장음표시 사용
41쪽
D. Schceps, Dec. 61. n. 7. Dec. I 8 . . o. I. Harpprecht, resp. s. n. 37 I. Idem, cons. nov. 36. n. 3 2. Hinc de huc referendus est in genere
casus ille, in quo probata possessione antiquiore praesumitur junior vitiosa cum enim regulariter praesumtio sit pro possessore, haec regula generalis est, .facit generaliorem praesumtionem quodsi deinde antiquior prohata fuerit possessio, nova eademque specialisis magis determinata accedit circumstantia, quae constituit specialiorem praesumtionem, sed etiam juris, eui prior cedere debet.
Neque cum generali praesumtione, sensia apra recensito, Alio sensu confundenda est praesumtio alio iterum siensi generalis sive remo generalista hoc enim sensi generalis sive remota dicitur, non quae de-βkνς R: Qt
ficiente probatione loco veritatis iuridicaein probationis est, regulam quandam generalem constituit, sed quae levem quandam Emei praesumtionem specialem sive hominis vel facti dicitur vero generalis, quia factum individuum non satis determinat, ita, ut exceptio a regula generali pro sum cienter probata haberi possit. ιι Patet exinde priori sensu, generalem praesumtionem esse praesumtionem Juris ejusdemque synonymum, hoc posteriori sensu vero generalem esse praesumtionum facti, sed levem stitem larum determinatam, i,
Cum enim praesumtiones hominis vel facti ad Exceptionem quandam a generali regula vel praesumtione juris demonstrandam comparatae sint, rideo semper factum quoddam individuum, e quo ad Exceptionem a regula argumentum fieri possit, praestruant facile patet, hoc factum vel indiciun modo ejus generis esse, ut majori cum ratione inde conclusio ad factum probandum, vel Exceptionem a regula dem strandam, fieri possit, modo cum minori ratione quo majori igitur cum ratione a facto illo individuo fieri potest inductio ad factum, de quo quaeritur, eo fortior est priae sumtio,& quo minori hoc fit rationes, eo debilior est, quae dicitur remota. Ex quo apparet, praesumtionibus hisce facti similitudinem quandam esse, quoad modum scilicet lavestigandi exitatem, .nostro casu, quoad investigandam majorem probabilitatem facti eum problematibus in Mathesi, ubi quoque, ex certis datis cognitis , conelusio fit ad incognita quod tamen nonnisi incidenter notamus. Eo ipso autem, ut iterum ad scopum nostrum redeamus, cum in hisce generalibus vel remotis praesumtionibus scopus sit probandi Exceptionem quandam a regula generali, patet, has refexri ad praesumtiones facti vel hominis, non juris. ob Ad hanc classem merito dc referri putamus indicia illa generalia, Omnibus vel phiribus delictis communia, qualia quaedam recensentur a e tres ascOvio, in Dissi respondente Landreuitero Gryphis Naida 1698 habit de eo,
quod praesumitur, th. 2. n. D. Harpprechto, rei p. a. n. I 2I. 2o2, 2IO. resp. 32. . So, i D passim rigri fama, vita anteacta, neti infamis, cc.
Cum enim praesti tiones facti, cide etiam remotae, Scribi not a
42쪽
cA . II. pro se opori obiecto habeant factum probandum exceptum a regula generali,
quod factum plene probandum est, . e. rationem sussicientem habere taeterminatum esse debet facile patet, quo minus cognitum illud factum, ex quo nimii lim, secundum antecedentia inductio fieri debet ad factum quaest.& quod probandum est, determinat hoc factum probandum, eo minus etiam hoc praesum Me remotiorem esse praestimtionem inde inductam Cum vero generalia haec indicia semper talia facta talesque circumstantias cognitas 'supponant, quae omnibus vel pluribus delictis sunt communia, adeoque lio cvel illud factum illicitum vel delictum, de quo quaeritur, nondum specifice determinant, vel ad minimum conclusionem praecise ad hoc vel illud non admittunt apparet, haec indicia generalia referri debere ad raesumtiones facti remotas hinc, quaenam inde sequantur conclusiones, infra docebitur.
