro audet, ne eum sibi Lesbonicus repetat tundem suadente Megaronide hominem aliquem comparare statuit, qui cum pecunia Se a patre virginis missum ess simulet. Qui quum tribus nummis conductus, unde fabulae nomen - et ad eam fallaciam instructus ad sedes accedit obviam fit ei ipso Charmides in patriam redux Itaque ridicule ludibrio habitus abigitur.

Senex autem aedes suas ab amico, cui omnia crediderat, emptas esSe vehementer dolet, donec tota re Xplorata eundem sibi

fidelissimum fuisso invenit. Iam nihil obstat quo minus filia Lysiteli detur ac Lesbonicus quoque, ut meliorem dehinc vitam incipiat, uxorem ducit Calliclis filiam. Ex Philemonis comoedia, cui tomei sui, θησαυρός. hanc tabulam ductam esso, prologus docet l8 sq. Sed ierbum

568쪽

502 Trinummus. ex verbo exprimere lautus non solebat, et quod unum ex illa fabula laudatur fragmentum, thon. I p. 385 e οὐκ ouiri θες παραλογιζεσθ' υδ εχειν φαρια χρηστα, in Trinummo non invenitur, nam . 72, quem Hermannus in comparationem allegavit, nimis longe abest.

Quo tempor hanc fabulam doctiori Plautus, Ritsehelius Parerg. p. 339 8qq. indagare conatus est. Novi enim aediles qui . 990 commemorantur, significari videntur nuper magistratum ingressi. Qui quum usque ad annum 53 Idibus Martiis magistratum inirent, ludi, quibus fabula acta est, Decesse est hunc diem proxime exceperint. Itaque Megalesia suorunt, non Romani aut plebeii, qui longo intervallo ab Idibus Martiis distabant. Megalesia autem a. 194 demum scenici facti

sunt, unde sequitur Trinummum post eum annum actum eSSe. Quae quum admodum Sagaciter disputata sint, tamen non omni scrupulo carent; nam in legitimo et ordinario rerum cursu nimis otios novi dicuntur sediles prili mense, quum antiqui Idibus Martiis esse desierunt. Quare nescio an res liqua nobiSignota in re publica Romana acciderit eo anno, quo haec tabula acta sit. Fabulam non exigua laude dignam recentiores poetae aepius imitati sunt. Hinc enim primum Italus Ioannes Maria Cecchi tabulam expressit, quae inscribitur La doto', tum Gallus estolaches Le resor ache' denique effingit de Sehatet' inde

pendet, ne eo commemorem, qui minore eius partes in Suum usum converterunt.

Ambrosiani palimpsest ad Trinummum emendandum non exiguus usus fuit. Exstant enim Schsedulae, quae verSu continuerunt l-96, 173-569, 39-73, 38-74, 836-63, 10 45 - 78, quarum maior pars satis en habita est vid. Ritsch. praef. p. XV. Itaque nuda integrior ad nos pervenit Plautina fabula. Num ut concedamus hic quoque aliquos versus alieu manu addito osse ut 65, 3-75, 4, 709 sq. 764, 68 77l, 793, 17, 32 857-60, et intercidisse aliquid auto v. 36, quod Ritschelius in extrema parte fabulae magnas sibi lacunas

indagare visu est, in eo non minus eum alli putamus quum in plerisque, qua conamendavit, versuu in transpositionibus.

569쪽

Trinum imis. 563 Personarum tamen colloquentium indicii per hanc subulam

saepe coniectura, sed Plerumque mi uiuae dissicili, suppleta sunt, nam quum tuo et C auium spatia relicta inveniuntur, B v. 278 ad 333 et ii 402 ad finem fabulae notus personariana

habet. Eo Graecae litterae fuerunt ad eum sere ordinem accommodatae quo personae in cenam Xeunt, ut vidimus Proteg. p. 58 et ad Poenul. p. 294. Sed eas librarius non semper satis accurate reddidit maxime in extrema sabulae scena int0rdum notus oti fudit, maxime quae simillimae sunt, A et , cuius rei

