Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

331쪽

R H AE T I C A 163dui itinere ab eo distaret, prius qua ulla signa mortis in eo apparerent,per, lite raS a me vehemeter petiit, ut filius suus natu maximus regij interpretis munere honestaretur. Respondi, non licite agi de munere eius,qui adhuc sit in vivis,&forte diutius futurus sit. Si qua alia re ei comodare possem, intellex urti quantum sua causa velim. Tu vero iste praecipiti festinatione priores literas alteris cumulat. His medicorum sermone sibi compertum ait, hunc illi morbum lethalemcile. Petit,ut id meo beneficio

assequi possit, in quo praecipua suarum

fortunarum partem reposita putet. Vt antea respondi, non cuc in manu mea, de eo munere quicquam statuere, eo

superstite, cuius sit. Ad postrcmum,ut Florinus vita concessit,irrequietus ille acriore eius rei cupidine adactus Alte stinii ad me venit, atq; ita propositum premere institit,ut illae non amplius e ient preces,sed eRagitatio,quae improbae curiositati & praecipiti ambitioni

332쪽

MDCX LEGATIO ancillaretur. Quippe in se,&suis tantumomenti esse sibi persuaserat, Vt non

. sibi beneficium dari, si ipsi in eo grati

ficarer,sed nos accipere videremur.Ιpse quide tacitus hominis audacia non satis mirari poteram.Nam qui sibi esset conscius, serenouationi Gallici foederis in sua comunitate obnixe restitisse, quique aded,pxopter hanc ingratam&infidelem mobilitate, albo pensionum aMerico regio legato erasus fuisset; qui porto verbis,& in speciem Gallico foederi hactenus faueret, quatenus regis magnitudine Venetu niti videret, &quidem aduersus Hispanica potentia, Contra quam ipse Venetiis in fuderis solenniis illud foeduspactu dixisset, Ille, inquam, ipsius huc cofidentiς Venerat,

ut regiti munus affectaret, eiq, manuSadmoliri auderet, nimirUm,Vt eorum, quae a nobis, & apud nos agerentur, C5- scius,&hinc autoritatem adeptus,eam

elut hasta fui furoris in nos qua locumq, Vellet, improbissime contorqueret.

V erum ut nulla per 'Iae suae libidini via

333쪽

patere vidit, alio vertit. Erat in Gallia quidam gentilis eius beneficiorum ec- .clesiasticorti captator, nodum captor, ingenio & moribus sane quam huic veteratori persimilis. Certe uter deterior

esset,dissicile di fuit.Iste noster cum illo assiduis precibus perficit, ut is hoC suum negotium in se recipiat. Facile impetrat. Is quidem omnia que iste velit, se, vel ipso inuito legato, effecturuprolixe pollicendo spem eius non paruinstat. Ergo ut haec promissa perficeret, qu i busdam aulicis primoribus subdole

adrepens,hunc cis insusurrauit in Rhotis esse hominem praecipua autoritate, atq, adeo Gallici nominis cultore uni cu. plus autoritatis habiturus esset ed res,rationes'; regis apud Rhaetos fore meliori loco. Cum haec atque talia multa homo nihili ad hunc modii deblateraret, ita creditum est ei, ut nullutamen codicillu, aut diploma regis auferret , sed ad me literas latum comendatitias impetraret eius,cuius autoritati me plurimit tribuere non nescius esset.

334쪽

MDCX LEGAΤIOCerte hac machina pudorem me uisi quicquid esset mearum partium subrui posse credidit. Id mihi intellectu ut fuit,

equidem non vltra cunctatus omnem

hominis falsidici fallaciam apud eos,

quorum auribus adruvsset, perliteras aperta confutaui. Vtrique detraxi per sonam. Caeterhi perfeci ne hic in aula ilia lud munus inuncaret, ne hoc prospero successu otians, nos, ut deceptu faciles,

suis deridendos propinaret. In Rhaetiaquidem nihil nec auditu, nec dictu taprodigiosum luc fuit,quam homini taa nobis auerso,tamq, impotelati,quiq, adeo vix est compos tui, ex regiS auto ritate autoritatem quaeri. Re in aula, ut est et,intellecta, ille huius patronus Obmutuit,& quidem illius,cuius ad me lia' teraS c 5mendatitias impetrasset,potis mu autoritate deterritus. Neuter exin comendatione dignus est existimatus. Sed nonnullum, opinor , Operae pretium est, cognostere, qua ratione ho mo ad omncm impudentiam durarus una epistola commendatitia, quia

335쪽

mentiendo extorta fuisset, me nihil tale suspicantem illaqueare cogita uerit. Huius filius, cui obiecta ab illo , qui in aula rem conficiendam susceptiset, leuis aura spei iam esset certa res, e Gallia in Rhaetiam ad hoc mu nus capessendum proficiscens, quacunque transiret, se apud Rhstos regis interpretem ferens, & hoc imagina rio honore conspicuus in Rhaetiam peruenis. Ad filij complexum pater, eius aduentu cognito, aduolat. Cum ei per urbem Curiam transeundum fuisset ad me venit ; dixitque mihi, velle se filium suum adducere ad me, scilicet,e Gallia, ubi literis operam dedisset, redeutem. Talatum est. De minnere interpretis ne verbum quidem. Ego,quae meae partes essent, gratulatus homini sum. Et is ita tunc a me disces sit , ut qui breui una cum suo filio redi turus esset. Et vero intra biduum, cum medium diei esset, mihi nuntiatur, Vi- cum Vrbis, qua ad meas aedes a porta, recta iretur,pers repere multo equit

