Specimen literarium, continens diatriben in Lysiae orationem in Nicomachum

71쪽

apideis et a legibus quae eommuni eontraetu de De rum cultu et sacrorum faciendorum ritu postea adseripisa aunt Fere eundem et fortasse etiam meliorem sensum Praebent verba κατὰ τως συπρα ὰς ε per analogiam Exempla enim citare nequeo, explices Verbum empo*wπιμνειν signifieat mulgere, collactaque in O Mem ingere et vIN-υς , couector serissor . historicus, unde substantisum σνπροαφῆ , res quae Ouαι , rei oest, his orias Vertenda tum essent verba sacra e columnia lapideis et e legibus, quae in scriptis collectionibus reperiuntur. Notant igitur haec verba, utramvis admittamus significationem . idem , quod in sint in An oe. p. 20. O rere ιρονον νομοι, opponunturque hic sis aeris et sariis, quae usu et consuetudine irrepsissent, ad uobas non essent sancitae; recte etiam tum procedunt verba praecedentia: or κοινο ox κειμένοις ἀξιωτουτον πειθεσθω, quibus intelliguntur lege iure latae et eo titutae, omnibusque civibus communes cs DBMosis. in Pan Men. p. 977, et IsocRAT in Panath P. 269 Cor. , opponunturque iis quae certo Auidam civium generi sunt propriae. Et verba quae in fine I I reperiuntur,xωυτα σρ μετ ἐφοφισασθε, mi allor, ad haec ultima. των νώμων πα- τας συπρα νος sunt reserenda.

72쪽

ANNOTAT 1 IN ORATIONEM.

ad manum non habeo in Haec ultima verba οικλης . .amtea legens, statim commentatori cuidam, qui eo consilio, ut δημοσιος explicaret, illa in margine addidisset, unde postea in textum irrepsissent, tribui magis etiam hoc mihPersuasum erat, quod post trium versuum intervallum eadem recurrunt verba Sed HARPOCR. , in v. δημουσιος hunc AR-scHINI loeum describit, ita ut nisi iam eius aetate texistum fuisse interpolatum, quod purum credibile videtur, statuamus, hic pleonasmus cs. POLL. IX. 10, Ex SE-OUER. ol. I. p. 234 eadem ratione, qua ανθρωπος vid. ALcκEN. in Annot Crit in c. AE. T. p. 336, et os. huius orat. q. 28 -- sit explicandus , ut nempe quam

maximum contemtum in TIMARCHUM , quippe quem non puduit se servo Publico prostituere, significaret auctor. Eo sensu etiam recurrit P. 34 TAYL. eiusdem Orat. Eadem autem verba post tam breve verborum interva tum in loco, quem citat TAYL. repetere AEACHINE indignum ui quaproPter Postrema Ῥικἐ rv τῆς πολεως

73쪽

'eoministitatorem 'tisurdam Post iterum momoratiam 3 6 mo addidisse verisimile puto me erte statui oleat, δε μεσε - ικετο νης πολεως solitam locutionem non sui se, quapropter amo, si hiuo LYsIAn loco ea. addidisse voluisset TAYLOR Us, acus concaederet. . . I. P.M R. ossi τήν πολιν ἐλυμήνωτο os habet M. Ald. aliae Ozo, etiam Cod. Iinur. C. BLRK. 3. Vulga tam autem laetionem praeserendam puto. In sqq. orbis που νώμους οὐ βολωνος est BRIaxII coniectura pro vulgari του. q. 2. p. 83 R. vis e coniectura TAYLon , pro vulgos ετ . MARRLANDus et AI . Moετο vid. M voeabulis cum ετος -- εiii MBROR. ad PHRYNIc .

λὰς καὶ si να-ων εἰς το δικαστήριον. BRKRERI Anecae p. ab citata BuBMIus ad h. l. annotat: ἐπιβολή est compendiaria actio forensis , quum pro auctoritate Magistratus noxio poena imponitur. V E qua annotatione , quid almiseet formula ἐπιβολὰς --λεῖν τινι , intollectuas ditiasse, neque hoc ex Grammatici Ioeo e BEI . Anee Linato satis accurato cognoscitur. Paullo igitur accurati hane Magistratuum iurisdictionem exponere sortasse non erit supervacaneum 'Eπιβολῶ vocabantur mulatae a Senatu docet et Magistratibus irrogatae Athenis enim omnihus Magistratibus ius mulctam dicendi erat, ut perspicue docet AEsca in Cresi A. p. 57 s. 23 MFh de DBMosTHENE eui moenium reficiendorum cura erat mandata --οa-ποιος -- dicens: καὶ τὰ δε μοσιω χρηματαχρεχειριζε καὶ ἐαιβολὰς ἐπέβαλλο κω - καὶ οι ἄλλοι αρ rοκτες . . a

dam mulctam aecusator requirebatur, quamquam unusquisque avium aliquem ad xul udum apud Magistratus

