장음표시 사용
281쪽
nenda . Impeditur eius libertas, , cum nullo iure proehibeatur aequirere sine ijs limitationibus, imo id a
iure ei concedatur, & absolute ante poterat acquir re.Si ergo Senatus limitasset eam hic ultatem, restrinxisset eius libertatem, atq; adeo fecisset contra eam.
6 Nec excusaretur, quasi modica esset l*sio, nam maxime eam lisisset . Cum diminutio libertatis sit maximum Ecclesiae praeiudicium; libertas enim est maximum eius bonum, eamq; restringens, facit veEcclesia parui qstimetur, tamquam sit subiecta pol stati laicq, ut sunt alij etiam innmae conditionis, qua in re est maximum periculum diminutionis. Diuini
cultus. Quare etiamsi ageretur 'de modico onere , aut de modicae pecuniae solutione, magnum tamen
esset Ecclesiae praeiudicium, quia magna est laesio, contemni, de subi jci alteri, cui de iure non est aliquis
subiectus , & sine eius consensit non posse emere, nec donatione, legato, aut alia via acquirere bona immobilia, nisi sub certa conditione. Quae ergo moduca videtur laesio, vere est considerabilis, cum eumdem effectum producat, quem produceret, si maxima appareret, diminutionem videlicet libertatis, quae adest, siue modica, siue multa pecunia soIuatur pto licentia acquirendi immobilia. Nec dici po- a Tleaq. intest modica diminutio in nostro casu, cum magnum iudi c. insidonus quaerere,&inuenire fideiussorem, ac petere licentiam pro re, quam alij ciues sine licentia consequuntur. Bene autem dixit Tiraquellus , a cum dixit, idem iudicandum esse de minimo, ac de magno, pendimus de ubi in minimo eadem est proportionabis iter ratio , lant. exe-m- qui in magno . Idemq; sentit Surdus cons. Joi n. so, ubi geel. r. , si . Quamuis Zabarella, & Vulpellus b velint non es n. is. i cum se habendam rationem modici oneris . . Qua si vero Gabi . cons.
282쪽
lauitas rei non grauiter lidat libertatem , & subie ctionem suam quis non testetur solutione v. g unius auicule, sicut magni tributi. Quare ex hoc capite quod modice laederetur libertas Ecclesiastica, si sta. tum Senatus comprehenderentur Ecclesiastici, quia
modicum onus eis imponeretur , non possent excusarum
ri senatores a graui peccato, & ab Excommunicati ne BullgCcenae, quia vere eam libertatum laesissent, & quidem grauiter. . S. II. Indirecte seditur liberias Ere istica per dictum tutum , si comprehendit Ec siasticos . et Contra Iibertatem Ecclesiastieam indire ste esset
decretum senatus, si Ecclesiasticos comprehenderet, Paria sunt directe, vel in directe aliquid facere. Laedens libertatem Ecclesiastica in in- directe , est excommunicatus. a Intentio non isdendi libertatem Ecclesiasticam, si lex sit contra eam, non excusat a l*sione. eius libertatiS.
3 Taciti, & expressi idem est iudicium . Tacithlideretur libertas Ecclesiastica si in decreto comprehenderentur Ecclesiastici Timidiores cum redduntur Clerici , laeditur libertas hcelasiastica.i Alia excusatio a Signorolo eodem cons. a. pro . Senatu allata, si Ecclesiasticos voluisset sua constititione comprehendere, infirma est, nempe eum non
prohibuisse Ecclesiasticis acquirere, sed laicis vendere, & Notarijs scripturas conficere Unisi data vel
283쪽
tempore conserv. Cap. XVI. 16s
aecepta cautione et soluendorum i onerum . Sed hic etiam non subsistit: Quia dato quod dimete non dab. deretur libertas Ecclesiasticae, indirecte tamen laed
retur, nam vetans alaeui vendere v.. g.. vetat
quenter,& indirecte alium. emere & acquirere . Et sicut laicus non habet directam potestatem in E clesiasticos, ita nec indire istam, ut fusus testantur
Abbas ,&atis ea Cum autem paria sint dire, is , di beata, ir
in directe aliquid prohibitumattentare leg. Qui dum t. n in ccaptat Esi quis adtem prohib. cum seq- ubi Prohiabens Notarium , aut testes ingredi ad ygrum mutare
