장음표시 사용
161쪽
rsa Ta Ax T. s ν I. INPONΣs N. D E L A M II s. Clemens VII. praecepit domino Gubernatori Bon. ut daret omne fauorem patri In qui litori Parmensi contra quosda infectos haeresi
strigiatus . Et breue incipit. Accepimus non sine animi dic. Hos autem dicunt patres Inquisitores incursu plurima nefandissima in opprobrium fidei committere, quorum gratia harerici iudicantur. Non potest ergo dici, quod talia fiant tantum in spiritu, aut in somnis, secundum intentione, & intellectu Aduersari j. Alias in somnis quis incurreret haeresim, quod est falsissimii, cum nec etia minimupeccatum in somnis per se comitti Possit. Immo sequeretur, quod Papa qui contra praedictos fauorem pr stat Inquisitoribus, uti diximus, dc non nisi apostolica authoritate, iam ut Papa erraret, immo faueret errantibus, si contra determinationem concilij patres Inquisitores sentirent. Nulla ergo concilij cuiuslibet determinatio, praedictis In qui si torusiudicus aduersari potest. Sed qui eis potius aduersantur, mani estissime fauent haeroticis: & fidei catholicae inimicis, ut eM praemissis clarissime constat. Et cum addit ultimo Aduersarius, non esse recedendum a dispositione textus illius per subtilitates sophisticas, Sc argumenta, verum est. Sed intelligitur a vera, & bene intellecta dispositione teκtus, qualem ipse non possidet intellectia, ut prolixe satis deductum est. Authoritas etiam quam allegat eX. c. uidam. 24. q. 3. licet non sit ad propositum, quia loquitur solum dei cris litteris noui, ac veteris testamenti, inter quas non annumerantur determinationes conciliorum, neque ad earum authoritatem
attingunt, ut supra deductum est: tamen adhuc dicimus, quod praedictum sensum quem dedimus, flagitat a nobis Spiritus sanctus, ut dissula supra prooauimus: non autem sensum, quem dedit Adue sarius: immo est ei aduersus, cum sit salsus,& ad haeresim deducens,
- tionem sextam ex praesumptione iuris Uumptam: Septimam q-que, quia procedunt haec a spiritu maligno , nequaquam praeualere. Cap. XI I. SEXTO arguitur ab Aduersario. Hoc habet praesumptionem iuris, immo ae iure probatur per.d. c. Episcopi. Ergo non admittit
Probationem in contrarium, vino. in auth. sed iam necesse. C. de dona. ante nu P. Sol u. Immo non habet nisi apud non intelligentes iura, ut intelligi debent: unde contra tales admittitur probatio. Et si etiam contra habentia Praesumptionem ruris non admittatur probatio in iure: admittitur tamen in scientia superiori, cuius est iu-cticare & examinare , an tale quid bene statuat ur, an non: an Pra
162쪽
sto. Quia nec ius, nee rite accepta praesumptio iuris contra determinationem theologorum inuenitur circa praesentis quaestionis articulum, ut deductum est in praecedentibus.
