Heracliti Ephesii Reliquiae [microform]

21쪽

XXXIII. Diogenes Laert. i. 23 δοκεῖ δε scit. Θαληη κατά τινας

πρωτος ἀστρολογησαι καὶ λιακας κλει νεις καὶ τροπας προειπεῖν,

- φησιν Ευδημος ἐν si περὶ των ἀστρολογουμένων ιστορία οθεν αυτον καὶ α ενοφάνm καὶ Ηρόδοτος θαυμάζει μαρτυρ αδ αυτωκαὶ Πράκλειτος καὶ Δημόκριτος.

XXXIV.

Plutarchus v. lat. viii. 4 P. OO : υτως υν ἀναγκαίαν προς τον πανον ἔχων συμπλοκην καὶ συναρμογην ὁ χρόνος ουχἁπλῶς ἐστι κίνησις αλλ', σπερ εἴρηται, κίνησις ἐν τάξει μέτρον εχουστὶ καὶ πέρατα καὶ περιοδους. ων ὁ λιος ἐπιστάτης ν καισκοπός, ορίζειν και βραβεύειν καὶ ναδεικνυναι καὶ ἀναφαίνειν μεταβολα καὶ ἄρας et πάντα φέρουσι, καθ' 'Hράκλειτον, ουδε φαύλων ουδὲ μικρῶν, ἁλλα των μεγίστων καὶ κυριωτάτων τω γεμόνι καὶ πρώτω θεω γινεται συνεργός.

XXXV.

πλεῖστα ειδεναι, στις μερην καὶ υφρόνην ου εγίνωσκε

XXXV. Hippolytus es haer. ix Io: χυδε σκότος ουδ φως, οὐδε

XXXVII.

δης ἀναθυμίασις εῖναι σμή, υσα κοιν γης τε και αὐOS. και παντες επιφερονται επὶ τουτο περὶ σμῆς διὸ καὶ ράκλειτος ουτως εἴρηκεν, ως εἰ πάντα τα οντα καπνος γενοιτο, ρῖνες αν διαγνοῖεν.

XXXVIII. A ψυχαὶ ὀσμωνται καθ' αδην.

et init.)-Respic. Hippocrates περὶ διαίτης i. 4 Littr. ξυμμισγόμενα

22쪽

XXXIX.

νησι και συναγει, προσεισι και πεισι.

παλαδ γaρ Ηράκλειτος ὁ 'Eφέσιος καλεῖτο δεινος διὰ το των λόγων αὐτουσκοτεινόν Τα ψυχραχψεται, θερμον ψύχετaι υ . . . . αὐαίνε ι καρφα λεον νοτίζετ . . . -COns Hippocrates περὶ διαίτης i. I ἐλυγρῶν ξηρα ποιεοντες καὶ κ των ξηρῶν γρά-pseudo-Heraclitus Epist. :xa ἐν πω παντὶ υγρα υαίνεται, θερμα ψύχεσαι-Apuleius de Mundo I: umidis arida .... confundit.

XLIII.

Aristoteles Eth. Eud. vii I, p. 1235 a 6. cast 'Hράκλειτος επιτιμα τω ποιήσαντι ὼς ἔρις εκ τε θεῶν καὶ ἰνθρώπων ὰπόλοιτο'ου γαρ a εἶναι ἁρμονίαν η οντος οξέος και βαρεος, οὐδε α ζωα ἄνευ θήλεος καὶ ἄρρενος εναντιων ντων.

Georgius Pachymeres Hist. v. 23 B ex Aristot l. l. . Aernays. XLII. Arius Didymus p. Euseb. . E. V. o P. 2 περὶ δε

Animari. 2, p. 4o5 a 25 την ψυχην ἀποφαίνει Ζηνων est igitur hoc dictum Zenoni tribuenduna, scilicet Heraclitea verba libero citanti inque suum usum accommodanti)-Cons Sextus Emp. Pyrrh. hyp.

iii II 5 τον μεν Γλάτων μηδἐ ντ λεγειν τα σώματα ἀλλα γινόμενα μῶλλον καλεῖν, - δὸ Ηράκλειτον ὀξεία ποτνο ρύσει την εὐκινησίαν της ημετέρας λης ἀπεικάζειν.

