장음표시 사용
61쪽
Acriptum erat Cn. Serv. x C. Seruitius eo .ila autem in libris antiquissimis scriptum fuisse cum Lipsiensis ostendit, in quo est Cornetius 6 Seruilius naules, cum Cornelius pro Cn. Servilius poneretur et ala 3 Cn. Seruius o Seruitius consules tum II eianus, in quo Consti Seruilius et C. Seruilis comulea: quod postremum non ex emendatione docti cuiusdam librarii, quippe qui non consul SENMiam scripsisset, prosectum esse potest sed io
ex errore. Denique non abhorruisse ab Liviana
dicendi ratione, si ab initio huius libri ita
scriptum esset et paulo post Sequeretur , s
pioni Brutti, senilio Gemino trui a ex nix cum alii loci docent tum 30, 19 ubi si 16mile quid legitur primum aDe C. Servi et C. Lutatio, deinde in prire hinc m
itiis lateri Deum eis. Sed quam temere interdum nomi- τω
pria ab recentioribus addita sint, inpriuiis 30 m4 . eognosci licet quo loco in antiqvis libris
recte scriptum erat consuli I -- Has sis decreta, sed recentiores Cometio c-auli scripserunt, ut eos prorsus fugerit necesse sit, id modo ibi diei quod senatus dem e tofit, me rabdum sorte electum fuisse uter constitium lassem provinciam haberet, quod demum cap. 43. legitur hanc tamen rem non modo omnes h rum librorum editores adhuc praetexisse, Sed ne ab ullo quidem eorum qui miris tempo-ωribus codices antiquos descripserunt, Merea,
62쪽
tum esse, aliter hoc loco in antiquis atque in recentioribus libris reperiri, hoc sane mirum
4. Nec tamen ab recentioribus modo ib Mariis Liviana ratio corrupta est, sed iam antiquissimis temporibus quamquam dissici,
limum est, non tam eius generis loco reperire quam id quod verum videtur, cautis providisque hominibus probare sed quaedam exa hoc genere menda ita comparata sunt, ut ne exercitatissimi quideri homines statuere amderent, qua potissimum ratione peccatum M
set sic iam in totius operis prooemio nemo dubitaret cum optimis codicibus omnibus scribi bere facturume iam Merae retium nisi uim tilianus , 4. 4 docilisset, Livium hexametri exordio eoepisse facturusne Rerae retium sim, idque melius videri quam quo modo eme daretur. Ex hoc genere etiam in libro trices sim locum quendam repperimus, ubi in capite extremo de Syphacis morte agitur eum enim Livius satis ostendisset, regem in ub umpho ductum non esse, quod ibure, quo si Alba traductus fuerat, diem supremum haud u5 ita multo ante obisset in omnibus odicibus, in quibus ea pars non periit, scriptum legimus: huae regem in friu ho ductum Polybius haudqua uam vernendus auctor eradit. nee Livium vera res sesellerat sic enim etiam
a Appianus, quamvis diligentissime Scipionis triumphum 8 66 descripserit nec quidquam, quo
63쪽
res conspectior fieret, omittere voluisse vid atur, Syphacis mentionem non fecit sed in
Ρolybiano fragmento 16, 23 legitur καὶ ταρ ὁ Σίφαξ, o τῶν Μασαισυλίων βαφλευς, ηοη
εν ῆ φυλακῆ του βιον απψο- e veri simillimum igitur videtur, Polybium duas res inter se consedisse Syphax enim Romae rimctus eum aliis Numidis captivis visus erat, is qua re populum tanto gaudio affectum esse Livius 30 17. scribit, ut supplicatio in qu triduum decerneretur ae hoc factum erat aliquanto ante illum clarissimum Scipionis triumphum cuius spectaculi memoria cum ex ho mminum animis non esiluxisset, aut eos, qui P bbio harum rerum auetores erant, Verum s lasserat, aut ipse hoc Cometianae familiae, cuiquam maxime addictus erat, tribui po4se i bitrabatur, ut cum in rebus ipsi non magnum asdiscrimen intercedere videretur, regem obicipione in triumpho ductum esse scriberet, qui ab illo victua, ut in triumpho duceretur, R
mam missus esse quae eum ita sint, mirum non
videbitur, et quod in hac re Polybium Livius insequi noluit, si ipse verum magis quam ille compertum haberet et quod sibi in hoc a Polybio dissentiendum fuisse non negavit ite illa ipsa ratio qua id quod dicendum erat explicuit, diligentiores homines offendat necesse est qui Menim poterat idem, qui id quod pro certo
64쪽
erat affirmandum, memoriae traderet, cum di sentientem a se alterum auctorens afferres, hunc ita laudare, ut eum haud spemendum h. e. m
xima fide dignum auctorem diceret: nasi hac ipsa laude aut omnem sibi veri reperiendi s cultatem abrogare vellet, aut illi alteri idem illud studiuiti via igne derogare quorum uirumque simplicis integraeque Livii personae omnino alienum erat nec umquam Livius Polybio suam 10 laudem invidit, ac sicubi aliam quandam ab que ille rationem sequi debebat, ut 39, 5 hoc non sine gravibus causis iactum esse limpliciter et libere exposuit cum igitur in hoc extremo libro eum alia multa menda in libris 1 manu scriptis inveniantur, tum in Palatino primo secundoque, quorum priorem haud parvae auctoritatis librum esse conatat, ab nescio quoad verba exemplo deis, de huius media in oratione additum init L. Scipio Asiatie Disies etiam hoc loco ab octo quodam homine, cui Olybiam fides superior quam Liviana videretur, ad Polybi nomen o -- ωm P nendus auctoridiscreptum esse putamus quod eo facilius sebat si ille aliis quoli locis, ut 33, 10. simile quid a Livio ipso scriptum esse meminisse haud pauca vero quae ab homin, bus doctis ita in librorum marginibus annmtata erant, a posterioribus librariis in comtinuam veterum scriptorum orationem relata 3 esse, neminem harum rerum peritum sugerit.