V Septimo sic arguitur. Procedunt haec a spiritu maligno, false, Unis r. mendace & deceptore t & qui multos habet nocendi modos. Ergo magis debent dici falsa quam vera. Et sic processit capitulum Episcopi. Solii. Ex hoc, quod horum omnium author Princi Palis est titulis. diabolus, non sequitur, quod omnia sint de lusoria S falsa. Sed bene sequitur, quod omnia faciat intentione nocendi , siue x era sint, siue salsa. Sophistica valde est ratio ista deducens ad manifestas haereses, diapertissimas falsitates. Si enim diabolus, quia falsus est ct mendax atque deceptor non nisi falsa, ct de lusoria dicat, de se ciat, sequitur, quod omnia, quae referuntur in Euangelio dicta per daemones de domino Iesu, falsa fuerunt. Et sic falsum esset illum
esse Christulti dc filium Deir quia hoc dictum est a diabolo, quod
est haereticum. Similiter omnia, quς comprobantur per eos fieri, vel dici per maleficos uel arrepticios, opera falsa erunt, vel delusoriar sicque delusori, essent cruciatus, innumeraque maleficia, quorum ipsi sunt causa. Falsa essent omnia da monum dicta, dum respondent exorcistis inviti, quae omnia cum sint manifestissime contra lomnium sapientum extimationem : S contra id quod quotidie emperimur, patet quid momenti habeat ista ratio, eκ' cuius assumptis principijs haec salsa sequuntur. Veritatem ergo diabolus saepe dicit, saepe non fallit, neque deludit. Sed haec omnia facit, ut tandevalidius decipiat: dum ex his sibi fides ab iniquis praestatur. Quod non accideret, si semper falsitatem diceret, si semper deciperet, aut deluderet percunctantes, vel inuocantes: sed potius ab omnibus etiam pessimis hominibus fugeretur & euit aretur. Et quia veritatem etiam non loquitur, nisi ut fallor ideo Dominus non sinebat daemones loqui etiam quod verum erat, ut habetur Lucae cap. q. Et haec sufficiant ad ar umenta A duersarij, quae in primo illo tractatu de Lam ijs, pro sua Phantasia, quae continet salsitatem,inducit.
Explicit primus Tractatus in Ton nitam de Zmiis.
163쪽
. I s.cx igitur eo, quod primo Proposite mi, qR cla in
quam rationes Aduersarii contra veritatem facta non proceddi, uidenduin est illud, quod secundo promiser
declarare, quomodo vide icet rationes, quas Pro omnio-nςquam defendimus, ipse proposuit non bene sed erronee soluata Mias aMem ration d idem, in priori opere nostro Produς latius. Prima ergo ratio Pro nostra opinione ab Adqersario, ut egin soluat inducta, talis est.
HI qui simi de secta strigiatus, confitetur iuridi se ire ad ciu sum, dc negare fidem, iacere homagium diabolo, & alia quae
narrantur ..ergo credendum est haec eme vera: Ae procedendu contra tales sicut contra alios haereticos . Soluit autem dicens, quoaconsesito taliam in iudicio est errone a. de nci admittenda. cum sint personae deludi: nec consessio ista continet veram, aut possibile, dc quaa,re .uuiu ista ius . ct natura, confessi ad illat ab actu. vii non ualet dicere sic fatentur: ergo sic est. Et quicquid est contra naturam,deficit in suis principijs: ergo naturaliter impossibile. Item, non statur regulariter in criminalibus confessioni Rei, nisi in causa haeresis mentalis : quia non potest aliter probari quam per consessionemr non autem de actu ad extra, & maxime de minus verisini Iibus, ut sunt ista. Pro praedictis autem allegat Plures aut horitates Iurasiarum . Sed hanc solutionem falsa multa supponere, superta sun d tur, Patet e X his quae in praemissis tractatibus dicta sunt. - est enim pri rio, modialas'ersonae sint a diabolo uniuerse Iiter det usae quo ad acti cubas luereti hes, propter quos principaliter contra eos procedunt Patres Inquisitores . Vnde licet in aliquibus c currentibus deludantur, non tamen sequitur, quod non possint uera consteri, quae erronea sapiunt aut Patrarunt. Et rudicu Theo. Iogorum & quibus incumbit eX officio,Non autem eorum qui sunt. puri legistae erit distinguere, dc cognoscere, an istae sint delusiones, vel non. Et secundum allegata, &urobata, esse talia, vel non esse contra fidem, procedent absortiendo, vel condemnando de consilio peritoris a cui cluni stare secundu in im a non teneantur