74쪽

denunciare posset, sed ipsi pro auctoritate eam irrogabant magistratus cs. ΕΜ. χαν. mae. p. 472, MAIAR. et ScH M. Graiae v. p. 34 et 565. Hanc tamen amigiatratuum potestatem certis suisse legibus obstrictam, ex loco DEM. - meare. Vidimus, hi quum de Archonte, a Grammaticis Eponymo dicto, agatur, orator . Ion ait:

νε ριος ἐστον ἐπιβαλειν κατὰ το τέλος i. e. ad certam usque summam mulctarum inponendarum ei sit potestas. maeo enim verba io de ensu, ut ΕIs K. voluit in nae a Dem. s. v. τέλος, intelligenda esse, recte animadvertit LELYVEL D. περὶ ατιειιας p. 226, quoniam nullum indicium exstat, eiusmodi morem Athenis obtinuisse, ut in mulctis definiendis ratio census haberetur, AEL PLATNER P c.

vol. I. p. 309 Quanta haec summa singulis suerit vigistratibus, mon constat; apud AESOH. in Timareh. p. bus. 36 Meph Proedris, cuiusque oratoris, qui ordinem

in concionibus obserVandum Violasset , ad quinquaginta Drachmas mulctandi conceditur Potestas qua corrupta ac mutila lege id SCHOEM. in Com. p. 115, 29 et p. 2lηὶ Senatui autem quingentas inponere Drachmas licuit: vid. DEM in Euaerg. et Hest . p. 1152 quo lo-

eo de senatu locutus ait 'οτερα δικαστηριω παραδοίχ',

μον De reliquis tamen agistratibus non constat vid. PLATN. Proc. Vol. I p. 31 sqq. ΗΕ FPTER. de Re suae. p. I, 420 Si maior, quam quae secundum leges iis inponere liceret, requirebatur poena, res ad tribunal deserebatur, quo facio idem agistratus et aecusabam et iudicii erant irέριονες cs. PLATN. l. L p. 2I3, Et En.

eerte intelligendus est Ἀρχεδομος Ore προεστχ7κως ἐν

75쪽

exraim reeepit, antea legebatur ἐπιβοωλχ', ut m PoLNAIAR loco); s. Porro LAT. do LMy. XIII lae. Porro, si iniuste multatus sibi videbatur, ad iudices provocationem instituere licitum suisse, verisimile eoae disputat LATNER. l. L, quocum conserantur laesa aran et nonac. l. l. p. 3 n. 26 citatu quam sententiam Anx-avov. Potis. IV I34. I τιτ τον δικαστήριον κῶ ἄρουσι καὶ ιδιιώταε οσα περ ιζ' ιεωσεων μογοσβοτουσι, confise anax videtur. 'μβολα illas tabulis inscriptas magistratus practoribus tradebant, s. EscH. in Timarch. p. b

hus -- ταμιαι - tradebantur , qui, quum iniuste eum intactatum viderent, τον παρ' μων κιν - ποστάντες,-ω- τήν ζ vaαν κροσαν, id est, suo periculo multam deleverunt. E quo loco male intellecto, sententia, quam Potiti. VIII. 7 promulgavit, ubi de quaestoribus dicitiola, δ' ἀουσια, καὶ ζομίαν κνελεῖν, εἰ ἀδικως π τῶναρχον- ἐπιβληχθειαν fluxisse videtur; L MFFTER. l. l. P. Is qui eodem modo Grammatici errorem in BKK. A meac P. 1s a. v. κωλακρεται οἷ κρατουντες δικωπτιωην ζημιων explicuit, quamquam ultimum locum aliter im, terpretatus est BoECKH. Oec Cis. I. p. 188. Praeterea πιβολην vocabatur mulcta, quam is solvero dabuerat qui quum publico aliquem iudicio petivisset, postea litem non Persequeretur, es. EscH. de M. Leg. p. 269. iam significationem amplius exponere non est huius laci, sed conserre PLAT)NER. l. I. et LELYVALD. l. l. p. 23o Operae est Pretium. Usurpatur etiam de tributo et vid. TIMAE Lex Plate pag. II6 ibique RuHNK. An ochri. p. IMAE ono.- καὶ νυν τὴν ἀρχην κατεστήσωτο. Pro ποιαν SCHoo emendat μοιαν , quam emendationem D aBus in Aisera ad h. l. probat; TAYLonuaeontra legere vult: ἐπειδὴ δικαν ου δεδωκεν, ποιαν ἔδειλουαινον ἀρχρν κατεσνησατο. cui HARKL adhuc addit τινὰ,

