장음표시 사용
31쪽
destia, regerere, inuidem ad resp. I. verum quidem esse, quod proxime aecedat ad probationem haec species praesumtionis, inradu ab ea disserat, sed non tam gradu inferior, quam potius superior situ supra enim I cI.)demonstratum est, praesumtionem juris .de jure superare probationem ordinariam 'antum igitur abest , ut haec species ad praesumtiones referri possit, ut potius minus praesumtionibus annumerari queat, quam ipsa probatio Ad resp. a. nimis videtur probare hoc argumentum Praesumtiones iurisin de jure ab initio tamen respectu Legislatoris incertae sunt, quamvis ex post de muni par Legislatoris determinationem crite reddantur, ergo adest talis incertitudo , qualis ad praesumtionem requiritur; pari enim ratione ita etiam ipsa probatio ad praesumtiones referri posset, quam tamen omnes praesumtioni opponunt Omnis enim probatio juridica, excepta artificiali illa, quae sit per argumenta necessaria , per supra demonstrata, nititur probabilitate quadam is sic ab initio incertum quid intuitu Legislatoris supponitri Ponamus enim , e gr. hoinicidium per duos testes omni exceptione majores probatum esse, nonne possibile est,m hosce testes falsum deposuisse, num repugnat duos testes mentiri ξ in .supra I 6. veritas ut idicasve plena probatio per certum probabilitatis gradum definita fuit, a L Latore determinatum, ut hactenus pro veritate haberetur sed cum tu praesumtionibus non de probabilitate absoluta, ad quamin probatio ipsa referenda est, sed de probabilitate juridica A. 7. definita sermo sit , praesumtiones au-sem jurisin de jure plus quam certitudinem & veritatem iuridicam involvant, non sane sussicit ad prae sanitionem , aliquid ab initio intuitu Legislatori sacantecedenter ad ejus determinationern incertum fuisse, sed requiritur , ut hoc incertum non pro certo assumtum sit a LLatore quod tamen in praesumtionibus uris tae jure quae ordinariam certitudinem juridicam, in qua
quippe dantur gradus, g. 19. superant, secus est.
Ut hactenus dicta eo magis illustrentur, allegabimus quaedam Reeensentur exempla, quae ab omnibus, quantum ego scio, pro praesumtio ekemplanibus uris de jure habentur,in subjungemus postea quaedam, praesumti quae manifeste , etsi fortiores requirant probationes , ad prae 'β RU sumtiones tamen iuris tantum referenda sint, , male a quibus . Τμ' 'S' dam praesium tionibus uris de jure annumerantur partim, quo pateat, quam malet raesumtiones jurisin de jure ad praesium liones referantur partim etiam, quo pateat, quam confusias in hac materia Dres ideas dederint, inuam male quaedam exempla contra propriam definitionem ad praesium tiones urisin de iure retulerint. Sic e gr. extra dubium is omnibus concessum est, inter alia exempla praesiumtionibus urisin de jure accenseri Casium L. I 3. T. ad L. Jul de adult quo maritu uxorem adulterii accusians, postea ei cohabitans, adulterium remississe praesiumitur, non admissa contrarii probatione Leyser sipec ad C ab O.
32쪽
f. et Co n. 7. Casium rei iudicatae in L. as de statu hom L. et o . de R. . i. i. f. de re judic quando scilicet res iudicata B. pro veritate habetur , reiecta in contrarium probationi; porro Casiim L. I. . . . ad L. Iul. de adult quo pro filio legitimo habetur is, qui a muliere editus est, cum qua maritus cohabitaviti, cin quo contrarii probatio per se impossibilis est Casum
C. I et X. de praesimi quo nudus cum nuda in lecto inventus pro adultero habetur C. O. . de ponsat quo si, qui data fide de matrimonio ineundo concubuerunt, resecta contrarii pro b tione, matrimonium praesimuntur iniisse. Alius iterum casius
in in L. et a C ad Ctum Vellejan ubi mulier , post biennium intercessionem pro aliis factam repetens , in si iam utilitatem imtercessisse praesumitur; & qui in alii hujus generis quoin referendus est adhuc Casiis L. 3 . . ad L. Jul de adult quo adulterii accusati Mob conjunctionem sanguinis , adulterii scilicet praesumtionem exclusivam, absoluti, postea matrimonium inter sese contrahentes, pro confestisin convictis de adulterio habemtur; Gasus denique . uia. Instit de Liter obL L. 8. L. Ι . . .
