Institutiones juris ecclesiastici, maxime privati, ordine decretalium. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim, .. 4

발행: 1793년

분량: 232페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

66 Litir IV. Titi III.

satus, valide ossit. Musici vero, modo advertant ad contractum, fiunt testes fui cientes , qui de consen v asontrahentibus prasito teyumonium ferre possunt. g. 72. Hactenus de solemnitate substantiali matrimonii, sive ad ejus valorem requisita actum est. Accidentalis, quae ordinarie ad matrimonii licentiam praescripta est, tum in benedictione sacerdotali, tum maxime in praeviis denuntiationibus consistit. Fuit enim haec Ecclesiae semper provida cura, ut Sacra mentum matrimonii, magnum ab Apostolo nuncupatum, publice & palam a fidelibus celebretur. Praeviae denuntiationes, quae Banna olim dicta sunt e. a 7. despons & mair. usu particularium dioecesium primo invaluerunt; dein a Concilio Lateran . IU. c. fin. h. t. S a Coneilio Trid. Sess. XXIV. c. I. de res matr. lege generali prescriptae fuerunt his verbis : Ut inposserum, antequ'm matrimonium contrahatur , ter a proprio contrahentium parocho tribus continuis diebus f

siuis in Ecelestia inter Milparum bolemnia publice d

nuntietur , inter quos matrimonium stit contrahendum. Generatim ergo matrimonia sine praeviis denuntiationibus interdicta sunt. Sanes parochialis sacerdos ta-Ies conjunctiones prohibere contemperit, aut quilibet etiam regularis, qui eis proesumserit interesse, per triennium ab oscio suspendatur, gravius puniendus, si culpa qualitas postulaverit. Sed his, qui taliter

praesum erint etiam in gradu concessio copulari, condigna poenitentia injungatur. c. fin. g. a. h. t. na . Si periculum in mora est, uti si a moribundo ad legi.

timandas proles contrahatur matrimonium , parochus

Epithia utitur , ct absque denuntiationibus assistit, praevio tamen juramento sponsorum, quod nullius impedimenti sibi conscii sint. Extra hune casum solus ordinarius dispensandi in hae generali lege facultatem nactus est a Concilio Trid. l. e. Nisi Ordinarius ipse

. expedire

82쪽

o Clandestina Desponsatione. 6

expedire judicaverit, ut pmdicta denuntiationes remi tantur e quod illius prudentiae o judicio sancta Syno

dus relinquit n . Finis denuntiationum est, ut detegantur impedimenta; de quibus nihilominus ipsi pa-roelii speciatim inquirere tenentur. e. fin. pr. h. t. Oborta impedimenti verisimili suspieione matrim nium interdicitur, donec causa cognoscatur. In cognitione autem causae Judex Edelesiasticus magnam adhibere solertiam, cautionemque debet. El. c. fin. &C. 27. de Sponsal. & Matr.

m Alia es praeterea poena contrahentium denuntiationibus tu abiliter omisspis. quod proles ex tali matrimonios copia. f matrimonium rei a nullum fuit. non habeatur legitima, es parentes bouam fidem S ignorantiam impedimenti allegent. c. 3. S. I. h. t.

v Pusa di pensationis causa es erobabiIis j picis . ne

matrimonium tot praemigm denuntiationibus impediatur pae tum pracipit jancta Synodus o ut vel una tantum denuntiatio uat, vel saltem parocho & duobus vel tribus testibus praesentibus matrimonium celebretur deinde ante illius consummationem denuntiationes in

Ecelesia fiant, ut, si aliqua sub sint impedimenta, sa-cilius detegantur. Aliam dispen udi circa denuntiationes cauyam jupam re fert Benedictus XIV. T. I. μι-lar. N. 35. in Con l. Satis vobis. g. 6. ibi: A saero nostrae Poenitentiariae tribunali eo potissimum casu fit potestas, ita celebrandi sne denuntiationibus matrimonium , quo vir & femina in figura matrimonii publice degentes. & de quibus nulla viget criminis

suspicio, in occulto tamen concubinatu perseverent et facile enim quisque conjiciet, quam absonum e sset, eos . a statu damnationis per gratiam Sacramenti revocandos , ad publice contrahendum matrimonium praeviis denuntiationibus compelli.