rationem parum probabilem quaesivit R. ' praef. p. LV. Igitur A segaronidis nota est . 730 sqq. B Calliclis v. 30 sqq. Lysitelis nota esse debebat, sed eam librarius corrupit plerumque Z scripsit, tantum 33 et 114 C. Λ Philtonis 6 0sbonici nota est . 40 2 sqq. Stasimi nota K est, i. e. H, Charmidae v. 85 sqq. Sycophantae A V. 84 sqq. Supra scenaSuncialibus litteris miniatis scribsebantur personarum nomina. Quae quoniam post ipsum contextum perscriptum addenda erant, librarius codicis B, ne dubitaret rubricator quibus nominibus relicta spatia expleret, extremo antecedentis scenae versu personarum nomina addere solebat vulgaribus littoris scripta. Quae quum plerumque unciali scriptura repetantur, interdum tamen his omissis miniatae littera tantum generalem indicationem habent,

ADULESCENS, SENES al. v. II 14 Hl24.

Separatim hanc fabulam multi ediderunt, velut G. Her

Argumentum acrostichum. l. ThenSauru u, V. 18. - intus in caesura. Loe . Anal Plaut. p. 95 habetens' coni. R. clam apstrusum' Seripserat. - . et, i. e. etiam. - . 0Scitur, in matrimonium.

- . se Cain. - . nubunt liberi Valla. Non. p. 43: Nubere veteres non solum mulieres, Sed etiam viros dicebant, ut nunc Itali dicunt. Pomponius: Nupsit posterius dotatae, uetulae,

570쪽

564 Trinummus. Prologum hunc ab ipso Plauto prosectum esse non ausim negare, V. Proleg. p. 62 nam Plauti nomen, quod in aliis prologis rec0ntioris auctoris indicium est, hunc v. 8 non minus clare ad ipsum refert. - Luxuria Inopiam filiam suam tu Lesbonici prodigi aedes introducit. 1 asser Nonius p. 497: , Sequere ac me gnata, ut munus fungas tuum'. Etiam ab A mere' abest. 3. Adest,sc finis. - Gn, v. ad Amph. 77l. - intro , v. ad Most. 792. - . operam dare, audire, cf. ad Capt. 6. - . Hiatur aut ante ego aut post Sim. - Siet A. Hunc et proximum v. spurios habent Diaigko R. - . Post mn hiatus R. illunc', quod eo commendatur, quod nopia cum . 3 abiit, cf. 7.

10. Hiatur in caesura ut in antecedenti versu. - l. acii QS, vacuas, v ad Bacch. 52. - 2. Post ut hiatus. 14. Quoniam, i. e. OStquam V ad ASin. 347. - stit, i. e. quo

- aleret C de A v. Lo0W. nai. p. 40. Quod imperfectum

coniunctivi praesens historicum sequitur, Brix confert Bacch. 288: Quoniam Sentio, quae re gereretur, nauem Xtemplo statuimus'. Ter Ad 365: Omnem rem modo seni quo pacto haberet inarramus ordine' Eodem iam uetulerim Men. 750. 15. et . - Hiatur ante extremum creticum, V. Proleg.

p. 83. - 0ut post dedi v. ad Rud. 130. - 16 de argumento, quod in prologis narrari solet. - 17. io v. ad Most. 843. - 8-21. Plauti non esse censuerunt R. gial gho, alii. TheHSul ΥΟ, Ο σαυρ0ς, s. Supra p. 561. - 9. barbare Latine, v. ad sin. l. Affert Donatus ad Ter Eun prol. 7. - 20. Trinumino de signification nominis . ad 843. Plautus quod nomen mutavit et Latinum fecit ex Graeco, more suo fecit; quod hoc quodam modo excusat et orat ut fabulae hoc nomen habere liceat, ei simile est Asinariae prol. 11: Asinarium uolt esse, Si per uos licet'. hoc ad nomen portinet ut . 88 id 'ad suspicer'. - 22. Tantum St, nihil amplius, v. ad Merc. 280.23 Megaronidos consilium suum expromit castigandi amici., Mo quo incipiunt inlatini codd. non , ix personae nota

SEARCH

MENU NAVIGATION