Homeri Odysseae libri 8., Francisco Florido Sabino interprete, ..

151쪽

V ulcanum ut 14 artem uinclis exolueret unus.

H aec ergo s olli uesocia uerba profatus: Solue. ego polliceor quaecunque decentia poscis, C unclusolutarum cum sis tibi debita Martem. Sic ait ast olli claudas sic Lemnius infit: D ebita ni M auor abeat fedforte solutus

Tum Noptunus ei respondit talia contra: D ebita ni reddat Mavors ulcauesolutus

A si abeat uinclis,persoluam ine omnia porro. Arbiter haec pelagi reddstque haec Lemnius olli: V erba tua haud cuiquam liceat renui e pudenter. Haec dicens se indis exoluit Lemnius illos: Qui postquam duris dem crunt membra catenis, Threiicios M avors confesim accest in agros: A t risu gaudens Cyprum Cytherea petiuit, E t Paphom bli diuaenam templum araeque calebant. E rgo iuuant illam C barites, olehue perungunt, I inmortale deae quo par sit corpus inungis V sibus atque ornant pulchris,mirabile uis. Inclytus haec cecinit uatcs: quae clarus VI lses A ud t oblectans animos, alij que beati

P baeaces remis celebres, a nauibus apti.

A t Rex ipse H aliumque o Laodamanta seorsum

D eiu saltare iubet nanque iis contendere ncmo. E Vopilam manibus postquam cepere politam, N e me complesilens terram haec Neptune iubeto: N am mala fiunt promissa malorum nominestonsi:

I pse ego quὶ ualeam cum diis te nec fere soluat P urpuream, Polybus quam prudcns fecerat illis,

152쪽

S e retro incuruans'. alterque elatus in altum

C epit eam anteled folium quam tangere posscvnS icque pilam experti sursum de more suere. I nde super sabuxipascentemplurima terram, .i cibi otu alternantes crebro,iuuene uepropinqui P Iaudebant circum strepit que es plurimus ortys. T um sic Alcinoogenerosius satur Vidisses: Inclyte regnator,populis coliberrime cunRis, Τ e choreae eximie doctos mi ostendo dixti: P ollicitis maiorafacissupeoque uidendo. Sic ait: Alcinous quibus est Ictatus γε inde P baeacumprimis ait haec, eque ordine leRis: Phaeacum audite haec proceres,al que coacti: E gregie prudens hostes mi bis esse uidetur: P roin ilu bostitit nos munera grata jeramus. B is seni in populo Reges moderantur habenis T ertius ac decimuspost quos ego iura ministro: D et nostrum uesicis ac tunicam nuc quilibet olu: 'E IecZiposthac auri det qui ue talentum. 'χιae collecta Dulfuerint,manibusqueprebentit I si asios hostes, coenam mox laetus adibit.

E u alus porro uerbis ac munere sese O lti concilis cui non est congrua fatus. 'Sic ait:asi alii laudarunt dictaprobantes: P raemittuntque omnes ut ferrent dona, ministros. T um regi Eu alus restondens,haecceprofatur: Optime Rex,populos semper celebrande per omnes, H ossitis accensemplacabo,utpraecipis,iram:

153쪽

N anque dabo huic essem,capulus quem argenteus oruet, C ontegit eque recens secto vagina elephanto: D uxerit immenso dignum quod munus bonore. Argento haec dicens ornatum porrigit ensem L aene genito: dein talia uerba profatur:

Salve bosses pater: O grauius si forte locutum

A udyti uerbum erat id cum turbine uentus. A t tibi dilectam uxorem patriamque uidere D ij dent, quum a charis procul es malapa Fus amicis. Haec ait Euryalus cui sic Laertius beros: S alue π tu,tibi dentque dei quae poscis,amice: N ec te huius desiderium post mordeat ensis, Qiena mibi, me uerbis cupiens lenire, dedisti. Sic diceus, humerisθeciosum accommodat ensem.

S ol cadit bis,praestόque heroi dona fuerunt,

I nclyta quae in Regis praecones tena tulere: E t nati Alcinoi capientes illa potentis, E xtemplo matrem iuxta fouere uerendam.

H lisse Alcinous duZlorem praebuit illis, Q i sedere dehinc uenientes sedibus altis.