XLIII. Plutarchus de Iside 48, p. 37o ad D. XLIV cit. Chalcidius in Tim. 295 Numenius laudat Heraclitum reprehendentem Homerum qui optaverit interitum ac vastitatem malis Vitae, quod non intelligeret mundum sibi deleri placere-Simplicius in Arist. Categ. p. Ioc ed Basil. in Scholi in Aristos. et 8):

23쪽

τους με θεους δειξε τους δε ἄνθρωπους, τους με δούλους εποίησε τους δε ελευθερους. XLV. Ου ξυνία κως διαφερόμενον εωυτω μολογεει παλίντροπος ἄρμονιη κωσπερ τόξου καὶ λύρης.Ηρύκλειτος δοξάζων τ οντα κατα εριν συνίστaσθaι, τουτ εστι κατὰ μάχην κa εναντιότητα ποιοτητων, μεμφετGι τω ποιοτ ευχομένω πάντοθεν ἀπολέσθαι την ριν συγχυσιν γάρ, qσίν, εἴχετa του κόσμου παντός. ι δε τουτολυοντες λεγουσιν κτε.

XLIV. Plutarchus de Iside 48, p. 37o: Ἐρύκλειτος μενου αντικρυς

XLVI. Aristoteles th. Nic. viii. 2, p. 155 καὶ περὶ υτων

τούτων νωτερον επι τουσι a φυσικωτερον Ευριπιδης μεν φάσκων ερὰν μεν ομβρου γαῖαν ξηρανθεῖσον εραν δε σεμνον ουρανον πληρουμενο ομβρου πεσειν is γαῖαν καὶ ράκλειτος το αντίξουν συμφερον, καὶ κ των διαφερόντων καλλίστην ἁρμονίαν, καὶ πάντα καπι εριν γίνεσθαι.

XLVII. Αρμονιη φανης φανερης κρείσσων.

ἀεὶ ξυμφερεται, φασιν a συντονώτερa των μουσῶν- Plutarctius de Anim. Procreat. 27, P. O 26 Scit ἀνάγκ)ν ε aρμενην οἱ πολλοὶ κώλουσιν 'Eμπεδοκλης δε φίλίαν ὁμοῖ καὶ νεῖκος Ἐρίκλειτος δε παλίντροπον ὁρμονίην κόσμου, κωσπερ λύρας καὶ τόξου- Hippolytus Res haer. X. 9

μένων εὐαρμονίa xa λωa και κόσμου-COnf. Parmenides V. 59 Stein.: πάντων δε παλίντροπός εστι κελευθος. VI. Cons. Theophrastus Metaph. Ix: λογον δε κἀκεῖνο δόξειεν νει ὁ μεν ολος ου - καὶ xaστα τῶν μερῶν πare εν τάξει a λόγω aὲ μορφaῖς a δυνάμεσι καὶ περιόδοις, ε δε ais 'ala μηθεν τοιουτον, δελ' ωσπερ σύρον ita eruaysu σωρος Senem; σὰρξ Vulg. εἰκ κεχυμενων

ὁ κάλλιστος. φησὶν ' Ηρακλειτος. ὁ κόσμος-Respic hanc argumenti Heraclite partem Philo u in Gen. iii 5, p. 78 Aucher. idem autem de syrieult. I, p. 32 hunc de contrarii locum testatur admodum tritum in scholis suisse philosophorum.

24쪽

XLVIII.

M εικη περι των μεγίστων συμβαλώμεθα. XLIX. Xρ ευ μάλα πολλων στορας φιλοσόφους νορας εἰναι.

L. Hippolytus Res hae ix Io: καὶ υθ δέ, φησί, καὶ στρεβλον ἀ

ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ. LII.

LIII. Columolla do R. R. viii. 4: siccus etiam pulvis et cinis, ubicunque cohortem porticus vel tectum protegit, iuxta

parietes reponendus est, ut Sit quo aves se per dant nam his rebus plumam pinnasque emendant, si modo credimus Ephesio Heraclito qui ait sues Oeno, cohortale a Ves

pulvere vel cinere lavari. LIV. Βορβόρω χαίρειν.

