Titi Livi Ab urbe condita liber tricesimus ad codicum manu scriptorum fidem

31쪽

B in dietionem, non modo quod in P Bb

saepe ita erratuli est, ut 30, 12. ubi in di derint pro di dederunt at, sed quod Scipio postulare nec potvit nec voluit, ut illae urbes in Romanorum dicionem concederent, cum id ne ex pacis quidem conditi'nibus petendum videretur sic enim 30, 37: Ayuas urbis quONue agros quia qua nisu anta bellum tenuissent, enerent: quamquam et ibi in B Pa qua urbis quoque geos Scriptum istest contra vere dici poterat et 30 9. M Omnes quae Carthaginiensium dicionis erunt: et 29, 38. Consentia et Pandosia et Q obiles

aliae initotes Ooliaritates in dicionem venerunt:

etsi in B et odio de supra di m. . addi totum M ut Micionem fiereL2 Deinde littera, a librariis saepq pra termissa est, ut 30 12. ubi in P non upro non dari legitur 30, 22 in Bb ii qui qui uellet pro si quis quid vellet 30, 30. in auria is umennum pro ador um. nisi sorte librarius at ruatim soluit cum igitur 30, 33. in antiquioribus libris omnibus esset Pori ire-rios vel os irrecto , neque hoc seiri posse

videretur, litteram ae post e excidisse arbitrati ιορω directos scripsiurias haud raro enixi lit terae a librariis ita confusae sunt, ut 0, 3d

ubi iura in quoqua pro hi quoque 30 -0 ubi

inla sit ortandus pro i domet. al. Sic etiam cum 30, 30 in Bb Pa scriptum esset prUterque Mσιν Ium itum m et littera e tu es, ut Ea

32쪽

pissime alias, ex priore voce iterata vider tur, saepe etham litterae distis inter se e-- mutatae essent, sacere non potuimus, quin propter quae ad bellum itum est pro vera LLitrii manu haberemus, idque ita dictum putar mus, ut est apud eundem scriptorem ad arma ire,

aut , 56. ad bellam moriri. Et cum 30, 17. in opi libris quod ordi foret marinissae eis Patre Comprobare, proque is, quod probari 1 non posset, in L B R scriptum esset ei eiusque loco in mea . ipsi scripsimus id, cum

ex priore Voce sumptum videretur, et Metalias ante ρ excidisset, ut in B 30, 34. ρeu pro ad euendum nec id parvi habem 5 dum esset, quod eodem loco 30 17. in his sibi amplum scriptum esset pro id sibia Ium nam quod dici olet, et quidquid

et alia pronomina relativa cum pluralibus ab Livio coniungi, id ex meliorum codicum dedi haud raro improbandum videtur, ut 30 42., ubi non rn ea quoque sed eum Bb, ut supra iam diximus, si non in eo quoque, quo nihiIusterius sit, saevire ορulus rom uoue scribendum erat de quo in eo es inprimis F. οὐ latus ad Sali Cat. 9 in amicis Meles erant. Drahe . 28, 3. Eua nec tibi in me, neu mihi in minoribus natu animi sit. s. tiam Com. Nep. Dio. 6 fortuna in Uio suam nimexereuis Cic. pro Dei. 5, 154 in eo tyrannuma in nisi Parad. 3, 1 libido a petulans fui se in nobili virgine pro Mil. 33 88 in ρ -

33쪽

-ιο aliquid pro eerat. 1, 5 ius in Momum retinuisse pro Sex 3 7 Hara in hoe P. Sexti pietas exstitit et quem ibi A. Matth.

laudat Soph AL 1092. Qi. αυτος ἐλαν πιν3. Haud raro etiam, cum aut aut et, ut, uti, ubi se exciperent, rana Vel altera harum particularum propter aliarum L

militudinem in librariis imissa est cum igitur 30 10 in messet harpagones uocat mi istex Mn. in B hamagones uocune miles ρun. in L arpagone uocant iura un. in B μγagones uocant milites ex un. codices meliores hecuti harpagones voca mile --πρun. scripsimus. 30 18. ex AE L restitu toendum erat gradum sensim referentes ordiane et tenorem uinas Servabant, cum iam in B et missum esset ab eis qui ordi pro nominastis haberent, quamvis aeque hoc loco accusativus esset atque 30, 34 hastatim sequentes hostem et signa et ordines cons

ut uisus erat, aliud in alio libro praeter missum et utrumque restituendum videbatur: et ut is Varium ante omnis Masinissae prae 25 bifurua spectaculum ad Laelium retralitur:

34쪽

, pud Livium saepissime scriptum legimus, ex gr. 30 4. velut a mari adgressurus Uticam; 30, 8 neu iam debeliato 31'. 10 velut ad

iustum moestam navale et tamquam exituris contra Romanis. 4. Nihil tamen saepius videtur neglectum quam particula in quae cum in velo scriberetur, non modo cum littera , sed etiam cumri I, , , inter legendum scribendumve laetui lime confundi posse deinde cuin in fine e . borum 4 vocalem exeuntium tersaepe Vel littera m vel illa eiusdem interpretationis Lneola sine iusta quadam causa a librariis amtiquis poni soleret, ex hoc mendo alter illes eri Or, ut in addendum videretur, non numquam exortus est ita fit, ut aeque saepe inscriptum videamus, ubi scribi non debet, Nque neglectum, quamvis scribendum fuerit.