L. f. C. de non numeri pecun quo biennio elapso Reus exceptionem non num pecun non amplius Opponere potest, etiamsi
onus probandi in sesie suscipere velit a .
Not a Quamvis hodie ex praxi aequitate Re Exceptio doli concedatur.
f. q. pates e Vinde Cum igitur ex omnibus casibus hactenus recensitis pateat, hos casus , in illis Legislatorem, vel in poenam vel ob defectum difficul-pςβλρος ditaterri probationis, vel in ob utilitatem publicam, Mad abbr h. ἡ.2 Viandas lites, imo etiam quandoque ideo, quia contrarium probare plane impossibile est, uti in casia dicto L. II. . . f. ad L. Jul de adult aliquid di siponeres, nec quicquam incerti relinquere, sed potius illos voluntate sua juridice certos, imo plus quam
certos reddere facile apparet, hos asius male ad materiam praesumtionum transferri. Alii datitur . s.casus, Vi contra alii, idemque multi, dantur cassis, qui ex hac sola 2hi bis es ratione, sed perperam, a D ad hanc classem relati sunt, quia sumtionibu majorem, Ordinaria, requirunt probationem , adeoque ad prae- iurisin de sumtiones uris tantum,' ad nostram materiam spectantu qua-
33쪽
DE DIVISIONE PRAESUMTIONVM.tes recensentur plurimi ab Illustr. Boelim ero, C. l. Leysero, spee. ad T. 26o n. 7. Quo inter alios referendi sunt e gr. casius L. 7 ff. de administr. ut quo tutor, inVentarium rerum pupillarium
non conficiens, hoc dolo malo fecisse praesiuinitur , praevio jurejurando in litem condemnatur in id , quod pupilli interest.
Casus L. I . C. de contrah stip. junct. L. I. L. 18. C. de test. a in NOV. o. c. . quo siancitur, ut contra scripturas testibus munitas non minores quam . testes admittantur b). Casius L. 24 ff. de probat quo Chirographo cancellat, manifestissimis probationibus h. e. ordinaria probatione majoribus, creditor probare tenetur, solutionem non esse factam. Item casus L. 23. r. f. quod metus causa quo persona in dignitate constutula, metum praetexens, manifestissimis probationibus metum probare debetinc unde patet, cum in his casibus leges pia contrarii probationem , quamvis ordinaria majorem, admiserint, quam male hi casis a quibusdam ad praesiumtiones urisin de jure relati sint, qui tamen ipsi in harum praesiuintionum sipecie comtrarii probationem plane non admitti fatentur.