LII. Hippolytus Res haer. X. I καὶ τὸ μισρόν φησι καὶ ὁ κοειρον

Integra meracliti sententix superesse videtur p. Glem inlex.

Otrept. Io, p. 75 οι δε σκωληκων δίκqν περὶ τελματα καὶ βορβόρους τ ηδονη ρεύματα καλινδούμενοι V. Bahe ad Cleomed. p. 44o ἀνον τους καὶ νοητους xβόσκονται τρυφάς, υώδεις τινες νθρωποι. ες γάρ, φησίν,

25쪽

IIάλιντονοςἈρμονίη κόσμου Oxωσπερ λυρης και τοξου. Caecit Balb. p. 8h legitur in proverbiis philosophorum quod, cum quidam diceret audiente Pythagora, quod libelltius moraretur in mulierum consortio quam in philosophorum contubernio, respondit Pythagoras : Et sus libentius in luto quam in aqua pura clara ed. Ven. 59 II De vulgari proverbii forma v. adnot. ad Paroem. Graeco ii, p. 7oxed Gotting. LV. Aristoteles de Mundo , p. o m Apuleii is de Mundo

καὶ τόξου ει δια των ναντίων - Simplicius in Phys sol. II a ad D. LVII it.)-Cons Plillo Qu. in Gen. iii 5 P. 78 Aucher. :Sciendum est tamen, etiam partes mundi bipartitas esse et contra se invicem constitutas terram in situ in ionianum et campeStrem; aquam in dulcem et salsam dulcem puta eam quam ministrant sontes et amnes, Salsam vero maritiam sicut etiam aer in hiemeni

LV. τὴν γῆν Vulg. πληγη Stobae cod. A quod coli Plat Criti. Io B am- Plexus est ergkius pleniorem lectionem servare existimatur Apuleii cod. Flor qui praebet: MensaΠΑN 6YOPR0ΓωMOSSARRINAMOPPOSSUT

ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ.

LVIII. Hippolytus es aer. ix. Io: καὶ γαθον καὶ xaκόν scit.

ει εστι)' οἱ γουν ἰατροί, φησὶν ὁ ράκλειτος, τεμνοντες καίοντες παν aσανίοντες aκως τους ὰρρωστουντας ἐπαιτιωνται μηδέν ἄξιον μισθον λαμβάνειν παρα των ὀρρωστούντων, παυτα εργα- ωμενοι τα αγαθὰ καὶ ' τὰς νόσους .et aestatem, itidem in veris autumnum hinc Heraclitus libros conscripsit de natura, a theologo nostro mutuatus sententias de contrariis, additis immensis iisque laboriosis argumentis. LVII. Aristoteles op. viii. 5, p. 59 3o: δῶ καὶ οι κομίζοντες

LVIII. Cons. Xenophon Mem. i. 2, 54 Plato Gorg. 52 Ε, Polit. 93 B; Simplicius in Epictet. 13, p. 83 D et 27, p. 178 A

LVIII. παιτεονται Bernaya; sed cons Plato de Rep. i. 497 μηδενα Sauppes μηδεν vulg. Bernus il ἄξιοι Bemus i μισθον,σrdsWorinci μισθων Vulg. Beritus il ταὐτὰ Sauppe καὶ ς τὰ κακὰ, τὰ νόσου Sauppe κατὰ τὰ νόσου susP. Petersem sori. και βασάνου coss. Sext. Emp. adv. Math. Ti. 59. O βασανίζοντε hoc sensu posita seriorem redolet graecitatem; suspicor aliena Heracliteis esse admixta ipsumque Ephesium in hunc sere modum Scripsisse : ιητροὶ τεμνοντεs καίοντε κεντεοντε στρεβλουντες ἐπαιτιάστω μηδέν' ἄξιον μισθον λαμβάνειν.