volentem testamentum, dicendus est prohibuisse te-ieri. i. s. eustamentum, licet hoc indirecte tantummodo buerit. Et ideo ei aufertur haereditas, & Filio ap-iusi. v isdiplicatur, non secus ac si testamentum directe prohi-tate censura.buisset. Si cet iam prohibens, ferri materiam, sine iis v qua via refici non poterat, dicitur prohibere viae re- ubi pro se ofectionem leg. Veteres E de itineria a re privi &contra eum proceditur, ac si directe impedivisseti toto abici; sam ex Venuleio ibi,cum cadem paena debeatur attenteta Petr. incitati facinus siue directe,siue in directe leg. Athletas ijs, qui nor intam S.Ac Praetor,& qui Vr fraudem, ac eum. sub verbotu cortice intege peccar, ac ille qui aperte,& directe contra legem agit, ex Bariolo in l. non dubium Cod. de leg. Cum inquam paria sint directe ,& indirecte aliquid prohibitum attentare, nil mirum si Canon i t bull*Carns excommunicationem serat in laedcntes libertatem Ecclesiasticam siue directe, siue indirecte. Idq; praesertim verum est , cum agitur de conscientiae sero, in quo non valet dictum illud, Expressa nocent, Non expressa non nocent, nam conscientia tacito, & latenti peccato turpatur. Et in moralibus voluntas indirecta ad directam reducitur, eamdemq,
284쪽
eamdeinq;ss,eciem malitiae participat, Unde nominus directe nocet, qui non im dii nocumentum, chmpossit. ac debeat, quam qui illud infert ex Suar. de alijs. a Quamuis miremus in summa de Excom
i*n Let numicatione c. 3. & Nauarr. in Summa cap. a T. Qita . . velint praesumptiuE, non autem propri, es. n.I.8s Cloia se contra libertatem Ecclesiasticam, quia caput vit
2-j I de immun.Ecci in s. licit praesumi in derogationem EM. in s. de Ecclesiasticae libertatis vetare laicisne vendant et ricis , vel ab ds emant, molantq; ijs triticum, & alia oom.iud huiusmodi obsequi spraestent. Verum quicquid sit, siue prssumptiue , siue aliter udant libertatem Ecclesiasticain excommuuicationem non effugiunt, vel in eo cap. vltimo allatam, vel in bulla cenae. Praeterea eius textus verba sunt , Cum talia in derogationem libertatis Ecclesiasticae praesumantur. Cuius verbi sensus est , quod praedicta vetantes praesumunt ea vemtare in derogationem libertatis Ecclesiasticer idest temere , & arroganter , atq; ex certa scientia, de deliberatione contra libertatem Ecclesiasticam opem rantur . Ly ergo, Praesumantur, non cadit supra via dentes , aut scientes ea fieri, ita ut ex coniecturis colitigant , & supponantea vetari in derogationem libet . talis Ecclesiasticq, sed cadit supra ipsos vetantes, a quibus ea praesumuntur, seu qui praesumunt ea vetare indicta derogationem. Quoties autem leges latenter, laediant Ecclasiasticos, licet verba in eos non dirigitur, kdunt proprie, indirecte tamen, fraudulenter, ac per dolum libertatem Ecclesiasticam . Lederent autem dire, si in eos ferrentur verba , eosq; n
1 Neq; eiusmodi laesionem excusat illud, quod aliqui dicunt, legislatoremum habere intentionem
285쪽
Iibertatem Ecclesiasticam, sed sui , aut aliorum comina odi procurandi nam satis est vere legem esse con tra eam libertatem , quamuis indire se, quia, ut dictum est, in moralibus, eadem est ratio directi , di indirecti, nam in directum tendit ad idem,ad quod tendit directum licet per circuitum, de candem materiam attingit, atq. in eamdem personam redundat eius effectus. Sic qui impedit alium, ne mihi vendat, . me impedit etiam, ne emam, idq; maxime,si sit gistratus, ad quem ex officio spectat impedire gravamen Ecclesiae ,&si non impediat, non solum . illud permittit, sed moraliter facit: ita Suare E,&alij. as Confirmatur primo, quia Taciti,&expressi idem ei. .ensa est iudicium lep. Dc quibus fin. st. de leg. leg. Cum
quid . in de rebus credit. & si certum petatur. Euerar- e. , r. Abbadus loco ab expresso ad Tacitum, ubi ,&ait quod .cut conditio expressa impedit ortum obligationis in Ahail.
diem leg. Cedere diem is de oblig. ita , & Tacita , in c. Eos qui ut habet Sanche E de matrim. l. i. disp. 6y. n i. dc lib. . disp. o. n. 36. Ergo sicut si expressa verba legis coim vari desu tra immunitatem Ecclesiasticam ,eam laederent, ita &VC. l. s. s. tacita eandem is dent, nam licet contra verba Sacro. IR doetirum Canonum non sint aperte, sunt tamen occultet , sot.n. ret.Bu
& faciunt contra mentem eorum, quod est facere in fraudem legis l. et s. Ac so. de leg. Quod autem una uia ' ilest prohibetur, non debet alia via admitti cap. Cum io. Monacho quid SA de reg. iur. ind. docentq. Doctores , Baldus ''. 'in l. omnes n. 8. Cod. sine censu, & reliq. & in leg. inmun. E Placet Cod. de Sacr. Eccl. & in I. Neminem eod. Sylv. u. Immunitas I I. n. 6. Archi d. Gemin. Io: Andri Francus, Anchar. in cap. i. de immun. in s. Abbas in c. fi n. de vita, & honest. Cleri c. n. e a. Ludou. Rom.