g. 73. Exposita solemnitate per Canones pmscripta explicandum est, quae sint matrimonia octu ta, sive matrimonia conscientia; quae dein matrimo

nia ad motaenaticana; quae disparagia, sive matri-E a monia

83쪽

monia inaequalia. Hare enim tria, etsi aliquando eon eurrant , tamen saepe distincta & segregata sunt. Matrimonia Occulta a Benedicto XIV. in Const. Satis Vobis. T. I. Bullar. n. 35. sic describuntur : In more positum est, ea celebrari nullis praeviis factis δε- nuntiationibus , coram sola parocho vel alio sacerdote de ejus licentia, adhibita praesentia tantum duorum festum apposite a contrahentibus advocatorum , quorum fris nemini illorum est suspecta; remque peragi

extra Ecclesiam . quandoque etiam intra illam ianuis tamen occlos , vel eo temporis momento, quo semota alterius cujusvis prorsientia, scientia initi matrimonii, prater parochi, contrahentium , testiumque personas, alios penitus e fugiat. Exposita hae notione occulti matrimonii, ejusque periculis & incommodis co

Papa I. monet Episcopos, ne faciles sint in eo conis cedendo , atque ut petita dispensatione super publicatione inquirant, an petentes sint sui juris , liberi, filiifamilias, Clerici beneficiati: neve extraneum sacerdotem delegent, qui mutuo consensui praesideat. a. Data dispensatione sacerdos, qui matrimonio assistit, Episcopo documentum det iniit matrimonii, temporis, loci, testium; atque hic liber matrim niorum sic contractorum obsignatus sigillo, retineatur in Cancellaria Episcopali. 3. Nata proles quam citissime baptizetur ; & quia nomina horum insantium baptigatorum non exponuntur parocho , patres eorum denuntient Episcopis tempus nativitatis, baptismi, nomina. Haec omnia in libro baptizatorum ex oecultis matrimoniis describantur, qui tenebitur sub sigillo in eadem Caneellaria. 4. Siqitis haec fa cere negligat, publicetur occultum matrimonium. S. Episcopus iis, qui occulte fieri matrimonium postulant, haec exponat, & observanda enuntiet, praecipue circa baptismum infantium , & nomina, ortum &e.

84쪽

De Clandestina Desponsatione. 69

6. Fides, quae habetur libris in partecia existentibus relate ad matrimonia & baptismum . in quovis tribunali eadem habeatur hisce libris existentibus in Caneellaria episcopali. O E. g. Fieri potes , ut aliquis priore uxore, quacumclam contraxerat. relicta, cum alia spe futuri matrimonii decepta, re in turpem secum vivendi Iicentiam abducta palam contrahere promittate vel ut quis nouum contrahere Iecretum matrimonium audeat pos aliud δε- creto itidem contractum , 9 nondum prioris coniugis morte folutam : ut fui amilias contra patris ivse dιsentientis voluntatem se contrahant: ut con situti in minoribus , quι yensiones vel benescia ecclesasica habent, sapui contractum clam matrimonium retineant Fit etiam, ut proles ex tali matrimonio suscepta nec pie nee Iib raliter educentur, imo ut igs parentes earum vitae insindrentur. Generale incommodum est . ut inito tali matrimonio vir seorsim a muliere degat, contemto divino praecepto : Adhaerebit uxori suae ; vel ut servata vita consuetudine necessario scandalum oriatur.

g. 74. Matrimonium ad Morgenaticam vocatur, in quo ex pallo nec femina titulos marito proprios, nee liberi dignitatem, & jura suecessionis in bona patris participant, sed eontenti esse jubentur portione ad suam sustentationem necessaria. Ejusmodi matrimonia fere ineuntur eum semina inferioris conditionis, & saepe occulte; unde confundi solent eum disparagiis, seu matrimoniis inaequalibus, & cum matri montis oecultis , seu conscientiae. Sed neutra condi tio videtur per se involvi in matrimoniis ad Morge-natieam; quia haec quidem etiam inter personas paris conditionis iniri possunt saltem eum Principis consensu, quo antecedenter derogetur publicis legibus de juribus & sueeessione liberorum. In disparsgiis liberi excluduntur a certis juribus non ex pacto , sed ex

legibus jure particulari publico, & Germanico potissimum constitutis υ .