a Distinguit quidem Gothostedus, in notis adta L. I. C. de testib. n. v. an
ipsa scriptura falsitatis arguatur , an vero testes deponant, rem aliter esse gestam priori casu eosdem testes, qui instrumenti confectioni interfuerunt, derogare putat instrumento, posteriori, nudos testes contra instrumentum audiri negat nisi ad minimum eorum quinque sint, ob L seq. 18. C. detest. quem tamen Optimo fundamento refutat Boetimer, Diss de Collis probat. c. 2 3. Is ubi insimul allaga Gilhenium, ad L. f. C. de fid instrum. n. 3 ex ea scilicet ratione, quia in . . I C. de testibus non impugnantur contenta instrumenti, sed reus altem hoc casu exceptionem solitationis, ob instrumentula contrarium probans, Valde improbabilem, testibus probare
h Hodie vero, e praxi aequitate, io casu duo sussici uti testes omni exceptrone a res , ita, ut hodie hujus materiae nullus sit ususci hinc probe ponderandae sunt circumstantiae .gradus probabilitatis tam in assertis te- 1 tum, quam documetitorum; Id. caeli me , .m is de Collis probat. g. I p. Joh a Sande L. I. it. Io defici Faber in Cod L. q. tit de test def. 23. n. 3. Quodsi tamen utrinque aequali sit probabilitas, ponderatis utrinque rationibus, in dubio standum est ii strument , pro quo militat praesumtio. L. I 8 . . de probat L. 14. C. de contrali stip. Huber, Prael. tit de fid in
Jam vero, ut paucis etiam nostram de divisione praesium lio- Explicaturnum exponamus sententiam, necesse est. Supra sicil f. LI. Sc a. ' φό' ' β'
traditum est, judicem veritatem factorum , circa quam potissi-ii ''bi,
34쪽
mum eius officium versetur, absolutam habere non posse,in ideo opus suisse, ut certus constitutus fuerit probabilitatis gradus, qui Quaedam iuridice pro vero haberetur 3 13. . Cum vero stepe cognitio sunt Onox ' iudicis circa facta, ne ad illum quidem gradum ascendat, sed ille iiiii ἡ.ha ' potius et Hl in probabilitate juridica vel plane subsistere, vel iuuii . minimum illam in subsidium vocare debeat, ut veritas iuri-dιca, vel probatio plena essiciatur disipiciendum jam est, quo-tuplicis generis probabilitates uridicae vel praesumtiones sint Praesumtio est, ubi ali itia, non tamen uisiciens, ad aliquid pro vero habendum, adeli ratio I. 7. 28. ubi itaque ad aliquid
credendum adest ratio , non tamen susticiens, neque in contrarium alia vel major est ratio, ibi aliquid praesi mendum est cum
vero saepe accidere possit, ut judex de adiis individualibus nullam adhuc habeat cognitionem, opus sane est , ut generales habeat regulas, ecundum quas de facti existentia judicium ferat; quae regulae determinant, quid abstrahendo ab hoc facto individuo, de quo judex nullam adhuc cognitionem habet, in genere probabilius sit, . . ad quid credendum judex, abstrahendo a circumstantiis facti individualibus, ex generi libus princia
piis plus habeat rationis imae generales Regulae, quae in subsidium peciali oris hujus vel illius facti individui cognitionis,
pro veritate quadam , ut ita loquar , interim istica assumuntur, adpellari possent praesumtiones generale adpellabimus tamen illas, ne praeter rationem aliquid innovare Videamur, hactenus
praesium tiones uris , sive in I L. praecis expressae sint, sive non sint a).
a Retinuimus h in denominationem ideo, quia re ipse auctores, qui praesumtiones in praesumtiones juris dacti dispescunt, idem fere hac denominatione denotare videntur; Ludovici, in Us. r. Dist tit de probat praesumi. d. Dist . adeoque convenientius esse judicavimus , ne confusioni alicui occasionem praeberemus, vel novandi uidio veterem divisionem mutasse videremur, receptis & hic loci uti vocabulis.
Quaedam Cum ero dictae Regulae nitantur non nisi probabilite qua sunt spucia dam , fieri an non potest, quin quandoque, facto specialius paulisper cognito , tales occurrant circumstantiae, quae contra Εkehhtio dicta generales Regula QVeritates interim isticas pugnent, item a Re adeoque saepe ex hisce circumstantiis alia sub oriatur praesiuintio
gula. vel probabilitas in contrarium , quam concinne appellari putaremus
35쪽
remus praesumtionem sipecialem, ex rationibus tamen i pra alimgatis , hactenus vocabimus praesumtionem facti Oi .
a Hanc praesinitio nui specie in rideo cum ratione quacilam praesumtionem facti appellari posse arbitrant ir, quia supponit facti individualis specialiorem quandam cognitionem , ex qua specialior deinde cognitione facti oritur suspicio exceptionis a regulis illis generalioribus.