T unc huc Areten affatur uoce maritus: Huc arcam Regina affer,quaeque optima,lectam, A tque intus nitidam uestem tunicamque repone. V os calidas undas properate afferre Iebae, L otus ut hic bos es, quum cuncta reposta uidebit M unera quae Reges Phaeacum buc Iecta tulerunt, O bl Act mentem carna, canti que decenti

I sne dabo hunc auro solidum craterάqueprompte, V tfacii semper nostri memor aedibus altis

154쪽

s8 LIB. VIII. H oc libare Ioui ualeat,reliqui ue deorum. Sic ait. Arete ancillis tum candida iusiit O cIus ingenti Vulcanum subdere abeno. A si illae tripodem statuerunt igne lebetem I vijciuntque undam,atque accendunt ligna ferentes: I tque ignis tripodem circum,lymphaeque calescunt. Α rete ergo arcam steciosampraebet Vlysii: E thalamo referens tunc intus dona locauit P baeaces quod ei dederant cum uestibus aurum. I psa etiam uestemque dedi tunicάmque nitentem: T alibus atque ultro uerbis assatur VI em:

Craterem huncce uidens nodo connecte reuinciunt,

N equis eum Iaesisse uia queat ilicet,altomyum somno implicitus curuata in naue quiesccs. Quaepostquam satam audiuit Laertia proles,

C raterem inuoluit,vario nodoque revinxit,

Q em dudum heroi monstrarat diu Cabho. T um labrum ingressum iubet illum proma lauari:

Qui calidas animo laetus mox contigit undas, Q arum omnem durus pridem intermiserat asium,

L iquerat auricomaepo 'quam atria pulchra Cubpsius, I n quibus Uiduo studio deas erat illum. Η unc igitur posquam famulae lauere,perungunt I nde oleo, ac tunicam dant huic o pallia circum. T um labro egre sus, uinum qua parte bibebant, S e tulit. Alcinoi sedcximpulcherrima regis F ilia,conglicui si lens in limine tecti,

L aertegenitum mirata est inclyta cernens: T alibus heroemque assatur uocibus ultro:

I iiii

155쪽

Salueaάmque mei in patria non immemor esto: N anque mihi debes seruatae praemia uitae. Haec ait: atque olli prudens ita fatur Fidisset: N ausicaa, Alcinoi regis generosa propMQ, O utinam liceat reditu patriaque potiri, Ι dque uelit fumulo qui regnat Iuppiter axe: N anque colam te illic supplex pro numine semper.

M e siquidem uirgo feruoli a funere sola.

Dixit, o Alcinoo sedit uicinus. at illi - D istribuuntpartes cuique,infunduntque Lyaeum. H isque superueniens cantorem adduc repraeco D emodocum populo charum, quem collocat apte C onuiuas inter latuit iuxtάque columnam. P raeconi haec autem fatur Laertius heros,

A dorso abscindensprimum 'anque illa relicta

P ars Suis extabat,pingui circundata multo)Accipiens agedum cantori baec porrige praeco D emodoco hunc etenim, quanuis asDStas, bonoro, πιι avdo homines inter merito rcuerentia uates A tque bonor insequiturinanque illos carmina MusE docuit, uatumque genus dilexit amicum.

Sic ait. accipiens praeco proin porrigis illa D emodoco laetis animis qui munera Ampsit. H li epulis palmas olli admouere paratu. P o sequam exempta fames,mamor compressus edendi, P Iurimapcrpessus sic vatem assatur Vt sesDemodoce, ante alios dignum te laude putarim, iam te uci docuit Phorba uel Mus Tonantis F ilia nanque canis Graiorumfata decenter

156쪽

L I B. VIII. Ostiniae fiunt cunque ausi,uel quae subiere ferentes,N onsecus atque ipse assueris,auditne narres. D urat ei sed equifruRuram concine porro, P allade quem monsbrante dolum,construxit Deus, C Iurus at insummam duxit Laertius arcem, H iste implens,Troiae qui moenia subuerterunt. Q ὸd si uera istaec narraueris, utque docebit,

O mnibus extempla referam mortalibus audax D iuina edocuit deus ut te carmina prompte. Sic ait.at uates impulsius numine cantum

I ncipit, ut reliqui benestructa classe Pelasgi D fessere,igni nota in tentoria initio: lL aerae at genitus,reliquis comitantibus alto '. .

T ectus equo, Troum sic disci in agmine denso, QPi molem ingentem fluminatrius arce locarunt. AC um solaret equus,uana sudere fedendo AP ropter eum Troes triplici ratione monentes, AS cladcre siue cauas ferro π tentare latebro, S cuper sexa grauem demittere ab arce trabentes, i V ct simulacrum ingens placamina mittere diuum. P eo flum nanque hocce dari sic debuit ollis, S upremum excidium Troiae quum fata parat sent, Quae cepissa equum,cuius resideret in aluo tL efla manus Graiiιm,caedem hostibus illatura. T um canit ut fuerint populatificilisci urbem, linios e studit equus Graio uacuaeque latebrae. HΗ inc alios alibi Troiam uastasse canebat. A t Laertiaden,cumque hoc Menelaon adisse

D eiphobi celsas aedes,ubi fortis Vlusscs

157쪽

O D Y S S E AEG radiuo similis durifinis praelia passus,

P alludos auxilio tandem superauerat bostes. I nchius haec uates cecinit, Laertius atque C o umens animum Iacbomis, moesta ora rigabat. A c uoluti mulier fici circumplexa maritum Q li cadit ante urbem pugnans,populosque uidentes, D um charos natos audax patriamque tuetur,

I lla quidem stellans morientem, ut palpitat, alte S tridet eum circum lugens, hostilia tergum A gmina sed pulsant bustu, humeta que, trabuntque C aptiuam, o miseros bausuram deinde labores,