IL Sed non modo negligendo ea quae
65쪽
scribi debebant, aut iterando supplandoque quae mittenda erant, vera Livii oratio depravata est, sed etiam ita ut pro iustis litteris aliae quae illis similes videbantur, scriberentur quo mendo cum et in litteris vocalibus et in consonantibus scribendis totiens vel in optimis Livianis libris peccatum sit, ut nihil
non ex hoc genere confundi potuisse videatur: satis erit eos locos qui nondum Vere emem dati videntur, hic proposuisse. 101. litterae vocales confundebantur a tu itaque quamvis 30, 21. in WB L Br mcene inveniretur, tamen cum M A F scripssemua ducenta Mimnquaginta auri, octingenta pondo argenι in vestibulo curias ρ uerunt 15
quod loci ratio id postulare videbatur et in his ipsis numeris scribendis haud raro etiam
in optimis codd. erratum erat nam ne quis ad genitivum probandum suppleret summam vel tale quid obstare videbantur cum alia tum uoquo in plerisque libris, in quibus dueentum
scriptum est, tamen vel octingenta vel octingento repertum est. eodem errore in et Medic. 28, 38 scriptum est argenti in aera rium fuli decem quastior milia Decentum quo asdraginta duo sed in Bl, menti in aerarium tulit derem quatuor milia trecenta quadraginta duo. 33, 30 in pl. Bamb. quaterna millia Pondo et ducentu pro dueenta. 34, 10 tulit in aerarium rem quattuor millia pondo assttingent XXXV. pro septingenta. 34, 2:
66쪽
dua peditam istum tria milium: l. - Non minus saepe litterae G et o ab antiquis librariis confusae sunt qua re 30 32. ubi in b repertum est Waesita, in Ba r cito, dubblandum videtur num utrumque scriptum sit pro misis h. e. r inactu nimia perfria. 2. Commutatae sunt etiam voCales cum consonantibus, ut, cum c ex gr. 30, 29 in 10 meo erunt scriptum est pro coierunt, quod in b, utrumque autem pro coire, cum id pro
ter scriptum haberetur. Simili errato R12. cum in AE L praegressus oriam eouoeari ad conloquium rissim Cyrtemitami iube scriptum esset, recentiores Verum eSSeeuocari voluerunt, ' non reputantes, nec seri
potuisse ut Cirtensium principes appropinquaslibus hostibus desides domi sederent, cum urbem quanta maxima P defendere stadiis-20 sent nec potuisse ut ad colloquendum cum Masinissa urbe egrederentur, ne in hostium potestate essen cum illi igitur portis clausis et in muro et in suo quisque loco ut ipsi suin rum res inspicere animosque ad istutem imm flammare possent, suisse videantur, id quod vel ex eo coniici debet, quod postea sim
Masinissae videbatur necesse non modo oditas sed etiam Opportuna moenium praesidiis firmari non euocari sed conuocari restituema dum est, quod tum demum uno omnium comsilio res agi potuisse videtur sic etiam 2 δ
67쪽
legimus ,, sit ad orta qui ex re in oauoquio a nimos emptarent' quod autem eo vel eo pro con scriptum est, id neniini. inam videbitur, cum saepe ita erratum Sit, ut X. gr. Oloquium scriberetur pro eoloquium vel eontiquiunt praesertim culam Sequeretur, quae littera cum haud ram consus est sic etiam
30 10. num in B scriptum est pro mum. 3. Ex consonantibus huius generi pedimulabantur inprimis hiat d. hoc paci mirum inquam saepe in praepositionibus ab et ad in
Li'; ianis libria peccatum est: quae res eum nori ab omnibus Grariis perspiceretur, pro ad aut a scriptum aut integrae voces omissae suntiste 30 1 in P Bb scriptum est ad natura, 16 pro eoque iam in L a natura, cum abis tura verum esset. 30, 27. ubi in B m. 1 adytaeatis diis scriptum erat, . . ab restit tum, in Wautem tota vox omissa est. 30 10. et
in et in Medic metastes quadam litiuo
terarum seriptum est haberentem pro eo quod adhaerent m est id quod eum hominem, mius Opera Med. liber emendatus est, non git, cum idem ibi scribi vellet. recentiores tamen re non perspecta haerentem scripse aerunt. . Sic etiam non dubito, cum in eisdem Optimis libris persaepe adversus et advertere seriptum sit, quamvis locorum ratio aberati . et avertere postulet, quin omnibus illis locis auctore Quintillati 12, 10 32. antiqua manum scriptum fuerit Mensus et abvertere. - Haud