286쪽
Ecclesia Sanct* Mariae de Const. numero *6. Confirmatur secundo quia proprie in legem pedcat, qui contra legis nititur voluntatem leg. Non dubium Cod. de leg. leg. contra legem E de leg. ®. iur. in o.Si igitur fit contra voluntatem Sacrorum Canonum , qui volunt indemnem omnino seruari Ecclesiasticam libertatem, vere, ac proprie laedetur libertas Ecclesiastica, ct in Sacros Canon ex peccabitur, & incurrentur censu rq ab ijs statutae. Quare quamuis aperte constitutione, & Statuto, de quo loquimur, non comprehendantur Ecclesiastici, satis est tacito, & indirecte comprehendi, ut contra Sa cros Canones, fiat cum pr*sertim per illud reddantur Ecclesiastici timidiores sn acquirendo Ecclesiae, vim dent enim per eam acquisitionem se sub ijci pote, stati laicq, petere ab ea licentiam debere, ac se oblimgare cum fideiussore , soluereq; pecuniam, ut petita licentia obtineatur, Ouoties autem Clerici redduntur timidiores per aliquam legem, aut statutum , v=re, ac proprie, &non prysumptiue tantum, fit contra libertatem Ecclesiasticam ex Cap. Quanto de priuil. in quo statuitur non posse mulctari subditos statuentium , si contrahant cum Ecclesiasticis contra prohibitionem, quia parna his non potest imponi, &ideo si Notarius insti uinentum emptionis ab Eccleissiastico facte conficeret sine requisitis per Senatus decretum puniri non posset, quia pyna ob id Ecclesia.stico inferri non potest,& punito notario, in directe ipse Ecclesi isticus prohiberetur emere, iod etiam asseruit Abbacon. 8. u. Io.
287쪽
- S.III. Statuto, nec decreto Senatus um comprehemduntur Ecclesiastici.
a Iniustitiam commisisset Senatus, si Ecelesiasticol
suo decreto voluisset comprehendere. a Statutum loquitur de oneribus iam impositis antequam in Ecclesiam peruenissent. 3 Statuta explicanda sunt, ut quam minime Iidant priuilegia. In dubio textus intelligitur in fauo rem priuilegiorum. Et sic est explicandum demcretum senatus, & statutum , ut non laeda .l bertatem Ecclesiasticam. Si decreto Senatus cc mprehenderentur Ecclesiastici essent deterioris conditionis , quam- Iaici. - r Ne ergo pr(stantissimum ordinem censuras Ecclesiasticas incurrisse,&contra libertatem Ecclesiasticam aliquid statuisse , licet indirecte, asseramus . necessario dicendum est quod iam diximus, ab ipso illa constitutione noluisse comprehendi Ecclesiasticos . Verum demus Ecclesiasticos comprehendi, eoque statuto ligari. At contra iustitiam aliquid Sena.
tum voluisse decernere iniquissimum est cogitare . Iniustitiam autem commisisset, si Ecclesiasticos vomluisset ad oncta extraordinaria obligari, vel ad onera personalia, vel mixta. De oneribus ergo tantum ordinarijs mere realibus loqui constitutionem constantissime sentiendum est i Nam alias Senatus idem, ac Magistratus declararunt ad extraordinaria onera
Ecclesiam, & Ecclesiasticos non obligari, ut Cap superiori ostendimus, a quibus decla lationibus, non
288쪽
est probabile posteriores Senatores voluisse discedere cum anim*propris detrimento, & periculo obligationis ad restitutionem. a Statuta autem loqui de oneribus iam impositis, antequam bona transirent in non subditos, & loqui
desudditis, explicat GuttiereZq. 3. d. I I .u. I S. Eius demq. statuti verba satis ostendunt locutionem esse de oneribus ordinarijs tantummodo, quae ante tra stationem in Ecclesiam erant imposita, ait enim, on
ra incumbentia, & dieitin incumbitura, quasi dicat onera iam imposita, & incumbitura in posterum per
singulos dies sine variatione,quae alia non sunt,quam ordinaria, quae stabilia sunt. PrSterea verbum illud Incumbentia, & Incumbitura, significat onerat haerere bonis stabiliter, & esse veluti eorum accidentia, alq. adeo de ordinarib tantaen oneribus sermo
videtur esse , nam extraordii raria, quae modo adsunt, modo absunt pro reip.opportunitat non tam incumbere bonis quam extrinsecus adiacere dicenda sunt. 3 Hic etiam militat communis doctrina quod statuta explicanda sunt ut quam minime laedant priuilegia aliorum, &ius commune iuxta caput Dilectus de consuet. & ideo in dubio debet textus intelligi in Duorem priuilagiorum , eorum praesertim, quae de iure communi conceduntur Clericis ex Duardo . ainein. bui Debet ergos Mutum de quo loquimur ita explicari, laecaen. q. ut vel non liget Eceleliasticos, vel siligat, quoad, tantum onera realia liget imposita bonis et antequam ad Ecclesiam peruenirent, & forte etiam his Potib quoad oncra tantlim priuata, pro quibus . exigi fideiussorem non videtur illicitum.