I lla genas lacerat miserando exterrita casu: S is oculis lachrymas morsus fundebat Vlu ses: N ec tamen hunc sentem Phaeacum aduerterat ullus A lcinoumpraeterfidit nam proximus olli, A Itaque ducentem audiuit stillina primus. R emorum gnaris quare Phaeacibus ιnfit: Phaeacum haec audite duces, qui sceptra tenetis: D emodocum cithara par es cessare canora, Quandoquidem grata baec non omnibus omnia cantat. C cena ut subdusta est,mouItque haec carmina uates, I ngenti noster luctu non destitit bos'es. I llius immensi tetigerunt corda dolores. P roin finem faciat,cunRi ut conuiuia laeti, L aetus hic bo1 es celebret: quod praenat, opinor. N am praesto iam fiunt uenerandi baec bosutis ergo I n patriam reditus, collatάque dona benigne.

F ratris quippe loco est bestes,cumque hostilesupplex

F actus ei qui uelpaulo cordatior exict. I ccirco neque mi uersete callidus abde

158쪽

L I B. VIII. 7 Quae te cunque rogo:melius nam tandere cuncta es. D ic nomen quo te materque paterque uocabant, A tque alii in patria ciue patriaeque propinqui. N ullus in orbe etenim uiuit sine nomine,non si S it bonus aut malus is, quum luminis exit in auras: N omina sed cunfiis dant quum genuere parentes. Τ erram urbemque tuam nobis populumque referto, V t te illuc ducunt struantes mente caris: N anque gubernator Phaeacum haud nauibus ullus, N ec temo, aut quaecunque aliis fiunt nauibus apta: I psae animos nouere hominum, o quae mente uolutant C unctorumque sciunt urbes, agro ue feraces: P er questetum uolitant immensum praepete cursu, A Ere conteRae nebulaque,nec ilicet ipsae S cindier aut metuunt,incommodόue ulla subire. N ausithoum at memini quondam mihi ferre parentem,

N eptunum iratum Phaeacibus esse, quod ipsi

N auibus incolumes deducere suevimus omnes. QPin monuit nauem Phaeacum,a munere noto

D um reditum caperet acturum hunc esse profundo,

I ngentem ut nostrae murum circundaret urbi.

H accepater cecinit quae dent perfecta potentes C aelicolae, aut potius si gratum es) irrita mittant: T u tamen ista refer nec te mentirier aequμm est, I n quibus erraris icrris,ad quaeque tulisti T e loca, quas urbes, homines quos uideris erraus D ic age, quique rudes, duriae, nec aequa ferentes H ollitibus, quinam faciles, animisque benigni. C ur luges cur te interius dolor occVat ingens, .

159쪽

um C um Troiae fatuni, atque audis mala fata P da Quae fecere dei,gencri mortemque pararunt

H uviano,ut ueteres sint carmina grata nepotum.

A fimine perit tibi forte sub Ilio alto

A n gener Euve socer quosque ut non parua sequatur C uragenus causa est, itidemque er sanguis eorum A nne aliquis socius tibi charior occidit ora: N aiu fratre inferior nec peior ilicet ille est, inii prudens animi socius sit cognitus ulli. F INIS.

A . . it

160쪽

FRANCISCO VALES IO G A L-LI A R V M REGI EXCELLE N-tissimo Franciscus Floridus Sabinus S. P. D. At is scio, Rex praestantisime, n5 defuturos,

quibus suscepta a me reddendorum Homori poematum Latinis carminibus prouincia, nimis ardua,ac no facile suscipienda suisse uideatur:nam eiusmodi opera in summo excelletiaegradu positasus icie da potius, quam hoc pasto attingenda esse, ne quis forte ea ex optimis Graecis pestiva Latina reddat) ο qui id ausiusfuerit, nimisi fuis uiribus dctu bisse existimari debcre, quiι casib uccessura in animo concipiat, quae antiquoriι nullus prorsus attigerit recentiorn vero permulti, o illi quidem docti fimi, cn ad id se negocium accinxisscnt, disticultatis magnitudine perterriti, aut ab opere desiterint: aut pro summa laude summu sibi dedecus co-

parauerint. Quicunque tamcn meum institutum ex immensa quadam in Homeriscripta amoris abundantia emanasse iu-tcllect,illud neutiquam ut opinor, omnino improbandu diι xerit. quanquam vec illam nobis norma a uacribus procriptam ese psitem, ut quae ipsi non trariarunt, nobis minus iu-tegra rcliquerint:voque recentioria exopta, quibus huiusnodi conatus ex uoto minime cesserit,ita nos dctorrere dcbcat,

ut quae illi assequi nequiuerint, neque nobis quidefcccsuras crure pol imus Pliraque etenim ab antiquis non textata, sic noris teporibus tractata uiacmus,ut nihil in cis uti ipsa

antiquitas sit desideratura: π quae a quibusdam sine laude