Tead tur Re Ex illis, quae ad g. I. dici aiunt, quod scilicet quandoque gula o ς' dentur praesumtiones uris, licet speciali ores, quae specialio-hβ remin massis determinatam habent rationem, quam Eenerali O
geheealium reS, mutuus Ideo hae Cedere debent, iterum apparet, genera
specialio liores Puris praesumtiones hoc casei indisere naturam specialimn xum, sis fasti vel hominis, ineue eo casu rei notis accensendas. Cum enim, per supra demonstrata, generaliores in collisione specia-lioribus cedere debeant nihilominus tamen adhuc quaedam siu- persit ratio in contrarium, oriunda ex generaliori illa praestim-tione facile patet, hanc generaliorem, licet a speciali ori superetur, adeoque non amplius loco Regulae sit in castu substrato, nihilominus locum praesumtionis specialis vel facti, contra specialiorem illam uris, obtinere cum vero de exceptione 4asu individuo excepto, de quo quaeritur, nihil particulariter determinet, quia nimirum ejus ratio generalior adhuc est, quam ipsa speciali oris illius praesumtionis uris, cui loco Regulae, donec exceptio probetur, inhaerendum est, iterum apparet hoc casu, generalem illam induere naturam praesium tionis hominis vel facti, sed remotae. Exemplum supra de Clerico Rustico datum rem illustrabit uterque nimirum praestamtionem juris generalem honestatis a C probitatis pro se habet cum vero Clericus specialiorem Juris praesumtionem, intuitu probitatis, ex ordine scilicet suo Clericali, pro se habeat, facile patet, hanc posteriorem specialem praesiumtionem superare generalem illam utriaque communem, nihilominus tamen hoc casu praesiamtionem generalem honestatis pro rustico militantem induere naturam praesiumtionis hominis vel facti, sed remotae, quae accedentibus
alii adminiculis gravioribus, elidit iterum specialem illam ex ordine
43쪽
ordine clericali desumtam pro clerico militantem, remota men est, quia tantum abest, ut inde ad factum quaest proba dum, AExceptionem a regula peciali ex ordine Clericali d sumtam argumentum forte desivmi possit, idemque propinquum, ut potius in generaliori adhuc ratione subsistat, quam ipsi Praesumtio pro clerico militans, adeoque de facto, ab hac pro clerico militante praesiumtione excepto, taxticulari, plane nihil particulariter determinet. Satis iam, uti opinamur, exposita nostra sententia de Divi Regus a sione Praesium tionum, res ait jam ut quaedam de utraque specie gnoscenὰ paucis adhuc subjungamus, regulas quasdam ad dignoscen-pr seu tis..das praesumtiones uris facti tradamus, ex quibus deinde prae 'I' 'sertim praesiumtiones uris facili negotio derivari possunt. Supra diximus, praesiumtiones esse probabilitate Juridicas G. 8o probabilitatem autem esse, ubi est ratio quaedam, non tamen sussiciens. S. I . Praesumtio juris est, quando ejusmodi adest probabilitas, quae essicit, ut judex illam pro veritate interimistica assumat, tam diu, donec adversiarius contrarii veritatem probaVerit; 3 si . ex quarum definitionum comparatione statim fluit Regula: ubiculio e in or adest ratio, considerato nexu D
in quaesiti cum universo, idest praesiuintio Puris ca)
a Intelligitur hic major ratio absoluto sensu non praecise habita ratione adibile; vh factum individuum quaest quo ipso statim excluditur omnis praesumtio fa- νὴ sues i.