26쪽

LIX. Συ- ψειας οδλα α ουχὶ ἶλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συναδον διαδον ε πάντων ἔν καὶ ξ ἐνος πάντα. LX. Δίκης ουνομα ου αν ἴδεσαν, ει ταυτα μη ν. LXI. Schol. . in Il. v. 4 p. a Bel h. : πρεπές φασιν, εἰ τέρπειτοῖ θεοῖ-πολέμων θέα. ἀλλ' οὐκ ἀπρεπές τὰ γὰρ γενναῖα ἔργα τέρπει. ἄλλως τε πόλεμοι καὶ μάχαι ἡμῖν μὲν δεινα δοκει, τωδε ε οὐδὲ ταυτα δεινά. συντελῶ γὰρ ίπαντα ὁ θεὸς πρὸς LIX. Aristoteles de Mundora, p. 396 Ia m Apuleius de Mundoeto Stobaeus Tel. i. a . p. 69οὶ ἔοικε δἐ καὶ rem τὴν φύσιν

Cons Apuleius de Mundo I: sic totius mundi sua instantiab Initiorum inter se impares conventus, pari nec discordante On- Sensu natura veluti musicam temperavit: umidis arida et glacialibus flammida, velocibus pigra, directis obliqua confundit, unumquee omn1bus et ex uno omnia iuxta Heraclitum constituit v. D. L)-Respie Hippocrates'. τροφης o π διαίτρο i. Saepius. LX. Clemens Alex. Strom. iv. 3, p. 568 καλῶς οἶν 'FIρύκλειτος' Δίκης μνομα οὐκ ab ἴδεσαν, ἡ ταυτα μὴ quin Σωκράτης δε νόμον λεκα ἀγαθῶν οὐκ ν γενέσθαι-Cons pseudo-Heraclitus Epist. vii: οἱ νόμοι

LXI. Respie Hippocrates, διaίτης i. II. LIX. συλλάφει ia Stobae codd. VA: συνάφα Aristololis cod. Q συνάμι codd. latet idem in depravata lections cod. F Apulesii l ἴλα Aristololis cod Stobae et Apulesii codd. καὶ dolo Zollor ob Stobae et Apuleii codd. l και ante διαφερόμενον et διαδον add. Aristotelis codd. plerique t καὶ

ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ.

αρμονίαν των λων οἰκονομῶν τα συμφεροντα οπερ καὶ Ηράκλειτος λεγει, ως τω με θεω καλα πάντα καὶ αναθα καὶ δ&αια, ανθρωποι

δε θυε αδικα πειλήφασιν,4 δε δίκαια. LXII. Eιδεναι χρη τον πόλεμον εόντα ξυνόν, καὶ δίκην Ῥιν καὶ γινόμενα πάντα ατ εριν καὶ ' χρεωμενα .

LXIII.

στι γαρ ειμαρμενα παντως

LXIV.

Θάνατος εστι Oxόσα εγερθεντες θεομεν, κόσα δε εἴδοντες

LXII. Origenes co11t Cels. i. 42, p. 3Ia e Celso)s λων τινα πόλεμον ἰνίττεσαι τους aλαιούς, ρύκλειτον με λέγοντα δε' ι δε χρη τον πάλεμον εόντα ξυνον καὶ δίκην ἐρῶν καὶ γινόμενα πάντα κατ εριν xat χρεώμενα-Respic Plutarchus de Sol animal. 7, p. 964 'Eμπεδοκλης και Ηρακλειτο .... πολλάκις ὀδυρόμενοι a λοιδοροῖντες την φύσιν ςa γ ν καὶ πόλεμον ἶσaν, μιγες δε 'δεν μηδ' εἰλικρινῆς χουσαν, αλλὰ

διὰ πολλῶν κἀδίκων παθῶν περaινομένην' που a την γένεσιν a V εξaδικίας συντυγχάνειν λεγουσι, τω θ τω συνερχομενου του ανάτου, aι τερπεσθαι το γενόμενον πaρ φύσιν μελεσι του γεννησαντος ποσπωμενοις

α τον την γενεσιν δεεῖ, Πυθαγόρα τε καὶ τω εν Γοργία Σωκράτει εμφερῶς, LXII. ειδεναι Schleiermacheri ει δὲ vulg. δίκην εριν Schielemachem: δίκην πεῖν uig. καταχρεώμενα Schusteri: φθε ρόμενα Mussach fort. κρινόμενα coli. Trag. D. deSp. 429 Nauch. χρόνω τὰ πάντα γίγνεται κω κρίνεται. LXIII. ειμαρμενα Stobae cod. A ειμαρμεν vulg.