patres Inquisitores, pra' supponuiuia r.essς Periti in iure, & qua tum ad ea praesertim, quae spectant ad ossicium suu . Unde nemo se de bet illis opponere : sicut nec alijs iudicibus in his, quae pertinent adsorum suum. Falsum est etiam, immo haereticum, quod ista sint impossibilia
164쪽
litteris, licet sitit impossibilia plurima naturaliter feeundum virtutem humanam activam . EN cedit enim virens chemonis virtutem, &Potentiam hominis cuiuscunque, Iuxta illud Iob. 4 l. Non est potestas super terram, quaevi valeat comparari . Et loquitur de di bolo, S satana. fκ hoc autem bene sequitur, quod ius civile, quod
non niti circa lictus humanos non supernaturales versatur , illa rostuat, non simpliciter tanquam falsa quia hoc non potest coin scero, aut intelliget e secuti dum se, sed tanquam excedentia iudicis, ct potestatem suam . Et haec est causa quare sancta Mater Eccletia noluit iudicium super talia eommittere puris Iuristis: quia vltra hoc, quod haeresis est crimen spiritu a se, cuius iudicium soli spirituali etiaiudici merito reseruatur. est etiam de rebus, quae secundum stia Pro- Priam facultatem impossibile est eos intelligere. Vnde sequitur, non possint per eos bene iudicari, sed soIum per Theologos, quo rum proprium est ista cognoscere. Et propterea in principio sancta Mater Ecclesia commisit hoc officium solis fratribus Priedicatoriabus, in quibus prae alijsa suae institutionis primordio studium sacrae Theologiae florebat. In processu vero temporis etiam patribus Minoribus in aliquibus partibus demandatum est merito tale munus, eo quod & ipsi licet praeter suam regulam) studio sacrae The logiae egregie incumbant. Et si dicatur, quod etiam Episcopis committitur hoc officium cognoscendi de talibus, ct iudicandi. Respondetur, quod verum est profecto , de principaliter eis committitur, quia etiam ipsis incumbit ex gradu suo , ut sint persecti Theologi , cum habeant alios, & illuminare, Sc pascere spiritualiter circa perfectionem fidei, ac bonorum morum. Debent etiam, iuxta Petri sententiam esse parati, Fc dispositi reddere rationem de ea, quae in eis est fide ut boni pastores spirituales, sibi subiectos ab haereticis, ct tyrannis sicut oves a lupis toto suo conamine defensare. Et si ali ut non sunt tales, hoc est per accidens: S ipsi tandem viderint..d propositum igitur redeuntes, licet haec quae supra facultatem naturalem hominum fiunt, respuat ius pure humanum, secus de diuino: quae tamen statuit iudicari humano more,secundum inquam allegata Probataque, quantum fas est in talibus. Falsum est te tio, quod in criminalibus non stetur confessioni, & ratificationi φ-su s Rei, si praeuenerunt accusationes, aut depositiones, testes & indicia sufficientia , ut semper contingit priusquam contra tales ab Inquisitoribus proferatur sententia . Alias oporteret iudicem omisnibus sere per interfuisse, quae per B eum facta sunt. Neque etiam lant minus ista verisimila considerata potentia simul, Oo malitia V , daemonum,
165쪽
ισε EBAR T. s M. IN PONTIN. DE LAMI IMdaemonum, multitudine quoque omni generis testium. dc Reorum
ubique per Christianitatem. Unde patet, quod solutio Aduersari, ad hanc prima rationem pro veritate facta nullatenus procedit. Ad ratiatum ex experientia sumptamsolatio riadnibi, reprobatur. p. II.s DE R experientiam, quae est rerum magistra, primo Metaph. fue-