76쪽

nt legatur ' -- τινα ἀρχην No am tamen rationem; vae, ni fallor, sine mutatione, locus hic M.YsIAR M-tur, post a tτοστήσοιτο addens signum interi ogationis iniit Bettsnxus. Cui sententiae FRANEItys subscribere non

Θαυ-γων ποιαν καὶ νυν τήν a. n. Vereor autem , ne tala verborum augmentum minime sit necessarium inprimis enim propter sequens οστις BEIsKII mihi placet interpreta .rio; si, ut SCHOTT. Visum est, o sων auctor voluisset, non dubito , quin in se mentibus, non ut nunc est, στις-μου εμἐν-.τ λ. sed πρωτον γὰρ ae. T. λ. scripsisset. Praeterea recte in Ares animadvertit DoBRRU , oninia illa, quam orator inde a Verbo προςτωχθέν γαρ - υ θυνας ποσροοῦν

it, de veteribus praemissa esse delictis, antequam actipsam aussam Ventnm sit ut sustus in o. 2. de Actumia

historia ostendere conati sumus.

q. h. p. 84 B. πειτα μορισμένον ἐλων ἔδει ἀνατραφε . Cod Laur. πειτα διωρισμνα assi ἐπὶ τὰ διωρισμένω habent. Vulgarem lectionem defendere sane supervacaneum esset. Hunc locum obiter tangit EMPERtus, Obsere in Lys.

Brα--νω l833. 4' p. 48, hoc tantum annotans: αmallem abesse. Vulgaris tamen sectio, ni fallor, benet se habet, nam illud ε ών non ad sequens παντων, ut EMPERI Us Oluisse vitatur, reserendum puto sed potius intefligo tabulas, e quibus leges describere ei erat mandalum. unus post exactos Triginta-viros accepit, quum sonor is leges maximam artem in oblivionem abiissent, et quodammodo etiam interpolatae essent has igitur leges interpolatas a Veris SOLONI institutis et salva repu-hhea ex lege latis discernere NICOMAorio suisse iniunctum memoratis verbis διωρισμενον ἐξ εον ἔδει--rμφειν Ἀ-

Meat auctor Verba, quae sequuntur αυτον ὰπώντων κώριον ποι - , καὶ τοσαυτει διανερισας . . v. partim

77쪽

istitiam autem iam antea IAeoassus in aerit Aeaeae. ιι AMen. p. 27, καὶ τοσα διαχειρι σαε Proponena, ut citam

uin inveni, assecutus erat.

l. 5. p. 842 R. αὐτος δημοσιος in v. cff. Me Pag. οε sq. de Nacomcni conditione annotarimus, loria tinihi itatis addatur error, in quem se abduci Passus est Wonva Lius in not. an Charit. --α. l. HI. e. ti

quod sane Potius orsisno, quam contanno ac interitata perspicuo LYAIA convenit. Etiam minus apte Is trata illis literis exclamationem, ἄνδρε vel a ἀνδρος iam ἔσται latere suspicatus est nullo, quantum scio, lac apud Lusta, talis exclamatio in fine periodi reperitur ac praeterea h. l. non modo superVacanea, sed frigida esset, quia sequens allocutione eis ἀνδρες δικασται incipit periodus. Coniectura FRANg11 περ πάντων αυτῶν ne ipsi quidam satisfacere videtur. Quare Codd. Laurent et Vindob., omissis illis verbis, lectionem νυν - -πὰντων τὴν τιμω . ριαν ποιήσανθαι infinit ox coni. ΜABKL. Pro uig. - χωσθε praebentibus , eum BKRBno recentiorinus qua I si ceditoribus statuo, quominus haec plane inopportuna verba expungantur, nihil impedire.

78쪽

'. . p. 844 B. ἀπολογέας ἐμον δοθεισνς. Locutio 16- τον διδονα notat dicendi facultatem, quam agistratus,hni litem ad iudicium introduxerat rem- του δικω χρήιου - adversariis, Post accusationis tabulas a scri- ha publico perlectas, dabat; quo facto , talis observa-hat ordo ut primus racior accusationum sxponeret, quarum resollendarum secundo loco reo Opportunitas votur saepe autem aetori ad rei defensionem refutandam veru in concedobatur tempus, quod λογος στερος vocabat e quam favorem etiam sibi postulare accusatori erat