336쪽

MDCX LEGATIO tu. Et iam aspiciebatur iste filij sui latus

tegens,Vterque inter multos equites medius. Omnes descendunt ex equis, dc proximam tabernam .diuersoriam ineunt. Continuὰ domum meam mi titur qui percoiettur quid rerum agam. Et dicitur, me mensa surrexisse. Iste omnis morae impatiens multo comitatu graditur ad me Nam,praeter equites, iam nonnulli e Curiensi magistratu, ad eum consuae erant, scilicet, cum inaudissent, eum, qui stipatus tot equi- 'tibus urbem inisset, esse regium inter pretem; ad quem salutandum concur sus fieret.Et iam haec vox tota VrbC VO-

litabat. Iste filium proximum habens

introiit ad me, & cum multis coenacu

tum in quo essem, ingressus, epistolam

Obsignatam manu tenens infit, Se ad ducere ad me liuiic filium Citam, qui munere interoretis remi in aula licine 1tatuSellet. Ooiecrare, VsIpil per e eo munere iungi liccat. JEt cum dicto

mihi illam epistolam in manum dat, quae aliud loqueretur nihil, nisi leuem

337쪽

siiij eius commendationem. Me tunC quidem quodam veluti stupore correptum paululum h sisse fateor , & quo pacto furentem hominis audaciam ad me grassantem propellerem diutule cogitasse. Nam eiu os hominis probe

noueram, nunquam tamen adeo durum credideram,ut ipse, aut filius suusi11uaderet munus , quod neutri datum esset , non a rege,non electione legati, ut fieri cosueuit. Tunc iis OmnibuS,qui

adessent , palam factum est , istum i dere ludos insaniae, & quidem multitudini oblectandae, & illis, quos sibi testes aduocasset. Denique illo repentino , & improuiso aduentu suo, tum insolita pompa , & illa audacia tam exprompta, & muneri,& pudori meo vim fieri posse credidit. Sed me ad

uersus talia tam munitum expertus est,

quam ipse stoliditatis manifestus eo fa,ecto fuit. Tunc ipse paulum dubitaui, an eiUS amentiae vulnera illico in omnium conspectu, id quod meritus hie rar, nudarem. Sed mihi vim feci , &

338쪽

MDCX l LEGA ΤΙ Ο satis habui hominem leniter concalligare,ne, si vehementius stomacharer, homine tam impotente impotentior essem. propter eu,& pauculosalios eius assines in meu interius cubiculum cum seuocassem, eum sic obiurgaui, ut me meae maois modestiae rationem habuisse, quam illius immodestia co- motum fuisse qui aderant, intellexerint. Tu, inquam, ecquoS moreS co lis , qui existimasti pudorem meum ab inuerecundia tua prosterni posse ΘEtiam multos huc adduxisti, ut mihi, haec celebritas, & amicorum tuorUm frequentia esset vinculum & necessitas. Vsq; eone tibi idoneus visussum,inquo sic illuderes 3 vsq, eone tibi & munus legationis, & ipse legatus sum tam vilis, ut me stertentem hisce tendiculis irretiri posse credideris 3 Annon te o portuit, antequam tam audax facinus coeptares, paulum compressa ista tam praecipiti auiditate, mecum de re tota conuenire λ Certe si mihi regis literas

339쪽

reddidisses, quibus, vi morem tibi gererem, iuberer, non leuiter peccas sem, si iis continuo obtemperassem, nec prius rege de re tota , vise haber, monito.Etsi enim quide iussa regis,mihivi par est tint sacrosactabita tame iis regia maiestas obteperari vult, si non per ea&autoritati,&rebus,rationibus que suis derogatur. Si tu de re aliquid

mecum communicasses, nec nunc laborares,laec meam modestiam tua im modestia vexatum venisses. Erras, si

existimas, ea ciuς regis sunt, ste sti de

bere ad cupidines , utilitatesque tuaS. Hic cum ei lachrymae non poenitetiae, sed indomitae rabiei testes manarent, dc voces supplicibus similes emitteret, qui aderant eius propinqui, SC amici mecum multis precibus agerenti versus ad eos dixi, Vestium esto iudicium, quomodo de me mereatur is,

qui simplicitati meae malitiae suae laqueos tetendit , qui nullum fraudis, &audaci ς genus omisit, dum mihi extorqueret id, quod si incuriosius tra-

340쪽

MDC X LEGATIO

starem , deserti muneris mei reus en

sem. Tunc illi omnes, qui essent rei indignitate perculsi, ut se graui pudo

ris sarcina, qua illius causa premebantur , exsolverent, abierunt, seque postridie ad me redituros dixerunt. ΡΟ-stera luce mane venit ad me quidam SVI

ritus esset, cum ipso agerem seuerius. Dummodo, inquam, regi qua ratio necaueri debet, ea ratio ineatur, etsi iste de me pestime meritus est, tamen&honoris eius gratia, cuius mihi lite ras reddidit, & consanguinitatis eius,

cuius tu internuntius ades, Vincam an, mum meum . Suffragator ei futurus

sum. Iste iamdiu se totum addixit Reipub. Venetae. Per omnem Rhaetiam nota & vulgata res est. Si noster esse Iuli, non cuiusquam alterius, sed noster sit. Si dubitar, aut abnuit, ipse nOstra ne capessat, non filius eius. Quant ii dicas esse illum, cuius ne unum qui itilis eius, qui cunctae gentilitatis

bis a me contendit, ne, ita Vt is me-