et vel hominis, licet quandoque fortior sit hac aut illa praesumtione etiam sta homiliis hoc enim casu major adest ratio saltim comparative ad hane vel ii 'Iam conjecturam non abselutes ponderato nexu iniversi. Cum enim in communi vita hujusmodi veritatibus interimisticis quam maxime opus sit, g. 3. in hisce autem semper id sequendum sit, cujus pro praesentibus circumstantiis major adest ratio, h. e. quod inter plura probabilia probabilissimum est q. I . major autem semper adsit ratio Regulae generali inhaerendi, quam absque majori ratione, h. e. contrarii probatione, exceptionem statuendi sequitur, ut semper pro praesumtione juris don contrarium probetur, major militet ratio, adeoque, ubi major est ratio, ponderatis scit omnibus coguitis rei circumstantiis, ibi It nota characteristica praesumtionis juris.
g. 66. Cum igitur, per modo tradita, ibi sit praesiamti luris phaestim lis ubi ponderatis omnibus, non quibusdam astimo rei ci nes uri du.cumstantiis, quidem in nexu cum universo spectatis, ma-plici modo
jor adest ratio, aliquid hactenus pro vero habendi statim sis 2 patet μης
44쪽
patet, hasce praesumtiones uris duplici modo sese exserere posse, aut enim quaestio est, i an factum quoddam actu contigerit, necne aut a si certum sit, factum existere, quaestio incidit, quomodo contigerit Priori casia obtinet Regula, semper res in eodem flatu praesumitur manere, quantuin steri potes quamdiu
enim non est ratio determinata, factum novum determinatum statuendi, tamdiu etiam statui non debet hinc omnino mutatio absque ratione sim cienti haud statuenda est. a Posteriori casu iterum factum, de quo quaeritur, aut sipectat ad Regnum morum, aut ad Regnum naturae; Ctorum enim est, in factorum inquirere veritatem, ob quam quippe rationem circa praesium-tiones occupantur; g. a. de factis autem siete existentia quadam, saltem duobus modis sermo es e potest, vel de iis scilicet, quae ex libera hominum voluntate descendunt, adeoque ad Disciplinam morum pectant, vel quae non ab ente libera voluntate intellectu praedito oriuntur, h. e. quae spectant ad Physicam, in
Metaphysica enimin Logica, tanquam disciplinis abstractis,
quae saltim circa possibilitates & ideas generalissimas versantur, b)non quaeritur de existentia quadam Vel facto, adeoque etiam haedisciplinae objectum praesumtionum, h. e. probabilitatum Juridicarum, g. 27. 28. non absolutarum. g. I . es e non possiunt. f. 11.
a Sicut cin Oeconomia divina generalis Regula est, Deum absque ratione nova nillil mutare, ob principiunt generale rationis suffcientis. Parens noster Civit. Dei. d. nov. 17 q. sedit. q. cap. I. q. a Sis. b Add. l. ac Exceli Dia Bilfiuger, in Diluc. hilos in Ratione Instit. g. 2. p. m. a. parens noster Canetius, in Disc. Moral Append. I. 2. 3.