f. 8. Nimirum , ut sententiam nostram paulisper distinctius expli- Ulterius eae
Cemus , cum cujuslibet facti individualis veritas etiam uri diei
in paucissimis cassibus ciarissime saeri possit, judici humano faciendum est, quantum fieri potest hinc circumstantis facti individualis, quarum judex nullam cognitionem habet , hach nus pro nihilo uri dico habendae sunt paria enim in jure sunt, esse, judici non constare adeoque ciuile , quamdiu non constat, casus ubstrati singularem esse rationem , illum ad Regulas generales referre, secundum illa dijudicare debet; hinc ortae praesumtiones generales sive jurisci quod si vero judicide facto individulati ex certis circumstantiis aliquatenus, non tamen plene constet, nascuntur inde praesiam tiones speciales sive facti. E. gr. Regula generalis ex natura rerum desumta haec est:
Senex citius moritur, quam juvenis a). Jam vero, si judici
offeratur casus, quo controvertitur, num Senex quidam, an u-
Venis primus mortuus fuerit Sine dubio praesumendum est, senem ante juvenem mortuum esses Licet enim non solum fieri possit, sed etiam saepissime fiat, ut juvenis ante senem moriatur, imo forte in castu substrato singularis adesse potuerit ratio in dispositione hujus juvenis, ut ante senem mortuus fuerit; quia tamen judex vel nullam vel non sum cientem hujus particularis circumstantiae habet cognitionem , hactenus generali illi inlit ret Regulae, ias particulares circumstantias in iudicando pro non-entibus uri dicis habet. Quamdiu enim non adest ratio major, ex qua diversitas ubstrati apparet casus judex etiam non aliter pronunciare potest alias absque ratione pronunciare tib); Quodsi deinde e gr. pateat, juvenem morbo quodam gravi laborasse, inde orituriuspicio quaedam exceptionis ab hac
regula, quae deinde si spicio est praesumti sipecialis vel facti, ,
accedentibus aliis adminiculis , graviorem constituit rationem in contrarium, id operantem, ut judex deinde contra regulam
36쪽
CΑΡ. II. a Alciat iis, Reg. I. praesumi. 43. L. a. f. de termino moto L. Is T de inoff. test verb. turbato mortalitatis ordine L. Is ff. de fideicomm libertat add. Seneca Epist . . Epist. O verb. Senectus uti adolescentiam sequitur:
b At, inquis, qui fieri potest, ut circumstantiae illae, quarum judex cogniationem non habet pro On-entibus habeantur' Nonne omnes casus individui determinati esse debent Annon igitur, cum certum sit , adesse certas circumstantias, easdemque determinatas, oppido fallitur iudex, qui circum-santiasin determinationes speciainc, quales novit necessario adesse debere in quovis casu individuo , pro non-entibus uridicis habet' Sed responsionis loco ad sequentia attende: Saepe accidere potest, ut factum, de quo quaeritur , plane non extiterit, adeoque adhuc sermo sit, an factum quaest. unquam in rerum natura fuerit is hoc casu judex non certo scit, nec scire potest, adfuisse certas facti circumstantias taeterminationes speciales non entis enim nullae sunt qualitates adeoque, quando judex adhuc dubitat, num factum actu extiterit Melius est generali inhaerere regulae, nec praeter ratione in exceptionem Mel singulare factum statuere, ad quod statuendum nullam habet rationem a Licet etiam quaestio, an certa sit, .constet factum extitis. , nec tamen constet , quomodo quibus circumstantiis, iterum plus adest rationis, regulae inhaerendi, neque absque ratione determinata alias circumstantias supponendi, q uim quidem ex regula generali supponenda sunt; non igitur, ubi judex novit factum extitisse, plane judicat abstrahendo ab omnibus circumstantiis, sed tales adfuisse circumstantias praesumit, quales secundum regulam generalem ordinarie adsunt, vel ad minimum adesse debent. En igitur usum, celebris illius Principii Rationis sum-eientisci ubi enim vel nulla, uti in casu priori, vel non determinata, uti in casu posteriori, praesto est ratio iudex etiam vel plane nihil vel non aliter, quam e regula generali, quae quippe in suo genere est determinata Mrationem Praeponderantem hab et uuere potest.