27쪽

LXII. Ιου βιο ουνομα βίος, εργο δε θάνατος. LXVII. Αθανατο θνητοί. θνητοὶ a θάνατοι ζωντες 'ον 'κείνων

θανaτον τον δε κείνων βίον τεθνεωτες.

τροφὴ, ἔργον δε υχί. LXVII. Philo Leg. alleg. i. 33, p. 65 ευ a ὁ ράκλειτος aτα

Qu. in Gen. v. 52, p. 36 Aucher. Heraclitus surtim a Moysedempta lege et sententia dixit: Vivimus eorum morte et mortui

Sumus eorum Vita Sub aenigmate notans corporis vitam mortem esse animae, mortem autem dictam vitam elicissimam ac primam

28쪽

29 LXIX. LXX.

489 ad D. LXVII cit.) eriussianus adv. Marc. ii 28 si ignora it

deus meus Sse alium Super e, etiam tuus Omnino non scivit esse alium infra o quod enim ait Heraclitus ille tenebrosus Eadem via sursum et deorsum-Hippolytus Res haer. ix Io, καὶ ὁ υχαὶ ὁ κάτω λωτι καὶ ὁ αὐτό δὸς ἄνω κάτω μία καὶ υτξ-Diogenes Laert. ix μεταβολγ ὁδόν ἄνω κάτω τε-Plotinus Enn. v. 8

p. 46 L Iamblichus p. Stob. Ecl. i. 1 v. ad D. LXXXIIIὶ 'Respic 'ippocrates περὶ τροφῆς x, ὁδὸς ἄνω κάτω μία-rido de

Incorr. mundi I, p. 5o P τὰ στοιχεῖα τὴν αὐτὴν ὁδὁ ἄνω καὶ κάτω συνεχῶς μείβοντα-Idem de Somn. i. 24 p. 6 4 καὶ ὁδός τις δ' ἐστὶν ἄνω καὶ κάτω τῶν ἀνθρωπίνων πρaγμάτων-Idem de Vit. Moys. i. 6 p. 85 τύχης γὰρ σταθμοτότερον οὐδεν, ἄνω καὶ κάτω τὰ ἀνθρώπεια πεττευούσης-MusOmus p. Stob. Floril. viii. o ad D. XX cit.)-M. Antoninus Vi ID: ἄνω κάτω κυκλω φοραὶ τῶν στοι

χείων.

LXXII. φυχῆσι τερ ηις ὐπῆσι γενέσθαι. LXXIII.

Philo Leg. alleg. i. 3, p. 444 Plutarchus de EI 8, p. 388. LXXI. Diogenes Laertius x. Q λεγε δε καί Φυχῆς πείρατα ου ἄν

ιερὰν νόσον Epicuri sortasse sententia ελεγε καὶ τὴν Naσιν ψεύδεσθαι cons. D. IV)-Tertullianus do Anima tanta operositas suadendi ut merito Heraclitus ille tenebrosus vastiores caligine animadvertens apud examinatores animae taedio quaeStionum pronuntiarit: Terminos animae nequaquam invenies inveniens ed princeps: invenisse Vulg. omnem viam ingrediendo-Cons Hippolytus Rechaer. V. ν εἶναι δέ φασι scit. Naassent τὴν ψυχὴν δυσεύρετον πάνυ xa δυσκατανόητον χὐ a μενε επὶ σχῆματος ουδ μορφῆς της υτῆς--- Sextus Enchir. 386ci anima sapientis magnitudinem non inVenies, sicut nec dei quidem. LXXII. Numenius p. Porphyr de Antro nymph. I : Ἀθεν καὶ Ἐράκλειτον Hράκλειτος Vulg.J, Φυχῆ σι, φάναι, τερψιν, μη θάνατον,

LXXI. V. Append. I.

29쪽

ὀξεῖς μηδἐ οιους ἀρέσκειν τω εἰπόντι τι ξηρὴ ψυχὴ σοφωτάτη. LXXV. Philo p. Euseb. . . viii. 4, p. 399 ad la LXXVIcit.)-Musonius ap. Stob. Florii xvii. 43 ουτω δ' ἄν και τὴν ψυχὴν

σοφωτάτη κατὰ τον Ἐρύκλειτον εοικεν-Idem de Des me. I, P. 32'LXXIV. Hanc dicti formam habet iam ed Trincavelliana Stobaei. LXXV. Genuina Scriptura esse videtur αυ ψυχὴ σοφωτάτη, ut ex Stobaeo attuli supra. o suspicor illud αὐγη irrepsisse pro αύη quod liquis exposuerit illa voce ξηρὴ, unde orta sit illa loctio. tophanus oes Phil. . 139

ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ.