licitum Cir oratorum loci a m iER MIOHOEM. de dulare. p. ' Ιι n. 24 ei ali) utiam λογον στερον actor hicypectat . ideoque απολογίαν vocat quod tum demum, qtino reus ipsi exprobraturus esset, refutandi opportunitas Haustur Quibusdam autem in causis illum λογον στερον non concessum fuisse. DEM. e Fals Leg. docet, quum M ARMA1Nc post se dicturo dicas p. 407ὶ ἄλλα μην, ἀν γέ τι ἐξω τῆς πρεσβειας βλασφρομ περὶ μου κατα

sic e MKKEa Cod. Vindob. sunt emendata reliquis in codd. omittitur τουτω. dum in Cod. Vindob his o του Φegitur, et ab initio periodi ante rici δε et post τουτω. Particulam μἐν post περὶ addere FRANEIUS necesse putat. Fon ita videtur , nam larticularum copio emphasi, quRhaec pronuntiata esse verba videntur, nocet.. p. 844 r- των πετρακοσίων ἐνενομον, ἐνθυμεῖ με τι ἐκ των τοιὰυτα λεγοντων . . λ Ultimis verbis illud τι ἐκ quod necessario requirebatur, et iam ONTIΠ coniectura assecutus erat, MκKERo e Cod.-Laur C additum est ita ut aliorum Virorum Doci rum coniectura memorare lextus enim sine dubio

79쪽

81 restituendus est supervacaneunt ducam. id dam S gen eum PraeP. εὐ-πPH. Gra/- Graec. p. 1335 q. 574 d. teri Illud, quod praecedit, τετρακοσ- TAYMolta est Coniectura pro τριακοσίων, quod non modo h. l. , sed te eadem i. omnibus consentientibus Codd. recurrit, ut in seq. q. τρε λων, pro quo ATL. et EISK. -ντακισa ιλίων legendum emetit omnibus Codd. idem probantibus, sine iusta causa lectionem mutare temerarium duco, quare diu etiam rationem , qua τριακοσιο illud servarem , quaesivi Nemo enim illos hic memoratos confundat cum τριακοσιοις τῶν συμμ οριῶν, qui navium bellicarum instruendarum curam tempore DEMOATu hahebant de quibus cm EcA M. Om cis vol. II. P. 69

SCHOEM. Ant. . . P L Graec. p. 322 seqq.). Haec autem lectio quomodo defendi posset, non video, nisi fortasse e ratione, qua quadringenti sunt institutis cf. huc. VIII. 67. Electi nempe sunt a populo, suas decem συI- τραφεων - de quibus pag. I et sqq. locuti sumus --,q inque Proodri, a quibus ad rem publicam administra dam centum creati sunt viri, qui sibi iterum, ut auct0

numero maior esset auctoritas ac potestas, trecenios

ἔκαστος προς έαντον τρεῖς - cooptaverunt. IΙos ortasse actorem . l. spectare propterea, quod cum tribus milli-hus, qui ut rerum tuendarum participes essent, THERA--ου paullulum ab eorum libidine ex crudelitate descis'

inenis Triginta-viris electi sunt compar ntur, haud plana improbabile mihi videtur Πεντακισχιλιους enim Pro τρισχιλιο etiam BREMIUS et riΛNZIU merito, puto, improbaverunt BREMII ipsius, quibus vulgarem do-sendit lectionem, verba hic assero Per ρισιαου ii, opinor, sunt intelligendi, quos Triginta-Viri, metuontes, no cives THERAMENI se adiungerent, elegerunt τους μεθ' -

80쪽

complectitur igitur illud Fraamidis tempus a dormnatis quadringentorum ad id momunitu usque , quo spes erat fore, ut Triginta-virorum tyrannia labefacta mox cori ueret, et inmat tantum abfuisse, ut hominum ambitiosorum et arrogantium consortio se adiunxerit, ut ne partem quidem inter postremos habuerit, qui alisci sint, ut ruinam corporis ruentis remorarentur. Praetere etiam addatur, nunquam quinque millium virorum impa-r;um, quantopero trium missium, in se Populi contraxi ad odium. Conserendu est locus apud TRUO. l. Vm, ubiae πεντακισχι. ων imperio dicit ,.sτὶ και ova se στι δω

inquit, depositi, propria notioris, formulae cuia iron ammativae significationem sumsit, ut valet εσως, δή-. Cui Maaτscilios in Comm. CHL Queis nonnutiis μα et Bemos h. eius edit. I s. praefixo p. 333 ita reaponditi: s Substituamus χροου, quid lucramur Tautologia. manet, δήπου enim nihil aliud est quam 'inor. Itaque ego non dubito quin ιμ- mi expungandum, quod ut an in ium