Haec divisio Ex hactenus igitur addu his patet , nos nonnisi duas admit- νςmς3bλu ter species praesumtionum , praesium tiones scilicet generales, sive juris, dc peciales, sive facti Z Sed quaeritur iam risum haec divisio sit adsequata, rem exhauriat Nos omnino hanc divi sionem completam Sc principalem inter omnos reliquas divisiones esse putamus, hac quidem ratione moti quia supponit contradictori opposita, inter quae intermedium vel tertium non datur. Cum enim praesumtiones uris constituant regulas universia fes, praesumtiones autem facti pro objecto habeant Εxceptiones a regulis generalibus illis, exceptum autem esse a regula nihil aliud involvat, quam sub regula non comprehensum esse esse autem & non esse contradictorie sibi opponantur facile apparet, divisionem hanc niti contradictorie oppositis, adeoque etiam secundum regula Logicas bonam esses a P.
37쪽
a patet exinde respective ad minimum meliorem esse Lauterbachii divisionem praesumtionum , in praesumtiones jurisin hominis vel facti illas distribuentis , praesumtiones autem juris iterum in praesumtiones uris tae jure.& juris tantum subdistinguentis, Lauterbach, Coll. Theor. Pract. tit de probat praesumi. g. 3 - 46. quam illorum , qui tres constituunt separatas praesumtionum species , praesumtiones scilicet iurisin de jure distinctae ae- censentes speciei. Quodsi enim vel maxime praesumtiones iurisis de jure
niter praesumtiones referendae essent , quam tamen sententiam , uti puta
mus, satis supra refutavimus q. Non tamen distinctam constituerent speciem , sed omnino , secundusii sententiam Lauterbachianam , praesumtionibus uris accensendae essent cum enim praesumtiones uris, de ure, aeque ac praesumtiones juris , nitantur regulis generalibus , Munica dis realia , quae inter tuas e praesumtiones uris tantum intercedit , in eo consistat, quod illa non admittant probationem tu contrarium, te autem admittanici facile patet , praesumtiones uris c de jure sub eadem specie comprehendi . sub qua comprehenduntur praesumtiones uris tantum , adeoque utramque unicam constituere speciem, nec sibi opponi, sed potius coordinari debere.
Supra autem 6 s'. etiam diximus, hanc divisionem inter Et haec divi omnes reliquas primum locum obtinere quaeritur itaque, quo-t 'modo hoc probari possit Z hoc urdem sequenti argumento probo: Quaecunque divisio ita comparata est, ut illi omnes reliquae si perstruantur nonnisi Tectus utplurimum illius uti versi sint, illa divisio omnino primum meretur locum , Atqui haec E. Minor non solum a priori ex eo probatur, quod haec divisio differentiam pecificam Moriginem ac genesin praesium-tionum exprimit, adeoque ab earum est entia desiimia est, cui reliqua omnia superstruuntur, sed etiam a posteriori ter inductionem quotquot enim ad minimum mihi innotuerunt divisiones alite illae omnes aut diversos saltem harum specierum gradus exprimunt, aut distincti effectus sint, adeoque omnino
ex hac facile derivari possunt, vel subdivisiones potius velinplane puriae sunt, quarum infra in fine hujus capitis exempla
Hinc statim apparet, quaenam sit ratio divisionis illius in il si 'generales inpecialec alio quippe sensi, quam stupra nos illas . ,2 '
ita appellavimus, inde orta sit, Regula illaci Generales scili gene alta&cet praesumtiones cedere debere sipeciali oribus Primo enim speciales.