31 LXXVI. Od n ξηρή, ψυχ σοφωτάτη α αρίστη. LXXVII.

μένην λεπτυνειν το πνευμα καὶ ποιῶν ἰθερῶδες και aειρόν αυτ γὰρ

ξηρὰ ψυχῆ καθ ράκλειτον-Galenus . των της ψυχῆς θῶν , t. i. p. 34 ed Bas. ἀλλ' εἰ καὶ θρότητα μὴ ξυγχωρῆσαιεν ἰτίαν ιναι

placet Orphicis et Heraclito, lumen nihil aliud os nisi visibilis

anima, .... nima ero tu invisibilis Bernays. LXXVI. Philo p. Euseb. . E. Viii. I , p. 399: μέν γὰρ ἡ Ἐλλὰς ἀψευδῶς ἀνθρωπογονεῖ, φυτον πίνων καὶ βλάστημα θεῖον κριβωμενον

λογισμον ποτίκτουσα ικειούμενον πιστήμη το δ' ἴτιον λεπτότητι ἀερος ἡ διάνοια πεφυκεν ἀκονῶσαι διο aὶ ρύκλειτος ου ἀπο σκοποῖ φησιν'

Αὐγὴ ξηρὴ ψυχὴ σοφωτάτη καὶ πίστη-Idem de rOVid. H. Io9 P. II 7 Aucher. quamobrem etiam oraclitus non gratis atque inconsulto dixit In terea sicca animus est sapiens ac virtuti amanS. LXXVII. Clemens lex. Strom. v. 2, p. 28 ὁσα δ' ὁ περὶ

30쪽

LXXVIII.

Plutarchus Consol ad Apoll. IO, p. O6 πότε γαρ ἐν μῖν αυτοις υκ ἔστιν ὁ θάνατος καὶ fi φησιν 'Hρόκλειτος, ταἴτ' εἶναι ζῶν καὶ τεθνηκός, καὶ το ἐγρηγορος και το καθευδον, καὶ νέον καὶ γηραιό τάδε οαμ μεταπεσόντα - κεῖνά εστι

correxi locum in Diar Philol. Cantab. iv. . Ia extrema apud Clementem paraphrasis esse videntur eorum quae Plutarchus quoquo ante oculos habuit; V. D. LXXVIIIJ-Respic fori. Sextus Emp. ad V. Math. Vii. 3o unde sua hausit Apollonius Epist. 18 -Cons Seneca Epist. 54 rogo, non Stultissimum dicas, si quis existimet lucernae peius esse cum exstincta est quam antequam accendituri nos quoque et exstinguimur et accendimur. LXXVIII. Heracliteum quendam colorem habent etiam ea quae sequuntur p. tui. l. l. ὼς γυ - του υτο πηλου δυνaτa τις

Heraclite sonte hausta docet Bernnysius II. h. Vii. p. Ioo cons. Scythinus in Append. nostra cit.)-Clemens Alex. Strom. V. aa, p. 28 ad D. LXXVII cit.)-Sextus Emp. Pyrrh. hyp. iii 23o: ὁ δε Ηράκλειτός φησιν ἔτι καὶ τ ζην κά τδ ἀποθανῶ ν καὶ ἐν τω ζην μῶς

LXXIX. 33

LXXX.

sori Plato Lem. X. OLD; Philo de vit Moys. i. 6 p. 85 ad se. LXIX cit.) Plutarchus de Pa I, p. 393 Gregorius Nag. Carm. si 85, p. 78 ed. Bened. aliique. LXXX. Plutarchus adu Colos. o p. III 84 , οἶς δε κομιδy διαγελα

lotinus Enn. iv. I, p. 468 ad D. LXXXIII it.)- Iulianus