장음표시 사용
41쪽
trema et singulari charta hillius praestantissimi redicis reperitur, nec ille de rebus longe i 'ioribus eiusdem plagulae tacere voluerit idem quod in , etiam in B et L scriptum est, nisi quod in B imprudentia et nec in qua rata L prouidelia diseruit venitur quamquam ille locus ita ut ex Ρ descriptus est, Optime sem poterat, tamen recentiores librarii reme ediri non posse opinabantur misi multis
eripserunt excusatρ imprudentia disseruit de vice muliis verbis, quam nec iniqua et nece . ria μει; et quo elegantius verba e excuterent, abs et recentioribus scriptum est ea usata imprudentia de pace muliis Merbis dis 1seruie, quam uec iniq. M. etsi disserere cum,pud alios scriptores tum apud Livium ita ut ises loco in AE L legebatur, nulla praetem
a voce adieci haud raro per se scriptum eperiebatur itaque verbis suibus opus non Mirat, deletis nihil aliud offendebat, quam quod ruris vox aliquanto remotius abesset cum igitur non modo x nigrae in nostris libris saepius omissum esset, et quod in B erat, nec inrua, aliquid excidisse veri simile saceret, sed meliam propter quandam litterarum similitudi stem hoc ipsum nomen pax, si cum qua Vel ua coniungendum fuisset, a codicum rabyam librariis in hoc uno libro tricesim et 30 1 et 30, 30. praefermissum esset Verum 30' et pag. XI 27.
42쪽
repertum esse idebatur, si quam nee iniqua ρax est necessaria esset scriberetur. Tertius locus eodem ex genere corruptus
reperitur 30, 7. ubi in scriptum est ibi tribus una de pace legatos ad Sc*ion
decernebat quod cum serendum non videretur, codicis B libraria is, quem Fsecuti sunt, ibi Dibus dicitis sententiis una de p. scripsit. DFr Gmnovius, cui haec emendatios audacior videbatur, e tribus una de . scribi iussit, ut euribus referretur ad sententia, quae vox multo post equitur sed quis ita loqui potest, ut hoc loco Livium scripsisse Gr novius et quibus eius emendatio probatur mi lunt multo melius rem dissicilem expedivisae videtur Drahenb codicis Ovel 5. librarius, qui e tribus sententiis una de . scripsit sed ne hoc quidem probari potest, cum in B L paulo post sequatur censebant, 'mu ius loco illi ensebat posuerunt ac ne quis coniiciat, tribus hoc loco pro nomine I, bendum et tribus una idem esse quod Bomanorum tribus ,ein Tribus, quae rei interpretati non modo pro Aristotelea Polit. 26 2 8. Carthaginiensis senatus ratione sed etiam
Polybiana 6, 1. quodam modo videatur Pro' banda, cum alia tum hoc prohibet, quod Liavius aliam quandam eiusdem senatus imaginem Romano quam Vero imiliorem ante OCH- ω los videtur habere. necesse igitur est Post
ribu aliquid excidisse, quod ortibus esS.
43쪽
multis et gravibus causis potest doceri: Hadis Sufetes de Senat ber en aeteri, undrita ore rei Parteien hiades ' cum enim par in antiquis libris haud raro compendio pseribatur, haec syllaba in posteriorem quem dam versum Videtur venisse, quod, ut infra videbimus, facillime fieri poterat, eum Saepe ea quae librariis excidisseo invitis, . . adderentur nec tamen semper iusto loco hoc loco illa Illaba a servata videtur in verbo ior Ocabat, euius loco in Phla L eruocata repperimus sic quoque in Ovidianarum Metamo phoseon Odice praestantissim Berol. 8, 36. Scriptum est istola domus duo sunt idem
parentque iubent ergo ubi coelicolae paruo - 16 quo tetigero Penates' ubi que ad iubem pertinens cum arvo negligenter coniunctum est. sed etiam nulla eius generis ausa fin e borum initio non unaquam misSum St, ut
30 9 ubi in B ratim pro partim invenimus. 20 quodsi hoc loco prima syllaba vocis artibus
quoquo modo praetermissa erat, non erat mirandum, si libus post tribus delendum videretur. Voce partibus igitur restituta omnia Optime se habent, quod etiam ex olybiana ratione as14 6 10. videre licet quae res non parvi habenda est, cum Livius multis locis non 'doidem quod olybius rettulerit, sed in eo etiam eisdem quibus ille verbis interdum usus sit. Polybius autem l. l. ita scripsit: ι ὰν γαρ ωε παν, δειν πέμπειν es του ' νίβαν κώ
44쪽
etiam apud Livium i 6: et alii provinciasi consulibus Hispaniam atque Africam decernente terra marique rem gerendam censebant; alii totum in Hispaniam Hannibalemque intendebant bellam; erant qui non temere οVemdam rem tantam censerent: haec sententia, si qua tutissima videbatur, vicit. 23, 20 sitam
tu rspent moeror pavorque enatum eorum
cepit, ut pars profugiendi ac deserendae urbis auelare essent, pars adiungendi se ceteris Bruttiis ac per eos dedendi Hannibali vicit so tamen ea pars quae nihil raptim ac temere agendum censuit. ε7 Cum similes voces saepe ita inter se confunderentur, non numquam etiam accidit,
ut si qua inter illas ipsas posita sueraui, haecs eadem illa negligentia praetermitterentur. 30, 30. ubi scribendum erat nec in Italis olum uobis bellum, nobis in Africa e et scriptum .s io P ne in talia solum uobis in frica esset, in Bl, nec in citatis olum nobis indu frico e et, similique modo eti/m in L nisi
45쪽
quod ibi nobis ita scriptum est ut eadem vox etiam pro uobis haberi posset.