Sic portus ille Caithaginiensis 30, 10 in s Bb nominatus est Rusticmona in Bris

Rusticinona, in L Rusicinona, praeter ea nomina quae viri docti excogitarunt. 30 1. cum in omnibus antiquioribus libris inveniretur μnem, et pro non in L nc esset, quod ne adque is pro nunc ac pro non haberi posset, eademque res et alias a nobis in antiquis libris rei perta esset, ut X. c. 30, 36 in L esset se, h. e. unc, in B vero sum hi, quod utrumque Mne dubio ex eodem mendo antiquioris D eaiusdam libri fluxerat; cumque haud raro litterae o et u inter se confusae essent, ul

35쪽

30, 5 in P Bb nu pro non modicia in P, disum in B pro modico, 30, 27 in eisdem libris P B si ut pro si eos inveniretur: s

eere non potuimus, quin unice veram Livii manum latueremus P. Sc*ioni non in em 6storia sed rei gerendae nem, donee eb lutum in Africa foret, prorogatum rium eri praesertim cum Livio hoc loco id inprimis quod diei solebat, imperium in annum Prorogatum esse, ante oculos versari ne incesse esset, idemque et aliis locis ita scripsi set, ut 30, 28 bellum in nullum m inquium debeIMndi Mem geri. Difficilior eius generis locus 30 9. erat, qui ab librariis adhuc pessime corruptus ede 15batur cum enim ibi inii esset et praebere

ipse convectum cum Sum mare rhi ossis, in B et praebere Use convectum eo MSummare urbi possit recentiores librarii, in usu fusum maius quoddam erratum latere opinati, aescripserunt in et praebere ista comapectum eum ad urbem sum ad Deum sunt mare ubi osset, nec hoc Supplemento comterni provectum secerunt pro eo quod est eonvectum quasi qui a Tynete mare Cartha ussin circumlasum urbe mullo inserius consp xisset, non idem etiam urbem ipsam eonSρο

eere potuisset quanaquain id hoc loco diei omnino nihil intererat, utpote quo de nulla re

ageretur nisi de classe in mari ab Tynete Meonspecta in antiquis igitur libris nihil aditi

36쪽

dum omissum videbatur nisi syllaba eis, nee ea quidem in Omnibus, cum in Drahenb Lo- vel 3. 4. DUM Maum integrum esset qua Voce circumractum restituta nilii mutandum videbatur nisi inendisset convectum, cuius loco conviciendum desiderabaturi cum igitur convectum Me in locum quendam cum ab

aliis tum a Livio dictum esset 6, 20.), idque

non modo huic loco aptissimum videretur, sedi etiam in post an sacile omitti posset, reete eomnia habere videbantur si scriberetur eliram here me convectum in circumfusum mare urbi possit ut hoc loco in posti, sic 30, 30. - .ntes in missum est, cum ibi pro UL 5 tam scriberetur in Bb uva inrogemus, in P multo inrogemus contra 30, 5. idem illud in cum ex antecedente i male iteratum esset,

optimi Cantabrigiensis Sigonianorumque libro . rum fide omitti debebat et scribi mulii W-Mὰψiti fuga ruentes pro muli in raec simili mendo etiam 30 T in multis codd. eamReriri

in agro pro ea estri Ggm Scriptum erat - et

eum 30, 10 in atque inde in volatque iis ιὰ mari quidem ibi ipsi tu me

in ra, sideries scripti m esset, veri similius id batur is scriptum esse pro ne quam in Proraus omissum. Go enim sortior ita fiebat oratio, si Mentes cohaereret cum inri, quam si ad indentes suppleretur sibi sic etiam 30 44. indola seriptum est ne uo pro in us 30,10 in re satum pro ni cessarum: L

37쪽

Havercampianum codicem, qui quam a recemtissimus tamen persaepe cum optimis libris consentit, secuti aripsimus t ut, ubi in rem permιxtus uti cuspide uti eomminus gladiost Sec roboris maiori romanus eques erat, id ita cet. 4. i. in rem permissus atque cibi cum hostibus permixtus nisi rte rectius videtur et ut, ubi in rem ermissus usi cum. saepe enim litterae s est x confusae sunt m SMS, nixin minus, mixtus 30 10. in B in is Strusere pro instruxero: l. s. 3 70 in me dia rimum acie inci coepti, qua permissus equitatus turbaverat ordines. Sicut supra ubi in missum erat, sic 36, 38 in Bamb. ut pra termissum est, cum scribendum fuisset ubi ut a

in numero Cet.