Traditur Re Superiori spho dictum fuit, praestam,tiones duobus modis, gula de Re- scilicet vel in Regno morum, vel in Regno naturae, sese exse-ERQ φVum posse quaeritur itaque quaenam in utraque specie si umenda sit Regula generalis Faciamus initium a Regno morum generalis Regula stupra f. s. data haec fuit ubi major est ratio
ponderatis omnibus rei circumstantiis consideratoque eariun cum
universo nexu, ibi est praesumtio juris quod si igitur quis scire velit, quid in Regno morum generaliter praestamen dum sit, 'use- nam ibi obtineat regula in id inquirere debet, ad quidnam de actionibus hominum generaliter praesumendum major in genere adsit ratio, non attentis his vel illis individualibus circumstantiis, de quibus nondum satis constat. Jam vero hae actiones in genere
45쪽
DE DIVISIONE PRAESUMTIONVM.triplicis esse possunt generis aut enim ita in comparatae, ut Omciis in Republica generalibus necessariis, nec non omnibus hominibus, vel ad minimum certae saltem speciei hominum communibus, resipondeant, aut non respondeant, aut non solum hisce ossiciis respondeant, verum etiam imperfectis nec a Legibus imperatis ossiciis fungantur. Hinc quaeritur quidnam de homine in genere, de quo nihil pecialius constat , praesi mendum sit Hoc equidem ex supra data regula facile demonstrari posse arbitror. Cum enim absque determinata ratione n m neque determinato malo, neque determinato bono assiciendus sit sequituro ut nemo possit praesium vel dolo vel culpa lata negligere ossicia, vel omnibus vel certae saltem speciei communia, quae ab ipso perfecto jure in Republica exiguntur haec
enim negligentia obligat Vel ad damnum determinatum resia ciendum fluatis, Vel ad poenam determinatam Reipublicae praestandam, ad quam tamen statuendam nulla B singularis adest ratio hinc haec negligentia non prae simitur. Cum Vero etiam nec determinatum bonum absque determinata ratione alicui statuendum sit, in quo ponitur existimatio, quam D. appellant intensilvam sequitur a ut nec Existimatio intensiva, tanquam determinatumin singulare bonum, cuiquam absque ratione d terminata statuenda sit, sed cuilibet potius G relinquenda sit Existimatio simplex, h. e. praesium lio, qtro ossicia, ad quae perfecto jure obligatur,' quae absque injuria in Republica vel dolo vel culpa lata negligere nequit, nec non quae omnibus hominibus ex aequo vel saltim certae specie communia sunt, obseravaverit; minc in Regno Morum obtinet regula generalis: quain relinquenda est Existimatio simplex, qua quippe nemo neque ἁ terminato bono neque determinato malo absque determinata ratione afficitur, quae ideo cuiquam a quolibet debetur
a Et haec est ratio praesumtionis illius notissimae, qua an dubio quilibet bonus h. e. ita comparatus praesumitur, ut officia necessaria, ad quae jure perfecto obligatur, observet. Cons. Parens noster Canetius, Discipi morat. II. . a. c. 7. I. 493. de qua praesumtione ili Thomasius integram conscripsit Dissertationem, quaeque prae natio omnibus inter primas refertur. R. Boeli merus Diis de Collis praesumi. c. a. q. 9. , qui ab hoc allegatur, Ili Stryk, Disp. de praesumi pro agistrat. c. I. q. 1 o.
Iam te secundo casi dispiciendum est, scit de Regno N Item de Returae4 Physico, a quaenam ibi obtineat regula generalis Na gno Naturm a tura
46쪽
tura dici ut antis cuiusque vis insita Haec natura certum in agendo observat ordinem, qui vocatur ordo Naturae, hic est vel necessarius, physice scilicet iosita hac rerum natura universali, , nisi accedat vis externa, immutabilis est, uti sunt Leges motuum, e vel non neces artus sive etiam physice eontingens, ita, utin posita hac vel illa rerum universiali natura mutari possit. d Cum igitur id praestamen dum sit, cujus major in genere tonderatis omnibus circumstantiis est ratio facile patet, in Regno Naturae id praesumendio esse, quod Ord, ni Naturae, me necessario, ve contingenti, congruum est. Ordo enim est similitudo in modo, quo res conjunguntur; osimilitudo autem sipponit certam regulam, dissimilitudo autem Exceptionem a regula. Cum igitur pro regula major sit ratio, quam pro Exceptione, quia major est ratio a simili concludendi ad imile, quam ad disssimile igitur etiam Ordo Naturae praesiumendus est
a Parens noster Canatus, in Philos fundament in Cosmol. c. I 2. q. 862.
c. 3. q. I 8 I. 0 Sic convenit e gr. Ordini Naturae universali, ut homo habeat duos oculos bene constitutos, quamvis fieri possit, ut alteruter vitio quodam pra ternaturali laboret. Sic Mordini Naturae conforni est, Senem citius mois xi, quam juvenem, quamvis in hoc vel illo subjecto ratio esse possit, ut juvenis moriatur ante senem. Hinc hoc loco discrimen esse positum arbitramur inter ordinem Naturae necessarium, contingentem vel non necessarium, quod huius phaenomena dependeant non a Natura universali, sed nitantur ordine ex similitudine actionum omnimodo determinatorum En- . tiunt, adeoque in hoc natura cursus, ordo aliquando aliter sese habere mutari, in eoque eventu contrarii, quamvis raro, locum habere possint.