Irunt haec visa, dc cognita, et harum est Publica fama. ergo credenda sunt e. In nomine domini. de testi. Et praecipue cum fama Publica faciat fidem .c. Cum oporteat. de accusergo dcci Respon- S.IMA P,n det autem Aduersarius, quod cum ista contingant in solo spiritu, no Possunt Per experientiam, aut per testes de visu cognosci, vel co Probari, quia supple spiritualia non videntur: nec experimur nisi, ea, quae fiunt in corpore. Addit etiam,quod si subtiliter examinarentur qui dicunt, se talem quandoque multitudinem vidisse, non denumero illorum eκistendo, sed a longe, vel quomodolibet, cognosceretur, quod vel non concludentςr' deponerendi: cum ista dicantur contingere de nocte, dc in loco solitario, Sc Praeter naturam : veli P- ses pariter deludi deprehenderentur. Sed solutio ista non proce- dit: quia contingunt nunc etiam ista in corpore fieri, ut Probatui est. Unde possunt eXPerientia cogitosci etiam a testibus, multo magis a Reis, dc a participantibu in eodem crimine. Patrum aute Ii quisitorum est posti nodum nidicare, qualiter ibi delusio, vel certe rei veritas inueniatur, dc aqua causa illa Procedant. Neque enim diu personas aliquas daemones sic illuderent nisi per infidelitatem mentes earum prius cepissent, ut elici potest eκ dicto. c. Episcopi. Vnde semper vel causa, vel effectus huius nefari, commerti, homi Dum cum d a Io est apostasia a fide, quam seruant etiam vigila tes, Sc plano liberoque sensu vigentes, ut etiam verbis suis ostendunt luiminmo alios quoque suis adhortationibus in idem damna tionis barathrum in ducunt. Unde etiam si in praedictis deluderentur, quod non est uniuersala ter verum , ut supra Probatum est , ii bentiainen adhuc Inqui sitores ex ossicio suo contra eas Procedere scut cola tra quoscunque ba re licos, vel haeresiarchas. Et quanto magis cum haeresim, dc animum a stati cupra tendant factis, do hocq accusentur, Puta quod 'Probrijs crucem sacrumque Christi co pus a secerint, Sc huiusmodi - adrod autem illa dicamur fieri u oe communiter, veritur est: sed se iri per locus perfunditur aliquae lace procurat,Per daemones, ut Possint iam uicem satis intueri,conserente ad idem saepius nocturno syderum lumine: quo sit etiam, ut
ab alas haec longius Prospici Possint, ut Per everientias in no stroverc
166쪽
o pete contigi sse probauimus, Et licet hxe fiant commvniter in Iocis ab habitationibus hominum semotis, non tamen tanta est semper di stanti , quod a nullo habitaculo possint videri. Et si dixerint oci habitatores, quod vigilantes de pleno sensu talia viderint a longe vel audierint, proculdubio credendum est. Alias unicuique licubit cum au dierit referri quae non vidit, aut credit, simpliciter negare dc ὸicere narranti , tu a diabolo deluderis, vel delusus suisti. Licet autem in tali frequentia contingat ut saepe diximus multa fieri praeter naturam vel supra per diabolicam potentiam, quae excedit humanam: concurrunt tamen multa naturaliter facta, sictu quod quandoque etiam pedestres istae maledictae personae coueniunt et Iicet quandoque velocius procedant daemonum auxilio fultae, ut visu pluries comprobatum est ςtiam-ab aliis . Quia vero praesupponitura Dd istae personae subtilitea ab inquisitoribus examinentur magis quam possit per Iuristas fieri, qui tot circa talia contingentia, de maxime praeter naturam si prout diximus non cognoscunt: quae tamen cognoscunt Theologi, qui non sanguinem vel pecunias , sed Christi honorem fideique prosetiusitiunt, eiusque depressionem abhorret : ideo debet quilibet bonus de sapiens Christianus eorum examinationibus de iudiciis acquiescere tnec se illis praesumptuose ac ignoranter oeponere, quando quidem sapientiores mundi homines, inrino Pontifices de Praelati ecclesiae, non solum eorum iudiciis sunt contenti, sed eis etiam in talibus sau rem praestant. Reprobatur Solutio . Pond. ad rationem probantem realem corporum dei ιionem ιη cursu esse possibilem ex reati dilatione, qua chrinus delatus esὶ in montem excelsum , supra pinnaculum templi. cap. III.