5. Quem ad modum 1 3. vidimus, mees quasdam ita corruptas inveniri, ut duarum litterarum altera, quae in uno libro antiquo extaderat, in altero servata esset, eisdemque lit asteris coniunctis verum reperiri posse sic etiam cum integrae syllabae in vocibus quibusdam propter circumstantium syllabarum similitudionem praeterinissae essent, non numquam comtigit, ut altera syllaba in uno, altera in iter ω libro scripta reperiretur cum igitur 30, 8 in

38쪽

P hariorum, in Bb hariarum acriptum esset, syllabis to et to coniunctis repertum est a Masorum, quod desiderabatur. 30, 24 in Wim

venimus 'mmeatu, in B cummeatu, cum Seru bendum fuisset cum commmtu.

Similem locum corruptum 30, 6 nacti duabus syllabis duorum codicum coniunctis v ram Livii rationem nobis restituisse vid mur. in enim ibi ab initio scriptum eratio binaque castra de una deleta, sed . . Supra de addita est littera i ut fieret die atque hoc die una repperimus in L. sed cum in Bresset una die, id quod sine dubio etiam CSigonius in suis libris invenerat, cum ita ins editione sua Aldina scribi iuberet dubitari debebat, num des in suo in loco positum e

set cum enim haec Vox pro praepositione ab

antiquo librario haberi posset, quo Vocum g nero nihil in antiquis libris saepius transis mutatum esse infra videbimus, eademque syllaba de in deleta sequeretur, de una deleta ille scripsisse videbatur, quamvis una de d Iria scribendum suisse deinde cum in hnon die una sed dis uno esset, a et noua ex ra coniungenda videbantur, quo facto una node deleta sic necesse erati itaque cum saepissime ita erratum videremus, a scriberetur pro e vel et, ut 30, 19 ubi in aliis libris elampetia in aliis dam otia seriptuma est, qua ratione etiam p. Tacitum hist. 2, 2. eam um mphiae Veneris inciarum recte scru

39쪽

plum est, cum in ed. Spir inditum invenis tur: sic hoc quoque loco de pro te scruplum videbatur, et restituendum esse binaque castra una nocte deleta. B. Rhenanus scribi voluerat clade una, ut in codice suo in svenerat sed illum librum, cuius orationem Rhen.

usq. ad XVI caput libri XX descripsit,

haud ita antiquum et ab octo quodam h mine plurimis locis nec sere probabiliter re- fictum esse neminem huius rei peritum sugerit. 10 ut igitur Sigonius illam Rhen emendationem B0 probavit, quippe qui ad una die rediret:

sic ne mihi quidem illa vox in utramque a tem rem consideranti probatur cum igitur no-8tra cum ratione non modo Appianus, qui in ioliis rebus prope unum secutus videtur Livium, 8, 23. mire congruat, Sed Livius ipse eodemseendi genere multis aliis locis usus sit, nihil amplius Esiderandum videtur. s. 25 39. ita noete ac die bina astra honium expugnata ae et L. Marci 2, 53 eademque hora duo

exercitus duaeque potentissimae et maximae fritimae gemes Veratae uni 27, 3 haec noctis una hora omnia incendere Campani eoniuraverunt. 1, 29. sic etiam 30, 30. cum usLivius Hannibalem de eadem illa noctiliis gna loquentem saceret, scriptum est binis e dem hora captis simul incensisque auris. mnique 26, 7. aliisque locis non nocte una sed lina nocte criptum reperimus nec non de an

eadem re apud S. Aurelium te qui et alias

40쪽

XXXVI

Livium imitando expressit A, Hasdrubalim et Syphacis castra una nocte perrupit 6. Praeter hos locos iam explicatos in libro tricesimo tres alios locos deprehendimus, quibus, cum integrae voce propter anteCem dentium similitudinem a librariis antiquis praetermissae essent, nisi hac una ratione mederi

Primum eorum locorum 30, 3. nobi rei stituisse videbamur, si et ab Syphace scri- beremus, cum et adhuc neglectum esset praebbat enim omisset qua re et aeque hoc loco excidisse poterat, atque eadem vox aliis locis cum antecedentibus parum recte connexa erati,s sic enim 30 18. in B invenimus est si Διε in L fulsisset, utrumque pro est is se al. quamquam enim particular, advorsalivas ab amitiquis scriptoribus interdum consulto neglectas esse haud ignoramus hoc ipsum non fiebat, 2 nisi ubi iusta eius generis interpretati neminem fugere posset hoc tamen loco res ita evplicata erat, ut, et non addito, potius causa, lem quam adversativam conivnstionem Ἀσιptori in mente fuisse Suspicareris. s. etiam 2 30, 34 sed et numero Uerior Romanus erato animo.

Alter locus legitur 30, 37. ubi in P sc is, ptum est excusata instrudentia disserui quam nec iniqua et nec Saria sint quam remam Fr Gronovium ceterosque praeterisse e magis mirandum videtur, quod hic locus in ev