uae dixi,ut quo ad fieri potestiustinerem Senatus , & Statuti iustitiam . In hoc tamen ea est non
289쪽
tem pore conseria. Cap. XVI. a
Ieuis dissicultas, quod Ecclesiastici grauarentur oneis re quo non grauati sunt laici, quaerendi scilicet Ade iussorem , petendi licentiam possidendi bona de
nouo eis obuenientia, & soluendi nescio quam pecuniae summam pro ea licentia; Que pecunia, licet ab alienante soluatur, in Ecclesiasticos tamen redundat, quia cum emunt, maiori pretio emunt ea bona, quam Mioqui emerent ; aut si alia via acquirant, ut legato, donatione inter vivos deo Ipsi soluunt, ut notat Almbert. tract. de statui. p. a. q. a. fin. Atq. adeo cum Eo.clesiastici fiant deterioris conditionis, quam laici , laedaturq; libertas Ecclesiastica, negandum omnino est eos illo statuto, aurconstitutione fuisse comprae , hensos a Vi cuius, cima aliquid determinatum soluendum Senatus non proponat, non obligatur Ecclesia.*cquirens bona, obligaretur autem forte, si deteris iminatum aliquid imponeretur, ut septem , veiqui , que solidi in singulos annos, bona enim transirend ad eam eum onere illo. Nec dissentiunt Aetor, & . i. , alij. a De quo tamen valde dubito, nam illud onus p. i. e. 1sq.Himponeretur sub ea conditione, si transirent ad Ec- Panom. clesiam bona, quare prius implenda esset conditio quam esset imposita obligatio; & consequenter hyc s. di in c.fia. bonis sub dominio Ecclesiae existentibus adueniret, .hai ci h 'gravaretque dona Ecclesiastica, quod laici facere ibi vitam bnon possunt. Vel saltem id factum esset in fraudem, ut bona glauata ad Ecclesiam peruenirent ,. non , g bui ' in
peruenirent autem sic grauata ad laico S. . q. o. u. 8.
S. IV. mpail eam non constituit statutum
i Hypotheca in bonis non constituitur per sta
290쪽
1 Siue absoluta, siue conditionalis.s Hypotheca non retro trahitur ad tempus conditae legis.
Conditio casualis quid sit .s Conditio potestativa quid sit. 6 Si hypotheca in bonis per statutum esset inducta,
esset in fraudem immunitatis Ecelc-. et Si ead(m adesset, esset pro oneribus tantum reaia Iibus ordinatus.
et Illud forte dicere quis potest. Per tale statutum
di Constitutione in in bonis constitui hypothecam,ratione cuius obligentur antequam ad Ecclesiam transferantur, onera olimia saluere Vettin dato,& non concesso, quod ea hypoteca respectu laicorum constitueretur, at respectu Ecclesiae non ellet adniittenda,
quia videretur constituta adrellius tollenda priuilegia, is Ru n. atq.adeo in fraudem ipsius, ut ait Ruinus. a Esset quium . iap.n. dem hypotheca, si ciues possessores bonorum obligassent illa pro solutione onerum, siue generaliter, siue specialiter , unde translata in Ecclesiam adhuc sublata gerent hypothecy, Nam bona transeunt cum onere , de obligatione imposita a priuato. At si Princeps vel communitas obligationem illam imposuisset bonis subditorum haec non remaneret, si bona aliqua Ecclesi* darentur, quia ea obligatio saltem in direct Elaederet libertatem Ecclesiasticam, ut ait AZor r. 3.
l. s. c. Is- q. s. citans multos. Praeterea chinneq. sta-
tutum, ne q. decretum Senatus, aut ulla lex hypothecae mentionem faciant, non est dicendum eam constitui per ipsa, est enim hypotheca, res onerosa, Sodiosa, ut ait Lessius de iust.&iure c. . S. dub. T.