R Aetio tertia pro veritate talis est. Daemon portauit Dominum uitia nostrum in sanctam ciuitatem, de in montem excelsum. ergo potest alios homines multo magis portare, Reg. Non debet, de re. tu. Quod etiam comprobatum in in multis . ergo de horum etia delatio,
praesertim cum iurata sit, concedenda est. Respondet Aduersarius primo in haec verba, quod consequentia quae fit de dicta consessione, est salsa. ergo argumentum quod fit de ea, est sallax & nullum: qui destructo consequente in quo stat ratio antecedentis, destruitur antecedens. Secundo respondet, quod non sequitur, Diabolus portauit Christum, ergo portat has mulieres. Tertio dicit, quod cum cap. Episcopi. neget ista fieri in corpore, nepat consequenter possibilitatem
huius delationis, quia quod est polubile, est admissibile. Cum enim
praecipiat talia non esse ciedenda fieri in corrore, vid*tur eadem ra-ia a tione,
167쪽
tione, quod sentiat nee ista a maligno spiritu fieri posse nisi in spiti mdc illusorie. Non enim simplieitet de absolute dixi sset lixe fieri tantummodo in spiritu de non in eorpore: quia sicut quae rerum natura prohibentur, nulla lege confirmata sunt. l.Vbi repugnantia. T de te. iv. ita quae a natura conceduntur, a lege tanquam possibilia admittuntur. Quarto dicit, quod eum bene distinguens sit proximus veritati secundum Senecam, de indistincte loques reprehensibilis sit, ut impetfecte loquens: textus autem. c. Episcopi. qui supponitur Spiritu salicto dictante factus, non distinguat, sed praecipiat non credi ea fieri in corpore, sequitur quod nos distinguere non debemus. Quinto dicit, quod non est verisimile patres illos conditores. c. Episcopi, non sui Dis memores delationis Christi, de aliorum a daemone: & tamen his non attentis , dixerunt istidion fieri in corpore, inducentes ad hoc exapta Erech. de Pauli. ergo dicendum est, quod noluerunt exemptima illud de Christo, de de quo eunque alio attendi. Nam de exemplis noti
est curandum .i. Nemo. C. de sente mis . Et ea quae raro accidunt non faciunt legem neque regulam. ff. de re. iv. l. ea quae raro. Non enim de .
bet fieri lex de resuscitatis a mortuis , eo quod Laetarus suit a motis resuscitatus. Sexto dicit, quoci diabolo est adepta potestas a Christo.
. & est religatus in inferno usque ad aduentum antichristi, quo tempo te soluetur a vinculis, ut vires suas exerceat in malos: & ideo non potest modo exire ut portet bomis es & alia faciat, quae reseruntur. Septimo dicit qd Christus suit a diabolo portatus ex permissione eius, unde si non constet de permissione Dei, non debent credi istae aliae dolationes . Octauo addit obiiciens. Si diabolus sie potest, cur in paucis& abiectis personis tantum hoc facit, cum sit indifferens de uniuersalis tentator mundi Nec possunt afferre tales personae indubitatum de his testimonium, arg. ex d. c. Episcopi. Fama enim debet habere ortum a personis fide dignis & honestis. c. cum oporteat de accuc Sie igitur sitiquit patet, quod cum hoc argumentum de Christo p tiatur retorquutionem, sequitur quod sit inefficax . Quicquid autem .st de hac daemonis potestate, principalis conclusio videtur vera. His ille, vel ex illo. Sed in his omnibus quatenus repugnant principali proposito nostro aberrat a vero . Et quo ad primum quidem dictum suum , dicimus quod consequen tia illa in ratione tacta bona est, in se tendo ex facto ipsum possibilis: quia abesse ad posse valet consequentia, ut scientia logicae docet Et qui iacit quod maius est, potest etiam facere quod minus est, &quod etiam aequale est saltem actu vel virtut etiam si non semper formaliter. Sicut qui potest generare homine, non potest generare asinum , nisi virtute seu potius eminenter, quia dignius ilino genetam potest ' Vnde non debuerar dictam consequeu
168쪽
. ri A 8 o L ns: Est v v v x. restiam nςgare, nisi ad probationem elus tactam in argumento sim se te I, si vinculum illiu sugere cupiebat. Et quod dicit ideo argum entum esse inefficax, quia consequentia est salsa est probare idem per ide,
qpia argumentum illud non est nisi illa consequentia. Sed compatiamur . Quod vero addit, quod destructo consequente destruitur antecedens, verum est, si consequentia bona sit: Sedecontra, polito a xecedente, ut hic ponendum est per fidem, ponere oportet etiam equens, secundum eandem necessitatem, ut logica docet. Haec aut εconsequentia probata est esse bona . Secundum etiam dictum suum non proςedit. Neque fit ista consequentia a sapientibus . Christus fuit portatus a diabolo &c. ergo illae mulieres portantur. Forte Aduersarius vidit aliquam apparentiam in hoc modo arguendi: & ideo se Arsumentum sormauit. Sed nullam apparentiam habet nedum pG logicus , verum neque apud mediocriter ratione vigentes. Sed illo antecedente bene insertur . ergo istae mulieres pollunt portari ab etodem, considerata potentia naturali eius, quae semper est eadem, α considerata ex hoc Curisti facto regula prouidentiae diuinae, v t non solum permittat homines a daemone spiritualiter tentari, sed per m lationes etiam tque molestias corporales. Quod autem de facto portent ut, alia via conuincitur ab huius cauis iudicibus .