in hac Regula non intelligi possunt sipeciales praesiumtiones sensia illo, quem supra indicavimus, quo in telliguntur praesumtiones in hominis
38쪽
hominis vel facti, contradistinguuntur praesumtionibus iuris; praesiumtionibus enim facti per se nunquam cedunt praesumtiones uri dico per es; si enim alia adsint adminicula sufficientia, essicitur probatio plena , quae omnino est fortior praesuintione juris hinc patet, Regulam hanc non de divisione praesumtionum in juris .facti loqui, sed alium esse hujus divisionis sensium, potius praeseruntiones juris subdistingua in generales, specioliores, de qua divi ne in hac regula ferino es. Cum enim
supra dictum fuerit, praesiuintiones uris niti certis Regulis universialibus, quae deficiente plena probatione in casibus4peciali-husin individuis pro veritate habentur, hae autem Regulae modo magis generales, modo , ob novas forte accedentes dete minationes, specialiores sint, nihilominus tamen nondum casum quendam individuum supponant facile patet, illas, quae rationem habent specifice ad minimum magis determinatam, praeferendas esse illis, quae rationibus, regulis nituntur gen ratioribus; quo propius enim praesumtio accedit ad Veritatem, hoc est, quo magis factum quoddam determinatur, per certas circumstantias , ex quibus elicitur praesiumtio, eo fortior est. Ex quo patet, praesumtiones uris iterum disipesci in generales speciales quo sensu sipeciales ab illis, quas stupra sipeciales vocavimus, scilicet praesumtionibus facti vel hominis, ita differunt, ut hae ex facto quodam individuo desumantur, lave tendis praesiuintionibus uris inserviant, illae autem sub his comprehendantur, Me Regula saltem specialiori deriventur, nec non ut praesumtiones speciales sensu, quem supra indicavimus, quo opponuntur praesumtionibus uris sive generalibus , ab his specie disserant sipeciales autem hoc sensti a generalibus nonnisi gradu distinguantur c. Exempla rem magis illustrabunt: v. gr. Generalis alias, eademque statis cognita, Regula est, quem- Iibet praesium bonum, donec probetur contrarium Ponamus iam casium, Theologum sive Pastorem litigare cum Rustico; hoc casi ruricus quidem pro se habet praesumtionem bonitatis generalem, Pastor vero pro se habet praesium tionem, qua Theologi majori fide digni sint, quam rustici; hinc, licet de casiuindividuo ejusdemque circumstantiis nihil adhuc notum sit, pro Pastore judicabitur Si scilicet res ita comparata sit, ut alterutrius bonitas in dubium vocari debeat. Hoc casu praesiumtio haec, quae pro Pastore militat, non est specialis sive facti deficientibus
39쪽
hus enim particularibus circumstantiis, Regula illa, quod Pastores &Theologi majori fide digni sint, quoque loco veritatis
habetur, Mobtinet, donec contrarium Mexceptio probetur;
est itaque praesumti Juris, sed siqecialio illa, qua quilibet prae
sumitur bonus, speciali ori scilicet, majori nitens ratione. Aliud exemplum hoc esto Regula generalis est donatio non praesumitur; at vero, ii pater, mater vel avia, liberis aliquid simpliciter dederint, censentur donast e L. q. T. L. Is C. de Neg. est. oin hoc casu praesiuintio Juris est, parentes in dubio liberis donares; non enim ex hac vel illa facti individui circumstantia derivata est, nihilominus tamen est sipecialior illa generali, qua donatio non praesumitur, adeoque haec generali illi cedere debet.
a Boehiner saepe cit. Diff. de Collis praes. c. . . . Menochius, de praestant L. I. qu. 29. n. 6.
b Thomasius cl. Diff. de praestimi bonit tota Id. celliner d. l. c. a. g. 2. Parens no1ter Cang, Disc. orat. Disc. 2. P. a. c. 7. g. I 693.