ιε Ρarens noster Canetius, in Philos fundam Ontol. c. q. q. f Idem, cit. Q c. q. 383. ἰρ Hinc duae illae regulae, Naturalia rei semper inesse is illa, quae L e.
quenter fieri consueverimi, praesumi. Alciatus, de praesumi reg. I. tot. Boetimer, de Collis praesumi. c. a. 7. Idem c. l. c. 2. I. Sichardus,
in L. sive possidetis. I 6. n. 12 sqq. C. de probat. Ex quo insimul patet, non omnem praesumtionem it principio illo, quod id, quod saepius fieri consuevit, praesumatur, cum illa, quae ex regno morum descendit praesumtio, huic regulae non semper subsit vid. supra I. 32. alias enim, cum de facto plurimi homines sint mali, etiam contra ossicia, quae jure perfecto de-hent, impingant, neque Existimatio simplex praesumi deberet vid. Thomasius, resp. Ludovici, de praestimi bonit. I. 11. p. Io Regula enim hic quoad forum humanum, non Divinum, tradenda est, ubi delicta occulta cogitationes puniri non solent L. 18 ff. de poen. Pufendorf, de J. N. g. lib. s. cap. 3.
47쪽
Quantum illam attinet regulam, quam supra L 7. de regno Explicatur morum tradidimus, quod scilicet in quolibet Existimatio sim prior Replex praesumatur , illa ita intelligenda est aecunque ossicia, m*ἔμφ' tam de ure Naturae, quam CiVili generaIia, h. e. Vel omnibus hominibus in civilibus , vel certae saltem sipeciei, ex aequo communia sint, iisdemque incumbunt, illa, a quovis homine, ad minimum illius speciei, praesium untur obsiervari; Si enim in hoc vel illo subie isto nulla determinata, eademque sufficiens, reperitur ratio , cur aliud & diversum praesumatur, id, quod supponitur in casu nostro alias enim, si contrarium probatam esset, praesumtionibus non amplius opus esset Thomasius, peCit. Diff. de praesumi bonit. g. s. pag. mih 8. Berno ulli, o Diss de arte conject in jur cap. I. pag. f. diversiam etiam non est
praesumendum A. per hypothesim add. stupra S. 67. E. O .
a Non absque ratione addimus: Ossicia generalia' omnibus vel ad mini-
naum certae saltem hominum speciei ex aequo commuitia, . e. quae ex stata
- hominum in genere vel certe alicujus specie honianum derivari possunt, ex eoque determinantur aliud enim dicendum est de ossiciis huic vel illi homini individuo incuninentibus se Sicut sim ipsa obligatio determinate huie vel illi homini soli incumbens , adeoque specialis , nec , ut ita loquar. ex statu hominum vel omnium vel certe qui rundam derivabilis , non prae ii sumitur, via, vi hypotheseos , ex natura hominuta in genere, vel saltem -- , quorundam , nulla est ratio illam statuendi cita ne eius observatio ac ex tinctio obligationis absque nova eodemque speciali ratione iam, ut brevibus me expediam , absque speciali probatione , praesumitur. Et ita occurri posse arbitramur illi dubio , quod nobis forte obmoveri posset : Si omnia ossicia omnisque obligatio perfecta observata esse a quovis piae sumuntur, praesumendum etiam est , e. r. ubi de solutione sermo est , solutione in esse factam A. prius est per definitionem Aistimation is simplicis, qua a quoli bet omnia mei , ita perfecte debet, observari praesumuntur noctus est absurda minor fluit ex definitiones E. Consequentiam oporteeesse taliam, absurdam Sed limitandam eis p utamus consequentiam argumenti . si omnia ossicia, quae a quoquam perfecte debentur, eademque generalia & omni bis vel ad minimum certae hominum speciei X aequo communia, praesiimuntur , tum .solutio praesumenda est Sub hac enim limitatione negatur consequentiaci quia solutio corti debiti determinati, adeo que extinctio obligationis certo homini individuo incumbentis, non spectat ad ossicia omnibus vel saltem certae hominum speciei communia , sed uni saltem iudividuo homini incumbit Sicut enim debitum determinatum, certum ex individuum , absque speciali probatione adesse non praesumitur adeoque debitum petenti ejus probatio incumbit determinatari ita, debiti determinati extinctiora solutio, adeoque taetermisiata liberatio, non prae
48쪽
sumitur, neque determinatum hocin singulare factum, ex generali regula: Quilibet censetur bonus &c derivari potest ad singularia enim statuenda determinata sngularis etiamin determinata requiritur ratio.