In eodem sapite tricesimo alter locus eiu dem generis erat, quem ex a mendavimus. cum enim in B L esset utrimque eor ora humana erunt in B et seqq. utrinque femrum, cor ra humana erunt: iustam orationem in a repperimns utrimques ferrum, utrimqus mora humana erun 30 17. eodem mendo oratio corrupta erat nam cum in i inve 1onissemus dein conlati dum m contione amplissimis decorasset operam maginissam χιρorro daturum esse, recentioresque ut locum
emendarent a B inde scripsissent decoro se donis in uno L integram huius loci vo iseem repperisse nobis videbamur decorasset Ueribus, cum, codicum Ρ B librarios ait ope. Gus in similem vocem paulo OS sequentem
Uream aberrasSe appareret. 8 erum tamen cum non ubique hac in ratione Liviana ratio vere emendata rideretur, magna diligentia adhibenda erat, ne studio verum reperiendi ducti et ipsi in errores incideremus. Itaque cum particula imuInon modo pro simulatques scriberetur, sed etiam uapro simul e 30 40 legati ex Africa mmani simul Carthaginienses nec minus pro Lmul us 30, 35. simul. fatigarenu ausi non sumus 30 4 cumin et seqq. scribere imultu ab eo, cum non inodo in B L sed astellam in B simul o sium ne quo Mi
46쪽
scriptum esset. Sic etiam 30, 33 iam in Bescriptum est a sicantes se ant ignanis, quem ad modum emendandum visum erat, quod ita antiquioribus libris lauca excidissent atque
ita et nos in B Pili repperimus adplicanes
signis, cum a licante 3 signis, ut saepe alias erratum est, scribendum fuisset sed quod illi pro signis scribi volueriint antesignanis, errasse Videntur, mon tam suos hoc locoso signa pro ordinibus ipsis dicta esse possunt, quam quod Livius ipsa illa spatia quae post singulos ordines erant, ubi signa instrui s lebant, signiscare videtur voluisse ibi enim velites tulissime fugiebant elephantorum impei tus, nec committebant ut sui turbarentur. Multo. etiam peius videtur alter locus in eodem cap. 33. tractatus esse, ubi in a quidem omnia exciderunt quae inter fecissent et cessabant suerant, sed ubi in B scriptum est utrimquo, eonitiebant tesignanis cessiabant, in L utrimque eoniciebant ans ignanis cessabant cum enim in B ab initio alterum illud an mi sum et ait m denium supra lineam additum esset, vel hoc ipsum nos docere poterat, Lachi prorsus a Livio inter coniciebant et -- sesign. positum fuisse, praesertim cum pro Liviana scribendi ratione omnino nihil desideraretur in uno exitu vocis anseri mnis mendum qu'ddam latebat, cum ibi a promis criptum videretur id quod mirum esse
non poterat, cum non modo saepe nominb
47쪽
bus in vοςalem exeuntibus littera a a librariis male addita sed etiam mediis in verbis setis confusae essent, ut 8, 14 rurisque et utrinque denique cum etiam oro nec scruptum reperiretur, cs Sequeretur, ni antecede oret, non dubitavimus pro antra nanis e sabant a Livio scriptum putare antesignani, nec cessabant: die in de resten Misdem schletiderim au die Elephanten on ridensiten, n horte nichi her j et re is centiorum tamen codicum librarii permulta praetermissa opinali aeque inconsiderate atque 30, 4 9. 35. l. etiam hunc locum depravarunt, cum scriberent utrinque coniiciebunt hastas, nec ita ab antesignanis cessabant. 15 III. Quem ad modum eis quae scribi debebant omissis iustam orationem non numquam corruptam esse vidimus sic interdum
non minus erratum St, cum ea quae recte
scripta erant, aut ipsa aut similia eorum te-ssmere bis terve scriberentur sic 30, 30. in Bbscriptum est indignissimus pro indigni simus, et paulo post in Bb a litoribus suos pro I toribus uos 30 42. in B auctum pro actum; 30, 7. in B ammississimis pro amplissimis in 30, 33. in Bl, u uiam quam inruerent pro
qua inruerent; nullam umquam pro num misquam 30 1 in misma ne pro magone; 30 28 in uduratum pro duratum 30 4.