Ex jam dictis patet, quoties Regula magis determinatam ra Ulterius extationem habens ac specialior in promtu est, quae tamen non niti plicatur haec tu circumstantiis casus cujusdam individuis, B qua talibus, iuuio, si toties adesse praesumtionem iuris, sed sipecialem, quae generatio 'ri, non tam determinatam habent rationem, an iudicando praeferenda est. Huc referri possunt casius L. I. .a L. et . L. 26. . . L. 6 a. de condicto indeb L. 9. C. ibid. ubi sciens solvens indebitatum, illud donasse censetur; a casus L. I . L. f. C. de solui. ubi ex redditione chirographi praesumitur solutio. Casius L. 6. f. l. T. de usiur quo ex praestatione usiurarum debitum praesumiturin plerumque susticit quinquennium; arg. L. I. g. 3. f. de separat. e Casius L. 3. C. de Apoch pubi quo probata solutione tributorum per 3 annos ultimos, in reliquis quoque s lutio praesumitur. 2 Casus L. et a C ad Ct. Vellej quo mulier, repetens post biennium intercess1onem, praesiuinitur renunciasse SCto Vellejano, licet hic casius proprie ad praesumtiones Iuris& de Jure referatur. f. m. Alius recensetur casus in L. et s. f. I. f. de probat quo is, qui dicitur pecuniam indebitam accepisse, si negaverit, se pecuniam accepisse,in adversarius postea solutionem probaverit, compellitur probare, pocuniam fuisse indebitam. e
Alius idemque celebris in jure Publico, praestu est casius no- 3 tum
40쪽
tum enim est, secundum Pacem mestphalicam, I intuitu bo
norum mediatorum, Exercitii Religionis Subditorum , pro norma haberi annum Decretorium illum, inuidem quamcunque partem anni 16a . Quod si iam quis probare voluerit, hanc vel illam Religionem in aliquo loco in anno Decretorio exercitam fuisse, nec hoc ad annum illum Decretorium usque facere possit, sussicit, si antiquiorem possessionem probaverit, quo casu ille praesumitur etiam in Anno Decretorio in possessione dicti exercitii Religionis suisse. O Licet enim facta, i. e. in casta nostro possessio Exercitii Religionis, non praesumantur, eoque
minus, si adversae Religioni addicti sint in possessione specialis
tamen haec determinatio, quod quis in antiquiores proxima anno decretorio fuerit possessione, elidit generaliorem illam praesium tis nem, .essicit, ut posterior possessio habeatur pro
a Hie sorte allem in me litem venire posset, uni casus hic spectet ad male
riam praesumtionum cum hoc casu, quo aliquis sciens indebit uni solvit , vi deatur adesse definitio donationis ipsa, adeoque certum esse, hic intervenisse donationem , nec demum praesunt debere Sed notanduit es , ex eo
quod quis sciens solvit pecuniam indebitam, nondum praecis sequi, cum lio animo donandi fecisse; hoc casu enim adesse potes animus, alterum persecte demum sibi e post obligandi in donatione autem requiritur, ut non adsit aninius, alterum bi vicissim perfecte obligandi cum igitur hoc casu duo sint possibiles rationes, ob quas quis indebitum solvisse potes , animus donandi nondum probatus est, sed saltim praesumitur. b A L. 14. C. de solut hic allegata contrarium' hoc probare videtur, quod redditio Chirographi non faciat praesumtionem donationis; quomodo itaque asseri potest, e redditione Chirographi praesumi remissionem debiti Sed addatur L. 9. F. de leg. .in L. a. f. de pact .sq. L. Is C. ibid. ubi ex presse dicitur, sub nomine Chirographi ipsam actionem, in Chirographo coulentam, venire add. Eisseten, iis Giess. 693. habit de sol ut praesumta c. 2. n. 7o sqq. robamus igitur distinctioneta Gothosredi in not. ad hanc L. I . n. 37. num scilicet ipse creditor reddiderit, num tertius tillo casu praesum putamus remissionem , hoc non . c Boetimer c. Diss. c. a. h. . ubi hunc Malios a nobis recensio exhibet
4 miselen, d. Diff. c. 2. n. I. ε Quamvis enim regularitur quilibet praesumatur omis Maior tamen, eademque magis determinata est ratio, illum pro mendace habendi, qui jamjam de mendaci convictus est, quam alterum. I Instr. Pac me siphal art. q. I. a. 3 .in I. se Henniges, in Medit ad Instr. Pac. I ges phal art. s. q. I. n. 2. h Menochius, de recuper possess . remed. I s. n. 383. Cons. 72 s. n. 2. Gail. l. 2. obs. 7s. n. Ia Stryli Dis . de con possess. c. s. n. 13 sqq. ago. n.