85쪽

ro Liber IV. Tit. IV.

p De matrimonio ad Morgeualuam cum femina inferioris conditionis inito confer i. a. seudor. tit. 20. De d sparagiis ex principiis puris Germanici dibseritur rim. o. Thesaur. Pur Helci. n. XVL. Feminae inferioris co ditionis sine dote ει nuptiali folemnitate dactae, qua in familiam mariti non transibant, neque jurium ellus ει honorum participes sebant. dictae olim Hut concubinae. quo protu nomine non pellex. νει uxor clanissine ducta semper intelligi debet. Gen. XXV. 6. cau. 4. 9 5.

g. 75. L laec Rubrica ex nigro, seu capitulis Λ 1 ei subjectis explicanda est de spontsalibus de futuro, de praesenti, & matrimonio

quando stante vi priorum concurr*nt alia sponsalia defuturo, de pretesenti, vel aliud matrimonium copula consummatum. Talis concursus fit quatuor casibus. I. Si post sponsalia de futuro contrahuntur alia defuturo cum persona tertia. II. Si post sponsalia de futuro alterutra pars sponsalia de praesenti cum tertia persona contrahit. III. Si post sponsalia de praesenti ineuntur alia de praesenti; nec interest, utrum vel utra sint consummata. Hic est easus Polygamiae , &exhibet impedimentum Ligaminis. IV. Si post sponsalia de praesenti aut matrimonium consummatum, eo nondum soluto, ineuntur sponsalia de futuro in eventum, quo illud per mortem alterius conjugis solvendum sit. Hi casus aeque referuntur ad sponsum, & ad sponsama

86쪽

Io Spoufa duorum. sponsam, ad maritum & uxorem. Ipsa Rubriea de Sponsa duorum , pariter intelligenda est de Sponsio

duarum , argumento a correlativis duilo, quando paeutrinque est ratio , ceu in impedimento raptus, vis S metus, & impedimento ligaminis ; quemadmodum mox patebit. E contrario quae in odium viduarum intra annum luctus nubentium statuta sunt, ea sane ad viduos applicari nequeunt ob speciales rationes feminis proprias.

g. 76. Casus I. Post spon alia de futuro alia

sponsalia defuturo non valent. c. aa. X. & c. I. in 6. de sponsal. & mair. Non enim, quod uni promissum est, ct uni tantum promitti potest , uti fit in contra hendo matrimonio, alteri contra jus prioris valide

promitti potest. Valet hoc loco regula 54. in 6. Qui prior es tempore, potior es iure. Cum decisione hujus ealius connectuntur sequentia. Primo. Posteriora sponsalia nulla sunt, etsi iis accesserit juramentum. copula carnalis, impraegnatio sponsae. Hi enim modi, si tollerent priorem obligationem sponsalitiam, per se allicerent ad flagitia : dein juramentum non est vinculum iniquitatis. c. et a. de spons. & matrim. Secundo. Nova sponsalia partis unius sunt tacita renuntiatio priorum, S alteri parti jus resiliendi praebent.

Tertio. Si hare pars innoeens resiliat, aut ingrediatur Teligionem, Obeatve mortem, non videntur posteriOra convalescere, quae initio fuerunt invalida. Aliud est, utrum pars nocens, quae contra fidem priorum

posteriora iniit sponsalia, in judicio allegare sinatue dolum suum , id est , turpitudinem, qua personam tertiam ignorantem, quid prius actum sit, promissa suo decepit.

g. 77. Casus II. Pos sponsalia defutu olent sponsalia de praesenti seu matrimonium cum Fersonab tertia.