f. o. τρε tegulae Cum igi ur per 3 66. omnis praesuintio versetur vel circa
generales, facta ipsa, Vel circa eorum qualitates , de qualitatibus autem quibus xesi factorum duplici modo quaestio incidere possit, vel in regno qu* m μ' triorum, vel in regno naturaeo facile patet, praesiumtiones juxisse ' ad tres supra traditas regulas omnes referri posse scilicet I.
facta adeoque, mutationem non praesumi g. 66 siuemlibet enferi observare omnia incia generalia , quae vel innuebus hominibus , vel certe speciei cuidam Angulari hominiim, ex aequo inclinabunt 3 67. 49. id proesimii, quod Ordini Natura convenit S. 68. . Omnino itaque a priori demonstravimus, totam hanc materiam exhaurire Alciatum, itidem eodem fere modo tres regulas tradentem : I Qualitatem, quae rei naturaliter inest, praesumici ab mutationem non praesimi, vel, quod idem fere est, Factum non praesumit, ypraesumtionem semper fieri in meliorem partem. Id unicum notamUS,
secundam primo loco ponendam fuisse, quia haec nititur divisione generaliore prima tertia autem speciali ore vel sib divisione quadam. Ex hisce regulis Alciatus plures casius derivat, 'uidem ex prima LIII ex secunda XXVI. ex tertia denique XLV. quamvis non solum hisce infiniti alii addi possint, sedin quidam ex Alciati casibus plane huc non quadrent. S. I. Ratio hujus At, inquis, cur diVisio factorum in ea, quae fiunt in Regno divisionis. Morum, in ea, quae accidunt in Regno physico, altem apud nos pro subdivisione Venditatur, 'uidem illius divisionis, qua
praestirntiones dicuntur Versiari circa quaestionem, quomodo contingerint facta ξ Nonne eadem divisio etiam ad casium,quando quaeritur, an aliquid factum sit, applicari potest Sed resip. Non negamus quidem, eandem diVisionem&huc applicari post e, adeoque etiam, quando quaeritur, an factum quoddam acciderit, nec ne ZFacta circa quae Versatur praesiumtio , dividi posse in ea, quae fiunt in Regno morum, cinis , quae fiunt in Regno physico.
Sed cum hoc loco de utriusque generis factis, sive in Regno
49쪽
morum perpetrentur , Ve in Regno physico accidant, eadem sit regula, quod scilicet non praesium antur , nos autem circa regulas quasdam tradendas occupati simus quoad hunc finem divisio haec in dicto casia nullum praestat usium, adeoque eatenus nobis non attendenda est. Aliud est in secundo casu, quando quaeritur, quomodo factum contigerit, vel quomodo factum esse praesi mendum sit Hoc enim casi omnino dicta divisio maximi est usus, ex illa duae diversiae regulae notatu omnino diLgnae oriuntur.