in messent consulerene femus essent conam rulere tempus esse ab
48쪽
1 Cum igitur 30, 34 in B inveniretur
iussisset satiliis ini iussu saueiis Postremas in iussisset deleta scripsi receptui Pro aere eanere hastatis iussis et sauciis immissemam aetem subductis quod ita demum oratio sibi conatare videbat Deinde cum 30, 17. in P esset coni mare et ad nisi molestum casse,
coniuncti ei ex Voce antecedente parum recte
repetita videretur, id non numquam in Ῥαο pro oc Scriptum reperiretur, ut 30, 27., ubi in B recte ac duas legiones, sed in m ad duas Im est dubium non videbatur quin hoc etiam loco scribendum esset coni maret ac nisi molestum esset quam temere ita lar is licula et invitis antiquis libris a recentioriabus librariis addi solita . sit, etiam 30, 36. Videre licet et quanta res esses et V 30, 23.
eum in B M scriptum esset quum sum qui, pro eoque in me seqq. tuam isso qui: restituendum putaVi et nemo Onanium v riua existumare OSSEt, qua mense ea Pax Peteretur, quam qui ans portas Carthaginis bellum gereret aeque enim hoc loco eum ex oce quam repetitum videtur, atque 30, 36. scire Bb L scriptum est minor cum eum L, sericordia, in P minore si mi eu, cum scribi necesse fuerit minore cum misericordia. α' etiam 2, 56 summoneri Laetorius tulet pra
torquam qui su agium ineant. 23, 31 pra m ferquam qui milites ad Cannas fuissent. 4, 49 quam qui vos in eo ius mutunt. 34, 18:
49쪽
quam qui primi Aeran 39, 54 quam M. 40, 5 quam quem sic etiam an Faber recte videtur scripsisses 4, 32. quam qui, cum in codd. esset quam eos qui Cum 30 40. in Bb scriptum esset belli finem alterius alterius principum adterius, hoc loco duae lectiones ita coniunctae videbantur, ut saepe in melioribus
libris inveniuntur ex c. 30 9 in m omniabus nitionibus, in L ιν nisi iν a. e. ominibus nisi omnibus, quasi i antiquiori iobus libris io modo omnibus nitimi sed etiam Mitimis omnibus scriptum fuerit 5, 49.
in opL Medic re noba re, eodemque in libro 4, 60 iuuarebat pro iuuaret et iuuabat; al.): qua re etiam l. l. restituendum erat belli, i. ne alterius, alterius rincUMm prospicim flans animis. - Denique cum 30, 28 in
scriptum esset em gerere re errexerant, verissimum esse rati, etiam in Verbo gerers male iteratum esse ere, quod gerere Vel pro repter ante oculos nullo modo serri potest, progerere scripsimus 'm, praeSertim cum e dem mendo in antiquis libris saepissime erra
2. Simili ratione etiam ita peccatum est, 1 ut vocibus quibusdam re vel re adderetur, Jamquam si infinitivi cuiusdam serma a priο-ribu neglecta esset sic enim in B P cem fore pro certa 30 13 in conquiescere Pro muterae, M. Scriptum es cum igiturao 30, 31 in ut inveniretur habere aduentus
50쪽
- vem, in B atiere aduentus tui vem, et recentiores prima voce deleta adventus uius scripsissent restituendum videbatur ab adventus tui ἄρα cur praepositio a pro Lu viana dicendi ratione ab hoc loco minime aliena esset, nec quidquam in antiquis libris pro sus delendum videretur, nisi ratio qua quid
integrae orationi temere interpositum esset, nemini obscura esse posse. Contra ea 30,1 40. eum in bi scriptum esset pater facta, in F patefacta, in reli. atuere facta gratem
latione littera e addita ad id, quod in bPa repperimus, tum utere cripsimus, quod eadem e vel e etiam in . persona pluri pers. 1 haud raro post praetermittitur, et insuitu vus hist verborum finitorum loco in antiquis libris Livianis saepissim reperitur, et pro eo quod Bhenanus voluit, non gratulatione sed gratulationi scribi necesse videtur. 20 IV. Interdum vera oratio pessum data est, cum in antiquiore quodam codice, ex quo alii
deinceps libri describebantur, aliquid negligem
ter misSum, nec ea qua debebat diligentia id quod exciderat supra lineam postea restius5 tutum esset, ut aliud alii librarii pro vero h bere possent. Itaque cum 30 18 in P ab inutio scriptum esset magna eva mea pro m gna ex arte a a me 'que cognito e si pra e scriptum et nescio qua manu ea expum.
M tum esset, quasi scribi opo teret magna ex Paris a studore tota vox ea a in B, excidit.