87쪽

tertia initum. e. I. h. t. Si aliquis alicui mulieri 'dem fecerit pactionis, non debet aliam ducere : saliam duxerit, paenitentium debet agere de fri mentita : maneat tamen cum illa, quam auxit. Non enim rescindi tantum debet Sacramentum. Haec ratio indiacat id, quod vulgo ajunt, sponsalia de praesenti esse vinculum fortius , quam priora de suturo a . Adde ad hanc deeisionem: Primo valent sponsalia de praesenti. etsi priora de suturo fuerint jurata. c. 3I. despons & mair. Secundo. Pars innocens sic repudiata multo majus acquirit jus resiliendi, ac priore casu. T rtio Quid Τ si posterius hoc matrimonium morte dissolvatur, anne pars innocens jus suum, per matrimonium quodammodo suspensum requirere, & partem infidelem ad implenda priora sponsalia compellere poterit Τ Non video, quid obstet. Nam quod c. 22. desponsal. per tale matrimonium prima fides dicatur irrita fieri, nil aliud denotat, quam quod violata fuerit, & durante matrimonio impleri non possit. Tertio. Quia post sponsalia de futuro alia de futuro nulla sunt: de praesenti valida; patet, matrimonium tali casu contrahi, nullis praecedentibus sponsalibus validis ; adeoque sponsalia de futuro ad matrimonium

non esse absolute necessaria.

o De fide pactionis. re Me eonsensus cons S. 8. Deciam a principiis Itiris naturaIis non abhorret; quis non

idem es obiectum in fronsalibus de futuro. 9 de pro senti. Aequa enim in sponsalibus de futuro trans ertur jus ad actus conjugales. quemadmodum in hyon alibus de praesenti. Eis igitur post Dictum promifum de m trimonio in poserum contrahendo, ae jure illo transfere1 do fides data implenda st iure naturali, nec licitum si,

aliud inire matrimonium; non tamen suc, s ineatur, irritum erit; cum se transferatur jus, quod ante non abdicatum . nec tu quamque personam translatum, etiam tum M potesate erat transferentis.

88쪽

Dὸ Sponsa duorum.

78. Casus III. Ros sponsalia de praestenti

non valint alia de prorsenti, ab alterutro e juge cum tertia persona inita. Est hoc impedimentum Ilaminis, alterum matrimonium jure divino dirimens b). Inseres : Primo. Polygamia in Lege nova nemini a Deo concessa est. De veteri etiam lege In nocentius III. in c. gaudemus. 8. de Divortiis ait: e ulli unquam licuit inflimvI plures uxores habere,nsi cui fuit divina revelatione concessum G. Refertur autem polygamia, quae jure divino vetita est, tum ad polygyniam, tum multo magis ad polyandriain; sed distingui eadem debet a bigamia, seu successiva iteratione matrimonii. Secundo decisio valet etiam pro casu, quo priora sponsalia de praesenti nullo juramento firmata, & posteriora etiam copulacarnali consummata fuerunt. c. 3I. De sponsal. &matr. c. a. 3. fin. h. t. Tertio. Posteriora sponsalia de praesenti nulla flant, etsi contracta fuerint bona fide, ex falsa persuasione contrahentis de morte prioris conjugis; nec convalescunt per hoc solum, quod prior conjux postmodum decedat per reg. 18. in 6.

non 'motur tractu temporis, quod de jure ab initio non subsisit. Quarto. Quid juris sit pro decidendo

casu, quo de morte prioris conjugis non constat,& pars altera ad novas transire nuptias cogitat, explicatur Tit. de secundis nuptiis. Si autem pendente quaestione facti de matrimonio jam eontracto &adhuc perdurante una pars ad nova vota transire velit, id interdicitur ab Ecclesia. Si eadem non obstante hoe interdicto ad nova vota transeat, conjuges separantur , donee causa finiatur. e. q. h. t. Parseutem, quae manente priore matrimonio novum conistrahit mala fide, incurrit in poenas eriminales, de . quibus agitur l. U. Decretal. Tit. de adulteriis, Usupra. Quinto. Si Gentiles polygami convertantur