g. a. Quando acta non praesumi dicuntur, intelliguntur certa Ulterius determinata, nee non talia ex quibus quis in judicio certum plicatur.& determinatum quid prae alio sibi dari vel fieri cupit a). Facta enim ordinariain generalia, & ex quibus quis nihil determ nati prae alio sibi dari vel steri petit , omnino praesium postant,
v. gr. illa, quae constituunt existimationem simplicem hominis cujusvis vel quae naturaliter accidere consa everunt; quia enim vi hypotheseos ex tali facto determinato aliquid singulare petitur, determinatione autem factorum si'ngulares mutabiles sunt, modo ita, modo aliter comparatae esse possitnt, adeoque nulla est ratio, potius hanc , quam alteram praesumendi, effectus autem determinatus, scilicet petitum determinatum , absque determinata ratione, statui non debeo facile patet, determinata facta non praesimi.
a Ex hoe tota quaestio , quaenam pars in iudicio proba e debeat 3 mea quia quidem senteatia, decidi potest Regula enim , quae vulgo traditur, quod assirmanti incumba probatio omnino non absolute universalis est; onamus enim aliquem aliaverare in judicio, se esse honestum virum, hoc suae casu, ubi de contrairio non constat, asseveranti probationem incumbere vi putem hinem in hac materia distinctionem superiori traditam adhibendam esse arbitror.
Pertractatis iamiam Praesiam tionibus Juris, traditisque Regu τ austu, lis eas dignoscendi, restat, ut irevibus quaedam de divisione di Visionem praesumtionum hominis Vel sim ubiungamus. Definitionem praesumtio praesumtionum hominis vel facti exhibuimus supra s7.4 si . : ' in casu scilicet, ubi factum quoddam certum raeterminatum ' My μ' probandum est pro tali aliqua ratio militat, praesto est e dicitur praesumtio hominis vel facti. mei igitur non sermo est de
50쪽
CAP. Lde veritate Radam interimistica , sive de eo , quod in dubio, ubi de facto nihil singulare constat , praestimendum sit, sed de casia, ubi pro facto quodam singulari militat quaedam ratio. Requiritur itaque quaedam circumstantia, ex qua aliquo modo ad factum , de quo quaeritur , concludi potest haec circumstantia, ex qua argumentum fit ad factum probandum, aut desiumta est ex regulis quibusdam universialibus, sed talibus , quae nituntur generalior quadam ratione , adeoque , intuitu praesinitionum juris specialiorum, induunt naturam praeiumtionum hominis vel facti f. 46. , aut nititur circumuantiis particularibus ex facto probando desumtis hae posteriores iterum vel nitunt 'ircumstantiis facti particularibus, ipsa substantialia facti probandi tam gentibus , a Taltem accidentalia M.
a v. gr. Huiusmodi circumstantiae accidentales sunt tempus, locus c. nisi factum probandum ipsas hasce determinationes cinporis Hozi c. con
g. 7 Cum igitur illae, quae nituntur praesiamtionibus iuris gener lioribus, is illae, quae nituntur circumstantiis facti accidentaliabus tantum, factum probandum minus determinent, illas diceti tibinouae mUS remotaS Cum Vero posterioreς, illae scilicet, quae ex c1N cumstantiis facti substantialibus oriuntur , factum probandum magis determinent, has appellabimus propinquas cir).
a possemus quidem remotas in genere dicere , quae minorem involvunt rationem pro vero habendi factum quaestionis , propinquas autem , quae reiajorem continent rationemo ut Vero insimul appareat , unde intelligendum it hanc vel illam circumstantiam sortiorem esse , malumus eas ita definire , ut in . hoc factum est.
g. s. omnes sunt omnes igitur praesium tiones hominis vel facti sunt vel re- motae, vel propinquae ς unde autem cognoscatur, quaenam sint aliis remotioreS, quaenam propinquior e S, X capite sequenti III. clarius patebite ubi ex professo de dijudicandis graὰibus probabilitatis in iure agetur. Imic igitur saltem adhuc quaedam de divisione in sipecie praesinationum hominis indicasse is in fine spurias quasdam earum divisiones refutas sussiciat.