ii Dout em corporalem per Diarum a Dritibus esse impossibilem no
probatur in dicta .die. Episcopi. cap. IIII.
TE R τ Meseum eius dictum patet ex pretcedintibus esse sausum. Neque enim talem delationem esse impossibilem probatur pere. Episcopi. neque Haecipii talia non esse credenda quasi sint ima possibilia, alias contradiceret Euangelio: sed bene praecipit non esse edendum illis mulieres inon esse de facto portatas ad seruiendum Dianae quasi deet residenti icialiquo determinato loco distante, ad qu
per longa terrarum spacia portarentur, ut putabant,& dicit etia quod eis contingebant virrate diaboli illusiones &c. Et iapienter dictu est tquia talem delationem.non habebat necessariam neque utilem diaboliis ad finem in quem deducere satagebat mulieres illas, ut uidelicet crederent quae erant contra fidem de plur litate deorum, de conuersone ho npm in deos, ut paganorum error habebat. Praesentis autem delationis malitiosam & versatam causam seu rationem, habeti nunc diabolus, de qua supra dictum est. Unde cum non sit eadem ratio praecipiendi, non idem etiam praecipi sacile deducitur. Et consequentet ex eo non sequitur quod sicut non illae, ita nec iit; portentur.
multo minus prccipii capi tutum illud tale quid non esse credendri.
169쪽
rco F. BART. spr. IN FONE IN. DE L M t t s quia talis delatio sit absolute vel etiam ordinarie impossi bilis. Legea etiam admittunt non solum quod eli possibile per naturam, sed etiaper altiorem virtutem, cui ut modi est diabolica virtus t licet de taliabus non se intromittant, ut sapiant vel iudicent qualia sint: sed haee superioribus legibus, hoc est,Theologalibus deserunt discutienda. Alias nullum miraculum, nullum etiam angeli ves diaboli opus atamitterent canones aut supponerent leges ciuiles. Quod sal sissi mum est, cum sint plurime a Christianissimis imperatoribus promulgatae. Christiani autem habent talia de necessitate concedere. Falsum estvlterius quod affert quartum dictum suum, immo tex. d. c. Episcopi. distinguit quae sunt contra fidem ab his quae non sunt contra fidem , vi ex supra dicta declaratione capituli in responsione ad quintam rationem Aduersarii patere potest: de similiter in primo nostro opere in solutione primi argumenti. Licet etiam non si necellarium, omnem textum explicare omnem distinctionem,quam admittere potest. Alias nullus indigeret glosa, nullaque regula pateretur exceptionem . Falsum est etiam quintum dictum eius, immo pericultasum valde est dicere, quod textus ille indistincte praecipiat ista non esse credenda ,& quod non fiant in corpore, quasi non possint fieri in corpore, dc quod nihilom: nus recordarentur patres illi Christum suisse portatu in corpore super montem a diabolo &c. Innuit enim iste modus loquendi, quod vel Euangelio non est credendum, vel concilium cui putat standum in omnibus, docet salsa,& praecipit contraria Euangelio: quorum neutrum sanam promit fidem sic dicentium. Quod ergo iuli patres suerint praedictorum memores, non negamus. Sed quod noista pro tunc attenderint, non suit quia non curarent de illo exemplo,
si fuisset ad propositum suum: sed quia non bciebat pro decreto suo,
neque illi contradicebat iaeo quod non negarent possibilitatem talis delationis, quam illud inserebat exemplum. Dicere autem absolute, quod non est curendum de illo exemplo, est dicere quod non sit c tandum de euangelio: quod quantam fidem praetendat in dicente, quisquis is est, viderit. De exemplis etiam non est iudicandum vi aliquis condemnetur solum exemplo alterius damnati, quia posset ille
non iuste suisse damnatus : sed est curandum ad inserendam aliquam possibilitatem absolute, si per exemplum ut hic acciditὶ inueniri coinprobetur. Vnde patet, quod authoritas ista non est ad propositum . Et hoe saepe contingit Aduersario in his suis tractatibus, inducere i ruam tam Philosophorum quam legum authoritates non adprop tum & cum sallaciis amphibologiae, vel aequi uocationis , uel figuraedictionis. Quod si sorte Arist. inducatur dicens in primo Priorum de exemplis, quod ponuntur non quia semper tia sit, sed ut discentes as.