89쪽

74 Liber IV Til. IV

ad fidem christianam , dimissis ceteris eam retinere debent conjugem, quam primam ante alias duxerant, etsi eandem postea repudiarint; nisi haec parti

conversae renueret cohabitare, aut non vellet certe absque contumelia Creatoris, vel ut eam pertrahat ad mortale peccatum. c. de Divortiis. Haec autem de infideli hus conversis decisio locum habet tum, quando constat, eos verum inter se & stabile conjugium , ct non potius vagum eoncubitum habuisse. Si enim de vero conjugio juste dubitaretur, responditUrbanus VIII., ut Missionarii circa matrimonia Inis dorum Neophytorum sequerentur opiniones pro conditione locorum ae hominum barbaris favorabiliores

ba concis. Trid. Sess. XXIV. can. a. de Sacri Matris ibi: Siquis dixerit, licere Christianis. plures simul habere uxores. & hoc nulla lege divina esse prohibitum . anathema sit. Sic definivit Concilium contra Lutherum, ejusque a siectas, qui Philippo Landgravio H stoe alterum coifugium vivente priore uxore permiserunt. Consultationem Lutheranorum refert Boisuet His. des Variations des Eglifes Protesantes liv. 6. e) Ante diluvium Deus pluralitatem uxorum non videtur couces'sse; fusciebat enim tum longaeva hominum vita ad propaganaeum hominum genus. Notatur in Scripturis Lamech, qui primus, ea mundi aetate duas uxores accepit. Genef. IV. 19. De quo S. Hieronymus . 0. nunc ' ad Salvinans ait'. Primus Lamech maledictus, oe sanguinarius, & de Cain stirpe descendens, unam collam divisit in duas. At plantarium digamiae protinus diluvii poena subvertit. Cons. eiusdem S. Patris adversus Povinianum ι. I. c. 8. Τ' Tertullian. de Exhorti casu. e. s. ubi Lamech po gamus adulterii reus arguitur. Docha prima concesto nis a Deo jactae in hae re repetenda es ab Abrahana , ob electi populi propagationem, S aliquorum myseriorum Iignificationem; qua concesto ad Abraha yoseros extεufa Auit. Est autem de concesioue plurium uxorum Abrahamo , ω posteris facta nihil exprese com-

90쪽

Dὸ Sponsa duoru

memorent Scriptum, tamen praecellens eorum virorum sanctitas id nobis persuadet; cum praesertim eam ob causam minime nolentur, aut reprehendantur in diuinis Literis.cQ Nicoc des Tecta Bis. Par aquar. ι. TO. c. IS.

g. 79. Casus IV. μ' sponsalia de praesenti, ac flante matrimonio, sponsalia de futuro ab uno conjugum inita cum tertia persona in eventum mortis alterius conjugis non valent. Deest enim habilitas in conjuge futurum matrimonium promittente; ac tales allus seeundum praesentis temporis jus aestimantur; quemadmodum titulo sequente exponetur de sponsalibus inter impeditos impedimento dirimente initis sub conditione: Si Pupa dispensaverit; quae impleta etiam conditione vim non habent sine novo consensu.

DE CONDITIONIBUS APPOSITIS IN DESPONSATIONE vEL IN ALIIS CONTRACTIBUS.

ARGUMENTUM.

I. Notio F disserentia conditionum. S. so. II. Pus vinponeni conditiones in contractibus. S. D. III. Conditiones axposita in limn litas de futuro. g. 85. IV. Conditiones turpes. S. 88 V. Conditio: Si sapa diaspensaveris, apposita ab impeditis. m. n. Condiationes apposita siponsalibus de proelenti. g. 93. UILDemonsnatio re causa ad eme in desponsatisno. g. 99.

g. 8o onsensus in sponsalia de futuro. aut de praesenti praestari potest tum simpliciter & absolute, tum sub multiplici m dificatione, adjectis variis conditionibus, pactis sea modis, addito tempore seu die , a quo obligatio i cipiars

SEARCH

MENU NAVIGATION