68쪽
ram etiam littera I posita est non modo proe, Sed etiam pro e sie 30, 29 in scriptum est quali pro qualis; ιο, 63 Deile pro fucae 30, 7 in Wauatus, in B atus, quod ini priores te deletae videbantur, uirumque pro aliatus hoc mendo etiam 26, 27 in P scriptum erat seculisque, cuius vocis loco editores alii alia scribere voluerunt, cum nihil desiderandum esset si Meutisque restitueretur: a simul Siculis obviam egressis oculisque mmam revenit. Siculi enim ab consule Madicello Romam ingredi vetiti in villis inimicorum
eius morati erant sed cum comperiasent, Campanis a Laevino cos potestatem datam urbem 1 et senatum adeundi, ipsis spes sebal, idem etiam se ab illo altero consule et petere et impetrare posse nec spes eos sesellerat it que in hac ipsa voce Mutisque maxima rationis vi ponenda era quod vero recentiincto res ex I. F. Gronorii coniectura scripserunt
Aetolisque id gravibus quibusdam ausis refelli alio loco docebimus praeterquam quod ne rarivis quidem serendum videtur, sed cum C. Sigonio eruenit scribendum pro eos quod in antiquis libris mute est. - 30, 31. in omnibus libris antiquis scriptum est, me Cata, eiusque loco in B temptata, in Ram F aesta litterata cum e mutanda erat ut
fieret: frustra verba maelata renuntians ,,τer
einanderariatim oratiam nouo Saepe etiam
69쪽
etiam litterae confundebantur ut igitur 30, 31 in B secundum iustasque pro ius
fasques, sic 30 39. in B P L in tocta pro
infecta scriptum cum recentiorem indicta statuerent: time comitia Uecta er. 6sisi eis tutos prohibuerunt comitim igitur non modo indicta sed etiam haberi coepta erant; sed res ad finem perduci non potuerat. si ita scribitur, etiam hoc Ioco id apparebit, quod Livianae dictionis peritos non sugerit, is Livium aeque ac Ciceronem verba similitudine
quadam sonus sibi respondentia coniungere εὐ- 1ere. s. X. gr. 3, o D se nec traditur causa
spreti aut non sperati honoris. M 4, 29: nec libet exedero et licet in variis opinionibus. M 165, 8: Vinci ab hoste quam incere per civem
maluit. 10, 13. 5, 27: ibi scelesto acinoris Iestiorem sermonem addidit. 8 38r iam viris vires deerant haerent impediti impedumentis nostris. 9, 9: arma viris in arma a metis auferes sestinant. 21, 32: animalia inantimaliaqueo 22, 30: plebes seitum, quo oneratus magis quam honoratus sum, primus antiquo.μ24, 1: cum pauci magis taciti probarent comstantem fidem quam probatam tueri auderent: ets
Bah a Walchii coni. romiam prostrob. . 24, 38 superi insemique dei, qui hanc urbem, hos sacratos lacus Iucosque colitis. 38 40:ἡalibi praedo, alibi praedae vindex adiit I. - 30, 14 in P ρωνι re quas sibi adRotondus aspro ubi Φαεndus scribitur: eodem pacto
70쪽
M, 30. cum in P esset omnia audaciarime ineipiemem nusquam fefellit uii tuno, in B L fefelli sunt fortuna, nec Pronomen ad Hannibalem sed ad unum Scipionem reserem dum esset, restituendum videbatur Uem te tuu fortuna, quod nihil facilius peccari potuit quam ut te inter duas litteras exeidem ab
recentioribus tamen tosta vox temere omissa es et cum 30, 21. in ibi invenireturin 10 eesse fui qui do nec minus temere etiam Mefuit ab recentioribus omissum esset, in profuit scripsimus, quod hoc pronomen inprimis aptum loco est, neque quidquam audacius videtur', quam ut integrae voces, in quibus 1 menda quaedam librariorum deprehendi possunt, ex oratione antiqua prorsus esiciantur. Denique cum particulae tum et tune aliis locis ita ut res postulat, recte seriptae, aliis imter e confusae essent, has voces nox numst quam emendavimus, ut correpti integris loris responderen sed vix dici potest, quanta dileres librarii ineuria in hac re versati sint sis 30 13. cum scribaedum esset uno se immsisse, Ἀ- vitia rivata es issicabo a dera innia ex animo eieci e priore loeotune in recte servatuni est, sed inera ιι- scriptum quamq.am etiam ho altero loes
in Gune repperimus. 30, 31 si νω- ρepigerunt, ubi dein i in Brutine est uma est, in biculum inuenimus: pauloque pMt, ubi in F reet aeriptum est e fine omer