170쪽
λ p o Lo a i A s a e V u ri ici sentiant. Respondetur, quod Aristo. hoc dixit, quia pro exempIo inducitur tape quod salsum est vel fictilium, ex eo quod non quaeritur
quandoque similitudo ex suo elle, sed ex sua ratione quam importat . Si vero summatur similitudo uel quaeratur ex eo quod est aut fuit iure, per exemplum, valde curandum est ne salsa dicantur aut introducantur pro veris. Et se est in proposito. Quia super veritate praedim exempli de Christo sundatur, & ex ea inse tur veritas possibilitatispr dictae delationis. Vnde hanc negare, est negare Euangeliu. Et quod addat hic homo, quod ea quae raro accidunt, non faciunt regulam, si intendat de his quae accidunt a casu vel a fortuna, uerum est, quod n5 eadunt sub regula quod sint nunc vel tunc, hoc vel illo modo iacienda: licet etiam sub hac regula legali cadant quod non sunt ita iudicanda scut ea quae ex intentione facientis procedunt. Sed ea quae licet raro accidant, tamen vel necessario vel ex intentione naturae vel agentis a proposito 3c secundum directionem rationis proueniunt , ista inqua Adunt sub regula si sint moralia, vel ciuilia. Sicut dantur leges & regulae circa electiones Papae & Imperatoris, & circa multa alia rarissi me contingentia. Sicut etiam est scientia de his quet raro
contingunt, sed tamen necessario in natura, puta, 'de eclipsbus. U Tun tamen ea quae confitentur strigae iam nunc raro non accidunt: sed quam frequenter , ut ex processibus earum patet.
Diabolum sic in inferno religatum teneri, quod non possit ad nos tentandos accedere, sapit haeres . cap. V.
SE x et v M etiam dictum Aduersarii non prbcedit: sed in fiuit dicentem , valde ignarum sensus sacrae scripturae,& habere periculosum sensum de illa diaboli religatione: hunc inquam quod diabolus si est per mortem Christi ligatus in profundum inferni, quod non possit
ad nos tentandos accedere, cuius contrarium docuit Christus quando dedit potestatem Apostolis& successoribus eiiciendi daemonia. Docet Paulus , qui dicit ad Ephes. 6. quod non est nobis colluctatio aduersus carnem & sanguinem , sed aduersus principatus S potestates , & aduersus spiritalia nequitiae in caelestibus. Docet Petrus qui dicit. I. Pet. s. quod aduersarius noster diabolus circuit quaerensque deuoret. Docet denique tota Mater Ecclesia concinens . Mundus, Aro daemonia ζ diuersa moueret praelia. Docent omnes Theologi d monstrantes quod substantiae spirituales ibi tantum sunt, ubi operantur. Vnde si in inferno daemones omnes religati sunt, nihil poterunt in hoc mundo penitus operari, neque homines etiam spiritualitet ut corporaliter tentate vel molestare, contra manifestam omnium, ij .r X docto-